De iure ovium

61쪽

stina vel precaria exiituta l. II. Τ. comman. praedior. l. I. g. est. ff. d. aq. pluv. orcenae l. I. C. de seruit. add. PARIS. Part. l. f. V. r. l. Et ita nequicquam alicui prodest usus pascuorum per mille etiam annos, si idem non iure seruitutis sed familiaritatis sit acquisitus. Coppo LL. de seruit.

sumitur autem quis in dubio uti pascuis non seruitutis sed familiaricatis iure, ideoque praescribenti ius pascendi non hoc sed illo modo usum se esse pascuis probare incumbit. δ

' g. XXV. Inhabilem autem IOAX. ΚΟΕPPEN. Decis ναπ. v. Fy. vocat illam quasi possessionem, propter quam aliquid praestatur. Sed vero induci aliquam seruitutem ex eo, quod canon uniformis suerit persolutus, vel aliud aliquod seruitium uniformiter exhibitum testis est MoDEs TimPIs TORIS Vol. I. CorfZ qu. a. n. v. in verbis: Uber dag iva.

g. XXVI. Hae tamen res monente eodem HARTΜ. PISTORIS

62쪽

d. Confqu. a. n. IS. aliter se habet, si de immutatione praestationis constet, siquidem in eadem causa hoc addit: eg

here mahl iveniger re. Nec ineleganter idem d. PISTORIS eod. Conis qu. 3. n. v. hisce effert verbis: 'Turde audi has

De hac uniformi praestatione Vide quoque HIERON.

Lindenspuv. in Comment. uber die duri l. Murteuberg. tandego Drdil. p. a1δ. n. 1 seqq. I. XXVII. Et sicuti denique ad omnem praescriptionem, ita

quoque ad hanc iuris pascendi omnino ex sequitate canonica requiritur bona fides, quandoquissem iusta posscssio cuiuscunque rei constet bona fide et iusto titulo. sTRuri per L. 3. g ai. f. de acquir. vel amist. posses. III. d. acquir. rer. dom. et L . C. d. praescript. Ang. tempor. quae bona fides ex cursu longissimi temporiS praesumitur. C ARPZ. I. Res H. II. n. Ia. seqq. et RAUCΗBAR. a. 38. n. H. Iuxta haec itaque requisita postquam est acquisitum ius pascendi, videamus nunc etiam quomodo eodem sit utenaum.

CAPUT IR

DE USU IURIS PASCENDI

g. XXVIII. Otest autem quis uti iure pascendi prout seruitus illa est praescripta. arg. L l. f. 1. 1f. depog l. n. g. f. deser δε

63쪽

urban. praedior. 1LII. si ergo simpliciter et generaliter est constituta et praescripta i ita feruitus, tunc quis cuiuscunque generis pecora imitetur Potest, arg. l. G. Τ. d. Ierit. orban. praedior. I. 3. 9 est. V. deseruit. praed. rustic. l. r. pr.

rδ n. 3. Tantum enim, iuxta tritum illud ex l. r. I. M.ff. d. itin act. priu. et c. IJ.X. aeproscripsi aXioma, Censetur praescriptum, quantum est possessum. g. XXIX. Ius autem alendarum ovium quoad numerum iuri- bus prouincialibus sere ubique solet restringi, ut quis non plures habeat in pascuis Oties, quam hyberno tempore possit alere. Ita in Marchia Brandenburgensi reserente . - s C H E p L IZI O ad Consuetuae mand burg. pari. IV. TD. ao.

ilbersthmig avieder bre. Hoc eodem modo usu quoque seruari in Ducatu Mega Politano idem testatur. Consonat Ordiustio Prouincialis Bauoris Lib. 3. Tit. 14 art. a. hoc prae

