장음표시 사용
21쪽
hiseo Ais γεννηθῆναι δε αυτο ν φασιν ἐβδομηκοστῆ προστη υλτ επω κατα το δευτερον rem istace ηροντος Aoφησι Φιλίππου Quam in sententiam plane destitutam aliorum auctoritate seriptorum abiere Fabricius ), effingius '), Boeekhios et
qui praemature nuper diem obiit supremum, a fovius '); reliquoriim praetermittere nomina liceat. Neque illo argumento, de epiniciis petito, quae Sophocles post pugnam Salaminiam l. LXXV. a. 1. auspicatus esse dicitur, Vitae scriptoris sententiam Boecthius confirmavit ita, ut armoris ac Di dori testimonia, quibus nos quidem fidem habemus, redargueret. Quid quod eandem Athenaei et Vitae scriptoris nariatiunculam prorsus favere videbimus ' nostrae sententiae. Quia vero
Sophoclem V. D. V anno Olympiadis XCIII
secundo mortuum esse Statuerunt qua de re, tempore nunc exclusi, alias disputabimus): Boec insiam unice pendet ex fitae Sophocleae loro illo, ubi
archontis nomen commemoratur. Uius autem a
chontis a nemine nisi Vitae Scriptore mentio est facta nec foditum est ab antiquis eius archontis nomen, qui Olymp. LXX. a. 4. eponymus suerit: quocirca Vitae scriptorem errasse colligimus In a norum numeri legendis aut computandis aut scribendis quod vitium saepius ab eo commissum eSSeiam vidimus et postea videbimus. - Denique ut 1evissima testimonia omittamus et Luciani qui
38 Bibl. Gr. . II. c. 17. p. 619. - 39 Sophoel Vil. p. 30. D. - ω de Gr tr. r. p. 102. de Antigona p. 58. Corp. Inscrr. Vol. II. Fasc. I. p. 32o. - 41 in Iahn Amiali Philoll. II. p. 15 . - 42 vid. Cap. IV. - 43 Boeckh. ad Corp. Inscrr. Vol. II. Fas I, p. 342. de Dionysiis cap. m. annot.12α initaehi de Agathone cap. 6. - 44 Μακρο ν c. 24.
22쪽
nonaginis quinque, et Valerii aximi '), qui adeo
Prope centum minos natum Sophoclem obiisse tradit; quia hae omnia refelli certioribus testimoniis supra commemoratis perinaSum nobis est pro certo iam liceat ponere quem designavimus annum natalem
Etiamsi nullo scriptorum veterum testimonio confirmata SSet eorum sententia, qui puerum existi mant liberaliter institutum quibuscunque artibus ingenuum nobilique natum loco tum deceret: nihilominus ipsae Sophoclis tragoediae haud ambigua ex ditionis perquam liberalis ac fructuosae nobis osse rent indicia. Verum diserte contestantur Ister et Vitae Scriptor, musicis ac gymnicis certaminibus victorem esse Sophoclem renuntiatum. Quid quod adeo reipublicae administratione probatum et leg tionibus tradunt; ' quibus tamen si quis fidem habendam esse negarit, nihil impedio. usicae a tem ac gymnicae artis magistro clarissimo puer usus est Lampro J. Cuius viri fama tanta fuit, ut cum laudatissimis musicis antiquitus compararetur. ' Hoc praeceptore dignum sese praebuit iuveni eodem die, quo splendidisssma Themistocles victoria de Persarum classe reportata cum reliquorum Grae- eorUm, tum praecipue Atheniensium glor1am Iibe tatemque constituit; eodem, inquam, die, quo Eu-
45 I. VIII. . . I. 12. - 46yAuel Vit Sophocl. καὶ ἐν πολιτεία καὶ ἐν ποεσβείαις Biπάζετο - 47 Vit Sophocl. Athen. l. I. p. 20. F. - 48 Cornel Nep. Epam. c. 2. Plutarch demus. p. 685. Ial. Menex. p. 236. A., cui repugnat Athen. d. XI. exl r. I. II, p. 5 AED. Ressing. it.
