장음표시 사용
11쪽
stigationibus eorum, qui usque ad id tempus perscrutari maris rubri vegetationem pertentaverant. Et re quidem vera Bolla non salis habuit montium arabi. rorum juga percurrere ubi vegetalionis tropicae luxuries expanditur, sed hinc usque ad litorales partes progressus. arabitas oras quaquaversus hac de causa visitavit, ut omnes marinas etiam plantas colligeret, enumeratis praeterea diligenter locis, unde exemplaria deprompta fuerant; quae adeo bene servabantur. ut commode se se inspicienda et describenda praeberent. Ipse juxta Decaisnei enumerationem collegit quinquagintatres species ex quibus, utpote rarae, aut primum recensitae. memoralia dignae videntur: Microdictron Agar iunum
Caulerpa denticulata. C. peltata, C. Imbbiana, C. Fre Menetii, Bryopsis rimm a. Galaaraum rigida Aeli notrichia rigida , droclathrus cancellatus Asperocoteus cancellatus . Sagassum rigatum, Corallopsis salicornis C. ea talia . Anno i 843 Montagneus Ann. sc. nat) in octava decade quartae centuriae plantarum cellularium, descripsit Batrachomermum Requienti Irieliogloeam Requienii , quod sicut maris rubri proprium ab ipso ne litienio accepit. Anno 1 849 in octava sextae centuriae derade auctor idem quatuor alias maris rubri stirpes a Lallemandio communicalas illustravit nempe: Gorduriam
e thraeam Stilophoram arabicam , Dyam Lai mandii, D. Hussonianam. S ridiam neue Fanam Sp. aculeatam . Eodem anno 1849 in Vol. VI Actorum Academiae imperialis scientiarum Poleraburgi legi possunt quae Ruprechtius de maris rubri vegetalione, atque de
ejusdem relationibus cum universali plantarum geographia commemorat. Ru-prectilius itaque sinui arabico omnino singularem tribuit vegetalionis characterem, qui prorsus discrepat a systemale maris mediterranei proprio. Hujus vero discrepantiae causas, cum adeo breve utrinque intersit spatium, assequi suis investigationibus conatur, atque summo studio nititur ut via pateat, qua res pringressu temporis ad pleniorem lucem perveniat. Quum calor prima sit vitalis conditio, ideoque sit habendus ut motor praecipuus ad diffusionem eorum, quae organis praedita sunt, industrius ille perquirit quantum momentum hae super re isthmus iaciai. Mare rubrum, inquit ille, desertorum aestuantium angustiis circumscriptum in conditione longe dissimili ac mare mediterraneum versatur. Quaerii deinde utrum landi marini diversitas in causa esse possit rur Species quam plures existant vel desint; ac notat litoris consorinationem in iis partibus, quae propius duo maria respiciunt. nonnihil reipsa differre.
