Quaestiones Lucretianae [microform]

발행: 1848년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

sqq. 633, 35. Verbum igitur suppeditandi hoc Ioco non intransitive sed active sumendum et comma, quod post mare in editionibus recentioribus egitur, delendum est, ut haec sit erit tiar inde fontes in mari ipso geniti et flumina Iove aeterna h. e. remotis regionibus vertientia sumeditant h. e. integrant mare, si aquae, quae perirenidentur, vere pereunt Quae si ita sunt, in meliorum codicum Iectione acquiescen

dum esse apparet.

Idem, quod modo posuerat, nihil in nihil posse reverti, alio etiam argi ento quum coinprobare luduisset, hanc addit clausulani v. 249, 250r

Haud igitur redit ad nihilum res ulla, sed omnes Diseidio redeunt in cor ora materiati

Quae verba prorsus nullam inicvliaten habent, nisi quam editores invexerunt; corpora iiii materiai ut saepe I, 353, 567. II, 878 etc. sulit primordia ive atomi, in quas e ratione Epicuri omnia resolvi constat Sed quum in codicibus aliquot, quos nullius auctoritati esAe negari non potest, pro in coryora materiai Iegatur in corpore materiai liati lectionem, quae apertum inendum est, editores tu textum Beeperunt, tein praeeunte Wakesteidio, qui nescio quain prosopopoeiain odoratus ad Vergilium provocat, qui intili ratione orpus urni pro ipso Turno posuisse s Aen. VII, 605.1 Dicit enim:

Filius huic juxta I.ausus, quo pulchrior alter Non suit, excepto Laurentia corpore Turni.

Sed quis noli videt, corpus Turni hoc Ioco, cum praesertim de pulchritudiit ejus sermo sit, pro ipso Turii Optiine dici, apud Lucretiuin, ubi Oci ratio nullum ejusmodi rualuin requirit ac te admittit quidem, tali neque circumlocutioni neque prosopopoeiae Iocuin esse Accedit, quod ii latine quidem dicitur in ovore pro iii corpora redire, quodque, Si Vel viaxime dici posset, . sensus ab ho Ioco alienus exsisteret; iiamque corpus materiai sigulari iumero nihil ali id posset esse nisi universum ipsum, quod omne appellare solet poeta et summam totum; at in omne res nou Pomunt redire, quuin in eo iumquam ion insint. Νovunt ejusdem rei arguitientum tui sequitur inde depromtum, quod in rerum natura aliud ex alio resici videmus, ex imbribus enii nasci fruges arbo Sque, hinc geliu huniatiuiu atque ferarum ali, hinc hominum obolem nutriri I, 2b6:

Hine laeta urbes pueman florere 'Videmus.

12쪽

Hic post studiis incideus idque ad alebat araheu genitivum lynobilis oti a floren

Μaxima uerra viris foecundissima doctis Urbibus in regnum florentes oris Athen Sparta manu etc.

Qui locum suum magna dissicultate impediri noli immerit videretur, audacissime a Wakesiel di ita transsormatus est, ut florere oris jungatur ita enim legit:

Maxima terra viris en foecundisSima docti . Urbs una ingeniis, florentes oris Athenae.

Non est nostri tacit, hujus loci rationem penitus periraciare, hoc tantum addidis9e Sufficiat, non tam acri medela Opus esse videri haud Scio, an satis sit pro in reqnum h. e. in regito legere in reqno, ut it ungelidum florer in re, Sicut ep. p. V. dixit florere in re milituri ic de Orat. I. . in iis floruerint; reynum autem oris apud Manilium nihil aliud erit, quam quod alibi dixit reynum loquendi. Haec autem utcunque erunt, hoc constat, neutro loco insolentem istam constructionem verbi forendi sulciri poses p. ccedit, quod ipse Lucretius verbo florendi legitima structura adhibita saepiu uiatur V, 10 arbusta emmis florent, V, 1278 Mudibus flore res V, 1441