23쪽
ripidem Salamine natum esse plerique pinant, ' Aeschylus autem eandem prope insulam eum Persis sortiter pugnara ''). Namque Sophoclem ferunt, eximiae pulchritudinis causa tum electum, cum lyra, nudum et unetum, aut, ut nonnulli tradiderunt,
palliatum tripudiasse ircum tropaea epiniciaque auspicatum esse ' Sedecim annos natus illo tem pore erat, ut IVexius 3 fallatur, cui mirum quan tum scrupulum iniecerunt verba Plutarchi q): οἱ πλεῖστοι των Ἀθηναίων πεξέθεντο γονεας καὶ γυναῖκας εἰς Τροιζῆνα e. q. s. unde colligit flexius, Sophoclem τῶν εν ῆλικέα fuisse, quos omnes in triremes conscendisse Plutarchus tradit. Verum enimvero Vitae scriptor et Athenaeus nee Plutarchi ipsms verbi repugnant, nec gravissimo testimonio, in quo Lessingius' acquievit, Herodoti 'ρὶ ενΘαυτα orμεν πλεῖστοι ς 9οιζῆνα πεστειλαν, οἱ δε ες--γιναν, οἱ δε ες Σαλαρον - , quocum de re a mine prorsus consentiunt Diodorus μ' et Cornelius Nepos ), quorum alter tantummodo Salamina, alter partim Salamina, partim Troegena asportatos suisse lihoros Atheniensium dicit. Quid quod e dem die Salamine natum esse dicunt uripidem,
quod iam supra commemoravimUS. Ne IV vero
etiamsi prorsus nihil valeret horum scriptorum a iuctoritas, Sophoclem tum fuisse militem probari potest am in primum licet in illo reipublicae sum
24쪽
mo discrimine τους περιπολους quoque ponamucintersui34st Pugnae, quos quidem in belloriam extra: senes Atticae gratorum pericula vocare Athenien es non solebant, haudquaquam tamen Sophocles I. LXXV. a. 1 meos Boedromione, in quem Pugna Salaminia incidit, ' octodecim annos, ut exio videtur, sed sedecim, vel, ut aliquid ei largiamur, 3eptendecim natus igitur nondum ephebus erat. μ',
Iam ero apparet luculenter, quam male se habeat
Wexi sententia. Accedit, quod Athenaeus ' So-Phoclem tum eam aetatem egissct significat, qua Pulchritudo iuvenum maxime splendere soleat forentissimam autem Usque ab Homero ' omnes Graeci dicunt την ῆβην, eandem Betatem, si Quae signat dubia teneras lanugine malas.
Cui rationi congruit prorsus, quod Plato '), haud
dubie Atheniensium respiciens morem, se trie nium Praecipue musicam doceri iubet pueros inde
Non ita multo post magnam tragicae arti SophocIes operam dedisse videtur. Etiamsi vero consentaneum est adolescentem Aeschyli exemplo gloriaque incitatum esse, ideoque Satis magnam eruditionis suae partem illius tragoediis debuisse perperam tamen Vita seriptor Aeschylo dicit
M Herodo . . ΙΙΙ. e. 65. Polyaen. III, 11. Plutareh. it. Camill c. 19. cuius mirere inconstantiam c. VII. de lor. At n. p. 3 9. et Lysandrisit e XV decimo sexto die Μunyctionis ad Salamina pugnatum esse narrantis. - η vid. Mee,li Ind. Lecti Berol. est 1819. et in Seehod. N. Arch. L. Phil. u. Paedas.' 1828. Fasc. III. p. 50 sq. C. F. Hermann.
25쪽
eia magistro tragicae artis usum esse Sophoclem. Repugnat enim, quod apud Athenaeum ' de A se 1 indicat Sophocles: τι εἰ καὶ τα δέοντα ποιεῖ,
αλλ υκ εἰδως γε, quam sententiam ipse confirmavit Aeschylus '), artem tragicam se non didicisse, sed tragoedias fingendi facultatem miro quodam modo divinitus accepisse professus. Denique Lessi gius, ut his in rebus fidem habere par est, Ianissime redarguit Vitae scriptoris sententiam, quod
tragicam artem, pauci regulis exceptis, quae tragoediarum bene compositarum cognitione nito facilius ac melius quam praeceptore adhibito comprehendi possint, doceri non posse demonstravit. Neque cum Sophocles adolesceret, tragoediarum eius generis muIta exempla iam in Promphi erant, unde tragicae artis regulae colligi et in certum quendam ordinem redigi potuissent.
