Plantarum in mari rubro hucusque collectarum enumeratio auctore Joanni Zanardini

51쪽

Species parvula adnata primum a De Nolarisio, dein a Κiit tingio l. c. eodem nomine pro nova descripta et icone expressa. Cl. De Notarisius pro charactere diagnostico antheridia geminata adhibuit, quod utrum semper occurrat valde dubito. Aliam speciem ad Sueet lectam possideo, quoad faciem Ect. nitenti De Not. maris mediterranei subsimilem. Quum vero specimina, licet quam maxime evoluta 3 decim. alta sint sterilia, speciem antecedentibus haud dubie diversam.

in medio relinquere coaetus sum.

52쪽

A. scit imperi. Decrisn. in ann. M. nat. 839, ρ. 373. Leveillea Seli impori. Decasin. ρί arab. . ρ. 61. tab. VI, A. A. eximie. Exsice. Schi . m. illa. n.' 472. Hab. in mari rubro, Fucareas praesertim Sagassum latifolium perreperis. Plantula more congenerum elegantissima. a Delaisi eo ad novi generis dignitatem evecta. Diace vero I. Agardhio eam ab aliis Polymniis haud divellendam esse crediderim. XIX. RYTipnLAE I. MDa. M. G*.. ρ. 844. 62. Rytiphlaea tinctoria L .J. filiis. v. alg., p. 845. Ruyr. veg. roth. meer.. p. 8. Hab. in mari rubro Dec. Turner his .fuc. IV. p. 67 .

53쪽

Furiis naiadisormis. Delia. D.. ρ. 148, tab. 56. f. s.

F. acanthophorus. Tvm. hin. fuc. I. ρ. 69.

A. fronde earlilaginea Selacea inferne subdi choloma intricata, segmentis vage ramosis, ramis divaricatis inordinate approximalis, ramulis ramentaceis aculei formibus palentissiinis creberrime sparsis basi parum attenuatis, majoribus minoribusque intermixtis; sphaerosporis ad apices tantum ramulorum sitis. Laureneia vaga Mnard. in Re nsb. Flora 1851, p. 33. Ηab. SueZ. - Poriter I cID. Figaris . Frondes caespitosae 2-3 decim. altae basi vix millimetrum crassae in t nullatem sere capillarem superne altenuatae, inferne subditholomae decomposite ramosissimae, ramis erect patentibus plus minusve approximatis seu distantiis variis egredientibus. Rami per totam longitudinem ramulis consormibus, ramem iisque iis varie intercatalis quoquoversum exeuntibus, ornati. Ramenta creberrime sparsa sere horizontalia tenuissima basi xix attenuata. fertilia ad apicem inera, sala ob sphaerosporas illuc tantum coacervatas. Substantia cartilaginea saccida. Color pallide rubescens in exsiccatis haud raro flavescens. Tota planta villosula ob sita hyalina dicholome ramosa persistentia. quae exsiccatione chartam tingunt, ita ut rami nubecula rosea obvallati appareant. In collectionibus algarum maris rubri pro Laurencia tenuissima haec species venditatur. et revera et si huic assinis, lamen diversa mihi videtur. Prima

54쪽

fronte villositate totius frondis ab illa distinguitur. item ae ramentorum forma. dispositione et multitudine. Sphaerosporae in hac specie ad apicem tantum ramentorum coacervantur. Sub microscopio frons cellulis superficialibus tenuissi. mis valde elongalis constituta. et hoc respectu magis L. filiolame quam L. Idinuissimae Ag. proxima e Si.

XXII. POLYsipΗΟΝΙΑ Greo. 9. KED. N. Gl , ρ. 802.65. Polysiphonia utrieularis. Zanu . in Regensb. Flora 1851, p. 34. P. caespite rigidiusculo. si is primariis a basi articulatis inserue setaceis

subditholomis sursum lateraliter ramosis. ramulis brevibus erectis utrinque

attenuatis. articulis diam. parum longioribus quadrisiphoniis. siphonibus lati simis; sphaerosporis in ramulis superioribus laxe dispositis. Iton nostra Tah. VI, fg. 2.

