De necrosi ossium nonnulla : dissertatio inauguralis medico-chirurgica ...

발행: 1833년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

'ausae, quae ad Ileerosin proserendam attribulatii,

minime ab iis disserunt, quibus in mollibus corporis

humani partibus ulcera atque sphacelus Oriuntur; Sed cum in ossibus vis vitalis minor sit quam in carnibus, facile concludi potest, causas, quae in substantia molli suppurationem ianium producerent, necrost Originem esse daturas, simulatque ossa assecerint. Omnia, quae in periosi eo, vel in medulla, vel in substantia ossea ipsa nutritionem tollere possunt, ne crogeos causae haberi debent, quas in internas et exiernas dispescere possumus, prout aut in corpore ipso gignuntur aut extrinsecus essecium in ossa oXercent. Constat febres acutas malignas oXanthematicas, variolas, morbillos saepe motastasin in ossa tacere taliquo modo vim eorum vitalem tollere, ei scrophu-losin, syphilidem, arthritidem, scorbuium necroseos causas fieri, humoribus corporis corruptis, ita ut partibus nutrimonium desii. IIydrargyrum, quo in syphilido necrosin arcer ΡοSSumus, jam SaePe necrosin, praesertim maxillae inferioris produxit, si magna ejus copia intra breve temporis spatium in corpus inserebatur, aut si aeger, cum hoc remedio uteretur, non Salis cavebat a refrigerio aut aliis noxiis. Modici etiam assoriani, exanthemata chronica, Siculi scabiem, impoliginoni et lineam per ine Pio remedia electa in paries internas repulsa necrost Origi

12쪽

os aut ejus medullam laeduni, ut Vulnera, pressiones, fracturae, luxationes, Caustica, refrigerium. Inflammatio, quae Per causaS necrOSeos, de quibus modo locutus sum, in Osse oritur, aut lenia esi aut acula; lenta inflammatio praecipue in iis hominibus Observatur, quorum vires vitales sunt debiles ei qui hanc ob rem non sunt proclives ad inflammationem, sed etiam ubi causa Chronica, Scrophulosis, Sy- Philis adest, aut exteriora ianium ossis sunt assecla; at si inflammatio interiora ossis invadit aui homines robustos, sensibiles et quibus humorum est abundantia, tum gravibus sympio malibus, dolore ingente, se-bri aeuia sese manifestat. Ea pars, in qua necrosis formatur, iumescit, saepius tarde olevatur ei iumor, non sicuti in abscessu simplici videmus, acuminatus est, sed latus ei diffusus, ita ut limites dissicito statui possini, et eo magis, quo profundius os affectum est situm; tum vero lota regio illius ossis, aut iolum membrum intumescii, in quo morbus sedem habet. Tumor elevatur et Increscii, donec pus, quod formatum est, exitum sibi paraverit; aliud etiam iunioris genus observatur, O 'doma, ei in iis quidem, qui diu ei cum gravi morbo stitii luctati, ubi alacritas dolorum solidarum partium robur fregit, aut qui diuturno ei largo piaris effluxu sunt emaciali. Postquam pus tempus aliquod cx obscessu aperio emanavit, fistulae formantur marginibus callosis cinctae, quae non coaleScunt, quia os emortui in aeque ne aliud corpus alienum impedii, quominus interna

13쪽

ulceris superficies sanetur, vel quia, emortuis partibus ossis ejeciis, cava ulcera resiani, quae eadem ex causa, quod cava sunt ei quod ex superficie tota eorum pus confluit, cicatrisatione sanari nequeunt. Ulcera quibus necrosis subest, puris magnam Copiam sundunt, labiis incurvis cinguntur, caro ex iis navida vel iniense rubra, inaequalis, Sine SenSu, quandoque tamen vehementer dolens eXcrescii, quae si tangitur

