장음표시 사용
11쪽
citate sua id, qu0 in pectore infixum et aeterno motu praescriptum est, tueri quidem se velle simulantes nihil0minus in pejus deflexerunt, ut specie virtutis pessima dissimularent Vitia Praecipue vero Socrates id sibi agendum esse statuit, ut 0rum integritatem, quomodo ervaretur, cive d0ceret, quam junctam cum vera elicitate nulla resolvi posse ostendit. Verum a S0cratico cognitionis at lue virtutis
principio ipso pr0fecti Megarici, Cyrenaici, Cynici ex illius variis et diversis et in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud apprehenderunt, i ea quidem rati0ne, ut in Drmandis judiciis quam
maxime excoluerint et dialecticam artem et ethicam doctrinam.
Namque Megarici id bonum esse dixerunt, quod unum sit et simile et semper idem,' Cyrenaici sensibus boni rectillust του καλου κἀγαθου naturam cognoscere pr0sessi sunt. . A quibus non multum
distant Cynici, qui, quum externarum rerum contemtionem ethices Summam esse existimaverint, nisi formalem atque a rerum copia
quam alienissimam n0ti0nis naturam tanquam unam ac stabilem n0n statuerunt; quo factum est, ut ea tantum judicia, quae ex notione per se ipsa existunt, comprobaverint. Omne has superiore philosophias tanquam singula momenta ad efficiendam veriorem atque absolutiorem Drmam ac speciem in una Platonis philosophia esse sublata at lue conjunctas omnes n0s persuaSum liabemus. Nimirum igitur, qu0d phil080phi et aequales et p0Steriore prae ceteris potissimum ex Platone hauserunt sententias mere philosophicas. Sed, ut ad rem n0bi prop08itam accedamus, inter eos
viros Graecos, qui ea, quam m0d dixi, Socratic0rum, ψ maxime Platonis β phil0sophandi ratione excelluerint et in publicis rebus tractandis et in educanda juventute peram atque studium collocaverint, haud iubi primus locus concedendus est Isocrati
cs te de orat. III. 16. 61. - ' Cic. quaesit acad. II. 42. Plat. Soph. pag. 48 a. s. uxneri hist phil. I. p. 80. - Xen mem. I. I. Athen XI. p. 508 . Diog. Lasiri II 65 sq. 83 - 86. Plat Phaed. pag. 8. ' Socrates sitne in Isocr. praeceptoribus numerandus. s. Petri chroederi quaesit Isocratearum I. - ' De aemulatione Platonem inter et socratem scripsit Jo Bahe in scholl. hypomn. III. 2. I. Spengel: Socr. et Plato, acad. liti reg. av. disp. I. 7. relli excurs ad Orat de Perm. P. 30 I.
Atheniensi, i cujus scripta et facta uberrime demonstrant, quemadmodum phil0sophi majores et aequales et sentiendi et agendi constituerint rati0nem. Est enini Isocrates magnam gloriam SSecutuSet fere omnes, qui et ante et post eum vixerunt, rhetore longe minore reliquit, quippe qui non arte Solum Scribendi eminuerit, verum etiam ratione ita composuerit, ut Verum bonum, pulcrum quasi ad vivum exprimere viderentur. In universum opera quasi monumenta ingenii auct0ri 110Stri fide qua par est respecturi Virum in iis reperiemus pietati erga deo plenum, Studi atque ard0re Veritatis, bonitatis, pulcritudini incenSum, optimum quidque et honeStissimum admirantem, caritate patriae et majorum inflammatum,
omnino idoneum qui quid rectum sit dijudicet, id agentem, ut utilissimum se ipse aliis praestare Semper velit neque quidquam r0fecto inexpertum relinquat, quod ad restituendam Sive augendam reipublicae salutem et ad civibus adserendas utilitates pertinere arbitretur.' Quibus ex virtutibus facile intelligi 0test, s0cratem ab aequalibus plurimi aestimatum disciplina sua et scriptis tantam sibi comparavisse famam ac l0riam et in rhet 0rica, qua praecelluit, arte totius posteritatis admirationem esse actum. Jam Di0nysius Halicarnassensi in judicio de Is0crate de dicti0ne, de collatione cum Lysia illo rhet0re, de figuris p0stquam disseruit, Nostrum argumentorum honeState praeserendum esse omnibus ostendit. δ Laudat in rhet0ris scriptis plimas inveniri erudiendi et educandi leges,
de qua re Veteres et recentiores Scriptore prorsus consentiunt.
Di0nysium . Secuti Sunt Cicero, Quintilianus, multi alii, qui longe plurimitui ad amplificandam et ad stabiliendam ejus auctoritatem quum contulerint, omnino nescire videntur, ad ejus dignitatem infringen-k Satis hoc testatur ad eloquentiae Is principatum confirmandum Cicero: De orat. II. 22., Brut 8 cf. Ruhnhenii hist erit orati Graec. p. 322. v Ita in or ad Phil. ait ejus esse, την Ελλάδα μεγάλην ἐκ μικρας ποιεῖν Graeciam ex parva magnam sacere). Huc pertinet dictum Themistoclis, est ap. Plut in j. Vita, qui se lyrae quidem rudem esse dicit, civitatem autem, quam parvam et Obscuram accepisset, magnam et claram secisse. Quomodo civitas sat ex parVa magna, et quaenam sit Vere magna, docet Aristot polit. VII. 4. Dion Halic jud de Isocrate II. IV.
