장음표시 사용
21쪽
adnumeranda videtur haec: .sequi eum telo dolo malo in concione fuerit aut ubi iudicium publica exereebitur L quae formula non unus ad eum respicit, qui dolo malo fecisse dicatur, quominus iudicia tuto
exerceantur ctam 1 pr. eod. . Imprimis vero observanda est alia istius formulae coniunctis , t cum eis in piarie, ' fuerit templa, orea aliudve quid pubM- μ' -- Maederis .... oo Famarit Pau sentio 26, 33. Cuius geminatae sormulae usum optime ostendit exemplum iam Sum' comm moratum . Saufeii, qui dux fuerat in expugnanda taberna Bovillis et Clodio occidendo, ac deinde lege Plautia de vi accusatus est subscriptione ea, quod loca o p se et cum Hobia et aut Signanus operarum Milonis . Ob idem facinus similiter lege Iulia de vi interrisiari quem potuisse nulla dubitatio est arg. au L . et D. 34 1. 2 eod. - Denique et ceteras formula eiusdem legis, praeSediti eas, quae ad vim armatam respiciunt, conferre iuvabit, ' inde enim conficitur, l-m Iuliam non arma tela tantum et locum publicum sed et eausam quaeri voluisse atque multa alia fae in ora connexa vel per eandem occasionem plerumque admissa 'principaliter o coetus, concursus, turbae, seditionis causam in crimen vis deduxisse idque maxime convenit prioribus legibus de vi, quae armata dissensione civium perlatae tam tumultus seditionisve caiisa palam in armis esse vel habere armatos prohibuisse videntur i. Sed de ratione in conscribendis legibus publicorum observata complura eaque Mariora argument Rex lege Cornelia de sicariis et veneficiis proferre licet ). rimum caput eius legis, quod Ulpian lib. VII de officio proconsulis collat. 1, 3 verbis Iegitimis plenissime relatum est' , ad si eari pertinet, quo legi omeliae nomen et occasionem dedisse congiat, quosque lex pro homicidis damnari volint. Et quidem specialiter ad eos reserenda est foranula sequi ovim telo ambulamerit ho nis necandi furtis fac endi causo nec melius eorum crimen demonstrari potuisset, nee suffecisset clausula hominis ne misi causa ; nam sicarios vulgo sic dictos Sullano proscriptionum ac bellorum civilium tempore hominibus insidiari solitos esse constat ' plerumque aut ab inimicis alicuius submissos aut mercede conductos aut
46 e Dirhas mannato 1a v. publie A. 47 M. B. ad I JuI. malas. 48, 4. D. 2 do elueg. 47, 2 qui hominibiis amatis oea publica . . mPiso ceu passo inducti sun Ad intolloetum clausulae loea oeenpasso aeu quoquo Caea de B C. De T. Scium ultim ineeestitatis factum in perniciosis legibus, in vi tribunitis, in Messione populi, templi Ioeiaque editioribus Oeeu patia et Cle. p. Sem e. 36 sqq. 48 cf. D. 3 pr. O . . . l. di. 4. D. 5 pr ad I Jul de vi pub D. II pr. ood et pavi V. 3, 3. V 26, a. 49 Veluti ineendium M. D. I pr. eod. - qui eoetu eone su turba oditione ineandium seoorit, ossi aes V, 26, aquis e tum eoncursum turbam seditiono ineandium feeorit, quae laetio non utiquo damnanda videtur, M. Sehultin h. l. noti I. et Paulo, 30 A. vere si turbam sum a brum eausa eonduxerit 3 3, 3 vere si quidem id turba eum telis coaeta Morint. Motem vid. gehtor do erim incendii p. 33 sqq. 60 Quatenus halio legis Iulia consantanea fuerit rationi iuris civilis, quae de vi armatis eoactisve hominibus in aetionavi Mn. rapti et in interdiet de vi armata obtinuit, quaestio non huius Iota est et o II er em tria ad M. TUL M. Vo IP. 564 sq. Ibiq. uti ne ad nos attines do difforentia vis publiea et privatae varierantialecta dimorem et noti M. . 51 Ex quibus potissimum argumantariolaeo proptoroa quod nexus formularum eius Iogia magis in eo Heu - M-que ut id, quod olim do a re aeripat, partim supploro vel mendam Possim. 62 et Auctoris obsa ad I Como de Iear introd. P. X sqq. 13 es obsa ei p. 78 sqq. Ad Suvanam proseriptionem sine dubio respicit ab Herae Iin IN vere sequi ob muraeivis Romani reserendum Meuniam praemium aliudve quid evit, esperit' es. Dirhaen o s. ad tab Herac p. I4 sqq. Rosdem statvisa
22쪽
sua sponto aliena bona appetentes et spoliis potiri latronum more eupientas. Quare ad sinarii aut raro praedae v. 1 ueri fae. c. grassantis mentem ac propositum plene Rignificandum hae adiectione: furtis fae. e. opus fuisse videtur, eaque non ad fur erimen proprie si dictum, sed ad quodlibet spoliandi a praedandi propositum vel ad turpis lueri studium reserenda videtur Itaque tota formula stvoluntatem insidiatim et finem ei propositum simul respicit. Hactenus veram videtur, verba Min. ne furtive fa et ex mente legis magis coniunctim quam ditiunctim accipienda emori nam de sicariis idem fero die minerit, quod de latronibus Sene ea de benefie. V '14 ait 'sin oecidendum iam armati sunt et habent spoliandi et interficiendi voluntatem igitur in erimine sicariorum voluntas necandi non prorsus abesse potuit, sed quod ad ausam insidiarum attinet, parum referre lex putavit, utrum insidiator nihil aliud propositi habuerit, quam necem terti hominis inimi et an praedae R. Spoliorum caum ad omnem eventum paratus atque ad caedendum quemlibet expeditus fuerit '). Itaque sententia ac mens legis Comeliae de leariis onsilio legislatoris et occasioni legis admodum congruere
