장음표시 사용
111쪽
Terentius,Vel rex mihi semper agebat gratias. iRursus copulatiuae pro rationis redditivis. Virs-lius , Audieras, O fama fuit. pro nam, uel quia D ma fuit. Similiter in illa Quintiliam. Has primum audiet puer: harum uerba e gere imitando conab tur. Et natura tenacisiimi sumus eorum, qua rudia hus annis percipimus. pro nam, uel quia . Et in illa
Ouidis,Nil aliud Vestam quam pu ram intellige lummam: Natas deflamma corpora nulla uides. pro nata enim. Nec aliter in illo Ciceronis, Non solum no- his natisumus: ortusq; nonripartem ibi patria uen dicat. pro ortus enim. Opulatiuae pro eiectivis. ut, atque, ac, proquam. Terentius, Ne ue aliorsum atque ego feci au perita Sed de iis inconstra tione plenius. Neque, probo non, diuisis. Terentius in Phormi ne, Neque eum aequum ait facere.Sed hoc Gracu est. Item, at, rasaltem. Cicero pro L. Flacco . Si non propisquitatis, at aetatis siuae. Si non hominis, at humanitatis rationem haberet. Nam, pro autem, uessimili discretiua . ut Ciceraio Salustium, Nam quod in uxorem, filiam meam tam petulanter inuecisses. Non ignorandum hanc
Er ingressum tantum rei aliquando significare. ut Terentius, Eo pacto O viati uitam, O consilium meum cognosces, est quid facere in hac re te uelim. NMn is Postquam excessit ex ephebis, Oci Nisi, pro quam. SaluII. Nihil aliud st fatigando, nisi odium quaerere. Terentius , Nihil uolo aliud nisi Hilumenam. Cicero, Cura igitur nihil aliud nisi ut
112쪽
De emend. struct. liber secundus valeas. Idem, Quid est aliud Gigantum more bellare cum di s , nisi naturae repugnare in Rectum enim in his omnibus uidetur,si, quam, loco nisi, ponas. Non est admonitu alienum O quod , ut non , pranisi uel quin, honesta uarietate accipitur. Cicero pratege Manil. Non enim possunt una in ciuitate multi rem atque fortunas amittere, ut nonplures secum in
Videtur quoque , An, prope accipi in illa Liuilis primo, Eo ex finitimis populis turba omnis sine dia
scrimine, liber an seruus esset, avida rerum nouarum
perfugit. nisi ingenitrio totum illud, liber an seruus .esset sub appellativo illo, discrimine, intelligas.
Item una illa, siue, pro duabus, si, O, uet. Cicera Attico, Et Hilarumsuum libertum uenisse is Sexto caliteris ad consues, siuequo alio nomine l. pro uel si quo alio nomine sint . Vt q*ρqMe pro, quod, Prisciano auctore legitur iurati gura,qualis est Terentis Phorm. Si est ὸ patrue, culpam ut Antipho in se admiserit, non causam dico. Et Plin. x VII i. Neque est ut putemus ignorari ea ab animalibus, qua quidem quae praeparauerint contra serpentium dimicationem, quae post praelium ad
medendum excogitauerint,indicauimus.
Sunt O aliae rationes, sed ad tropon potius ref rendae , qualessunt, cum, trinis, pro similis tristi a ripitur . ut Terentius, Accipio tristis, terram intuens modeste . Et, turbatus, pro similis turbato. Virgil. Nanque ut con pectu in medio turbatus inermis mile est cum, dicimus, o loquimur, pro dicere ein i
113쪽
te De pari. enallage. 37QUUemas, Orpamus. Et ci speciali utimur progerae ι i. ut Ouidius , Iuppiter ἡ tersa genitam ment tur . ubi mentitur, pro dicit, positum est. Idem, i Ust O extendi campos, subsidere ualles. Vbi extendi subsidere pro, fieri, posita sunt. Haec autem Eliaia Iages ratis, est G raecis familiarissima. Et interpretes intus ignara, nonnunquam torquet. Praeterea cum factum pro diato ponitur. ut Virgilius in Bucolicis, Pasiphaen niuei solatur amore iuuenci. pro canit, ut sc dicam solatani, uel adiungit solatam. Rursum, Tum Phaethontiadas musco circussat amarae Conicis, atque sola proceras erigit alnos. Vbi circundat, reuit, pro canit circu tas Orinas. Non aliena ab his sunt talia, quali Plinius utitur, mirum molybdenam in plumbo dic - i' . dam. Intelligitur enim intra' i ctatione uel capite de 2 'ν plumbo. H THO-
114쪽
Structura liber Tertius: siue de Constrinnione NominiS,S PronominiS .