12쪽
dam omnino aliquid excogitari posse. Jam ad eorum, quos recentior tulit aetas, scriptorum Sententias Xaminanda transeuntes, Sive qui universam literarum graecarum historiam Scripserunt, y sive qui
singulari libro de arte rhet 0rica deque rhet0ribus,' imprimis de
N0stri vita, ingenio, Scriptis. egerunt, omnes hi in e conveniunt, ut Isocratem scriptorem utilissima vitae civilis prudentia abundantem, excellentem orat0rem nec de patria optime non meritum civem judicent. Sed nemo doctus vir usque ad hodiernum diem ad liquidum ex ipsius scriptis examinavit et perduxit, tuasnam Sententias de rhet0ricae artis, el0quentiae Sive hilosophiae Vera natura, conSilio, utilitate, preti atque de ethicis praeceperit. Et haec luidem disputabo etiamsi minus fortasse viris doctis probentur, Spero tamen fore ut aliquid momenti studiis nostris asseratur, qu ad perSpicuum incerumque de Isocrate judicium provenire liceat. I. se Natura n0stra, de institutione Oratoria diSSerens, he eor-p0re inquit et animo c0mpo Sita est, qu0rum nemo est quin animum principalem plurisque faciendum pr0fiteatur hujus enim est e0nsultare et de rebus privatis et de publicis, corp0ri autem XSequi, quae ab animo decreta sunt. Quae tuum ita Sint, n0nnulli eorum, Iut 0ugeant 110Stram memoriam fuerunt, quum aliarum luidem rerum multas artes inventa vidissent, at animi et corp0ris nilii ejusm0di repertum, duas disciplinas ab ipsis inventas nobis reliquerunt, corpori paedotribicam, cujus gymaStica pars St, animo autem philo-s0phiam, disciplina invicem ibi respondente et connexa et consentientes, quibus magistri animo prudenti0re et 0rpora utiliora reddunt, dumne disciplinas multum quidem inter eas dissocient, sed
' Nominandi sunt: ueller, Schoeli, alii. - J. . emtrix de Bre-quiguy, Vies des anciens orateur Grees, Vec refleXions Sur eur eloquence. Paris 1752, 2 tom. 8. Belli de Ballu, histoire critique de 'eloquenc chegle Grecs. Paris I 813 Hardio. - Schirachius diss de vita Is Halae 765, Lelou comm de Is. Mogunt. I 826. . . Pland eas vita et Scr. Berol. I 833. Progr. gymn. Joach. . Henn: de Is rhetore.
similibus iraeeoptis et exercitiis et ceteris instituti0nibus utantur. Postquam inim discipulos acceperunt, laedotribae J0Silura Xercendi causa exc0gitatas discentibus tradunt, phil080phiae autem d0ctores omne figuras, luibus ratio utitur, discipulo docent. Quarum ubic0m potes fecerint et diligenter in his formarint, iterum 00 exercent et ad laborandum assuefaciunt, is uaeque didicerint, connectere ingula cogunt, suo haec firmius teneant et sententiis ad opportunitates propius accedant. Quas ut Scientia complectantur, d0ceri 110n 0test; in omnibus enim rebus doctrinam fallunt Polui ero animum tuam maxime in eas convertunt et quid Soleat evenire dispicere p0SSunt, quam saepissime eas tenent. H0es igitur m0do instituentes et educantes e usque discipulos, ut meliores fiant hi mentibus, alteri corp0ribus praestantiores, doctrina pr0movere p08Sunt: illa autem scientia magistro non inest qua illaidem discipulos ali0 athletas, quos vult, ali0 perfect0 0ratores faciat. Facultates enim ingenio et diligentiae resp0ndunt Qui enim vel dicendo vel agendo vel aliares excellere velint, e08 primo a natura ad ea, quae SVSceperunt, rectes formatos isse ip0rtet. deinde institui atque is praeceptis imbui, quae ad quamque artem pertineant tertio assuefieri et usu et 0gniti0ne exerceri: diis enim lualibet in arte fiunt perfecti taliis praestantiores portet autem utro Silue et docentes et discentes proprium ali suid afferre 408 ingenium. quo opus St, illos facul
rendum illi studi0s praecipiunt, hi firmiter tenent praecepta. otque
haec luidem sunt, quae de omnibus artibus praescribimus Quodsi quis, pergit reli tui 0miSSi NOSter, e me Haereret, quid maximam vim haberet ad institutionem orat 0riam, indolem reSΡ0nderem prae- StantiSSimam Sse multoque cetera omnia Superare Nam qui habet mentem et ad inveniendum et ad discendum et ad elaborandum et ad recordandum idoneam, deinde vocem et ri facundiam, ut non m0do dictis, Sed eleganti rationi c0mp08iti0ne perSuadere et Secum trahere auditores possit. deinde audaciam mon illam quidem quae est impudentiae indicium, sed opiae tum Modestia e0njuncta ita mentem uicit, ut 110n minus animo uirino Sit ipli c0ram inuit, iis civibu verba laciat oluam suum Secum conmientetur pii dullitat,
13쪽
quin is, etsi exquisita doctrina caret, facile quidem orator fiat, qualis haud scio an nullus inter Graec0s exstiterit At etiam illos
scimus, qui deteri0re indole instructi studiis et cura animum dederint, non solum ipso praestantiSSimo evasisse, sed etiam alios ingeni quidem bon praedit0S, Sed nimis ui negligenteS, SuperaSSe. De ingeni igitur et exercitatione haec Sentio de institutione autem
idem dicere non licet: nam neque eandem ne lue Similem Vim habet. Nam si quis omnia de eloquentia raecepta enitus audierit, eaque accuratissime animo suo impresserit rationum luidem script0 sortasse reliquis elegantior evadet, in conci0nem vero progreSSu audacia
carens nihil uidiluam el0 lui pot0rit. '' His atque Similibus locis, im0s afferre piget, in institutione oratoria maxime rati0nem habendam esse docet, ut rat0 ad id, quod vult, aut movendo auditoris animum aut docendo illius mentem
perveniat. t Disciplinam vero Suam Omne arte continere Solamque homines meliores reddere permultis loci prae e seri, non eam
quidem phil080phiam, piam Sophistae aliiqlle profitentur, quorum subtiles disputationes ea de causa praecipue reprehendit, qu0d ad vitam nulli prorsus usui Sint.) Quum enim prae eloquentiae studio
d0ctrinas ad eam non Spectante Omne et Veterum temporum Sapientium, et suae aetatis hilosoph0rum lilane c0ntenmeret IsocrateS, mere etiam technicaS, tua exercebant Sophistae, disciplinas: geometriam, astrol0giam, dialecticam, arithmeticam alias praeparationes solum esse jussit eloquentiae, neque ullam aliam ob causam commendandas, quam quod adolescentes a nilii vitiis ac flagitiis hoc studium revocaret, viro autem inquit talia tractare nullo pacto decet.' usm0di occupatione riui ad Senectutem ῬSque teneatur,
