De attica eloquentia [microform]

11쪽

ningua , consister ipsa aut tota P persecta Pontingere nullo pacto possit. 'Ruani obrem quum legibus et Praeceptis thonienses ad oratorium minius instituerentur, nemo in praevii Studiis. Sin diuturna et accurata praemeditatione, sin exeuiplorum optimorum contemplation et imitation ad dicendum surgerealinus At. Unde omnia, quae diXerunt, PraePRrata omnia sollerter composita, moritia nunc iΡet VeriS. Sic Atheniense pro an ipsorum iudicio reiecti omni

fuco luxuriosis Orationis ornamentis ad sanitatem illam dictionis et subtilitatem

pervenerunt, ita eos Cetoris omnibus pra Sinutioros fuisse innes uno ore praedicant.

Attamen eloquentia apud Graecos iam antiquissimis temporibus pro inge- iiii vigore, quo praediti erant, et pro vivendi more et ratione ad publica negotia adhibita est, et vestigia eius iam exstant in Homeri carminibus ' Sed indoah Homerica aetate usque ad Coracem et Tisiam Siculos i dicendi disciplina suitiiulla. Λ Menestheo ' quoque Atlienis, qui primus demagogorum suisse fertur, ad Mononi us lite et isistratum, et inde a Themistocle ad Periclem Olympiunio ad Cleonem βιε ιιολόχον ' habitae sunt orationes, ita tamen ut quae natura Possent oratores, expromerent. EtSi ex iustitutionis ratione Papud Athenienses MonSequitur, ut praecepta in Scholi tradita sint, sine quibus ThemistocIes adhuc

puer in otio orationes compoIIere non poterat, quae tamen praecepta ad rerum

sterendariim prudentiam et cognitionem ningis spectasse videntur, ab iis tradita, qui olonis quasi Sectam quandam Secuti sunt. FIO vero et artis et disciplinae

tu lo a Perielea aetate esse incepit, quum et oratores et rhetores Summa cura contenderent iit uin non ingenio Solum et vi naturae, sed etiam institutionc et littoris fumum eloquentia cons quercntur.

Qua quum ita Sint explicandum primum mihi proposui, quid commodi apud Athenienses reipublica forma et constitutio ad eloquentiae vim promovendam attulerit, deinde quae litterarum cultura et linquae consormatio uerit, deniqtie quantum et disciplina artis et ipsi oratores praestiterint, sed angustia huius

12쪽

oris mentis a doloseonto his litteris loditi lucri inde aliquid fecisse laetantur. Ruod ad vinani viam posui inus parten attin t. thenienRium respubli-ra ita sui romparaia , ut non parum Ioquentiam sive vii dicendi adiuvaret.

Ex olonis disciplina , cui lilio civi icobat in concione orba sacere et in sorotiis dicere, sed illud prius itam hoc. Viginti vel duodeviginti annorum adoles-

cons in opilli concion in admittebatur. Iudicis personam ' suscipere poterat ira etinta iano natu es thenici Sis. Ex certissimis tostimoniis colligas, Atheniensem duodeviginti linos natum liter ophebos receptum D in concione Reuto et tiaSta Aso donatum. Adiunctum orat, ut in ahialas publicas κζξιαρχικοῖ γραsιμα- οῖον rosorretur civis adolescon et sui iuris oret, rei familiari suae praeesset et proprium arvin haberet praeterea et in concionem ad dicendum prodires. )Posteriore iure si uteretur dicendi copia ἰσCγοοις παρι si γι rhetor vocabatur idemque diΑcernebatur ab idiota qui in concione non orabat Campus igitur et

quoiatiam exercendi amplissimus ibi patefactus erat in curia et in concionibus, ubi oratores populo vel suadebant vel dissuadebant aliquid, de quo tum deliberatio instituebatur Pari modo iii soro et in iudiciis, quoties habebantur iudicia publica, orat

rum partes orant, reis vel diceri dicere vel cosdein defendere Antiquo autem tempore qui magistratu gerobant iidem lictores surgebant, et utriusque rei vice fungebantur. Illis teinporibus Sisinina quoque suerat oratorum cum ad populum verba facerent modestia et Erecundia ευκοσ1Gα , quam non voeo tantum et oratione. Sed toto corpori habitu et gestu prae se serebant io Praeterea lege Solonis sanctum erat, ut qui supra quinquaginta annos Ment primi surgerent. '