Caespes deci metrum allus subsastigiatus susto-purpureus. Fila primaria crassilie sere setae porcinae. inferne aliquando raditantia subdi cholome ramosa rigidiuscula, superue lateraliter ramosa, ramis ramulisque spiraliter egredientibus, articulis 6-7 plerumque intercedentibus. nam i ramulique utrinque leviter attenuati apice brevissime fibrillosi, omnes erecto-adpressi, axillis acutissimis. Λrticuli diam . parum longiores quadrisiphonii, siphonibus duobus tantum sub lente conspicuis. ulricularibus. Sphaerosporae paucae vel singulae in ramulis ultimis sitae. Exsiccalione chartae parum adhaeret. 66. Polysiphonia Figariana, ri9d. v. P. caespite flaccido. filo primario a basi articulato inferne setaceo. ramis lateralibus palentibus pyramidalo. ramulis vage exeuntibus subdicholom fastigialis. superne lateraliter ramulosis attenuatis, articulis inferioribus diam. aequalibus. mediis duplo et ultra longioribus quadrisiphoniis, siphonibus magnis; sphaerosporis in ramulis lateralibus terminalibusque versus apicem sitis. Hab. Suo, A Laba. Tor, Kosseir. - eae m. Figari lu

55쪽

Caespites majores, quos coram oculis habeo, 6-7 eenlim. metiuntur colore Viseo quam purpureo circumscriptione pyramidali. Fila primaria a basi artieulala selatea et crassiora mox in ramulos tenuissimos attenuata ita ut caespites superne in crassitiem arachnoideam solvantur. Rami, ramuli lite palenies flexuosi distantiis inconstantibus egredientes nune 5-6 pluribusve articulis distantes. nunc magis approximati, quandoque nullo articulo intercedente, alternalim xeuntes vel secundati. Articuli inferiores in filo primario dia m. aequales, medii duplo longiores, geniculis parum elevalis intensius coloratis. Siphones ut in specie praecedente sunt quatuor latissimi. sed ab illa loto caelo distat rami sicatione diversa, ramis ramillisque divaricato flexilosis in crassitiem arachnoideam alle-nuatis. Color pallide griseus ure susto-purpureus et substantia lubrita quam rigidiuscilla chartae arcte adhaeret.

Nomine collectoris stirpi indilo, tribulum meritis debitum minimum id quidem sed unicum quod penes me est) pendo. Cl. I q. Figarius plautarum maris rubri ditissimam collectionem, species nonnullas nondum descriptas et plures antehac paullum cognitas, includentem summa cum bΡnevolentia pro studiusidenter mihi tradidit. XXIII. Dic ΝΕΑ I. MDa. v. alg. ρ. 48l. 67. Digenea Simplex. M. v. a0. I. pag. 388. Deeaim. pl. arab., P. 129.

lib. Figari I

I. Agardhius qui plantam maris rubri a Turnero deseripiam numquam vidit, et colore viridi. quem tabula Turneriana Sistit, deceptus. pro nova Cladostephi specie habuit et descripsit.

56쪽

' fronde eontinua silis undique egredientibus.

Stirpem hanc pro nova l. r. adscivi. Nomen vero a Montagneo inditum utpote prius datum, adoptandum.

V Dondo articulata pol siphonia demum eorlieala filis alterna limogredientibus fΕupogonium Κι .

69. Dasya stoe eulosa. nov. v. Tub. II. D. d. D. fronde corticata subcontinua tereti alternatim decomposito-pinnata, pinnulis soccoso-penicillatis densissime obsessa, silis paree dichotomis brevibus crassis; stichidiis numerosis elongatis apice tantum fertilibus Hab. Berenico ad alias algas. - Portires Frons teres fili rinis circumscriptione generali lanceoidea plus quam decim. alta, pennam merulae erassa. scilicet basi millimetrum et ultra diametro aequans, superne vix altenuata, crebre pinnata, pinnis alternis pinnulisque pen, cilligeris iam dense vestita, ut omnino floccos spongiosa appareat. Catilis ramique dense corticali, vix apices solummodo ramulorum juniores ecorticali, polysiphonii. Fila crassa brevissima ter quaterve squarroso-dichoto na, Segmentis maxime divaricatis. Articuli medii florum diam. duplo longiores, caeleris diam. aequales vel breviores, geniculis constrictis. Stichidia loco segmentorum evoluta numerosissima haud raro fasciculata et elongata versus apicem tantum fertilia. ideoque clavaesormia. Color lolius plantae obscure purpureus. Substantia cartilagineo-mucosa, exsiccatione chartae sortiter adhaeret.

57쪽

Species haud dubie distinctissima habitu omnino Caiausamnii arbusculae ut pro specie ejusdem generis initio habuerim. donec stichidia fertilia videre

mihi contigit. Stichidia juniora, antheridia sere mentiuntur. et hoc sane peculiare in specie nostra, quod sphaerosporae versus apicem tantum stichidiorum nidulantur; si ichidia persectiora aliquando bicornia vidi. Species sere tola corii-cata inter utramque sectionem quasi in medio flare videtur, ita ut et Eupogmnium Icilit in Dasyam conssuere luculenter demonstret.

