De Zenodoto eiusque studiis Homericis [microform]

11쪽

quo rideriens Augustus Wolfius, quae erat sumnia eius acies ingenii

et doetrina, erilleos quos leunt homines in emendandis explicandisque Homeri earininibus ab ovo, ut in proverbio est, incipere docuit h. e. omnia omnium, qui antea unquam fuissent, interpretum atque emendatorum studia perlustrare sive, ut dieam brevius, quasi historiam interpretationis atque emendationis illorum OEnia lun Eoguoseere, non defuerunt viri docti, qui eum intellexissent, quam recte et apte ad rem ista ratio Proposita esset atque instituta, exemplum illius hominis sequerentur vel aeriore etiam iudicio ac maiore diligentia quam-eunque de vi lamoni eri et de salis eius carminum narrationem investigantes atque excutientes, velut recentissimo tenipore Nitzschius, is ipse, qui academiam Κiloniensem et eruditione sua et politiore humanitate ornat. Quid quod singulorum doetoruni hominum, qui antiquitus fuerunt, studia separatim coepta sunt exquiri, ut Aristarchi, de cuius studiis Homericis nuper docte et copiose exposuit Lehesius in libro singulari, qui anno huius saeculi tricesimo tertio in lucem est dilus. Et sane inter eos erilicos, qui olim vixerunt ae de Homeri Oh malibus bene meruerunt, facile princeps habendus est Aristarchus Ideoque prae aeteris dignus erat, cuius opera et Iahor hoc in genere illustraretur. Nolum est aepervulgatum, eum Alexandriae vixisse. Sed in ea rhe non prinius invenit illam viam ac rationem immo hane laudem paravit sibi ac postulat alius vir, tantum non par Aristarcho et haud minus memorabilis, Zeno dolus, qui quidem illic quasi undamenta posuit erilleae artis h. e. eius disciplinae, quae versatur in explicando purgandoque a vitiis contextu sermonis, qui est inscriptis veterum. Is igitur haud nilnus Aristarcho dignus suerit, in cuius studia diligentius inquirant, qui accurale Homeri armina intelliger atque de eorum ratione recte latuere velint. Et nos quident uni de hac re scribendi Iaborem susceperimus, instituimus primunt de vita enodoli, deinde do eius studiis Homericis exponere. Tenodotum altim luisae Ephesi, illustri Asiae urbe, quae et ipsa gloria-hatur a genuisse Homerum, non modo Suidas testatur verum etiani illud

12쪽

Caesi seu getetae ehoIitim, quod nuper ab Osanno Gisenensi Romae detecluni, plenum autem a Riisclilio ante hunc unum annun est dilum 3 , quan-quani niendose seriptum ibi egitur Ephestiua Sed quo tempore primum hane Iveeni solis adspexerit, ignoranius id lantum Mimus ex eodem Suida' , n tuni S eunt suisse regnante Ptole ilia eo, rege Aegyptiorum, eoque Primo sive Lagi alio. Inde ut Doli dubium efficitur, distingueridum eum esse ab alio u dati Zeno dolo, qui Alexandrini cognomine appellatus, Aristarcho suppar luisse

Pulandus est atque advorsarius; Dain eius eritica in artem exagitasse fertur x

Tertius holito eiusdem noni inia Prosertur in scholiis antiquis, quibus Homeria et Arali 3 earniina illustrala sunt, Mallotes cognominatus, fortasse idem qui alicubi ' Crateteus vocatur. Sed recte, opinor, negavit Wolfius δ' hune ab isto altero fuisse diversutia, ut ab aliis a patria Mallotes, ab aliis ex more illius aetatis a domicilio Alexandrinus dictus esset suissetque i iis Cratetis discipulis, qui Diagistri uin Aristarcho contentionem secisset suam. De Ephesii illius Zeno doli parentibus, fortunis, educalione, disciplina nihil est in veteruin scriptorum ibris memoriae proditum, nisi quod idem ille Suidas reseri, magistro eum usum fuisse Phileta Coo, Poeta olim Harissunto. Sed ubi Iocorum ab hoc eruditus ait, Ephesiue an Alexandriae, an etiam alia in urbe, dubitant quidem nonnulli docti homines verum cum item e Suida 3 intelligamus, eidem illi Philetae a Ptolemaeo Lagida Philadelphum filium datum esse in disciplinam, cumque eitainst hic Philadelpus in insula o natus esse sertur 3 lamen, quia id haud dubie sortuito evenerat vix eat credibile

