Carmina de rebus diuinis scripta, à Iohan Maiore ex Valle S. Ioachimi D

211쪽

Oscient, propiusue volent si opponere belD. 'Mecum erit iste labor ,mediis conatibus ipsi

Deficient operiorangam tela irrita, frangam, Tentamenta premens instar Pharaonis agentis Luciferi, cuius cor Dnte induruit olim rita pecu a rubri per gurgitis Nudam, Sanguine ne d meo rubesecta per aequora ducam,

Et vos extorrcs, fit i immitibus actos Ter locasinta situ, nulliu habitata colonis Non ope destisuam, sed sparsio roresiopem cale Verbo, dapi σὐ explebo sacratis, Donec tempus erit quo latis debita vestris Intretis rura, ct coeli gestetis habenas. Durate interea, mundum, O crudelia sua , Devici, nulli fas Nitra insiurgere bello. Haec sat erit dictis fundasse in codice Mosis, suae nunc nostra fides Christi de numine fientis: Foelix,qui christum videt in velamine Moses. Num Nelut aligeri iuuenes in foederis arca Aristiciunt sese mersi per mutua pennis: Sic beta conueniuntprisia, o noua pacta salutis;

tras nam perbibent is de sanguine christi

Uno, eodemq, modo cunctis constare salutem: bi modo creuiderint, gratis ea munera redes. Ergo hinc cena petant moestis solatia rebus,

cuicunqb oppresi Diis agitantur iniquis: adsit enim nostra precet, nostruma laborem

212쪽

Inruitus corio, capit acrem in corde dolorem, rictus amore hominum, regnatae Ofordcre massae, Iam noster saetuis, iam nostris additum ausisImmanuel, qui non nobis comes ire recusat In quocuni vias, seu lata,aut infla noris Miscentur suis, ea d geret Omnia Christus. Nec iam longὰ aberit cum victus in Iridis arcu Nos coelo agnatos, sed terris duriter actos Accipiet cur λ regnis i inducet auitis.

POMPA MORTIS; ET VITAE, IN MAIM,

IIr bonus,et prudens, Arisathide natu s in urbe, Nomine Iosephus, quo non pietate secund sura dabat Solyma ρopulis: se quando mclesia

Languidus a curis an mum reuocare Nolebat:

Iura fori exosus, si grantia rura petebat,2Emalus Abrami studiorem in sortibus agri: I n animum modo νtipascat prospectua inanem Deciduis opibus, sed sub radicibus altis Sacrati Moriae Letum congesserat hortum, In cuinta messio monumentum ἡ pumice factu Tollebat molem signis, ac arte politam: illius hic sensus ea sola, Hra νοίπωσε exit lethi Memores, vitii sutura. i . . , o j mm

213쪽

pOMPA MORTIS

Naim velut amissum recipit putris herba rigorem, Cum Ner tellurem renouat florente iuuenta: n aliter nouissato resoluta supremo Membra, omos animae,lucis reditura Ab auras, ver τbi perpetuos mundo ingredietur honores. Nec caro, nec sanguis cetlestia regna capessent,

Ni prius in cinerem posui tellure setiscant. Et quod nunc flentes strobibua deponimus imis' uoum, deforme, anima cui lumen ademtum rclara per ora Deum siet memorabile corpus: Nans piis coelo restant sua praemia, restant. Huius ab exemplo; tristi dum pectore volvo Res hominum varias, priuatai νulnera mecum

icio, nosios dolens: sorte obuia fessum

' Area me cepit qua corpora luce carentum

quiἡ τrbem ad fluuium, uossub aere condit, Mollis τbi requies, nec non flecretus ab omni Voce locus,qua gratae Vmbrae, perama 1 rura, Dums ego multa ο sis rerum spemctila lusero suis manus artificum simularat imagine mirarus una inflexit sensium assimums labantem Impulit, H cuum curis me ad tecta referrem. Nans o los,animum, in imagine pompa trahebat In gemino diuisa aciei: gerit Wras besium, suam varia insignis, habitu tam oesis, O armis:

stera nam Mortem comitaturio altera Vita .

Sed motus tanti caussa, O certaminis huius L . Misit

214쪽

Astitit exanimis iuuenis, mollis pberetro conditus: hinc stoliata viro, deserta' nati funere,moesta parens astabat, O unica lecti pignora prosequitur lac mans, o in agmine marsu bibet oscium nato pietatis acerbum, Ante diem cuius ruperunt sta Ha Parcae. Sed Christus verbo reuocatum in lumina τitae Expediit letho, fatorum o iura refixit: Ductorem , ipsum latu capita alta ferentem, Dotectum liquit Naimae ab limite portae. Principid praeda redigens in iura recentem Tallida Mors,gressum torquebat in ordine moesto, suam genitam partu produxit lapsus Ada i, Et labes sera producta instirpe nepotum. Si man isset Adam fuerat qua lege creatuuTum mansisset adhuc horae vis insita massae, cu i pater Uuram sparsiper membra vigoris.

