장음표시 사용
11쪽
eadem v 238 fimo mandata priua eo tanti menta tenentem meam . . liquere; et quibus versibus Batrem sibi indigna morte ademptum lamentatus est . LXm V 20 m ero frater adempta milii et paene iisdem eundem gemit in eodem carmine nequo enim desiimus putare esse idem v 92 hei misero frater adempte mihi et reliquis. Con o. cIAE. Et haec de iisdem carminibus at quae in iis recurrunt. Aliud genus est eorum quibus ex altero versum repetitum illud in memoriam revocare legentibus iubet itaque parare deliria mea puella in tertio relegat nos ad secundi v. 1
Passer desie a mea puellae et quae Vocatur . mi amata nobis quantum amabitur nulla non alia est quam qua in o. XXXVII, 12 dicitur amata tantum quantum amabitur nulla os LXXXm 1 ac Moetorio am a Formiani est et in c. XLmi et in c. XLIA; Furius autem eui neque erv- δι neque area in c. XXm 1 eodem modo sed cumulato deridetur . XXIV Misti m neque στυδ ει neque area Maed bello ui neque aere est nequa area 10 nee ervum tamen illa habet neque areamu Sed hino iam vela pandimus et in altum evehimur ut quotiens quotquo modis Catullus in divorsissimis Oarminibus quasi nihil agens, licet suadente hic illic orsus serma, in eosdem dicendi mores rationesque relapsus sit exemplis positis ostendamus.
v 15 quidquid liabes boni malique xv 10 infesto pueri bonis malisque
x Μ non an inlepidum neque invenu8tum xxxv 17 a non inlepidum neque invenu8tumgtxu non bella uteri in Oeo atque vinoc H reddens mutua per iocum atque vinum. D auget o Venere Cupidineoquem 12 donarunt Venere Cupidinesque f. XXXVII. xv b eo erves puerum mihi pudice,
non die a populo xv 10 quod pruria incitare po8rint, non die pueris
rim 15 quare non ibi ait bene a beate' xI 10 non eat mi male, aedram a beate. Cf. XXXVH 14. xiv 6 si di mala multa dent lien ixxVIII 14 as obia mala multa di deaeque eni
12쪽
Lxxii I Gabiti est pultare quidni quem Lxxxii I Gallisa se tenvia quidni lxore 10 tamquam Ommicta optirca aliva lupas Lxxvi AE Uria comminaei optire aestua tua. Praeteriimus in hoc recensu nonnulla, qua recto sortasse addi poterant quae licet plane comparia non sint, tamen pro eiusdem officina opera probant talia dicimus imperator unis XIIX 11 Dunis imperator LIVI; unanimis o latio XXXI et fratrestinanimo ITA; is avia remuis parem Invoc Ira et remuli ori parentis Onu Vm 142 cf. - 13 qua iubet, ut iubet VII quaci et era nostra XL 6 iudieati iube Lx 211 Itidera hane sinit in I et XVII, et saepius; vento seris ferre a nebvla aeris alnis xxx irrita ventoga linguen promiam proeriis LXIVis qua etineis aeri diaerepti cirrita venti LXIV 142 ria AOmanumisia satiria misee LM 95 qua diaeem tiri miaee amaritiam mvm 18; quaequo duo ponit similia o LXI 206 illa miseria Afris Adarumqua miraritiam a dueat numerum, eadem eodem ordine sed elegantius otiam et plenius exposita habet o VH 3 sqq. His igitur quae collegimus satis superque opinamur demonstratum est, quam late patuerit hoc quod esse proprium ingenii Catulliani dicimus Sed restant quaedam
13쪽
quas seorsum ponimus, quippe non indigna quae curiosius expendantur, primum haec quae in temporum notatione Iudibunda manu iacit poeta. HI non fiarum modo e quot aut fuerunt aut eum aut alii erunt in annis Hora non horum modo e quot aut fuerunt aut posthae alii erunt in annia MIT 3 quo evn quotque fuere, Mare Tulli, quotque poει alii erunt in anniar quanto simplicius Cicero ipso post red ad pop. 7, 16 Pompeius vir omnium qui avnt, fuerunt, erum . . princep8. Neo Vulgares sunt et illae temporis notandi serma Lx 137 sordebant ibi ea ea hodia atque fieri LXVII quam veniana una atque altera ruraughiema, quae quidem hoc commune habent ut certis positis infinitam quandam temporis diuturnitatem indicent doniquo Vm 152