Intermissa quidem est eloquentia, quum PiSiStratu tyrannidem occupasset, sed reducta ost Iippia exacto 51 a Chr. et pristina republica a Clisthenes ' restituta. Mox autem cum omnes conSultationes ique decernendi et constituendi iustitii concionibus a populo exercerentur, hac niulia agendi cupididate sacium est, ut penes oratore in populum esset imperium, atque administrandae reipublicae et orationes habendi ars coniungeretur. Ex quo vero tempore eloquentia praecopiis confii niata Xercebatur, rhetor vocatus est, qui arte dicendi

13쪽

praevalebat, ' qui ex lenipore verba faciebant, raro procedebant et Diagnum inter eos et populum ipsosque magistratus intercedebat discrinion Populus inde ab eo tempore magis oratoribun tanquam rectoribus suis sese commiserat et saepe contra magistratus vim suam exhibebat, uetus ab iis, qui dicendo communi se saluti prospicere simula-han Huius autem depravitatis auctrices suere Syracusae et Athenas bello peloponnesiaco haec pestis invasit. Iam cum aetatePericlea maxima incrementa episset eloquentia et sophistae id maxime agerent, ut communem disciplina sua sacerent dicendi facuItatem, tum omne proruperi in ad dicendi licentiam vel iuniores et mediocri ingenio praediti, quo magis recedebant a reverentia erga seniore et Ragaciores Solonis ex negIecta iacebat. Exstitit insuper mos ut oratores conscriberent orationes et pecuniam acciperent, iam Antiphontis aetate sub finem belli peloponnesiaci. 0 Inde a Thrasybulo et Archino dissidium factum est inter belli duces et qui orabant in concionibus et plane diversum erat O πολ ευε- σθαι καὶ τὼ τρατηγUῖν ' Sed tamen ut inter contagia malorum etiam sunt, qui meliora curent, ex eo ipso tempore duces asserre possumus, qui dicendo pollebant, aut a philosophorum schoIis, ut Chabrias et Phocion, qui erant ab Academia, aut ex Isocratis disciplina prosecti, ut Timotheus Iphicrati Lysias scripsit orationes. At in administranda republica non tantum habebant potestatis, quantum antea vel Themistocles vel Cimon Populus iam lenociniis oratorum et blandimentis adeo erat assuetuS, ut truculentus Chares nonnunquam plus auctoritati haberet, quam optime de republica meritus vel Iphicrates vel alii boni viri. Licentia enim e mica et dicacitas ad oratores quasi demandata esse videbatur, et auditore non minus conviciis et calumniis oratorum deIectabantur, quam antea comicorum sacetiis, qua corruptela etiam meliores Oratores non omnino erant Iiberi. Quae quamquam ita erant, tamen eo ipso tempore boni honestique cives saepius etiam ineertamen descenderunt eum perditis et improtiis plebis assentatoribus et Antiphonte aetate victoriam reportarunt de Hyperbolo, qui, quum ad plebis modo gratiam et voluntatem emicioSe esset locutus, in exilium eiectus est. Et ne nimia larga excresceret herbarum malarum seges, prohibitum est meliore ad veram et iustum et honestum adducta eloquentia, quae quo magis in civitatem irruebat pernicies, eo graviorem et splendidiorem vim exercebat per magno illos

oratores qui aetatem tulerunt et Auleae eloquentiae gloriam stabilierunt.

14쪽

- Haec, de qua modo dixi, reipublicae cinperatio lipta inis savit eloquentiae, sed suere aliae quo sti cauSae liuius arti fautrices Iani post bellunt illudeelebratui contra PerSu ge'tutu occasio oblata suit, qua usi oratores neglectis rebus civilibus splendorein et ornatum dicondi exhibero artemque suain ostentare poterant. Cui rei inserviebant orationes funebres ' μογοι π άφιοί , quaruinauetor Aristides fuisSe sertur, cuin iis qui in pugna ad lataeas occubuissent, iusta fierent Atheniensiuin vero hic nos soluti fuit proprius, ut in honorem eorum, qui decorain Pro Patria morte in obiiSSent, quotanni publicae sole uini-iatos haberentur, qui bii ii, qui in rocliis eccidissent, iuSta persolverontur.

