Variae lectiones et observationes in Taciti Germaniam [microform] : commentatio II. qua edita ad examen III. superiorum classium gymnasii Helmstadiensis et Scheningensis consociati dei XXVIII. mensis martii MDCCCXXVIII inde ab hora VIII. matutina et

11쪽

DIE XXVIII MENSIS MARTII MDCCCXXviii

INDE AB IORA VIII MATUTINA ET AGI POMERIDIANA

13쪽

tium anno superiuro Commentationem L, in qua insunt variae Iectisne et N inritationes in acit Germaniam, ederem, non certa mihi fuit spes, fore ut hoc anno Commentationem II ejusdem argumenti ad Examen trium superiorum I rium Gymnasii nostri indicendum foras dare possem ' Sed contigit mihi casis Ilai, ut Et varias Iectiones Codicis ditionumque vetustarum, quihus nullus adhuc editorum est usus, et schedas manuscriptas C. G. Wernsdorfit nanciscerer, quae satis Iargam materiem ad altorum ditionis meae supplementum conscribendum mihi praeberent. Praeterea in rusum meum quoque convErti . G. Grami Diactata ad Taciti Germaniam, qua inserta leguntur in Se ossim Archiv. a. 1826. Fam 7 et 8 P. 88 sq. Cap. 1 - 17. et a. 1828. ias L. I. 89 Cap. 18 46 , in quibus quanquam nota satis Ieria et in tironum tantum gratiam scripta insunt, qualia in Dictatis aliorum quoquct 6 DD. Batavorum editis reperiuntur, tamen plura ad Tacitum illustrandum mihi suppeditarunt Quibus praemissis quoniam ratio et consilium hujus libelli manifesta sunt, jam in subsidia, quae a ma Primum adhibita sunt, brevite recensenda me Converiam. Codex, uehem jam in mea Commentation I. Stuttgartiensem vocavi, Stult- gartiae in hibliotheca regis privata asservatur ud Sectod Archiv. a. 1824. p. 682 , cujus collationem Moserus, custos iIlius bibliothecae, a me rogatus humanissime milia misit. Est is chartaceus, Saec XV. deterioris quidem notae, multis saIsis Iecti nibus et scripturis ut e Pro -- occeanush multisque glossematis depravatus, sed nonnumquam optimas 1 tiones Exhibet ut Cap. 1. eru M, Cap. 14. Ostem, Cay 1b ipsi hebent etc., Cap. 29-31. Chatti cum aspiratione, Cap. 39. MDtatus, aut mendis scripturae bonas aliorum Codd. Iectiones confirmat, qui ad forum libelli Tacite accitratius cognoscendum minime est spernendus Quas paucas Iectiones e censura Se odii in BAEI. crit. a. 1819. P. 296 sq. Excerptas mi Comment. I. interposui, in saepius di Terunt a lectionibus Comment. II., quae diligentius exscriptae verae sunt habendae. Plura de pretio huic Codici statuendo disputare supersedeo, ne lectoriun judicium occupem.

14쪽

Sequuntur nunc duae Editionem veteres, neque ab ullo editorum aesti, quod sciam, laudatae vel collatae, neque ab iis v. DD. qui historiam litterariam' manorum conteXuere, ut aiahricis, Hartesio etc., neque ah editoribus i minis in Indico Editt. Taciti memoratae. 1terius ditionis a. I. e. a. ' 5Φ4Iagg. 8 P ginae non sunt numeris signatae , quae inest in Bibliotheca Aeademiae HeImat diensis nunc sublatae, inscriptio haec effr ARMINIUS DIALOGUS Huttonicus. continens es Arminii in Germania gestas P. CORNELII TACITI, de moribus et populis Germania libellus. Adjocta est brevis interpretatio appellationum Pa tium Germaniae. Quo anno hic libellus in vulgus sit emissus, adhuc in imcerto est in Indice quidem librorum Acad. Heimst eum it orgae 1538. pr

disse annotatum est. Sed Schoenemaonus, Ph. Dc et Schola GuElserhytanae GII.-IV. in veteribus libris ot manu scriptis et impressis cognoscendis volutatus, ad meam epistolam, in qua de hoc libello eum consulueram, humanissime haec mscripsit Cramen graecum pag. paenult. MEIanthonis ad Ioannem ut Tumi filium natu maximum Martini Lutheri a. 1540. an Academiae Regiomontanae inscriptum, post patris mortem vel primis annis belli pro sacris sui ab Evangelicis gesti compositum sihi videri, nisi verba Ἀοι Et barbarus ostia caminis lat. V. uuim ad ureos sint aerenda, ita tamen, ut idem tempus sit statuendum a.