12쪽
Quod vero spectat ad vim guxus et refluxus, cujus in mari rubro magna ratio est habenda. nihil audet auctor conjicere, quum nesciat utrum adsint, quot qualesque sint species. quae aquis recedentibus, malint in aperto consistere. Denique concludit quum ex sua quidem Senientia quaedam interesse debeat concordantia inter leges generales, quae collocationem seu disseminationem piam tarum terrestrium et marinarum moderantur, ex hae concordantia cauram repetendam esse tanti diseriminis inter utriusque maris vegetationem. rastendit isthmos, quoad marinas plantas perinde esse ac allissima montium iuga quoad plantas infimae planitiei. Faletur lamen si quis vellet terrestribus plantis aliquam cum suensi isthmo analogiam assignare, nullam prorsus inventurum, quum nee superioris Italiae alpes, nec Caucasus aliquid ititer se praeseserunt comparandum. At nobis hae clarissimi auctoris sententiae non ita firmae videntur, ut eum iis omnino conveniant, quae hucusque de geographica cellularium marinarum dispositione docuit observallo, quinia lino opinamur propositum problema Deilius ac melius posse resolvi via plane diversa ab ea, quam ipse est sequutus. Si plantae terrestres, ac praesertim superiores sugunt per radices ex humo Decessaria principia suae nutritionis, plantae submarinae haud profecto nutritionem re-lrha uni ex functionibus inhaerentibus sulcro, quod eas marinis scopulis vincit. Ex Desvauxit observallonihus patet Fucoideas gigant eas, quae jure maris Quercus possent appellari, evulsas saxo, cui mordicus per radicate sulcrum adhaerent. adhuc luxuriosas vegetare, si lanis tantum eas ibi firmas delineat. Species ipsae delicatulae ae membranateae, ubi dimidiae tantum aquis immergantur, non post multum temporis ea parte, quae aeri exponitur, exsiccantur; pars Vero quae na-livo elemento est immersa, nulla interruptione facta, pergit vegetare. Constat iam non geognosticas humi conditiones, sed diversam naturam ac proportionem et mentorum in aqua solutorum maximi esse momenti in submarina vegetalione; major aut minor salsitudo potissima causa est, quae diversum charaelerem diversis in locis constituit; atque hinc fit ut maris Ballici vegetatio ob Floridearum copiam valde discrepat a vegetatione sinus Codani, qui e contra Fucoideas magis abundat. Temperatura, fluxus et refluxus, major minorve maris prinfunditas, pigritia aut frequens undarum motus prorsus minoris momenti sunt
unde pro diversis ejusdem geographicae stationis zonis disserentia productionum potius effingitur ; ideoque in quovis mari deprehendi potest xj lvaeeas, Fucoideas et Conserveas ut plurimum in vadosis degere, dum contra Florideae penitiores generatim incolunt abyssi recessus, ubi in earum vitalem oeconomiam minores
13쪽
lux exerit vires. Formae lubulosae optant superiores Zonas, ubi temperatura ad altiorem gradum pervenit; quae vero magis mucilaginosae densoque villo vestitae sunt vigent in locis mari vehementius affluenti magis expositis. Hisce praemissis, dummodo nobis libeat considerare maris rubri aquas originem trahere ab Oceano indico, quae vero per Mediterraneum evolvuntur deduci ab Oceano allantico nihil proseclo admirandum est quod adeo discrepantes in utroque mari vegetationes fiant. Quum vero major in dies inter maris Nigri, Medii erranei et Adriatici productiones deprehendatur assinitas, quaerendum praesertim erit uirum idem inter maris rubri et Oceani indici vegetalionem eumniat; idem lite evenire nostris in species a Portiero postremum collectas studiis magis magisque confirmabimus. Isthmus itaque suensis nullo alio sub respectu
perpendendus est, nisi ut munimen aut septum, quo constans nullisque varia. tionibus obnoxia servetur in tanta propinqui late diversa elementorum proportio
aquas maris rubri constituentium, ita ut quodvis aliud pro isthmo impedimon.
um inaniasaelum, quominus aquae convenirent atque miscerentur, omnino
aequales essectus, ut opinamur, conspiciendos praeberet. IIui rectilius finem suae dissertationi faciens exhibet catalogum specierum ad mare rubrum juxta auctorum sententiam eousque spectantium, stinuique species designat, quae in utroque mari promiscue germinant. Species omnes ad sexaginta luatuor r diguntur, quarum viginliseptem inter mediterraneas quoque
secundum auctorem adscribi possent l . Anno 1850 Moiilagneus iterum de maris rubri plantis pertractavit, atque in Ann. V. na . tom. XIII sub titulo ρ illus algarum Femensium trigintaduas species in lucem protulit, quas ad Hodeidam legerunt atque in Europam transtulerunt Arnaudius et Vaysterus; quarum decem primum deseriplae prodeunt, scilicet: Sarx sum Arnaudianum, S. Vast sterianum, S acinaci me, S. botrum
sum. Plocari urcellatu Gracilaria surcellata , Plocamium circinnatum Desmia coccinea Didaea Inmensis, IZ reliculam, Caldimenta Avulosa, Con ma Cladophora . Prol a. Anno 485l in vol. XIII, serie secunda Actorum realis Academiae scientia. rum Taurini seriplum pro re nostra pluris existimandum legitur sub titulo : Mooi materiali per L al logia dei mar rosso rac tu e censili Aer cura di
sti Auetor et Metabuiarium mediurraneam inter algas matris rubri reeenset ex arnonymo For,halli Fueum campi opho, in s quod vero valde ineertum et aneeps reor.
