Meletematum Aristoteliorum specimen primum [microform]

21쪽

artis Hieria praeeepis delinquunt, esse ut admirationem laetat M --ειν , nisi enim poeta hune finem propositum habuit, temere et Propemodum puerilite

eum ea tam uiae tua talias sumamus neeesae eat Quae omnia a mete aut disputata, etiam farii erimen in aeeusator ne probabiliter quidem eo robatum, Quod autem quarto Ioeo uterus interpolatori suo vitio dat, eundem sua inventa adeo amare, ut ea hi Te te ingerat, hoe ita eo aratum est, ut uegetam an seria refulatione indignum ait Exemp1ia quihua ad eorroborandam opinionem suam vir aeutissima utitur, duo alia opposuisse antis habeo ex iis Poetiea Paetinua. quas pro Aristotelii ipse agnoseis A peimum apitiam initio eadem diei videmus, quae in extrema apitis R. parte Phuosophus oeuit deinde stetit in fine vitia 2 eandem formuIam repetitam emimus, qua aeriptor idem eaput ininoaverat, ita ad finem eap. 4. eadem sententia Meurrit, a qua ineipit eap. I. Quamquam hae apponere non admodum neeesse erat, quae ex aliis AristolaΙia et optimieriusque aeriptoris iuria multis Onsimilibus augere aede magia quam opus est, quilibet enim intelligit, in hae re aeriptoria ulpam non erni, ae ingenii pollua

usum quendam novi editoria.

Nova aeeusandi materia inde Petitur, quod interpoIator rea externa et fortuitas et mutationis vicibus subieeta deseribere amet id quo ex eapite R. et ap. B, - I. eognosci posse Ritterua putat. Verum est de extema tragoediae forma eaP. R. agi, Verum etiam hane formam fortuitam et mutatissam fuisse, id quod vel ex hodiernae tragoediae forma veteri II tam dissimili apparet. Sed num ideo AriatoteIea Partes externa , in qua tragieum armen dispeaeitur, prorsus non attingere debebat Sin de his etiam nonnuua saltem inserere fas erat, nisi philosophus ossiet auo deesa Tenet nonne eum Externa earminia partes extemia quoque ignia et indieiis distinguere, at, alnittae varias utar ulnam et normam adhibere oportebat Sed unum in his est, quod eae eleris vim doelisaimo dispIieet, definitionem die τῆς πα--, quae

illi nova et ah interpoIatore exeogitata videtur Mihi ontra gravissimo argumento, PseudariatoleIem, quem R. perhibet, non exeogitasse uam, eamque novam τῆς

παρω- definitionem ut omittam sterile hominis ingenium , Plutaretii Ioeus est

22쪽

apparEt nori uolum apud Iutarchum, ae etiam apud eum ni hie ana dabat, hoetiomen ita sumatum fuisse, ut e uiuari homin- - .lque eonauetudine petitae ossa videatve Quod ad apitis B. εἰ-I. attinet, de rebus externia et mutatimii obnoxii Ih non agitur verum de fabulae implieatione et oIatione et da quatuost tragoediae generibus , hae igitur non e t. hum referuntur i. Quamobrem totum Ioeum denuo praeterie Poasaemua, nisi in hia uenientum se offerret eatimonium, quam ineo iderate maepe ,em gravissimae raraetentur P. a 2 aeq. Nam mea vlaetum est, ut nomen quarti tragoediarum generis exeiderit , admitteres, anii.&Iix II inismo aloe semper Pro omnibus acribarum ieeeatis Poena cluit, monsolum pro inerto inanitiales habet: hujus inominia AEuIpa Taelum Maae ut hoe nomen omissum sit ae etiam nullam nobis aperit,' qua id Eommissum issam sibi persuasit. In hae clamem ausa exponenda meaei quo Masu minam aibi eonatat, verum petauim ille aeriplo mullius iudieii cingeniique aterilis handi quaeiam tragoediae speeiem meque definitiones illustrare . neque momine tonsignare quod proteolo sterilissimi est ingenii documentumi potuit, deinde vero si exempIoeum de siderium hune hominem abripuit, ut nomen quarti generia ponere obliviseereti . Si oblitus est potuit erte; quia enim ea facere obIiviaeitur, quae proraua Laeere non Potest 2 Sed hi pedem ister eoomur. Spatium ui aeriptioni eoneessum paene egregata EIiqua non ut res postulat exponere, sed paueis modo ignificae nobis ieet. Quod igitur exto Ioe mlterus eonqueritur, genuinae disputationi ordinem

in nonnullis Ioeis, quos pro insitioiia habet, turbari et ita impIicari, ut ver auetoria onai tum et instituti ratio vix agno ei possit, de hi aeeuratius et opiosius dispulae nune eo minus opus est, quod apita 2 et 20. in quibus vir elarissimus praeeipue hoe eommissum esse opinatur, non inutilia, sed fere neeessaria eontinere ad Poesia formam penitus Perspieiendam Et Plane ognoscendam supra P. det O. non obseure ignifieavimus melius tamen o demonstrare conaremur era oliua

libri dispositione proponenda, si spatium daretur. Septima autem eriminatio, qua auetore et muIlos et in his perobseuros ab interpolatore laudari doeemur, partim

ad primum aeeusationis caput tertinet, quod salis toti Examinissam momentoque

23쪽

auo ponderasse videnhur, Paelian error quodam in verbia deligendia orta est non enim perobseuros viro dieere fas erat, sed nobis plane ignotos. Quodsi hae ratio idonea esset ad Itheum Iiquem Aristoteli Hudieandum, naIIua magis Pro supposito habendus asst praeelaeo II da Ario Rhetorie operer x hoe enim Prope quinquaginta, si iam liceret, nomina proferre possem aliaende non Eognita. Rutem, quod in uno Per Aristote is aequo animo arimus, in ali reprehonditura

Mihi quidem de his omnibus idem diei posse videtur, quo supra p. l. de

Ariph de diximus. Verum quid sibi veIit Oetava iIIa aeeusatio, is a eodem viro pusillo summo Poctia viluPErari, vix a s quavis. Num hae Sophoeli et AeaehyIo reverentia debetur, ut eo erroria e Ievissimi peeeati arguere nefas sit 3 oeunum quaeritur, utrum Eet hi Poetae reprehendantur an aeeua SophoeIea autem

nisi uno Ioeo 24, ο non vituperatur nam raro Hiquid laetum esse eap. 4. ET sine probro diei potest , et Aeaehyli reprehensionem sagaeissimus editor ex eorruptis v rhis e. B d. demum nucleavit Nimio quodam animi ardore Bitterum abreptum dixeris et has aerihontem et non Ioeo ridieuIa quaedam interpoIatoria praeeopta eap. B, d. et 24 5. earpentem quieunque enim hos Ioeos evita non praea Heliaeonsideraverit, ridieulum non in seriptoris verbia, verum potius in exHieationisoaIumnia positum esse inteIliget. De erimininus denique estimo aeeusationi IoeodeΙatis nisi singulis Ioeta di igenter examinatis disputari non potest eui operae quum fine huius seriptionis non aumeiant, in Ilud tempus eam differre praestae. Finem igitur ni serriptioni imponamus qua quid pro eerimus, non nostri est iudieii Ratia non asseeutos esse putabimus, i, quae nun alio nisi veritalia studio uel seripsimus, aequis harum rerum existimatoribus non prorsus nuti ia

24쪽

. . . . .