mure velivolis floret. Nonne igitur, etiamSi a melioribus codisibus exhiberetur illud puer in florere, id conjectura corrigendum erat Nunc autem, quum tantum e codicibus nullius momenti deSumtum sit, nemo, pinor, dubitabit, tam turpem maculam e plendido Lucretiani carminis peculo eluere. Postquam deinde docuisse sibi Visus est poeta, praeter corpora prima et inane nullam esse tertiam naturam, qualia primordia ipsa cogitari debeant, exponit eaque primum solida esse . e jam non posSe amplius dividi disesolvique Stendit, unde ea atom sapud Epicurum, individua corpora apud Ciceronem dici constat, quibus vocabulis ipsies Lucretius, quamquam alias neque novorum neque Graecorum Verborum astidiosus est, nuSquam utitur. Hoc autem Ioco, ut soliditatem primordiorum demonstret, imprimis ei curae est, ad eamque rem designandam bis sere uitiu sormulis Primordia nulla potest vis trivere solido atque aeterno corpore constant solido corpore vincunt materies aeterna est; non possunt lvis dissolvi neque retexi non possunt eouidi ne frangi

nec in bina secundo ndi corpore immortali sunt primordia sunt solida simplicitate; nutura nem frangundis rebus parariti fruuvndi redditu sinis est solidia pollent

13쪽

ries debet immutaviis comus Mers; ausa stat fragoris θοπον nolitan innista per aemim rariss primordiorum haerens, unde queant uua ratione revelli non in

si liis omnibus somniis idem sere significari patet in iis autem, quas duas postremas posui, quum ab editoribus non satis consideratae in causa fuerint, ut non uno Ιoco lectio Perperam mutaretur, aut diligentius immoremur simulque eorum, qui de hoe oeo commentati sunt, Sententias accuratius excutiamus, quum ita totius loci ratio facil-Ιime patefactum iri Videatur. Sunt autem hae sormulae, qua modo dixi L. V. 60 partes rimordiorum haerere, unde quean nulla ratione revelli et v. 629 non in minimas artes cuncta resolvi Patet hinc, primordia e philosophia picurea, quamvis simplicia dicantur, tamen ipsa e minimis quibusdam particulis constare, ita autem constare, ut a Se invicem divelli non possint hae particulae. His autem jam ipsis partes non esse . 603, iisque minus cogitari nihil posse V. 15 - 625 docet. Quae

quum per se OnStare non possint, novum iude argumeutum sumit, unde primordiorum soliditatem evincat. Has enim particulas minimas appeIIat, eaeque, utpote atomorum partes, ab ipsi atomi plane distinguendae sunt. Primordia autem his particulis constat e illa quidem dicit, sed non ita, ut ullo tempore earum conventu orta ESSE, sed ab omni iude aevo ex iis composita exstitisse et in omne aevum ita exstitura

eo docet, quod, si diinidia quaevis pars semper dianidiam partem haberet, minimum quodque corpus ex totidem partibus constare neceSAe sit, atque maximum . . ex infinitis, id quod absurdum sit. Quam particularum minimarum doctrinam quum nou satis perspectam liaberent editores tribus ocis sui causa atque, ut totius disputationis rationem perturbarent, a codicum lectione recesserunt, V. 12 ubi ullorum pro illorum 629 ubi ni pro si et v. 33 ubi Lambinus, quique illuui secuti sunt, reechius, avercampius, ipOntini, pro nutus multis legerunt, quod, si sibi constare Vellent et de aliquo aensu solliciti essent, etiam ahesieldius et ceteri, quum iu reliquo loco constituendo Lambini rationem amplexi Asent, sacere debebant. Ac primus horum locorum inde a versu 10 ita se habet: '

Sunt igitur solida primordia simplicitate, Qua minimis stipata cohaerent partibus arcis;

Sed magia aeterna pollentia simplicitato.

