Statuta dioecesana seu constitutiones synodales

발행: 1887년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

DE FIDE

dontina 3: . Omnes provisi de boneflciis quibuscumque

a curam animarum habontibus, teneantur a die adeptas possessionis, ad minus intra duos menses, in manibus

4 ipsius episcopi, vel eo impedito, coram gonerati ejus a vieario actu omotali, orthodoxas, suas ndes publioam 4 sacors professionem, et in Ecologiae Romanas obedientia 4 Se permansuros spondeant ae jurent. 3 πι Provisi de canonicatibus ei dignitatibus in eccissiis eathsdralibus, juxta eamdem synodum I ridentinum '. c) Promoti ad spiscopatum '. a, Doctores et prolassores publici. H Inn- dolos adulti baptizandi h reiici ad veritatom flesi catholicae et schismatici ad unitatem S. Matris Ecclesiactaponte r ire volontes. Porro sormula professionis fidei remittitur ad calcem harum constitutionum.1 2. De periculis Vivei. a. Si purochi libros Rut leones haeresim vel 3uperstitionem aut salsam devotionem redolentes in plebsm suam spargi, si solia. ephemerides aut quaelibet scripta seminari, quae etiam praetextu , Scientias provinendae aut colen rum artium liberalium udi cujuslibet utilitatis tueudae, salsa principia ac Religioni bonisve moribus nociva e3 industria propugnant aut latentor et subdole insinuant, si demum sermonos miseeri aut quidpiam agi cognovorint contra fidem et cultum Deo. Saneusve debitum, SuaViter primo ac repetitis virebus delinquentes monerent, dein auctoritative pravorum scriptorum truditionem, sermonum et Rctuum impiorum oessationem imperent, ac domum, si monitis et jumui non purusrint,

32쪽

PARS INos desupor certiores faciant, ad orsus grassantem P tem romedia opportuna adhibituros. 2. Prospiciant pastores animarum ea qua par est prudontia et sollicitudins ac maxims privatis monitionibus ne quis catholicus famulandi aut opineium Oxereendi causa se in ea loca conserat quae cultu catholico non gaudent, noVe apud illos demoretur in quorum consortio fides ipsius periclitaretur. Verum cum prae hodierna societatis conditione, commercia cum acatholicis penitus devitari Vix aut etiam nullo modo possint, cur uni parochi ut illi famuli vel opisscea in partes Matholicorum non antea migrent quam certiores facti sint se in novo quem mpi tuntur statu, omnibus saltem essentialibus suas Religionis ossiciis sati8sacere posse. sos insuper muniant opportunis remediis et cautelis ut, quantum fieri potest, periculum fidei removeatur. ΝΘque omittant admonerct parochum aliumve sacerdotem a quo pendet cura illius loci quo se confert famulus sive opifex aut quaelibet persona catholica, ut parochus ille, novi parochiani advolatu domicilioque cognito, curam illiuΑ suscipere possit. 3. Adolescentium aetas maxime lubrica si ad quosvis excessus prona est. Undo fit ut inimicus omnis boni usque impii satellitos nihil magis conentur quam ut incautae juventuti laqueos injiciant, inter quos nullus forte exitialis magis quam perversa ratio educationis. Summis ergo curis provideant parochi no liberi catholicorum tradantur scholis Rcatholicis vel mixtis aut etiam more indifferentibus. Nisi enim adol contes a teneris annis sanctae fidoi doctrinis pietatisque officiis undequaque muniantur, haud facile soliduμ aliquis prosectus ac in ipsa 'dei intogritate perseverantia sperari potest. 4. Μatrimonia mixta quae multis magnisque periculi Sobnoxios faciunt spon8os eorumque prolem, Vehementer cupimus Vitari ac prorsus aboleri. Nam praeter gravissima damna quae in detrimentum fidei exinde pullulant, Dj0jtjgsd by OO le