videtur, nec vero contenderim, mentem legis nusquam ultra occasionem progredi. Nam V. st teste nomen,
quod fortasse exspectaveris, in ipsa lege non venit, sed teli generalis appellauo, propterea quod L. Cornelia primo capite praeter sicarios miri sic dictos omnes homicidas, qui caedem telo quocunque commiserint quos etiam per abusionem sicarios dictos esse constat et Quintil. ius or. X, 1, 12 comprehendere, alios vero modos neeandi hominis ad ceteram legis partem reiicere voluit ' Itaque nihil referre putavit, sic an gladio quis percussus Sit, item armis quis in git, quibus cominus pugnatur, ut Hadio, sica, pugione an iis, quibus eminus veluti telo, item nihil referre, utrum serro an saxo . fuste V.
lapide vel quo alio telo μ' quis necatus sit igitur teli nomine quodcunque armorum genus quod inserendae vis propulsandaeve ausa adhiberi solet '' significasse videtur. Quodsi Paulus libro V, sent. subis ada Corael de sicar. definit: Teli appellatione non tantum serrum eontinetur, Sed omne quod
nocendi causa portatum est, ea definitione clavem cucumam et cetera instrumenta, quae nemo ut arma nocendi causa portare solet, excipere voluisse vel certe indicasse videtur, inde non coniecturam capere
fuisse Corneliis legibus onstat a Sueton in Julio II Dio Casa. 37, 10 Cle. . Ligar. 4. Aseon ad or in toga eand p. 9 sq- Oret . rumann insch. Roma II. p. 47 sqq. v 426.54 Veluti pereussores proseriptorum M. Cie. p. Rose Amor. e. 29. 33. 36. 43 sqq. 0. M et alibi passim Sueton in IM II rumann I. o. II p. 478 sq. 481. V. p. 235 sqq. m.
23쪽
lirere da indendi Mumo''. Similiter et verba praecedentia seqvi telum tutandae salutis causa gerit no videtur hominis oceldendi causa portare μ' , ex mente legis Comeliae prosecta sunt, quippe quum armω tela quatenus sui delandendi eausa ne veru ad vim atque caedem alteri inserendam ab aliquo adhibentur, ast Iegis Comeliae mercitio m n m pertineanti in generaliter dicendum est, iuris auctores singulas quasque legum vo- sic definire solito e 8 se, ut sententia ae mens legis cuique' verbo legitimo qua gi involuta videatur, indeque facile evolvi possit 3. Ceterum legislator in clausula qui in telo ambulaverit te non tam XII tabulas quam veteres leges de vi respexisse videtur, nam proxime dimata 'est formula: qui cum telo in publico fuerit ρ''. Sed et utriusque legis differentiae non negligendae sunt, nam veteres leges de vi ad statum atque salutem reipublieae pertinentes praecipue turbae seditionisve causa palam in armis ras vetuerunt, Comelia autem de sicariis saluti se euritatique singulorum adversus vim atque insidias aedis inimieitiarum vel praedae ausa alim paratas prospiciens parum interesse putavit, clam an palam quis telum gessisset et ad occidendum paratus esset; ideoque iuris auctores in ea lege verbis eum telo ambulare, cum teli, esse, telum gerere v. portare promiscue usi de animo telum gerentis quidem solliciti sunt, sed de Ioco publico, qui in crimine vis atrocitatem facinoris facit, nihil eonstituunti raeterea monendum videtur, et in sequenti sormula qui homίnem Ooetii erit subintelligendum 8Se telo quocunque); ideoque verbum occidere hic non idem esse quod mortis causam quolibet modo praebere sed similem interpretationem recipere, quam in lege Aquilia, tracta interpretatione vocis, ut Julianus '' ait, a caedendo et a caede igitur oecidisse proprie hic dicitur is tantum, qui vulnus infligendo v. caedendo hominem interiecerit , qua ratione etiam crimina, quae ex capite primo descendunt, Vulgari nomine crimina aedis atque vulnerum passim voeantur ra. Accedit quod legislator in aliis legis partibus de his prospexi qui sine ictu teli, sine aede ac vulnere aliquo modo mortis causam praestiterint veluti venenum dando
conficiendo, salsum testimonium dicendo, quo quis periret aliudve quid stlicite in necem hominis faciendo. Quare etiam Paulus lib. V senti sub ti ad L Comet de sicar et veneficiis Colla 1, 2), ubi iurari
62 Simile quid standit D. Hadrianira in roseripto quodam ab Ulpiano et Mareiano relato et Collat. I, 6. h. l. conisi de sicar. 48 8.