δ Verba rhetoris ipsius exstant iii Or de perm. I 80-I93.7 Ex hac re elucere mihi videtur Isocratem duo rationum genera, quorum unum o κινητικο i. e. graVe, Vehemens concitatum, alterum ὁ διδακτι-
κον i. e. lene, Sedatum, quietum, illud DemoSthenis proprium, hoc Nostri ipsius. artissime conjungi velle. - ' Laud Helenae 3. - relli exc adorat de permut p. 3I Seqq. Isocr. c. Soph. r. Hel prooem Panath I9. ' Isocr. Panath. 26 sqq. Bus 23 clis. r. de perm. 26 sqq. de perna. 82
Il inutilem eum degere vitam; qui aliquid boni et praeclari praeStare
velit, vigente aetate excludere istas artes eum oportere et ad tales Se convertere exercitati0neS, piae re vera utilitatem aliquam afferant. Hanc vero una ex el0quentia nasci contendit. Ad quam praeparandam justam temporis praeteriti tertinere c0ntemplationem, qualem evitis et scriptis veterum aperiri pateat. Qua intuente exempla ad virtutem dicit adniti ne tu iis 80him, quae a nobis dicta sunt i), acquiescere, sed etiam ptima quaeque e poetis' addiscere atque in ali0rum vir0rum sapientium, Si quid utile dixerunt, scriptis legere debemus. Nam ut apem omnibus piidem 1 losculis insidere, de singulis autem utilia carpere videmus, Sic eruditioni etiam comparandae Studi0sos nullius rei rudes esse, sed undique utilia c0lligere decet. . Quam ob causam in libr0, si ad Nicoclem inscribitur, ei auctorem Se praebet, ut et Oetarum, et Sophistarum praestantissimum quemque et SapientiSSinium ad Se arcessat, p0etarum ut sit auditor, sophistarum discipulus; φ iluin laudand0s censet 0etas propter c0nsilium et utilitatem praecept0rum, tuae prudenti consilio usi de humanitate liominumque natura dederint.' Neque est, qu0dmiremur, p0etarum libro ab utilitate magis, quam a pulcritudine ei se commenda8Se. Quo utilia Semper Sequendi commendandique studio commotus ad Nicoclem Scribit de ingenii animique eruditione dissenssionem luandam Sse inter hil080pho i. e. Sapientiae praecept0ros, omne tamen de h0 institutionis sine consentire, ut βου- λευεοπα discant discipuli. Quare Nicoclem dehortatur, ne Se erudiendum credat iis, qui iiihil eorum, quae fieri debent, intelligant. Etenim pii sibi ipse pror8us Sit inutilis, nunquam eum alios efficere
' Quibus Demonico virtutes maximas enumeravit in libro ad Dem. I 3-44. - Quanti fecerit podsi et positas rhetor noster Satis manifeste declarant: Panath. 33 sq. ad Nicoclem 3, 44, 8, 49. Oetas autem eum dicit, Theognidem intelligit Phocylidem, Solonem, Homerum, Hesiodum alios, qui morum et sapientiae magistri habebantur. - ' Ad Dem. 5 sq. s. Horatii epp. I. 18, 96: Inter cuncta leges et percontabere doctos. - ' Ad Nic. 3. Aristot eth. . . T πολiτιγια ἐπαγγελλονται μὲν διδύσκειν οἱ σοφισταὶ civilem scientiam tradere se profitentur sopbiStae). Porro Ophistarum nomen eo tempore honestissimum erat. Ad Nic. 42, 3, 44 49.
14쪽
p0SSe prudentes. Piae clares haec, iluae non dicit liet 0r, ut sibi laudem, sed ut alteri bona consilia nil ertiat. Pliilosophiae Xercitatio nona et praeparation in vocat aleni institutionem, robuStiore ni iluidem illam, i suam lua pueri in ludis Xerceantur. Similem naualii in Q lurimis Pliilosophum vero neminem haberi possu affirmat, nisi sui tolluentia ad 0O Xeelliit, ut raesenti
δὲ συμφορῶν si λὶ λίαν νηττώμενοι ἀνδscodco κιὰ τῆς φυσεως ἀξίως
in Ad Nic. I. ristot elli. IV. 5 rucientem esse diXit. iii quae sibi et aliis hominibus bona sint cernere possit. s. en inst. Cyri . . , s. s. denisentit Isocrates. Rex dicitur ad Nic. I 5 φιλίανθρωπος et φιλοπολις quia ni Si suos amet, ne re quidem dici poteSt, Si quidem, ut est P. Xen in Cyrol . l. VIII. I. I. ἐρχων ἐγαθος ουδὶ διαφερε πατρος αγαθου. Id porro fluod mune Isocrates, eo maXime Spectat, ut illa civitatem regit habeat φιλίαν προς τλην καθεστωσαν πολιτείαν. s. AriStot politie. V. . - ' Clas. r. de perm. 266 Panath 30 8 l l De perui. 27l De perni. 257.
eloquentiae, qua una omnes artes contineri hominesque meliores evador commonstrat. Quomodo laetum est, ut illi, Se Verae Sapientiae,
ipsius philosoplita nomon inationere non dubitarit,ih suam que disciplinam ad Veram lil illi,sophiam, quae trudentia e menti Xercitation capta et re et c0njiciendi facultat cernatur, conducere iterum iterumque ostenderit,' indignam autem esse tali nomine reliquorum lihil0s0phiam. Quodsi quaeramus, quam nam habuerit rhetor n0Sterii philosophia notionem, duplicem fuisse Statuimus alteram in mentem c0lendo et exercendo, ' vel in sciuntia, alteram in arti rhetoricae peram dando, ' sive in loquetitia. Haec congruant ne eum iiS, quae a reli suis oluorum phil080phiam paene nullam esse dicit Is ierates, aetata et in disceptationem v0cata Iunt nunc quidem
nolumu quaerere; tu Vero modo genuina ac Vera eruditio Onnexa
sit cum eloquentia studio, suaeque beneficia in l0quentiae cult0resc0nserantur, rhetorem audiamus ordine enarrantem Omne omnino bon0s aeque ac vitioso homines X l0quontia officina meliore ac
docti0res dise0der intellectum habemus. Nu0d sic se habere paucis sexplicetur Primum enim isti irati0non hab0re vel scribere sibi Ρr090Suit, qua H0riam ac laudem assecuturum se esse ad Spicetur, is non potest tractandas sibi sumere injustas, viles vel privati juris re S, Sed magna S, pulcra eXputet oluaesti0nes ad publicam salutem spectantes Nam nisi natum materiam elegerit, egregii quidquam minime pr0seret Deinde rerum eum argument c0nneXarum ΡtiSSimas et ad finem maxime app0sitas adseret dam ver qui Hu8m0dires bene ei Spicere et dijudieare c0n Sueverit, is n0n Solum in Seribend0, sed etiam, opi0d ad alias res pertinet, tandem facultatem retinebit, ita ut qui l0iluentiae appetentes Sunt et Sapientiae am0re incenSi, et bene dicere, et sapere 40ssint. Deinde qui aliis per-
Clas hau . Hel. 66 ad Dem. 3. Panath. 27 alia. - De Perna. 209: φρονησεως ςκησις. - Panath. 246. - ' De perna. 27 I. Notandum hoc loco, discernere Isocratem inter philosophos et viros doctos sive Sapientiae amatores, qui Optimum quidque assequi possint. s. 86 sqq. ejusdem or Spengel,
IS. v. l. p. 22. - ' Contra Oph. l. Conseras, quae adnotavit enselerus ad paneg. pag. I 6 ed Lips. I 854.