33쪽

DE FIDE

nomo nescit quanta perturbatio sacrarum profanarumque

rerum occasione talium connubiorum exSurgat ex con-eosso a civili isgo salsi nominis divortio. Omni igitur modo solliciti sint parochi ut pro posse ab hujusmodi

matrimoniis absterreant. Μοneant sponsos catholicos rumque parent8S, damna nascitura exponant, praesentis ac futurae vitae pericula demonstrent; conscientiae, famae, securitatis ac ipsorum bonorum temporalium jacturas ob oculos ponant. Τandem vehementer inculcent,

nunquam ab Ecclesia permitti nec sanciri posso hujusmodi connubia nisi ob gravissimas causas ac debitis cautelig de periculis fidei removendis, do catholica prolis

educatione, deque conamine redhibendo ad conversionem partis Matholic , serio et solemnit0r receptiS. 5. Invigilent pariter ne quis ex fidelibus sibi concreditis muratorum fretas aut ullis pervorsis a Sede Apostoliis damnatis associationibus adhaereat. Ne quis Vero in hisce ignorantiam praetexere possit, VolumuS ac mandamus ut in dio solemni primae communionis publicae Votorum baptismalium renovationi addatur clausula : Societatibus ab Ecclesio clamnatis me nunquam reomeri clatumιm spondeo ac juro. 6. Cum satis non sit 1idei pericula cinere, nisi fidei robur atque servor opportunis mediis nutriatur, totius cleri Zelum etiam atque etiam excitamus ut servatis prudentiae normis, utatur Variis alum6ntis quibus 1ides catholica SerVari, augeri, dilatarique potest prout necessarium aut utile in Domino visum fuerit. Maximae sane utilitatis esse possunt bibliothecae parochiales diffusio librorum et scriptorum quae bonum Heligionis naViter promovent, in S-tituta juv0ntuti excolendue fidei propagandae, opificibus juvandis christianeque institiisendis matribus familius ad rei domesticae sanctam administrationem insormandis idonea: sodalitates inarianae, associationeS piae ac probatae quibus viri juvenesquo ad varios fines utiles junguntur, Servata in Omnibus norma ut quidquid Ec-Dj0jtjgsd by OO le

34쪽

PARS Iolasias auctoritati aut minii adversatur sedulo M - ε vitent. T. Ν0 Vero, ut sunt hominum ingenia ad dissonsionos Prona, ex intiuin adminiculorum usu OriRutur turbas si simultates s quibus forte bonus exitus qui s rari massi prorsus dostruerotur, suiXΘ coinrusndamus ut in hRiu modi operibus serventur regulae prudentiae si charitatis a Sanoa 80d0 saspius insulcarus. Quars non pigot sapi-tissimR priuecepta, quibus SS. D. N. Lm ΡΡ. XIII linuo mat0rim ordinari jussiι, hic referre: . Ad ejus su. Ecclesiae, adjuvandam Oporam eas socier tates n0n parum judiemuS OPPOrtui RS quae Sunt a tanquam auxili iste cohortes catholico nomini P ε tegendo Verum cum Sibi proposita sit rei ostiliolicae a tutela et amplificatio, resqu0 cat lica in Dioecesibus ab Epis p0 goristur, Syonis conssquitur, eas μiS-yis Subesse et ipsorum auctoriinti iuuspiciisque tribuere plurimum Οροrtere. - Neque minus ad laborandum ipsis ost in conjunctione anim0rum retiuenda QuR 09inre cum Sodales tacite pos/iux de re publica diversi divos

a sentire, idcirco ne concordia unimorum contrariis par- . tium studiis dirimatur, meminiSSe oportet, quorsum . S ctent Soeietates quue R re catholicii nominantur et in . consiliis capiundis ita babers aut mos in uno illo proposiis 4 defixos ut nullius partis H6Se videwntur ν '. 8. Juvat stium maxime ad piscem Ecclesias servandam ut ejusdem Pontificis r0ωlstninr in ita ad scripis squi catholico nomine gloriantur. . Quod igitur societates monuimus, idem Scriptores monemu8, ut amotis Ionit s. et mansuetudine dissidiis, conjuuctionein mimorum, . cum ipsi inter Se tum in multitudine tusantur; quia 4 multum p0llet Scrimorum opera tu utramque Disrtem. ncordiae vero cum nihil tam sit contrarium quam y Epist. Encyclicst Cum mutta; die 8 Dec. 18M, Acta XV, Pug. 241. Dj0jtjgsd by OO le