64 Ut v. m. in lites ad L Aquitiam interpretatio voeia ooeidere, aio in lege Comesia definitione teli ae venenii et se. 236 pr. da V. S. D. 34 2 ad I Com. de ala. mento Iegia iam quasi involatam eontinere ridentur. 65 Nam Cio. p. Milon. 4 et Claud. Salaminua in D. I da mania 48 19 Iegem XII tabb innuero non videntur. 66 e . not. 10. 46 sq. Verbum ambu Iaro in I. Comelia eleganter aeriptum aga videtur, quive ad demonstrandos insidiatore et grassatoro aptissimum. M. Sehrade L e. p. 76 add. Festus v. grassari p. 97 MII. Non Mareellus h. v.
68 Quod astus v. io eoisum ait Oeelaum a ne eat distingui quidam, quod artem n eaodendo atque ictu fieri Seunt, aliarum sine ictu et est. v. Nee datus non minus lagi Comeliae de alear. sin primo eapiti et Collat. I o. 2.3ὶ quam legi Aquiliae eonvenire videtur, et Sohra de L e. p. 76I. Similiter in Sino Silaniano distinguitur intor oeciso et eneno iam Mentos. l. aut aeni. III, 1, 2 sqq. D. IL I aqq. I. B. 34 I de Sc. Silan. 29, 1. et otii rhaen
24쪽
tius legis indieat, specialiter quibusdam legitimis crimimbus enumeratis generalem lausulam subiicit zmortisve causam praestiterit ' quod aliter ac in lege Aquilia sic accipiendum est aliudvo quid illicite dolo malo fecerit laetendumve curaverit, quo quis perire Igitur respectu totius Iegis omeliae verissimum est, quod in D. 1b eod. dicitur , hil interest occidat qui an causam mortis praebeat quamvis nec negaverim, idem non minus quam Pauli definitionem , Homicida est, qui aliquo genere teli hominem occidit mortisve causam praestitu Colla 1 4 etiam ad primum aput legis referri posse si modo utrumque oecidere et mortis causam praestare aliter ac in lege Aquilia sic acceperis, ut voluntas occidendi intercedat , Denique in formula: qui hominem occiderit' non tantum teli vocem, sed et clausulam hominia
ecrendi furtis foro. c. ex antecedentibu subintelligendam esse censeo. Ne obstat, quod in ipsa lege adiectum est: dolo malo factum erit ' ; nam ea lex in inmine sicariorum in modo dolum exigit, sed etiam eadem severitate ac L. Cassius ille' ), quae causa maleficii fuerit quaeri putat oportere, ideoque hisce verbis: hom, nec furi fac o simul et speciem doli et causam incidiarum significaυ , Nec magnopere mirandum St, quod legislator hanc clausulam Semel posuisse contentus fuit, nam pro conditione iurisprudentiae sormulariae illius aetatis generaliter dici poterit, singulas legis clausulas ita inter se colligatas esse atque implicitas, ut verbis magis quam intellectu eas separare nobis licea Quid 3 quod Colso misente θ. 24 de legib. 1, 3 incivile M viSi ista lege perSpecta una aliqua particula eius proposita iudicare v. respondere. Cuiusmodi monita IC torum de legibus interpretandis optime convenire solent rationi, quae in ipsi legibus conscribendi apud Romanos Sensim Ob
m de mente iugis praemissis iam dispicere licebit de formula ruin eiusdem logis usu atque utilitate in crimine arguendo. Ubi id maxime tenendum videtur, secundum legem Comeliam non modo quod ad poenam, sed etiam quod ad intentionem ac probationem criminis attinet, nihil interesse inter eum, qui hominem occidisse et eum, qui cum telo ambulasse hominis occ fur fa c. di-πὶ cf. Collat. l. e. I vere eum calcis et mortis occasio praebita videatur . II. Cum quidam per lasciviam causam mortia raobuisset. cf. Dirhaen V. causari 2 Eaque generalis clausula, alvo ex ipsa lego alvo ICti sit, potissimum ex interpretatione lena Aquilia in usum venisse videtur. D. II pr. ad i. Aquit. Julianus et D. 74 6 eod. Celsus multum interesso dioit, eo id erit an mortis causam praestiterit, ut qui mortis ausam praestitit, non Aquilla sod in factnm actione tonoatur, e . r. 9 pr. ood ibiq. est Labeo. θ. I. se. 49 pr. eod. - orb. nam et qui eoasionem praestat, sin rivim fecisa videtur soli culpa non carens . f. et is 5 Iocati I9, 2 J ivo Ion lib. 9 x post Labeonis verb. non extrina oeus alia ausa oblata es et D. 434r de damno int. 39, 2 Alfenus Varus lib. 2 Die. Deniquod quaoation quid sit eausa murtis, in scholis rhetorem ventilata coni si velis Quintil. inst. r. VII, 3. 3 sqq. inprimis verb. 33. Ion statim per quem laetum est, ut quia periret, is damnari debet, ut acausator, testis, ludex rei capitalis Neo undecunquo eausa fluxit ibi eulpa Ps. Quintil. declam 270 289 292 360, ubi deelamatores rationes legis Aquilia et Comelias confudio vo Nane ignor a Videntur. 71 et Collati v. s. I, T. - II. 72 et Cie. p. Rose Amor. e. D. L 31. 