Fortuni Liceti Genuensis ... De his, qui diu viuunt sine alimento libri quatuor, in quibus diuturnae inediae obseruationes, opiniones, & caussae summa cum diligentia explicantur; ac oportune de alimento, de alendi functione, de nutriendo corpore ...

발행: 1612년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Faustini Moisessi Vtinensis De libro periit. & Excellentisi. viri Fortunij Liceti

De his, qui diu sine alimento vivunt.

L Egerat hunc tibri titulum Liberque, cervique,

Belia mihi rursus belu mouentur, ait. Tum, quantum en, sunt iurare in foedera caelum,.Atque agitant omnes seditione meos. Huic, atque bule Palias glaucis arrisit ocellis r uo ruitis, dixit proicite arma manu.

se molo, ipsa istis, hoc titulo sine munere Nearo Fortuni nomen VIVERE POSSE DIV. Eiusdem de eodem ad eundem.

. Qua ratisne doces quis multos exigat annos , Auamuis non illas mittat in ora dapes. α, tib ue probas adeo, mi tandem meliora profusi Ingluuiem edones corripuisse velint. O felix nudis , potes hae eludere morsus Temporis, hae tutus durat ab arte labor. Tempus edat lapides, integras serbeat urbes,

E libris semel NULLA MLIMENTA tuis

Eiusdem de eodem ad eundem. . DUm mentem fera per tuas tabellas, AEue is nos mirifice erudis famem, Et nil non oculis, Licete , lustro , Princeps, , Pater esuritionum Ex imis fieri aestuo medullis rot dum me magis esurire credo , Et dum me magis esurire malo que ac usique inbians tuo labori Sensi me ianua librum ustiasse. Α

12쪽

LIBRORUM, ET CAPITUM

In hoc volumine Contentorum.

DDi Primi capita sexdecim.

PRae itio in quatuor libros De his, qui diu via

uunt sine alimento. Liber Primus,in quo ex probatissimis autoribus afferuntur obseruationes eorum, qui ultra biduu ab omni cibo,potuque abstinuere. Abstinentiae variae intra septimam diem concI se. Caput primum. Abstinentiae a septimo ad decimum diem exten

Abstinentiae a decimo ad vigesimum diem protu-

se cap.3 Abstinentis ad mensem productae. cap. . Abstinentiae a primo ad tertium mensem productae. p. s. Ieiunium populorum Lucomoriae ad quinque meses quotannIS mire productum. cap 6. Abstinentia octimestris in muliere Patauina. e. 7.Αbstinentia puellae Tuscae ad sextumdecimum mensem protracta. cap. 8. Abstinen ad duos annos productae.cap.y. Abstinentiae ad tres annos pmtensae. cap. o. Historia puellae Spirensis quadriennium abstinemtis cap. I I. Abstinentiae a quarto ad duodecimum annum de

ductae. p. .

Abstinentiae ultra duodecim annos longissime productae varia exempla. cap. II. Abstinentis diuturnae incerto temporis spatio ad- metitae.cap. I . Difficultatem negotii nos retrahere non debere a proposito. p. I s. Cur ante omnia oporteat nos aliorum dogmata de proposito expendere.cap. I 6. Libri secundi capita ccxXII. Praebito,in qua omnes aliorum opiniones examunandae breui catalogo numerantur. Liber secundus,in quo examinantur sapientum virorum opiniones demtura, & caussis tam diuturni ieiunij. Prima opinio Argenterii,& aliorum existimantiu abstinentes nostros nutriri aere Inspirato. cap. I. Expenditur allata opinio demonstra nido primum caloris actionem in humorem non esse continuam eaque iugi,non ideo assiduam esse debe

re nutricationem. cap. Σ.

st intus in animali aereos non esse sed ignem. α3. amores proprie non ali .cap.ε. Spiritus in viventi corpore non nutriri.cap F. spiritus non ali aere.cap. 6. Aerem in misto vivente non ali aere intrinsecus quomodZcunque attracto. p.7. Ignem in misto non absumere aerem.cap. 8.Partes animalis a praedo mo aereas non ali aerer inspiram. p P. Aerem hunc, quem inspiramus, non esse alendo corpori. p. IO.

Potu non ali humores, sed partes s 1lidas, & ereari

spiritus. ap. IaAd nutricationem metaphoricam non semper cO-

sequi veram; & Ronaesetij difficilis affertio.

Soluuntur argumenta, quibus nititur prior opinio, primo non dari tria nutrimentorum genera ita unicum ostenditur; nec ali omnia quaecuque dissivunt in vivente,ω restauratione indigent. p. 3. Aerem inspiratum non esse mistum, nee adeo ut fit alendo corpora.cap. I . Explicantur allata dogmata Galeni de eo quod est spiritus aere nutrirI cap. IS. Alexandri, Nieolai, Ciceronis, ac Theophrasti d cta considerantur de eo , quod est at remale spiritus,& calorem; & ad Aristotelis, ac Hippincratis censuram rediguntur. Cap. I 6. Hippocratis assertio dδ triplici alimento illustra

Olimpiodori, Platonicorum dogma de hominibus aere,ac rad ijs solaribus enutrius expenditur. cap. I 8. Chamaeleontem, ae Viperas non ali aere. cap. Is Canemleuem, & Manucodiatam apud Indos non ali aere cap.ro. Secunda opinio Medici Clarissimi ex Augenio. &Μanardo contendentis abstinentes ti stros aliodoribus,tc exhalatione aerem obsidente.c. 21Εxaminatur proposita sententia,& primum ostenditur non este in toto aere vaporem, ac exhala

tionem. p. 22.

Exhalationem insipiratam vi caloris humani non posse cogi in finguinem,6 alimentum eap a 3

Exhalationem non alere ieiunantes. cap. . Non omne sapidum alere. cap. 23. Odores non alere,quia non sunt mistorum species, prima ratio Aristotelis aduersus Pythagoricos explicatur. p. 26. Secunda natio Aristotelis demonstrans odores noalere, quia per coctionein a Miore non postmeex odoribus excrementa segregari.cap. 27.

