장음표시 사용
341쪽
Huee sunt, quae modo in publieam Deem proferuntur.
Luae in hisce monumentis oecurrunt ab aliis jam pertractata non attingemus . Si vero non omnis explicabimus, quae illustratione digna viduuntur , scias oportet e s .iantuwmodo a nobis dicta , quae per maximas temporis angustias diei potuerunt . Nam Monaldiuius de liuera. ria Republica admodum sollicitus paci nou poterat , ut ansiquitatum amatorer diutius expectareus Inferiptiones
a G. V. Gaspare odericio S. y. illustraras , O jam eo tis egressus , qui 1 nostras adjungi idem G. U. Odericius pro sua Ingulari humanitate dedignatus non es .liaee praemonuisse fatis, ne s quod ait Spartianus enormior iit prologus , quam fabula. Vale. INSCRI-Diuiti eo by
342쪽
Ignotum fuit Blanehino & Stampae , aliisque hujus Consulis praenomen, qui eum Antonino Pio processit . Id observavit etiam Muratorius ad Inscript 6. p. ἶ26- , Cum qua dinostra Consentit. Iam vero de hoc Consulatu oritur dissi- Cultas non contemnenda. Etenim in nostro Lapide C. Bruttius Praesens sine ulla iterati Consulatus nota exprimitur, in duabus autem inscriptionibus a Muratorio editis suo Cum Mur. Fit. eodem Antonino Pio Cos. ii, etiam C. Bruttius Praesens COL u legitur . Si in Muratorianis consistere velimus, iam ante annum cxxxi κ. quo hi Consules fuere , C. Bruttius Praesens primum Consulatum gesserit oportet; & tamen in Faltis ante hunc annum C. Bruttius Praeseris non re- Censetur. Necesse est ergo, ut vel fides Muratorianis Inscriptionibus non adhibeatur, vel iii Fasiis primum , &in nostro monumento secundum C. Bruttii Praesentis Consulatum omissum esse fateamur. II.
343쪽
II. H Cist. .so.La. Inscriptionem hanc protulit etiam Gruterus μ) ex Smetto , qui e scripsit UEL DUMNIANUS . At semel atque iterum lapidem inspexi , & UE DUM NIMIUS legendum eme comperi. Praeter hanc nullam aliam vidi inscriptionem , in qua de Hercule Argivo mentio sat . Hercules porro Argivus dictus , quod a Graecis coleretur , Alcmenae filius fuit , & κα Οἰδιποδα μάλι-
344쪽
Λαου , eum Oedipo Lai ssio circiter vixit , nimirum quinta aetate a Cadmo , ut narrat Arrianus , , qtiod fa Arrian lib.rr. etiam confirmat Diodorus Siculus cis . Ab Arriano diiIen ei: 'd 5 ς ' ν xv tit author ille, quem descripsit Stephanus, vel Contraxit ces Hero in Et Hermolaus in voce Sabos, ubi nona a Cadmo aetate Her- te ni P. et '
345쪽
Rarissima est hujusmodi Inscriptio. Vix enim altera similis profertur a Sponio ca), quae hujusmodi est :SULEUIS ET CAMPESTRIBUS SACRUM. T. AURELIUS. QUINTUS . LEG. VII: : GEMINAE VOTUM SOLUIT LAETUS LIBENS DEDICAVIΤVIII. ΚAL SEPTEMBRES BRADUA ET VARO COSS.