15쪽
suadere velit, virtutem non vili pendet, sed ad id potissinaum animum intendet, ut ex justitia ac probitate sua maxima ruatur existimatione civium ae fido. Quis nim nescit etiam orationes Veriores videri, quae ab hominibus integrae sania habeantur, quam quae ab illis qui male audiant, et argumentationes plus valere, quae ex Vita repetantur, quam quae verbis suppeditentur Quo quis magis optat, ut persuadendo auditores vineat, eo acrius hunc Studere 90rtet,
ut ex justa et utilia, dec0ra et honesta semper spectando b0nuS laudatusque vir n08catur. ΙΙabemus igitur rhet0ris disciplinam, habemus phil080lthiam, qua vere virtutis uicina dicenda St. Quid enim Videamus quae 90rro dicat. Ad eruditionem illam, quam
Omnibus absolutam esse censet, strid0nei sunt hil080Ρh i. e. Sapientiae praecept0res, quippe qui, tuae qu0tidianus usu exp08tulat, recte intelligant, quid rectum et utile n0n nesciant deinde qui ita, ut decet et ut aequum est, h0minibus utantur aliorumque acerbitatem et importunitatem aequis animis erant, ipsi autem quam moderatissimos in Vitae c0n8uetudine quum Se praebeant nec rebus adversis nimium frangantur, nec Secundi c0rrumpantur, sed qui virtutem prudentium virorum propriam Semper retineant, nec magis Drtunae commodis, quam natura insitis ingenii et prudentia mun0ribus d0nisque gaudeant. Quem animum qui prae e serant, eos Isocrates non immerito vocat SapienteS, persect0S, Omnium virtutum capacissimos τουτους φημὶ καὶ φρονί- ριους εἰναι καὶ τελεους ανδρας καὶ πασας εχειν αρετας. )Hi e0pi08ius et maximam partem ex N0stri ipsius Scripti petitis ejusdem de el0quentia Sententiam exp08uimus, quo faciliu ac planiuS
Secundum eas quas ipse dedit de eloquentia n0tiones, SocrateSet forma et re rhet 0rica arte ali mod0 Su est quam reli tui Sophistae. δ Pr enim, qua praeditus erat, Virtute ac patriae amore, 809hiStica omnes et demagogicas agitati0ne Dei OSUS el0quentia ua' Panath. 276 sqq. - Panath. 30 seqv. - De hac re ipse dicit Isocrates in or de perni. I, in Panath 85, in or de pace 26. Clas. r. de perm. 274 sq. Panath I9. 40, 26l totam rationem e soph. et prooemium Hel laud. Plat Phaedr. 279.
id egit, ut consilia daret, quae essent non omnium ciVitatum, Verum patriae, Ociorum, regum, singulorum Summae saluti. Quid qu0d omnia studia in bonis atque utilibus cognitionibus c0mparandis et inobservanda veritate, justitia, ceterisque virtutibus 90nenda 8Se tatuit.' Quarum venationem pluris quum aestimaret, quam externae orati0num decorationis captati0nem, tamen Isocratem praesertim inferiorem aetate, Saepenum sero etiam provectiorem in opusculis suis ornamenta epideleticae quam v0eant el0quentiae haud parvi pependisse videmus. ' Qua in re paullulum ad 0phistas accedere videtur. Sed redeat, unde aberravit oratio. Ad Sententiam nostram, quam paullo ante attulimus, pertinere mihi videntur, tuae ipse in Orati0ne, quae Panathenaicus inscribitur, affirmat. - Notum enim est, inquit, me etiam inter discipul08 00 iis magis delectatum 8Se, qui ita pr0bitate et rebus gerendi excelluerunt, quam qui eloquentia claruerunt. Hoc enim esse praeceptoris meritum, illud uniuscujusque hominis. Addamus quae exstant in oratione, quam scripsit de Permutatione. se Nam excellere, inquit, aliis vel eloquentia, vel rebus gerendis, Drtunae merito tribuetur; verum ingeni bene et moderate 8Seusum probitati meae propria laus fuerit. Idque ex meae Vitae inStitutis potissimum cognoscetis, tua veritatem longe certius indicant, quam verba calumniat 0rum. β Praeclare haec, quae dicit, n0 ut
sibi laudem dicat, sed ut alteri b0na 0nsilia impertiat. Ego quidem Panegyricae et Philippicae rationis consilium fuisse haud cenSe0,
ut e Stentaret IS0crates et Sub specie suadentis c0nsuleret audientium segentiumque delectati0ni, verum in N0stro fuisse sincerum utilia suadendi studium, qu0d quident quum in Philipp0 magis, quam in Panegyric0, tum in Are0pagitie et in rati0ne, quae de pace
inscribitur, in aperto St.' Nic. 10. Panath 2 ll. De perm. 46 sqq. 85 sqq. Phil. 2. - η Deperm. 67. Panath 86 sq i. De conjunctione philosophiae cum experientia ad recte gubernandum agit Aristot eth. . . . ult. - Cs anath. . ouων μὲν ἐνθυμιηματων γεμιοντας se λογους ἐπραγματευομηνὶ, υκ λιγων ὁ ἀντι- θεσεων, παρισωσεων καὶ των αλλων ἐδεων των ἐν ται ρητορειαι διαλαμπου- σων καὶ τους α κουοντας ἐπισημαίνεσθαι καὶ θορυβειν αναγκαζουσων. cf. Horat.