Tum nes corruptas mors lurida flueret artus, Noc genius, ab, mistram traberet mortale ruina Ceu rosa fatali Nomer quam praeuius ictu, Decutit, intereunt fibrae, color exit in auras. Ergo gens hominum feruaris vivida membris Degeret aetates, habitus mutata priores, Qualis En b caelum petist,dum Nescitur aura Mortali, nec actus vitae lux alma recessit. Sed natura nocentilethi sub iura reducta eri, Et culpa tam ad corrumpit adacta medullar,

215쪽

Salsa velut caries confiumit acumina ferri.

ρον pedum sigit primis Mors signa maniplis

Ostentans arcum pariter, geminam1 pharetram, suarum τυ oesto tela illita fella recondit Tantu animas tactura bomissi, qui immanibus ausis Non posuere modum, quando mens consita culpa Distulit in serum commissa piacula mortem. Tunc O in aeternam clauduntur lumina noctem Lege Dei terrente animam longo indice culpae .

Altera, somnifero perfusa papauere tela seruabat, nullos innoxia spicula ferro, Tantum illa aerumnis mem sectura, nec irae Amplius inicium, O commisit paeaa reatus uuandoquidem ipse sua fluit morte omnia cisissus, consortes, dedit meritorum bos esse suorum sui necis in luctamenti corde salutem Arripiunt, Veniami sua pro labe requirunt ob patris immensum quo natum diligit ignem. Tum vero intendit valida vi flexile cornu, Et duxit longρ, poteruat GHrini videri In re se iungi capita, O coin esuo orbem.

Ad latis incedunt pullo lamine Parcae et Ducentes stabili sitorum numine Iuss. Ponecobora longo iungit Nestigia Iera, Et iuueni exanimo, nec iam coelestibus vllis Debenti, extremum practant pietatis honorem,

216쪽

ro P A MORTIS.

es erat, in quem omnis domua inclinata recumbit. . Nunc trabe contexta deponunt lumine eassum; sualem virgineo lab cium pollice florem, Jeu niue e calthae, seu purpurei Amarantia, suem multi pucri,multa lucte puellae, Dum stabat terra incolumissorem tenebat.

sed postquam inflexo collo flos cernuus haeret, Nec iam mater alit tessu ,nes prisina spirat Gratia adhuc, quae laeta homissi in sese ora trahebas: Nulli i m pucri, nulla voluere puellae. Tum vero connixi humeris subiere pberetrum, Tullas feralipraetendunt lintea ritu, Et leni calamos impellunt famine iunctos. et mater, non iam mater, sed flentis Orba Oscium peragens,tundit sua pectora palmis, Φ

Nec venit in mentem rudibus dare iura capillis, ι

Sed se desertam vocat, O sne honore relictam, Aisiis τιθina roseis stat secta per agros. Interea matres feriebant 13dera planctu crinibus in collopas is, peplums ferebant: stualis τbi facidis ducebat in Atade funus

Turba Phari, cuius tristi cum carmine luctus canaidum assecit peregrina in morte colonos.

Hic vero tendunt sublime ad sydera velum quod conferta refcra nostri vestigia probri: suasis Adam regno vetitis miser excidit ausiuDumma um rue a sibi consiuetudine iungit:

217쪽

po MPA MORTIS.nualis O aspectust se cuius abstulit, ex quo 'Increpuit Deus, ata oculos persemula voluit Errabunda sui quaerens Nestigia ciuis, si qua fortu ferant horto sese obuia in amplo; Et cum clamaret,quὸ nunc te proripis Adam suem fugis ab demens flac pon virgulta latebra conscius audacis Dcti, trepidams timore Ses suums ne fo foliis parat abdere fici.