Obmuteso in his Numinum mons,is , inquit ibidem
laudat. Author . Obmutesco S ego ; sed tamen lucem aliquam mihi affulgere videor ex ipsa Sponti Inscriptione, quam indicavi : Et, si quid sentio , statui potest nostrum monumentum Divestribus Deabus suisse dicatum. Etenim vetustissimis Romanorum temporibus litera Uvicem gerebat alterius literae Y . Ita usurpabant vo
PTVS , & alia hujus generis exempli bene multa nobis suppeditant inscripti lapides & numismata . Primo igitur pro SULEUIS legam ST LEUIS . Jam vero in vete ribus Inscriptionibus vocales literae non semel redum dant, atque, ut aliis omissis, exemplum afferam , quod meam causam juvat, in quodam monumento apud Rei-nesium c b) , & Muratorium ce) leguntur haec verba: GELORIAM, FACO LETATEM . Quamobrem in voce, SYLEVIS dempta litera E fiet MLVi S. Sed praeterea mutatio literae E in I veteribus usitatissima fuit. Itaque Pro SYLVIS erit SΥLUES.Rebus ita constitutis redeo ad SpOnii Inscriptionem . Ea insculpta erat in basi , supra quam sedebant tres foeminae , ibique aderant viri sagati verrem sacrificantes . Hinc suspicari possumus tres illas foeminas esse Salsaruis ct Camporuis Deas , Dryades O Lemoniades ita diestas , quod is , hoc elt in eam pis versabantur ut tradit Esychius , adeoque ita legendum
346쪽
dum esse: SYLVESTRIBUS ET CAMPESTRIBUS DEA-BUS SACRUM . Itaque , si haec conjectura sese sustineat, quemadmodum in alia inscriptione apud eumdem
tantummodo SACR. dici poterit. Sed certe non deerunt , qui dicant literarum mutationes a me propositas, S si pro arbitrio non excogit tas , llic locum sibi iure non vindicare: & Contendant, ea voce SULEVIS peculiaria quaedam ac certa Numina indicari, cum ea vox tum in Sponiana , tum in nostra Inscriptione eodem prorsus modo scripta Iegatur . Ut his satisfaciam, redeam iterum ad Sponii monumentum
nam si quid adhuc de nostro dici potest, ex illo sane serui potissimum debet, ut ex iis quae cognita sunt, ignota minus improspere illustremus : I. In eo igitur SU- LEVI, vel SULEUR E simul junguntur. Ergo verisimile omnino est , haec Numina ejusdem sere generis fuisse.
Ita enim plerumque erant Dii O,αωχέτω & Συγαοι dicti, qui simul colebantur, & quibus una eademque ara COm munis erat ; ut Iupiter cum Iunone Regina; Mars cum
Minerva; Aefulustius cum Hagia; Hercules Cum SIlPano; Sylvanus cum Namphis &c. Quare Deos, qui latent sub illa voce SVLVEIS cum CAMPESTRIBUS cognationem habuisse opinari licet. Ergo illi Dii erunt terrestres. II. Coniecturam hanc magnopere auget Sacrificium illud verris , quod in eodem Sponii monumento eXpressum erat . Etenim hoc animal Terrae sacrificabatur , ut ex illo Horatii b) versiculo: cub. i. Tellurem porco, Sylvanum lacte piabant, atque ex Arnobio se , Macrobio d). Idem sacrificium si Macrob. satum.
fiebat aliis terrestribus Diis, ut Cereri ce) , Sylvano f ,-r S Deo Termino si . Praeterea in quodam monumento
Musici Ueronen. Nymphis dicato insculpta cernitur po ' ' ca Cum instrumentis ad sacrificium pertinentibus i s II. ζ okid. lib. . Graeca vox Συλη latine redditur praeda maxime ut si quidam volunt) in sylva capta , a συν di υλη. Non re
347쪽
pugnat ergo a voce Σύλη deductam esse aliam SVLEVIS. Porro in saepius laudato Sponii monumento qui sacrificant, sunt milites; qui monumentum posuit, pariter est miles. In nostro quoque habemus militem in Mareello Dulario . Ethnicorum Religio flagitabat , ut omnibus rebus & actionibus Numina praeesse Crederent. Num ergo per vocem SVLEVIS indicantur ea Numina, quae Milites ad praedas in sylvis capiendas sibi propitiam crederent i Hae sunt Conjecturae . quas modo , in re tam obscurat e Sponii monumento elici posse mihi xi sum eth IU
CN. SENTIVS SATURNINVS C. CLODIVS . LICINUS TERMINAVERUNT . LOCUM PUBLICUM . AB . PRIVATO
Est in praegrandi cippo ex lapide Tiburte, qui an