15M vel M46 , si Turcifugaces ad litteram sint intelligendi, indeque Emes, hunc

1 hellum nonaum a. 1538. prodire potuisse. Exscriptus est sormis o Lumii, typographisit ergensis: d. Germaniae in qua interpunctio Pessima, ad Edae, quas in Comment. I. Alciat et Rhenan. minorem dixi, impressa Videtur, eamque Vitebergensem vocavi, ut ab M. elanahonis, quae ab eodem Lumio excusa est,

discerneretur.

Altera ditio, quam mihi suppessitavit Bibliotheca uel exhytana sic inscri-

tio exscripta fere est ad diti Rhen. 1533. 1544. a quibus tamen pluribus Iocis, ut videre licet ex mea Commenti, discrepat. Index vocabulorum regionum et gentium idem, qui in Edit. Vit . . a elanthos confectus est. Restat ut de schedis manu scriptis Christ. Goetli 'ernsdorsi Prosessoris olim Helmstadiensis extraordinarii, viri doctissimi, qui a. 1822. e vita excessit,hrevem mentionem injiciam. Inscribuntur Commentationes in Tacit Germ niam. Quarta viC praelecta in semestri acstivo 1789. In Semestri aestivo 1789. Quas cum Ludemigius, . . Dioec eos Helmstadionsis summus antistes et GI-mnasii Ephorus in auctione, in qua 1ibrimernsdorfit venditi sunt, sibi comparasset, hoc mihi gratum fecit, ut eas me iam communicaret. Unde aliquot ann

tationes, quihus' locos Germaniae disiaciliores illustratidos expediendosque opis aliquid Iucisque contineri mihi videretur, in Commentationem meam traxistuli.

16쪽

adversus se nuri Tnsdorsus dein L amiotat: Lipsius mavult obveris sua, Iuverius et Curtius Pichen aversus Sed vulgatum merito praeferunt C Ierus. Conringius et lachmverus Nam adueraus est difficulter navigabilia, tempestuosus et horridus, sicut adverso fμmine difficilis navigatio dicitur Qui ex Italia ceanum ingrediebantur adversa unda Et aestu contrario videbant vini, suo veteres credebant a septentTione consurgere mundum, et in Austros deprimi. Hinc erectum Boream, fotum jacentem dicebant. GaIpum Ecl. I, 4. 76 Exsultet quaecunque Notum gens ima jacentem, Erectumque colit Borea--

quod unum via illos memoriae et annalium gentis est, uiseonem, misterra editum, et sium Mannum, originem gentis condisoresque vutinos tu Cap. 5. Stult. bd. de hac scriptura Ni vhri in Ind. orthogr: ad Cic. de Rep. p. 624. Moser. genus sit Viti aulaeonem Stuit.' MEI Tuistonem Vidi D

18쪽

te xetationem exhibuit ,,Quidam quasi Venia utentes ea, quae in. tanta rerum, vetustate dari solet ut veris falsa misceantur iisquo assi atur fides , plures vivi in fuisse Deo ortos asseverant Iuraque suae gentis antiqua nomina. udat Iocos Germ. 7, 3. 33, 5. huc non Pertinent. quidem meam explicatuinem, quam prohavit lintherus, nondum miciendam esse duxi. . i. , ii. ari

19쪽

ne fore uisam: linigri V ac ninis in Vit Mes. repudiatum quoque Sin exorata 2, q- Ludenu Tmmentationem, quae hanc lactimism tuetur, Mnerilauit In transcura Miservo, a Passorio vocati sunt ut lacti Rhenam Bilso alterii, quum qua vocati in reprimente in Mut 1533-1-- in min. 151 at M. Atinat vocati sunt. ' in brevilaquentiam Taciti iura inustrandam Biciunt, qua exempla Bom n Minois Xenoph. MMAE P. 68. attulit e graecis cristoribus. y.