16쪽
Rationes morales atque consilia, illiam plurimam ac secundissimum materiam vera eloquentiae esse Voluit, praecipuo contulit in
tiaraenesin ad Nicoclem. Cypri regem, Seriptam. in tua, quemadmodum 40gnandum sit, praecepti in commun0m hominum usum odiantur Qui rationi subjungere liceat Nicoclem vulgo Cyprii vocatur), ibi quemadmodum homini privato vivendum Sit . explieatur. Ssed non olius si in his liaerere; plura, quae de rerum conditione, de patriae Sahit augenda. de majorum virtute leguntur, in Philip picis spirant. uum enim Graeciam universam continuae dis Sensiones affligerent, alii, lintriam ut roderent, in Macedonum rege condueerentur, alii se immodorato libertatis ardore abrepti vel aesti biorein Philippum, commun0m Graecorum cli0stem intitues insidiat0rem,
tui, flagrantes cupiditate Magi quam Ἐ0nsili AESi res civitatis gererent, HSocrate illi J Iacedonum, ut regnum suum contra Athe
nidiises muniret, bellum gerere. J0 illi 0tentia artificiisque paresinon esse satis recte judicavit, Philiplium ad li nitatem ac benevolentiam. cives ad paceni cum eo faciendam, ut 0tuit, 'iortatus est. Pacem ingere, inquit multo praestat, luam belli gerere. Grae- eorum concordia mutem cuni ier Se Spectata tulera re M ac iacis firmamentum esse ei videatur. ut eam itur Se reconcilient. adhortandos e0s existimat Ita lue revertenthini AESSe monet ad maj0rum πολιτειαν, luippe luae officina Sit σωφροσυννὶς et ἀ9ετῆς. in Vere admiranda est et elo luentiae magistro digna comparati illa raeter 'itorum cum prae Sentibus temporibus, tuam in Stiluit in orati0ne, cui tituliis est Areopaguicus. Quem iterum tertinusue lectitanti mihi qui-d0m 0n assentiendum visum est Ni ebulli io, vir non in reverentia nominando, pii dicit in Seh0lis de hist0ria anti sua habitis: g nullam inesses sententiam cili libro illo qua ratione majorum, suam celebravit beatitudo revocanda Sit. Prosecto enim eae, 'luae oratione Dromulgatae Sunt, rationes. ad rempublicam attinente S, Summa luidi in laude rendae Sunt ii 0pterea, oluod tu opini0nin nituntur,eivitatem n0n solum jurisdicti0nis esse in Stitutum, immo con 80ciationem h0minum ad communem omnium intellectualium moraliumque Virium
perlaeti0num .i Qua re quamquam Isocrates labem reipublicae reprimere ejusque misero atque pervers statui mederi et effrenatae civium licentiae imperare n0n 0tuit, tamen summis laudibus dignus censenduS St, qu0d, non ut aurae populi serviret,' Sed ut qu0modo calamitates et pericula evitari possent civibus c0mmon Straret, Om-m0dis ipsius postpositis, emendandis moribus, salubribus legibus at tu institutis priscam gl0riam ac potentiam reipublicae ab ea per- VerSitate revocare totam se suam vitam haud desiit. Et haec Sunt, quae jam veteres in Isocrate mirantur. Sed perae pretium est,
prae ceteris Di0mysii Halicarnasse judicium, ubi de N0stri ingenio
et meritis exponit, hoc loco asserre. Sunt autem haec , , Ac mea fluidem Sententia, inquit, qui n0n part0m aliquam civilis facultatis, sed rationem gerundae reipublica universam c0mplecti animo V0let, is 800ratem nocturna diurna lue manu vorsare debebit. Quodsi quis Veram philosopli iam i. e. lo fluentiam amplectitur, Ola contempla ti0n rerum haud 0ntonius, sed in aeti0ne virtutis etiam Occupatus, nec Suis commodis metitur omnia, sed multis prodesse studet huic ego auctor ero ut 0ratoris hujus imitetur institutum. J Sed haec hactenus. Jam ut redeamus, unde digres Si Sumus, Si praeter Orati0ne Supra memoratas, tuarum quidem virtutem et utilitatem Dio-nusius Hal. Satis illustravit, alia illi Oiliae, qua SeripSit SocrateS, accuratius contemplati erimus, omnino n0 110n effugiet, eum diligentissime cum admiratione aequalium et p0sterorum pSum praeStitisse quae praecepit discipulis in ratione, in qua agitur de permutati0110, his verbis sum: Qui dicere aut scribere aggreditur orati0nes laude et mi0re dignas, fieri non potest, ut materiam injustam aut tenuem, aut de privati neg0tii repetitam Sumat, Sed in grandium atque prae Stantium rerum c0ntemplatione versetur. Qui 0 lacere c0ΠSueVit, natura Sane n0n repugnante eloquentiam ac sapientiam in Omne e0nseret res. semper vero in animo habebit, quantum ad con-Τ Cs latiner De causs. ubi et priv. p. Att. l. I. pag. 36. - ' CL tuae de se ipso loistitur ii Panath. 27 I. - Dion IIal jud de Isocrate V. Cicero tantum ad rhetoris artificia genusque dicendi animum advertit Clas. Platonis Phaedr in sine. δοκει ιοι unνων ri κατα το ζερ Λυσίαν ιναι λύγους τα τλῆς φυσεως, δε τε ξθει γεννικωτέρω κεκρασθαι . T. λ.
17쪽
vine0ndos 10ni inses valeant sania integrita morumque praestantia. ')Qua lui iliuit Sententia luid potest esse raeclarius An ne amiluidem praestantiam OStro relinquemus, ut adoleSeentes doceat, instituat, ad omne munus officii rectissim instruat Milii sero quum tiropior communitatiS, Varietatis et c0piae eruditionis Studium tum eo, luod a cola Silio Semel proposito non destitit, sed in eo peragendo tantam constantiam tantam lue servicaciam, fluantam ViXiu ullo oratore inveniemus, exhibuit, summa laude dignu3. Jure igitur a l0g0graphis λογογραφοις), sui ou aetate florebant, ISO- crates discernitur. II enim solun advoeatorum parare Solebant Ormocinationes, in foro usitatas. Z Itidem, tuamquam Sophisti adnumerari Si let, Vehementissime, ut jam Supra commemora, i, in eos invectuS, Ostendere ipse e0ncupivit, quantum abhorruerit a gregee0rum, qu0S Si n0mine appellare in c0nsuetudinem venerit. Vocatenim ill0 ἀγελαίους σοφιστα ne tu Sin justa causa invehi s diei l
diderint.' Omnibus igitur, suae modo disputavimus, argumenti Stribuendam esse orat 0ri nostro eximiam ilham laudem censo bimus, luod eloquentiam, quam esse de vita ut 0ribus phil0sophiam P0nstituis, tam publicae, quam rivatae vitae rationi tamquant organon On- formavit. Ex quo facile intelligitur, cur tam magna insignium virorum multitudo a disciplina Socratis ,r0sueta in diversissimas sese
disperserit vias ac pr0vineius. - Seh0lam jus Dionysius' et Cicero')ita habuerunt nobilissimam, ut hic eam cuneta Graeciae suasi ludum quendam patuisse et sticinam dicendi fuisse, ille veluti c0l0niarum originem iactam eam esse diceret.