ratrum cabra tangat robigine nomen
haec atque illa die atque alia atque alia ). His reputatis et maxime extremo horum exemplo studiosius considerato videbamur nobis, nisi quid nos sallax species elusit, versu carminis LXIV non recto tradito multisquo emendandi conaminibus temptato eram si dis placet medelam afferre posse. Suspicabamur enim Catullum narrationem ab Argo navi repetitam, quae Minervae ope
exstructa prima omnium mare navigare ausa sit, in hunc modum persecutum esse. quae stimul as Oatro ventogum prO8cidit aequor, tortaque remigio optimo incanduit unda, emerare feri candenti e gurgite viae ... 15 aequoreae o trum Nereide admirantea. ILLA ALIA ATQUE II viderunt luce marin mortale oculi nudato orpore nymplias nutricum tenua Miante e surrite cano.
. t tum Thetidi Petitia inemma fertur amore,20 eum Thestis humano non, perit hymenaeOδ. In controversia est . 16, cuius ab expendenda scriptura prodita proficiscimur nam quid sententia poposcerit aut necessarium fuerit dici ex ipsa petitis rationibus demonstrari non potest quid potuerit dici et rei consentaneum fuerit nisi accurate explorata testium memoria definiri nequit. Quorum pleriquo cum codico Sangormanensi tradunt illa atque alia viderunt ), quae sorma, ne de corruptela dubites, manca est ut oration et sententia ita versiculi mensura. Contra ea in uno libro Oxoniensi apparuit scriptura ita alia viderunt, quae et ipsa orationem mutilam exhibet nec metro nec
in Apulatas stam Ix hoe e i d et aliud et arma aliud demo erat digilo. ridem habant Seh-hi libri optimi, sed quia hoe ad nostram ausam non pertinet, uideris, posuimus, id quod requiritur et pridem eorrectum esti
14쪽
aena satisfacientem, sed tamen ita comparata est, ut si eam doniunxeris cum San- germanensia oodicia testimonio pariter versu et orationis integritati consultum vide
tur illa alia o tia asia viderunt. Quodsi paulisper statuimus hanc primitivam suisso scripturam, non ita difficile intelligitur, quo modo in contrarias partes aberrare librariorum incuria potuerit, qui aut illa adia viderunt, omissis propter repetitum cuia
verbis itque alia, exararunt, aut illa atque uia viderunt, intercepta non minus proclivi error inter illa et atque priore voco adia. Quam duplicem peccandi viam, si tanti est, hoc sero modo licet oculis proponere: tua ladis αινε alia idem in alia atque Misi viderunt. Atque hae quam iniimus emendandi rationem ingenio nihil debet, sed quae duobus
potissimis scriptura testibus accepta serimus in unum conflantes plenam ex mancatam versus omam quam sententiam effecimus, ita quidem ut quae hoc modo nata est orationis integrita compari Catulliani sermonis exemplo nitatur et illa quam diximus consuetudine adiuvetur qua in eosdem similesve loquendi modo etiam atque etiam relabi consueverit. Unum restat, quod disceptari oporteat longe gravissimum: nam de corrigendi lenitate concedent sortasse docti, da sententia pugnabunt et acrius contra tendent. Qui enim adhuc huic versui opem ferro conati sunt, id egerunt ut