14쪽
A. Figari De G. e Nolaris. Hoe in seripio, quod solas Fucoideas numero trigintaseptem complectitur, nonnullas Species descriptas reperies, quae cum novi- tale maximi sunt momenti, ut infra videbimus. Εod 'in tempore vel paullo ante, mense scilicet Ianuario ejusdem anni 4 853 in Regensb. flora n.' 3 nos ipsi quarundam novarum specierum ad collectionem Portiori perlinentium diagnosticas phrases typis vulgavimus, in melius tempus disserentes explicatioris operis editionem ). Ex hoe bibliographico excursu palet de his vegetabilibus noliones, nuperrimas praesertim, in variis ephemeridibus operibusque periodicis passim reperiri. Ruprectilius quidem disjunctas has notiones in unum congerendas curavit ut ex iis generalem catalogum redigeret, sed siquis ejus catalogum huic nostrae enumerationi conserre velit, videbit profecto quanta opus illud imperfectione laboret, quantumque absit, ut salis amplam ideam Nereidis arabicae exhibeat. Enumeralio nostra plus centum speciebus praecellit catalogum illum, quaruIn major pars sedulis infortunali Portieri investigationibus d sebetur. Crodo tamen ulterioribus adhuc curis opus esse, ut Omnes productionum vegetabilium erythraei maris divitiae dignoscantur. Porti erus in suis excursionibus non jam directe bolanicas inquisitiones, sed multo ampliora sibi proposuerat, omnia nempe colligere quae in historia naturali alicujus essent momenti. Quid igitur mirum, si ipsum tot cumulandis intentum, multa praeterire Poluerint, ac praecipue ea. quae nisi diligenti atque accurata investigatione delegi nequeuntῖ Adde quod
Portierus aut nihil aut parum hac in nostra scientia versalus. nequidquam ea perspicentia, quam res postulat scrutari poterat minutiores species secretiores-ve; quod monitum volumus, ut omnes sciant semitam salis amplam adhuc pedicurrendam, ac messem valde copiosam superesse colligendam. Quapropter si nostrum hoc qualecumque sit opus ad novas solertioresque investigationes exeblare atque instam mare animos valeret, cumulatissimum nostrorum laborum fructum consequi judicabimus. Mare rubrum mare Idumaeum apud antiquos. Iam-Suph in sacris Seripturisὶ porrigitur a meridie orientem versus JGU ad septentrionem versus
s Cl. pros De Notari,ivs statim ae de meis ei rea hane enumerationem inquisitioni hus tertior laetus, specimina omnia, quae possidebat, ut mea studia iuvaret, ultro ad me misit; erius rei publi- eas ei gratias agere nune mihi est pergratum.
