Marci Hieronymi Vidae Cremonensis Canonici Regularis Lateranen. Albae Episcopi Christiados Libri Sex Cum Selectis Hymnis De Rebus Divinis

221쪽

ctos Et quae vi nostra primo patefacta Iahore est, Mollius illo viam solidabit marmore secto, Auro addens etiam decus , et Gangetide gemma rUt teneant oculos discrimina mille colorum. Hi sat erit specimen clari monstrasse laboris , Ut superet mox ille , ut pulcrae praemia laudis Prima serat, primos felix potiatur bonores; Inde alii , atque alii semper melioribus auris. Haec quaecumque, tamen tibi, qualiacumquo, sacramus, Summe pater . cui nam haec potius de more dicemus Μortali, in terris qui gratus digna rependat 3

Praemia nulla hominum moror, haud me purpura regum Ulla movet . nullos nos supra inhiamus honores . Si terr na forent quicquam , aut mortalia cordi, Sat mihi luscorum Medycum Persolvit hunorum, Et sat opum, rebus quum maximus alter, et altουr Praeesset , praestautesque viros ad digaa voca udo Muuera, ad egregias Pretiis accenderet artes. Ail ultra in terris quaero, par regibus ipsis, Contemtu rerum , contemtu dives honorum. Tu mihi solus ades. mihi tu persolvere solus Praemia magna , meisque Potes subscribere votia, Nulla licet meritis abs te sint debita nostris Pi aemia , tu nisi quae nobis victoribus offers Sponte tua bonus, at nil tale merentibus ipsis.,

Dum sontes, ot adhuc dubia certamus arena. Nam licet humauae nou spernas munera vocis

Nil nostri tamen oris eges; laudumque tuarum omnia plena, sonant eaelo , terraque mariqus.

222쪽

HYMNUS Siqua mei tamen est ratio tibi habenda laboris , T Quae tua magna quidem in ginus indulgentia nostrum Da, pater, extremae quum vitae advenerit hora, est, Te praesente mori, nil me terrentibus umbris, Inque tuos animam amplexus effundere ovantem. Hoc tantum mihi, Plura aliis Optantibus adde. Disiit Cooste

223쪽

Uue eo quid est' ubi sum quae mentem insueta libido Sollicitat 3 solito longe mihi pectora major

Arripuit caloae , et Iahelactis ossibus haesit, Insolitoque meas novus est vapor igue medullas . Quo rapior 3 quo vota trahunt 3 qnae tanta cupido Sevoeat abductam mortali a corpore meutem, Ignotasque vias late iubet ire patentis Aetheris, et liquido mihi sedεm figero caelo Terra, vale; curaeque humiles, liominesque, valete. Nulli audita cano . veterum omnibus obvia vatum Carmina iamdudum, et mortalia cuncta perosus Tollor humo, totusque levem prope vertor tu auram Aereasque plagas superare, et linquere nubes Sub pedibus, rapidoque viam coujungere Soli Dulce mihi, summoque in vertice sistere mundi. Non iter occurrens nostrum tot motibus aer Detineat studio spectaudi, et quaeque legendi. Nil morer aut ventos, aut saevi sulminis alas, Nubesque, pluviasque, nivesque, albasque Paeuin f,Εque coloratis caelestem nubibus arquum Foederis antiqui monimentum insigne per aevum. Omnia iam vulgata. meas neque Clara moreulux Astra vias , non sideribus volventibus orbes Instabiles. gelidae quis nescit cornua Lunae ,

Aut quibus iudicia est radiantis regia Solia P

224쪽

Ipse licet Sol alta petat, totiesque profundi

Impositus caeli dorso liquidum aethera tranet, Ille meis longe inferior tamen evolet alis . Altius ipse viam ingredi Or . quodcumque Creatum sInfra me iacet . alituum gens incola caeli

Ipsae etiam subsunt acies post terga relictae . Supra axes mundi , supra mirantur euntem Sidera, vestigantem ecquid sit originis expers , Quodque, ut morte caret, pariter quoque nesciat Ortus, Quod semper fuerit, quod numquam coeperit esse, Auctoremque sui se tantum noverit ipsum , Cuetera quum penitus fuerint ipso omnia ab uno. Hoc molimur opus . voti haec summa ardua nostri.

Iguotum , piceaquc procul caligine septum Nubibus in mediis acie deprendere tendo . Quicquid id est, magnum certe, et mirabile nosco utilen habere , licet lateat , fugiatque videri , Quidve sit ignorem , cuncti tamen esso videmus , Clarius atque suo longe se lumine prodit . Ac veluti , Objectu uehu au quum delitet olim , Tum nemo potis est obductum cernere Solem ;Non tamen ignorem qua caeli parte prematur Obsessum iubar , immenso quod lumina mundo Sic etiam positum, lucemque, diemque ministrat, Aetereique , utcumque , ignis tralucet imago rΗaud secus id nostros sub sensus ire recusat, Nec se oculis plane mortalibus explicat umquam. Esse tamen scimus, mentisque indagine porro Deprensum largo sentimus pectoris haustu

