Antonii Thylesii Consentini... Opera

발행: 1762년

분량: 289페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

6 CARMINUMDiripit, ac eircum lidior ligat, atque ita acervat omnia venatu assiduo, victumque reponit. *s Sed ne forte leves volucres, infirmaque rantum Hunc curare pures, trissem subtemina Asilum Densa tenent , saevitque furens detentus ; at i lum Ingluvie accurrens Venator conficit atra. Quid referam Fucos, o quidquid virus amara soGestat acu Z quoties captum fremit, ac velut ipsos Damnatos faciIae Disendit Aranea caedis, veritaturque diu passm, Dolia ampla , cadaver Voce mιnans quamvis immane superbiat armis, Quodque venenatis fert telis, vulnus inurat. Ss Quin tantis etiam Itimulis furit ictus edendi, μυοtit apricos ut in ipsos saepe Lacertos, Frenet O incassum torquentes terga , nec ullis Saltibus excussus, premat undique vinclis Blac mora fit, rapter quin subterraneus illos , 5o acus ut aversos retrahebat in antra juvencos.

VIII.

Tantula nocte volans volucris micas aere tauin

Ardenti similis scintillae, quam puer olim

Aequales inter metuebam raugere, ne me Ureret, infirma est aetas cum nescia rerum: Quae quoniam noctu lucet, cognomen adepta es; sAut incensa nitet quoniam, velut ignea lampas , Cauda st una licet, nomen non est tamen unum. Haec modo summa petens commotis emicat alis;

122쪽

LIBERI. 77Rursus re adductis fulυum decus aurea condit; . Ardentique procui fugiens levis igne coruscat, IOEx quocumque volat, secum tua lumina gestat,

Lumina, quae tenebras arcent, quae samIna x

Nunc, ut obsequi a videntibus, advolat, atqueFir magis , propinqua magis scintillat σ

Ora , minuta velut candentis frusula ferri, asVerbere quae assiduo fornacibus excutiuntur. Ex quo rapta Iovi Stygio Proserpina, namque Una fuit comitum: veterem mutata figuram Quaeris adhue dominae volaia , o omnia luserat. Omniparens Natura , hominum , rerumque creatris,

χο Di ilis, Facilis, Similis tibi, Dissimilisque, mitigena, Indefessa Ferax, pulchrior ipsa,

Solaque quae tecum certas, ct victi revincis Omnia me nimis assciunt, quo lumina cumque Verto libens, nihil es non mirum, Daedala quod tu as vis, rebusque animam fmul omnibus assas, e vigent, quaecumque videntur pabula , frondes sm genus aligerum, pecudesque, squamea σμγ

123쪽

CARMINUM IX.

Orpheus

Λ Muta primum eum plectra parentis aurσλ Distinctam sumst citharam Rhodopeius heros; Ridebant segnes pulsus, digitosque micantes Serius, chordis indoctae dissona vocis. Mox pudor exardens, O gloria dulcis honesi s sibus avertit pueritibus, omnis illue Perditus incumbens Musae pallebar amore. Et nunc maternis inhiat, nunc ille parernis Cantibus: hinc illinc di cens dependet utrinque. Nulla Venus faciem cepit menrita dolosis Iocimpedibus; somni fuerat , parcusque Dari Donec, ridiculus dudum, modulamine silvas, ulsosque suis scopulos radicibus egit: Aufus ire viam mortalibus inconcessam, Poenarum oblitos demulsi carmine Manes. I sNon levis ad census, s quis petit ardua ς sudor Plurimus hunc tollit; nocturno exsomnis oliυo moritur; delet, quod mox laudaverat in se , qui cupit aeternae donari frondis honore.

124쪽

METAPHRASIS GRAECA

MAT THIAE BERGII

125쪽

CARMINUM

Arundo .

