장음표시 사용
2쪽
Magnisce inumme Venerabilis, rellensis me, atque Celeberrime VIR,
N laeta atque clarissima luee, quam dies Titus natalis omnibus, qui Te amant, mirantur & colunt, hodiernus adsert, equidem obscura ve sari in nocte occulteque latere in tenebris noctuarum in modum, - nec debui, nec volui. Debeo e nim vel tantum amori in me Tuo, quo nullo erga Te singulari nec ossicio nec studio cognitum Tibi huc u que liberaliter prosequutus es ἔ vel etiam meritis in rempublicam Tuis, omni laude maioribus, ut S palam facere, quanto in aere Tuo sim, quibusque beneficii vinculis obstrictus teneat , dc honorem'Tibi pro meritis
3쪽
Tuis gratiasque maximas habere, mearum Omnino partium esse duXerim. Biennium est, quum in Tuorum me adscribere numerum, numeroque isto ac loco dignum iudicasti; quo quidem temporis spatio tot amoris Tui fructus metere mihi licuit, ut vix inueniam, quo tantos heneficiorum acemos reponam. Singulis per annum
hebdomadis litterarum I uarum, raro inanium, sed libris abs Te conscriptis , donisque mihi gratissimis re sertarum , honore me dignatus es. Quid ' quod nuper publice me salutans epistola omnes beneuolentiae erga me Tuae testes spectatoresque constituistis si quod mi hi dubium in re ardua natum fuit, ad Te recurri, Tu non secuisti, sed soluisti. - Si Tibi sitim rei litterariae meam exposui, Tu depulisti, satiasti. Tu eripuisti aut minuisti saltem, si quem dolorem ab hominum malitia cepi. Nunquam uno verbo mihi nec consilio nec
O quas nunc dicere grates, Quasve referre parem. Sed vereor, ne, si Tuas iam celebrare laudes mihi silmam gratumque meum erga Te animum declarare velim, aut Tua patientia abutaria, aut etiam ingenii culpa laudes Tuas deteram. Cum itaque vel Tibi vel mini satisfaciendi spes omilis praecisa sit, ne beneuolentiae Tuae heneficiorumque plane immemor videar, indicasse sabiem, quantum Tibi ipse, quantum Tibi omnes debeamus, mihi liceat. Accedat huic meo in Te ossicio votum pro incolumitate Tua perpetua, ut Deus T. O. M. Diem hune natalem non laetissimum solum reddat, sed
4쪽
gratiae suae largissimae bonis reliquam vitam, quam Tibi longissimam apprecor, cumulare benignissime velit. Subsisterem hic, finemque iam salutandi Te ais etiam scribendi facerem, nisi litterarum nostrarum iust, tuta ratio de argumento quodam utili pertractando me
Age itaque, non incommodum erit, de fato fictis;
in inquirenda veritate rationibus, quas uno nomine σου adpello ignorantiae, quod Tibi, V. S. V. non displicit rum confido, pro lubitu nostro pauca, quae epistola capit, disserere. Argumentum cum Tibi, qui tot errorum nebulas per quinquaginta, quibus scriptis inclaruisti, vitae annos, depultiti, tantam fabularum anilium segetem ex hominum animis exstirpasti, funditus que sustulisti, tot regnantium praeiudiciorum inueteratos morbos de throno deiecisti, non adversum, aut dignitate Tua alienum , tum mihi quoque congruum, quippe qui non mihi sed scholae vivo, iuuenesque omnium ordinum ad omne vitae genus erudiendos mihi traditos scio. Qui, ne quod ex primis annis vitium adhaereat adultis, in tempore , quid faciendum sit, quid fugiendum, admonendi videntur. Neminem, nisi qui doAorum de popularibus erroribus querelas numquam perpendit, ignorare existimo, nullam esse artem, nullam disciplinam, nullum vitae gonus, quod non densissimis, in clarissima licet sapientiae
luce, scateat errorum tenebris. Regnant asyla ubique. Regnant involucra, quibus ignorantiam aeque ac ignauiam suam tegunt homines, in Philologorum, Philosophorum, Theologorum, Jureconsultorum, Medis A 3 corumque
5쪽
corumque scholis. Et quod D. I. Fridem. Sc Erumusis credulitate adfirmavit, quod nascatur in familiis, u
Iriatur m scholis , exerceatur in foris atque curiis, conserivetur in templis, foueatur in ausis, in tumulis excisereri idem de asylis ignorantiae valet iudicium. Cuius quidem rei quum caussas quaerimus, cur lucis timidi effugia dc latibula rimentur, Varias reperimus. Latent vel in hominum ignauia & suscipiendi laboris metu vel in polyhistoris nomine di ambitu. Curiositate ingenita, essentiae primarumque caussarum ipsaque omnibus in . nata ignorantia, sensuum fallacia tuaicandique praecipitantia nascuntur. Rationis imbecillis liminbus circumscriptis, educationis neglectu, sectae religionisque per-
statione, fide coeca, commodorum ratione, communi doctorum voluntate praeiudiciisque aluntur ac prop.