Undique diffusum, nobisque tu viscera lapsum ,

225쪽

DEctai 3 Corda movens intus nou missae murmure Ocis, Sed tacito impulsu, atque potenti Numinis aura, Qua nos usque movet. Quo vero id nomine dicam 2Aut nullum , aut prorsus non enarrabile nomen . Illi nomine enim quid opus discrimi uis ergo , Quum nullis penitus regnent consortibus unum Non animal, non res, non pars, non semina, non mas, Quicquid es, o seu vis, seu meus , seu spiritus ille Qui mare, qui terras, qui caelum Numine Comples, Curicta moveris, mota amplectens, amplexa gubernans, Primo te esse quidem cuncti seutimus, et uuum Inde bonum simul experti, verumque VOCamuS. Nec tamen es tantum, verusque, unusque, bouusque, Caetera ceu possunt dici quoque pleraque e sed tu Ipsum esse, ipsum unum, verumque bonumque vocaris; Quae tamen inter se haud distant diversa, sed iisquaSunt eo unexa adeo, ut Peuitus sint quatuor unum . Nec confusa uno tamen involvuntur acervo , Singula sed propria ratione et nomine distant, Inque vicem secreta suo se munere Produnt.

Μira quidem haec . tibi sed nil est mirabile porro . Quod fieri nequit, ipse potes; Ροtes Omnia quaudo. Nec tibi vis ulla obstat. agis simul omitia . nec ictEst opus ante animo , quod agis , versare sagaci .

Quod vis , id potes , idque simul molimine nullo

Persicis usque. tuum saue est opus ispa voluuias. Quod loqueris , iacis idem . opus, et vox editur uua e Ut dixti, ut subito ad verbum emersere crestino muta, et ex nihilo coepit splendescere mandua iTu verum tu Principium, tu temtau. idera.

226쪽

Prinei pium sine principio, sine sonte scatens sons, , Tu tibi principium, tibimet tu teraninus ipse Incipis abs te , si incipis , in te desiuis ipsum

Incipis iccirco numquam , non desinis umquam. Ceu se qui sequitur longis ausi actibus usque Per sua decurrens vestigia labitur annus rNec se spOute sua discedens deseret umquam, Donec tempus erit, do uec qui tempora coepit, Finiet idem, instantis origo, et tCrminus aevi,

Quum volest, liaud idem sibi sinis , et exitus ipsi. Non tibi hςri, non cras, non quod fuit, aut erit olim, Objicitur, sed nunc, hodieque haud labitur umquam a Quod saetum, insectum iacis , indictumque videri,

Quod dictum est penitusque hominum de monte revellis. Quod nunc est, tibi semper erit . nec praeterit aetas, Nec te tempus habet . quae uobis eumque sutura, - Sunt tibi facta, oculisque tuis subjecta, priusquam Terra patens seret , aut Caeli pulcherrimus ordo . Tuuc neque tempus erat. neque post, neque dicier ante. Omnia solus eras , in te omnia. tunc quoque te nos Aut caelo dignos , aut certe sontibus umbri, 'Transcripsisse serunt, et iam sua praemia cuique Pro meritis solvisse, vel ut tua certa voluntas rQuamvis hinc longo fuimus post tempore Creti. Proinde preces quum stat nobis tibi laudere, laudesve, Ante audis, quam sint oonceptae in pectore nostror Et benefacta hominum, et commissa piacula nosti. Aute homines dias veniant quam lucis in Oras . omnia scis, et cuncta vides. tibi lumina mille,

ille aclea. at Parva loquor . tu lumina totus ,

227쪽

2 i5 Totus et ipse acies, nec quicquam te latet horum ,

Quae sunt, quae suexu ut, quae sero delude sutura. . Nec tibi opus luce ad visu ui, uoque lumine . tu tua Ipse tibi, tu cuncta illustrans lumiua lumen. Et latebras quaerant mortales turpibus orsis , Nec metuant oculos iucurrere cuncta videntis ZNon usquam locus ullus, ubi nou ipse quiescas, omnibus inque locis ades omni tempore Praesens Diditus in partes o inues. tamen Omnis ubique Iuteger usque manes. nec in regio ulla prehensum, Conclusamve usquam cohibent loca. liber ubique . Funderis, atque extra nullus te terminus arcet. Et si quid, mulidus quod usu circum ambiat usquam est, Id nihil est, nisi tu , tuaque haud sinita potestas. Nota oneri tamen es rebus ,: quibus insitus haerest Ιpae sed es tibimet sedeo gratissima ubique. In te uno requies tua. tu te nixus in ipso es, Cuncta tua replens vi. es totus in Omuibus usque Tactum Oinuem supra, siue vi, motu ve , si iuve ἰQuod si adeo non sit, subito Passim Omnia Casu Cernere erit ruere , tu nihilumque redacta referri. O muta susteulas . procuras Omuia, alisque, Dum praeseus ades . ipsa laa. Est Praesentia vita, O niuibus ipsa salus . agis oviuia in omnibus, uno Excepto i muti; ipse mali neque enim auctor in ullo es, Nec potis es sanctam noxae ulli nec ture mentem; Quod cadit ili nostros, simul ac te amisimus, ausus.