13쪽

INDEX CAPITUM.

omne alimentum,seu externum,seu internum coeoqui debere,coctioneque ab excrementis purgari.cap. 18. dorem vi caloris ita concoqui non posse, ut ab excrementis dicatur expurgari quia simplicem, seu nutriendo corpori omnino distis nilem naturam obtineat. cap. 32 Ab odore vi caloris con quentiis me tenue, nec crassum segregari excrementum.cap. Tertia ratio Aristotelis ostendens odorem non alere quia coctione a calore non incrassatur. ca II. Quarta ratio, qua Aristoteles probat odorem non esse alendo corpori, quia non feratur ad inem. . hra nutrimentis dicata. cap. 32. Quinto confirmat Aristoteles Odorem non alere quia nonnisi per accidens sertur in sontem almmenti. Cap. 3I- Odor esse medicamentum, non alimentum sexta ratione probatur. cap. et

Censura responsionum demonstrationibus Aristotelicis ab Argenterio allatarum . cap.31. Respondetur ad argumenta, quibus nititur sententia superior, ac primum ostenditur exhalatione de terra surgentem non ubique praesto fuisse abstinentibus, nec esse mistum. cap. 36. Exhalationem Odore tetro assectarn esse, lapidam non esse. p. 3T. Exhalationem a calore non condensari. cap.38. Exhalationem in aere cogi non posse in sanguine carnem, Sc lac; quae pluat postea. p. 39. Qua ratione potuerit animalia pluereac ipeciatim vitulum,pisces,ranas,atque lemmer. cap o. Hippocratis dogma illustratur de exhalatione ut

Solis attracta ex animalium corporibus. P.4 I. Rorem non esse vaporem vi caloris cocretum, nec alimentum cicadarum .cap. 1.

Mannam non fieri ex vapore vi caloris densato in aere,nec solam alere posse ad Haebraicae mannae discrunen. cap Φῖ, Mel non esse purum rorem concretum, nec tale quid sine alio nutrimento diu posse hominem abstinentem alere.ca'. q. Pyraustas non ali exhalatione illi consimili, quam inspirare dicuntur abstinentes, nec utrisque ideesse posse genus alimenti.cap. I. Rhintacem vento,dc aere,aut rore non ali. cap. s. Canemleuem non ali rore. cap.67. Manue iatam rore non pasci. cap. 8.

Argumentum duci non posse a brutorum alimemto ad nutrimentum hominis cap P. Quo sensu verum sit Quod sapit nutrit. cap. IO.

Exhalationem aeri perim stam no esse sapida. e. Si Exhalationem non coli: Odoriseram, S Astoin non esse,quI UdoribuS nutriantur,quicquid Ficinus senserit. cap. 2 Democritum, bc Homerum odoribus vitam sibi plorogalle ceu medicamentis, non ut alimcntis cap. - Α itimo delinquentes odoribus recreari non ut ali mentis,sed ut medicamentis. p. q.

Hippocratis dogeia vulgatum de celeri nutricatione per odorat uia1 illuit ratur. cap. I. Cunde quando prope mare ambulantes salsum re sen ant,oc amarum seporem quin prope a snthii succus agitatur. 2'. 6. Tertia pinio dociissimi Cottaei praeceptoris eximmantis abstinentes nostros aqua enutruos.

Proposita sententia consideratur, ae primum oste- datur ex autoritate Ela inius, Hippocratis, A nos otelis,Galent, & Ruicemε aquam non λlere.

cap. 12.

Aquam vi caIoris non crassescere, ideoque verti non posse in alendi substantiam. cap. 9.Αquam coctione non neri suntlem alend. corpo

ri,ut decet alimentum cap. 6O.Αquam non esse tale austuin,quale oportet esse alimentum. cap 6 I. Aquam esse vehaculum alimenti,& propterea non

alimentum, cap. 62.

satis fit rationibus quibus nititur allata sententia, primoque decernitur cur abstinentium aliquot aquam potarenti quoniam potabili,siue humido instauretur humidum radicate cap.D. Aqua nec plantas ali,nec aquatilla. cap. 6 Vitam non seruari calore ut animae instrumento, nec humore ut caloris pabulo: calorem ut contingat extingui ad humoris consumptionem. humorem non esse aquam, caqueum.cap.6 . Aqua non restitui quod aqueum e corporibus enfluxerit case. 66.

Aqua ex Aristotele quomodo sit alimento. fit caussa sterilitatis,& piscibus assumatur cibi gratia,si

non vere alit CAP.67. Animalia quomodo constituantur adeo ex igneo, Ac aqua,ut moueantur igne, nutriantur aqua

Hippocrati; cui aqua non est vere alimentum. cap. 68, Quod ex ciborum solidiorum substantia etait nobis in alimentum non esse aquam, εἰ quomodo assumptis excreta in pondere respondeant Hippocrati : deque multiplici secundae coctionis excrementorum viti. p. 69.

Αquam non fieri mistum nutricationi aptum ac

lore nostro. cap. 1.

Aquae nihil inesse caloris, etsi summe frigida non

sentiatur,nec epota veneno sit,ic A ristoteli ve. re dicatur in aqua paucum inesse calidum.c. 73. Aquam non esse nullum alendo idoneumaetsi teris renis partibus non careat, alii iue excrementis. cap. 7 Mulla quomodo Hippocrati dicatur potentior qua, E cur aquam sciam potantes diutius viis Dan ,quam omnino ab itineiues, si aqua non , lit cap. 73. Aqua inllo qua ratione dicatur omnium potulentorum imbecillima,si non alat. cap. 76. Quarta opinio Bonamici putantis ahllinentes ali potuisse aqua ob innati caloris summam im .cillitat cm. p. 77.

14쪽

abstinentes commemorato neque absolute quibus exilis calor inest,aqua sola diu vivere,ac nutriri posse. p. 78. Respondetur argumentis allatam opinionem c munientibus; ac primum di quiritur an calor' ex aqua spintum gignat, cohibeat, animet. eap.79. Aquam mostratem solam non esse id, quo alantur animantia imbecillo calore praedita. cap. 8O. Aquam nostratem non continere misium , quod sussiciat sustinendo calori exiguo. cap. 8 . Astra,ffc caussae regentes mundum quid, qu niodo in aquam agant. p. a. Aqua hae senti liquomodo nonnulla nutriri dixerit Aristoteles. cap. 83. A n inter plantar ocimum aqua sola nutriatur. cap. 86.

Cicadas excrementis non carere, nec rhintacem. capas. Cicadas non ali rore cap. 86. Rorem non esse aquam sicco asse iam , ut eo nutriente aquam dicas nutrire.cap. 87. Etsi ros aleret,non tam in ideo alere posse aquam. cap. 88.