35쪽

DE FIDE

a dietorum Merbitas, suspicionum temeritam insimae . tionum iniquitas; quidquid est hujusmodi summa animi

AE provisione fugero et odisse noeesse eat , L is. Hisce temporibus multum disceptatur de mutuor pectu inter Ecclesiam et sotastalsa civit . Qua in re permissis ac ire suo Valore rotistia opinionibus quae intra limitus catholicao doctrina. moventur, firmitis muneant sacerdoton ab Ecesssia damnari tum systema omnimodiso asparditionis inter rem suomm M profanam, quod Vulguliberalinnus audit, tum perversu methodus confundandi in unum ac veluti permiscendi utriusque ordinis ros et instituta. Primus enim orror damnatur in prop. 55 llabi: a Ecclesia a Statu, Status ab Ecclesia sejungendus est. νΑlius in prop. 44: . Civilis auctoritas potest s0 immiscere rebus quae ad religiinem, morsis et regimen spirituale pertinent, a et w SS. D. N. Leone XIII in supra laudata opistola encyclica ad Episcopos Hispaniae : . Verum sicut

. iste tam impius declin dus est error scilicet 'ophraa tionis Ecclesiae a Sintu) sic etiam fugienda ost illorum ε opinio praepo terre, qui religionem cum aliqua Parte

. civili permiscent ac Velus in unum qοnsunduut, usque 4 adeo, ut e qui sint ex altera parte, prope descivisse ε a catholico nomine decernant. Hoc quidem est ructiones 4 politicas in augustum Religionis campum perperam 4 compellere, fraternam concordiam velle dirimere, lanes-ε ineque incommodorum multitudini aditum januamque

Studeant igitur sacerdoιes hos limites orthodoxae Gui sancte ci indire nee patiantur ulla ex parte moveri fines quos posuerunt patres nostri. Ita fiet ut multum conferro possint ad unitatem pacemque Ecclesiae ac ipsius societatis civilis. Si quid vero in his salebrosis negotiis gravius aut dissicilius occurrat, vel quod possentibus r0gulis non

36쪽

satis cautum sit, acl Nos referant, nse vino Nostro nutu quidquam agant 3.10. Fides nec rite intelligi, noc firmiter muniri. nec defendi sapienter sine adminiculo solidae scientiaΘ theologicas pot6st. Quare, sine praejudicio presseriptionum quae circa studium ecclesistaticum suo loco statuentur, volumian ut toto sexmnio post adeptum presbyteratum, neosacerdotes quotannis examsu subeant modo ac tempore a Νοbis designando super materiis theologicis quae anno praecedente fuerint indicatas.

Dari in Ecclesia hierarchiani auctore Christo institutam, quae est ut castrorum acies ordinata, fidei caput est Scripturis sacris innixum et conciliorum, praeSertim Τridentini, auctoritate definitum ': . Si quis dixerit in. Ecclesia catholica non esse hierarchiam divina ordina-ε tione institutam, quae constat ex epi Scopis, presbyteris . et ministris unathema sit. νPorro teste Cypriano epi Scopatus unus eSt cujus R. singulis in solidum pars tenetur . '. At unitas teneri nequit nisi in centro et capite totius episcopatus scilicet in Sede Beati Petri, nam . exordium ab unitate profici s-α citur et primatus Petro datur ut una Christi Ecclesia

Hic in memoriam rovocentur Allocutio SS. D. N. Pii PP. IX, 9 Junii 1862 Maximn quidem e Littera encyclica 8 Decembris 1864; et praesertim propositio LVI in Syllabo damnata circa

naturalismum, ut uiunt, δο talem.' Cone. Trid. SeSs. XXIII, et n. VI. De Unit. Feci. cap. V.