. . C D E Enallage tum partium Vs rum generalium,ii quae ub his com A : pri bensa sunt, generum , hactenus Deinceps de illsa partium interseemedata Lira Iura,quae etiam conriructio dicitur, agamus. E in igitur confii Elis, debita partium orationis inter se compositio , Rutire Ia Grammatices ratio exigit. Porro red Ia Grammatices ratis ea est, qua uetcrum probati simi plurimum , cum loquendo tum scribeudo sunt usi. Hanc,
cum admodum sit uaria, diuisisse in genera, muti inaltys artibus ferisolet, ut docendi compendio plur,mum conducet, ita fateor uereri me, ne d proprio aditis fini nonnullas retardet, dum huc auocati, curi
sius ista quam ex usu it, di virent. cuiusmodi uitio utilissimassaluberrimas; artes ad garrulitat , uerbaq; propcmodum redisessimas. Sed cum mea culpa non erit, si quod ago, peruersa ingenia in aliam par tem , atque ego destinaui, rapiant: O simul merem uertendum mihi uitio non esse, si aliarum artium scriptores imitatus , breuitate diluciditateq, quam apta generum di induo maxime profesto praesa felici ribus ingenise confula tentabo confusam conri Ctio
115쪽
De const. nom.&pronom. 38nis laxitatem in certa genera diducere. Quod tamens minas apte praenitem,quisquis ad publicam utilit tem id corriget, huic tantum aberit, ut ueluti correptori succenseam, ut etiam tanquam adiutori debere
Sunt ergo conctructionis duo prima genera. Ait rum, cui nec deen quippiam, nec redundat, nec loco suo abeIt,nec immutatur. quod non immerito Iulium appellatur. Alterum contra, cui deest aliquid, uel redundat, uel loco suo abest,uel immutatur, non tam usnesummorum in Romana lingua uirorum exemplo,
quod figuratum dici potest. Horum quoniam utrunqsetra tare seorsum statuimus, prius in duplex rursus gunus diducimus. Alterum, quod ex persona ratione t tum pendet, quam ab argumento prosopicen appelles. Alterum, quod personae, discrimen non agnoscit. Per Isnam hoc loco generaliter appello, quicquid rationem exhibet alicuius ut subsissentis, uel uocati, uel ager iis, uel patientis: uel cui accedit decedit ue quippiam, diei cause,uel loci,uel temporis,uel instrumeti,uel deniqμe quod casus alicuius propriam rationem p fert.
uoceturq; si non disyluet hac, COUructionis persona. sicuti altera, quae ab hac eis diuersa , sermonis: Mempe qua loquitur,ad quam sermo dirigitur, de qsa
sermo habetur. Proxima genus,quod persona: disserentia no VKο- scit rursus in duasscinditur 'ecies. Una,quae non dedinata Ducategoremata recipit, unde Syncat gor maticen no incomode dixeris.Voco generatim Synca tego mala,qua necsolita quippiam signi cat, ncc in
116쪽
De emend. struct . liber tertius oratione nisi cu alij iuncta consi t. Quod genus uu
mn declinatae partes omnes , et ex declinatis interr i gatruo, t partiti Ma,et particularia, uniuersalita imna, et quadam eta pronomina. Altera,quae in uocibus Glaxat pro linguae Romanae proprietate iugedis,tota uersatur. Haec in delectu O ordine tota cosinit.DAG
E tu, ut cu superlativis quisq; poti us subiicis qua G
mnis. Ordine, cum dicis,Quam urbem flatuo,potiusquam, Urbem gram statuo. Videturq; haec reliquo rum generum communis, quinetiam cum figurato inmterdum se communicare. I taque nec certo aliquo locod nobis,stas arsim, prout occasio eius erit, tractabi , tur.Vocetur autem si placet Latina, quoniam Lat
nae linguae sit propria.Omnibus bis generibus illud pri
mum commune in quod in uocibus , non in rctas e