sanguinem facile dimittii. Ex signis, quae modo adduxi, minime tute necrosis cognosci potest; iacium quoque in auxilium Vocare nos oportet nisi Ossa an secia nimis latent aut anfractuosis fistulis aut carne luxurianie, qua ulcus est obiectum iaciui sunt subducia. Exploratio nudo digito securior est ei ob id praeserenda, Sed quandoque ulcerum Ostia iam angusta sunt, ut digilus sine molestia pro aegroto ad sundum ossis morbosi geri nequeat. Tum sillo utimur et quidem argenteo, quem in diversas dirigimus paries, ut videamus quantum periosiei ab osse recesserit

aut uirum soluia an vacillans sit illa Ossis pars. Nonnunquam pars ossis Vitiata eX ulcere prominet, aut

aperiis diduciisque ulcerum labris percipi oculis

poteSt. Necrosin externis causis oriam esse scimus, Si loco existit, quo facile illac vim nocivam eXero re ΡοSSuni, si aeger narrat noxiis exiernis se expositum fuisse, aegerque integra colorum fruitur sanitato; si Vero aegrotus exiernam causam illatam misso cognitum non habet, si Docrosis in ossibus sedem habet,

14쪽

quae multis carnibus iocia, exiernis injuriis non ita sunt exposita, si in medulla exoria esi, quin exteriora ejusdem ossis labem contraxerint, aegerque imbecilla tantum fruitur sanitate, ium necrosin interna causa

Eadem Vis, quae primae ossium conformationi

vel organicamque dignitatem iis imperiit, efficaciorem Sese praestat ad Ossium regenerationem, quae post morbos ei laesiones eorum contingere consuevit.

Licet hoc phaenomenon adeo mirificum sit, ut veritas rius in dubitationem possit vocari, plurima iamenoxempla in chirurgiae annalibus enumerata prostant, quae et steri posse ei saepius fieri comprobant. V o i d in a D ti ei C ο o p o P eXempla collegerunt, in quibus paries amissae instaurabantur et eXperimenta recentiori aevo insiliuia regenerationem ossium omnibus dubiis expediverunt. Partium amissarum rogeneratio, in ordinum inferiorum animalibus maXima, exilior tenuiorque est, quo persectior animalium fabrica est. Haec regeneratio in animalibus inferioribus iam mirifica osi, ut non solum Particulac singulorum systematum, verum etiam tota membra d perdita renascantur, id quod observationes a permulti Datii rao scrutatoribus fido dignissi- sinis luculentissimo consosiantur. Quod superiores animalium ordines alii ei, experientiae iustimonia

comprobani, membra quidem amissa nunquam regenerari, vertim tamen Porticulas singulorum systomatumroproduci posse. Naiura in regenerandis systoma ium

15쪽

singulorum particulis eandem normam persequi videtur, cui rogeneratio summatim accommodatur, etenim quo persectior illorum systomalum dignitas, eo rarior reproductio, quo cXilior autem coriam vita, eo promΡ-tior haec esse consuevit. Rogenoratio telae Corneae. quae insimum organisationis gradum tenet, luculentissima est, etenim pili ac opidermis destructa post breve tempus renascuntur pristinamque indolem recuperant. Telae corneae Ossa proXima Suni, tum quod vitam, tum quod regenerationem attinot. Partium autem sublimiori vita praeditarum jactura, uti musculorum ei nerVorum, Hunquam Sarcitur, licet enim sines nervorum dissociorum conglutinentur, neutiquaIn tamen regenerationi locus est, quum quamVis nova substantia nervea producatur, nulla pars amitteretur. Quoties vertim substantiae damnum accidit, nunquam processus regenerationi similis animadvertebatur, siquidem materia regenerata speciosam ianiummodo similitiidinein cum pristina exhibuit. Alia est ratio systemaium OXiliori dignitale praeditorum, quorum particulae renatae deperditis ex toto similes suDi. Exporimonia et observationes a viris praestantiS-simis insiliuiae hoc axioma comprobaverunt, attamen recentiori etiam aevo docti quidam viri, praesertim in Franco-Gallia exsilierunt, qui corpori humano Omnem roproducendi facultatem derogareni, sallaciamque Subesse judicaroni, si a rogetieratione pilorum ei

epiderinidis discedas, quippe quas Paries Pro materiis

16쪽

exerenteiiiiiiis habendas, propria vita destitui existimani. Provocant etiam ad Hippocratis observationes, qui in plurimis locis aphorismorum omnem

rogenerationem insiliatur: quodcumque os, sive cartilago sive nervus Praecisus fuerit in corpore, neque augetur neque coalescit.

