Exponuntur loci aliquot Tacitei [microform]

발행: 1850년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

mν - potuerit eo meus rethue etiam sole sed Buliugendum aliquid isse viro

artia auae fine egresso. Mirmn aue, q-modo Riscriptoria tam perspicuo Rensu tantuin ille aberraro atque adeo neptae hunc talem virum opinionis damnar potuerit magia etiam mirum, quod nemodum, quantum mihi eognitum est, Tacitum defendit. am resilentio praetermissa ceteri quodammodo in partem culpae veniunt. Agedum singulatim reeenseamus, quae de rebus coelestibus hoc loco reseruntur.

Ad liae propter ea, quae sequuntur, Verbo monendum est, scriptori animo dierum aestivorum ac perinde noctium hibernarum spatia obversari. am anui temporum eas em ViciSSitudines, ut in quacunque region quantum aestato diei, tantundem post ex menses noctis sit spatium, et dierum ac noctium differentias

eo majores esse, quo sit septentrionibus propior regio, jam illis emporibus constat salit cognitum suisse Protenditur autem mediae Italiae longissima die - aenauastronomico dicta in 15, extremae Britanniae tu plus 18 horas. ,, Nox clara et extrema Britanniae parte brevis. M.

Clara nox, aestivo videlico tempore, hoc enim e proximo scriptoris menti obversatur, ou propter collueentia Sidera, de quibus omnino non sermo

est, sed propter crepusculi diuturnitatem, quod in illis regionibus propoper tres continuos menses totam noctem durat, ut autequam vespertinum erepusculum omne abierit, jam id quod vulgo diluculum vocatur, occipiat. Etenim quicunque terrarum locus ita est situs, ut sol appropinquans ad ejusdem hemisphaerii tropicum media nocte minus duodeviginti gradus subter ei illum nitorem mergatur, inde ab eo tempore, quo Solis declinatio tantum accreverit, perpetuum crepusculum habet, ut e media nocte arcus minus plus lucidus minoris majorisve ambitus eirca uia tum horcalo finitori conspiciatur. Parallelarum orbitarum ea, quae 48,5 gradus latitudini geographicae habet, prima omnium neque vero plus unam in ipso astigio aestatis noctem habet, quae non omnem lucem amittat insequentes orbitae, i. e. quarum major est latitudo, quo propiores Sunt polo, eo plures per aestatem noctes habent, quae aliquantulum lucis retineant. Et incipit ea perpetuitas erepus- euli omnibus locis, quorii latitudo illos G, gradus excedit, eo die anni, quo solis declinatio aut longissimam diem accrevit in re Subtracto eo graduum numero, quo latitudo loci exprimitur Pariter deainit continuum per noctem crepusculum, quando sol ad eundem gradum declinationis post longissimam diem regressus est. Itaque ut exemplo utamur ad hunc locum accommodato, loca quae latitudiitem habent miraduum, vetuli media Caledonia, perpetuo erepusculo fruuntur a primo die Junii usque ad 12. Aug.

12쪽

Haec, quae modo diximiis, faciunt ad recte litterpreta ad ea, qua Semini uet

Lux, quam dicit, neque astronomica dies est quam in extrema Britaumae parte ad 18 horas extendi commemoravimus, quae dies detracto, quod ex refractis radiis adjicitur, id temporis patium complectitur, quod olia ipsius ortu et occasu terminatur; neque cum illo temporis spatio confundenda, quod ex astronomica die et insuper addita hic Secundaria, i. e. erepusculo vespertino et matutino eo istat. Haec enim lux in extrema Britanniae parte, id quod modo diximus, propemodum per tres menses aestivo neque destitit neque iticipit, quom discrimine omnino nullo erepusculum Vespertinum in diluculum transeat potius lucem dicit eo sensu, quo nos diem civilem, quae incipit ab ineunte diluculo civili et desinit cum et pusculo civili, sive incipit ab eo tempore, quod primum copiam facit scripta sub divo vel prope senestram conclavi satis apertum prospectum praebentis legendi Et manet usque eo vespertini temporis, ubi satis dispicere egelida jam nequeas. Scripta autem sub divo legere poSsiS, Siquidem vulgari oculorum acie utaris, dum no Sol plus si, gradus sub finitorem desceliderit. Et in ipsa quidem Brita linia, adeo uultima ejus parte, sol plus , gradus in fastigio aestatis subter circulum finitorem descendit, sed breve tempus in ea alii tuditi commoratur, quapropter plane id evenit, quod a Tacito traditum est, ut finem atquo iii itium ejus lucis exiguo diserimino internoscas. At vero in iiSulis aer-Oerinis, qua latitudinem geographicam