Habitu item ac structura convenienti deceptus. Ductu ignoto. ad Polysiphonias hanc speciem l. c. retuli. Ultimo, novis spectainibus inspectis, eam lineum inter Dasyas sibi certe vindicare, nec non ad speciem Montagneanam omnino respondere cognovi. DeScriptioni vero auctoris clarissimi addatur. quod sila monosiphonia ad geniculum quodque frondis egredientia ordine spirali oriantur, ita ut quinto articulo spira perseiatur. Hoc sane notationo dignum erediderim, cum in nulla alia hujusce generis specie, quantum novi. res ita se habeat. Color pallide roseus, exsiccatione in viridem transiens.

XX . AspARAGOpsis monta δ. I. Ac v. ast. II. ρ. 774.7s. Asparagopsis Delitei nontagn.9. I. M. v. a0. II, p. 776. Fucus taxiformis. Detic D. ρ. 454. Iab. 57. Hab. Sue1. ALaba. Τor, uod ei da. - Portieri lib. Figari s species Oceani indici jam incola mare rubrum quoque inhabitare ex collectionibus Portierianis nunc certi saeti sumus. Primum a Deli leo in portu Al

58쪽

xandriae lectam, illuc potius invectam fuisse suspicari licet. Enim vero, in nullo alio maris Mediterranei loco adhuedum inventa, in eodem portu Alexandriae haec stirps sporadire tantum crescit. XXVI. L unkNCIA Lamour. 9. I. M. V. ut . II, ρ. 760. 72. Laurencia pinnali fida Gmδ. I. M. v. alg. II, p. 764. Fucus pinnali sidus. Tura. His . fuc. I. ρ. 42. Hab. in mari rubro de Valentia. sec. Turneo circa H eida. - Portier I73, Laureneia obtusa muri.). I. M. v. u0. II, p. 750. Rupr. vestet. th.

59쪽

L. fronde vage ramosa, rainis ramulisque irregulariter egredientibus oppositis, alternisve quandoque binalis, ternalisve. horizontalibus vel deflexis, arti. eulis diain. subaequalibus monili formibus; sphaerosporis undique sparsis.lcon nostra Tab. VIII, fg. 2.IIab. Sue g. Berenice, Hodeida, Mochlia. - Portire Caespites majores deci mel rum et ultra alli. Frondes tubulosae e basi ad apicem sere itidem crassae. siti emporetici crassiliem sere aequantes, ramosissimae, circumscriptione pyramidatae. Ramificatio summopere irregularis. ramis nunc alternis. nunc Oppositis vel secundatis. di Stantiis variis quoquoversus egredientibus. aliquando ita approximati ut bini ternique sere ex eodem loco provenire videantur. Ramuli palentes basi attenuati obtusi haud raro deflexi. Articuli sere eiusdem ubique longitudinis, sed inferne obsoleti, in rainis ramulisque conspicui. diam. aequales aut breviores in medio aliquantulum ventricosi, utrinqui truncaii. ramulos sub lente monilis armes reddentes. Kera in id in non vidi. Spham rosporae sparsae triangule divisae. Color pallide roseus in viridem mutabilis. Chariae arcte adhaeret. Lomentariae pamulae ramis talione proxima distinguitur fronde crassiori. articulis brevioribus nec non sphaerosporis undique sparsis. An L. Rouch nae sinus persici assinis vel eadem

60쪽

78. Desinia coccinea. 'D. fronde complanata inferne subcoslata dicholmna decomposito-pinnata. pinnis irregulariter alternis liaud raro oppositis, pinnulis a basi vix latiore altenualis. acutis. verrucis infra apices pinnularum evolutis. Plocautium circiunatum. Monta . ρυς aQ. yem. P. 8.

caespilosae, decimetrum et ultra allae, inferne subdicholomae densissime pinnatae. Rachides maiores vix millimetriim latitudine superantes in tu seriore parte eosta parum conspicua pereursae, sursum omnino complanatae tenuiores, apicibus junioribus, multarum Rhodi melearum ad instar, involutis aetate porrectis. Rami inferiores longiores sensim sensimque abbreviali, ita ut omnes eodem sere plano terminentur. Pinnae pinnulaeque brevissimis intervallis sejunctae alternae saepe vero oppositae, pini ellae ultimae semimillim. longae arulae. Verrucae hemisphaericae. majores millim . aequantes infra apices pinnularum insidentes. Color pulchre coccineus. Substantia inferne subcartilaginea superne gelatinosa chariae adhaeret. Tubus centralis articulatus frondem percurrens articulos triplo diam. longiores habet. Genus quoad frondis structuram. ni fallor. a me primum anno 185 3 enim cloatum. tandem ab I. Agarithio sanno 3852ὶ susius deseriplum. Nihilominus Homen pius forsan relinendum. quia speciem unam a Lyngbyeo sub nomine Des miae jampridem salutatam comprehendit. Quoad fructificalionem inulta dubia solvenda adhuc manent. Verrucae is fronde prominentes silis nemathecioideis