64쪽

I. XXX. Nec ulluin est dubium, quin superior Magistratus

alendi libertatem et pecora pascendi ius ad certum animalium numerum restringere ac limitare possit, quippe quum saepissime hoc publica subditorum si adeat utilitas, ct utplurimum pascuorum qualitas libertatem haut circumscriptam hac in re prohibeat. Sic in pleris quo Saxoniae locis hic oves alendi modus pro quantitate agrorum et pratorum est determinatus, terrae scilicet possidenti mansium octo habere oves est permissum, uti hoc expresse patet cκ Constitutionibus Prouincialibus Saxonicis, cumprimis astem illa, Saxo Gothana sub Nu. ar. ita habente:

den tonne ii. Et ordinatio Prouincialis Ba uaricati . Tu. ι .an. .. rubr. 2 gie diei ein leder Eauersmanii etc. hoc con

dere Sahr in die belli innite an Iahi gereonti, und fur Elasse ge/ithlet merrea; mel Ister uber ias uberlahren ivurde, dein follen

65쪽

6. XXXI. sicuti autem circa ustini pascuorum .non ab re Onerum et munerum personalium habenda est ratio; ita incolis ciuitatis, qui ciues non sunt, sed tantum Ethsafenoder Rial bEurger, quia neque excubias agunt, nequE 3lia ciuilia onera sustinenc, de consuetudine pascua publica non immerito interdicuntur, V. PAVL. MATTH. V ΕΗ-NFR. in οὐ erum. Proct. v c. Meidgans in . nisi hic ipsit singulari aliquo prae emineant priuilegior, Quamuis enim quis a ciuitate per quoddam priuilegium quoad iurisdictionem et alia onera sit exemptus , tamen quoad pascua ialiosque usus communes ius suunt non amittit, stes in pascuis communibus p cora sua nihilominus pascere potes .

mero recte accenset Proses res in Academiis C As PARNAN ZIVS in Dec. Palatis. q. assi ubi lepidum hunc refert casum: Negasse scit. ciues Ingolstadienses aliquando Professoribus ibidem ius pascendi, iisdem non minus lepide quam adposite resip sum suisse: Si vaccas et oues Profestarum velint cxcludere a pascuis ciuitatis, vellent Pr sessores eorum alinos non cxcludere ab accessu uniuersitatis.

g. XXXII. Sibi vero nequaquam acquirit ius, qui per annos Vi-

. . . ' ginti

66쪽

ginti contra hanc obsieruantiam ex determinationem maioris pecudum numero est vilis contradicente nemine; sed praeter id quod poenam incurrat, ad dimittendum quoque oues superfluas adigi potest, sicuti utrumque ex Responso Dn. ICtorum Ienensium ad consultationem ob. .P. cxcoriatoris Kalensis M. Novembr. Anno I 6o . cutis

g. XXXIII. Nec etiam ab una animalium specie expressa ad aliam extendi potest ius pasicendi; et siquis in pascua sua ceriatum pecudum genus, Oves puta immitti pallias est, con-.tra illum nequaquam praescribitur in iisdem campis ius pascendi capras, sues, boves etc. org. l. D. pr. d seruit. rusici

67쪽

uitui. rustici et urban. praedior. ibique IoΗ. HARPRECHT. n. Ia. - MEIS CHN. Tom. I Lib. I. Decis 36. Namque stricte est facienda interpretatio huius seruitutis, quo minuS praedium seruiens gravetur, et libertatis naturalis, quantum fieri potest, conseruetur. MATTH. v ESEN BF C. I I.

hoc Eacultatis Iuridie. Lipsiens ad requisse. G. IV. ὲu teipius M Oictobr. ισδί exhibet Responsum: Mill einer don 2ldel. D

Non autem prohibetur ipse Dominus landi seruientis, quo minus illa possit pascere pecora una cum illo, cui hanc concessit seruitutem, modo aliter conuentum non fuerit; proprietatis enim Dominus illud tantum sacere prohibetur, quod Vsum seruitutis reddit deteriorem iuxta

68쪽

qualido praescribens habeat pascua pecoribus suis sumcientia, tunc non solum uti posse Dominum iundi pastuis, sed et ipsum praescribentem cedere debere ipsi Domino, cui non su ficiunt pascua, utut per centum annos fuerit iste in potiessione, idque probat Responso Facultatis suae M. Novembr. I 622. hoc modo: So audi gleio doris andere und