santur. Sed de singulis singulatim. Primipilum ducathilologorum cohors. Hic propugnaculum ignoram tiae munitissimum, turrem Babylonicam in grammat, eorum bello, quo de linguarum primogeniturae vita, cando iure, deque linguarum diversitate digladiantur, e structum videre licet. Cui linguae matris titulus honorque debeatur, inter se contendunt. Quamuis Tute,
V. S. V. hanc disiceptationem futilem atque ineptam in Historia regni Babhnici iudicaris, cum dialecti sunt, imouis, Lingua Hebraea, Arabica, Graeca, M. addines sum, ni, sorores sint, sivi ordinis matres, Una, plures, modo visui sint, perinde; attamen istam linguam matrem , , hanc filiam faciunt. Si quis rationem quaerit, ad tu rem Babylonicam abeat, quo ae deor neve canfugiarit.
6쪽
In hac Primaevam Hebraeam conseruatam regnasse, in hac communis OriS gentium confusionem accidisse, ut ad septuaginta 3c plures numerus linguarum eX una ex.
greveritis, quasi in turri grammatisim vel didicissent, vel docvisent, quoi tum temporis iam fuisset exstructa Ba-blon, non vero aliquot post fleculis condita, aut in momento velut per somnum discere non unam sed centenas linguas ast inuicem dissonas feminis et luessis comiserintibus, suumque seruantibus Hisma, tam facile cogitatu quam dictu es
set. Linguarum studium maximam, ringente licet momo, eruditionis partem absoluit. Omne mihi tulisse pumctum videtur, qui has bene callet. Cum termi s dc vocibus res ipiae instillantur. Frustra iudices, cogitesmin
diuinis 3c humanis,nisi vocabulorum rationes cognitas nasheas. Rapidis notis verba committes irrita, aut cum Vm-hra pugnabis , nisi cogitationum signa nota tibi sint. Sed
quantas per Deum i disceptationes, opinionumque de veris vocum originibus deprehendimus varietates. Quot interpretes, tot sensus. Euolue sis lexim, legas obseruationes, animaduersiones glossasque criticorum lcverum cognosces. Colorem Elymologici circumfundunt, fi ctas Interpretes subornant caussas, labores Grammatici suscipiunt, admorsos sapientes ungues, ne dicere cogari
tur : Nescimus. In Augustanae Consessionis festo seculari quidam communi pellectus gaudio nouam vocis 'π' originem, quod in bonum reip. christianae vergati sibi inuenisse visus est, Ab attulit, verbi 'n' Venit, deducens, quia festum libertatem adserebat servis hora restituebat, non contentus, quod alii iam insaniuerint s
7쪽
rint, quorumparsa 'a' venire derivat, quia serui m numisssi in pristinam bonorum possessionem veniebant. Pars autem a voce hau , arietem & buccinam significante: Alii a primo instrumentorum musicorum inuentore, Iubal, quod signum diei sesti tuba dabatur, arcessunt. Sed derivationem a di si dicam claudicare, veniam impetrem. Melius hoc modo Latinum Ventum a Venio ducam, quia Iton it ventus sed venit ad Etymologicos, animum illorum inflans. Nee melioris notae ab Uta rideriuatio. Ita enim si eruere vocum origines licet, quidvis ortum ab alio, modo litterae conveniant, probabis. Certe AEn adeo nos quoque obtusa gerimus pectora, Vt non eodem in genere felicibus esse liceat. Age ,2 'dictum sit ab Ua ri attulit, quia omnibus tunc hominibus gaudium adserebat, in primis seruis. Sed si inueristamus, quia luctum dominis adferebat, mancipiorum amissio. O laetum asulum , quod homines non plane inprimis Criticastros mutos esse sinis, sed reddis loquaces, doctos sapientes sunt qui vocem N terra, a in cur rendo derivant, quod terra minime currat. Sed isti
currant: Ab Ebraeis ad Graecos euadamus. Nova adridendum apta scena. Prodeat vox quam exprimitivis πο-ουε quod stemat multos vel eX --ους ἀμιν, quod multos metat, Vel eX-λοιιως, quod pestis urbium sit, ortam perhibent. Ignorantiae effugium facile in ficta ex cerebello genealogistarum compositione invenias. inod. quaeso, periculum imminet, si primitivi & simplicis loco habeaturi Latini non minus
4elirant. Bellum ab adjectiuo Bellus, derivantes quasi bellum
8쪽
hellum sit minime bellum, in iramiam, ignorantiae hic
arcem confugientes; cum tamen nemo non videat, L
linum Bellum cum Graeco οὐειως conuenire. Sic
κρινον, Lilium Alstedius derivatum Τοῦ I p splendet, Pasor Τῆ κρίνα discerno facit, quod foliis sex elegantibus sit di----- stinctuata. Cui volupe est, plures eius modi lusius deridere Frane. Burcardi Leuenbergensis legat de una voce Bello venditata crepundia ue Ita vero sonant et Sn ebibr. Sprate
9쪽
stinctum. Re ita se habente, nescio quid derivare susti'neam. E. g. κυο , arieS, a quia muros separat.