Idom alibi: noc illa promotio editur, ne in pueris quidem atque insantibus, qui ianium haberet caloris, quantum ΡοSi ea nunquam si Pars aliqua latum unguem Suo loco eXcesserit. Tametsi regeneratio partium sublimiori vita imbuiarum haud existit, lania ia-men Observationum caterva reproductionem partium humiliorum, nominatim ossium, confirmat, ut temere tantum in dubitationem vocari possit. Quodsi auctoros nonnulli eXperimoniis suis sussulii, statuerunt rogonerationem ossium nonnisi into. gro PeriοSi eo contingere posse, alia men alii existi

riosi eo indigere, sed aliis quoque partibus ad hocco negotium uti posse. We id mania, qui Plurimas PQ-riosi eo attribuit parios, non dissiletur regenerationem ab aliis partibus administrari posse: ut succr Scat, inquit, noVum os, opus est ui Periosicum vel quae aliae nutriendis ossibus inserviunt membranae, illaesae supersint; cienim in Iongis ossibus, in quibus oborta iubi totius necrosi, periosi eum ipsum inflammatione vel alio modo destructum est, novi ossis rQ-gonoratio descere videtur; idem vero alibi largitur, epiphyses integras ei illaesas, toto ossis iubulo por

17쪽

nocrosin destructo in novum canalem coire Pi coalescere posse, licet Periosioum desii.

mera et a cujuscunque constitutionis morbosaevi libora est inflammatio, cujus ossecius, medulla artificioso vastata, in corticis tela observatur. Isia Plasticae seu adhaesivae inflammationis Daturam induit, quam inflammationes purae aculaeque prae celeris ostendere solent. Ejusmodi inflammatione vasorum vitalitas aucta corticem in certa exiensione emollii atque laxat. Subitaneam destructionem totalem telae modullaris Ossis longi cujusdani restitutio ejusdem, quoad maximam partem ope regenerationis diaphysoos ceria lege sequitur. Scimus os quodcunque, periosi eo eX-ierno spoliatum aerisque aut aliorum corporum alienorum injuriis diutius expositum, necrosi partiali abscedere. Eodem modo, facie interna nudata ei sonio vitali orbata, os potest inierfici. Eionim si iola medullaris ponitus destruitur vasa Simul pessumdantiar, quae sub Domino nutritiorum iubi penetralia ingressa, partim medullam occupant, partim ramusculos subtiliores innumeros iitrobique parieti compacto ossis immittendo, vitae et nutritioni maximae partis eraSSitiei ejusdem prospiciunt. Rogonorationis adversarii conion diani in tali casu vasa periosioi illa sa stratum ossis externum nutrientia hocco ipsum porniciei eripere, sed experientia docemur, diaphysin toto ambitutum emori et Novam omnino circa emori iam ge-

18쪽

Mors diaphyseos non statim sequitur, nam os novum sirmissimo connubio, quale nusquam inter Partem vivam ei emortuam observatur, cohaeret cum antiquo et nonnisi formatione nova sere absoluta ab illo separatur. Simulatque vero necrosis confirmata est, mortuum a vivo rojicitur et mox membranam intercedere videmus, quae periosi ei lamina interna ea ex causa haberi non potest, quia minime texturam sit, rosam Possidet, Sed pulposa, crassa ei admodum vasculosa quamdiu Sequester adest invenitur, consumto autem eodem, ioxius medullaris munere fungitur, medullamque restituit. Nova diaphysis inier veterem ei periosieum naScitur, quod Prius tumidum, deinde vero ad normamroversum illi insidei, qua re sit, ut musculi os tenditios a pristin O Osse soluit Cum novo conjungantur,

stinctionibus nonnisi duranio stadio inflammationis interruptis, tum, ei Si Sequester adsit, nequaquam turbatis. Os novum, Praevertim initio, supersiciem non laovem ostendit sed inaequalis est foveis et rimis, quibus undique periosi uni se insinuai. Causa hujus rei in eo eSi posita, quod periosi cum hinc inde, ubi validiores Processus dabat comitantes vasa, quae in os immittebantur, et cmortuo portinacius adhaeret, aliis vero locis I OVae Substantiao, quae initio sui da loroesi, facilius cedit. Permulti auctores opinantur, Periosioum in hisce casibus Iympha iurgescens, in cartilaginem tu in in os transformari. Dicendum ostpraematuram ObServationem occasionem praebuisso

