Ioannis MeursI Rerum Belgicarum libri quatuor. In quibus Ferdinandi Albani sexennium, belli Belgici principium. Additur quintus, seorsim anteà excusus, in quo indiciarum historiae; & eiusdem belli finis

발행: 1614년

분량: 332페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

in l iteras iussit. ita Frisia, Getriaque, quasi Panico metu actae,sese Albano reddidere. Sed Hollandiae, ac Telandiat,pro defendenda libertate,plus virtutis, ac constantiae. Inuitauerant Enchusanos, aliasque in eo tractu

urbes, Campenses literis valde blandis, vi ad Albani

obsequiu redirent. at illi latoribus,si redircnt,laqueum minati. Medem laci leuiter turbatum , hac de causa. Iuvenis quidam moenia transscenderat; idque in urbe limitanea capitale intcrpretatus Iacobus Cabellauius centurio,vincula i ta ij citi, etiam intercedenti patruo, ac dimitti postulanti. quod atrocius ciues rati, in arcem captiuos abducere cupienti se opponunt. inde concitati milites arma sumunt: item ciues. qui superiores faeli, partim urbe milites expellunt, partim arma ponere iubent. Cabellauium in curiam elapsum , arce praesidium deducere cogunt. Et discrimes habitura res vi-' debatur. sed Auriacus, missis eb Hermanno Merio dc Nicolao Ruicha uerio, priusqua ingrauesceret, in pun-cipio tumultum composuit. Tutphania subacta, de caetero illo Cetriae tractu, Fiidericus Toletanus, iam Amers sortia quoq; tradita, in Hollandiam copias di cere. in cuius limite Narde num erat, iuxta freti austr iis littus, oppidulum nec situ nec munitione firmum. Kal. Decembris equites c regis nomine deditionem

feri iubent, de Bossuuij militem admitti. responsum- . que ab oppidanis, bactem ase regi suo fruatum v dum,

202쪽

seruandum etiam deluceps. Aderat in moenibus prae- cIO. I

miator; ut alijserunt, homo mentis parum sanae, qui tormentum illic positum sua sponte , non oppidanorum iussu, in eos explosit. illud crimen tot mox caedibus vindicatum. Postquam equites isti digressi, illico loci magistratus quosdam emittere, qui pulverem tormentarium emerent; item alios ad Sonotum, qui cum

classe in propinquo freto australi, ut auxilia implorarent. a Bartholemaeo Entesio, Lumari legato, qui haud longe cum copijs aberat, cohortes si sub mitti petunt,&. Auri aco Liim oque rerum suarum necessitatem indicari. nam,siqii idem long ς obsidioni impares essent, maturari auxilia debere. commode vero liberari se posse si Mudam Sonotus,Entesius Nesopiam occuparet. missus quoque ad Mulierum nuntius, qui Schel linc olidam tunc tenebat. sed promissa ubique auxilia, nusquam prompta. ideo deiectis animis, ubi aduentare cum omnibus copijs hostem intelligeret,cuius vim sustinere non possent, ad Toletanum mittere visum, qui urbem dederent,dc gratiam praeteritorum peterent. id negotium consuli,&senatori datum; qui Amers fortiam profecti, ubi tum Toletanus agere colloquio prohibiti Bussemum ire, proximum Narden O pagum, iussi sunt, illic responsum accepturi. sed consul, dum redit, apparatu viso territus ,rheda descendes, ceu onus alui positurus, periculo se instanti subduxit. Id ubi senator vidit, valde indoluit. veruntamen vir

Aa iij animi

203쪽

uesque carissimos deserere nollet, optimus ciuis, m Titus, pater, tristis rei nuntius perrexit. dc Russemum,. ut iussus erat, Toletanum secutus, cum interroganti

Bossiiuio, an milites oppido excessissent,affirmare alios postridie oratores adducere iubetur, atque ita d, mittitur. Igitur ipsis Kal.Decembris venere in castra Lambertus Hortensius, rector scholae, vir doctrinae fama clarus; alijque e senatu,& populo. qui cum Toletanum alloqui vellent, ad Romerum rehciuntur, cui is omnem potestatem dedisset. cum illo igitur p ciscuntur, oppidum se Toletano tradituros, ea lege,ut ciuibus vita facultatesque saluae essent; tantum denubfidem iuramento obstringerent, solique ex Hispanisc, quantiam semel sumere possent, oppido efferrent. vltra nulla praeda esset. Haec ter porrecta Hortensio dextra rata fore pollicitus Romerus , cum eo , aliquot xx Hispanis comitatus, oppidum ingreditur. e vestigio ad tympani sonum ciues iusiurandum d turi in templo hospitalis conuocantur. &conum runt pene omnes; cum homines antiquae simplicit

iis, innocentia sua,&sde ab hoste data, securi, nihil sibi mali metuerent. pauci quidam , quod euenit pro uidentes, inter templi laquearia, locisque abditis, se occultauerant. Interim Hispani, desertis mcenibus,&,constricta glacie sessa, transcensi etiam vallo se quentes intrauerant. dumq- miseri ciues conueniunt,