no MDCCLXI v. erutus eth in vinea quadam citra Dolio tum , sive ut vulgo nunc dicitur , Tesaeeio , qui locus erat extra Urbem, antequam nova moenia sub Aurelia
C. CLODIVS α Anno Christi xLi. Coss. processe runt C. Caligula iv. , & Cn. Sentius Saturninus . Sed Cajus vix inito Consulatu abdicavkt nimirum v I l. Idus Ianuar. a) , eique suffectus est, vel C. Clodius Licinus, non aliunde, aram ex hac Inscriptione notus, vel P -- ponius Secundus . Pomponius Consul erat cum Saturnino ad diem xx. Kalend. Februar. cum Caius occisus
que probatis Authoribus. Sed ignoramus utrum sutactus suerit Cato ipsi paulo post initum Consulatum abdicanti,
an Clodio Licino ἱ nihil enim impedit , quominus ClODiqitigod by Corale
348쪽
dius Licinus, abdicante Cajo . Consulatum paucorum dierum gessierit, ct fuerit exauctoratus ab eo Principe, qui per summam libidinem & inconstantiam Imperium assiministrabat , ac deinde Saturninus successorem in Coninsulatu habuerit Pomponium Secundum. TERMINAUERUNT &c. Ut modus poneretur Controversiis , quae de fluibus oriri possent , Lex x ii . Tab. tres Arbitros dedit, singulos Lex Manilia , atque hi Arbitri tum retundorum ex S. C. causas cognoscebant, ut constat ex Celeberrimo decreto arbitrum sutum re uu-dorum inter Genuates, & Vecturios apud Gruterum a ,
Fulvium Ursinum M , & Brissonium se) . Deleta autem
Repub. ipsi Imperatores hujus generis lites componebant, ut narrat Suetonius de Anglisto cM, & Domitiano ce :atque ut demonstrant tres Gruterianae Inscriptiones D. Eodem munere lancti sunt etiam Consules, ut ex nostro Lapide, & ex aliis fortasse. Deinde Curatores Locorum publ. iudieandorum ad idem ossicium instituti sunt , quos pariter ex S. C. causas eognovsse, & Uviros filisse colligitur ex uno & altero monumento apud eumdem Grute rum . Habes ergo seriem eorum , ad quos variis temporibus earumdem causarum cognitis pertinuit. Jam vero ex hoc aureae latinitatis monumetito aliquid
proiicient Romanae linguae studiosi . Nam terminandi quidem verbum usitatissimum est, ubi de finibus regundis agitur, idemque est terminare ac terminos ponere , sed terminare locum unum ab altero, ut sit fines inter locum S locum ponere , hoc mihi inauditum fuerat , nec sormulam hanC. usquam reperire potui.
LOCUM PUBLICUM E Ex loco , ubi erutus est hic
cippus terminalis conjicere possit mus , eo usque prolatum suilla Pomoerium Urbis . Erat autem Pomoerium locus publicus, muris Urbis adjacens, & Cretus a privat O-rum solIessionibus . Itaque Consules illi terminos posuerunt inter Deum publicum & ρrivatum, hoc est inter Pomoerium Urbis, & privatorum fundos ex ea parte Pomoe rio Conterminos . Sic in monumento Ti. Claudii Drusi P.
legimus: POMOERIVM AMPLIAVIT TERMINAVIT L. apud Grui. T. TE
350쪽
Anno Μ DCCLXII. repertus est hic lapis cum sequente& aliis duobus similibus secus Uiam Labicanam suprata pontem Turris Pinauariae ad II. M. P. Itaque credibile est , ibi fuisse sepulchra Duitum Singularium, ad quos omnes hi lapides pertinent . In superiore sngulo rum parte sculptus eli vir in lectulo recumbens, cui mensula apposita est , ex qua cibos Capere videtur, ministrante servo . Clarissimus Mont faucon similem lapidem vidit, quem describens , sedet, inquit, in lecto vir capiens coenam feralem: ministrat miles, quem haeredem ejus putat : ante lectum est tripus cum ferculis G. In eo, quod ait de milite ministrante, ipsi alsentirer , nisi brevis & angusta vestis servum potius , quam militem commonstraret . Sed in nostro lapide puerum . hoc ethservum Clare agnoscimus tum ex iis verbis : CUM LOS PUER CAIUS EIUS tum ex ipsa brevi & succincta
veste , multum ab ea dissimili , qua induti sunt milites in inferiori parte hujus monumenti . Quidquid autem sit de Coena ferall, hujusmodi profecto non eli ea quae in sequent, lapide exhibetur ἀ