' Ex iis, quae . a leguntur: Agricola expulsum seditione domestica unum ex regulis gentis exceperat ac specie amicitiae in occasionem retinebat Saepe ex eo audivi, legione una et cet. alii Iam monuerunt haud dubie ollἰgendum esse, Tacitum ipsum Britanniam adisse Mihi quidem ilI Primum quum quaestor faetus esset, posthac privatus, quum Agricola sextum ossiet annum inchoasset, itorum aliquamdiu in Britannia versatus esse Videtur. Nam quae cap. 25. Ioguntur: Portus classe explor vit, quae ab Agricola Primum assumpta in partem virium sequebatur, in egregia specie, quum simul terra, simul mari bellum impellitur sic in cod. , ac saepe iisdem castris pedes equesque et nauticus miles, mixti copiis et laetitia, sua quisque faeta, suos ea-sus attollerent et ei. ita prorsus praesentem atque evidentem ante oculos egentis rem proponunt uti narrare solent ii, qui rei gestae interfuerunt: non quin vividio ejusmodi oratione is quoque uti possit, qui non interfuerit; sed in mentem erede dum est scriptori non venturum fuisse, ut eum adspeetum describeret, nisi ipsa vidisset. Quodsi acitus id temporis cum Agricola fuit, cum ille civitates trans Bodotriam sitas consiliis armisque amplexus jam ad montem Grampium pervenit ac terminus Britanniae e. 30. patebat iaci I fieri tum quidem potuit, ut admirans diorum aestivorum spatia ex hominibus readum vel ulteriorum insularum notitiam hahelitibus sciscitaretur quaenam earum rerum specie. in regionibus septentrioni, propioribus

13쪽

habent sero M', minima inlato nol intra illo firi gradu a continet ut Circa amatuitam Reativum aliquamdiu erepusculum civilis per totam uoctem pertineat. Iam talitum M. Certo eat, adhuc omnia, quae de rebu phyllicis relata commemoravimus, eum veritat eougruem no reseruntur haec quidem a Tacito ut comperta a vero,

quae sequuntur, ut ab aliis accepta nullo suo de veritate judicio profert.

Revocandum lio loco ante omnia in memoriam, quod Rupra monuimus tantummodo de a tigio aestatis Rermonem esse. SoIis autem fulgor quem dicit, quemadmodum vox ipsa docet, rion omnem illam lucem significat, quam Supra seeundariam diximus, sed hane clariorem, de qua proxime sermo sult, qua coeli certa aliqua pars, dum ne nubibus offusum sit, post occasum solis tam diu resulget, quamdiu sol subter finitorem degressus tamen intra illos V, gradus commoratur ex quo eropusculum illud civile. Hunc igitur fulgorem ab occasu soIis ad ortum usque pertinentem insulas aer-οῆrieae in fastigio aestatis per complures dies habent, atque ab his liisulis errore famae ad extremam Caledonia partem traiislatum esse eredibile est, nisi sorte scriptorem, quum de extrema Britanniae parte loquatur, vicitias etiam iiisula cogitatione amplexum esse putandum est. Verum utut ea re sese habet, quum ea cautione utatur, ut ab aliis id quod refert, affirmari dicat, ipse de veritate ilhil adjiciat, memor videlicet eorum, quae supra cap. 10. pr nuntiavit, sese quae priores nondum comperta eloquentia percoluerint, aeriam deesset qui si minus aeeurate Iocorum auus distinguebant, nil mirum influxisse in nari rationem seriptoris nulla ipsius culpa errorem eum, de quo nobis sermo erit. Non praetermitterial hoe Ioco Masio videtur, ad decemendam quaestionem eri-lIcam aliquantulum conserendi. In Ioeo supra allato cap. 25. Μ. S. Vat. 3429 sic habet quum simul terra, simul mari heIIum impe II itur. Id Rhenanus eoque praeeunte plerique editores mutaverunt in tempus imperseetum ,impelleretur.* Contra quam mutationem quae Waltherus ad tuendum praesens tempus protulit, mihi quidem summatim judicanti recte monita videntur; sed unum adjiciendum puto influxisse seriptori in narrationem suam praesentis temporis hoe verbum propterea, quod egregia illa species, quam Praesentem oeulis viderit, animo viride reminiscenti inter seribendum prorsus, ut ita dicam, repraesentata sit. Possis germanico sermon sie fere