15쪽
occidentem morsinest , nempe ab ostio Bab eLmandeb sub 12' 35 latitu dinis septentrionalis usque ad isthmum suensem per trigesimum gradum latitudinis supra longitudinem 525 circiter in leucas, et 20 supra mediam amplitudinem. conclusum ad orientem supereminentibus Arabiae montibus. et ad occidentem montibus Aegypti; aestui et ventis regularibus obnoxium. Fluxus, ut perhibent gallici viatores, quo impelluntur in sinum suensem aquae ad quinque prope sex pedes, in Τor ad duos, et in Κοsseir vel maxime ad unum, varius
tamen est pro conversione ac impetu ventorum, et assi uentia aquarum, qua secus litora efficiunt hinc promontoria, illinc concavas ad instar vallium prosunditates. Nullus in mari rubro amplus portus : nullum huc se exonerans flumen orae frequentes scopulis, arenosis tumulis, eoralliis et madreporis. Plures tamen obveniunt stationes, facilesque navibus accessus, parvi denique portus, quorum iuvat ad topographicam cognitionem strictim referre situs, unde hujus enumerationis species singulae collectae sunt; ut etiam intelligi possit. Portierum Dinnia, ne uno quid in excepto, majoris momenti lora suis explorationibus perlustras se. Isthmus sum sis nea aut Gue I portum habet ad extremitatem brachii occidentalis sinus arabici. Tor situs est super oram arabicam seu orientalem sinus suensis.
Λω-uMohamis caput est quod mare rubrum in duo brachia dividit. Brachii occidentalis accessus olim sinus Heroopolitus, hodie vero BameLQOL um. Bam uers9 arctatur insulis et scopulis aquam superat lambentibus: ideoque aegre adeundus. Brachium orientale apud veteres sinus Aelianis . hodie Bar et bal. Astah minus quam brachium suense ad septentrionem patet, ad cujus extremitatem antiquus portus in divinis Scripturis Arion fer. apud Graecos Berenico summopere celebratur, ut locus ille, unde Salomonis classes divitiis Ophiriis onustae redierunt. Continens duobus his brachiis comprehensa constituit terram seu deserta Sinai; et sub eadem sere ac Tor latitudine conspicitur Nomeba ad occidentalem oram sinus AIabae. I ambo seu Al Sahm primus obvius est portus citra orientale brachium
Die a seu Ged h portus Mec eae. apparet supra oram scopulis et locis
Hodeida seu Lohera accipi potius debet ut valde angustus situs navibus
16쪽
Mochha parvus licet portus, valde lamen frequentatur pro magna cossearum 1emensium exportatione. BabaeLMandeb ostium est. ubi desinens mare rubrum cum Oceano indico confunditur. Procedentibus juxta oram occidentalem seu africanam ex praecipuis
tudine atque Ilodeida ex adversa ora. Nulla maior hac in sinu invenitur insula quam haud procul sequitur alia nomine Manual vel Malcua, cujus portus locum lenet antiqui Adulis. Suakin aut Guakem juxta litus occidentale ultra insulas jam modo commemoralas, cujus portus ut tutior habetur. Denique Kosseis. Poseis totius orae occidentalis locus maxime considerandus; cujus portus ob Aegypti commercium cum Yambo, Redda et Mochlia hodie majori frequentia pollet. Jui ad orientalem plagam pertinent portus dicuntur ex indole sabulosi
parum profundi, congerie arenarum, et coralliis operti; qui vero ad occidentalem speciant exhibentur ut arenis et scopulis experies, ideoque profundiores: ea fortasse de causa. quod ventorum hunc sinum percurrentium amatu, cursus aquarum perquam citus fiat, atque ad Orientalem plagam arenae gerantur, quasa praeruptis occidentalis orae montibus accipit mare. Caeterum maris rubri vegetatio prorsus singularis imprimis efficitur admo. dum mira Sargassorum copia, quae vel ab ultima antiquitate innui videretur. Quinimo ne a suspicione quidem abhorremus, quod et Iam-sum in sacris Seripluris verti possit, ut perinde sonet ac mare Sasassorum lὶ Strabo Gem aph. lib. 16 scribebat: In tota Rubri maris ora urbores in ρrofundo nascuntur Lauro et oleae persimi s. quae in Re xibus ex toto detexuntur, in -xibus nonnumquam ex toto obruuntur. Si multis visa haec suerunt ceu sabulosa nos credimus nec hodie quidem tanta veritate, tantoque colore exprimi atque aptius repraesentari posse maris rubri vegetationem tot speciebus Sargassorum uberrimi, quarum nonnullae se se induunt nempe soliis perbene imitantibus Lauri
s i Suph, ut nonnulli arbitrantur, pro inneo aut eanna aeelperetur; ast in mari rubro liquet hujusmodi plantas dee,se. Molius itaque ex aliorum sententia Iom-Suph verteretur in mare afumum a quod noxtrae interpretationi propius aeeedit.