Primum autem certamen tragicum, quo fabulas docuit Sophocles, tam insigne multis est nominibus, tamque honorificum ipsi Sophocli, ut pluribus di serendum de eo nobis videatur. Quod quidem ce tamen Plutarchus ' dicit eodem tempore commi Sum eSSe, quo Cimon, Scyro insula expugnata, Thesei ossa reportaverit Athenas, archonte Aphepsione,
de cuius nomine et anno postea dicemus. Praeterea Plutarchus refert hac ipsa fabularum com missione neglectas fuisse Ieges, quas hoc in certamia
26쪽
num genere Atheniense obserV3SSent. Namque a chontem, in parte discedere Spectatores videntem, sorteque ad Signato ex ipso populo, ut antea mos fuisset, arbitros constituere non ausum, ad Cim ne ceterOSque noVem duces, singulos e singulis tribubus electos, iudicium detulisse. Qua ratione Sophoclem victorem esse renuntiatum Aesel limi autem, qui cum illo certasset, indignatum paullo post in Siciliam se contulisSe. Illud autem brabeutas constituendi genus acceptum fuisse Atheniensibus, et in omnibus postea tragicoriam certaminibus observatum, ut ab illo munere excluderentur omnes, qui stipendia nulla -- quam fecissent, neque verbis comprobatur Plutarchi: εθεντο ν εις μνήμην αυτου e. q. S., neque Aristophatiis ' versibus aliquot, quibus illa consuetudo perstringi videtur Lessinoo.
Iam inter omnes, quod equidem Sciam, constat, Ol. septuagesima septima Sophoclem illi id incertamen, quo primum fabulas docuerit, descendi se de anno autem, quo hoc factum sit, mirabiliter dissentiunt, qui hac de re quippiam Statuerunt. Namque Hieronymus '' eius, quam designavimus olympiadis anno primo, Eusebius ' secundo, a moris Parii auctor ' et Petitus ' tertio certamen illii tragicorum adsignarunt; quorum Sententiam refutare instituerunt Palmerius' ), Benileius V).
27쪽
xios ' in, sui anno quarto Sophoclem primum tetra logia vicisse comPTObarunt. Ut autem, quibus maxime rationibus innitatureor m sententia, cognoscatur, ad armoris Parii locum rei ertimur, quem cap. III. emendavimus. Apsephionem enim, cui in armore tertius Olymp. LXXVII annus designatur, Apollodorus' archon tem fuis, refert eiusdem Olympiadis anno quarto. Idem ex Plutarchi loco supra commemorat colligit
Lessingius, qui quae Ol. LXXVII. a. 8. a Cimoli ,
gesta narret Diodorus ), non potuisse perfici anto eiusdem anni finem, ideoque quarto demum anno tropaea constituisse Cimonem et Athenas rediisse demonstrat Plane cum his convenit C. Guil. Hi
gero '), qui accuratissime descriptis temporibus Dod-wolli ' o Clintonis' sententias redarguit. Non igitur esset, cur Apollodori rationem, peritissilia itemporum auctoris, in dubitationem vocaremus,
nisi Plutarchus sibi repugnare videretur, quod iii Τhesei Vit. c. 86. haec habet: ετα δε α Μηδικα, Φαίδωνος αρχοντος, μαντευομενοι Τοῖς Ἀθηνοίοις νειλεν et Πυθέα α Θησέως ναλαβεῖν Darcio. q. s. ' - Cum vero constet Phaedon Ρm arrhoii
scrr. Vol. II. Fasc. l. p. 820 sq. 340. - 76 lti olegg. ad ADtig Sophocl. p. b. sqq. - 77 ap. Diog. Laert. l. li 4 c . . IX, 1. - 78 I. l. c. 60 63. - 79 ., Jeh. LCimon Frieden, in Seebod Arch. f. Phil. v. aedag. V 1824. T. I. . . p. 205 237. v. p. 228 sqq. et in Clinton. risit Heli ad a. 469. - o Annali Thucydd. p. 625 sqq. 81 l. c. - 2 Perperam haec Plutarchi verba interpre. latur' exius Protegg. ad Antig. p. 29. Cuius qui deni vertia
haec : , Bene aulem demonstra it effingius , commissioni itiistam et 'phepsionis iraeturam in anum Ol. 77. non uol
28쪽
tem suisse l. LXXVI. a. I. A). quod oraculum iusserit sero factum esse l. LXXVII. . . apparet.