37쪽

DE FIDE

ε et cathsdra una monstretur , ' Igitur a Summi Pontificis auctoritate exordiendum est. 3 1. De Summo Pontisce. 1. Teneatur imprimis docretum conellii Florentini a Vaticano instauratum, quo statuitur: ε Sanctam Aposto- . licam Sedem et Romanum Pontificem in universum ε orbem tenere primatum, et ipsum Pontificem Romanum 4 successorem esse beati Petri principis Apostolorum, et a verum Christi vicarium, totiusque Ecclesiae caput, et ε omnium Christianorum patrem ac doctorem existero: et . ipsi in beato Petro pascendi, regendi ac gubernandia uniVersalem Ecclesiam a Domino Nostro Jesu Christo. plenam potestatem traditam esse, quemadmodum etiam . in gestis oecumenicorum Conciliorum et sacris cano-

. nibus continθtur. 32. Τeneatur declaratio amplior ejusdem primatus a S. Concilio Vaticano sancita ': . Docemus proinde et doctaramus, Ecclesiam Romanam, disponente Domino. super omnes alias ordinariae potestatis obtinere princi- patum, et hanc Romani Pontificis j iirisdictionis potes- tatem, quae Vere episcopalis est, immediatam esse; erga quam cujuscumque ritus et dignitatis pastores . atque ndeles, tam seorsim singuli tam simul omnes . Officio hierarchicae subordinationis veraeque obediena tiae obstringuntur non solum in rebus quae ad fidem et a mores, sed etiam in iis quae ad disciplinam et regimen. Ecclesiae per totum orbem diffusae pertinent; ita ut 4 custodita cum Romano Pontifice tam communionis quam ejusdem fidei professionis unitate; Ecclesia Christi sit unus greX Sub uno Summo pastore. Haec est catholicae

38쪽

PARS 14 urit tis doctrina a qua doriare salva fide arius salute

Porro ex suprema illa Romani Pontificis potestate. gubornandi universam Ecclesiam jus eidem HSSe con- sequitur, in hujus sui muneris exercitio libere commu-ε nicandi cum pastoribus et gregibus istius Ecclesiae, ut . iidem ab ipso in via salutis doceri ac regi possint. Quare 4 damiaremus uc reprobamus illorum Sententias, qui hanc. supremi capitis cum pastoribus et gregibus communica- . tionem licite impediri posse dicunt aut eamdem reddunt saeculari potestati obnoxiam, ita ut contendant, quaea ab Apostolica Sede vel ejus huctoritate Rd regimen. Ecclesiae constituuntur. vim ac valorem Don habere . nisi potestatis saec' laris placito confirmentur. . Et quoniam divino Apostolici primatus jure Romanus a Pontifex universae Ecclesiae praeeSt, docemus etiama et declaramus eum esse judicem supremum fidelium 4 et in omnibus causis ad examen ecclesiasticum Spec- . tantibus ad ipsius posse judicium rocurri '; Sedis vero Apostolicae, cujus auctoritate major non est, judicium 4 a nemine fore retractandum, neque cuiquam de ejus licere judicare judicio '. Quare a recto Veritatis tramite 4 aberrant qui affirmant, licere ab judiciis Romanorum. Pontificum ad oecuine uicum Concilium tanquam ad. auctoritatem Romano Pontilice Superiorem appellare. 33. Teneatur tandem dogma de Romani Pontilicis insallibili magisterio, ut, cum Patribus Concilii Constantinop. IV' obsequentibus S. Hormisdae Pontilici, dicamus omnes . Prima salus est rectae fidei regulam custodire.. Et quia non potest Domini Nostri Jesu Christi praetermittia seutentia dicontis : Tu es Petrus et super hanc petram. aedilicabo Ecclosiam meam, haec quae dicta Sunt rerum probantur effectibus, quia in Sede Apostolica immaculata

Pii PD. VI, Brove Super soliclitate, diei 28 Nov. 1786. Concit. oecum. Lugdun. II. Epist. Nicolai Ι ad Michael. imper.