17쪽
Oleae, aliorumque arborum solia. Non omnes tamen quae ibi reperiuntur, uinstrisque diebus numerantur species, possent reapse huic mari tribui veluti illius propriae seu in fundo pullulantes: aliquot enim, et fortasse non paucae eo seruntur ventis et procellis una cum motu aquarum affluentium ab Oceano indico ejusmodi congeneribus perabundanti. 1 riginta in nostra enumeratione recensentur Sargassa hucusque in eo mari collecta, quorum plura sunt primum destripta; sed aperie satemur de lanio accipiendo numero in dubium haud pauca a nobis adhuc revocari. Quum nobis prorato ac firmo semper habeatur genus. tametsi ex praestantioribus ob suam axillarem organorum evolutionem, adscribendum esse inter ea, quae se Ostendunts armis magis versatilia, maluerimus in extrema duarum rerum disparitale sectari contractionis quam separationis systema; adeo ut opus aggressuri multos ad hune sinem assequendum experii simus labores. Verum enim vero ab incaepto propositoque nostro desistere oportuit, propterea quod nobis firmiter persuasum
sit, hujusmodi experimentum iis solummodo relinquondum, qui sua in natali plantarum loco studia exercere, earumdemque progredientes vegetationis phases pone sequuti inspicere possent. Quamobrem in omni biologicarum rationum desectu, nequaquam a nobis fieri potest, ut certis limitibus circumscribamus, et ad severiorem trutinam aestimemus species ab aliis desinitas; quibus singulis semel necessario admissis, nobis pariter necessario et aliae quoque distinguendae
erant; illae nempe, quae non salis cum auctorum descriptionibus tonvenirent.
Ad id tamen manus invite admovimus; nos enim coegit quidem necessitas, non vero animi levitas aut cupiditas, qua creentur species in libris forsitan, minime in natura reperiendae. Si per errorem igitur, quod est timendum, lapsi fuerimus in nos primum lapidem jaciat qui sibi conscius sit in hosce errores nunquam cecidisse. Qui praestant caeteros experientia clarius norunt dissicultates, quae iunc obstant, quum agitur de notis essentialibus certe definiendis, ut haec inter se congenera distinguantur; in quae, licet j. Agard hius prae caeteris studium nonographicum provexerit, non erubuit iamen asserere: Nec a me adhibitas
notas sibi se er constare ρerbene scio; et paullo post sapienter addidit: Potius in tendensia partium ad hanc pes Ulam formam. quam in forma quadam abso- Ium characteres Saryassorum quaerendi sunt sis. iast. I. ρ. 290 et seq. . Nul-
tibi melius quam hoc in genere conspicua evadit transformatio partium, quae a simplici solio originem omnes trahunt. Haec vero transformatio ex causis nolis aliis. aliis ignotis obnoxia est multis mutationibus pro gradu plus minusve alio
18쪽
vel plus minusve lypico seu perfecto in quo evenit morphosis, quae proinde vario sub adspectu potest in eadem Specie ita se patefacere, ut sistat formas variorum organorum satis distinctas. In hac itaque formarum versatilitate peridoneum foret explorare ae certe decernere quae pars prae caeteris minus polymorphiae patiatur, minusqne ambiguos porrigat characteres. Quoad vegetationis organa plures magnum tribuerunt soliorum formis momentum, dum nos contra judicamus in eadem specie. in eodem interdum individuo nil soliis inconstantius, uilmulabilius. Si ex studiis ad ingentem speciminum maris rubri numerum accurate conversis sententiam aliquam huc in medium proferre liceret, nos quoad vegetationis organa, potius characteres ex forma, magnitudine, crassitie, protuberantia, numero ac dispositione glandularum super solia