22, 4. At lienienses in ejus sepulero Sirena posuerunt vide Phil. p. 338 B. Au0nym 259 66, Philostr. I, 7, .
In peculiari artis ultet 0rieae repraesentati0ne id, quod apud Isocratem 40Ρhistis oppositum ist manifestae exprimitur S0lam dicendi facultatem nisi praeparati0nem non esse duxit alti0ris eruditionis . cui accedore deberet et ingenii et morum cultura, quae ad usum applicari posset Duplice igitur excellebat in munere officiorum et theoretico se praetico, iit ita dicamus, quorum alter praeceptorem, alter rhet 0rem Se praebuit Quae acti0nes non tam ob honeStaeon Silia, oluam pr0pter larinam Singularem optime inter se explentur in erudiendis adolescentibus I Iu utroque genere condemnavit s0- crate Suae aetati Sophistarum rationem ac temeritatem.' Et profeci, in inmium cillo aurum bona ruin naufragio et in illa m0rumc0rruptela, in quam Athenae per re prospera conciderant,' perierunt et pes 80phistae, qui antea quidem h0nesti tum vere exstiterunt homines perditi ut pes Simi Nam quidquid de rerum ortu atque natura, de corporum c0elestium magnitudine et motu, de phaenomenorum terreStrium cauSis, Me numerorum auributis, de virtute ach0 minis felicitate, de rebus politicis atque de el0quentia praeceperunt, in omnibus his rebus cognitioni subjectis ad libidinem egerunt speciem amplectente pro Veritate, ratione d0ctrinae petulante ore, quaeque bona pervertentes in uani et qu0que in ali0rum hominiani juvenum imprimis, Multi avati0nem. Tales lauru S0cratis aetate . atque tales
occurrunt in Ostri scriptis. in illa imprimis orati0ne . qua Sophistas accusavit. Etsi id, quod illi exercuerunt et tradiderunt, d0cendigetius per se rejiciendunt n0n est nec niSi tunc pericul08um, quum perperauri adhibitum civiunt officia laedit), tamen una prae ceteris e0s su cives premebat mala consuetudo, tempe omnia sciendi arr0gantia, quae, Si de abstracta agebatur c0gitatione, in meras degenerabat subtilitates et in rixas de Lana caprina. - Maxime enim in eo sibi Phacuerunt, ut doctrinae suae universitatem et el0quentiae vini Splendidissime explicarent, mira cum jactatione id sibi assu-' Cie. Brut VIII. 32 Is et ipse scripsit et alios docuit cet. S. contra soph. I S a l. - η Or. c. Soph. prooemium Hel. Panatii. 19. de perm. 235,274 3I etc. - ' Vide Meiners, hist de luxuria Athen scripta Lemg. 1792. - Hel. neom. 6, 2 3. De perna. 26 est S. lat. Soph. p. 25 C,
18쪽
mentes ut incredibile credibile, verun salsum, salsum verum reddere possent. Itaque tota eorum ars ingenii tantum ludus erat, argutiis vero artifici0s ab iis consectis, Sive Sermonibus aegre exculti ac p0litis defuit vivus ille ard0r, quo uno animi, quocumlue VeliS, rapiuntur et incenduntur. Istiusmodi Studia tuam inania essent et inutilia, ut moli0ris l0quentiae praeeupta quaedam primaria traderet, Plato in Phaedro illo satis bene demonstravit, ii oujus libri initio Lysiae, celeberrimi illius orat0riS, disputatio suaedam amatoria prop0nitur, ut Phaedrus quidem opinatur, probae et persectae loquentiae, ut Socrati videtur, speciosa istius vana0 iu die0ndi artis Specimen luculentum. Miram autem ae prope absurdam Sententiam Lysias defenderat quipp0 0u amantibus potius, quam amatoribus gratificari pueros debere docuerat. Hunc igitur, cujus ingenium haud vile, sed non satis ad philos0phium ae00deus in primis eloquentiae ejus originibus finxit praeformatum et a Socrate recte judicatum, inde ab initi ab Is0erat superatum significavit, cujus indolem philos0phicam a Socrat praedicatam facit, cujus praestantiam ab eodem iraenuntiatam. Namque Platonem Seniorem non aliter de Isocrate judicasse atque Socrates in Phaedro vaticinatur et praedicat, mea quidem sententia est. i Sed redeo ad rem ipsam. Sicut Ρlato contra rhetoras, quorum d0etrina adhuc vigebat, acriter disputat, Sic Isocrates, cujus oratio in iudem Ieiuna e0nSeripta incipit ita: Sunt qui ubi sibi placeant, si argumentum abSurdum et admirabile aggressi de 00 0lerabiliter dicere tueant, et per Omnem aetatem in re habent alii n0n 0sse mentiri quenquam neque c0ntradicere neque duas de rebus iisdem c0ntrarias rati0nes habere; alii fortitudinem et sapientiam et justitiam idem SSe, neque OS istarum rerum natura quicquam habere, sed unam Sse Scientiam, qua haec omnia tradantur; alii tempus rixis terunt, quae quidem utilitatis nihil asserunt. Sed neg0tia sae0SSere 40SSunt audit 0ribus.
Hoc non ita sese habere, ex Euthy lem dialogo Behh. i. 457 sqq. non Sequitur Spengeli non concello ibi de Isocrate Sermonent esse Spengel: Socrates et Plato , Lysiain puto ipsum angi. s. Chr. Jahit ann. Philol. et Paedag. a. III. Vol. VII, lag. l. I 833.