Aquam solam calore digestam non degenerare in quoddam tertium, quod sit alimentum planta-

sitimae famem esse apetitum alimenti,ut obiecti, quo sensu verum siti non tamen ideo aqua nutriet,quae in siti expetitur. cap. . Sapor,ic suauitas ut sit alimenti conditio, & aqua ut lapida suauitque sit, etsi non alat. cap.9 I. Quomodo Aristoteli pituita dicatur alere permissa eum cibo puto, absque eo quod aqua: vun tribuat alendi. cap.92. Theophrasto quomodo plantae alantur aqua pura, quae vere non alit. cap.93. Aqua etsi Galeno dicatur bilescere, cur in sanguinem v in alimentum conuerti nequeat. c. .

Quomodo Aristoteli aqua dicatur esse potius Mqueum quid, d mistum, quam aqua,&simis plex cap.9y.

Quomodo in aqua gigni possint Aristoteli stirpes,

οἱ animalia,cui tamen aqua non alu.cap.9o. Vrticam marinam non ali aqua sola. cap.9T.

Quinta opinio Clarissimi viri putantis ab limentes commemoratos ali terra eundestine comesa. p.98. Expenditur allata sententia, ostenditurque primu abstinentes nostros terra, & calce non enutritos.

cap 99. Terram. calcem nulli viventi, ac praesertim nulli homini alimento esse posse.cap. I c. Allatae , proscis,que opinionis fundamenta dilimuntur, ostendendo primum abstinentes nostros non comedisse terram, nec ea nutritos, licet appetisse Tam,suauiterque comedisse pona

tur cap. IOI.

Abstinentes non filisse malo habitu, & eacheriam non esse abundantiam prauorum succorum, nec necessario semper fieri ab esu termac praesertim nostris ieiunantibus, si qui suerint cachectici,

suffragante Hippocrateae Aristotele.cap. I ULupi fame urgente cur terram comedant,si ea non aluntur. p. IN. Serpentes etsi latentes non ali terra, & cur Ierram comedere dicantur. cap. I t . Busenes terra non vesci communi, & argumento non esse ad humanum alimentum deminutram dum Graci. cap. Ios. Columbi cur tunsis lateri hus S rubrica vescantur, si terra non aluntur. cap. I 6.

Elephas Aristoteli quomodo lapidem voret,ac terram; bc de usu Opii apud Asianos. cap. IO7. Camelus cur bibiturus sontem pede turbet; Struth: Gamelus autem cur terram si lapides,1 ferrum comedat; an ea digerat sibi in alimentu.

Mures Parios,& Armad illos, Codertosiue Indi.

cos non Ostendere abstinentibus nolitis terram cessisse in alimentum cap. I .Lacertum milicum no ali arenulis, aut lapillis, etsi ij sonustuin ventriculum gerat. Cas. ito. Non omne mistum humido pingui scatere; nec Onanehunuduin pingue atere.cap. II I. Immo terram edens non alitur luto fulto ex terra,& saliua seu pituita in ventricula exundante. cap II Σ. Ex fer de lapide vi caloris,ae spiritus interni,nullum succuin alimentarem educim Iubiginem

Terra, de lapides ut mista sint quam nos habeamus cum plantis similitudinem; & cur uni tertio similia inter se non sint necessario similia. c. t Iq. Vt radena sit animalibus mattria Senerationis, Scalimenti ; utque mures Thebam e terra nascam

tur. P. II F.

Nominis etymologia non conuinci nobis Ortum,& victum e sola terra esse valere. cap. II 6. Cur si homo a Deo ex terra sola conditus esse dicatur,non ideo ex ea Lla nutrietur cap. I IT. Sexta opinio doctissimi Medici opinantIS ,eiu nanintes nostros a cibo quidem omni abstinuisse; at vim potione usos; unde alimentum sibi compa

rauerint.Cap. I I 8.

Examinatur allata sententia ostendendo abstine tes nostros non usos, nec enutritos fuisse vino; solumque vinum alere no posse partes corporis solidiores; nec sufficere ad alimentum multo tempore cap a P. occurritur argumentis probantibus abstineno nostros solo vino enutritos, ostendiIurque primum quomodoli solo sanguine alimur olo vino ali nonpossimus; quod tamen in sanguinem verti potest; licet non absalute id pronunciam dum sit. Cap. II Vinum ut sit sanguis terrae: non omni sanguini nos ali posse: an vinum sit venenum cicutae, ut

fertur. Cap. I 2I.

De vim,& languinis mutua proportione Alexa dri olacaum explicatur. cap. Iall. Vini,ti lactis pmportio explicatur; & utrum lacte stilo totam vitam viuere possimus.cap. I 13-

vino solo si carceratus vixit ad viginti dies, si s

h a nes

15쪽

N I D E X CAPI TVM.

nes maxime utantur Platoni ,& graeites Galeno; non tamen abstinentes ali potuisse. can. Ia Altinentum maxime proprium an solum sufficiat alendo eo Ori; vinumque ut sit alimentum tale,quod omni viventi competat, brutIs praeser-

vltimum alimentum utile quod sit; an ex vino si Io fiat; virum omnibus partibus alendis su D

Vino sedari famem non posse,sitim posse; fame simul ae siti animal angi non posse, famemque,ac sitim ad varias partes attinere;& quid proprie

sit famesac sitis explicatur. cap. I 27. Hippocrati vinum sedare famem ut medicameniatum, non ut alimentum; Galem autem vinum solum nutrire inter alios liquores, non corpus uniuersum sufficienter alere. cap. I 28. Septima opinio decernens abstinentes nostros alipituita,& succis crudioribus , qui ulteriori cal ris aetione in probum alimentum vertantur;

quod Magni Alberti placItum recepere pluri-

Examinatur allata sententia,ostenditurque pfimii abstinentes non fuisse calore imbecillo, cui sustimendo ad multum tempus sola pituita sufficiat.