illa tua tamquam quaedam singularis oratione quam maxime extolleretur, qua luce Argo cursum Ruspicant cum Nereides ex aequor emorgerent accidisso dicitur ut nymphae nudato corpore exstantes mortalium oculis conspicerentur. Ex hoc enim studio partae sunt scripturae, ut potissimas quidem asseramus, illa, a qua alia, viderunt lue Lachmanni illa haudqva alia Schwabii ita ut non alia Rudolphirustati
nostri. A quibus nos discedimus ita nobiscum reputantos, si haec suit Catulli sententia, nihil promptius fuisse quam quod erat simplicissimum ponere, illa, non alia riderunt luee, quemadmodum Livius locutus est XXIX 24, 11 tuo, non alio tire eradebant Mira a militiam ignominisaam orae, vel illa, nulla alia, id quod Bemhardi Sohinidui opinationi debetur. Sed ut horum neutrum facili opera restitui potest, ita, etiamsi possit, mirum tamen videretur necesse esset, quoniam eius rei causa non apparet, quod non solum affirmatur hoc illo die evenisso sed simul idem de quovis alio
denegatur. oterat quidem certo si quid sentimus narratio ista ita commode procedere, 'simul ac secuit Argo maria fluctus, Nereides admiranti vultu ex aequore emerserunt: illo dis contigit ut mortalium oculi marina nymphas nudato corpore exstantes spectarent.' i h tra κεινω, non plus posuit Apollonius Argonauticorum primo 4 πάντες δ' οὐρανοθεν λευσσον θεοὶ ματι κεινωνῆα καὶ μειων ανδρων μνένος, or 14eἈρκττοι ποντον ἐπιπλωεσκον ἐπ'Ἀκροτατεροι δὲ νηWαι
15쪽
sed is quidem in ea narratione qua Argo eunte deorum nympharumque admirationem depingit, non in ea, quam Catullus iis versibus exsequitur qui nobis sunt in manibus; ne quis illa non magis vulgatae opinioni quam nostris rationibus adversari credat. Non secus est in iis quae ex hymno Isiaco a G. aibello egregia arte tractato inpigr.
Graec. p. 439 ad Catullum R. Ellisius adhibuit
c. δωτα 'his σέλμα λυρων κολπωτα Μοναισι θοαν τροπιν ἰθυνε orii Oum καθε--- α δαμάζομένας δὲ θαλάσσας 6, Ἀκυ ροις ἐλάταις δεκαν στασε χορειαν Aωριδος υλπια ναριπάλλετο δ' ἐν φρεσὶ θάμβος εἰρεσι ν ἀδάητο ετ δροσι παπταινοισαις. Haec enim quibus Doridis natas chori instar obstupesectas navem primam aequora decurrentem circumstetisse traditur, quamquam lacile damus bonam partem memoriae carminis Catulliani accepta ferri, tamen non magis quam versus Apollonii id momen- tum narrationis Catullianae attingunt, in quo nos haeremus ambigui Immo hoc pro-
prium est Catulli, quod cum referret nympharum admirationem navis divinae, non substitit in ea, sed hoc addidit, quod cum sui carminis argumento intime coniunctum
est, tum factum esse, ut nudas nympha marinas Argonautarum oculi viderent. In ea vero re illo ita versatus est, si quidem scripturam testatam sequimur, vel illam quae est in codice Sangermanensi illa atque alia viderunt luce, vel quam nos huius vestigia Prementes, adiuvante altero codice, constituimus illa alia atque alia victimne Lee, non
ut illa una luce qua coepit Argo cursum spectatas esse nymphas, sed praeter eam multa alia hoccidam accidisso scriberet; et qui libero rem iudicio aestimat, quoniam haec sententia non tam superiora claudit quam praeparat insequentia, fatebitur non inscite hoc poetam instituisse, quod Nereides non illo dio solo quo primum fremitu volantis navis excitatae ex alto emerserunt sed ab eo initio profectas alio atque alio die, dum pergit Argo inchoatum cursum exsequi, navigantium heroum in conspectum venisso prodit quo acilius id quod agi essici potuerit, ut Thetidis amorololeus in- cenderetur, Thetis autem mortalis Viri connubia non aspernaretur. Itaque cum poeta ducente hoc nobis animo insormamus, Nerei filias ex aequore emergentes unum atque alterum diem navis cursum circumsilientes comitari, imaginem sequimur nec invenustam nec Catullo indignam aut poetarum Graecorum more alienam. Qualia vel illa sunt apud Euripidem in choro Electrae κλειναὶ νεις, α ποτ' ηψατε Teoιαν τοτ διιετρήτοις ἐρετμο πέμ-υσα χορον μετὰ Meiδων,
