Antonii Thylesii Consentini... Opera

91쪽

Ab Aenea rogatus Achaemenides Vlyssis socius Iamenta exponit, iique Polyphemi coecitatem deplorantia.

Hoc quoque, Acbaemenides, referas, timor omnis abesto, Aequora namque teneν iam classis , fare age, Cr-clops uos fromitus , miseros solitus quos edere questus, errat cassus lumine, heros Exanimis procul alta petens Gisgit inrises. smte Teucrum decus, ex ora certa , fa

Sospite quo numquam Neptunia Pergama fam-mis

Consedisse; iuυant quando haec , saepius

hausAuribus, expediam dictis, praecordia quamvis Pulsat adhuc, prohibetque pavor audita profa

φὶ prope spumantes suctus sub rupibus Aetnae

elaeum Icopulis super impendentibus ingens , Dira domus, suffixa horrent ubi terga ferarum, Brachiaque informi dependent squallida tabo. Inde ferus, cum vix verit Sol aureus orbem, Is Egreditur pecudes inter, vastusque recumbit, sua Diis assduo pulsu caυa saxa refultant. Hinc procul e denss latitans ubi conritus umbris Errabam. tales jactantem voce querelas Auribus his tacitus suspensis saepe notavi. 2o Invisum Superis caput hoc cur parcis in undas, Lethaeas undas, tandem demergere, siquati dea Trinacriae, quae rapta flentibus umbris

92쪽

Armatusque animis ingentibus' ilicet ultro asAccurri laturus opem, timor ante sed illum Absulerat: rursus dic mecum ,fiuia, carmen. Aut pater altitonam unum e ror millibus ignem Fulmineum, tibi quem manus haec formaverat ol/msdicure, ut immani transfixus verbere , vitae 3o Quod superes, reddam , placitaque in morxequiescam. Enceladus quondam velut actus turbine vasto

mole sub hae summas effat larere usus , σ

Saecula rore numquam Iovis ira extincta quiescit. plorans rursus dic mecum, Mula, carmen.3s Tam procul Eois jurgens rubicunda tenebras Dispulit ore nitens roseo Tironia conjunx, Undique extinctus sellarum di gir ωbis.. mox ruit, elabensque flagrantibus exit ab undis Extremas radiis lusrans Sol igneus oras, Ex tremutis fulgore madis accenditur aequor, 'Impeliunt animae quod leniter abirantes Omnia quae quondam fuerant mihi dulcia vis

suae nunc perpexua pereunt caligine mersa. plorans rursus dic mecum , uia, carmen. Plurima per silvas errat vaga turba volucrum

Natiυis depicta coloribus, ilia nec quam Conspicienda fuit celeri per inania lapsu:

Argutis tantum resonant loca vocibus usque; que arguta iterum dic mecum, ula, carmen.

O nemus hine iliinc surgens super aethera, quom dam Grata quies fesso, cum stratus gramine molli Sulpiciens tereres ramos super impendentes

93쪽

M C A R M I N U M. Gaudebam viridi specie resupinus in umbra. me hederae serpunt molles, hic arbutus antris,

minet hic fugiens in caelum garrula pinus, Cum imis hirsutas frondes movet aura favoniis Garrula tuque etiam drc mecum, fistula, carmen. Obstrepir ecce cadens saxis manantibus humor, Et salebris' offensa procul respondet imago. 6o De simul prope me pecudes, simul ire evellae, Laniger ast pecudes, hirxae, simaeque capellae, Pascite proptρr aquas, hic mollia mbula campi, Hic dumosa Uiret rupes, ne υis fera venti Praecipites summa specula deturbet in undas, Ne lupus infrias circum malus inissigrae De simul prope me pecudes, simul ite capellae. Tu quoque militi custos gregis , ardua , pernis, Strenua, fida , sagax , venatrix, sera, Puguaπ, Comminus occurrens fures age, candida Leuce. 7o Dulcius hoc iterum resonet mea fisula carmen. Caeruleo sumunt candentes gurgite ' bae, Stellantes noκ picta sinus ubi fusta recondit:

Quas inter, mea cura, venit Galatea sorores , Hanc numquam vitreis e fluctibus ἄνedientem,

Et nunc illa noυos casus miseratur amantis,

Abs et O . fors au, sed Durimit ore auerelas ,

Ne mea praeseisti laceret praecordia luctu. Dulcius hoc iterum resonet mea Dula carmen.