14쪽

traditurum, pni certo scriptori lilii culpa impinaridum eat. Prora in autem --jicienda unt illa Savilii miruna videri, quomodo uox eas potuerit eouspisuo tin sole nequis enim solem ipsum por noetem conspici dicit, ne noli fulgorem aeuoetem id temporis spatium vocat, per quod nol ipso au finitore Ersaturi

Distinguendus in hisco verbis minus strictior a latiore Strictiore sensu negat Tacitus occidere et exsurgere solem, latiore nou negat; i. e. quod in aliis ac remotioribus a septentrione regionibus occasu et ortu solis dicitur, id in extrema Britatiniae parte, ut circa Solstitium aestivum ne res habet, rectius ei dicendum videtur ,trariSitus Solis ab altero latere finitoria tu alterum Pi Sonne

dicat. am occidere et exsurgere vulgo ea dicuntur, quorum motu Comparatus eum livea globum terrae ibidem coiit ingento a recto augulo haud ita unum recedit; at vero in iis locis, de quibus nobis sermo est, nolisub finitorem descendena ac rursum exsurgens admodum obliquum ligulum efficit et paucorum graduum arcum paucosque gradus Subter finitorem depressus cursum nocturnum absolvit, ita ut at oculos in septentrionalem regionem coeli conversos teneas, nocturnum hoc

iter omne persequi possis et ex soco uigoris divinare, quem sol quoque tempore subter finitore locum teneat. Quodsi usque ad 66 l. graduum latitudinem proceas ris, jam in ipso solstitio aestivo unum te diem habere, quo sol non occidens finitorem tantummodo attitigat, Vulgatum est. Quum ita se res habeat, quid mirum, quod solem non tam occidere et exsurgere quam brevi cursu et quasi semper

conspicuum ab altero in alterum latus transtro dieit ,, licet extrema ac plana terrarum, humili umbra, non erigrant tenebra' infraque coelum et sidera nox addi. Locutus do dierum spatiis, de noctis claritate, de crepuseulo in diluculum

edurante postremo, iide rerum ab Italico orbe adeo diaerepantium repetenda ait causa, adjicit. Et quidem menti riua id obverRara videmus, in quo revera Caus. posita eat; at vero ut illa aetate minus perspectum. Vidit scriptor, ut vox: Extrema terrarum indicat, a In ore latitudine geographica pendere illa ab orbe Romano abhorrentia; vidit, id quod voce plana terrarum quamvIa obseure igni eat, regiones septentrioni propiores ea ipsa de causa, quia Septeutrioli propiores essent, per solstitium aestivum ii turnum curaum Soli propiorem habere, de quo infra pluribus disseremus; vidit noctis tenebras mitigari eo, quod ad superiores quasdem Coeli regioties non erigeretur umbra, sive quod superiore quaedam regionem