Pro uorum autem legitur in codicibus optimis Gottorp. Lugd. 1 et 2 illorum, quod editores ciu ultorum mutarunt, quasi diceretur primordi non conventu

14쪽

ullarum reruni conciliata esse. Sed quum de nullarum reruni eonventu, e quibus primordia orta int, cogitari possit niSi particulariun minimarum, hoe dicendum erat, quare ut tuorum retivendum et per Synesin a parti a minimis v. 60s

reserendum, id quod Siebelisio placet Quaest. Lucret pag. 46' aut, quod haud

scio an praealet, lacili unius iterae mutatione pro tuorum Martim legendum videtur. Alter auteni et tertius e Iocis, quos supra memoravi, in iis sunt verrubus, qui e lectione Lambiniana a V. 629 ita leguntur:

Deniquo rei minimas in partea euneta resolvi Cogere Consuesset remm natura creatrix, Iam nihil ex ollis eadem reparare valeret rPropterea, quia, quae uvis sunt partibus ueta, Nun Possunt ea, quae debet genitalis habere Materies, Vario connexus, Pondera, Pl gas,

Concursus, motus, Per quo res usteque geruntur.

Ac primum quidem adnotandum est, ni v. 629 ianium per conjecturam Lambini legi et in odicibus omnibus si inveniri. Havercampius quidem de ui codicibus tacet, sed quum Bertinianus Lambini ita legat, quocum illi sere consentiunt, quumque alias

iII vir doctus etiam pavIo negligentiorem in asserendi codicum lectionibus se in buerit, mihil ii iei tribuendum videtur. Iiem v 631 in codicibus ninibus non multι sed nullis invenitur, in quo Wakesieldius et receiitiores codicum auctoritati obtemperandunt duxerunt, Lambini lectionem relinquentes, quani prosecto, si lecti ni vera esset, id quod ne akesieldius quidem megaverat, mensus flagitaret. Sed perae videtur pretium esse, tu varia editorum de hoc loco ententias inquirere. Ac ambiuus uiden mutationum a Me faciarum has reddit rationes: -Denique uiSi, inquit LucretiuS, re creata iii parte millimas minimas autem partes appellat eas, quibus aliae nou oSSunt esse mitiores, et ad quas ubi perventum est, res dividi posse desinunt dividi ac resolvi cogeret nihil ex illis parithiis reparare posset, quaelibet haruin partiunt coiistaret ex partibus ins vitis; at quae multis aut omitino aliquibus partibli COuSiniit, On OSSunt ea re habere, qua materies habere debet, plagas, pondern contiexus etc. At ni inimias autem reposui, hanc cripturam sententia ipes postulante, cui libri u are habeant si minimas, plane mendose, quam Scripturam qui tuentur caecutiunt. Nam picuru et uui secutii Lucretius volunt in rebus aliquid esse ininimuin Itaque infra pauci poου paginis eiere philosophos reprehendit LucretiuΝ, primum quod motum conestituant exemt inani, deinde quod faciant non esse sinem rebus Secandis teque esse quidquam minimum in rebuΝ. -

15쪽

Haec autem summi viri verba non uno nomine Mint repreliendenda. Primum enim dicit, naturam res in minimas parte solvere eonsuesse ob eamque ausam sententia ipsa lectionem ni postulari, quod non esse verum Lucretius ipse paucis Verribus anie docuerat, negans minimas partes per se constare posse, sed haerere, unde divesnnon possent 6293, unde apparet, in eas nihi dividi posse. Fraudi autem sui viro egregio, quod primordia ipsa et partes minimas e quibus ea coiistant, eadem esse puta-Vit, quodque, quae de primordiis Vere dicuntur, partibua oriun minimis attribuit Deinde dicit partes minimas eas a Lucretio appeuari, quibus alia non possint esse minores, et ad quas ubi perventum sit, res dividi posse desinati Atque hoe quidem Vere dicit, partes minimas ea esse, quibus aliae in possies esse minores, quod Ruiem addit, ad partes minimas ubi perveutum sit, res dividi posse desinere, plane salsum est, nam e Lucretii ratione ad paries minima in dividendo nunquam perveniri potest,

quum primordia solida sint neque amplius POSSint Semri i. Tum dicit, nisi in partes minimas natura cunctas res resolveret, et si ideo paries, in quas res resolvuntur, et ipsae partes haberent, non possct a Varios conuex

Pondera, plagas habere, quae materies genitalis debeat habere. uod contra est.