Κώνιον, aridum, quod facile findi potest. Consulas Paso rem vel ligni sectores. Alstedii genesis pari passu ambulat. Quis enim primos homines tales sibi Philosophos fingat, ut ex uno aut leui adiuncto rei statim nomen imposuerint, non potius ex pluribus, magisqὴ con venientibus ἶ stipites caudicesque veteres existimem, si Iiliis nomen fecissent, ex splendore, adque ex peregrina lingua petiissent. Cur enim solem vel ignem hoc norimine fraudassent 8 Quare non a fragore, formaque potius nominarunt y Virgis caedendae istius generis nugae veniunt, sed iis, quae vim gerunt ligando verberandove, ut Calepino derivatio a vis, virga placuit. Novum inuentum. Ligatae virgae maiorem vim habent quam singulae. Sentiat qui cupit. Simili in caussa vocem ερυμοι liberatio, propugnaculum Auenarius ae I Npalatium deducit. Male. origo est a primitivo verbo uuae, seruo, Prael. Passi ερυμμαι; signincatus propriussistitur seruatio, Germanice, .stus'. ερυω Emo, pronun
tiatur, dedit Latinum seruo, Germanicum, helfen r in lmutato vi ex Mιυον, lilium est ortum. Synonyma sunt
lubet. Potius ad eas, quae sequuntur disciplinas ordine progrediamur. Ita in dicendi arte tirones disponere iubent magistri, ut loquiamant, ab aliis conscriptas ora tiones. Sed ultra crepidam magistri saepius est oratio. Hem
10쪽
Hem, inquit, Di Ofilio Heroica est, quam non tam imi tari, quam mirari debet. Sic qui Ciceronis epistolas Scorationes ad artis suae modum aptant secando disponendoque in improbo labore vereor ne incassum laborentct arenae semina mandent, opus ipsis auctoribus ne cogitatum quidem suscipientes. Quodsi Cicero ad uxorem aut seruum scribit, quot in una epistola propositi nesῖ quas Amplificationis, Confirmationis titulis subitisciunt,& sic suo.offcio destinctos credunt. In Poesi 4. ε si, hic in censum venit, quod non nisi sonum praetereaque nihil sonat. Illorum quoque 'mos hic pungendus videtur, qui in Carmine pangendo inanes illas part cutis expletorias adhibent. Qualibus illud Henr. Vagetii Pros. Hem burg. in Alb. Κirchhofium carmen abulidat rQuamquam saepe tamen non tantum dedita luxu Corpora & intempestivis languentia coenis Ante diem tristi videas succumbere fato Sc.
velut simia foetus suos amabant. Sed omnia fere Rh torices atq; Poeseos praecepta ad ignorantiae asyIa detra.deremus . Igitur noua spectacula exhibemus. Eni in scenam prodit Historia. Monstra lumine cassa, vitium velamine obducto dissimulantia personam induunt. In originibus gentium rerumque publicarum incunabilis plerique coecutiunt. Origines enim populorum ignorantur. In re desperata mortalium mireris audaciam . .
Sed dum expedire se cupiunt, mendacia mendaciis cumulant. Graecia prisca Europaea popularibus hisce e B a roribus