2 Sub Caesii nomine, quod quidem est In Iibro manu actipto, πιεικε illum grammis.

ticum at res, Primus docuit quatia Dindorsius inmuseo Rhenano PhiIOI IR P. 232.3 I IibεIIo, qui inscriptus est bie essertanbriv. bibliotheten re P. 3. q. 4 Ibidem.

5 Κsisterus quidem verba, quas sunt apud Suidam era H Πυλε μία ino, τού πρωτου, vertit rVixit sub Ptolemaeo primo. Sed tempore exsecto verbi γίγασθω hie vis nulla ostiata nisi propria illa natum ESSE.6 Testanto Suida s. v. Ζηνοδοτος Αλεξανδ ρε-.

13쪽

mum est Ita ista insida, praeut a parentibus, institutum esse eertum, ut videtnnes aut avem maxime prohahile, Philetam posthac a Ptolemaeo Primo, ut filium institueret, o tum esse Llexandriam s), eodemque eommigrasse Zenodotum, puerum adhue aut adoleseentulum, ut poetae clarissimi disciplina meretur. reditus autem sine dubio est ab hoc magistro Primum in arte poε tiea, quam ob rem et ipse posthae armina pepigit eaque heroica, noeirea Suidas τε eum ἐμοποιον nuneupat, deinde in grammatica, quae quidem disciplina illis temporibus non solum prima literarum elementa sed orationis etiam grae eae tam prosae quam poεticae regulas, quas hodie grammaticas et a Iistieas dicunt, tum eognitionem seriptorum sive literaturam graeeam, denique eritieam

artem omplectebatur. Unde lactum est, ut Zenodotus etiam graniniaticus eua serit, quo quidem nomine ab eodem illo lexicographo appellatus est. Sed quo tempore enodotus Alexandriam prosectus sit, ut PhiIelae se a ret, ne id quidem certo scimus; sic satis tamen coniectura nobis licet assequi. Suidas enim in vitae deseriptioni, eum iusto sit brevior, hoc tamen addidit eundem etiam docuisse Iiberos Ptolemaei. Jam Vero quidam quaerunt, uterfuerit ille Ptolemaeus Sotem an Philadelphus E contextu quidem verbo. rum, quae sunt apud lexi graphum, nemo sane potest alius intelligi quam Lasti filius, quem antea Suidas expresse dixerat. Tamen dubitarunt de ea re non-

milli viri erudit iique et ob ingenii acumen et ob doctrinam haud contemnendi primus Mans in eo libro, quem inscripsit Hermis hie drisim. Is disputat

ter maren. Quam sententiam amplexi sunt et eichertus in libro, quem de vita et heroico caminerapollonii hodii composuit δ' et Parthem in libello. quem nuper demuseo Iexandrino conscripsit II , qui quidem Suidae verba

adeo correpta duci In utramque quidem partem modo Ritschlius Q disputavit in commentatione, quam Eupra commemoravimus magis tamen inelinat in

Mansonem, ob quam causam maximopere Iaudatus eat a Bemhardyo qui et ipse eandem tenet ententiam Eam tamen elerus in docta illa eripitone, qua Ptolemaei Primi vitam illustravit et mmmenlarios, impugnare conatus est a 2

In mane rem magis tibi persuadebit Bachii in libro, quem ram attuIimus, qui si do

Phileta vita.

14쪽

isque iure suo. Beete enim defendit, posse a magistrum alIquem et eius is cipulum una Frusiniodo niagistros commune fieri tertii alicuius Iunianis, maluisse ergo etiam Philadelphuni simul et a Phileta et ah eo, qui laetam h buisset praeceptorem, Zenodulo erudiri. Quae cum Verissima sint, nego quia deni, Suidae verba aut mutanda esse aut detorquenda, immo ita interpretanda, ut coli textus ipsorum iubet, L . credo, exicographum hoc dicerer Zenodotus lolentaei rinii liberos instituit, inter eos et ipsum Philadelphum.