vel haec apud Sophoclem in Oedip. Glon. 716
16쪽
ea cum postea inde a v. 930 essici narrat, ita scribit
Nereidesque sicut delphinas navi so circumfundente iacit,93P cio ανυπεκπροθέουσαι ἐμπινγι εἱλισσοντο Aerini περὶ νηι, έος δ' ἔδυνε κέλευθον. Similiter hoebum cum lyra navem a Colchorum terra in Graeciam redeuntem comitaturum dicit chorus in Iphigenia aurica . 1128
Φοῖβος θ' ὁ ρμάντις εχων κέλαδον πτατονον λυρας αειμ αξε λιπαρὰν εο 'υ ναέειν ἐπὶ rari Glaucum autem τον θαλάττιον προσαγορευομενον Diodorus 4 48 6 narrat φανῆναι πλησίον τῆς νεώς, n δυο ει νυκτα καὶ δυο ινιέρας συνεχως τῆ νηὶ συμπλευσαντα προειπιτ ριὸν Ηρακλε κτλ. Sed Catullus si scripsit quod eum scripsisse verisimilo nobis visum est, cum dicit tua, alia atque alia vide ne iura, poterat illo quidem intelligi vello illum et alterum et tertium diem, velut Seneca cum scribit de otio ad Serenum c. 7, 1 tria genera tint vita . . . unum voluptati vacat, uerum contemplastioni, tertium actioni primum videamua, ut haec omnia ad idem tib alio aitque alio titulo perveniant, non plus quam tria dicere potuit, et indarus quae dicit Olymp. V 81 τῶν ἄνθεσι-αγορας ἐστεφανωσατο δις κλειν τ' ἐν Ἱσθμιο τετρακι ευτυχέων, uia et aaλαν ἐάαλλψ, καὶ κραναατς ἐν Ἀθάναις, scholiasta interpretatur ἐν τῆ μμω iam De αλλsi νικην σχεν, οῖον δὶς ἐνικησεν ον ἐκ διαλειμιιατος --οι. Sed saepe alta atque alia non duo tantum significat sed indefinitam quandam multitudinem continuo ordine hquo modo Catullus ipse locutus est in eo versu, a quo exorsi in hanc disputationem delati sumus, haec atqti illa die atque alia atque alia, et Lucretius v 1090 mortalea magis aequumat tum potu δε segimile alia atque alia re voce notare. A nostro versu neutrum abhorret et est hoc in ambiguo relinquendum, sed sive primum alterum tertium diem sive praeter illum unum intelligero multum alium diem i. e. mane n. Cf. Woollian da geminations sermonia Latin libellus in Aetia eademiae avarieae
17쪽
andon bolumus, sententias poetas utroque modo abunde satisfactum videtur Sed 'temptavimus lusisse putemur si nihil sit,' inquit Cicero. Nobis redeundum est in viam, ut pergamus colligere, si quid dolicatius in Catulli arminibus occurrat. uiua generia videatur hoc quod scribit c. ma I vera o Venere Cupidineoque
et quantum ea hominum venuatiorum
et quod huic paene gemellum est .ax 10 quantum ea hominum beatiorum, quid ma aestius ea beati ne Ρraetermittimus comparativi formas ventiatiorum, beatiorum, quamquam proprii quid habent, quibus consimilia alibi leguntur, c. I rumor que aenum everiorum, Π 3 tollia lintea neglegentiorum; sed quod scribit quantum G hominum, h. e. Venere Cupidine8que et omne quotquot gunt homine uen florea, et altero exempla omnium quotquot uni hominum beatiorum me nihil beastiuo hoc dicendi genus, et maxime cum extollendae comparationi inservit, priscis poetis sollemne fuit, ut Plautus scribit in Captivis IV 