33 50 V. supra noti 57 4. Milon. o. I ibiq. Aseon. p. 46 Oroiu73 Jam supra p. 11sq. demonstratum est, clausulam legis Corneliae, hominis necandi furtive faciendi ausa ' adi idias eaodico inimieitia aut lucri s. praeda eausa licui Paratas pertinuisse sed hoc adiiciendum mihi videtur, ni aedis si et inesndiorum nisidia singuli hominibus parari Plerumque ut ob inimicitias aut praedae causa. Quar no mirem, quod iuris aueviros in erimino incondit ad causam insidiarum demonstrandum eandem distinctionem adhibero solenti f. COI- lati XII, e. 2-5 D. 284 2. I0. de poenis 48, 9. Id enim ex ratione legis orno Ita servari vi datur, quippe qua in urbanis insidiis caedis atque incendiorum eo ereandia et voluntatem insidiatoria et causam malo fiet qua ori voluerit. Quibuscum conseras ne hie de erimine incendii p. 61 q. lips. 833.
25쪽
eatur. Et quidem hae posterior formae respectu si eariorum scripta est, sed ita ut statim ab initio accommodari posset ad quosemque aggreSsores, latrones, grassatores Icerte in urbe eiusque te
ritorio homines ferro adgredi litos, sigi praedae ausa id se eerint vel inferendae aedis
voluntas non ad exitum perducta siti Sub Caesaribus quidem aucta disciplina publiea tam in urbe quam in Italia '' in latrones et omne genus grassatorum ' plerumque extra ordinem animadversum )et crimen latronum in proprium crimen extraordinarium homicidio proximum V transiisse constati scire tamen de lege Comelia nihil derogatum est quippe enim formula specialiter de sicariis scripta etiamnum ad usum quotidianum in criminibus caedis atque vulnerum , nimirum ad eum arguendum accommodari potuit, qui hominem uiueraverit, sed occidendi animo id admiserit quive quum vellet occidere eas alimio perpetrare non potuerit M). Atque rationi ipsius reis de Sicariis conveniens est, quod tam genisntiis auctorum quam rescriptis D. Hadriani significatur, eum qui hominem non occidit, sed vulneravit ut occidat, pro homicida damnandum; consilium enim imiuscuiusque non factum puniendum e8Se 4,in lege Comelia dolum . pro facis accipi , voluntatem spectari non exitum d .
Inde vero non sequitur, istam sormulam de eo, qui . telo amb. nec. c. non aeque accommodari
potuisse ad eum casum, ubi homicidium iam perpetratum fueriti Quum enim lex tam in poena quam in criminis intentione . quo facilior probatio fieret nullam differentiam statuerit inter eum, qui hominem
74 Verba legitima , ,elus quod in urbo Roma propinave mille passus laetum ire potestati praetoris mi obtint ei legis exercitio, terminum statuunt immoram Cornelia de sicariis urbsutas quidem insidias aedis similiter ae ineandiorum in capite de incendiariis, e . Eo h terra e p. 39. 44. N. Archi d. Crim. R. XIII p. 212 not. I2 eoereenda putavit, ad morem iter facientium tuendi sui ausa comitatus ot gladios in via secum haberis M. Cie. p. Milon. 4. I sqq. Aaeon ibid. p. 50 et in argum p. 32 sq. reli Ciα Philipp. XII, I ad famiI X p. 31 noe eo euit nae e reor potuit M. et D. I ad I Jvi.
de vi publ. 48 6 . Qua lieontia haud paveo abuso ossa eonstat vel nonnunquam necidisse traditur, ut invidiatores in urbe intes sicarios damnati deinde exules in Italia apertum 1atrocinium lacerent, ne defuisse alio grassatores, qui in Italia viatores ferro adgradi et spoliar vel inam ergastulis supprimere aviarent M. Cie P. Cluent T. 8. Quam armorum Boentiam eiusque abusum primi Caesaras inhibuerunt, dispositi per Italiam atationibus militum ad tuendam paeem a massaturis a Iair ciniis et Sueton Octav. 32 ibiq. Casaub in Tiberio . 37. Cniae obf. XIX, II. Dirhaon in Abh. d. mri. Mad. I858 p. 93.75 Postis praesertim inde a D. Hadriani aetate etiam per universa provincia latronibus et Oeteris gra Moribus investigandia militares atationes instituta easo eo in M. Tortuit in apolog. e. 2. Cuiae. I. e. Jae Gotholredus omm ad
76 inue pertinent mandata inneipum, quibus praeeipitur, ut praeside provinciarum aerilegos latro a plagiarios et cetero similes conquirant et prout quisque deliquerit, in eum animadvortant, et D. I pr. da ossi praesidia I IS VI p. Iib. VIIste re pro eos. D. 3 eod. h. 44 2 ad I Jω peevi et da sacrileg. 48, 13. D. euatod reor. 48, 3. et D. I de receptat. 47 I6. Paul. V, 3. 4. 77 M. Birn baum, N. Mehi d. Crim. R. XIV p. 507 sq. 513 sq. PIatu erra. c. p. 95. 20 sq. 386 sqq. 78 Arg. e. II C. do aecus. Et inacript 9, 2. 79 Argumonto sunt roseriptam adriani o non Diocletiani et Maximiani in se. I 3 εια ad Comes.