Quali sententia in equidem eliarii Propterea mordicus tenendam arbitror, quod aetas illoruin hominuiti nil repugnat. Est enim verisimillimum, ne dieam certissimunt, ainin esse lolentaeum Secundum eo tempore, quo pater Maeexpeditionem contra utigonuni faciebat et Halicarnassum oppiduni erat e pugnaturus h. e. anno ante Christum trecentesimo nono, eum Lagi filius quatuordeci in alti annos regnasset I . Atqui a ponimus, adspexisse Zeno- dolum ait Iucein coeli ineunte illius regis imperio, circiter anno Olymp. XV,

1., sive uno recentesini vicesinio a Chr. n. is quindecim sere annia maior

sitit Philadelpho itaque sane seri potuit Philadelphi magister. Quin potuit,

clianisi uniis eum pluribus annis iuniorem luisse. Neque enim raro reguli, si luxuriosi sunt atque industriae et laborum insolentes a fastidiosi, aerodemum sapiunt aliorumque magisterio atque institutione excedunt, eontra m lure, qui e popuIO Oriundi, aerumnis lariasse pre8Si iam a pueris summum studium in literis ponunt. Itaque enodotus, quamvis puer adhue aut adolescentulus, non solum Ale

andriam venisse putandus est sed in notitiam quoque et familiaritatem Piolemaei rimi. Et hunc quidem honorem sine dubio insigni suae et ingenii et do etrinae laudi debuit. Unde hoc quoque potuit fieri, ut, eum rex partim suo

aniore iterarum ductus partim Demetrii Phalere eonsilio permotus tamam vini ibrorum eoniparare et in urbe sua capitali bibliothecani cum Muse eo iunelam coepisset condere s), ei, teste odern Suida si , Zenodotus praeia siceretur idemque primus et iam ab hoc ipso Ptolemaeo Lagi filio I tainenaecidisse non poteε prius quam anno circiter duceulesimo nonagesimo a Chr. n. quo quidein Sole triginta sere annos et quod Teurrit regnaverat, et quo Zenodotus poterat agere unum aetatis tricesinium, si quidem verum est, quod supra ponebanius, natum eum esse initio regni Ptolemaei Primi. Namque tum deniuin h. e. cui Cassander uortuus esset, i. e. anno ducentesimo nonagesimo sexto a Chr. n. istum Demetrium, cuius auctoritate permotus rex iblio

23 Legendus Droysen. II. allatis, Geierus P. G. 24 PhiladsIphum initio nimis deditum fuisso Iuxu iae, destatue Phylarchus Athen XII, FI . p. 536. Apud Luchi ola. m. 25 Do hac re copiose disputavit Geten p. 6I sqq.

26 Ibidem.

15쪽

ae villandavit e Graeria in Aegyptum migrasse, eerium est atque explora-l in1 D. M igitur tempor nondum tinterat neque bibliotheca esse Alexan' Mina neque enodolus hibliotherarius. Si eui vero ista aetas salis immatura idea ue lauto muneri, Zenodolus haud dubie rara suerit ac singuIari eruditione et humanitale bibliothera aulem luno nondum potuit tantam voluminum

