Philippi Vvannemakeri Belgae dominicani Triumphus litteratorum, in quo Borromeianae virtutis imago

151쪽

in palatium delatus, una atque altera hora transieratquὁd Principes omnes a me discessissent, cum nunciatur mihi , Legatos illorum adesse. Iubeo intrare. Ingrediuntur. Primum salutationes denuo mihi deseruntur amplissimis verbis.

Deinde gratiae aguntur , quod C L. v. E. Pu TE AN v ex vestra omniumq; sententia, merito ac iure, Litterarum Principem pronunciassem. Tandem comuni legatione denunciant, auctoritate vobis Principes deferre, quod QUAECUM

NIA FIXAQUE FOR Ratari fixa omnia si late serperet illorum potentia . Quid e Haecne mei caussa. Nonne vestra. Quid ora vultrisque omnium moventuri Quid

obstupesciti. Quid vos mutuo adspicitis ' Et est , est ut die, Ea occasiono quatocyus vos advocavi, Senatum fim

152쪽

ZITTERAσORVM.quent Sceleriter, ut videtis , coegi. Quid nunc fieri placeat, ostendite. Ecquid occasionem hanc subterfugietis ξ Quae sanari possunt, quacumque ratione sanate iqua resecanda videntur , non patiamini ad Reip.vestrae perniciem manare Saepe jam ad me Rei p. vestriturbatores de . tulistis, saepe questi estis si vultis, ecce medela vos adhibete. Non deest potestas, non deest auctoritas. Vos vos , dico aperte, nolite nunc deesse Notum enim vobis omnibus , quomodo, sia qui bus sapietissimus :r : ἰοῦ discesserit nuper vulneratus, paene perierit. Notum quid acciderit Optimo vi

: ζ magno&sincero animo. Nominabat profecto singulos, ad quorum nomina singillatim singuli ingemiscebant , sed cum abessem longius, non cupiebam. Novistis quid reliqui quos nimis longum esset recensere perpessi fuerint . Sed divino munere servati estis Munere . inquam , summi

Apollinis Mantiquissimi hujus Reipub.

153쪽

custodis, hanc tetram tamque infestam vobis pestem, toties jam effugistis . Cavendum tamen ne amplvis ausi insurgere dc tamquam Censores Principesque, in Litterarum Patres Patria violaie.Cr dite, non quiescent. Nam honores quos

quieta Repub vestra desperant turba a consequi se posse arbitratur. Quare nucope series, si vivere permittitis a facite ut multis vestris firmisque prςsidus oppressi, commovere se contra Rem p. neu- ei quam possint. Circumspicite omnes procellas , quae imminent. Enimvero nunc tranquilla res em de futuris vero Draximum sorte propositum est certa me .senee ενι Certamen ' Aiunt hominespia in alieno negotio videre, quam in suo vellem falsum esset, non prospicerem certu magnumque malum, ni eretinas illas mentes averruncaveratis Boni estis Bonos admittite. Quid ergo Timeo ne mali vos immutent ρ Non timeo ne impediant Idem it,id; ut antea saepius Prosunt inter se boni exercent enim Virtutes, o Sapientiam iu uictata continent. I tales non admise.

ritis

154쪽

iliis, vel removeritis nullam praebebunt caussam doloris nullam moestitue. Non turbabunt vos Desuiarat uterque ab id α bt baquem , cum quo conferat, cum quo quaerat.

Desideratis dico, sed similem hoc est, bonum, virtute praeditum vi ut summatim dicam, sapientem. Nam i Sapientis Idem ibid.. anιmum ferri movere nemo aliud potes ini apiens. Scio ego ex tranquillitate hominis , quis fructus eveniat Crescit eius animusvi ad majora accenditur. Atqui haec ita a medicuntur, quasi jamjugularem, quod in deliberationem voco.

Sed non jugulo, non condemno propono solum quae commoda quaeve incommoda consequi possint, utrumvis admi, seritis oveamini vos famam, decus, honorem vestrum , que apud mortales omnes adquisivistis. Et per pilis. quo OrC, qua voce quo modo hic utendum suspicer Si sapio, non dissimili oratione quam Divinus ille Plato usus fuerit ad Diovisu iudkisi Tyrannum. Ipse quo pacto vos luc gerere debeatis, clare demonstrat. Equi dem, per Deum immortalem , spernun

vos.

155쪽

tiam, Virtutem spernunt,qui tame doctos sapientesqi sese jactitant,atque apud multitudinem, quod maxime student, gloria sibi pariunt, tamquam sapientiae amat res. Igitur quid Honorabitis qui vos contemnunt Infamia. Haec a me obiter. Non quasi omnino removere uinpiam, cum non tam ulcisci studea,quam placere, si fieri posset in sanare i os utrumque conemini&bona quadam sorte divinaque fortuna, Artunatius vivite. Cossilite, desiberate, intendite animos vestros, vos praecipue MEI BELGAE, quibus Principatum merito detulimus.

Si quidem exaruisse Sapieti nostra quodammodo jam atq; a nobis ad vos divertisse videtur. Vos dicite quod remedium, quis obex his surijs opponi pollit vestra res agitur AEquiis justi hic stiis Sententiara vestram exponite, i here prorsus&lege steti:Ego persona arbitri si vultis

imo quia vultis adsuma. bdita perferent, bus removentibus inimicis coiter consulam. Hoc tamen prius moneo N prae

moneo.