Abstinentes nec pituita erasia,eruditatibusue ahudail , cenutrIMs fuisse. cap. I. Satisfit argumentis communientibus Alberti semientiain, & ostenditur primo voracitatem non necessario pendere a frigiditate, nec esse causia cruditatum, nec habere locum in abstinentibus

Ablimentium cutem n5 esse ita evaporationi clausam, ut retrocedant semper denuo vapores in alimentum. cap. 33. Vnde oriatur nauica, inappetentia,α ciborum diuini anhFOmnia fuerint in abstinentibus; ει utrum a pituita sedὶri possit appetitus,& fiat semper inertia. cap. I 3

Quo sensu Hippocrati,MGaleno pituitosi dicantur inreliam terre praeter consuetum, &ab ea utili talein percipere. cap. I 33. Animalia voracia quae sint Aristoteli, Scta quomoἀdo abundantia pituita minus cibum deeoquar. cap. 136. t Hippocrati senes cur ieiunium tolerent,& quomodo frigidi statuantur cap. 137. Rulcennae ut cibi necelii tulit ad instaurationem deperditi; ut appetitus deijciatur,ta ociNurputvrii,&latentia hieme alantur. Cap. 38. Humorem,qui vomitu reddebatur abstinentibus, non taui: parmn eius, quo alebantur. cap. I 39. Calorem non necessario semper absumere humicum, nee necessario nisi consumptum humidualimentis restauretur, vitam cito ex tinctam iri.

cap. I O .

Semina su tum extra terram non ali humore interno priuitin corrui pondent .cap. t i. Pullulas pituit* copiam non Indicasse,qua nutriretur puella Germanica, nec abstinens alia.c I r

tia ad alimentum. p. I I, Quomodo ex Galeno quis absque nutrimento permanens ob virium Iecoris unbecillitatein diu sussicere possit. Cap. I . Abstinentes an creuerinti deque unguium,ac palarum incremento in abstinente Consolentacta. cap. I S. Fetus mutero ut simul non fiat animal,Vhominquid proprie sit anteaquam humanam induunaturam; nos non ali ut aluntur plantae Aristotelesque a crimine libetratur. Cap. Iψ6. Crudiori succo,& pituitae cur nullum a natura da tum sit receptaculum, sed cum sanguine Iab tur.ea I 7. Octaua opinio Cardani reserentis abstinenti utria nostrorum ieiunium in copiam humoris melancholici ex lentis,& crassis humoribus exorti.

Perpenditur Cardani sententia demonstrado caussas diuturnq abstinentiae redigendas non esse Maerem,aut in reliquias ingluviei,aut in inclaclici

Diluuntur Cardani rationes ostendendo cicadas non ali aere; comparatum ex ingluvie non siviacere ad ieiunium multorum mensiuin,& annorum; cauilas istas in abstinentibus nostris notia Concurrere; nec humarem melancholicum una cum alijs conditionibus propositis huius abstinentiae caussam esse.cap. I FONona opinio Bonamici statuentis ieiunantes alieolliquamentis internarum partium. cap. III. Perpenditur allata sententia demonstrando abiti nentes nostros non potuisse abundare, nec mu uiri col liquamentis. Cap. LII. Explicantur argumenta confirmantia pre spissam opinionem,& primo decernitur quoinudo ex semine dixerit Rrilloteles fieri linguinem,ostemdendo etiam colliqua menta non necessario ventrieulum petere. cap. I ῖ.

An obae si graeilibus liaperuiuant in abstinentia; it tamen haud fieri quia illi pinguedine liquata nu

Calor nativus fame non i ntendi ostenditur, siccitate non acui, neque colliquatiuus esse infamis. . cap. F.

In summa necessitate alimenti colliquamenta non

confluere ad stomachum, velut ad commune promptuarIum uniuersi alimenti. cap. IS 6.

Quo sensu Aristoteli colliqua mentum fiat ut alia mentum inconcoctum,& an ventricaeus sit locus alimenti inconcocti. cap. III. Quomodo Aristoteli diuturna fame laborantes colliquentur; & colliquamenta si ad locum cibo delimatum influxerint, pro cibo corpori adiplicentur: & Plutarchi placitum Expenditur. cap. I 8. Qua ratione Hippocrati ventriculus vacuus dicatur frui corpore colliquescente; ac partibi scolis liquatis humor ad ventriculum denuat, si non alimur colliqumentis. Cap. IS9. Decima opinio putantium abstinentes ali me strui sanguis asperume ab utero materno sibi recon

16쪽

dita .cap. Is . Examinatur allata sententia demonstrando ieiunantibus alimento non esse menstruum benignum ex utero matris comporiatum. cap I 6 I.

Respondetur argumentis allatae opinionis,demonstrando fetum in utero non sitare; menstruum haud satis esse nutriendis adultis; nec sitim mu

lere. cap. I 62.

Variolis,oc morbillis origo an sit ex menstruo iam guine ab utem comportam, di quomodo. cap. I 63. Undecima opinio Brasiavolae, aliorumque putamitum quod circunfertur de absti nentia plurium mensi uin,6 annorum, tibulosum quid e , atque fututum. Cap. I M. Expenditur allata Opimo, monstrando quorum abstinentia diuturna verax fuerit, E quorum

mendax, & fabulosa diei potuerit: quadeue sit

alimentum. cap. I 6 . Soluuntur argumenta proscissae opinionis ducta ex automate veterum, tumorum. cap. I 66. Calorem insitum non refrigerari alimentis intri, secus assumptis. p. I .

Duodecima opinio inrueti, & aliorum existimantium prae latras homines fraudolenter abstineniatiam simulasse cap. l 68. Examinatur allata opimo,demonstrando qui dolose ieinnium simulauerant; & qui verea cibis a stinuerint; puellaeque Tuscae historia explica

tur. p. 69.

Diluuntur argumenta vimrum sublimium,ostemdendo alimentum, fic res rationem haud esse ad vitam simpliciter necesaria, licet eam con

. Decimatertia opinio eiusdem inrueti eum alijs dicentis huiusmodi ieiunium a sopranatu Ii caussa prodire, ac miraculosum ess .

cap. ITI.

Expenditur allata opinio, monstrando quale nam miraculo sit adscribendum ieiunium, octa quale

naturae viribuS.Cap. III.