copiam comprehendere, ut praesidis munus aliquanto gravius et niplius videretur esse quam pro iuventute Zenodoli. Ohii Ptolemaeus Soter quadraginta annis post mortem Alexandri Magni, h. e. anno a Chri n. ducentesimo Octogesimo tertio, eum enodotus, nisi fallor, annum aetatis tricesimum octavum, Philadelphua vicesimum septimum ageret. Illa, quem pater i m duobus annis ille in regni societatem assumpserat 38 , in imperio auecessit. Igitur necesse est existimemus, regnante Ptolemaeo Secundo, Zenodotum perrexisse suo fungi munere, quod uio multo et ouori- seentius et disticilius est laetum. Nam hibliotheca limiteusis crescebat auctibus; Philadelphus enim patre etiam superior luit literaruit amore. Quamdiu igitur Zenodotus illud munus gesserit, incertum est neque minus id incertum, quo anno vitam cum morte commutari Vix tamen aut ne vix quidem aetas eius Philadelphi vitam, quae finita est anno dueentesimo quadragesimo sexto a Chr. n. excessit. Sed dum hibliothecae praefuit, opportunam habuit oceasionem eum de literis univerae lum de isto librorum thesauro optime Promerendi. Cuin nitri PloIemaei Secundi iussu tauta voluiuia num ' copia esset eoacta, ut nemo iam posset totam oeulis perlustrare et dispicere, singulos libros memoria complecti eorumque Iocum facile invenire deinde eum haud dubie ingula singulorum aeriptorum opera confusa atque dispersa, multae eorum partea non recte dispositae essent, exemplaria complura multorum librorum inter se discreparent, voluit rex, ut VoIumina disponerentur atque editiones pararentur quam castigatissimae. Igitur pluribus viris nam tantae moli non poterat unus par videri mandavit, ut prae caeteris, opinor, poεiarum 3φ libros colligerent et in iustum redigerent ordinem a h. e. ut in-27 Legs sis Clintonii Last Atticos. I. p. IsI. ed. Higer. 28 Hoc disces ab eodem inton. . I94.

In Non arbororum sed graecorum tantum in hibliotheca Enim alexandrina nonnisi graeca scripta e Peregrina quidem Pauca, sed qua antea in graecum sermonem translata erant, velut hebraica, reposita sunt. De qua re qui aliter statuerunt, trecentissimo tempore Parilieyus et Riuchtius in iis libris, quos supra commemo

ravimus, vehementer errant; nituntur enim novissimorum incertorumque scriptorum auctoritate, qua nemo niti debet; quam ob causam recte eos cuIpavit et meIiora

odocuit Ber ardyus, iudex hoc in genere subtilissimus et Iocupletissimus. I bb.

16쪽

gida volumina animi attentione summa Perlegerent, quae in eodem auelare pro laeta viderentur, in unu in eorpus et in unum locum eongregarent, aliena seiungerent et, si qua in libris compta in enissent aut ineomposita, a mendis purga rent et in suo loco reponerent, interpolat notarent 3 . Ad quod munus eleeti,titit Alexander Aetolus, cui tragoediae, Lycophron, tui comoediae, Zenodotus, otii ut bibliotheeae praesecto ideoque honoratiori omini primae partes, i. e. Honior posim ala et reliquorum illustrium poetarum velut estodi, naereontis, Pindari 33 opera evenerunt a ). Quocire hunc Suidas emendatorem

διορθωτὸν Ηοnieri uεurpat, quanqua n salso Primum namque ante eum iam muli elaboraverant in sumna poetae arminibus et corrigendis et interpretandis 36 . Hunc autem errorem et quae multa alia . scriptoribus posteriorum aetatam si ei sunt, ut subtilius relatenius et mete de Zenodoti in Homerica armina meriit, nam de eius ieritis in reliquos Poetas nihil eonstat statuere oeeamus. alitu est res et a capite repetenda Duo autem sunt sontes, ex quibus hic queamus haurire, prinu3m ogniti satorum, quae Homericis caminibu ante Zenodotum fuerint, deinde quae aut antiqui interpretes et correetore in scholiis bassim aut grammatici et lexicographi datis occasionibus annotarunti Atque nunc quident constat inter omnes, Homerum unum saltem duo II maiora poeinata, Iliadem et Odysseam, omnino, is exceptis paueta quibusdam Oartibus, pepigisse. Sed utrum iam ab initio literia consignata luerint an soli hoininum mentoriae tradita, dubium est 37 , neque id aeire magni refert. Tamen hoc quidem Certo scimus, Pervenisse ea quocunque indo salia integra ad eam usque aetatem, quam reru3n gestarum scriptores dicunt historicani qua desie sunt literis mandata, i. e. ad Lycurgi aetatem. Sed succedente teinpore passiini eivitatibus graecis homines nescio qui, quasi omerico spiritu amati, admodum illustrissimi vatis versus aliquot estinxerant, qui ut omeriei hi illio in ore hominum ireuna serebantur. I in orta post ista fama 33 , eui vel molsius omnem fidem tribuit, illis temporibus omeri earinina luisse eonfusa, dispersa, dilacerata. Annis Post multis Solon 3' , haud dubie eorum suavi. tales atque rutilitate adductus, Pr eximi sua sapientia Atheniensibus legem

M Ita si reet quidem Taetrae verba interpretatu eat Iricius Cla M. f. misi sistae Isae.

an CL hiemsitaelii, Berghii Boechhi scrapta, qua sunt derivorum po laeum tib Is. 34 Hoc nobis refert illud aeuae scholium.