80 es e. Irachia qui Meua non poss. 9, 1. 8I M. Colla I, 6 7. f. h. Mada Comes do sie. 48 8. D. 7. D. II eod. Pau sonti V, 23, 3. 82 et Auetoris obsa est. p. 10 sqq. Η. A Zaohariae v. Versusio de Verbission es p. 127 sqq. Gotting. 1836. H. Ludo is h. I p. 24 sqq. 97 sqq. qui vero in ompluribus quaestionibus dissentit vim et dat lin v. Hor und Tod, aehiae I p. II sqq. .
26쪽
oeciderit et eum qui eum telo fuerit homirus occidendi causa, me absurdum visum esset, idem trimen, quod eventum l. e. ad interiecionem hominis caedem factam non exuit, propter exitum facinoris repertum minus recte obiici posse, vel non intelligere, idcirco pereus fores ex hae parte legis facilius convinci et damnari posse ). Si igitur sorte in quaestione de morte alicuius eum esse occisum,liquido conviterit, Sed non aeque a quo occisus sit, accusator ex mente legis non necesse habuit docere reum occidisse , sed alteram illam intentionem legitimi criminis implesse suffeci Raque diei poterit, villam formulam, quae exitum facinoris compertum non exigit, etiam ad ipsum percusgorem taedi flu8pectum accommodari potuisSe ), sive is sua sponte scelus concepisse sive minister duntaxat caedis fuisse videatur, dummodo cum telo fuisse deprehensione aliave manifesta probatione convictus aut lege interrogatus ab aliquo confessus sit et insuper indiei perspicua eam probationem ita adiuvent, ut de voluntate occidendi intercedente certe arbitrio iudicantium dubitari non possit '). Immo ex mente legis nec iuvat reum ostendisse, nullas sibi inimicitias cum occiso ideoque huius hominis occidendi voluntatem a se alienam fuisse, si modo appareat, eum furti faciendi . . lucri v. praedae causa grassantem ad aedendum quemlibet ' more latronis paratum fuisse. Itaque ex Comelia d sicariis in eo quod quaeri voluit, simul et ad intentionem et ad depulsionem criminis respexisse videtur, eoque exemplo
M Similiter absurdum visum esset non intelligero velle id quod inter omnes eonstat, dominum rei et Publieiana in rem actione uti posse, quo facilior ei probatio sit.
84 Aliud dicendum ostra aetions Iogis Aquiliae et D. 234 II ad I. Aquil 9, 2. D. 24-26 od is mir de interrog. in iuro ur. II, 1. D. 4 de eonfossis 42, 2. 85 Idquo nonnihil facit ad intellaetum eonstitutionis Impp. Gratiani Valentiniant et Theodosii α 4 . . do
Rccus et inscripti , I v b. Quid o in torno ei vi sal intemocini et G. Hae ne ad h. I. Exaerit notion om vel crimen uspectae mortis intendit atque confirmat aliquatenus ententiam Di inson II id. . . Quoue do verrius Flaccus u. Festua Pompeiua u. III, 2 p. 33 sqq. noti 14 sqq. in Abh. d. Bari Ahad. 862 existimantis, Impp. istis vulgaribus erbia uamnum legem Comeliam respexisse, quippo quae pari faveritata voluntatem coleris quam effectum Puniri πυ- luerit se . . a b C ad . Cornes do alear. 9, 4 . Sod eavo putos, id tantummodo ad ea erimina, quae ex primo RPite eius dem legi deaeendunt, oforondum eas os Dirhae n. l. e. p. 37 sq. 86 Quo animo cum telo uorit, emper intellaetum ost, ex re, i. e. ex argumentis cognos dendum esse, Veluti x occultation et genera teli, ex tempor et Ioeo deprehensionis aliisque laeto aecidentibus, tum euam ex inimicitiis es eum occiso intereodentibus aliavo ausa maleficii praecipue vero e vita et moribus personae, BIuu iis tendatur, non tantum expedisse reo facinus mittere sed ab simili scelere nunquam ah uias v. e. eum famosum fessa Pereussorem
proscriptorum uot 13 vel aggressuram grassaturam, latrocinium iam anto exoreuisso et qua sunt similia. oe declarant innumeriloe ex Ciceronis orationibus et ex seriptis rhetoricia et oib. I. e. p. 358 sqq. , ex quibus hoo unum afferam quod in ime huc pertineris videtur 44. or. II, 40 Si o ferro interfoetus illo et tu inimicus eiu eum gladio eruento deprehenaua in illo ipso loco et nomo praeso is ibi visus est, et eausa nemini et tu sempor audax quid est, quod do facinoro dubitare possimus' ' Idem foro ex mente legis Corneliae de sicariis dici potuisset; noe vim erectendum eat, ut in quactation de nimo telum gerentia deque causa maleficii si etiam fuerit no reus eum toto ex argumentis iudieari solitum eas vel legem Corneliam voluisse de olla suspicionibus aliquem pro homieida damnari et B. 5 pr. a poenis 48, 10 . Immo haud dubitandum idetuT, quin egislator in formula, in e tela amb. om nee. e. da aleariis aeripis prinoipaliter de iis cogitaverit, qui eum telo de prohon si quive lege interrogati s eum telo fuisso oonfessi sitit atque simu quid do Ilia formulis dicendum at veluti de ea in venenum habuerit arg. Cic. p. Cluent. I sqq. Atque adeo generaliter diei Poterit, in legum indie Pubi formulis omprehensum quidem esse, quod ad intentionem ergo et ad probationem legitimi eriminis sufficiat, sed eas formula partim ad eonfessos atque manifestos rerum capitalium pertinui aso, partim ad nec inaui-rustos Idque multum facere videtur ad controversiam Oeenuorum de condomnatione ex iudieii diiudicantam.