Ego ero, pergit, Si nuper in0ptias istas in eloquentia studium invectas viderem illosque inventorum novitate gloriari, eorum insolentiam non perinde mirarer. Nunc quis adeo tardus est ingenio, qui nesciat Protagoram illius Iu temporis s0phistas et talia et his longe operosiora Scripta nobi reliquisse. Quum vero tam evidenter Stenderint laeti esse de piaeumque re salsam orationem c0mminisci, adhuc tamen in e loco immorantur isti, quos decuit missis praestigiis illis veritati studere, et suos auditores in iis rebus, quae invita communi usum habunt, erudiro atque in aeti0nibus civilibus earumque eritia Xercere, illud cogitantes, longo praestabilius esse de rebus utilibus medioeres piniones habere, quam SuperVacanearum ex tuisitam cognitionem, et aliis paulo Superiorem SSe in magniS, quam in arvis, praesertim iis, quae vitam nihil adjuvant, multum excellere. Verum istis nihil aliud curae si, nisi ut ab adolescentibus pecuniam auferant idque praestare p0test phil080phia, quae in dialecticis versatur. Nam qui neque publicam, neque riVatam rem curant, hi disputationibu illis delectantur maxime, quae pr0rsus omni carent utilitate. In oratione contra sophistas ait: Si omnes isti, qui docere instituunt, vera dicere vellent neque majora pr0mitterent, quam raeStare S0lent, Vulgo n0n male audirent. Nunc 00rum audacia, qui se nimis ine0nSiderate jactant, actum est, ut rectius ibi c0nsulere videantur ii, qui in oti degere malunt, quam sapientiae Studi0Si. Quis enim n0n Simul et derit et e0ntemnat primum OS, tui in riXis versantur; qui quum veritatis iudagationem prae e serant, Statim ab initi sua ruui 0llieitationum mentiri n0ndubitent 3 Inserioribus l0dis iis crimini dat, quod quum discipulis,
quid luid irofuturum esse qu0damm0do perent, tradituro Se polliceantur, Vana Spe eo fallant ternis Vel quaternis minis prostare apud eos lapidem phil0soph0rum, cui inhaerere praedicent virtutem et elicitatem univorsam; reliquum dumtaxat esse, ut etiam immortalitatem pr0mittant. Contra aue Isocrate acerrime flagitat, ut ejusmodi praestigias atque ineptias τερθρειαν), quae in vita nihil,
in Schola arum valeant, omittant et seri Veritatem appetant. Per
19쪽
secta omni ei iuditi otii esse, iit holiti ne in ad vitam publicam instruat quaeque illius tuti virtutes artesque, in iis exerceat multo melius esse, utilia satis bene cognovisse, quam inutilia penitus XΡlorasSQ, in magnis parum X cellere, quam in arvis et praesertim iis, quae vitam nihil adjuvent, ad Summum ascendisse gradum. Sed in omni sophistarum doctrina ars loquendi, cujus exercitati0ne atque usu quemquam carere 4OSSe negarent in conversatione, tunc temporis in summo honoroe et delietis habita. extremus erat
finis atque exitus, quo contenderunt illi, id quod saeilius intelligitur,
si Graecis artem loquendi cogitandi arte comprehensam suisse tecum reputes; iam dialectica uno verbo utramque Omlite et itur notionem. Quum autem dialectica haec ars ad riuale, cunque disciplinas plus justo relata esset, factum est, ut privata et propria ejus indoles prorSus XStingueretur nec jam pro discitilina ipsa, sed pro discendi via ac rati0ne haberetur Itaque orationis habenda ratio unicuique d0ctrina generi infixa aut remansit. aut a certi cognitionibus reSO-luta in ludibria incidit supervacanea se in subtilitates acutiSSimas et
minutissimas, id qu0d omni disciplina raecidere solet, quae Solum in melliodo constat ne pie ipsa scientiam officit At quid N0ster γJuSto argumento Seruit dialecticam, quam cum rei publicae gerendae Scientia. Omnium cognitionum Valite raestantissima. artiSsime conjunxit Praestantissimas ac vere regias, ruit in Nicocle, hisas rationes esse, qua de m0ribu et de re publica agant πε9 τωι επιτηδευμάτων καὶ των πολιτειων παρωνουντας e. λογους) atque in his ipsis illas excellere censet, quae et principe doceant quomodo sit tractanda multitudo . et homine privat0S, quo acto Prga arincipes affecti esse debeant. M0d si ad tales res dirigatur dicendi
facultas, n0bilissimum illud et humanissimum naturae donum, η Verac legitima et aequa loquentia honesti ac fidelis animi simulacrum orit, cives ad honestatem ducet, D civitatem juris ac virtutis institutum reddet. Tantum de his rebus et 0rari p0test. β Quum ita des Sua arte sons erit Isocrates, irorsus c0ntrarius fuit 80phistis,
proxime autem accessit ad Socratem ejusque disciplinam, quippe quipliilosophiam inter et vitam utilicam neXum eundem StatuiSSet, quem Isocrates diale elicum ius er et artem lioliticani Deit. M Is0eratem in rebus ad iis pertinentibus versatum suisse, Sunt qui negent. Vuamquam, ut de s ipse dieit forensium orationum egregius non fuit artifex, tamen Ob encyclopaedicam suam de praeparatione, qua ad Sublimiorem el0quentiam provehendum. Opinionem etiam juridicialis, quod dicunt, generis haud ignarum suis Se OnStat. Audiamus ipsum rhetore in loquentem. Dicit enim haec: λ ,, Ego ulcherrimam et justissimam defensionem eam es Se duco quae quam
fieri p0tost certissime judicibus dum instrat eas res, quibus de rebus
suffragia sint ferenda, ut ne in errorem inducantur, aut dubitent, utri vera dicatit, alia. Quoties Socrate naturae conqueritur se iniquitatem, quod de Sint sibi, luibus oratori c0nci inanti Opus est vox ut latera set fiducia, ipse tamen c0ntinuo hunc consolatur d0l0rem: 0sint sane illa naturae bona. attamen του φ90νεῖν ευ - ἀμφι0βλητῶ κ αὶ θειλὶν αν μαυ- τον υ ἐν τ0ῖς άπ0λελειμμιενοις ἀλῶ εν τοῖς παOEχουσι των αλλων.