39쪽

4 est sempsr catholica roservata religio et sancta celebrata. doctrina. Ab hujus ergo 1lde et doctrina separari minime cupientes speramus ut in una communione, quam Sedes Ostolica praedicat, ess0 mereamur in qua est integra . et vera Christianas religioniis soliditas. Igitur omnes pleno ndei obssquio confiteantur: ε esse dogma divinitus revelatum: MmRnum Pontificem. cum in cathsdra loquitur, id est, eum omnium Christianorum Pastoris et Doctoris muliore fungens, pro suprsma sua Apostolica. auctoritate doctrinam de flde vel moribus ab universa. Ceelssia tenendam definit, per assistentiam divinam ipsi in beato Ρstro promissam, sa insallibilitate pollere, qua divinus Redemptor Ecclesiam suam in donnienda. doctrina d0 nde vel moribus instructam esse Voluit, . ideoque Husmodi Romani Pontificis definitiones ex

e esse s

4. Τum ex hae doctrina, tum e praxi perpetua Rom norum Pontinoum constat has esse prascipuas Partssjurisdictionis ac potestatis Apostolicas Sedis: M EJus est

leges ecclesiasticas, quibus universa tenentur EccissiR, condere, conditas cum opus fuerit relaxare, menis in sarumdem Hotatores animadVertere, grmiores causas ecclesiasticas peremptorie judicare, appellRtiones ex orbe uniVerso recipere, judices, si ita placuerit, ad causas particulares aut univorsales delegare, super rebus iidei, morum et generalis disciplinae relationes undequaque

Pisistro si accipem, Dravos libros judicio ab 0 nibus catholicis recipisndo dRinnare M prohib0re, cum Prinoi'pibus aut guberniis vel quibuslibet rerum civilium r---ribus eo entiones inir0. bi Musi in pariter jurisdictionis est quos solusndos judicat solvere tum a Pescistiε, tum RPoenis, tum b onere legis ecclosi'sticae ac subindo Mi in divinas ut in votis si in miar 'nio rato, Parxivi'. Ut

40쪽

PARS I

plenas indulgentias largiri, generale Concilium indicem, eidem Vel pHr se, Vel per Suos isgatos praeesse ejusque decreta confirmare. H Quoniam Summo Pontilici non olum fidelium sed etiam pastorum gubernatio, toxi usque Ecclesiae procuratio commissa ost, ipse necessario suo jurs creat aut instituit Episcopos, illoνque in aliam so miransfert cum bonum Ecclesiae id exigit; eosdem juxin canones propter crimina ab opiscopatu dejicit, dioscesesqonstituit, et plures in unam conjungit aut unam tu plures dividit, dies sestos ubique celobrandos praecipit eorumque numerum aut pro cunctis aut pro quibusdam tantum locis minuit, rem liturgicam pro universo orbe ordin'tac dispensat, regulares ordines approbat, arius etiam justis do causis tollit; denique, ut plura alia praetormittamus, insignes heroicis virtvubus homines beatorum

vel sanctorum albo adscribit. Ex dictis satis superque patet, nostri osse ossicii, ut Summum Pontificom maxima proaequamur VenerRtione voeem ejus dociles audiamua, decisionsa roverenter Oxcipiamus, eidem tanquam centro unitatis adhaBreamus, ejus inopiae nostris opibus subveniamus. et ardentossundamus preces, ut coctrinare Valoat Distres suos ε no simus velut parvuli fluctuantes et circumfera: ιν omni vento a trinae in sequitia homininu 3. ν3 2. De Nunciis Apostolicis. Cum Romanus Pontifex jure divino vi sui Primatus habeat jurisdictionis potestatem vere episcopalem et

immediatam super universum orbem catholicum, non

solum in rebus quae ad fidem et mores, sed etiam in iis quae ad disciplinam et regimen Ecclesiae pertinent illam frequenter exsequitur per Nuncios qui in variis regionibus legationis munere iungentes Summum Pon-

SEARCH

MENU NAVIGATION