15쪽

I- aes accipereiat, dum insin aliae umbra tu volvuntur. Haec omnia vidit, si eo vocabulo uti licet Uuuni o defuit, nec illi solum, sed omnino illis temporibus, quo ad per piciendam rem utiquo opus eat. am etiamsi divinavit eas aliquid, quod umbra terra tiou involutum lucis aliquantulum nuper terram effunderet, tameia ab afire terram circumdant eam lucem resecti iii terram, non disii iacto Expressum in metito habuit. Intelligitur ipsium quamvis alioquin circumspecte agentem hoc loco inique quodammodo egisse. Interpretatur enim ea, de qui bii nobis Sersno est, hunc in modum: pro Taciti sensu nox ibi humilis, quia ab umbris est hoc ille

ex Reus scriptori et ex veritate. At Vero quae Sequuntur, neque ab ipso luculariter cogitata esse videntur, nequo prioribus illi respondent et iniquo erga ac tum dicta sunt: umbrae autem toti illic eriguntur Quasnam in regione noueriguntur Vidctur Lipsius terra regiones intelligore illas extrema Brita uniae, contra quod scriptoris animo coeli alve aeris terram circumdautis regione obversantur, ex quo illi consuSi ct conturbatio notionum XiSili. Tun Sic pergii Morgo longi dies et Aerenae noctes ac sidera hicem suam Spargunt Sine obfilaeulo. NOS alia cauSas scimus et a solis cursu. Perinde ac Ri Tacitus sideri hus eum noctis claritatem deberi putarit, quum tamen expresse in humili ui abrae projoctu causam positam dicat. Sane si Superiores quaedam regiones idcirco lucet habent, quia umbra terra a solo colluStratae ad ea non erigitur, sive quia ita sitae sunt, ut

ipsius terrae interpositus Solis radiis eas privaro non possit, nihil aliud nisi sol illius lucis sons et origo St. De quo siquis etiamnunc dubitarit, tollo profecto in nom dubitalionem, quod legimus Germ. c. 45, quo in loco de septentrionalis Germania populis haec scri toris nostri verba: exiremus eadentis jam Solis fulgor in ortus edurat adeo clarus, ut sidera hebet oi. ii sulgor non aliunde emanana nisi ex sole, adeo qui expreSAE opponatur sequior siderum luci et eam hebetet. Manisostum est, prorsus in eum quem Supra proposuimus modum accipio ida

esse scriptori veri R.

Una vox: plana errarum dissiculiatein habet, ut sereminitia, quibus obScurior aliqua et confusior toti suli est. Dispicero tamen, quid subsit, quod assequi itatione velit, haud dubie possis, Si tenorem orationis comparaveris. Planitiem quidem, quae vulgo dicitur. Scriptorem sibi ton proposuisse facile est intellectu;

meque enim extrema Britannia eo elisu vocis plana ent, neque Si esset, ad Soliseumum quaequo inde ConSequutitus, ut lilis id momenii foret, et manifestum insuperest, scriptorem non de lari uita aliquapiam facie illius terrae loqui, sed de ejusmodi

conditione, quae o majore latitudine geographica necessario Consequatur damquum latia vulgo dicantur, quoru in ea poSitio est, ut supra coriam aliquam lineam nive amussi in ex qua innia molienda Sini, Vel omnino non Vel non mullum extollantur, plana R Scriptor et illa et omnes majoris latituditiis regiones vix alia de causa vocari potuerunt, quam quia aestivo quidem tempore non multum supra

16쪽

nocturatum iter solis extolluntur, sivo quasi idunt ad illud. Hoc ut exprinis ualiquatenus recto intendit cogitatione; verum n, o aberravit a recto, quod ex specie rerum ad tempus obtinetito ac variabili epitheton auum numnit. Hiem enim arcus nocturnus solis tantundem in altum demittitur subter finitorem, quantum aestato tumius supra eum extollitur. - Νisi vero nos quoquo, dum iri ullo seviorem errorem incidisse eum concedimus injusto imus ac planos illo hon terrarum tructus prorSu omisSo soli cursu ea tantummodo de causa dixit, quod ei culus sutior illarum regionum cum orbitis diurnia omnium omnino Siderum perquam obliquum angulum efficit. Ad hoc mihi omnia perpendenti maxime inclitia auimus. Videtur mihi scriptor eo tetendisse et eoiaeeptione notionis et optione vocabuli, do quo nobis sermo St, ut loca legentibus ante oculos poneret obliquae qua dicitur Sphaerae, ei propinqua jain parallelae, quae finitorem habet erga orbitas luminsiderum parallelum, cum Rideribus aequatoris adeo in unum coeuntem. Itaque, ut ea, quae diSSerui, pauci in unum colligam: si ex rectior et accuratiore hac rerum coelestium cognitione, quae nostrae aetati contigit, paullulum ille subsidii habuisset ac contra Suum morem verbosius, quae ulmo Hu obver-bantur, efferre voluisset, Sic sere locutum soro probabile est Dierum aestivorum