36 Legendus in caeteris Diin aerus P. 33 sqq. M Lege, quae Nitas ius de hac re docte et opiose disputavit. α Τεstimonia huius falsi rumoris Mollegit Molfius Prologg. P. CXLII sq. Not. S. et Diinigerus p. 18 sq. Antiquissimum eorum est Ciceronis. Ergone fides ita habanda af Sequo hic prae caeteris itaschium Hom. Hetem LMe. I. P. 160 sqq. .

17쪽

dedit. in caritana ini Iudiscidiacerentur a pueri et lestia Panathenaeorum diebus publice Hi modisti retilaresilire uiti vero, misi allor, haud raro aecidit, ut ludorum magistri aut rhapsodi non essent integris carminum exempli. inalmeti Fortasse Adiversi iam quoque alii gulorum exemplarium iam luam apparuit , Denique intellexerint etiam, interi olatos passim esse aut omisso aliquo versus Quibus . omnibus Iaehuc Pisistratus, qui Solonis vestigia

premeret, sine ulla dubitalione commotu esto ut acribendum curare exen Pla quod norina esset ac regula. Ad quod negoti itin exsequendum Urannus usus se sertur opera et oetrina ConeyIi H euiusdam, hominis obscuri, OnOrnaerii Atheuiensis opFri Heracleotae orphei Crotoniatae, quorum, Piuor, id luerit ossicium, ut contraherent, quotcunque exempla possent, et luter Se conterrent, quos Versum alteriam altero plures haberet, eonquirerent et reciperent in novam indilionem, postea singulas partes carminum accurate examiua Tent, niendosa a mendis purgarent et istinus isonitiosita Hisponerent. Perquam occasionem id adeo dicitur saelum esse Pisistrato 43x auctore, ut Ilias de industria interpolaretur inseriis quibusdam versibus, qui thenis aliquantum honoris adderent: quae quidem res nobis Moveat oportet auspicionem,

ne ista editio omni qua debebat religione sit eurata. Nihilo tamen minus Allie illi exemplo non in sola urbe Athenarum omnis auctoritas videlu sui SSe,

ut per longam multorum annorum seriem nemo auderet novam parare editionem, quanquam Homeri carmina tune in multa exemplaria et publicis et privatis sumtibus transeripla suerint, it in Creticum, Cyprium, Sinopense Massiliense, Aulimachi, Aristotelis, Alexandri Magni, alia ΑΦ . Jam vero quo maior inde ad isistratum redundavit gloria, eo niagis ista fama potuit increbescere. dilaeeratos et confusos ante Homeri Istros ab illo tyranno sic esse collectos et

dispositos, ut nunc habemus. Sed quanto magis auctus est numerus exemplarium, tanto crebrior, ut Solet, sensim Paulatimque versuum vocumque discrepantia exstiterit. Deinde iam multa omeri verba obsoleta erant laeta, multae res obscurae. Itaque exorti sunt, qui eiusmodi serupulos removere tentarent partim ipsi parti in per alios quos Captiose uterrogare alia consueverant s). Et eo quid eiutempore certe accidit, ut ars eritica primas ageret radices, h. e. coepia fiunt O ineri carmina, Versus, vocabula vel tingulatim vestigari, castigari, emendari,

4I Hoc nomen comptum esse, omne intelligunt; sed quis hominin sub eo Iateret, adhuc nemo vidit, nec Diintaeeus allat p. 23. , qui Simonidem exsculPsit. 42 Leg. Nitasch et Diintae. p. I2. 0 libri, quos super Ommemora imus.