desumptos, taeteris minus ambiguos arbitreremur. Characteres, quos numeravimus, nobis saltem in difficili specierum delerminatione opem aliquam suppeditarunt. Mare rubrum Sargassis imprimis conspicuum proxime distinguitur Siphonearum copia inter quas, principem locum Caulerpis habentibus, accedunt Itali-medae, quarum species sunt nonnullae Oceani indiei et Antillaru in propriae. Quo facilius evinceretur divorsa utriusque maris brevi isthmo vix seiuncti vegetatio, id unicum satis esset indicium, unam videlicet in mediterraneo Cauterparum speciem inveniri Caulemam ρro eram9, quam desiderat mare rubrum, risi caeteroquin novem alat species ab ea discrepanies jam sere omnes indieas, atque plurimas ostendat varietates, quas incauti vel separationum magis cupidi pro totidem distinctis speciebus accipere possent. Nos vero prorsus contrariam sequuti sententiam eo contendimus, ut ad breviores limites redigantur typicaesormae, quae ni fallimur, variis subjiciuntur mutationibus pro situ ubi creseunt. proque ratione, qua plus minusve immersae vel demersae germinant ceu plantae amphibiae. Minutioribus investigationum curis, quibus peculiaris erythraei m ris vegetatio pleno in lumine locaretur, suppetat quam inserius ponimus enum ratio, unde evidenter constat hae vegetatione characterem exhiberi omnino irmpicum ; dum contra proximi mediterranei melius cognita vegelatio eadem est ac in etonis temperatis. Τurbinariae equidem non nisi intra aut prope tropica conspiciuntur, unde neque in Oceano indico. neque Antillarum rarescunt, dum vero Delesseriae in Europae maribus frequentes, desunt in mari indico ideoque in rubro. Altera species, quae hujus maris vegelationi tropicum asseri charaeterem est Polyzonia. proptereaquod Amansiae undique admodum rarae, numquam trinpica praetergrediuntur. Jam in botanica geographia plane liquet quaedam occum
19쪽
rere centralia lora, ubi formae tum generum, tum Specierum obtinent singulares. Quo longius recedimus a centralibus illis, ubi haec genera et hae species lotam pulchritudinem suamque luxuriem expandunt, eo magis formae quosdam prae aliis salientibus characteres amittunt; hinc deleriores sunt. denique cum caeleris confusae. atque ex Oculis sublatae locum cedunt novis formis novisque characi ribus prorsus dissimillinis. Hinc sit ut duarum regionum sorae tunc dicantur vere distinctae, quum formis quidem analogis consentiant, sed distent tamen characteribus, qui typum primigenium quodammodo demonstrantes, imprimunt Dasdem aliqua adspectus diversitate. Nos haec tantum Observari volumus easdem
quae inter storas regionum maxime disjunctarum, quaeque auctores minime latuerunt, ea Sdem inquam mutuas rationes conStare in mari mediterraneo et erythraeo, easdemque magis magisque in causa esse, cur diversa utriusque maris Noreis determinetur. Videntur itaque inter Fucoideas Cystoseira discors surrogari. ut ita dicam, a Cysio blIo trinodi; Meso oia permicularis a M. ramosissima ; Spaloglossum Solierii a D. Pariabili; Stuophora pulliosa a M. arabicia; inter Florideas Alsidium tenuissimum ab A. pago; Dava arbuscula a D. cculosa; Gracilaria multipartisa a Gn corticata; mynea muscisormis ab 'm. Valentiue; Liagora distenta a L. Turneri; Rhod menta ρa mala a Rh. erythraea; Lomentaria stamula a L. irregulari; et inter Chlorophyreas Halimeda Tunia ab re pannucea; Udolea Desfonluinii ab Ud argentea; Cinditiva adhaerens a C. arabico etc. Quum vero nonnullae ex speciebus qualibet rΡgione gaudeant. immutabilesque suos relineant characteres, nihil inde mirandum quod cosmopolithae aliquot in utroque mari indistincte reperiantur. Codia enim ac praesertim codium tomeniosum a septentrione Europae usque ad Oras moemen propagatur; itemque ex Ulvaceis quaedam in maribus ad aequat rem ae super maritimos Groentandiae scopulos nullo pariter discrimine vigent. Digenea nec non Laurenciae aliquot, centroceras clauulatum. Padina Paomnia, etc. incolunt quoque Oceanum indicum. Obstupescendum utique erat. quod
