장음표시 사용
741쪽
Nostquam obliquitatem eclipticae a vetustissimis emporibus ad nostram cisque aestates in Continoo cleCrevisse, obse νtiones CXtra Abium ostiorant, Phylacam diminutionis Iam ius causam sufficientem Astronomi in actione planetarum intellia rem per theoriam clitonianam deteXerunt, siquidem Calculo MXta hanc theoriam instituto sequitur, ab Hipparchi aetate ad cinc Usque diem obliquitutem 16 vel 1 niinulis Circiter decrevisse, quod Cum observationibus bene Convenit. Aod autem ope theoriae ita DCramiar, non tantum in eo Consistit, quod iam CoitasVis Phaenomen COO-Iestis rationem reddero licet sussicientem, sed potitas in eo, qLaod de moliatam Coelestium natura Cognitionem magis dis- Unctam atque Certam acquirimus , radicitimque ferre Possu-
742쪽
ααααα 43 imus longe iustius , quam per solas observationes heri umquam potuisset. Gravis enim ista quaestio, triam diminum ti eclipticae sit perennis an vero PeriodiCa, triam ita itie fieri possit, ut Cliptica tam aequatore nullam OllaCidat, De calculum solummodo solvi potest. Si nempe Calculus eiusmodi diminutionis huius Xpressionem praebuerit quae nonnisi Iinus aut os incis Continet , Certo Oncliadere IiCet, Cam non es Te perennem sed seriodiCam atque expressionis illius valores maXimi et minimi assignablint limites . quos obliquitas transgredi nunquam poterit. Idem de motu uim lorum aequinoctialium X actione Planetariam Oritando tenen dum est. Am inde annias troPiCUS CCCssario mutetur, quaestio oritur haud levioris momenti ulnam hae variatio sit Xigua et periodica , an vero disserentia anni sidere et tropici fieri possit enormis. Vtramque hancce quaestionem plenarie hic discutere non inutile duxi, tam ea, Uantum eqsaidem sciam, nondum pro merito sit XPlorata. h. a. unoniam variatio Obliquitatis et anni, Uam indagandam nobis hi propositimus, e motu orbitae telluris OritUr . in otiam nodorum variationem irae inclinationis si ni orbitae telluris cum alio plano 1X inquirere sortet, tibi quidem pro fiXo illud planum assumere licet, quod si,
terminavit. Ia disquisitione eodem prorsus modo institimia, quo motus nodorum inclinationisque variatio Planeta aetam reperiurator, e formulis istis notissimis, quae moliam se Cularem sive momentaneiam definitant, Per intCgrationem a
liae sunt deducendae , quae non amplius a nodis irrct, nationibus planetarum variabilibus, sed nonnisi a quantita tibus constantibus dependent per epochas elementorum is
743쪽
- 3 ditorum determinandis, qua ideo per omnia secula quamvis remota aeqtae Valent. V his tandem formulis integralibus Variatio obliquitatis et motus tinctorum aequinoctialium sa-cile reperiuntiar. Integrationem an primus eliciter suscepit docuit tu in egregia sua dissertationes infra ' citata Cel De la Grange Ociare analysi atque demonstrationosormularum hi VaCare IiCet, quia methodUS, Ua magnUS ille geometra ad formulas suas Pervenit , nemini Astronomortam ignota esse potest. I. a. Assumta itaque cum Cel De Iamrange epo Cha I OC, et pro hoc anno longitudines nodi ascendentis Satum et 10 V, lovis a Martismo I ' et . IV Veneris m et 1 a ses et , Mercurii 1 I ' 18 inclinatione orbitae o Io 10 19 1o', o 1 o praclo eta aes 6039 ao , massa denique G
h, iii, posita Porro longitudines nodi ascendentis verae orbitae telluris Cum Iano Cliptica anno 1 OO I, inClinatione triusqiae Pinni i η, AtqU Compendii causa tangos in D i, tango cos P sormillae Cel. De la Gange, valores angulorum , i, Pro UOVia tempore desinientes hae sunt:
744쪽
ubi esto nomerus annorIam Post 1πOO lapsorum. Hinc itaqtae Pro AOVis tempore ante Vel post 1 O datur
745쪽
tarUm in tellurem, obliquitalem eclipticae, crevisse tam se- Culo deCimo septimo quam decimo octavo I γ, ab HiPyai Chi autem aetate usque acti Oo 16 18 ideoque myya se
746쪽
te ad annum I OO 22 8. Llar si stasPonamus, motum retrogradsim Unctorum neqUinoctialium Vortim seu observatum ab Dyyarchi aetate quotannis suisse , ideoque intervallo octode Cim CUI Orram III 30 Io , uioquantitati addere oportCt aa 6 seu progressum X actione Planetarum ritandiam, UO CPCrintUr motUS medius retrogradus, qui idcirco Crit s aa 6 , adeo ita quotannis IV, C . In genere motUS UT 'Ortam aequinoctialium
mediu reperitur, si a Nero CV Observato illa portio subtrahatur, quae actioni Planetariam Periodica debetur.