osra, o metum, mox a se imis involo nomine Germani ocarentur I evaluisse , mox t a se ipsis Stati. , --,dorsi annotatio haec es D Diagor rarum Itingri, tun Germari, et mox To no gentis, in gentis nomen invaluissa. Ι--dati me minime neeessariae P Sensus hie est Qui Rhenum transgressi stulas expulemni, et nunc ungri vocantur, tune semerarianos appellarunt, ob metvi Gauis incutiendum, deinde vero illud nomen, Postquam semel a Tu Mic victoribus inventum et in Patum erat, tota Teutorium gente recepti osse, primum quidem ad exemNum et mitationem Tungrorum, metus incutiendi causa, mox etiam quia ipsis id nomen aptum Et debitum videreturi Gino. Dictat. l. 2. sententia haec est: Ninuma, quis unius modo nationis Eria, ejus nem , quae postea Tungri dicti sunt non omnium, usque usu productum esse, ut primo Galli omnes Transrhenanos dicerent Gemanos ab iis sc Tum raris , a quibus, eum Rhenum essent transgressi erant devicti, pari metu idem . M us -- tribuento; moat ipsi Germani Transrhenani sibi hoc nomen im diderunt, et eum nisa tantum unus Gmmaniae Populus sic vocaretur, omnes poema sic dieti sunt. A. ,--sdorsus, si inspiciis Editionem meam, consentit m

se. Nuper admodum Schobem de . I. uberius dimiavit, is cujus conin1ε- a'ne quoniam in Pau-um notitiam adhu venisse videtur, ea, ex quibus sen-

. t is Hus ocioribus Taciti studiosis coginta diligentius, suam nunc quidem' 'a' ri pote e P adie tur, summatim exsinbam. Germanorum vocabulo Oh tria

20쪽

potissimum indicati mos hastatos, Spe anneu, a muri quod M. etymia I

voc prisco Gem Ger et Man magna unicuique simplicit e pro aetur inde quod hoc ipsum nomen ita explieatum verissime designm mores rudis incultaeque gentis, denique quod, quemadmodum apud Germanos in univorsum xobur in pedite esset, ita editum nobilissimos inuases hastatos, ex multis a iciti 1 is conjicere liceat. . Recens non id tempus essa reserendum, ut sit, quod

nuper accidit, sed vim usumque vocabula Gmmaniae, quod, quamdiu more inseque receptum esset, oppositum ceteris gentis Germanicae apstellationibus, veru state oblitteratis tamdiu recte appellaretur mana. - ver Tecte, meam Evtim tionem secutus. intelligit de Iongo temporis Patio, io autem id dicer Taci-

tum vocabulum Germanorum, si solum spectes oe ulum, nuper additum esse, ae vocabulum Germaniae sive GermanOTum, ut gentis. Veram eorum osse sententiam, qui ac nunc Tungrc tunc Gemeant ut exstat in dit. m. seribondum

censeant, modo ne illi voceritur, sod Octantur suppleant. Tacitum sim in , -- ponenda origine nominis Germanorum, sive vera illa, Rive lalsa, non avium, moriae prodere, quae a Germanis, qui sint illi siuidam, de ea Te acceperit 'erum etiam suam sententiam ad Germanorum implicem narrationem quasi illustramdam interponexe, im hunc lam modum, si verba QTacito Explicationis musa adjecta canoeuia circumscribantrir Cetreum Germaniae vocabulum recens et mmer inditum, quoniam qui primi Rhenum μαωgrem Gallos, MIerint,ia nune -- gri, stine Germani vocati sint. Ita naaetoriis Romere non gentia matris paulatim, in omnes Primum M victor μ metum, mox a te ipsi sinieneo nomino Germani ocati sint. Quae ratio explicandi argutior quam verior, i videtur Verhis a victore ob metum ob - propter metum idem significare et aeuum a fila re esuisset aia metum ancutiendum, Miris scripsissE in ver ad me rum aperte indicari, eos qui Primi e Patria nos in in GaIliam transgressi GaI- Iis in mus, suam sedem AE COII averim, quamvis vicisma, Propter metum axis Furint omnibus qui trans Rhenum incolarent, nomen imposuisse German aeum Timgros enim aliquando, quod is antecedentibus damonsigasse sis vi sequae, non ut ultro bellum ivserrent, scd patria Pu sos, in Galliam transcendisse, nec ideo mirum, quod Tacitus eos, ita quum ulmus ab hostibus circumdati premerentur, desperatissima victoria paria, Propter timorem utque auetoritatem anim inque sibi adderent, omnium Transrhenanis, a quibus suos vicine vietos esse GaIli ignorarent, nomen illud Germanorum iudidissa credat se H ' μ