cum turiformem Asparagopsim Delii ei) in Oceano indico apud insulas Philippinas frequentem M. Delileus polius in Alexandriae portu. quam in mari rubro collegisset. Sed rem adeo admirandam reddidit captu faciliorem Portierus qui suis collectionibus nos docuit de istius speciei in mari rubro existentia. cujus specimina nullo negotio certe determinanda, inscriptionem praeseserui lenunciantem haec jam collecta suisse in sinu suensi et Avabae, nec non in aliis orientalis orae locis. Nobis considerantibus hanc indicam speciem nunquam ultra
20쪽
in Mediterraneo progredi Alexandriae portum, irrepere dubitatio potest utrum ipsa met naturaliter exotica illuc eausis mere fortuitis fuerit olim translata. Ecquidῖ Argumentum ne testimoniumve inde erui posset interfuisse, ut quidam
opinantur, longinqua abhinc aetate rectam inter utrumque mare communionem' Non equidem ignoro illationem hanc undique oppugnatam iri, neque ego is sum, ut serio tantum rertamen inire velim. Quomodocumque vero res se habeat haud supervacaneum erit asserere, maximum ad studia geographiae botanicae accedere pondus ex hac specie in mari rubro comperia. Tropico itaque e threae florae charactere omnimode luculenter desinito, reliquum est, ut animadvertamus Faunam ipsam salis cognitam post lucubratio.
nes a Savγgnio. I brenbergio. Item prichio et Riippello vulgatas, eundem pariter exhibere characterem. Nostrates et ipsi Fornius et Brochius BAEI. kal. 482l ius ita catalogi explanatione docuerunt conchylia eadem in mari rubro osse ac in Oceano indico eaeterisque maribus tropicis, sed prorsus iis dissimilia, quae in mediterraneo gignuntur. Quoad methodum in enumeratione adhibitam haud opportunum existimavimus hic adiicere diagnosticas phrases, quibus auctores plures pro Speciebus notis jam usi sunt, ne sine operae pretio moles voluminis augeretur. Ad species hujusmodi declarandas ea lantum in medium protulimus opera communia, quae usuveniunt omnibus haec studia callentibus; praelato tamen Iadobi Agard hii opere reeentiori, illo scilicet quod ad nos typis hucusque pervenit. Nobis autem proposuimus eadem hujus auctoris via sequi, quoad novas species methodum diagnosticam, ut ex phrasium inter se similium comparatione citius clariusque eminerent characteres, quibus species distinguitur. IIae etiam de causa statuimus ex integro rescere nostro marte phrases ei descriptiones novarum Fucoidea-ruin, quas cl. De Nolarisius nuper edidit. Evilandam curavimus nimiam in descriptionibus prolixitatem, posthabita, quae apud recensiores nonnullos hodie oblinet, rerum nimis minutatim enucleandarum tonsuetudine. Ilaec enim, juxta sententiam nostram, male polius quam bene vertit, ut pol equae quum rationem potiorem habeat formae speciminis pro descriptione selecti, quam characterum speciei describendae, in caussa esse possit, cur ad finem quem intendimus non adminicula. sed impedimenta asserantur. Adhibuimus in synonymia modum operi nostro longruentem. ita ut ibi auctores illi tantum recenserentur, qui de erythraeis planiis disseruerunt. Praecipua aulem usi sumus accuratione in prae-