18쪽

explicari. Infer eos autern qui rem ante Teno eunt operam mini is talibus studiis ollocaverunt, a nobis hic praecipue continemorandus eat Philetas ille, Zenodoli magister, quem librorum Homeri corrigendorum fuisse studiosum tum ex eholiis nonnullis 6 elucet uni inde, quod postha Aristarehus librum adversus eum seripsisse fertur 7 . Quin ille Ατακτα ive Γλωσσα traditur 48 eoniposuisse, quibus Homeri carmina illustrasset. Atque te quidem eiusmodi

studia facile ab eo discere poterat et ipse discipulus. Di i i. .

Quae cuni ita se haberent aggressus est enodotus opus illud, quod Pisis Iemaeus Secundus e niandaverat, et ad quod nemo poterat eo magis idoneus videri. Versatus autem videtur esse in isto labore ita, ut primum plura arminum exemplaria, quotcunque Contraxisset, inter se conferret, deinde versus, qui in o alterove exeinplo deessent et suspeeti viderentur, signo quodam n taret '), postrento Singulas Voces, si quae minus apte eouocatae viderentur, dispoueret, si quas ni inus appositas ad rem vel minus congruas inter se dueeret, eorrigeret et cum aliis ut ret. Sic adornavit editionem, quae, iam a veteribus multa Iaude celebrata et prae caeteris Zenodoleae cognomen adepta SQ , auctori tantam paravit gloriam, ut Omniunt Consensu iis adnumeratus sit, qui de Homeri libris optini meruissent D. Quare laetum est, ut serior quaedam aetas, sabulis laeeunda et omnes en Porum Tationes ommiscens, eum ieeerit Pisistrati ministruin 3 et adeo sabulata sit, euin ipsum sacri lacerum ollegisse iseorpus Honieri s 3 . Tanta igitur irrunt spectione ac tam Beeurata onanium rerum ratiouuntque consideratione egit Zenodo ius itaque non mirum est, Aristopha nem in permultis rebus eum eo consensisse φ), in multis adeo Aristarchum. At vero

Iudo VII. Sapient. II. q. epistol. XIV, 29. 52λ Seho Dionys Thrae gramm. l. allato. aeis scho I. HI P. 4. Istam Iahulam bono iam expedivit ollius prolem. p. CXLVII. sq. . M Auson opistia. I. allato. Frustra hanc fabulam antaeetia libro II. p. o. aqqQ de focidit. Vonodoti opera nimis est exaggerata. M CL ind. scholo Hom. Il. a. v. Aristophanes P. 820. . .

19쪽

si nee tueriint, qui libros eontra eum aeriherent qui versus ab eo meu-dalos ad allii argumentum idque ridieulum detorquerent ο), qui eum levitalia, inconstantiae et ludi ineptiariim aecusarent 7 si plurimae eius in taliones versuum verborumve Homericorum adniodum improbabiles et a lania temeritate iudicii pro elae videntur, ut ita emendare hodie vel tironem pudeat: si versuum ab eo expunctoriam aula est multitudo ac licentia, ut nonniillis visus sit Homerum prope exmoni ero tollere; si denique innom sibi in ista

aliena opera an quam in sua polesialem arrogat Print non ipse ea omnia commentus est, Hae pro enodoleis vendi nior 3 , Pluriina sim polius omnino eorum, qui aut eum vixerunt, emendatorum et interpretum; uni rationes