Oratores lege hautii a Scitatu uti dicerent, et Olemilitas in Ceramico extra ur- hein sebat. Quae liuili uePius DPetercilir, factum est, ut Oratores euin eo-rii in qui Epitltura ornandi SSunt, laudatione maiorum praeconia coniungerent adeoque in universa AthEnarum laude DXSPatiarentur. Hinc postea rhetores et sophista egregium Sane caii Pum nacti Sunt in quo artis sua ubertatem et

praestantiam explicarent, id quod EX Eo potissimum tempore factum videtur, quo Gorgias Leontinus publice aiidationem sui ebre in habuit. Ita exortum est illud ad ostentationem comparatilin dicendi ciuis, tu quo inaximo quid ars valeret, expromi poterat. raeterea idem illud olluui Persicum et inagis etiam poloponnesiacum, ut legatione frequentius Emitterentur, effecit, et magna auctoritate fruerentur legati , quos inter et rhetore publicos intercedebat intima quasi cognatio. Inde a Gorgia 427 a Chr. PotisSimum intellectum est, quanti aestimandi ossent diserti logati. thonienses igitur inprimis curarunt, ut eloquentiAsimis modo viris demandaretur togationi munus. Sic Callistratus Spartam profectus est posteroque Ompore DemoSthenes, AeSehincS, Lycurgus, Hyperides emissi sunt. Adeo hoc exemplum traxit alias quoque civitates, ut ex brevibus et gravibus sententiis etiali apud partano dilataretur oratio inde a temporibus Brasidae, Lysandri, Antuleidae Legatorum enim erat suae civitatis defendero et tueri ommoda, et foedera cum aliis civitatibus iungero , ut atriae suae saluti bene consuleretur. Harum orationum, quas legati habuerant, ad similitudinem rerum quoquo conditore orationes suis ius ruerunt monumentis, ut suam

et ipsi dicendi facultatem ostentarent. ' nos quid in orationes in poematis oti higtorix proferendi iud ab Homero et Ierodoto origine in duxit, cum qui

15쪽

mores essent virorum, qui agebant, melius Stendi non posse visum esset quam si inducerentur loquentes. Sed hic mos e magis Obtinuit, quod rerum scriptoribus vita publica accurate depingenda erat, ut quae a quibu viris facta et dicta essent , viva imagine ad OSteritatem proderentur. Sed posteaquam de republica ipsa eiusque institutis quibusdam explicavimus, ad itteras et sermonis rationem adgrediemur. In aetatem enim ericleam incidit summa artium et litterarum omnium cultura. Tum exstiterunt rerun Scriptores gravissimi, ars et tragica et comica palmam tulit, mira artificium pera consecta et monumenta venustatis exstructa sunt perennia, adeoque, ut Athenae essent sedes quasi et domicilium omnium artiunt et litterarum liberalium Philosophorum etiam disciplinae antea suis quaequo locis quasi circumscriptae Redem Athenis collocarunt, et quamquam atrox certamen de placitis tam diversis atque inter se contrarii ortum erat, fieri tamen non potuit, quin ex hac oppositione decretorum rebus tum Strenu in examen vocatis vera et genuina philosophia nasceretur. De minore ura Sermo quoque Atticorum excultus et perpolitus et ad miram elegantiam perductus est. In inquae autem conformationem terra durior et minus selix coeli temperies, at esseminationi meiens, coniunctio Atticarum tribuum in unam civitatem iamdudum facta, frequens oregrinorum commeatus , commercium denique et mercatura an quam maximam vim exercuerunt.

Hinc Attiei suum sibi linquae characterem expresserunt ad solididatem et ubertatem et verborum et structurae, atque orationem aequo distantem ab antiqua austeritate Doricae dialecti ac luxuriante et molli dictione Ionica, mediam et bene ex utraque temperatam compararunt. Primi tragici propria dialecto consormata copiam generosioris dictionis poeticae emnxerunt non spreta regularum sormuIa, Omici familiarem sermonem diligentius excoluerunt, aequo puritatem, eongruentiam aequabilitatemque ac libere dicendi facultato in , leporem facetiasque sectati. OSteaquam autem per sophistas sermo ad firma praecepta directus est, iliciis historiarum expositionem, ad dicendi artem, ad phiIOSophiae explicationem prosam fecerunt numerosam et Verborum ambitu concluSam, SQVerum et gravem, venustam qualis eat hominum politissimorum oratio, nologiae aequo