27쪽
illustratur, quod apud rhetur es vuΙgo dieitur ex intentione. et intentionis depulsione eonstare nasci, oriri quaestionem Deniquo de clausula sicuiusve dolo malo id factum erit' haud dubitandum videtur, quin ea ad consilia conscientiasque eorum lacinorum pertinuerit ' igitur tam in auctorem, Suasorem, mandatorem eaedis, quam ad latronum vel aggressorum conscientiam atque Societatem accommodari potuerit, veluti ad eum, qui dolo malo secerit, ut aliquis in tela latronum incidereti Ceterum si formula in legibus iudiciorum publicorum caute com Sitas, ut hactenus exemplisqEbusdam demonstratum est, tanquam formulas legibus interrogandi v. solemniter accusandi considero eris, non mirum quidem videbitur, quod iuris auctores in criminibus, quae iudicii publici causam habuerunt, ad verba earum legum maxime se applicuerunt, sed magis mirari poteris, quid sit, quod verba legitima non ab omnibus eodem modo et nonnunquam minus plene relata sunt Ubi non statim suspicari licet, ob ipsius iuris mutationem id factum esse, immo vero ut in iure actionum minae clausulae dicti perpetui, sic in publicis iudiciis multae clausulae legitimae sensim pro superfluis habitae ideoque omissae videntur, quippe quum procedente iuris doctrina intellectum sit, ex aliis clausulis vel partibus eiusdem legis ' per interpretationem idem effici. Sic in capite quinto legis Comeliae, ubi de veneno quaeri iussit, complures clausula invenimus coagmentatac sequi secerit, vendiderit, emerit, habuerit, dederit iste. ' quae ad crimina veneni pro facti qualitate plus minuSVe accommodatae Videntur. Nam . . emisse . parasse venenum etiam per interpositas personas dici potuit, nec vero habuisse. Accedit quod habere venenum plus est, quam habere tenere possidere, veluti in domo alii ratione adquisitum; nam ex mente legis venenum habuisse intelligitur, qui id alicui paratum
s. destinatum habuerit' ), inprimis vero eius clausulae utilitas conspicua est in crimine eius arguendo, qui cum veneno deprehen Sus sit cs no 86), sive sua ponte eum necare voluerit, Sive miniSter duntaxat maleficii sierit cf. s. Quintil. declam 281). Id optime ostendit Cicero p. Cluenti c. 16 sqq. in cauSa Scamandri, cuius tu manibus venenum deprehensum erat, nam i quidem Cicero ait: accuSabat Ρ. Canutius, Scamandrum verbis tribus, venenum esse deprehensum, ea non Verbolanu intentionem eriminis exprimere, nec legis sed testium es e. 19 esse videntur, ad legem vero accomm0data Sunt verba venenum habuisse es. c. 20456. Scamandro condemnato Avitus voluit cognoscere, utrum iudices in eo solos essent Severi, quos venenum habuisse ipsos comperissent, an etiam consilia conscientiasque eiusmodi facinorum supplicio dignas iudicarent Itaque C. Fabricium reum statim fecit
88 et Jul Victoria ars rhetor. . . . Iin Oret Intentio est id, quod pristin dicit qui movet litem, sive accusator sit alvo petitor id est, occidit patrem S. R eius. Repulsio est, non o dit. Ex intentione et repulsionenisse itur quaeatio, iam Oeciderit. Hoc ὀ κρινομενον Ginoe dicunt me est statua aua Re qui nascitur ex intentione et repulsione es et sqq. f. Quintil. inst. r. III, 64 T. I sqq. VII, I 6 9. Intontio simplex occidia Samsumin um Rabirius; coniuncta Lege de meariis ommisi L. Varent . Nam C. Varenum oeridendum et in Varenum Mnerari misi Siaariwm tem
eidendum curaru et Cie de inventia 4 II. e. 17, 52. e. 26, 79 α 29 86 8 e. 31. 32. Aucti ad Here . III, 27 est. 89 Vix monitu opus erit, percussore eoque ministro aedia ondemnatorum de principe atque archiiset sceleris et de consciis aliquod praeiudieium fa-m videri f. te. p. Cluent. IT-23.