spatia ultra nostri orbis elisuram indo summa aestat nox clara et extrema Briatannia parte brevis adeo, ut non atquo initium lucis vulgari sensu dicta per illos dies exiguo discrimine internoscas. Quid quod eo usque septentriones versus protendi Britanniam affirmant, ut in ultima Britanniae ora irca Eolstitium videlicet aestivum sol rectius dicatur ab ultero in alterum latus ante oculos

contuentis tranSire quam occidero et exSurgere, ui Poto cujus nocturnum etiam cursum, si nubes noli metant, oculis quodammodo persequi possis scilicet extrema

illa terrarui et polo propiora aestate humilem umbram habent nec erigunt tenebras,

quapropter aeri terram circumdanti Superiore regione media etiam nocte a solo illiis iratae lucis aliquantulum in terram reflectunt. Totam rem adjecta delineatione mathemattea demonstrarem ac Iane ante oculos nerem, ni majoris a typographo impendii foret.

17쪽

A-Q. ID. se Namque per Iussi breum assidere clausis horreis et emere vitro frumenta, oendere pretio cogebantur. Derortia itinerum et langinquitam remonum inricebasti in civitates a proximis hibemis in remota et avia deferrent, donee quod omnibus in promtu erat, paucis tigerosum fleret '

Reeensendi aliorum luerpretationibus Supersedendum uio et unius Rothii ratione habita, quid mihi ideatur, exponendum. Quae ille de adverbio ultro affert, assensum haud dubie omnium habeant. Verum quod inde vult colligendum esse, non Roma uorum horrea Bod provincialium Sua cujuSque intelligenda esse, id quatenus locum habere possit, curatius inquirendum videtur. De qua re quid sit si tuendum, proxime ab alia quadam, quam Rothius non attigit, quaestione pendo

utrum unum denaque vexationi genus omnia, quae Sequuntur, contineant, an diversas vexandorum provincialium viaa. Illius quidem sententiae si adstipuleris, duo divorsa tum quidem vexandorum hominum artificia describuntur, quorum ait rum in eo positum , ut Britannia domi suae cuique horrea 'liem ad tempus clauderentur i. e. vetabantur frumenium ex agri cougeSium pro arbitrio in suam rem Conserre, potius Romanis Venumdare confitituto ab iis pretio ac rursum ab iis emero,

quod opus esset, Ogebantur alterum autem, quod curate diat inguendum foret, in eo positum, quod frumentum imperatum ollaturis devortia itinerum et longinquitas regionum indicebatur etc. Ad hanc nothii aeuieutiam ne accedere posSimun varia et quae Satin magni momenii sint obstare videntur. Omitto, quod vox assidere quid sibi velit, si de horreis proviiicialium sermo est, non satis liquet. De Romariorum quidem horreis dictum hoc ,assidere significat aliquid quod, ut in a exponotur, memoratu dignum sit ad provincialium si pertinet supervacaneum videtur. Certe magis Tacit eum oret, mi missa ea voces dixisset actius: iamque per I dibrium elausis horreis emere ultro cogebantur mulio autem majus, quod ea ipsa quae narrantur, Si de provincialium horreis accipienda uiit, vexationis exemplum indicant ejusmodi, quod omnem fidem excedero judicandum foret. Etenim si proviueialibus sua cuique horrea claudebantur, non per ludibrium id actum dicas, ne immanis saevitiae foret atque haud scio an ab omni rerum gestarum memoria inaudita o. am Verrinum illud, quod Lipsius profert, comparari cum hujuse modi crudelitato laue non potest. Aliud est enim velare provinciales prius, quam

limotium Suum cum doeumano tra inmeritit, rumonium ab area auferre, ne illum

pomini raudarae aliud horrea laudere et eo adigere homines, ut quod ex agris suis cuique provenerit, conati ivlo ab imperantibus pretio eudant, ac rumum quod