καὶ δυναμαι, καὶ Tu πολε καὶ τοῖς Ελλησι κιὰ των ἀνδρων τοῖς ενὁoξοτάτοις. Facit equidem deni habe talia asseveranti. Iestes nobis Sunt ejus rationes. Non enim putamus negari40SSe quin in Stilo et Scribendi genere, 'u qui utatur, ii menti ingeniique aliqua effigies Qui facile semper ac dilucide, rapte et Simpliciter quaecumque vult dicendo scribendove exprimit, is fieri n0n potest
quili celeriter et cuni facilitate res percipiendi rerum lue notiones conformandi facultate val0at Isocrate autem Si e re geSta enarrat, sive consilia impertit, sive laudat Sive vituperat, Sive aliud quodlibet agit, meque unquam deest lucidii Ordo neque invita rem bene perceptam verba Sequuntur, unde efficio non minorem in eo suisse percipiendi intelligendi sue facilitatem, quam eloquendi et expri
20쪽
metidi, ita cogitarit et perceperit. Nisi sorte uinciis conseiitinius, qui illuni, tuum in una Panegyrica orati0ne conscribetida decem ann0s consumserit, lenti agilitate raeditum non fuisse ostenderunt.' Qu0dsi vera sunt, quae de Socratis eloquentiae consilio at tuo in dolo disputavi, c0nSequitur, ut eum prorsu Sesaremus a Vulgaribus sopitistis. Attamen, illum jus provincia tot c00lo distet a mala reputati0ne, quam isti Sibi consciverant, aberrationes et devia tiones Sopitisticae, quae ei Saepe in rhetlioris scriptis obveniunt et invit Marte, ut videtur, e calamo luxerunt, uberrime demonStrant,
quam lacile istis turbulentis temporibus vel optimi viri sophisticarum machinati0num laqueis irretiri et perstringi se paterentur. η Quae
res quum sic se habeat, factum Videtur, ut, illum Sophistae e S Sentet haberentur, qui cum de omni argumento, tum imprimi de rerum natura nec 110n de litt0Sophia morali dissererent. rhetores Vero unam dicendi laudem consectarentur, quae sinum senseretur facultate de quavis re copiose ornateque dicendi, hanc b ausam laetum esse puto, ut Vlterum quidam, Sicut Orator no Ster, Vel alterutro, Vel utroque nomine appullarentur: d ine landem, artibus et scientiis incrementum apientibus, tum liarum magistri, tum rhet0res sibi utrique proprium regnum con Stituerent, phistica lue sibi sola relinqueretur nuda ac deformis nil nisi illorum ornament 0rum umbram et
Tentatum igitur esse re s0phistica IS0cratem eumque magis, tuam alii temp0re ei aequales, propter eruditi0nena, Sollertiam, agendi rati0nem, opes, inani dubio caret. Initiuum autem St, ob 80pliis
in Niobulir Spenge alii Meetini conseiatiunt Letoup, Seliroeder, sunt alii. ' Letoupius comm. p. 30 sophistarum vestigiis incedentem Isocratem
argumenta plane nugatoria, Sicut Ielenae elogium et Busiridis defensionem, tractasse recte adnotavit, cum ut suum dicendi genus hoc etiam modo insormaret Cic. orat C. 43, tum etiam ut sophistis ostenderet talia arstumenta consilio quodam tractari posse. 4rs Pland p. 8. - Vide Letous omni de Isocr. p. 3 Se lil. - ' A Veteribus eum modo τον Go pigra iν, modo τον ρήτορα dictum rep u imus Photius eod. 59. Ael. Var hist. XII. 52. XIII. II. Suid. S. v. 'Iσοκρ. Dion Halic. s. hilOStr. Oph. v. Cic. r. II. De ejus obtrectatoribus Clas de perm. 5 3I. Dion. c. I. p. 37. I. Phil. 837. C.
tic0S, in quo incidit, errores atque studia omnino illum huic rdinil0quacitate et currilitate innem honeStatem Subvertenti et c0ntemnonii adnumerare, licet ali pia opinionum e0ncordia non plane abjudicari iustat. Haud diligens et si vis improbus rerum historicarum usus, qui crimini Isocrati ducitur. nonnullis locis nobi occurrenS, ubi c0mm0d tali veritatis negligentia uti potuisse videtur: contradicti0nes, ut ita dicam, qua Saepenumero subiit, et ipSe 0ncedit et excusare conatur: se digres Sione a propo8ito, quarum certiSSimum to tem nobis se praebet ap0l0gia Helenae, qua oratione idem auctoris vitium vituperat, quem Xpositione Sua Superare ibi r0Ρ0Suerat, Saltem p0llicitus erat declamati0nes, quibus ipse sua de tuenda honestate praecepta ac norma oppugnat, neque ita raro peccat, I- quidem Sermoni concinnitas aut rei utilitas eum deducunt; 3 deinde gl0riandi cupiditas liet 0ri d se ipso b) luentis, Stentati0, grandi-lo luentia: β haec et alia peccata ut ign0seamus e aliqua parte adducimur e0nsidorantes tum quando oration0s scripserit, tum quibus rerum conditionibus sit usus, ad mutandas olliniones pr0elivibuS, et ex vari et amicorum et adversariorum usu pendentibus. Accedit, qu0d80phistae Socratis gloria c0ncitati, philosophicis ut disputationibus Sermoni lepores aspergerent, studuerunt. y Vitiis igitur detectis in Scriptorem cadit titue in omnes omnino homine pr0verbium illud: IErrare humanum St, cui addamus Terentianum illud: Homo sum, nihil humani a me alienum puto. Intellectum, V0luntatem,
68-172. Paneg. 54 - 60. - ' Rem ita se habere, maXime demonstra
bitur instituenda cud. Hel 54 sqq. cum or ad Dem. comparatione, quo
rum locorum alier vera virtute nullam possessionem neque Venerabiliorem Meneque constantiorem, ultero pulcritudine in tota rerum natura nihil angustius,
nihil pretiosius, nihil divinius esse praedicavit. Paneg. 3 - 4. J3-I4.
Exen id gratia elogiiiiii Helenae e pristinis oratoris speciminibus St, ad quam provectior jam aetate initium I - 13 conscripsit es Christiani praes in Is Hel et Bus. - De simultate Isocratem inter et Aristotelem ses Cic. orat. 9, 2. I, 72. de Orat. III 35, 4 l. TuSc. quaeSit L . de orat. III. 44. Diog. Laert. V. I. 35. de Aristotele Siculo, L . I de Antisthense
Atheniensi Spenge συναγ. τεχν. p. II 4 sq. geig. Chil. XL 7 de Alcidama Eleata Suid. s. v. Zoiliis de Zoilo Amphipolitano).