2, 55 mihi, quantum G hominum petimorum, Optume, in tempore advenis; in oenulo prol. 90 homini, o lenoat homo, quantum hominum terra mδtinet, acerumo; Terentius in hormion V 6, 13 Omnium, quantum ege qui vivunt, hominum homo mat ευ-; cuius usus exempla, quae multa erant in promptu, iam ridericus Leo libro praeclaro Quaestionibus Ρlautinis dicato in alia ille quidem observatione occupavit p. 283. Licet autem eam dicendi rationem etiam altius repetere ab Homericis carminibus, in quibus qua leguntur Iliados α 55O τις τοι τον μυθον νόσσεται, ὁσσοι Ἀχαιοί,
Ad eum modum scripsit Horatius quoque Sut in. Lydorum quidquid Eer eoalneolui μει, nemo generosior 8 te,
18쪽
hoe est nam interpreto non satisfisciunt, eat asinous quidem omnium Lydorum qui Etruscos fines incoluerunt nemo generosior est is modem rosarimus C. I 1 is, qua o habitabiles
inruaero Oma, marim principumh. e. maximo omnia terrarum orbis. ad illorum similitudinem accedunt denique tussiana haec ut enim xxxvi ait Oolia I era quidquid ea puellarum Consueuer' ita c. xxx 14 rideto, quidquid ea domi eaehinnorum, se. h. e. videte quotquot stis cachinni, quemadmodum scribit AGata, Mnde uuaibi, quo Mei Omne undique, quotquot Meis Omne et o mi amicum ventro iubet cum
Ρergimus ad alia. Exaggerare Catullum solere et in exaggerando in similes dicendi sormas incurrero vidimus. latet autem hoc genus longius multosque habet et varios modos. Cartim aliquid eas ut cum vi dicatur aris auro dicit o. mi, sed saepius a miεγε vel eua vita caris esse: o. LVIHI in Lesbia quam Caluta unam pia quam δε atque uo amari omneae Iove ante omne mihi quae me carior pas eat ereptum eo vita duleis atque anima Comisgitimo. LXVIII 159
o. XI 215gnae mihi Iove iseundior Me vita. Ita Cicero quoquo loquitur, pro Sulla o 31, 88 Mi puero qui eat ei vita tia multo earior post red ad pop. 1, 3 liberi . . in . . vita eunt mea ear rea. Sed maxime caritatis modus ad oculos referri solet, cum apud alios, velut Callimachus scribit m 211M φασι Καλ, υντειχεων ἴσον φαέεσσι φιλῆ ra si Terentius in Adelphis VI, euva pater Qui te amat plua quam hoδω eulo tum apud Catullum, qui saepius ita locutus est, .m
19쪽
Sed is auxi comparationem otiam alio modo. Ut eni. Strabo dicit I p. 36ὰ Mνες me λαι ἐπι-περβολα , ἡ τὸ κονφοτερον εἶναι φελλου σκιας, δειλοτερον ει λαγωμπός, ἐλάττω δὲ πειν , - αγρον ἐπι στολῆς μαωνιμῆς, ita Catullus, quo magis accenderetur vis comparationis, . clx 2. 14 dixit
ne dissimiliter . Hi . mastorea Ebrioa asina ebriorioris; o. XXII 14 idem in reto eo in ectior rure, XXxix 16 nam isti nepto rea neptior nullaat. Vorari inprimis in doliolis fuit Catullo instituta comparationi aut praeter comparationem super addere si quid uno quod posuit etiam superius quod esset afferri comparationisquo in usum converti potuit. Itaque et in ipsis oculis lusit, ut ne eos quidem sibi solos in mensura caritatis satisfacere lateretur, o LXXXII 3 Quinei, o tibi vis oeula debere Catullum aut aliud ei quid aris G oeulis, eripere ei noli, mulio quod aritia aliea Oetilia aeti quid aritia ea oculis; et eodem genere simplicius omnino expressit alia c. XXm 13aqui corpora icciora comuati si quid magis aridum est liabeia sola et frigor et Muri one.
hoo quid putemu esse qui modo cur aut i quid hae a restiua videbatur, idem in aerio est in celior rure. c. XLII 13 non agri fas ' O iutum, upanar, aut δέ perditis potest quid esse.