Partes, in qua natura re resolvere consuevit h. e. atomi, rursus debent partes habere, si ex illis aliae res refici debent. Quod jam per se patet ex ratione Epicurea nam primordia, ut e secundo 1ibro discimus, alia auiit hamata, alia acuta, alia

rotunda, diversas denique habent fornias. At quae figuris disserunt, partibus differunt, partes ergo habent. Priinordia igitur partes habent. Quota partes non haberent,

ideoque hamata, acuta, rotunda esse non possent, non OSSent Vario Couuexus, Oudera plagas habere nihilque ex illis posset renasci. Lucretius autem ipse etiam uousemel diserte dixit primordia partibus constare, ut v 600-61 hujus ipsius libri videmus, ubi imprimis v. 60 dicit

Inde alia atque aliae similes ex ordine partes Agmine condenso naturam corporis explent.

Libri etiam secundi v. 485 aperte de partibus atomorum loquitur. Docet enim atomos insultis larinis esse non posse, h. e. atomos finito modo inter Se distare, seu numerum figurarum, quibus atomi disserant, esse nitum. Cujus rei argumentum profert hoc edisserunt primordia partium, e quibus constant, . . minimarum, Varia positione, atqui paucae parte multun variare non possulit; si igitur infinito iod variare debent, insultis partibus ea constare ideoque ingetitia esse necesse est. Quod quum secus sit, ne insultis quident modis differre possunt. Hoc autem in argument tanquam indubitatum sumitur, atomo partibus constare, hoc negatur infinitis eas constare. In transitu autem adnotemus hune Iocum in editionibus, quas vidi, omnibus salsa interpunctione impeditum esse; Scribunt enim v. 485, 486.

16쪽

ubi scribendum. interpunctione post rima sublata et post tribus posita i

Fac enim minimis e partibus esse l ... Corpora prima tribus, vel paulo pluribus auge.

Postremo dicit Lambinus, si natura culicta res in paries mininias resolveret, atο- mos ex infinitis partibus constitura esse. Sed ii hoc quidem verum est; nam etiamsi resolveret Datura, tamen minimum in rebus ipsum remaneret, et Si minimum erit, res secundum Lucretium v. 620. non ex infinitis partibus constabunt t - Haec quidem de iis, quae Lambinus in adnotatione ad priorem Iocum minus vera attulit, alier autem Ioco V. 631, ubi nuuis in tutis mutavit, haec ejus sunt Verba: se Ovae muliis sunt partibus veta. J Sic legendum est reclamantibus Omnibus exemplaribus, in quibus est: nullis sunt artibus hoc itim significat Lucretius Omnia in minimas parte resolvi solent natura, ion insilitas. Hae auteni parte minimae sulit corpora prima et primordia eruin, quae in nullas jam ampliu partes Secari possunt. Hujusniodi autem corpora ad res igitenda sutit aptissima quod contra si essent multis partibus aucta et Si in multas parte Secari possent, ea, quae materies genitaties habere debet, habere nullo modo poSSent, videlicet Vario contiexus, pondera plagas etc. licet etiam legere:

Propterea, quia, quae sunt ullis partibus aucta etc.

Hactenus vir de Lucretio immortaliter meritus, sed hoc certe Ioco in altis teliebris versalus. Quae niui hic iterum id evius, Lainbinum partes minima cum atomis Ou- laudentein statuere, omnia in mini ina parie resolvi AoIere natura, HuAmodi auieuicorpo ia ad res igitenda eSSe aptiSSinia, quae parte ipsa uain ion habeant, quae autem partibus multis aueta Sint, non posSe habere ea, quae genitali materies habere debeat, Varios connexur, etc. inuinciain supra Lucretianae rationi opugnare ostendimus. Hoc unum adnotandum videtur, Lambinum hoc Ioc sormulis muliis urtibus auctum esse et in multus partes secari οδδe, ut Si ejusdem Sententiae eSSeiit, promiscue uti, quae plane diversae sunt, namque primordia multis illa quidem partibus constant ive aucta Sunt, ut supra ostendimuS, Sed neque illarum conveni conciliata sunt v 612. neque secari in ea propter oliditatem OSSunt. Dicit porro ambitius, omnia in ni inimas parteS resolvi solere natura, non usinitas. Sed utruntque negandum fuit; non in minimas, nedum in infinita parte natura cunctas res resolvit. Infinitae autem partes e Lucretii sententia ne cogitari quidem poSSunt, quum absurdum sit dimidiam partein semper parten

dimidiam habere 62M, minimae vero partes illae quidem exsistunt, sed ita ab atomis et a se invicem haerent, ut re elli nullo nodo possint v 609).