156쪽

LITTERA TORVM rostmuneo. Si qui hic post senatus decretum dissenserint, eos communi senrentia hostes existimate . Nec prius desistire, quam ea quae a vobis decernontur, qualizdiuina somnia vigilantibus supervenientia, perspicua quidem atque selicia, perfectissime impleatis. Sed dicat nunc aliquis. Dic tu Litterarum Princeps E.Puteane imo a quo justius sententia exquiretur Tu insultus illorum etiam perpes.sus, tu excepisti. Quid censes ρ Quid tu

VRi,m mi vel dicat ahqola Italorum si ita Belgis videatur. Qindat M. ANH

pleti etiam admiratione, quod ade&benigno amicoque animo cum illis Olbisi

terrae Principes uterentur, commoti tam

praeclaris verbis, quae Antistes protulerat. Vtebatur enim fluvido, Ciceroniano stilo, nam Chilonius multis Italorum non arridebar. Praecipuos tamen illorum, e si non uterentur, novi Laconismum ad coelum efferre mirique modis ei favere.

157쪽

LITTERAσORVM. Tras nimisque invidae , nobis non inviderinis inustii Asu i , est te Salin, ne qui Τι

Delectat, movet, recreat humanu genus suis lucubrationibus, S ad optima perduiscit adolescentium animos, hoc est, ad M. nam Mentem. Quid acutius Cotio ejus Quid pulchrius doctiusq; AvDATIONE BELGICAE IvvENTvTIs Quam vero Doctrina Sapientiamqs non spirant coN

SOLATIO CAEC ITATIS, reliquaq; scrip.

ea Quam etiam,singularem lectori non adserunt voluptatem Θ Quis in exprime dis adsectibus aptior in sententiis acriore in describendis rebus divinior pin persu dedo sortior videte THYRsos videto

ma his profectorio litterarum columen. Provocabo iterum illius testimodium, in quo cunctos facile conquieturos confido. Cum primo M. Anti Bonciarium invia serem, & Puteani Constitionem Caritans offerrem quam e Belgio cotuleram, Ecille avide legi sibi curasset sequenti die adeu reversus omi yyame Icer inquit,/

I Ecquis

158쪽

Ecquis divinior Putean, O vita Hoene scriptum clare videtis de Caecitate Quid

dicam non occurrit, nisi hoc sorte . Lumi.

nibus orbum caecumq; fuisse plane adfirmem cum Amplissimum illum Virum co- solatetur. Scribi certe in hac materia nihil metrus potuit La dico, sicaecus dico. Nam nostrum esse arbitror, censere ista 'in eadem fortuna xx circiter annis laetamur De caecitate nulli melius judicabui, quam nos, qui Caeci . Quare uerum Mhis iterum repeto Opinionem meam superare hoc scriptum , hominis non Caeci, sed videntis. Haec extra rem dicta curissum nunc prosequamur. Erecti itaque,

Litterarum Patres, Antistitis oratione: inter se capita conseretes nelcio quid mus- stabant, hilarem praeferentes vultum. Aliquamdiu hoc duraverat, cum iterum ANTIsΥEs: PATREs, inquit, quid ha retis Rem exposui. Quid moramini e Viros vos ostedite. Ipsa innuentesimnes Puteano, sententiam ejus expostulabant nimirum cu Princeps esset, nec fas

videretur aliquem praecedere . Ille nega-

159쪽

re instanter, costanter nec decere eum

de ea re dicere de qua facile suspicari

possit, propter inlatam injuriam, commo

severiusque ab eo dictum. EGONO, LITTERARvM PATREs aiebata Absiti An ignoro quam cito hic peccavero N itis qui exceptus nuper ab iis suerim, quae Calumnia impetitus qua iniuria circuri sentus, quibus etiam salsimoniis cospere sus. Quid restat; nisi me ira aut odis severius loqui existimeti , mala illorum4 qui tamquam tofellas inimicitias mecusemper gesserint exaggerares isset ita iserte, nescio tam ψnan diuersum sentire non tam tollendos quam perferendos pronunciarem . Sed dicat L. He sius, dicat Vmediivs Et quidni potius aliquis Italorum Hispanorum, Germanom, augGallorum Ex re iudicatem , tamquatride quibus minor suspicio oriretur, ne ex adsectu dixissent. Frustra haec Puteani excusatio erat. Nam illi contra recusaro Omnes,confidere uni usipsius candori,nec minimam suspicionem suturam , de quibus verebatur denique serio sententiam

is ejus

160쪽

dicam non occurrit, nisi hoc forte Lumi. nibus orbum caecumqs fuisse plane adfirmem cum Amplissimum illum virum co- solaretur. Scribi certe in hac materia ni hil melius potuit . Ita dico, sicaecus dico. Nam nostrum esse arbitror, censere illa

qua eadem sorinna xx. Circiter annis laeta.

stir De caecitat e nudi melius iudicabue, quam nos, qui Caeci . Quare iterum de his iterum repeto Opinionem meam suinperare hoc scriptum hominis non Caeci, sed videntis blaec extra rem dicta curissum nunc prosequamur . Erecti itaque,

Litterarum Patres, Antistitis oratione: min1er se capita conferetes nescio quid mus. stabant, hilaret prauerentes vultum. Bliquamdiu hoc duraverat, cum iterum AN TasTEst PATRΕs, inquit, quid, retis Rem exposui. Quid moramini Viror vos ostedite. Ipsi innuentesim ne Puteano, sententiam ejus expostula

tam nimirum in Princeps esset, nec fas videretur aliquem praecedere. Ille nega- . a re