Quorum in tortio xxi13 quod est in libris er eius, cum Itali pridem tritis codirexissent, nuper alia divinando indagarunt critici, quorum reperta Schwabii diligontia reconsuit Sed no haereamus in eorum deleotu, nobis nihil aptius videtur quam quod
Quibuseam Sapphioa -- ριπαμ πιλο μειων, alia omposuit B. Minidtina in prole- gomonis quibus et res et sermonem Catulli eum cura persequitur P. LXXVI; quem vide etiam p. LXXXV.
20쪽
Iisdi, ut saepe, simplici veritatis sensu, ex levissimo errore recuperarunt. An eum trita aurea dicantur, quae usu et exercitatione subtiliorem quandam Mim consecutae sunt, minus commodo ritum appellari putamus hominem usu victuque inprimi ve satilem et ad quodvis munus vitae habitqm a politum recte, non recte eundem stritum dici, quamquam notum est, utrumque nomen ex eodem genere ductum in figuratae orationis usum traductum esse. Sed fuerunt etiam, qui cum tritum repudiarent ne hae re quidem serendum esse censerent; quorum olim Scaliger hoc retritiua proposvit, nuper Ludovicus inubius in Libamentis criticia a. 1883 Monachii editis p. 5 sq. hoe ventiativa, quod A. Riesius recipiendum duxit. Scurram rem tritam vel tritissimam vocatam esse etsi exemplo firmare non possumus, tamen, ne praepropere siliciamus quod Verum esse possit, duo commemoramus, unum notissimum Graecos mμα in pedisonis posuisse, quod genua Theocritus scribit XV 14 το χρη- σοφωτερον μνωτατον α θήλεια, Strabo m 617- ωνἐκμασε δι-οντοις καὶ ἡ n νω, θαυμαστόν M χρῆμα, Polybius XII 15, 8 ιιθα- γεγονέναι χρημα καὶ θαυμάσμον τον Ἀγαθοκλέα Plato Ione 534 κουφον χρημα ποιμς, multaque multi similiter alterum, quod exammanuelis Bokheri copiis didicimus in schedarum Homericarum vol. Π expositis p. 85x riem, Mosa et eos in Romanensium litteris non raro personis applicari. Ut Catullus eredi possit ex vulgari sermone hoc, ex quo multa, repetivisse, quod dicitis ream aut ei quid Me re rectiva. Sed illa dicendi Arma, do qua disserimus, quae cumulando adauget, ut hoc addamus, usi sunt alii quoque, velut Martialis, perpetuus Catulli imitator, scribit epigr.
XIV 1, 7 .gunt apina re aeque et a quid vilitia latis, XIV 83
Defendet mantia haec capula mordente moleato
pulte vel a quid pia ea ordidi . Cicero quoque, cum Antonium ita appellat cum irrisione in Anton. UI 11, 25ynose Hannibal aut i quis aeustior imperator fuit, et Livius V 18 6 vel rege eel δε- eemviros et a quod tria a ait imperii nomen patiendum δε potitia Apuleius Metamorphoseon primora tu digntia ea ait extrema au/tinere, vel a quid eae tamen novissimo extremi , ubi vel esse addendum putabamus Gollius m 19 4 postsaquam Epicteti verba attulit ἐν σαπῆχυρον ξος γένοιτο φει --ντων χεψον, inmenrici Sehonhelii novo Epicteto a. 189 edito p. 410, ipse illius sententiam in hunc modum conversam extulit doctrina philosophiae, eum in hominem fatium atque venerem tamquam inua aptircum atque pollutum in a 8ent, verti mutari eorrumpi et, quod Φε κυνικω- τερον ait, urinam seri aut i quid est urina purcitia 2.
Graecis similiter locutus est Euripides, cum ita scribit in Hippolyto 360