nos plerumque Ialent, eur hoc vel illud secerit; deinde permulta post ab Aristarcho et aliis eorreeta sunt, quae non debebant corrigi, et, quae Zenodotea dicuntur, ipsa pro genuinis habenda ' ; denique eritie ars maxime grammatim, illo tempore in primis quasi vitae incunabulis constituta erat, et graecus sermo nondum ad leges et praecepta subtiliora revocatus, adeo ut Vel ingenioso Iabi lieeret et inconstanti esse in isto genere, quod minus ingenio quatupraeceptis regitur. , Zenodolus igitur praesertim eritiei parte egit. Quae voeabula si in Homericis mi malibus mutaverat Γρωνας , ea posthac in unum corpus collegerat et in lueem ediderat Ptolemaeus grammatieus, is ipse, qui ἐ πιθετης cognoininatus est 6 ): sed hic liber dudum periit. Plurima tamen continentur scholiis, paveapaneis gramulaticorum antiquori in libris. Atque haec quidem, si recte de Zenodo ii studiis iudicare velis, anni inquirenda. Quare Postmodum Singula per unam Ia resve rhapsodias perIustremus. At vero do eius ratione interpretandi propemodum nihil est quod noseamus. Nam omposuisse quidem sertur singularem librum, qui Ατακτα sive Γλώσσαι inscriptus erat, e in quo sine ulla dubitatione vel prae aeteris vel inter alias eliam Homericas explicuit voces 63 , verum 5 Mut ApoIIonius Rhodius. AEAEOI Hom. II XIlI, 657. p. 377. b. 47 sq. CLMelcherr

i libro, quem supra iam attulimus, P. M.

56h Ut Dionysius Thrax Schol. Hom. l. XVI, 3. p. 442. h. 33 sq. 57 In his et sequentibus plerumvis Wolfi verbis protegg. P. CG sqq. usus sum.

58 Σπινοδστος γραφει quae verba sexcenties in scholiis Homericis reperiuntur non signifieant Z hane es illam lectionem mutavit, ae haec e illa Iectio in editione Z nodotea inventa est. Item ηειδατος ἀθετεῖ κτα Potest etiam dictum ess Pro Z. nota significavit, hos versus ab Hiis quibusdam haberi spurios, ve nonnullis exemplari bus afuisse. 59 Eadem modo intellexit et ipse Langius Gymnasii Ismensis director, qui ante hos sex menses observatione criticas in Iliadis librum Primum aeripsit, in quo libello adom fere docuit.

20쪽

et ipse hie interiit, item is, qui 'Imορ- -ομ' -τα eontinebat, et ii exstabat adhuc Athenae aetate, de quo tamen iam ille Naucratileindubitabat' 3 , virum Zenodoli an non Callimachi esset. Neque minus ignoramus, an istae epilomae, quas quidani Zenodolus confecerat, et quae erant de rebus mythologieis 3 hue

trahendae sini ad hoe ne eae quidem ad nostram Relalem pervenerunt

causa. cynius, Videraliter' inquit, is nonnullis codicibus abesse an norat a rhapsodis inserios versus esset V At ne hoc quidem est rationem indagare. Namque rursus nos interrogamus, cur id saelum luerit Melius ille addit: Quae- ,,ri id quoque posse puto, an reel adiecti sint verans verum enim non est, eorPOre caesorum insepulta abiecta esse; nam Post priorem pugnam induciisolaciis cori ora ablata sunt et sepulta. Post alteram et tertiam pugnam non issalis fuit olli ad sepulturam. Quod si etiam . vel ante eum alius vir doeliis iuvestigaverat, poterat opinari eiiciendos esse illos versus. At in poemaus talia non sunt renienda; quare ille errasse iudicandus est. tuus subtiliter scholiastes γενεται δὲ τ προοιμι ιον κολον. Quanquaan hoo et ipsum est verun et nam ex-Punciis illis versibus, initio carminis multum opiae et ornamenti detrahituri v. s. δει Plane supervacanea appendis, etiamsi uncipias pro παποιοις. Suspicio eo augetur, quod in omnibus intilibus locis id additamentum non, eperitur. Ila recte Langius in tuo Programmate, quod supra ominemoravLI Z. editione scriptum legebatur λωτα, in quo verbo reprehendendo multi suerunt scriptores quidani veteres si MAes de bestiis dici negantes. At falsi sunt. Nain contrariun probatur alio quodam versu, ubi leo pecudes dicitur invadere, δοιὼ rQλαβλσι. hoe paria orationis membra, quae nunc existunt, versibusniulium praebent exornationis. Equidem igitur eum Langio Zenodoleum

praeserendula Pulo.

v. ' σήγαλε ο . σφωε γραφεν. . Quam formam Dionysius quoque Sidonius probavit et fortasse etiam Seleucus S . At scholiastes Lipsiensis L),