90 Ratione axtraord cognitionum habita addi poterit vo ex aliis legibus et eonstitutionibus. 9I M. Auctoria obaa. u. p. XVIII aqq. M M. Dirhae manuia lat. v. habere si I Inon.
28쪽
quum is duobus praeiudiciis iam damnatus esset accusatus est apud eos, qvi et Scamandria mini instrum Oppianici et Fabrichim conseium maleficii condemnarimi In clausula: ----- - pa veri emisse plus est quam emtionem contrahere nihilque aliud sigmficat, quam pretio eo arasse, parare autem non est praeparare sed comparare sed et inter emti me et aliam omparationem veneni nihil interesse lex putavit, et eum tantum oercere voluit, qui Venenum emtum a paratum habuerit, ut alim daret cf. m. h. 1 de . Pompeia de parricid. 48, 9 sive id eius necandi causa paraverit sive alia ratione adquisitum postea ei destinaverit arg. . 494 3 de legat. HI). Quare nee mirum videtur, quod aulus sentis 23, 1 colla 1, 2. VIII, 4 verbum paraverist tantum refert, verbo hemoris in legis indice omisso et Marcianus lib. XIV las is 3 pr. eod. verbum Acibum posuisse
contentus fuit, quum clausula semierit, pars eri per interpretationem eodem redire videretur, ac verbum ha erit i. e. alicui paratum habueriti Atque monitu vix opus est verbis legitimis qui dederit, et eum comprehendi, qui venem alicui dandum curaverit, si aut senti IV, 7, 1. 2. V, 23, 13. 15. V, 2b, 2. Cic. p. Cluenti c. i. s. c. 7 8. 16 sqq. - Quare iam neminem offendere poterit, quod in crimine sicariorum clausula furti De. e. plerumque praetermissa est, nam ut supra p. 12 ostendimus, in eorum crimine, etsi praedae causa id fecerint, voluntas occidendi non prorsus abesse potui me vero negaverim, istam legis clausulam respectu sicariorum, latronum grassatorum adiretam etiam ob eam rem sensim neglectam esse, quod in eos prout quisque deliquerit extra ordinem animadversum est ideoque ut in poena sic in crimine gramatores, qui praedae causa id fecerint, a ceteris eadem lege obnoxiis discerat
coeperunti et D. 284 10. b. f. 9. 12 de poenis 48 19 Callis in lib. V de cognit Lx raue facit
etiam, quod Secundum consti Diocleti et Maxim. c. 1 C. de accusa 9, 2 homicidii absolutus ob crimen pastorum latronumve argui potest idque sequens crimen vocatur. Atque pari ratione apud antum l. c. et Marcianum D. 1 r. h. L aliter ac in ipsa lege colla 1 3 sormula am ho-msnem oeciderit, praemittitur, ita ut altera formula proprie ad crimen sicariorum pertinens sequatur, quamvis nec negaverim, idem Suasisse et naturalem rationem, cuius Gaius III, 194 meminit '' eique rationi conveniens Me visum, ut in argumento legis exponendo homicidae ante notarentur, quam ceteri, quos lex pro homicidi damnandos esse voluit M).
93 inuo lain etiam quod do hisee formulta legatorum, qua et orice emta ἄνα - ου -- -- eatura oram dicitur: in emto paratum inesse. in parato non continuo emtum contineri. AEL Dirhaon v. min. I. v. paratus ora, parare fi 2.
94 cf. et Cie. p. Coeliorat. 24. 254. Cluenti T. 60. 95 Vorb. ,neque enim Io facere potos ut qui omnino fur non sit, far et qui adultor aut homi ei da non sit, adulter vel homicida sit; at illud an Io facere potest, ut perinde aliqvis poena teneatur, atque si furtum vel adulterium volo homicidium admisisset, namvis nihil eorum admiserit . f. r. 42 de . S. Io I6.96 Maxime naturalem rationem sequi videntur concinnatores iuris ust in da pubi iudie. 4, 8 ubi veterem legem ad nova leges trahonis indicant Iegem Corneliam de sicariis homicidas, qui hominem ferro inter feerint vel ieariosaeque ferro cultro utentes ultore ferro persequi . Nimirum eum Theophilo ad pr. J. do J. N. O. et C. I, 2 opinari Videntnr, iam secundum ius natural homicidas gladio puniri, ut in suo vitis quisque plectatur M. Cio de I g. III, 20. Theoph. paraphr. T. I p. II not. t. d. Reita. Dirksen vermiaehis se non I p. 24 noti 125. Iainor l. o. p. 7 no I. Idem sensisse videntur Impp. Christiani E. e. e. 8 h. C. do indulg. erim. 9, 38 varb. homicida quod feeit semper exspectet , ut quidem suspieor ob eam rationem, quod Lex Dei iam idem statuiti f. Colla I I. M. et de . . . et C. veis. Sed Rturalia iura, divina quadam providentia eonstituta emi, a firma atque immutabilia permanenti cibiq. Schrader.