18쪽

ipsis pus sit, Dum enit eo, quo vetiditor velit, pretio emant. Quae vero de Europaeorum it America coloniis proseruntur, haec in nostrum locum dei reo non eo Vel iunt, quia Sal, serrum, gelius omne metallorum, quod ubique u terra invenitur, tot singulorum esse, qui sorte laudum possideant, sed in regalibus habendum sive aerario publico vindicandum indo ab omni tempore lege sancitum suit. Quodsi qui ad tempus lantummodo eam vexationem adhibitam esse objicere Velit, monendum contra, quod adversus alios ipso Rothius moiniit, eriptor hoc ex ESse nuntiandum fuisse. Superest unuin, quod mihi quidem plane dijudicandae quaestionis

esse videtur. Si quod adjicitur, devortia itinerum indicta esse, ut civitate a proximis hibernis in remota et avia deserrent, novum genu vexationis continet, pomtuit Scriptorem hoc ut novum vexationis genus eri aliqua particula orationis adnexum proferro. Quod quum plane omiserit, adeoque insequentia ita prorsus jungat, ut sithil aliud quam exponere vello videatur, quo modo illud emero ultro frumenta ac vendere pretio machinati nitit, concludendum neces ario, unum idemque exationis genus describi. Ex quo quae sit recte interpretandi loci ratio ineunda, pateScit. Quaerebant exigendo curandoque frumento praepositi ex eo negotio Suum lucrum. Igitur eo homines compellendi erant, ut taederet eo ipsius frumenti eonserendi ac mallent protium illis persolvere. Id ut emceretur, non proxima cuiquis eivitati hiberna sed olige distantia et devia indicebantur, in quae deserrent. Jam Ver Si nihilo milius essent, qui longinquitate et devortio itineris non deterriti ipsum frumetitum perveherent, tum quidem his damnum illatum erat, illis Dihil lucri partum. Quod ne accideret, iovo artificio subveniebatur. Por complures dies, Si qui adVenerant frumentum advecta lites, horrea illi homines clausa tenebant, hoc illud excuSa ites, ut multos provinciales eum frumetito assidentes ot operientes Videres, donec aperiretitur tandem aliquando borrea et acciperetur, quod detulerant. Id Semel bis experti abjecta spe reluctandi jam concedere eo, quo illi vellent, et n. it gravita damnum incidereiit, emero ab iis ipsis, qui frumentum imperatum cur bant, . . pretium ab iis constitutum persolvere. Illud igitur ,assidere horreis elausis quo duplum triplum da mili vexatis praeterea per devortia itinerum provincialibus inserebatur, ut simplum lucri extorqueretur, et quod desinebat in emtionem eorum, ita ipsi haberent, scripto anto oculos ponit tanquam exaggerati nem Vexationis in quaestum repertam et ipso tributo graviorem.

Qi Od adjicit vendere pretio cogebantur, id no sensi dicini sit, jam facile intelligitur. merant in hIbernis pretio a Romani eonstituto, domi vendebant Eline Pretio, quo poterant, i. e. prout serebant selieita anni, frequentia venditorum,

reliquae rationes mercatus si veriausteri um hen emeilige varnpreis, e naturiiΦnistriger mar). am esse vim voeis pretio vendere, ipsa res poscit, nee Coua

enti quidem id quod volebant illi qua tuos Essent, nisi hoc accemimet. am umentum Semel imperatum vel militis in provincia agenti vel classis vel ipsius

19쪽

Urbis i usus coligerendum oe illo modo erat, ac romanere ibi de negotio alia qua itum ueri volebatit: quod tum fiebat, si posteaquam saevis voxatiorii a magnum Pretium extoruerant, ipsi su tempor et coni modis locis emebant.