Satisfit rationibus allatae opinionis, declarando quid sit Hippocrati Diuinum in moribus; abitinentea non omnes egrotare; nec septimae diei abstinentiam esse letalem. cap. III. Deci quarta opimo ex Diogene Laenio, ac Demetrio statuens ieiunantes elam ali e siueuisse caelitus ab Angelas cho aliquo pretiosissimo. eap. I . Perpen'itur adducta opinio monstrando non omnes commemoratos abstinentes enutritos rei caelitus ope A ngelorum clam illa Optimum albmentum suggerenIlum. Cap. IT . occurritur allatis rationibus in oppositum;& primo explicatur utrum nutrientis animae quies a sua operatione sit mora. cap. 76.

Quomodo Aristoteli alimentum tiri sumentia aniinalia, de planis eorrumpantur; & qua ratione Anis paruuI a magno extinguatu i non ad con

sumptionem pabuli cap. 177. Deci quinta opinio existimantium abstinentes nostros non esse corpora viva,sed cadauera Daemombus assumpta.cap. I 78. Cribratur adducta opinio, demonstrando posse corpora physice viventia diu vivere sine alimentis; de a Daemonibus assumpta cibariis uti valere.

cap. IT'.

Respondetur argumentis allatae opinionis, ostendendo quo sensu Aristotela fieri non possit ut vivatur sine alimento; ficta virum alimentis uti possint viventia aequivoce, sine anima vegetali. cap. I 8 . Decimasexta opinio asserentium abstinentes nostros esse homines, at non vivere vitam hum nam, sed Daunoniam, quae cibis non indiget,ut ait Iamblichus. p. I 8 .

Libratur adducta opimo, demonstando rum nes non posse in rebus physicis natura limibtes egredi; nec omnibus abstinentibus, clam destinum alimentum submis Istrasse.

. cap. I 82.

Tolluntur argumenta superioris opinionis monstrando quomodo ex Iamblicho, d Apuleio Daemon possit esse causia eorum , quae perila neut ad actiones hominum admirabiles. cap. 18 . Qua ratione Aristoteli fiant uomnia suturorum enuncia, actiones hominum reserantur

Innaturam, calum, Ac in Daemomunia. cap. I 8 .

Quo sensu ex Aristotele alimentum ad animatum referatur, & sit non secu nduin accidens,led petse: ae virum per se includat necessitatem.

cap. I 8S.

Decimaseptima opinio Apponensi, de post eum.

Rugerii Baeconii caussam diuturnae abstinen tie reserentis In virtutes ast rum, quas vocant alii peculiares in Iuentias, a quibus pen det tum magnetis conuersio ad polum, tunia maris aestus, tu in stigiditas in haec insera.

Ponaeratur adducta sententia, monstrando caus, sam adeo longi ieiunii reserendam non esset .

virtutes astrorum. cap. I 87.

Disii luuntur argumenta propositae sententiae, ac prunum Celsi, os Apponensis autoritate librata, ostenditur non semper horum notitiam a lis auspiciandam esse caprI 88. Influentias non esse caussas ieiunii aliorumve essectuum abditorum, ac speciatim conuersionea magnetis ad polum.cap. 189. Diuturnam abstinentiam, marisque fluxum, aerefluxum non communicare in ortu a minis, lumine, aut influentiis caeli; sed hunc ab exhalationibus de terra surgentibus; ibum ab alia causa pendere.

Frigiditatem in his sublunaribus pendere nor ab Influentiis, sed a caelorum immobilitate, vζverum lit ex Aristotele. cap. 19 I.

17쪽

Decimaoctaua opinio decernens longioris abstu leant: Porphyrio, & Galeno explicatis

sientiae caullam reserendam esse in sympathiani cap. 2 octcomplexionis cum aere, antipathlδm cum . Abstinenubus an aliquid effluat e corpore,& quid

cibis cap. Is a. exire valeat.cap.w7.

Iud: cium promitur de hae opinione, ostenditur. Vigesima tertia opimo Citesii dieentis diuturnaeque hominis temperamentum eam cum aere abstinentiae caussam suisse constrictionem, sue sympathiam non habere, ut sine alimentia illo somnressionem viscerum nihil nutrimenti adlustineatur. cap I93. mittentium. p. 2Ο8.

Diffulvuntur argumenta, quibus probatur iei Examinaturo. inio proposita,demonstrando coarnium pendere a sympathia cum aere, 6c antipa- ctationem vilcerum Ieiumj caussam non esse, thia cum alimentis; ostenditurque vi sympa- at pinius et ech um; milloque modo funem, sithiae aerem non polle in alimentum cedere, ve- tunue tollere, sed augere. cap. ramnenum vero posse. cap. t M. Sλtistit rationibus propositae sententiae, aperiendo Decunanona opimo exillimantium diuturno rem qua ratione arcte cinctipe lore, ac ventre impore a cibis abstinere pmprietatem esse indiui- nus comedere possit.cap. 2IO. dualem. cap. 19S. vigesmaquarta opimo Ioann:s Langij existiman Penditur haec opinio, aperiendo quid Physiologo iis longum hoc ieiunium a morbo pendere, ni sentiendum sit de proprietatibus occultis tum mirum a tabe iecoris, ac ventriculi stupore, ac. ipecificis, tum quoque Indiuidualibus appella- omnino ab atropl4Ia. cap. LI I. . Us.cδP. I96. Expenditur allata sententia, ostendendo caussam Soluuntur rationes viri egregii, ae demonstratur cur diu vivant aliqui sine cibo non esse morbo. autorem problematum non esse Aphrodisiaeum; sam affectionem. cap.2 1 a. cur odor thuris, S rosiarum alios male habeat, occurritur allatis rationibus, declarando differenalios recreet; aliis aluum loluat, alijs adstrinis tjam ieiunii sanctorum,di proelianorum: no . gat; Galent, Theopramque dogma explia semper ex morbo intermitti functiones vitae: catur cap. 197. - quaeue operationis laesio morbum sequatur. Vigesima opinio A bulensis, cui tam Iongae absti- cap. a II. nentiae origo est ex Ecstasi, qua ieiunantium Uige limactuinta opinio Quercetani reserentis a anima quali a corpore alienata consueta munia i stinentiae caussam in petrificationem partium

non obeat. cap. I 98. ventris imi, & nutricatum aliarum ex aere, ac

Examinatur allata opinio, demonstrando Ecsta- ndoribus.cap. 2I . - sim non cIle caussam immedia tam longioris ab Expenditur allata si mentia ostendendo longum. stinetitiae; ac tandiu ieiunantes haud omnes Ec ieiunium haud ortum esse a petrificatione par. stasim passos suille. cap. 399. tium naturalium. a nutricatu aliarum ex aere Soluuntur allatae rationes hanc opinionem robo- in villa abstinente. cap. I IS. rantes, de discrimine inter Ecsta sim, ac sem, Soluuntur argumenta Quercetani ostendendo abnum; inter Ecstasim grauem, ac leuem a- stinenus viicera naturalia non suille petrificatas