F Luminis undisonas ripas praetexit arundo,

Atque erecta comis pariter consurgit acutis, Queis gelida fessos a0iu restirerat umbra. PIurimus hae usus , teneras seu iuneere vites, Seu libet agrestes calarhos , oe' vilia recta sConstruere, pluvias arcere, idonea istes; Seu magis incautos pisces captare doloos artibus, hamus aquis illudens pendet aduncus. Armat eam ferro raptimque per aera torquet Gnossus altivolas figens sub nube volucres, Io Vel fera mentivagis erroribus affa, vel hostis Saucius iniecto cadix eminus , ilia telo

Ctim bremibus compulsa noto volat ocius alis. Quin etiam dentata leυis manus aeqvora eadem

in eis , Latiisque notat studiosa figuris, Is

Pingit er horrendas acies, laudesque Deorum, Legibus emendat mores, iuυat, ιncrepat, ardex Extinguitque faces collectas pediore iros, Sensibus, o secreta Iagacibus omnia rerum Eruit, immensum pelagus metitur, ρο auras. ΣοDulcius hnec resonat longeque sonantius , arque mortale magis, quam quae ρasoris in ore Mille foraminibus garrit pulsata canentis ἰUnde vagae pecudes ρersultant gramina laetae , Semiferumque genus Sa ri, Faunusque bicornis asArguta ρrimus modulatus arundine musam. Dicitur ο qua Sas admotos in Pir Indos Singula suminibus nare internodia remis, suae subigit notis vergens vagus incola ristis Namque

126쪽

LIBERI. 81 Namque mirent illic Libcis maiora columnis. 3o Quid referam gratos succos λ rimosa fatiscit, Succinaque hinc illinc dependenν dulcia circum a Concreti erumpum lac moso cortice rores: Hine coquitur, glacieque riger nova raramis, ipsa Vel nivi candidior, vel nectare dulcior ipso. 3sx I.

Nenia de obitu Patris.

Ss imus ante diem merito dum iusa parenti, Nec potis es vis ulla noυos lenire dolores; Pialida, scisa comas, tristique evincta eupressu,

Dic age , dic maestos mecum, Nenia, cantus. Improvisa virum frangunt praecordia : laetus suam fisa Desm venerans, cum nuntius aures Perculit; fores subito pes deficit aeger, Labentemque manus juvenum miserata repente Excipit, ora foυens gelidis pallentia ' his, misitis inque domum referunt mea membra

Dic , dic maestos mecum, mea Nenia, cantus. Huc ubi stementum es, lacrymis sine more profuses, mundoque comas foedatus pulvere, mecum matura mei lugebam fata parentis. Conυeniunt socii, candidus Idas IsSic tilum Gatur dictis e quid fessa , T les, seselis multo tabescunt lumina fetu pNavita num unius placabitur Z ille silentes in Ismet inferna vexit rate trisior umbras, Nequicquam precibus lenixor, victima non si zoPlurima Persephone caderet prope littus Averni, Unde ferunt trepidos reυocari janguine Manes.

127쪽

81 CARMINUMDic age, dic maestos mecum, mea Nenia , cantus. Gallus ades Messala ardenri pulcher in Uro, I ocius p utque vider luctus insgnia tanti, et sobpupuit, renuitque gradumἰ mox ora resolvens: Ecquis, ait, tantus dolor occupar unde repente Tam gravis oppressi moles 8 sic fatus obortis Lumina detersi lac mis , nec fit mora, Puniceos etiam ferrugine mutar Ibera. 3o Dic age, dic maestos mecum, mea Nenia, cantus.

Atra dies, atris Iemper segnanda lapillissRedditur ecce mihi paucis pos nota di bus

Littera, quae certum vulnus smisi edocet, Maereat orba domus, mVerum mel lumine adem

Inferiasque refert, pompam funeris atri. Dic age, dic maestos mecum, mea Nenia, cantus .

Maesa soror rumulo pinquam redit, furore, pariensque animi, scis que horrenda capillis, 1 Pliis levi nectebat vincula collo, qo Erigonen imitara, sui quae funera patris Nacta, diem zona claust miserabilis ultro, Pallidaque aeria pinu demissa pependix.

Dic age, dic maestos mecum, Nenia , cautus . Accurrit genitrix, subitoque exterrita viis 2 4sTune. mra, Hamax, gemini tu causa doloris Nata eris p infernas sne me prius ire sub umbras Sperasti P quae tanta animum dementia adegit 'Ut misera ante diem prima morerere juventa, Non experta virum , non dulcia planora, naxos. some vero. ante alias, vixi satis tua superque,

Me decet. Alcesi licuit subiisse puellae

Fata viri, quis me consce tam denegat aevo, uis Deus, unanimis comitari conjugis umbram λDic age, dic maestos mecPm, mea Nenia, Cauxus. Ss Ergo ego te numquam Poshac,pater optime, numquam

128쪽

L I B E R I. Aoiciam P numquam tua verba audire licebit O dolori incassum reditus fingebat inanes Nescia mens. Adero, quisquam nec nuncius ante. Prasveniat, videarque Deilm demi Jus ab arce; 6o Amplexusque patris cari iucunda lacertis Colla, vias referam, populos, durosque labores.