interpretes adhibuerunt, quorum plurima ejusmodi Sunt, ut difficultatos potius reliquisa quam superaSSe videantur, ac Statim in mediam rem progredior. Etiamsi eodex post orba ita ex illis ortos lacunam haberet, tamen vix credo quemquam laturum, cui non ex Taciti euSu, dummodo orationem Germanici inde ab initio ad eum usque locum, quo a Iul. CaeSare o Augusto ad semet ipsum deflectit, uno tenore et attento animo perlegiSSet, Summa in Certe insequentis Sententiae recte divinare a Supplere contingeret. ani seStum Sine dubio cuique laret, si sere in animo suisse oratori divus Iulius Seditionem exercitus verbo ompes-euit divus Augustus voltu et aspectu Actiaca legiones exterruit: os a milite hunc in modum tractari nostrum imperium Sic contemni num id est serendum nonne indignius, quam quod verbis exprimere possiS' Nihil aliud continent quae legimus, haud dubio hunc in modum scribenda:

sedivus Iulius seditionem exercitus Verbo uti compeScuit, Quirites vocando qui sacramentum ejus detrectabant divus Augustu vultu et aspectu Actiacas legiones extermit . nos, ut nondum eosdem, ita ex illi ortos Hispaniae Syriaeve miles aspernaretur, tamen mirum et indignum erat irimane et vicesima legiones, illa ignis a Tiberio acceptis, tu tot praeliorum s eia, tot praemiis aucta Egregiam duci vestro gratiam resertist Structura senteiitiae non omnibus partibus enuntiatae et consectae haec est: nos ex illis ortos primane et vicesima legiones hunc in modum tractotis At enim vehementer commoti animi oratio. Urget, praevortit, intorrumpit sententia altera alteram. Eo verborum nexu grammaticus non neglectus quidem aut violatus at obscuratus . postremo oppreSS et interclusa vox vi indignationis ac mutila per

aposiopesi sententia. Videamus alii latim. Posteaquam a Iulii Caesaris et Augusti exomplis ad se deflexit, dum suam personam comparare instituit cum hisce summi astigii imperatoribus, primum per modestiam interserit: ut nondum eo dem, ita ex illis ortos elude quum legiones, quae alloquendae ei sunt, jam quaai in ore habeat indignauti, quod illa maximo, quae fidissimae omnium Ase ob hant, tam foeda aeditione et sese et ipsum polluerint, per areiithesin praevertit illud: issimispaniae Syriaeve miles aspernaretur, tamen mirum et iudignum erat ,

20쪽

quo fit, ut ex opposito itisequentia verba: primane et vicesima legimina em lice insignita appareant. Postremo quum legionibus appellatia ponder-e enum raverit, quot et quanta beneficia in ea collata sint, quibus a aeditionis emitagiminavocari debuerint et jam exprimendum ei sit, quam foeda flagitia admiserint, deest commoto animi vox et desinit objurgatio in aposiopesin facundam. Quae aequuntur verba: egregiam duci vestro gratiam resertist ironico dicta SSe, nemo non videt. Quodsi quis germanico conversa haec verba velit, sic sere Exprimendam

montem Scriptoris putem

Boetiicherus interpretatur semiiungem e inter uti sorberiheli. Eodem modo

Gut mantius. eniodum, quod ego sciam, dissicultatem loci animadvertit. ihi paucis absolvere liceat. avium omnium quantuni libet diversarum vel figura vel magnitudine hoc commvno est, ut orbem plus minus ellipticum exhibeant, cujus alter axis et longior a prora ad puppim pertineat, alter et brevior, qui illum ad recto angulo medium pervadit, uterum metiatur. Ex ratione inter utrumque u merum intercedent summatim desinita figura navigii. Jam nemo non videt, quo ait alior ui erus comparatu cum longitudine, eo latiorem pro portione omnem navem a puppi ad proram excurrere, ac nullo modo fieri posso, ut sit angusta puppi et auguSi prora pro Se quaeque juxta latum uterum. Sane prodigiosa foret figura, si a lato utero hinc proram illinc puppim versu Coarcia reuiu et coirent latera. Quom nam igitur tu modum iii torpretandus locus' Tolletur omnis difficultas, Si in observaris copulae seque , qua nequaquam signisse iur, Puppim augustam Se et proram augustam potius hoc viil scriptor, patium interjacens inier u pim et proram sive majorem illum axem angustu in Aso Grammaticia de vi particula is uis disserentibus commenda lidus locu ut dignun momoratu.

SEARCH

MENU NAVIGATION