Namque non debet esse melioris conditionis extraneus et ho pes, cui seruitutem acquisiuit, quam ipte D minus M A T r H. C O L E R. Cons. M. n. In et mESEN BE C. Part. 3. Cons. III. u. ao. et causa Ieruitutis non debet potior esse causit dominii l. 6. C. d. feruitvt. et a . Hinc etiam est,

quod Dominus fundi, in quo rusticis vel aliis post sustum Michaelis, ius competit pascendi, possit ante illud tempuS, prae serti in post resectionem graminum, in codem lando sua pecora passeere, ut in causia G. und vota dilige dei et communitatis Cithetist id, in supi cmo appcllationum iudicio Drosdensi M. Iun. I 627. eil pronunciatum, isque

per Leutcrati0nem M. Dcc. 1627 et per oberleuterationem M. Iul. I 628. est repetitum, referente MATTH. BER-LIC H lo Puri. a. Dec. 2oI. n. Isi seq. In qua tamen causa

Dian. Scabini Ienenses M. Febr. I 628. ad requisit. der Ee'meinde tu elchield contrarium pronunciarunt.

9. XXXVI.

69쪽

f. XXXVI.

Quemadmodum vero ille, cui debetur sernitus, sese intra limites continere tenetur, ita quoque Dominus sundi seruientis seruitutem recte constitutam non deteriorem facere. l. ao. g. M. ff. d. ferv. urb. praed. l. s. g. 6. d. Our. neque paludes terrasque incultas, v. gr. angetriebcne dei he etc. in quibus alteri ius pascendi debet, illo inuito et in praeiudicium eius mutare ac ad sortilitatem rcferre potes . arg. I. U. g. ψ .1f. de Uufr. conf G A I L. a. Olf v. n. Io. SCI NE ID. deIOItin. d. seruit. g. II. NOE, P- P EN. Decis 1s. et CARPT. P. a. Cons. ψr. des r. Et hunc in modum quoque ICti Lipsienses responderunt: Zieiveis .

S. XXXVII. .

Cui adeo inhaerendum, ut etiam quis agrum suum non nisi certo ac statuto tempore ad culturam reducerepoisit uti deciderunt in Curia prouinciali Ienensi intermino oculi Anno a 673. Stoppetu umreissen odergelgen solle ii die giriere bis aut Baribolomaei uniersassen re. quia scilicet reus erat in quasi possessione huius seruitutis: simili modo est prohibitum, si nempe ita conuentum ae praescri8tum sit, ὲu Sbmmern i. e. in daε Erathfeld erbstin ius ni Σ3isen, Elee und derglei hen iu saeti. iuxta Decisionem Curiae Prouincialis Saxo-Ionensi in termino Viti Annor 618. sactum. g. XXXVIII. Quorum tamen quodlibet restringitur, si probari possit Dominus fundi seruientis quod ei, cui debetur se uitus, illud non sit detrimento, sed pascua adhuc sum-ciant; dum enim alteri non nocet suo iure uti potest per

70쪽

I. a . et M. p. f. dumn infe T. quod etiam vult d. Constit. EI cI. I. in verbis, es imite de an an de me re. Et huius rei etiam Nia col. Vigelius refert decisiones Cent. a. Cas. 37. das Eetlagi et

g. XXX lX. Nec is potest prohibere Dominum landi seruientis, quo minus pascua immutet et ad culturam reducat, qui Ditem ius habet paseendi tempore apertionis, ὲu difelut Bellen, quod in agris fit messe peractat, in pratis Vero plerumque post festum Michaelis. Et illud quoque confirmat C A R 9 Z. in dicta Consit r. def. 3. verbis: es imire detin, dos

f. XL.

Quemadmodum vero FRANCIS. ΖΟΑNNET T. Tr. d. emt. et Uendit. n. ao . seqq. Venationem Germanicam serui

tutis habeat naturam, quippe quae a sylvis et nemoribus rebeiorum iurisdictioni Nobilium debeatur. Ita quoque oc pascendi ius pari modo nihil aliud quam seruitus a pratis, agris et nemoribus plebeorum nobilium aliorumque qui eodem gaudent iure, iurisdictioni debita, neque

realis. Licet enim, monente eodem. TO AN NETΤΟ, iurisdictio dicatur cohaerere porsonae magistratus, sicut domini iuxta BARTHOL. in I. I.ssae iuruae omn. iuri et ita potius videatur seruitus personalis, cum debeatur person 3e