gentes cap. 2CP. vitalia non aere nutrita,nec alijs vitam commuinyigcii maptima opinio Posthii afferentis homines nicasse. cap. a I 6. diu ab alimento abstinere, anima illorum per Vlgesimasexta opinio decernens abstinantes no- cataphorain,sic intensiorern somnum vacante a stros diu sine cibo, potuque viuea e vi herbae, ac propriis Oissici j s. cap. 2oi. medicamenti cuiuidam funem Dimque pellen Examinatur, & improbatur opinio decernes a, tis.cap. 2IT. stinent Iam diuturnam ab alto, de prolandiori Expenditur allata sententia ostendendo abstinenis

somno prodire. cap. zor. tes nostros nullius herbae,aut medicamenti vi

Relpolidetur ad argumenta de somni digerem tute adeo longum pruduxisse ieiuniuin. c. GLtiis, ec de longum rempus dormientibus. occurritur argumentis allatam sententiam corsi Lase. ao3. mantibus, considerando naturam herbarum ravigesinialeci inda opinio Benedicti, Montui,& pharmacorum famem si uinque peliantium. Mercuriales dicentium caussam longi ieiunii cap. 2I9. elle coni sim nem cutis, pomrumque occlu- vigesimaseptima opinio ex Valeriola referens sonein quidquam e corpore diffluere non per- caussam diutumae abstinentiae inpuram consue

Expenditur allata sententia demonstrando usum, Expenditur proposita sententia, Ostendendo mi ac necessitatem alimentorum non esse abiblute suetudinem non parere tam longam abstinen- instaurationem deperditi, sed in alium finem: tiam.cap. 21 . nec ira meatus Omnes occludi posse,ut nihil ef Satissi rationibus viri Clarissimi, ostendendo qua

fluat e corpore. cap. 2o . ratione medicamenta,& venena non agant in

Soluuntur Benedicti, S Montui rationes, ostena assuetos;&quomodo se habeat consuetudo addendo cur caelum esImentis non egeat; & quoia cibum, & potum. cap δza. modo Fora, e quibus nihil est luat, ali va,

libri

18쪽

ribri renii capita centum . Praefatio qua SP dicta dicendis attexuntur, vescendorum ratio, naturaque proponitur. Liber Tettius, in quo ex rei natura disquiruntiar. Caussae physicae tam longum ieiunium consti

tuentes,essicientes, conseruantes, terminantes,

aedistinguetes cum generatim, tum speciatim. Distribuitur viventium genus in suas sipecies supre

mus. cap. I.

Quomodo se habeant ad alimenta propositae ubuentium species uniuersim. cap. L. Semen animalium & in utero, ecta extra uterum. semper vivere sine alimento. cap. 3.

In animalium mortalium genere aurelias, & nVmphas appellatas nunquam ullo alimento uti: coisparaturque generatio insecti ex verme cum g

semen plantarum non tota sui vita, sed tamen diu

sine alimento vivere.cap. F. a diu sine alimento vivere,quamuis non totam vitam sine alimentia vivant. cap. 6. Ligna,seu ramus,& arbores extra humum diu sine alimento vivere. cap.7.

stirpes terrae infixas diu, ac speciatim tota hieme sine alimento vivere posse. cap. 8. Brutorum imperfectio is naturae plurimas species diu sine alimento vivere posse. ac speciatim deleuinio,& ortu brutorum viventium intra sol dissimos,imperviosque lapides copertorum.c.P. Rues quamplures diu abstinere incolumes. c. I . pisces diuturnam tolerare abstinentiam. cap. II. Terrestrium brutorum persectorum plurima diuis

turnum agere ieiunium. cap. I 2.

Homines diu a cibo, tuque abstinere posse.C. II. Quotupi Huaeque caussa de proposito nobis inquirenda sit. p. I Quotuplex, quaeque sit communis idea, uniuersa. lisque Brina diuturnae abstinentiae. cap. Is .i1 quibusnam Bntibus hauriantur argumentan stros abstinentes non ali confirmantia. cap. ISHomines in diuturno ieiunio nutriendi sun ii nem intermittere posse ratione animae. cap. IT. Nos diu abstuletes posse a nutricatione toto eo tc. poris traci u ociari corporis habita ratione.c. 18. Homines elu posse nutriendi munere priuari citra vindispendiu liabita quoq, ratione caloris.c. I P. Posse diuturnam nos agere vitam citra nutricatum ex ratione vitae, seu viuentis totius, quod ex anima & corpore mediante calore constitui

tur cap. o.

Diu intermitti posse nutricationem ab homine ratione ipsusmet nutricationis. cap. 2I. Diu posse intermitti iunctionem alendi ratione humoris, qui calori subditus esse dicitur, o . omnino ratione spirituum. cap. 22. Confirmatur diu sine opera nutricatus vivere posse homines de sententia principium autorum, ac primum Hippocratis. cap. I. Nutricatione diu intermitti ex decreto Celsi.c. et . Ociari diu nos posse a nutriendi munere ad aures

. Galeni ex illustri sententia in opere de locis affe

ctis. cap. 2y.

Idipsum eonfirmatur ex eodem Galeno propositam Cornelij sententiam approbante. CZp. at Confirmatur hominem sine actione alendi consistere posse diu de mete Galeni ex com. I .apbor I femorus. cap.27. Operationem virtutis nutritiuae in atrophia interis mitti ex Avicennae sententia. cap. 13. Aristoteli quoque priuatum actione nutriendi limminem vivere posse in textu l3.lib. a. de anima.

p. 29.