17쪽

uae quidet de Lambino. Iam vero videamus, quid ceteri editores, quibus Lambitius mulatione suas probavit de hoc Ioco Miatuatit. Atque re hius, quum iii Iectione I .ambinum sequeretur, tamen aliquauto melius Ioci ratioriem perspexit, quum inter corpora prima et partea minimas hene distingueret, quorum illa quidem haud satis commodet, Minimum Physicum V, ha --mmum Mathematiciam' appellati

-Explicata de inimo athematico A tentia ad Minimum suuin Physicum redit poeta, quod propter soliditatem, non vero propter exilitatem indissolubile fugit et

aeternum, quod serui Versibus septeni confrinat nisi uini ad extremam resolutionent Natura perveniret, niSi innes, etiar niinimas, inolecula explicaret, inepta oret rerum materies initumeri illis, quibu debet subjici, mutationibus atque Ormis moleculae enini ex variis partibus connexae, et Inane inter se ex sententia Epicuri continentes, noli aequabili pondere, noli vitiformi tot donaretitur aliorum motib maligne obsequerentur, ideoque miniine conuecti possitit.

In hisce vera sunt inimixta saIsis. Vere enim inter Minimum Physicum, ut appellat, et minimum Mathematicum distinguit, vere illud. h. e. corpora prima propter soliditatem, toti propter exilitatem dissecari non posse arbitratur. Sed haec vocabula ipsa ominimum Physicum Mnimum Mathematieum ion sati apta uni est enim utruntque ininimum Physicum, sed atonio seu priniordia nunquam dicit Lucretius minima, quippe quibus partes suae mitiores sint, et quae Creechius initiina Mathematica appellat, ea nihil aliud uiit nisi partes atomorum tam parvae, ut iis parte jam liousint; sunt autem et ipsa aliquanta, ut minima athematica commode dici non videantur. Deinde sullitur, quod . 62s. q. minima partes de intino suo Physic Seu de atoinis dici putat, id tio contra constantem Lucretii usum esse at Eaepiv diximuS, minimas puries tantuin toniorum parte dicentis. Fallitur etiam, quod hoc loco doceri putat, nities laturam res Semper et ubivis in atomos resolvere, id quod

neque hujus loci esset docere, neque semper fieri debere videtur nihil uim impedit,

quontinus tatuamus, quaSdain nonnunquan atomos liter se juncta manere et tameti ad res novas rescietida adhiberi. Falsunt item est, quod dicit, atomos, si ex variis partibu colistarent, inane inter e continere Supra enim VidimuS, atomoS, quum Solidae sint, anteii partibus constantes cogitandas esse. Falsum denique est, quod, Si partibus constarent, eas connecti posse negat, id quod contra est; i partibus non

Quodsi hi viri, quorum sententia modo recensuitniIA in niuiti a Pro aberrarunt, ita berrarunt, ut de quanam re in universum ageretur, intelligerent et multa euainita singulis bene perspicerent. Sed qui illo secutus est Wakesieldiu plane, ut cum ainbino loquar, caecutit, et ita caecutit, ut Lyncei oculis ibi certiere

videatur.

18쪽

De priore quidem loco v. 629 pauca initivi dicit Wake ldius: M sed codd. et edd. v eu: vi et, pluor, ere, Si modo probat sequentis Versus scripturari restituas:

Quuin vero de Muffragii codicum L. M. apud avereainpi editionein altum Mithiilentiunt, licet vix ambigam eo reliquis ion refragari, a coiitextu mutationibus ex ingenio te coiisulitu em temperaturum exiesiimavi. neci hoc loco avercampi de codicum Lugduliensium lectione silentio non intilium tribuit, sed quam profert conjecturam, non suesset pro con3Me33et, ea uota minus quam lectio ambiitiana ni pro si toti Ioci naturae repugnat et ita autum vera haberi poesset, si minimue artes tomi essent, id quod noli esse supra Stendi. Ad v. auten 633 haec dicit M akesieldiis i,,Εditorer exemplaribus Scripties, quotquot exstant, reclamantibus ex iugetito dederunt multis; melitem poetae non satis perspecta in habentes. Lucretius utique opponere vult ato in is vel minimis i corporibus ea, quae Frandiuscula Sunt et tameti Simplicia fl), nullis ieinpe tinctu mrtibus, qualia affirmat esse rebus gignendis minus Rpta rerutra eniin rctatio non consit, iiSi ex corporibus, grandioribus illis quidem, sed quae ex ininimis primordii coagmentantur atque in eadem reSolvi possunt. Ex minimis igitur particulis non ulterius dividendis, invicem cohaerentibiis et coinmi- SssentibuS, Omilia producuntur, non ex corporibus ausinitie in ori, quae in vii iiiha primordia dies,olvi legant. Porro ex Lucretii sententia aliud obsint, quomitius corpora, res inne efficientia, 'int grandiora et pariter itidi vidua sigura utique omnigenas per Se haberent, nonduin collies atque intermixta uti docet noster II, 494t

Ergo forma novitatoni corporis augmen Subsequitur.

Iim uatnen, qui censebunt minime him esse racquiescendum,' non improbabilem Votajecturam propinabimus; unde, cliterim colliquefactis, clectio recepta Tacile exoriri poterat r

nullis sunt partibu secta:

Vide v. v. 34, 747. Videntia igitur aheneldium, qui celeros editores mentein poetae non satiSperspeciam habere initio arguisset, ipsum ainen sti sinen de veritate expositioniου, Suae dubi inSSe, quum nobis conjecturam propinareι qua omnia, quae paula ante dixerat, consulantur. Est autem difficile verum ejus explicationis elisum perspicere et, si Vere

Polyilices Euripideus oratione in veritatis simplicein praedicat, vel hinc de ejusdem veritate dubitare licet.

19쪽

me, quidem intimia initio apparet, reliquorum erroris, minimas artes et alom easdem putantium, eundem non esse immunem dicit enim almias relmininus Sed etiam plano inua et inaudita coniminiscitur. Inquitur enim primum de eomoria in stranssiusculis et tamen aimpticibus nenipe riuilis pariibus auctis, et eadem Lucretium rebus vigilendi minua apta esse dicere putat. Sed qui Lucretius ea rebus giguetidis minus onpta esse dioere poterit, quum ue eme quidem riusviodi orpora cuiqvain tu vientem Venerit e venire possit Sine repugnantia Deinde e Lucretii sestentia creationem putat vere seri e corporibus grandioribus illis quidem, sed quae ex minimis priinordii coagmententur atque iii adein reSolvi possint. Quod hoc loco dicit, creationem e Lucretii sententia seri e comoribus grandioribus iIlis quidem, sed qua ex nuntinis primordiis coagmentetitur lioe, i reeis h. Θ de atomis intelligatur, serri quodain uiodo possit atoini enim cuni partibus Suis comparata Vere e pora grandiora dici possint exque uitutivis, non quident primordiis, sed tamen partibus constantia. Sed ipse akesieldius ita intel Iigi voluit addidit enii ea corpora grandiora tot tantum ex minimis primordiis quae est ontradictio coagmentari, sed iueadem etiani resolvi, id quod in atomo non cadit. Quodsi igitur illa corpora, e vi-bus Wakesieldius creationem seri putat, neque sunt atomi neque corpora ininima, quid tandem sunt Νoiiii sunt plati iiova res, de qila neque Demo ritus neque Epicuruου neque ipse Lucretius, vel si qui alius philosophiae atomisticae patronus est, nobis quidquam reliquit Estve autem verisiiuile de re tanti momenti, si quidem vera Sit, nulluin usquain vestigium remanere Quare nenio dubitabit, quin hae tota cirina de corporibus grandioribus, e quibus creatio fiat, quaeque ex atomis coiistent in easque reesolvantur, niera sit ficti Wakesieldii Ioci rationem uoti perspicientis. Quod autetit postreiii posuit Wakeseldiu et allato loco II V. 495 confirmare coiiatus est, Vel id obstare e Lucretii sententia, quominu corpora illa grandiora essetit individua, quod guras omnigenas haberent, ne lio quidem Verum est, naui quod