19쪽

hujus opinionis, cum Periosi cum lymΡha Pertusum,

tumidum ei vix dignoscendum saepe titia cum Siraiumusculorum proxime Silo in lympham gelatinosam immersum videatur. Sed cum novum os formatum crassitudine periosi cum, etiamsi tumidum sis, Superci, eum periosi eum novi ossis in id opiphysium ei sanarum exiremitatum diaphysium aequabiliter continuetur, cum eandem habeat texturam sibrosam os nulla in re a naturali secedat, Cum Praeterea Sciamus membranas sibrosas et praecipue Peri Osicum Dura quam regenerari, illa auctorum opinio rojicienda ost et verisimilius est novum Os a Periosi eo quidem Originem ducere, sed ita ut haec membrana integra supersiosos obducat. Vidimus, formationem novam ossis circumdaniis

moriem confirmatam iubi associi praecedere, idemque huic ab initio firmiter adhaerere. Natura protinus

omnem vim impendet, ut pars emortua a Vivo Separetur. Hanc operationem mirabiloni consideratio alienia necroseos superficialis scia exsoliationi; sic diciae, qualis in assectionibus ossis cranii, tibiae cic. halid raro in toto suo decursu Observatirr, optimc dilucidare poterit, cum in necrosi profunda omniariandem, in Versum solummodo, ioneant ordinem. Nimulatque mors superscisti confirmata est, limites Par iis perculsae candore ei aridit aio se Prodiatii, pars SSea Sana circumposita plus minias omollitur ei circumvallatione ramonium cingit. Serius Ocius pro ratione cnergiae vitalis, aetatis, dys crastarum ei crassi

20쪽

tirili ais ii ecroseos linea separationis aspera conspicitur, quae in cronam mutatur. Ramentum in dies mobilius tactum, specillo percussum clangorem specificum dat, sed, quamvis Solvium uirobique Aonitatur, iamon extractioni pertinaciter Praeter eXspeciali nomplorumque Obnititur. Eliminatione tandem Peracia, standus vulneris minimo durus et Osseus, sed potius vesiculis innumeris, Pus quandoque Copiosum rorantibus iccius apparet. IIao vesiculae Caruncula Dominantiar. Experimenta M. I. Wob cri ostenderunt:

Novam vivam maioriam osseam cum corruptionis medullaris cavi magnitudino non ejusdem rationis osso. Ab ista nova materia ossea cylindrorum epiphyses circumdari, qui in suo caVO Ossea maioria, quae COT-iici in dolo atque coloro adaequat, obstructi sint. In nonnullis locis opiphysium observari, corticem collulosum sacium esse ei cum Oxiorna ossea maioria valde cohaerere. Fibras ossoas, 'ira ac singulas collulas e D

sciant, ex atiliquo osse quodammodo oriri. IIbi autem epipli Vscos cortex, qui ossis diaphysi amnis sit, crassior fiat, ibi oculis nostris iolae osseae densitatis

discrimen api, aroro. Interdum tamen hoc discrimono vaneΝc ro ni ira o maioriam Ossoam Provenire, quae in exierna parte laxior, quodammodo radios efforens osse videatur. Quod ad modum pori in ei, qNO ADParatio pariis ΟΝΑ ne emoritiae Pi moiano scirmatio Poragatur, Woi d ira a n ii dicii, veram sep aratiotiiR ratio-nom in subductione particulorum esse . quae intor vivam mortuamque ossis partem assino; sibi adiaceani

SEARCH

MENU NAVIGATION