rum congruentia syectatur. Neque enim si indicata muliere dixeris, Hic me caedit, incongrua statim paratium constructis arguitur, nisi mulieris uocabulum cum pronomine subaudias. Qua ratione tectum Ιὀlae' cismum committi nemo neget. Si enim viri uocabulum subaudias, ad constructionis certe congruentiam ni hil desideratur: rebus tamen uocabula parum recte reddideris. Verum id genus in Barbarisenum potiusi cadit. Similibus adhibenda in talibus discretio est. Siquis ad unum loquens, dicat venitet aut ad multos, discede. na si in prioresubaudia tu in posterior uos, Soloecistinum faciat. Sin illic, nos, lac, tu, non Soloecismum, sed Barbarismum. Comune quoque O illud essquod in duabus minimum uocibus, earum natura sp statur. Id quod ex uocabuli istius tum ut, tum desini
117쪽
risne facile intelligitur , nec fere plane pluribus, nisi Syncategorema uel numerale sit quod tertio loco adii
citur, ut Centum niuei iuuenci, Nullus uir bonus , Quidam homo diues, Omnes boni ciues, Hic uir pru' dens, Ad Oceanu inque. Catem ex duabus his uocibus,
quibus minimis conflare conItructionem diximus, in pro Opicis, altera sublesti, O tanquam basis rationem sustinet, ueluti propria nomina ct appellativa: altetera, eius quod huic semper innititur, ac de ea dicitur, Hq; sine ea consistere in oratione non potest, ut adie-Etiua , O quae adiectivorum naturam imitantur ,
herba, O quaedam SFncategoremata.' Sed qua ex Persona ratione pendere diximus,qua scilicet lat mepatet. ideo cateras tractanda naturaliter praeuertitur, ea duplex in . Aut mira uoces ex quibns constat , ad eandem personam referuntur , eandemq; repraesentant, aut diuersas. Priorem, quo
niam in eadem porsona subsistitur,intransitivam, siueta Graecemuis9-η αριε ταβατον V pellas.Posteriorem quoniam ab una in alteram fit transtus, transitivam , ue Graece ραταμπικην. Harum
scuti nomina ipsi , sic naturae proprietates diuersa sunt : quippe quibus unica persona subest hae in i s con
structionibus accidentibus, quae intose balent comamma, necesse est concordent, ut in progressu per exempla patebit.Voco constructionis accidentia gene ratim, casum, genus, numerum, personam , modum, O tempus , quὸd in his fere omnis legitima constructis uersetur. Contra, qua ad diuersa referuntur ,
Apolloniis auctore, sub diuersis accidentibus coniungi H 3 partim
118쪽
r De emend. strui'. liber tertius partim possimi, partim omnino debent: quippe qui casum et per λnsi adeo recurrere censet,ut ubi eadem tpersona, idem sit omnino ponendus o casus, contraq;
ubi idem sit casus, eadem subsit Θ persona. Sed huic perdigicilem inisci scrupum accusatiuus , quando i
finitum uerbum tum praecedit, tAmseqμitur, ut Chremetem percssisse Demeam: ubi diuersas esse pers nas constat,nempe agentis O patientis, sub eodona tamen casu. Sed facile fortasse tanto uiro,cui etiam sub scribat Theodorus Gau, patrocinabitur, qui librum de partibus, quem huic necessario praeposuimus, accurate legerit. Nam Apollonius fortase, sicuti hi qui sextum septimum casum sub una voce comprehemsos uolunt ,sic geminum uult esse accresativum. Verum nos certe i scrupis id genus, quantumlibet blam diantur, deinceps consulto aminebimus, cumsint ad Uentationem, quam ad destinatum nobis scopum magis accommodati. Illis igitur elocutiones, Cui nunc cognomen Iulo , ct Cui Africano fuit cognomen,
FaunuIofuisse nomen ferunt, cum similibus, nisi eo