ennem esse sed periodicum. Vnde iam tota disquisitio nobis hic proposita in eo versatur , Ut tritasque XPressionis periodi valoresque maXimi et minimi eruantur. Cum Cel. De a Grange calculum tinc , ob difficultates quibus ob, noXiUs est, non Ulteritis sit pro cuius ), aborem MDC, ob tilitatem Uam praestare videtur Iibenter Uscepi. Pimblema in eo Consistit, Ut temporis i valores desiniantur ii, ad quos aeqUatione I et II fiunt maXima vel minim B. Cum autem omni inta innumeri competant ar Us, Orma aequationiam Ostendit, innumeros eiusmodi ipsius t alores,
747쪽
m a m innumerasque ideo seriodos repertum iri. Quamobrem cura periodi sint admodum longae, et fieri nullo modo possit ut
eae omnes rePeriantur, sui si Cit, aliquot periodos aetati nostrae ProXimas determinare, Ilia Ceterno tam aeternitate quasi ConfundiantUr.
periuntur Ponendo Unde nasCitur aequatio
cuius radices t Donnisi tentando, ideoque Cal COIo valde ProtiXo atque taedioso, reperire IiCet Calculum hunc in finem a nobis institutiam hi referre inutiles oret undo nonnisi Consoctaria e Cal CUI TesUItnntia Prosit OmUS, Uorum exactitudinem sine dissicut late Probare quisque poteridi Sequentes itaque radices aequationis 1 Complatavimus: a. t - 3165 , 56 a. - 2661 ,s; G. - 386 ,1 - q963, 66;5. I8O q, 9 6. t 332 8S, 3zonde satet, nostrum seculum medium sere Esse inter omnes valores maXimos et minimos, ideoque raesentem ClistbCae obliqciitatem a media vi disseri posse His iam v Ioribus loco i in aequatione I substitutis valores ipsius respondentes reperiuntur sequentes:
748쪽
sitque anno 666 Post C. n. minima a sa Deinde
749쪽
IIIII annos ad annum 19 Crescet, ubi a Xima naue ues erit. Tunc iterum per interVallum 5 21 annm vim decrescet, done anno a 986 minima I et O a siet. Dantur itaque plures periodi admodum di Uersae, qUartam
brevissima es 88OO, maXima Iso O annorum. Intogro Butem hoc intervallo os O annorum omnes obliquitatis v
xiationes arcum tantaXat Comprehendunt, siqt iidem ea asto' et ' 8 Crescit, unde pro obliquitate media assumere licet e I etae 11 , Ut itaque praesens obliquitas a b circiter minor sit media. f. s. Patet itaque, obliquitatem eclipticae intra arctos imites et G ac et et ' 8 contineri. Dubitam autem hic oriri posset, aliis orsan periodis remotioribus imites longe largiores prodire, atque obliqUitatem multo magis res Cere a decres ere immo evanescere posse. Quare non inutile erit limites determinare , quo obliqUitas UmqUam XCedere possit. Cum aequationis I bini quivis te mini eundem angulum contineant, alter quidem sinUm, ab ter os Iam uicis anguli, sitque eorum sorma
750쪽
oirmiumque se terminorUm ita Comparatorum summa valorem ipsi cis e maXimum praebebit. Sic e. r. rimi bini termini aequationis dant
Comprehendantur. Variationes autem reale. limitibus omge arctioribus ContinebIntur, rata relatio angulorum D, Coriam Ue CoossiCientium A, B, semper impediet, quo ibnIS Om e termini Uno eodemque tempore stant πιν A*- By). Si gravis illa quaestio de Variatione obliquitatis eclipibcae plenarie soluta videtur, Uar ad altorum artem, V riationem scilicet anni, progredi licet. . O. Orioniam e perturbationibus planetarum aequationem seCularem a Xium transversorum orbitBriam non oriri, hodie extra dubium positum est, omnes reVolutionCStelluris CirCa solem proprie si dictas, . . omnes anno fodereo aeqUales osse oportot, neque datur variatio seu C- quatio anni sidere medii. Cum citem annuis troyicu sidereo tanto breVior sit, quantum temporis sol impendit ad illsam ni Cum des Cribendum, per quem puncta aequinoctialia isto anno reCesseront, omnes anni tropici tun tantiam modo aequale esse post Ant, si motus Unctorum aeqUinoctialium perpetuo sit Oniformis. Mare Una motos horum Unctorum X actione solis atque lunae in tellurem sphaeroidicam