inservientem ac libere fingendi arbitrio. Postrem magnum subsidium in quo

16쪽

- iter i et robiit artis oratoriae insulit, necessit inveIIta dialectica quain antrum litantii ni a id rec perunt Allienienses. an Allienis ain docuit Zeno Eleates, ' quo Pythodorus et Callias praecoptor utebantur, quoruin prior Antiphontem ha-hobat in disciplilia Naxi in vero praccipui sophistae, qui dialecticam Athenis ad O si litation in adhibebant, fuero rotagoras et Gorgias. Ruin autem adhene intolligendum et ad eleganter acuteque cogitandum dialeetica V valeat plurin uin dubitar nox polost. Itoruin ni in genera et forma acuto discernere docet,

quae si turpiter confundantur, inanis loquacitas et hallucinatio asserri potest, rite disseri nullo pacto potest. Nam in ipso sententiarunt ordine et partium distributione consistit vera artis Oratoriae ratio. Hac igitur arte oratoriam ad Summampo venisso naturitatem recte assirmaveris.

Denique ad tertium quem posuimus locum adgredimur qui est de disciplina artis et de oratorum operibus. ad liberorum enim institutionem prisco tempore orporis nodo exercitia , grammatica, poetaru in lecti , musica adhibebantur x, sed tuin sophistam multifarias utilium rerum cognitione profiterentur et docerent mathematicam, astronomiam, et linguam investigarent, et de natura rerum et de rebus civilibus regendis dissererent, et philosophiam quandam licet X perversis principiis deductam traderent, occasio est oblata iis qui primis elementis essent imbuti, animos altiore doctrina excolendi. movum enim genus disciplinae illi instituerunt et factum est, it thenis tum et rhetorum et philosophorum ludi aperirentur uuae autem perverse ab iis tradita erant, mox inventi sunt, qui resollerent et reiicerent. Sic ex aetate scientia rerum plurimarum Steomprehensa, philosophia eSt Aculta tum in cognitione aerum et explicatione naturae posita, dum in descriptione expotendarum fugiendarumque rerum et in regendis animorum motibus, tuin in Subtilitato disserendi et veritate iudicandi, et

quuIn rerum g Starum momoria exsistero ampIa, historiaque rerum copiam suppeditaret, quum in legui ac iuris civilis scientiam diligentius esset inquisitum,

Oratio ipsa ad artis praecepta esset consormata non soIum electione, sed etiam eonstructione verborum, quid mirum si eloquendi ara consummaretur cognata Acientiarum familiae toti Nititur autem Atticorum eloquentia duobus nandamentis

et populari dicendi ratione et dialectica Ruemadmodum enim Atticam philosophiam,

17쪽

ita Atticain dicendi rationem antecessit sophistica, speciem imagis eloquentiae prae se serens, nequaquam autem digna praeclaro illo nomine. Sophistarum alterum genua industriam Auam ad disserendi facultatem contulit , et ex hac una maxime gloriam atque auctoritatem quaesivit, ut Protagoras , Prodicus; dialecticam enim hi subtilitatem ad forensem rusum et iso uetudinem traduxerunt et eam dictionem, quae ad commune iudicium popularemque intelligentiam erat ae- commodata, amplexi sunt De eloquentia igitur eo dantum henm meriti sunt, quod singula et ad praeeepta spectantia tractabant, ut dictio esset pura, ut verba usitata adhiberentur pro divera eorum significatu , id quod nomine ορθοεπείας θinsignitur. Grammaticam inprimis et synonymiam colebant nec parum inde consecutum est utilitatis Alterum autem sophistarum genus pendebat a schola hetorica in Sicilia instituta, unde Gorgias et qui ab eius erant disciplina. mi plane

diversam inierunt viam, cum ornate dicendi maxime facultate id studuerunt efficere, ut audientes delinirent telinitosque in sui admirationem raperent. Haec schola poeticam dictionem ευεπειον ' assectabat et quasi calamistria intorquebat orationem eique οIores adscititios danquam sucum inducebat egIecta rerum intelligentia verborum tantum pondere et magniloquentia assequi isti orat res conabantur SSenctionem. Sed ut ornatum dicendi genus et ars dialectica, alterum ab altera seiunctum, vitiosa est eloquentia, ita coniuncta constituunt vera

eloquentiae sundamenta. am ita fit, ut intelligendi sollertia cum bene loquendi elegantia copuIetur Eloquentia enim medi est inter poesi et philosophiam. Ε iustum et honum depingit et reddit quasi conspicuum Cum autem corporea

est te illa sensu monstrari nequeunt, restat tantum, ut Per ornatum verborum Phantasiae repreSentatione , quantum fieri potest viva coram istantur Sed inania est ornatus, nisi veritas dictorum aceedat. Itaque rhetorica recte intelligendi et recte intellecta benes dicendi scientia isto loquens nimirum sapientia. Quare rationem dicendi latiorem et eloqueudi contractiorem Vetere recte disceris nebant, ut quam arctum inter eloquentiam et dialecticam vincuIum esset, indicarent. Verum eloquentia in dialectica solum versan nudata omni ornamento in

siccum et spinosum disserendi genus, eloquentia dialecticae Subductis praesidiis in inanem et enervem verbositatem abiit. Exempla POSterioris exhibuere so

gias Aleidamam aliique, superioris Prodicus. Hippias ' et horum similes.