Haec ego volvebam, celeres quae vota procellae Per mare nunc jactant per scopulos ρraeruptos. Di age, dic maestos mecum, mea Nenia, cantus. 6s

Ferre smul, mphae, C rrbae quas integit umbra, Aoniae N mphae, solemnia dona sepulcro. Non molles desint violae, non alba ligusra sa νψs, sedeant ut molliter Usa ThFlesi:

Annuaque ad tumulum certatim carmina, Divae, γοFundite, extincti semper sx fama superses.

Ipse ego nigrantem pecudem, mea vota, quotannis

Constituam, niveique feram cava mbia lactis, Vinaque qua savus rapido fuit agmine Crathis, Nobilis o pingues specitat Consentia campos. 7sDesne , iam satis es, marsos, mea Nenia, cautus. Et a fessus, genitor, requiesce sub umbra , Ver ubι ρe exuum foret , ZephFrique salubres Iucundis spirant animis , ubi concaυa θ bis

Saxa Ionant, lucisque volar geuus Omue volucrum.

Iamque vale, nUri fuero squid ramen ultra, intra fatorum leges , eineresque sepulἔos, Sis memor, o canae venient cum fata senectae, Erranti longe procedas obvius umbrae. Desine, iam satis es, maestos, mea Nevia, cantus.

129쪽

S CARMINUM

i XII.

Conqueritur ami ea de Lydii adolescentia discessu.

DUm nova re esas Caeli furit, atraque magno Nubila miscentur sonitu, remaeque tegunxur Imbribus, oe planis exundant sumina ripis pDeserit inυiram me Lydius, er parat ultro

Ire procul: terrem nec tanta pericula rerum. sHeu, heu quid praeter solitum praesaga minatur mens mihil vana precor sint omina; sed tamen unde Donte rigant vultum lac mae ρ quatit anxius unde Me pavor Pan miseros semper metus urget amantes Sic precor, incassum timeam , perque omnia tutus Io Semper eas, quamvis rapidus te nune ferit imber,

Te impulsae ventis pluviae, re. mina quamvis Praecipitata jugis, hiulca tonitrua mentem Terrificant; sed laetus eas: non Numina laedunt Ulla pios, fidae ferves modo foedera amanti; Is

Et redeas, nec te matris pia cura moretur.

O joeunda dies, reddet quae te mihi tandem, O quos complexust quae gaudiat Lucifer almum cuid cessas proferre diem λ tibi Ied a paratur

Victima, quae tantum reliquas supereminet omnes,zo Sidera tu quantum superas ardentia, quantum dius aequales forma micat inter ephebos. Phar.

130쪽

. Pharmaceutria de eodem Lydio.

ΡOllicitus fuerat, Superis in verba vocatis , Rure moras triduo producere dius: O iam Uis ades, ex quo miseram De ludit amantem,

Tamquam vana fides, tamquam periuria temnan uemnam ego quem Susterum nunc conquerar' aurea Phoebe, sLaberis aethereo quae nunc Dea vertice , atras Purpureo procul ore fugas, Lucina , tenebras, Accipe quae moriens Primo nunc alloquor aevo ,

Accipe ; nam resis fueras, cum perfidus ultro Nocte domum veniense quid fles, mea, dixit, opacae io Per tibi nunc iuro taciturna silentia Noctis,m sine te inmitum discedere ; sed tamen ante Tertia quam Caelo lucebit Luna sereno, ore me laetum cernes ς μ fatus amautem Semianimem linquens sanimae pars altera namque

is Ille fuit) nostris oculis non redditus quam est.

Quare, Diva, preces nunc accipe; nam tibi quondam Notus amor, cum tu Caelo delapsa per umbrasmualem somno fallebas, anxia ne te

veret, s forte tuos sens fer amores; eto suamυis ore Deas vincis, Dea, lucida quamvis Nocte micas inter superi vaga sdera Mundi. Ergo age, namque tibi jamdudum lecta parata es Victima, jamdudum rapidis eater ignibus ara,sso precor, dum pauca queror I num fallimur

an tu as

SEARCH

MENU NAVIGATION