Iamque procul visus tristes agnoscere voces , Et gemitus jam saepe meas gravis impulit aures. Quandoquidem unanimes pariter conjunxerat ambo Fidus amor, pressitque tenaci compede vinctos. Ex quo levis adhuc matrem comitatus euntem. 8s Nau3-

94쪽

LIBERI. 49s amque iuvat meminisse meos, mea fistula, amores Conspexi roseis carpentem lilia palmis, Et birophio religata comas formosa nitebat. Dulcius hoc iterum resonet mea fistula carmen. no primum rudis insolito iacitatus amore so Errabam, memini bis denas condere noctes, Bisque dies denos solis sub rupibus Aetnae. Nee minor, Aetnaeis quam rupibus aestuat ignis,

Gliscebat tenero sub corde Cupidinis ignis. In pexi primum liquidis tunc fontibus ora, 93Florebat malis cum nondum pulchra juυentus, Luxuriemque comae fingebam laetus OPacam. Te quoque tunc primum modulans , mea stula, cantus Edocui , quibus obstupuit genus omne ferarum, Atque evulsa procul radicitus astuis arbor. Ioo Tum vaga ρraecipites tenuerunt sumina rursus, Et mea victa novis concentibus, Gera quamvis, Nata mari quamvis, properans e fluctibus ultro

Adnabat, dolor es, haec o meminisse voluρras. Frigidulam ah quoties, trepidamque amplexus in acta

Nusquam amittebam, donec suspenderet altam Luna facem , s tremulis splendesceret ignibus am

Tanta mihi quae nunc ceciderunr gaudia, nec reripiciam posthac leυibus super aequora plantis Nereidas inter blandas agitare choreas . . II OTris ius extremum repetat caυa fistula carmen. υite montivagi Panes, vos vivite ' hae. Ille ego sum CFclops Siculae modulator avenae, Pascere doctus oves, calathosque intexere junco, Et canibus Iulirare sagacibus omnia silvae, iis Viribus inυictis quondam, quae cuncta nefandus tilis in tenebras rapiens mihi noctifer atras. πνυ ius extremum repexat cavi fidula carmen. suIxus ego i Eurymides praedixeras omnia vates I

95쪽

3o CARMINUM Infelix C clops, Ithacus tibi frontis honorem Izo

Demet Dardantis veniens rate vectus ab oris. Quae , nisi demta foret mihi mens prius, evitassem. Venerat, o blando celans immania vultu Insidiis animum rapuit malus ante, dolos

Trsia dona ferens nimium pretiosa aeie IasNectar erat dulci mihi nectare dulcius blae, Et ceu Letbaeo dilutum sumine sensus

Eripuit, circum visi concurrere montes, Et remeare vadis resuentibus Acidis unda ;Tum geminum caput attollens pecus omne per a

Cernere erat passm liquidis eoiludere eampis. Iamque sopor pressi languentem, Donte nec inde Territus exstat, caecaque in nocte volutus, Caede madens, ususque genas, ferus , anxius, a

mens,

Voce fremens, miser errabam , ruit undique flvis r 3s Turba minax, quo se vertar, cons cir usquam. Ille etenim insultans, victorque fugacibus Auseris Vela prius procul hinc dederat Ieυis ales in altum, Atque ingrata fui monumenta aeterna reliquis. Triptus extremum repetat caυa Dula cermen. Iψos Pater, o Pelagi regnator, socine inultum Me finis P invis navem praedonis adactam uin rapis huc nobis perdendam P vulsa videres Corpora jacta manu, ρontoque immersa cruentor Iamque volant passm correpta cadavera raptis I sVisceribus, rivique suunν jam sanguinis arri ;Tum capitis dirι direρtum lumen utrumque Disiicerem , poenas lueret, quas reρρerit 3 e, Suppliciis quando nihil est his retrius usquam. Tristius extremum repetat cava fisula carmen. ISQVel tu , siqua mei tangit te cura, procellas

Iniice, ut impulsus per saxa furentibus Euris Frigidus exhale3 vitam sue honore Iepulchri. uod

96쪽

LIBERI. uel Quod se fata nexanr, parriosque revisere portus Constituunt, longis, durisque laboribus actus, IssDa, Pater, amios Iociis crudelia passus

Hospitia, ignota que pererret NaufraguS Oras. Quin etiam exhausiis eννoribus in Da postquam Regna revectus erit, manus imρia morte cruenter. Haec horrenda fremebat atrox Pol bemus ad umdas . r6o uae mea no ρosthac quaterent tremefacta ρavore Pectora, tu tandem veniens dux incl=te Teucrum Eripis, o dira serυas a morte receptum.