Hinc genua excepit nostrum,genira omne malorum,

Et labor, aerumnaes graues, leth repenes . , Mille viae, O poenae miserorum in fetibus Orci sed postquam longὸ Mortis processerat agmen, Tondsubit gressu nigrae ferus arbiter aulae, Quondam ales degente poli; quem mille secutae Hinc,a hinc glomerantur EUnnici ci caterua Vertitur in media, varijs in imagine τultus Iactat, ut humanum genua in siua vincla bubegit, Et colubri in specie malo deluserit Euam. Nans reseruat adhuc veteres in corde tumores , Ars ideo coeli sensit de sede ruinam. Iami seia media ea illis via, quando si pulcrum Incipit apparere iugis, moestums cadauer Expectat, ciueri summam qui praestat honorem: cum tractim insequitur ἰ gubri murmure cantus, In medio vita fati grauis imminet hora. Na quid es quid nam dissera apuluere,et obra Vit fuga en,praeceps rota,praepes penua sub aura

218쪽

Iunctio O interpres, Mosaica camine dictat, Mentibus iuculcans, cur tanta licentia mortis,

ouid moueat bilem superis, quid mille ruinas:

Peccatum,quod nos a sum o euertit ad imum,

Diluvii in morem, Ostnio sub gurgite mergit:

Unius ob noxam mors gressus intulit Orbi, vidisses ope defectos, O mentis egentes. Invalidosqbsenes, ata aeui flore ingentes, Ipsi morte magis terret nos mortis imago. Forte sed aduersa fertur regione viarum

Lata acies, noxasta quae vitae a munere duxit.

Nyni Dei natu ritae qui frena gubemat, i Fixa pedum impresit primo vestigia cornu rillum bissent polii tergastequuntur alumni, cui venisse Deum perhibent iis luminis auras, In medium1 ferunt fortes, O mille figuras, Prodidit occulto quascunt volumine Mostes. Pars inscripta modis gestabas carbasa miris, In Iordanis aqua christi referentia corpu'Atria dum genitor stellantis pandit Olympi, Imprimit O capiti sacrum vestigia Flamen, Alitis informa,qui Chaonis arua frequentat, Et sonus auditur consortis ab ore parentis, Hic meus, ὀ genus, amor en, O sola volupto, Accipite ergo animis, ans huius sigite dicta. Adde, quod in medio velum duo signa tenebat, O τ

219쪽

pos P A MORTIA uualis o Alsria collectum Ironde liquorem et

Infamis mulier Christi conspersi in artu , Iusta trabens animo commi Ua taedia culpae . Hinc plantas calido lacomarum flumine tingit, Et lini in morem siccat vestigia crine, cui veniam indulgens mox soluit crimine chritu. Nartesed aduersa mense in statione recumbunt si geni proceres, medio sedet agmine Chrisus,

Et comae instituit morem, ais indixit alumnis Sacra noui pacti, O lethi monumenta futuri. ,.

lt sua iungebat pasim vestigia Christo

Magna cohors, Wrae quam cura salutis habebat. I egradum accelerat praeses Galliataos ora cuius ab ardenti releuauit tabe mini serum. Huic adiunge alios,numero quos adere longum erii 'omina fama tenet, Christi qui signa secuti Z thera mulcebant ouutu, plausumis rebant; ἱμod, postquam fragilis nos terminum excipit aeui, i u Inriba letbi potiamur munere Vita. cui lacritam soluet mortalis gratia laudem' Gratia Christe tibi, quι nos de crimine seruis, a re pretium reddis, mundus quod reddere debet, iPt mortis dominim mortem pro leg esiubisti. Mcr ἰνbi nunc abist tensia r quem contrahis arcus, ud ν res cel re tuae, quo gloria belli e uida si rem excusit, temo iacet axe reuulso.

cce per ancustos cra, aditu ι riarum

220쪽

portastetispulcris Naimasub moenibus νrbis, Vtras conueniunt cum versis agmina signis: Mors exire parat, sed tendere Visa sub vilem sed stetit obnixus Miani non cedere christus, uti videt viduam, tunc sata hunc aspera tangunt Ac prior aggreditur: mulier, non fletibus sis Tempus eget, sed de animo, o mea num na disice. Omnipotens natio patris adsum, i actassauam

Imperia in mortem teneo, qui munera νιtae

Hurua, ct illius sidos dispelo per omnes,

Sermo mera, reus patris, vox propria vita emia d vos nam venio patris alta sede resilia, certa salua, quicunt meo de numine certam ιOmnibus aerumnis stem concepere salutis. Haec Hi dista; ruit portis est se caterus Functa minister ijs lethi: ruit obvius idem Christus ad hanc, Nitrat vetat procedere gregi Tectoris obiectu: qualis cum gurgite in alto Stat mole opposita rupes, quam spumea circum Herberat vada maris, lateris illisa recurvo Excutitur, remeares Vadis; illa integra perfert Vims maris, coelis mino: baud fectus ille Eacipit Vrgentes, O riui Ioederis arca, quam ira, O mortis pheretrum, bunestat lethi ocrinia contingit manibus, desine talia fatur:

assum, νitam qui largior , ipsas vita corda hominum renetrans τὰaιibuta impleo rima