18쪽

- Ο - Λtile tamen sensu veri et recti apprime praediti diu delectari non potuerunt istiusmodi eloquentiae tractatione. uum enim in publico verba lacerent oratores. ad popularem intelligentiam et ad vitam communem accommodato loqui debebant.

Quamobrem non Potuerunt non cum Sermonem recipere quo re vividiores et

emeaeiores redderent. Genus igitur dicendi duplicem in modum brevi immutatum est, dum per lolitico oratore et logographos, quorum principes Andocidos et

Lysias nugatoribus isti Sophi Stici Suuna omni suco carentem et Sobrium sermonem opponebant, tum Per holoreS qui dictioni inprimis curam habebant. priamum per Thras machum et lieodorum, deinde Per Isocratem, cuius virtus est ut cum naturali venuState Ouiuii Xerit periodorum expolitionem et mediocrium ornamentorum usum Denique accommodata opportune loco et tempori et personis ad rerumque dicendarum somna ita traducta est oratio ut grandia elate et magnifice media temperate et medioeriter, parva tenuiter et Subtiliter poetractarentur. ' Demosthene et Secundi ab illo Lycurgus Aeschines, Hyperides omnia

in se comprehendente V Eram nin XErunt loquentiam bene temperatam ex tribus illis dicendi rencribus. Ita ad tersectionis Tastigium adscendens facta est undique persecta dicendi ratio. DuSummata nimirum rosa oratio. Ruaenam au iem de omni dicendi ratione praecepta tradita sint. 3' Si quaesivoris , adeo exiguae sunt huius rei reliquiae ut particulas modo rhetoricae artia aegro colligere

possis Sed ipsius IuStitutioni ratio optimo perspici potest ex Anaximene sive

ex rhetorica ad Alexandrum. Eius enim per comprehenS PSSe videntur quae priores senserint atque excogita, Print et haec Praeceptio adeo obtinuit, is qui Postea rhetoricam Xercorent. 3m quasi normam Sequerentur Melioris quidem

doctrinae ansam iam antea pracbuit Plato Sed magis it perversa sophistarum praecepta expelleret et iudicaret qua in re potissimum absoluta dicendi et seribendi ratio vel Naretur , quam ut obsol, eret Aboristotele demum elaborata est plena dicendi doctrina . ad communem tamet usum oratoribus minus utilis. Iam sequitur, ut de oratori lius ipsis, quantum PraeStiterint, dicendum videatur Huius tamen recensionis striculum tantum suciemus, ita ut ad veterum maxime iudicia nos dirigamus. .ue innilinodum autem miram hominum in or ac vultu reterisque lineamentis dissimilitudinent atque diversitatem videmus, ita ne duo quidem ratorc codem prorSus inter Se Stilo eademque dicendi orna conveniunt.

19쪽

Nod quid boni habeant quidque digni imitatu facile colliges, Si ensum sererit .

Λntequam vero de oratoribus iis, qui in decadem quam vocant descripti sunt, dicere incipiam omnibus etsi scripti nihil reliquit, tamen praemittendus esse videtur Pericles qui primus Summam in hominum animos dicendi vim optime perspexit et aeque rebus publicis bene adminiStrandis ac dicendi facultate insignis

svit. Grandes eius sententiae AthenienSium animo arripiebant, quanquam carE-bant suco oratorio. Potuit S copiam rorum cuni numerosis et gravibu verbis. rum argumentorum pondere , eum Sale et dicacitate ita iungere , ut nemo esSet,

qui orationis illius impetu resisteret. Princeps alitem in decudem receptus, cui ceteros deinceps subiungemus, Λntiphon Rhamnusius 479 - 44 a Chr.), Sophili filius sophistae, haud dubie ex sophistarum tum Athenis florentiui schοIis egressus ad eloquentiam acceSSit, cuius etiam Iudum aetate provectior aperuit et pra oepta maxime cum exercitiis coniunxit plurimumque ad rhetoricae increm nta contulit. Hic inprimi gloriam ibi comparavit tanquam praecipuus generis iudicialis