III.

ARCHINTI Hortulus.

FEfus eram, bibulis licet auribus ἰnter eundum

Haurirem, quaecumque meus Corvita ferebat,

Iucundus, s qu quam alius, facundus π idem :Diυa animum excoluit cui Pieris, atque in utroque

Iussν ut ocellens sermone, Graia Latinis sadderet, o patriam studiis decoraret honesis rCum mihi per tempus profert se Archintus agendis vectarus causss, seu sacris, sue Profanis , Nec tamen a Musis quicquam semorus, ambo suo properanν 8 melius ne pari nunc pulveris haustus

In An aliud , suadent quod tempora forsan, ct aestus '

Haec ait, o dextra pariter, laevaque moratur

Iniecta geminos, ceu polnus acer, o ad se Non hercle inυitos trabit ille, sequemur P ego in

quam s.

Qui potis inquit eris meus hinc avellier usquam Τ

97쪽

31 CARMINUMVesibulum ingredimur, mox Hortulus excipit hera his Fertilis, unde halant varii, nova stermina, fores ;suosque Iolet Paean, senior vel f ius olim

Colligere, o succis morbos depellere taetros, sueti calor extinctus redit in frigentia membra, eto Pallor abit Demo revocatis manibus Orco. Multaque frondoss miret haec arbuscula ramis Buxifero quondam procul huc advecta rhoro, materiam unde faber ferratis dentibus aequans mundiciem in capitis format, comtumque capilli. Vertit hane circum tornans flridentibus armis, suae matris retinet nomen, seu conditur illic Gurgitis esca mali, irritamentumque nepotis , Quo scabies magis increscit vesana palati; Sive Euros, Zepbrosque notant spirare per aequor

Nautarum vaga turba, slent licet omnia ventis.

Artificis ferro nitet haec detonsa bidenti, Surgis horrendum ) marias imitata figuras.

Frondeus ingressos terret ferus ora Colossus, Saeυit allatrans canis asper non minus, atque

Persephones rabiem cuius male sensi amator. μυigat hie ingens mare corbita, alta videres Carbasa tenta Noto, distentos undique funes pNereides prope consurgunt, ceu cum vada quondam Caerula prima noυo sulcavit flamine puppis , qa Abductura gregis decus ingens, quo Thetis alma Tempore Pelaeo correpta cupidine fensrsutis si amor, gelidisque exarsi rota sub undis. Nec mora stanta repente medulsis famma perussi)Enatat, inque atram fugiens murata figuram, qs Falleret ut centum Nereo genitore sorores, Saxa per, c ' cautes, salsas labitur undas;

Diuiti

98쪽

LIBERI. 33

Abditaque in scopulis latebrosis dulcia carpit

Furta, nec undanti meminit se reddere ponto.

Quid loquar o DrFadum facies λ rique bicomnis λ so Diceret hunc quis non Veneris stimularier oesro ZIntortosque sinus, Dirisque ingentibus angues ZEt circumtonsos orbes, semulacraque caeli' Ardua quid referam sacri fasigia templi' Di ubi, quem dixisse nefas, ne ludicra veris s s Dere, o levibus confundere sacra, sit ingens Relligio , sed quo nascente pericula mille, Gue υias lethi υitavimus, ante reflexo

Poplite suspiciens trisi vir flebilis ore

Pectora contundit scopulo, ferus adjacer una. 6o Omnia quae formata licet smulataque, dices Mortua non haec sunt, non haec me motibus est . Nam crocunt, pariterque vigent, suppetit humor Cuique suus, cunctas nutrix alit ubere eodem. uod neque Praxiteles mira quae fecerat arte os Contigit, aut tabulis quascumque probavit Apelles, Sive luto quisquam, fulvo seu claruit auro pHaec, quando numquam sunt aucta vigoribus ullis,

Vivere ne vere .rmes, quae nulla moventur.