204쪽

RER. BELG. LIB. III. 19rsuturae lanienae ignari, uxores eorum militibus ad ue- eIGIO. nis conuiuia curabant. Aliquamdiu ante templum

cum Hispano sacerdos qui dam inambulabat qui

mox ad ciues conuersias, moriendum illis edicit. illicoque apertis foribus irruentes milites inermes homi. . nes pecudum instar miserrime trucidant. Toletanus ipse, ut suo exemplo plus miles auderet, consulem cae dit. De in igne iniecto reliquias comburunt , dc vica tim discurrentes obuios maetam,totumque oppidum tantum no in sanguinem& cineres vertunti Quidam, olim oppidi praetor,consulqs,homo annos Lxxii duos . natus, qui inue morbo decubuerat s alterque, textor lintearius, ex hydrope aeger, in lecto conseisi. in X enodochio, praeter duos, senes omnes annorum erant Lxxx,aut x C. nonnulli seculum superabant. nec aetatis habita ratior sine discrimine interscisti omnes. in mendicum quendam stultum , & mutos duos etiams itum aegre Hortensum Bossuuius seruauit: qui tamen filium Augustinum , organistam, crudelissime obtruncari, occise cor evelli, ante oculos vidit. Qui inter templi laquearia se absconderant, illinc quoque ad caedem protracti. quamuis facile illi , quidem euasissent i si modb ianuam,per quam Uitus, obserare ausi suissent. sat tuti futuri tenebris loci,& angustia; quam unus aliquis contra plures nullo negotio, aut periculo, defendere potuissct.sed homines tristi suoru spectaculo costernati, omnem salutis spem amiserant,

205쪽

ipa IOANNIs MEvns Ier, .lo. serant; parsque nolle tot charis nominibus superesse. L Postquam viri latrocinio defuere, iram,& libidinem,

in sceminas vertunt; quarum plures vario cruciatu enci cant. quandam grauidam strangulatam mox inpi teum praecipitem agunt. aliam, quae pepererat pridie, cum partu suo oppido expellunt. puellae xii aut x mannorum constit pratae. & id mortuos quoque saeuitum . nudaqtre occisorum cadauera, passim per pluteas disieeta, ne humare quisquam auderet, pcena indicta. itaque per xx dies insepulta iacuere. insim per omnia miserorum bona direpta: nec relietae s getes quidem nodum excussae, quas Mudam avexere. . Narratur etiam aliud quiddam valde crudele ,& mbraculo sane astine. ex oppidanis quidam locupletior

putatus, ut celatas opes proderet, crudelissime diuex tus,cum se occultasse quicquam pernegaret, lup dcri ciatu omni maius , uxor eius ante oculos violatur.

quam iniuriam multo maximam ubi conuitijs, quae sola misero arma supererant, vindicaret; in conspectu . uxoris occiditur. eamque tunc aggressi, ingenio sexus molliorem, ideoque tormentis m inus paren ut quod . scire vellent, extorquerent, manibus in tergo vinetis, pronoque capite,ex pede altero ad palum alligant, coram filio admodum puero. qui caedis paullo ante pyternae,& maternae iniuriae speetator,etiam vinistus,nec succurrere illi poterat. sed cum neque sic proficerent, in scemina supra sexum constantiam experirentur,

206쪽

tormentorum sessi, ceu mox fame morituram, ita eIO. I suspensam relinquunt. iamque biduum totu pepen

derat,&cruciatu, ac inedia, tantum non enecta erat.

Puer quoq; desciebat; nec spes vitae ulla restabat. cum ecce egregia forma iuuenis nihil tale exspectantes solatus vinculis liberat,& exhibito pane re tactos in Deo c6fidere iubet breui ipsis melius sore. Atque haec talia Toletano nonduit,satis supplicii visa. Bossutilo imperat moenia demoliri, dc praefecto arcis Mudanae ,Paulo L5o,negotium dare, qui rusticorum ad hoc opera.ut retur. cumque initio differretur, repetitis ter quater literis,landem extremo Decembri scribit; nis eret, cohortes aliquot immissurum, quae pagos circumiectos exurerent. Itaque, nullo ultra morae praetextu, disiecta moenia,&selo aequata. Hoc crudelitatis eXemplo, contra quam

Albanus putauerat, nihilo magis timeri coepit. quin effectum, ut Hollandi Zelandique, obst inatis desperatione animis, quod grauissimum inter oppressos vindictae gerius,iustacontra eum odia,nec unquam deponenda, sumerent. tanta quidem Omnium offensa, ut Turcis quidem, si sors serret, quam Hispanis seruire mallent. ipse clerus, quique maiorum sacra colerent, cum religionis, aut innocentiar, nullum fuisse discrimen acciperent,pari adfectu saeuitiam tantam execrari. Per hoc tempus naves bellicae, quas Hollandiat borealis urbes instruxerat, necdum in stationes reductae impediebant,ne quae Amstelodamensium egiedi possent.

