Excursus alter epigraphicus liber commentarium 13. Raymundi Guarinii

131쪽

92 corrigendum praecipit , quasi lectio altera sine appellationis iure damnata. Nunc , quod instat. Interpretationi suae ad pag. 99. noVa quaerit exemplorum subsidia, quae ipsi clarissima videntur. Sed pace viri tanti, ne Sic quidem Sacra rite facta. Age , Videamus paullisper. Exemplum regerit Fausti Versenni P. S. , soliturianaque P. pro Publio habet. At oliverio, ut ipsemet suletur, hace eadem est Procurator' , et IIagen buchio Peculiaris. Verum haud facito

in talibus adiectioum praepositum nomini. Dictum potius oportebat: Servus Procurator, etsi non memini, Procurator m , aut Dispensatorem occurrere cum praemissa Serui nota. Sed ex adverso in medium se dat Verna Peculiaris i , itemque Seruus Verna ad insinuandum originem cum conditiones. Sic Abascantus a Caes. N. Ser. Vern. dictus , qui et DisP. anum. Quippe Abascanti iam proditis origine , et conditione, latuisset obicium , nisi additum , Dim. annonae. Vide, interim nemini hactenus in mentem venisse de Publii praenomine praepostero. NC- i Fabret. pag. 295. n. 246. α) Ibid. n. 249.

Disitiro , - -

132쪽

gotium igitur nondum in claro positum , sortasse in tenebris adhuc perambulans. Cur non de Versenniis duobus cogitandum, quorum alter Filius, Pater alius, de quo titulus loquitur 3 Cur non solitaria eadem initialis habenda taciti cognominis , cuius rei non unum extat exemplum pNOn hoc contentus noster, addit et hoc aliud: Sodalis. C. Modi. Cimbri. SerAeschiiuus. octaui. M. Ser contenditque , singulariam M. versus secundi esse item Marci praenomen, ad Octauium utique reserendum. Verum edisserat noster, eccur in linea priore in C. Molio Cimbro servatus ordo nominum tanta cum religione occurrit, qui mox inversu altero perturbatus, in quo praenomen foret nomini postpositum Z Ecquid vetat, de duplici Octavio cogitare, quorum minor unus, natu maior alter 2 Cur non in litera eadem aut initialem intelligimus cognominis octavit, vel po- tius Magistri dignitatem p Posterius hoc fortasso auspicatius. Insinuata namqne Magiste ii dignitate, nil ultra ambigendum , de quonam Octavia

ageretur.

Caslerum nisi vehementer sallimur, quaestionisbuius iugulum petunt marmorum omnium Pomm

133쪽

peianorum eTempla , quae videre huc usque contigit , in quibus Serui nusquam incurrunt, ni Si Heri unius nomine discreti, eoque in gignendi casum. Cur in hoc titulo unico Primionis , aut alterius cuiusvis , denuntiata iam conditione servili vocis Suti beneficio, additae initiales M. S. Nisi id temere suctum velis, servi huius ministerium aliquod agnoscere cogeris. Unum pro re nostra heic lectorem monilum Vol O , ne imprudentia fortasse nostra fraudi illisit. De Sιuio, Sornio, et Volusio ita alibi Sermonem secimus, quasi ipsi extiterint sive Mo-Πaulae, sive Tibicines sacrorum. Non hi hoc functi ministerio, sed illorum Servi , quorum nomina invidit marmoris fractura.

7. Ad pag. 8o. A. SVELLIVM corrige : A. SVETTIUM ; et dele , quae vano labore Congesta ad lin. 9 usque pag. 8 r. A quippe Suettius, qui Aedilis , una suit Vir. A. S. P. P. P; ut in aliis quoque adnotatum , de quorum

genere hoc :AED. V. A. S. P. P. V. B. D. D. P. O. V. F. SEMA

134쪽

AED. V. A. S. P. P. ΟVF FVSCVS Verum hic idem A. Vettius Firmus tantum Aedilis salutatur in his :Α. VΕΤΤIVM. FIRMUM. AED. o. V. F. FVSCVS . CVM. VACCULA. FACIT

Si Aedilis idem , qui V. V. A. S. P. P ; cur initiales hae omissae in duplici hoc titulo 3 cur

ex adverso additae in duobus prioribus ad vocem AED. p nimirum, nisi in meridiana luce caecutire velimus , ut intelligi daretur, Aedilitatem longe aliud extitisse a Duumviratu V. A. S. P. Proc. Vettiumque , cum IIviratum eiusmodi nondum Pompeis attigisset , tantum Aedilicio nomine salutatum : cum vero et si viratu sacro potitus suit, tum voci AED. adiectas , ut par eryt, initiales V. A. S. P. P. Sed pudet in his serio , et diutius immorari , de quibus iam viri docti iudicarunt. En erit olim , ut Collegam nostrum religio incessat , ea in nos per controversiae huius Occasionem, qua conviciando,

135쪽

qua calumniando effutisse, quae ecquis non effutiat vel ignavissimus licet p Et tamen vel sic illi gratiae habendae , etsi sine gratia, quod iniuria lacessitis non pauca in melius recudere est datum, de quibus facile ne cogitatum quidem.