Caetera semper agis. non te tamen O mula agentem

Exercet labore at requies tibi summa. tibi alta , Ocia , tranquillaque Ulutua Muutu Ruie.s,. . ,

228쪽

ι ars nuri NusOmnia sera r oneri tamen haud obnoxius ulli esto

Ceu quoque si forte admissis iraseere nostris , Pace tamen tecum frueris , placidaque serenus Mente sedes. varium sane, et mutabile quicquam In te non cadit, aut nostrae incostantia mentis. Utque novus numquam, numquam veter incipis esse, Semper idem es. plenusque tui. Procul extera quaeque,

Atque aliena tibi absistunt . quicquid potis esse,

Aut non esse, tibi non congruit. Omnia firma In te suut nullos hominum metuentia casus .

Quicquid habes, unus ditissimus, illud es ipsum,

Et nihil est in te penitus te praeter eumdem , Tuque tui pars ipse , tui pariter quoque totum es. Aecessus tibi sunt nulli. nullique recessus . Qui equid habes. tibi fixum adeo atque tenaciter haeret, Et nequirat traduci alio , neque vertier umquam. Dum luces, lux ipsa quidem est dum vivis, id ipsum es Vivere e dum sapis, ipsa adeo sapientia tecum est, Ut nusquam queat ab se se divellier ipsa . Quandoquidem ut hil es concreti, aptive secari In partes, sed mens purissima coI poris ExSOrs, Ipse tuis pollens opibus, nihil indigus extra. Iccireo usque tibi constas, et sedibus iisdem es , Nec te operum piget auctorem, non Poenitet umquamsEt siquaudo opus inceptum non Persicis, et te Subducis , no a consilium immutabile vertis , In melius sed flectis opus. neque enim illa voluntasTum primum subit: a prima sed origine rerum Sic fixum stabat menti , immotumque sedebat. Tam veluti varios in aeria recentia fores

229쪽

DEoa γJungere nos iuvat , et longo contexere tractu , Atque ita consertos divsim suspendere templis rAeternas sic te in seriem connectere causSas Aeternam perhibent, ut firma lege sequatur Usque alia ex alia , stabilis nequae deficiat ordo . Has praeter nihil in terris . caelove , marive Evenit et eveniunt praeeuntibus omnia caussis , Ut non e nostro cadat ullus vertice crinis Te sine, non ullae in silvis ex arbore frondes.

Unus cuncta moves caussarum maxima Caussa .

Et nihil est fortuna , nihil quoque denique casus, Incertum quodcumque cadat, nisi nomina vana, Quae sumus insemis commenti sensibus ipsi . Quippe obsonra licet sint pleraque, et abdita nobis, Fit tamen haud quicquam, quod non provideris ante, Quam vasti aethereos mundi procuderis orbes, Scelorumque novus procedere coeperit ordo. Atque ideo noliis interdum siqua videntur Facta quidem temere , et Peuitus ratione vacare,

Non tamen eversae te Protinus accusamus

Iustitiae , at potius nebulis ascribimus atris, Et teucbris , quibus indociles involvimur ipsi . Quis mentem abstrusam, quis Numinis alta profundi Consilia exploret 2 latet inscrutabilis ordo, Et series longa tegitur Conserta Catena . Ante oculis alti mortalibus abdita ponti Autra legam, penetremque imi sola operta prolaudi. Observata vaga tua quam vestigia mente, Occultasque vias penitus deprendere Possim.

Usque Iates, gaudesque uiaris obnubilus umbris ,

230쪽

HYMNUS Ri8 Nec toto apparos usquam mortalibus ore . Quas ego noui latebras , quas voci mundi impiger oras Ne quicquam sorutatus, inaccessosque Tecessus

Saepe adii, dum te per plana , per ardua quaero Actus amore tui , in agransque cupidine vu tus, Nubila quo caeli, tempestatesque serenas Nam quoniam in teira visum te saepe recenti Audieram , priscisque parentibus ore locutum, Primum terram adii, multum scitatus ab illa, quid sorte suis latitantem viderit antris , Teque , tuosqueinditus , et inobservabile porro Norit iter . nihiΙ illa meo sermone movetur, Sed circumfuso se ostendit tu aere tantum Pendentem, atque suis libratam nixibus ossert. Tum pictos variis praetendit floribus agros, Tot silvas , tot de nullo quoque semine plantas , Pomaque, et haud uuo uitidas e germine fruges,

Tempore quaeque suo vice proveni eutia certa . Tum varias late diverso tu corpore vitas, Alituum, precudumque genus, genus omae ferarum, Quaeque suam certo Seruautia foedere formam, Naturae et stabili se propagantia lege. Hoc opus omne tuum, haec manuum monimenta tuarum. Tu sator, atque opifex rurum, atque ipsius origo Naturae , si quicquam illa est, nisi nomen inane ITe tamen haud ullis terrarum partibus usquam Aspicio , tua nec coram sas Ora tueri, Nec nisi se si oculis praeboni mortalia nostris. Inde abeo. et quoniam quum nondum luminis ortu

Clara laxet tellus, sed adhuc in nocte lateret