Caetera me rapiunt, o passim lumina Munc Iocuae mirrus Veneri , quae grata es Viris Iaccho, Utraque formosa V οῦ gracili nitet altera ramo, Frondibus o pariter postis consurgit acutis, Ner odoratis, semperque virentibus isdem ἰAltera condensat scenam diffa, vire que 7s Laeta comam aestivos defendit tegmine Ioles. Nil tamen oblectat me valdius, atque virenxi Praetentus paries hedera, quae plurima lapsu multiplici serpit lambentibus omnia ramis,

Grata Deo, mentis qui curas eluit acres. 8o Namque novercales hac tectus parvulus iras

vis, NFrsos ornax qua nunc memor, inque

99쪽

34 CARMINUM

Crateras torquet, curruque, o Tigribus aptat: Dat quoque ferre tuis, sbi nec Deus invidet illam, Vesit at impubesque genas , crinemque madentem,

Ne rapidi exurat faciem mis ignea Solis. Vosque Deum turae vates hoc munere donat; Ut quoniam numquam frondis decus interit aestu, Nec glacie, pluviisque, viret jed iugiter illa, Tempore sc omni vobis quoque fama perennet. 9 Sa e hominum, D simque decus , formosa virensque, Ambitiosa, sequens quodcumque auelecteris, errans mille Giis, lasciva, fluens, mollissma, te-μc minus, innumeris fibris quae infixa supremos tendit ramos innitens arboris altae. 9s Nec telluris amans tantum, sed cortice , quamvis Praedura, iurgis laetusma, cornibus inque Ramoss υ a es celeris quoque vivere cervi, Teque fuga rapit ille sua venatibus actus.

Aurea, Minois postquam misera occidit, cy re Deposuit trisis Liber, caeloque locaυIx.

Lucernam describit a LAM 'to patrieio Mediolanensi dono missam .

AEnea vincta hederae foliis cava tempora Bac chi

'xae gratum praebent mihi Lampadis usum. Vertice nam qua se partes coma vertit in omnes , Et tenuis raro capitis Pater area summi, Descendit velut exiguae resudinis orbis. Cornibus hunc operit religatum emblema gemellis Innue, vicem reregit specus inde remorum, Griis

100쪽

LIBERI. 33 Agricolae munus quo Palladis insiliatur. Quem simul acceρir calva aerea Parva liquorem, Mittit in os, animi cui nuncia lingua palato Io Exerta, o sulco caelata eu chnia anhelat. que taboranti similis persona videtur rAesuat, efflat hians ardentes faucibus ignes, Atque exusa genas atro furit horrida vultu, Mectus quondam Semeles velut ignibus alvo. Is Grata mibi, nostris aptissma dona Camoenis Lampius haec dedit insignis patriaque, domoque,

Lampius ingenti mecum conjunctus amore . Scilicet ut, veterum seu me monumenta virorum

Nosse juυat, Larium, vel quos tulit Attica Tellus ,

Ludere seu mihi quid libet inter carmine curas, uess scatet undique vita calentibus insperatis, Lumina susceret tam cari munus amici,

Et quas iucundi socius foret ille laboris. Igniporentis opus fuit hoc , Deus hoc sebi primum, etsisse sbi, O sponsae formavit Mulciber, exit

Vertice quae sacro ἰ nam quamvis bellua nobis Persmilis nutrit similem turpissima alumnum, Tardigradumque , moisse, ac turpiter incedentem ἰAttamen ιctus amore proeaciter appetit usque 3o

Conjugium duro formosae Palladis ore,

Quamvis laeta oculos, quamυis niter aurea criues.

Nec pater abnuit hoc ἰ carum sed nata pudorem Casa negat sibi posse auferri viribus uuis. Ergo infelicis deus M solamen amoris 3s Finxit, ubi foret inυentum utriusque deorum, Et ceu nocturnus vigil esset conjuge misus. Lumineque avosto faber Aegida perficii illi, vicula praefigens adamantina mel polit hastae,

aut crebris tegmen capitis eaυat ictibus aurei, OFrigida cum tremulis nox ignibus atra relucet,