Etenim Athenienses gravi tum pestilentia conflictatos oraculum petiisse, illamque sedandi causa iussos
esse hesei ossa eportare in urbem suam, ex Aenea
Gagaeo effingius '' adnotavit. Consequens est, nimis longum temporis spatium inter Oraculum Atheniensibus datum et Scyri expugnationem a Cli tone A interpositum esse. Verum Diodorus '' Ol. LXXVII anno quarto, quem annum Apsephioni
adsignavimus, Phaeonem refert archontem fuisse. Quare unum eundemque annum Phaedoni atque
Apsephioni tribuerunt Palmerius '' et Lessi gius '' ,
qui alterum illorum archontum alteri ante finem anni mortuo substitutum esse putant '' ut con
tium sed quartum reiiciendam esse, tuiti quia Cimon post ea demum, quae l. 7. anno tertio gesta esse reserat Diodorus,
Athenas redux factus tropaea bi Z constituere et commissioni illi interesse potuerit, tum quia Plutarchus hesei ita c. 86. Hesei ossa, a quorum, ex insula Scyro per Cimonem Atha
stitialia erat se arehonte haecione a Cimone λυenta tradi . Π Hic aulem archon illo sis Halicam. yy' e. q. s. quibus cuipiam probentur nominibus, ipse videat wexius. 83 Dionys Halic Antiquiti Ronian. l. IX, 5. p. 1791. Diod Sic. d. XI. c. 48. - 84 Vit Soph. p. 81. CD annot. 85 Fasit Heli ad a. 476. p. 34 Kriig. - 86 l. XI. e. 63. ἐπ αρχονro Ἀθηνοσι Φαίωνος Dind. correx. Ραώδωνος. moeckh. Aipενίωνος. - 87 l. c. - 88 p. 83 sq. 89 mirum in modum extus, cum totum hunc locunt, tum Lessingi sententiam vexavit. Etenim si alnieri et es singi coniecturam probas, haec ipsa certe accommodanda est Plutat cho, qui Phaedonem dicit archontem fuisse, cum oraculum illud ederetur, psephionem autem, cum Cimon Athenas rediisset.
29쪽
laeturae si fidem neges esse habendam, equidem non video, quid sit reliquum, nisi ut Phaedonis nomen apud Plutarchum corrigas Etenim armoris a etoritate nititur scriptura AP IDA , unde Pha-tarchus habet Ἀφεηνίων, ubi eum evanuissent duae 1itterae, Diogeni Laertio impositum est Ἀφέων sia militer in Diodorum irrepsit Φαίων, ex quo rurSum eruditus aliquis Iiberarius, qui haedouem sciebat illo fere tempore fuisse archontem, apud Plutarchum Thesei it correxit Φαίδων '' Utcunque autem illud est: Λιονυσια τα ἐναστει fuerint necesse est, quo tempore primum incertamen conatus est deScendere Sophocles O αρχων
enim certamini praefuit Plutarcho testante. ' Qui bus tragoediis ' tum vicerit Sophocles, non est proditum ab antiquis his autem tragoediis subiuncta fuisse videtur riptolemus, satyrica fabula. A
m Seripturae varietas obtinet apud oratores quoque vid. Boeckh. ad Corp. Inscrr. Vol. II. Fasc. I. p. 340.ὶ dubium
est, utrum in genitivo o an , in secunda vero syllaba an scribas Certum, Primo, P Secundo loco ponendum
sententia fuisse opinatur. Verum falsus est Helcherus Lessinisgius enim tragoediam esse Triptolemum putavit. vid. Laoc. exlr Sophocl. it. l. 98 sqq. Ceterum videat welcherus quomodo, una reliqua fabulae fragmenta, tum hunc versum Fragm. IV. Brunck. 53l. Dind. a satyricis vindicet: οὐδ' η τάλαινα δουσα τσριχηρου γ POυ.
30쪽
Lessingius enim hane fabulam Plinio ' teste aetanieSse monuit annis XLV ante lexandri agni mortem Ol. CXIV. a. 1. 'A)γ qua ratione riptolemum efficimus actam anno Ol. LXXVII. quarto, quo primum fabillas docuit Sophocles.