contra rationem auctorum usus asserat, Soloecoph nes sunt: cum dativus ille propriorum, est nominatiuus cognomen, vel nomen, eandem pcrsonam repraesentent, Itaque etiam ct ὰ restis illis arguuntur, cui Iulus,er cui Africanusfuit cognomen. Cuius nodi elacutionum etiam plurimus est apud auctores usus. C, ero, Argentarius Sextus Clodius, cui nomen Phosemis. Quintilianus, Notum est quid Gliconi accideris,cui Spuridum luit cognomen. Terentius Hecyra
es huic nomen fabula. Sed de transitiva intrant
119쪽
m a latius , i prius qtu mihi ante omnem de hisit a d putationem praesumeta uidentur,apposuero . Ea igis, a tarsunt huiusmodi . Verbum definiti numeri personae conplere in oratione ne nominatiuo a fronte nou res potest. Nec rursus nominatiuus aut solus,aut ὰ uerbor, omnino absolutus . adiectivum nomen, aut quod adiectivoru naturam con truendo imitatur, sine prο- stili prio uel appellativo,cui imitatur. Nec prouocabulumna Qui,relatiuum ue pronomen,sine aliquo qIod ὰ prio-
a r sensu repetat, praeterea sine uerbo suo,eoq; 2 uerbori quod repetit plane diuerso. Nec rurs/s duo verba in eodem sensu quorum scilicet neutrum sit infiniti modi, sine nomine uel adverbio infinito, ut Teneo qyid erint . prae attilio,ubisim,nescio. Namsi uel coniunctio, laei uel similitudinis adverbium expressum suppressum ueinterueniat, duo omnino sensus potestate , uiribus piis funi,DiItalocantat,Viuit cutscribit. Nec praeposicii extra compositionem,citra nominis uel pronominis iiii cos M. Vocativussubi ceresibi uerbum cuti nomina- ti'Vs ηοβ potest, propterea qaod agentis uel patientistis, uel subsistentis repraesentare personam nequit . o Iam quod omni intra triae commune esse diximus, iis ag per ligulas examinemus: additis etiam siqua uel it pytem communia,uel singularum pro-; pri' mox de transitivis acturi. E rgo quatuor non am- ij.l plisti m' iiDnt, qMibus intransitive confimi quaepiam, a obser alitur. A t enim uerbum cum eo struitur,cui in- NititHr: qδα prima Intransitiva idcirco iure appelle- quoviam omnis quantumlibet pleni sermonis, sitis vcluti fundamentum. Aut adiectivum cum proprio vel '
120쪽
De emeniu struct. liber tertiuς ruppellatino de quo dicitur: quae secunda. I inis vombulum Qui,relativumve pronomen,cu eo quod a superiore repetitum ecum repraeseηtant : quae tertιa. Aut
quod apponitur,cum eo cui apponitur: quae quarta. teres hanc Epeaegem uocant, Neoterici oppositione Sed cum publice receptae appositiones , participium Ens quod alias in usu non est, omninosubauditum habeant, nos alias non disiimiles eis elocutiones, in Pribus tamen adhibitum participium est , Grammaticorsi pace luc reduximus. Cuiusmodisunt hae,Cicero dem gnatus cosui, Scipis dictus Africanus. Etiam in quibus uerbum inter ea,qua sub eandem cadut personam, est interpositum, ut Caesar erat distator, O lauius dic batur Augusus. Sed in his propria uel appellatia tertium locum occupant. In quibus enim adiutiuum hae locum tene u Terra est immobilis: doctorum iudicis arbitrios relinquo,uelint ne eas ad secundam intranstruam, an ad hanc quartam reduci. Use interim de . his,quoniam nomine aliquo docenti es utendum,qu
quartam liciant, uerba faciam: quando se adse-
cundam referam, fortasiis nomina confundam, dMas nimirum eius rationes, primam secundampnatueret antas. Ergo cum tot non amplius intran tiua conmstructiones snt,uerbum certe cum eo, id fronte ι o iuηgitur , is nominatiuus est, duo tantam habet a .cidentia communia, numerum Opersonam. Itaque initotidem cum eo conueniat necesse est, ut Aencas ait.
Sin accusativus est, cui uerbum infiniti modi succo dat, sicuti nullum habent comune accidens, ita tranflatilis coniungi interse possunt, Te isse, uos oribunc