207쪽

eIO. Ib. idque ut magis etiam facerent, quasdam longo usu in- utiles ante urbent in Ya amne saburratas demerserunt. mox exortum ac re gelu ingens ijs periculum attulit. nam & glacie quasi captiuae inuasioni obnoxiae esse,&annonae egestate fremere miles, ac deserere eas velle. sed mox submissus commeatus, dc vocati undiq; rustici,qui, quod factu vix possibile, diffissa glacie educere.

eas niterentur. Tentatum varie, vana opera. aliquando, consilium erat, tormenta educta in aquis mei Cere, ne

in hystis potestatem ea venirent. iamque sere humanae opis nulla amplius spes restabat,cum ἡ machina Deus iuuit. ortus repente vehemens boreas,auctis supra modum aquis, alias certe defecturis, glaciem diremit,' viamque aperuit,per quam naues educerentur.quodq; magis mirari omnes, e vestigio reflante vento, ut pra, sentem Deum agnosceret, iterum subsidentibus aquis glacies coijt. Circa hoc tempus res longe indignissima accidit. Cornelius Musius, coenobio D. Agathae apud Delphenses praepositus,vir optimus, n nocetitissimusque, & literarum laude egregius, annos LXX I i natus, dum Hagam proficiscitur,. a militibus Lurnaeanis in- terceptus, Leidam abducitur in Cornelij Venjaedes, quas Gulielmus Olde, lietius, tabellio publicus, in lix bitabat. eoque duo a Lumae omissi, cum ipsius comcionatore, quaesitore, & carnifice, torquendo viro locum poscunt. cumque se oldevlieiij uxor opponeret, dc huic rei publicum urbis carcerem esse dictitaret homines

208쪽

RER. BELG. LIB. HL ipsmines ebrij, incitante vino proterviam, per vim faci- c Iridinori locum capiunt. dctor metatis plurimis pene en ctum, nulla iuris obseruantia, causaque indicta , ad 'horam quintam vespertinam introductum ante nonam propere strangulant. inde furca statim deducunt in Lochorstianas aedes. tum pudςndis amputatis ventrem dissecant,&,ut corpore erat obeso, abdomen eriplunt, ne ad se uitiam quicquam deesset. id Lumaeus, clim isti ordinin axime infestus, tum graui priuatim in eum odio, imperasse serebatur. utque flagitio culpa aliqua praetenderetur, vulgo laetatum, veneno Auria- cum tollere volu isse. quod crimen tame inter tormenta exquisitissima constanter ipse pernegauit,neque bonus quisquam credidit. &ipse Auriacus, simul caditum intellexit, Leidamque ad Lumarum abductum, quod euenit veritus,confestim ablegat, qui dimittere virum iuberet.at verb ille, ubi adesse ad portam ab Auriaco nuntiu accepit, Vt mandatum anteuerteret, aperiri eam, nisi facinore perpetrato, non permisit. quod Auriacus,Ordinesqή, grauiter serre. cumque postea id captiuo inter caetera obijceretur iure factum videri resp5d it hominemq; iureiurandost obstrinxerat nunquam urbe egressuri , nec minus tamen cum thesauro ingenti ad bostem transire ausim esset, ceu periurum di perduellam , delictopr pris, nsuo odio,poenas ded spe.

IOANNI s

210쪽

LIBER

Ridericus Toletanus , Nardeno ζcapto Amstelodami interquiesces, de Hartemo obsidendo consilia capit. Ea Caninefatum metropolis, magnitudine nulli caeterarum inferior;templo,curia, soroque insipnis,structuraque aedium satis dec ra. mediam Sparnus amnis perluit, qui ex Ya profluens, haud lose infra urbem in lacum vicinum se effundit. boream versu; ad primum lapidem Oceanus adaiacet; unde abundans piscium captura magnum ciuibus commodum affert. ad meridiem lacus ingens, qui ab urbe vulgo Harlemensis dicitur. in propinquo elegans silua. tircum aget sertilis pariter dc amoenus. Igitur illam Toletanus, ut dixi, obsidere voluit. priuς quam tamen aggrederetur, animos experiri placuit. quosirca quidam ah Amstelodamensibus missi cum literis,qui pro vicinia,& vetere sua 'miciti ossicij eos

SEARCH

MENU NAVIGATION