29쪽
h . Ea hactenus dictis iam satis apparet inisattinem eriminis mi mul probationis ratione hianta penitius perspici non posse, sed et ratio inter intentionem et condemnationem i. e. pronunciationem sententiae condematoriae intercedens non silentio praetermittenda mihi videtur. Ut enim intentio s. so mula vi endi eriminis diversa fuit in criminibus legitimis et extraordinariis, si etiam formula pronunciandi in utroque genere criminum ' eadem esse potui Etenim in quaestionibus publicis, ubi praetore erta lego sortitur, ausae criminis legitimae atque intentioni ad legis formulam accommodatae, denique et poenae certae atque legitimae, quae damnationem necessario co equitur, conveniens videtur huiusmodi pronuntiatio parum cavisse viderio fecisse videri '') lac imitionibus vero extraordinariis, ubi ultra certaminem quaerere licet, ubi intentio criminis non tam ad legem quam ad factum accommodatur et causa cognita pro facti qualitate extraordinaria poena statuitur, modo ne quid aut durius aut remissius constituatur, quam causa deposcit cf. r. 11 pr. de poenis), Sane non mirandum videtur, quod causa poenae in pronuntiatione sententiae adiici vel certa in suppliciis sumendi super dici solita est vel praeconis elogio vel titulo maleficii affixo' . ue pertinent non solum sententiae in Senatu pronunciatae '' et deeret principum μ' quibus haud raro causa damnationis adiecta est, Sed et interlocutiones praesidum in cognitionibus extraordinariis ). raeterea hic commemorandae sunt praelationes sententiarum in iudiciis domesticis et subscriptiones in animadversione censori ); tum etiam ausae in militum missione ignominiosa adiectae atque ubi in milites extra ordinem animadversum sit Inprimis vero huc pertinent elogia in exsecutione sententiarum a praecone super dici et tituli, qui causam poenae indicarent, inscribi '' solita De quibus potissimum mons cui acius Ass. VIII, 7. m, x et ceteri
9T M. Feri. a. v. p. 23 M. Parum avisse videri promitia magistratus, cum de coniali sontentia vitia quem condemnaturus eat Brisaon de sorm V, 218. Ei d. sel antiqv. II, 2. Cuiae oba. III, 26. Dirhsen, versvehe p. 16
98 Brisson do form V, 230. M. Cuiae obf. VIII, 7. XIII, 3. Rae vardi varior. V o. 7. Jan. Langiae semestria lib. XI e 1 od Bo . Autumno Paria 6IL . . a bri semestr. II, 8 cf. e. 6. . ad Fornarii rer quotid. lib. e. 3. I in Otton in . . II p. 14 sqq. Sehu It in not ad D. D. I34 6 de iureiur. 2, 2. 99 o. e. a ann III, 50. XIII, 44. XIV, 40. Plin. p. II, II. IV, 9. V Id. VIII Id. Inprimis hue pertinent eiusmodi exempla, ubi deficiant eausa eriminis legitima reus sontentia patrum eondemnatus est, vel ubi ultra eriam legem qua rere v. poenam legitimam supergredi vel temperare . Iacuit. Id vero non semper placui a certum ea es min. p. Π, II IV, 9 consuit Baebius acer, eos designatus, lege repetundarum Bassum teneri. ne ann. XIII, 44 sententia patriun ex lege de sicarii eondemnatur VIII, 5 - quod perinde ense ae si lege maiestatis teneratur.
IM e . r. 5 do I. Pompeia de parrie. 48 s. D. 40 de poenis 48, 9. 01 o. i. 32 eod. D. I. g 4 5 ad C. Turpil. 8, 16 QIT C. ex quib. e. infam 2, 2. L. B. 22 de his qui noti
intam. a. 2.102 e. e. Val. Max V, 8, 3. Cum Silanum filium meum Munias a sociis aecepisse mihi probatum ait, Et republica eum et domo mea indignum iudico, protinusque e eonspectu mo duboo. et Brisson. V, 216.
05 et D. 3. de iureiur. 12, 2. Vorb. Imp. nosior eum patre reseripsit ustibus eum eastigatum dimitti et ita ei super diei: Nonε1ῶς μη μνυε - - 16 C. ex quib., infam 2, 2. Hatibus ea um eui per praeeonem ita dictum et Culae oba. XIII, 3. Et noti 101.
30쪽
scriptores supra laudati no 38), apud quos etiam plurimi loci de ea re ex onmio antiquitate eo, lecti sun Ceterum omnia haec de causa poenae in pronunciatione Vel in animadversione adiecta sis inscripta non tam ad iudicia publica, quam ad cognitione et animadversiones extraordinarias pertinere manifestum est, nihilominus a Platnero in quaestione de criminibu extraordinariis praetermias sunt. Sed hoc meminisse sinciat.