II, 494 dicit:

Ergo forma novitatem corporis Rugmen Subsequitur,

hoc iion dicit, qlio ille vult sorinaruin variantiat ac niuisitudinein e magnillidiue atomorumpendere, sed atοuioruin magilitudinem e sortitarum variarum numero pendere cogitari euim potest, quavi etia in vere picuri et Lucretii sententiam suisse e v. v. 524 s. s. disciuius, plurimas ejusdem Orniae atomos esse, ut nihil invino, quantae in atonii, ad sormarum Variantiam ac iuuitudinem intersit. Haec de Waheseidii explicatione sufficiant. De For-bigero autein et Regillero, recentissimo Gallico editore, quum ille tantum repetat, quae Wa-kefieldius, hic recepta Iectione munia, quae Creechius dixerat, non opus est, plura adjicere Quibus praemissi paucis, pilior, quid de hoc loco ipsi statuendum putemus, a Solvere posuit inus. Ante omnia, quid poeta sibi probanduni sumserit, teneamuου, primor-2.

20쪽

dia dias,olvi noli pos,in uarii reli quum itide a versu 13 conlpluribus argumetitia proba et, ut duobur lio vis argumeniis fulciret, doctrinam de minimo sἐλαχίστω, Epicuri interpoesuit inde a vere 600. Et prius quidem argumentum itide petitum est, quod primordia, quum artes immae, utpote aiullis partibus meditae, per se collutare non possent ideoque alicunde haerere deberent, dissolvi non possent. 600-6 5. autem paries miniin , nulli amplius partibus praeditas, vere intuerida esse probatur . 61 - 28. Tum alterum nrgumeniunt affertur, e doctrina de artibus minimis petiivm, 629 635. Par es enim minimus dicit, Si quident in eas, non in tomos, res resolverentur id quod fieret, si primordia Secari possent , non ore aptas a re reficiendas, quippe quae, partibus carenteA, non in Comparata Pssent, ut vario connexus, pondera, plagas enicerent. tqui in aeternum ex materia resolutarunt rerum re reficiuntur, quare nou OASunt re ili artes minamus resolvi ergo resolvuntur in

primordia, quae Da ain non amplius resolvuntur, id quod erat probandum. uui sensu quum optime se habeat totique hujus loci Aenientiae conveniat, nullumniutatioitibus hic 'esese locum apparebit, veretique e legendum esNe Denique si minimus, et V 632. quae nullis sunt partibus ueta 'Sui aulein quis nec omnia pariliti irino fundamento niti putabit, quod de pii- morum codicum lectione, quae utinavercampi in asserendis lectionibus uoti rara κο- Cordia, uini plane conSiet quanquam, qui Omnia perpenderit, eum lion dubitaturum puto, quin eum reliquis conveniant isti codices, illi cogitandum sne dico, totius loci rationem

ac nexum clarum planumque esse neque ullam dubitandi materiam relinquere, ut non inultum codicum auctoritas reqii iratur nihilque ea propo momenti afferre possit.

0uodsi eo loco, quem modo tractavimus, particulam si iiivilis, ut videtur, ibris manuscriptis in ni ab editoribus conversam vid inius, in ioc ipso etiam libro alius est locus, ubi sententia pesa, ut hoc vel reclamantibu libris sat efflagitet. Quum vim poeta id agat, ut Platonis aliorumque iiiipugnet doctrinam, omnia in medium niti ponentium . inde a v. 1050 ii dicit e lectione vulgari:

Illud in his rebus longe fuge redere, memmi, In medium summae, quod dicunt, omnia niti; Ipsum si quidquam posse in m sistere credis. 'Κ quae pondera sunt sub terris, omnia SurSum Nitier. in terraque retro requie sero octiR; Ut per aqua quae nune rerum simulacra videmus: Et simili ration animalia suppa vagari Contendunt rel.

SEARCH

MENU NAVIGATION