Confirmatur id ipsum ex eodem Aristotele in tex

Nutricationem in vivente intermitti posse Aristotele autore in ultimo problemate decima sectio

Confirmatur hominem posse absque nutriendi mperatione vivere ex ecfnitionibus animae ab Aristotele promulgatis. cap. 32. Deducitur hoc ipsum ex trigesimo sexto secundi

Ad jcitur his definitio vitae in Pamis naturalibus exarata propositam intermistionem nutricatrianis adstruens. cap. 3ψ. Aristoteli hoc idem placuisse in primo Magnorum Moralium. cap. s. Hominem diutius nutficatione intermittere posse de mente Aristotelis in I. problemate prιmae sectionis cap. 36. Aristotele supposuisse, ac potius expresse decreuicst viventia functionem alendi posse Intermittere,quod etia notauit Auermes a. de av. t. s.c.37Marcello nutricationem In viventibus Intermitti

posse. cap.3 8.

Colligitur sema,Videa uniuersalis abstinentiae

nostrum ieiunantium. cap P. Quotuplex,quaeque sit uniuersalis caussa efficiens diuturnae huius abstinentiae. cap. I. Quid, quomodo radicalis humoris a caloren tiuo consumptionem penitus prohibere possit.

cap. .

Quo tu plex esse possit aequalitas in misto. Cap.63. Dedinerentia originis aequalitatum missi, deque origine radicalis humoris. cap. 6. Disterentia essenti e trium aequalitatum pro Starum; α essentia natiui caloniarumdique radicalis explicatur. cap. s. Discrimen trium earundem aequalitatum ratione quantitatis discretae; unde Innumcis species teperamentorum, mistorum aequallum mnotescunt; a quibus seiungitur aequalitas caloris natiui. α humoris primigem1, seu radices cap. . Differentia promulgatarum specierum aequalitas

penes durationem, cap. 7. Quae sit aequalitas impediens consumptionem h moris radicalis a calore natiuin cap. 8.Αequalitatem caloris natiui, fic humidi radicalis quoad virtutis in homine reperiri posse. cap . Aequalitatem virium caloris,& humoris naturalis in homine diu leruari posse. cap. IO.

19쪽

INDEX CAPI TVM

Quomodo aequalitas virium eatoris natiui, ω hu- anuli radicalis sit caussa diuturni ieiunii.

cap. I.

Quibus praesertim aequalitas virium caloris, Ec hu

De alteia causia huius admirabilis ieiunii,qua non Lollitur Omnino,led retardatur humidi consumpti cap. 3. Proportione.u nanc humidi radicalis ad calorem natiuum, in qua lente humor a calore consumat. Lur,in immine repesin posse. cap. Fq.

Coininemurationem hanc humidi, & caloris in homine diu seruari posse. cap. 33. Proportio honatiui calorisv humoris quom do sit caussa longioris abllinentiae. cap. I S. Quibus praesertim sit caussa ieiunij hax proportio caloris ad humorem. cap. T. Quomodo se habeant ad Inuicem propositae duae caulis in producendo ieiuni . cap. ILAequalitatem, S proportionem caloris nativi, α humoris radicalis posse statui caussas ieiunij c

munes omnibus abstinentibus ab initio enum ratis. cap. 9

Manisti latur ex his caussis diuturnum hoc iei mum proficisci rei naturam consideranti.

Contarmatur hoe Ipsum argumento desumpto a lucernis vetustissimis, quae nostris temporibus in lepulchris ardentes repertu ntur. cap.6I. De aequalitatis propositae inter vires caloris,& h moris varietate citentia h. cap. 6M Proportionis inter eadem viti principia proposim varietas estentialis. ap. 6 I. Quibus abstinentibus a primo genere tum aequa litatis, tum proportionis virium caloris di h moris interni ieiunium ortum duxerat. can 64. Quibus ans linentibus longi ieiunii caussa sit e si cundo genere tum aequalitatis, tum proportlinnis,quae sunt cum valido calore. Cap.6S. Quibus longae abstinentiae causa fuerit aequalitas,oc proportio virium humoris, caloris mediocris In tertio genere. ca P.66. De discrimine trium horum generum aequali ta- Iis,ac proportionis virium caloris, ita humoris in producendo letu 1lo. a P. 67. De caussis terminantibus ieiunium generatim. cap. 63. De cauila per se tollere valente virium caloris, ita humoris aequalitatem, dc ostenditur eam noriacile calorem,nec humorem,nec animam, sed extrinsecus occursan tia. a P. 69. De caudiis per accidens generatim euertentibus aequalitatem virium caloris, dita humoris Interni. cap. o. Explicalmar externae causis per accidens aequalitatem propositam destruentes. P. TI. Afferuntur caussae internae per accidens euertentes aequalitatem virium caloris,lc humori; quarum vita ostenditur elle anima. cap. 72. Enucleatur altera interna caussa per accidens h

tuli nodi aequalitatem destruens. cap. U.

De ijs,quae per se destruunt aliam ieiunii eaussa

proportionem sciucet vinum caloris S hum ris, ac spectatun de extrinsecus accidentibus.

De interna caussa per se primo proportionem virium caloris,l humoris euertente. Cay. T . De caustis per accidens euertentibus eandem viis Num caloris,& humoris proportionem abstitie-tiae procreatricem. cap.76.

De sorma, siue idea termini illius, in quem desinit

longum ieiunium. cap. 7. De his,qui s ost ieiunium iam remanent, atque ad intermissum ciborum vitan necessario redunt. cap.78. De his,qui ex longo ieiunio ta ndem moriuntur. p.79.

De his, qui ex longo ieiunio incidunt in aegritudia

nem,a qua conualescere possunt redeuntes ad viii in alimentorum. P. 8O.

De his, qui ex longiori abstinentia morbum incia dunt, in quo non possunt intermissi im attinenti

usum repetere. ap. 8 I.

De caussis communibus varietatis, seu differentiarum temporis,seu durationis mouentis longum ieiunium a subiecto desumptis. cap. 82. De caussis varietatis in duratione ieiuni j abessi cientibus,α conseruantibus abstinentiam deis

De causiis varietatis in duratione ieiunii desium ptis a finientibus, ac terminantibus abstinentiar cap. . De fontibus, unde hauriantur caussae specialis variae durationis abstinentiae quoad singulos gradus.cap. 8S. Dis inbuuntur gradus ieiunorum penes durationis

varietatem In certa capita. cap. g6.

De caussis abstinentiae intra septimam inclusae,qui est primus gradus longi ieiunij ,inter quas numeratur sanguinis copia in venOB genere, quam protulit Bottonnus insignia Medicus .

cap. 87.