auctor. Grandem et antiquam dictionem amat et concinnitatem singulorum membrorum appoti tum regnantem. Caecilius: .aeeuratissimus est, inquit, in orationibus suis probabili . in inveniendo callidus, in perplexis rebus artificiosus, ex improviso argumenta intentans, Sermonemque ad leges Et motus animi convertens, laxime decori tudiosus. Propter vim quidem dicendi δεινοτηταὶ muItitudini suspectu erat, Sed adeo eminuit oris suavitate, ut propter μέλιτος γλυκίονα αυδῆν estor diceretur. Λndocides 46 - s a Chr. haud magna auctoritate suisse videtur , quia raro apud antiquos eius sit mentio usu et experientia non a sophistis eruditus orationem non ad unam aliquam Speciem conformavit, atque ratione et arte excultam, Sed ad vitam conamunem accommodavit, dictione purus et elegans est, plenus Λttici saporiS in rebus Subtilitatein impetum atque gravitatem laudahis. Lysias 45 - 37 a Chr. Cephali Syracusaui filius fuit, cuius oratio subtilis et elegans dicitur canon dictionisatticae. aturali simplicitate exeollit idemque generosus est et graVi', et licet copiosa, tamen rotundo quasi ex ore eius profluit oratio nec sit assumto ornatu putida Sententiae perspicuae sunto lucidae mores optime depingit et vitae communia imaginem vivide exprimit. Consummatur autem oratio venustate et gratia omnibus partibus diffusa. Deterior est in rerum dispositione et ordine, tamen apertam et accuratam earum Xpli-

20쪽

- am caiioii iii ah t. Uberriimis sui auctor et rationum in calaesi mrenNibus, in euria et coiicionibus habituruin, et panegyricas , amatorias, PiStolia composuit. Isocratis 43 - 33S . Chr. oratio nitida quident et comta , casta tamen et modeSt conventibus magis quain foro Dccoinmodata est. Mediai inter poeticam dictiorier nudainque simplicitatem viain ingressus eruin gravitatem Verborum euin delectu et ornamentis coniunxit Priinus instituit dilatare verbia et mollioribus numeris explere sententias. Cum enim suas ad id tantum composuerit orationes ut legerentur, num rose et apte Cadentem VerboriIm comprehensionem P-

petiit ut suavius ad aures perveniret oratio. Res in ommune utilissimas elegit et rhetoricam secit organo de rebus et publicis et privatis recte et bene cogitata suavitate orationis in legentium animos spargendi. Quod lato in eo philosophi-aIn ines. auguratus est, eo referendum esse videtur, quod Isocrates rem de qua dicturus St, perspicue proponit, et sententiarum ordine et partium distributione optiine utitur, qua in re longe LySi superior est. Inprimis autem persecti magistri laudem comparavit et nobilitate et copia discipulorum noruit Isaeus 42034 a Chr. niuitis rebus similis est praeceptori suo LyRiae, neque enim Puro Sermone et PerSpicua pressaque oratione utitur, sed loco negligentiae quasi nativae, et simplicitatis et venerum, quibus Lysias eminet, sectatur artem, limam, adscititiam venustatem , neque id obest gravitati eius et efficaciae. In tractanda materia artificioso disponit et callide nectit argumenta et in singulis aequa

luminum et umbrarum ratio apparet. Politicum dicendi genus arctius circumscripsit, a DernostheII eius discipulo consummatum Lycurgus Ol. 94-323 a. Chr. et integritate morum et redituum publicoruin prudenter administrandorum cura praestantissimus, veri honestique studiosus atque libertatis amans, eontra Macedones sentiens, ob dicendi facultatem inprimis laudandus est, quod honestatis studium incorruptique mores eius XSPendeSeunt ex nitore Orationis, quae remota sophistarum artificiis, in necessariis tantum occupatur et emuit ex animo intima patria caritato imbuto, atqite vehementia et gravitato insurgit minus tamen urbana et sestiva est eius oratio, Sed auStera et propter degressiones ordo rerum

saepe interruptus Demosthenes 3S - 22 a Chr. maxime inter antiquos eloquentiae laude celebrabatur et prima ei in dicendo uno consensu omnes deserebant. Audito Callistrato paen puer, quum oratoriae facultatis admiratione