De caui is ieiunii ad nonam diem producti,in qui

bus locum habere videtur alienatio animae a viis ne muneribus Eestasis nuncupata, quam excingitauit Abulansis. cap. 88. De caussis abstinentiae ad duodeeim dies proroga-

,e quarum censu non remouetur caloris Im

hecillitas a Doctissimo sonamico proposita.

De caussis abstinentiae quindecim dierum, quarii

una perhibetur esse morbosa constitutio aut e Bralauolo. cap.9 . De caussis ieiunii viginti dimim, equarum numero legitur patiatae copia cum Μagno Alberto attexiturque propositis noua historia longioris abstinentiae Canonici DOdiensis. Cap.PI. De caussis munis inginta dierum. cap.92. De caussis abstinentiae quadraginta vietum, quas inter numeratur vini potio; duaeque mirabiles historiae longioris ieiunis superioribus adijcium tur ;&supernaturalis, sanctorumque ultorum abllinentia eIplicatur. cap.ri.

De caussis

20쪽

INDEX CAPITUM.

Decaustis telum i bimestris, inter quas reponimus meatuum cutis adstrictionem cum Benedicto. be Montuo.cae. De caullis ieiunii tmnestris,& explicatur quom do animalia quaedam sine nutricatu pinguestat: Adijciturque promulgatis noua Iongissimi ieiunii obseruati . cap. 91 De caussa ieiunii semestris. Cap. 96. De caussis abstinentiae, quae ad annum integrum

De caustis abstinctiae ultra annum pratens e. c. 98. Praeter caussas physicas dudum allatas, tres alias reperiri valere diuturni huius ieiunis proaratri

Caussarum propositarum abstinentiae comparatio. ad inuicem. p. i Libri quarti capita centum quinque. Praelatio, in qua notatur dissicultatum explicam darum natura,& agendorum Ordo. Iaber Quartus, in quo enodantur dissicilia,quae hactenus explicatu obstare, ac obiici posse videm

Decere Philos hum de re aliqua ex professo tractantem tum omnes aliorum opiniones de polito expendere,ium Illustri res tantum et unis de innotescunt scribentium fines,ossicia, erim,m,Sc contemplationum varietates cap I. at Licere Physiologo inter expendendas Opiniones aliorum, nouas a semetipso comminiaei,& velut

alienas examinare, ex quo putet cmuitionum varietas,& OLO. AP. 1.

Alimentum omne a uiuentibus necessario prodire, nec ali serro struthiocamelum: quo camo ais latur animalo planta. cap. . A mortuis ut nobis alimentaiaugumenta, & semina suppeditentur apud Hippocratem, exercitatio eum acutissimo Scallum. Cap. . Experimento haud probari aurum putabile posse

nutrire. cap. a

Homines faeno solo an diu ui valeant uti iumen

Uenena in alimentum nulla ratione posse concedere. cap. 7. Vt homo, Somnino animal suauiter olere valeat sponte natu .cap. 8. Vt frigus non ingrediatur opera naturae; ac praesertim ut quaecunque ex putri oriuntur a calore glagnantur. cap. 9. Quomodo aqua seruens remoto calefaciente se metipsam refrigeret.cap. 1 o. Abstinentes a cibo, potuque omni prius affligi, de . mori siti, quam fame. cap. II. Vt aqua potabilis calore putrescere non possit, a que animari. ap. II, Ex putri forinaliter animatum procreari non ς se. cap. II.

CyprinisM alijs pisciculis sponte natis non esse

ortum ut victum ex aqua tala. cap. I .Pisces 4 ff.τε , seu frigida nutriri cur aqua sola vivere ma dicendL cap. LAquam non ideo essem istum alendo aptum, quia iactu non sentiatur summe fragiia,S gustu petcipiatur varij saporis. ap. I 6. Aquis permistum non esse aerem. cap. I Τ. Aquae terram non cile permittam, cui teriae sapores Imini. p. I 8. . - ἰAquam motu, ac ventu non incalescere,& cur mora dicatur viva. p. ta, Aqua hieme calida milii rationem no habet. c. Xo. Aquam non congelascere, cui nihil insit caloris, et si frigore congelata calore diffluat cap. I. Quomodo aqua stigidistima quum si ab externo uigore vertatur In glaciem. cap. V. Praeter qualitates actuales de genere accidentis anelIe cuique elemento habituales qualitates deta genere substantiae, quae sunt formaeiac differen . tiae constitutrices.cap. 2 Vt qualitates actuosae, ac potissimum frigiditas materia densiori sit intensior. p. 2 g. A quae calorem non ostendi a pellucidi tate. c. 23. Platonis assertum de elementorum simplicitate exlicati. cap. 26. es in piscinis ex lapide constriictis no ali aqua;& Ari stotelis locus explicatur de terra, & aqua. cap. 27.

Piscium in perBratis naviculis quodnam sit alime

Piscibus in vasis vitreis conseruatis, si non aquata, quid in alimentum cedat. Cap.22 Olirea, mytulas, hulaturia non ali aqua . cap. IO Lepades,ae mugiles aqua ista non ali. cap. I. Mi dinas,& aphyas aqua non all. cap. i χῖ raelantas viarinas ista non HI aqua. Cap. 3 Si vinuin,sanguis,lae,cetenque liquores nutriant,

Anguillas non oriri, nec ab aqua pura, sed ea alijs de caussis oblectari Aristoteli .cap. IS. IAquaxilia tum branchias habentia, tum fistulam. speciatim totacea non ali aqua ex Aristote-

Rondeletii ratio de nutricatu ex aere, & aqua penditur ad Aristotelis trutrinam. P. VJ. . Quomodo mutatio sit simplicis inmisium,ae ubcissim,& omnino Inter opposita; unde tollitur Olimpiodori ratio probans aquam alere. ca. IS. Aqua simpalit, quomodo Arilisteti vere dicatur alimento esse,ac proinde illius mutatio m tb is

Nivem non esse aquam, Ac quomodo ex ea Ue mes oriantur, ic nutriantur, leporesquislinlinc Epi i IAquam vino additam quomodo Aristoteles dicat in vinum mutari.dsi vinum in aquamquae in nullum persecti generis, atque adeo m allime tum conuesti nequit. P.*l. Lentem palustrem non O , neque nutriri ex aqua Bla. p.*2.

Quomodo putredo sit pmpria misti passio, & aqv

conueniat. cap. I.

SEARCH

MENU NAVIGATION