장음표시 사용
41쪽
Li co 'ostillares penatis enimn aut rastia ad litora et crures pracimS Singulari quoque apud Verg. Xtcti. Caesar Solum singularem novit h. G. V 4 I iiDVuul SSE 'Vac anm, V 43, 2 stra rea ex D/Πibn loci a chatur et Saepe Cicero pluralem non nisi Sens plur adhibet Verr lII I9 har res p. 59 etc. Liviu pluralem Onit en S. Plur aut concinnitatis causa I, 84, Io largitiones tu es pracda que Velleius Paterculus II 6, ero prae a PictoriS II IIS, lac It Pit Ioria praedaqIte ΠIιStus et Valerius M a Ximus I 3, I iuveniri eius potuit, II . . . Vac arat steteret et saepe Semper Singulari utuntur. Neque apud
Petronium Tacitum pluralem en S. Plur. Sae De Scriptum vidi, nunquam PS.
42쪽
singularem exhibet V 4 4 It Syne acqIte a DIIrabile IIEStrob/ιr VI 2 ext. I p. 26, 3 Iesu an VesbsVE UVsUVIIDI. Isara aulIIIUVIIII lesIre et Saepe . Apud Senecam rhetorem P PS non inveni. Seneca philo solum singularem habete P. 76. 2O 92 IO etc. Petroniti in oratione soluta hac voce
non utitur. in carminibus pluralis semel occurrit S v. 6 sed denotatis EichenSiam me Singularis non obvius est. Ta Citu S PS: III I, 8
silenti ase Primus Lucretius p admisit I 583urcis trua Sigeusia et saepius. Vergilius semper pluralem adhibet Aen. 2 233 tacitat' 'criΠ/jca Siscutia luuac 2. 733 p.ς Isis vlia Drrent et saepe. Item Ovidius Saepe PS, velut mel l 232 ac ItSqIt Silesuria VIII S. Caesar et Cicero PS non admiserunt. Velleius Paterculus Ualerius Maximus. Seneca rhetor, Seneca PhiloS. Petronita Solum Singularem
adhibent. Sed ps Petron ire. 38 lecto compositus vix prima silentia nocti l carpebam. Tacitu sese e X hibet 2, 82. I 'asSjγυ
43쪽
Hac in appendice X ponam, qui bil rationibus Per- motu nonnullo plurale non poetica Cum licentia a Scriptoribus nostris adhibitos esse mihi perSuaSerim. tristitiae. Tacitus Semper Singularem adhibet, etiam II, 38,6 IE SE Illi qui me Is s ii e It ii ira tostilia .ra ius cui Ite huntaui a cc It Sit ira fit quo loco illud tristitiae sine dubio non nominativus plurali e St. ut Draeger Synt. a, falSo Contendit, Sed genetivu singulari S, qui
pontes pro uno ponte ullo loco Tacitum admisisse affirmari non potest; nam ei S, quo Nipp. protulit, locis 2, 8,9. 2, II, 2. 3, 7, 5 de Uno tantum ponte agi e locis ipsis non apparet.' Itaque hunc pluralem in disputatione nostra
exercitus.' Hunc Pluralem, quem apud Poeta nullo loco Scriptum vidi nec mirum, Solus enim dativus pluralis exercitibus aptus est metro dactylico, iam Caesar duobus locis admisit pro exercitu, qui continetur compluribus legionibus vel partibus diversis locis agentibus, b C. III 3, et IIIII, 2. Quem pluralem non poetice dictum eSSe nemo negabit. Neque aliter res se habet apud Uelleium Paterculum II 48, I Pompeius)lLy. qui a CaesSaVE H/uit En o exercitus co/IDII EbaII 6 a Scutabatur; et apud Tacitum multis locis It 2, I no Sici exHITituS; I, 32,9astitae I IIIIoIIico e V iritS 3, I 2, I 2 4 47. I; 4, 88, 4: IS, 29,Ι4.
Liceat mihi pauca addere de plurali classes, qui
eodem modo a pluralis ex γzitu adhiberi potuit de Compluribus unius ClaSSi partibuS, Velut a Cae S. b. C. Ι 85,6. Tum a poetis, iam a Vergilio Aen. 6, 343 et ab Ovidiomet. 5,696, Singulari huius voci poetice positus est de Una naVe, qua de Cau Sa mirum non St, Poeta de una ClaSSe pluralem surpavisse O naves). Sed hic pluralis Certe non P est iu modi, quem nos hac in disputatione tractamus. Eodem autem modo plurali usum e SSe ut O Valerium Maximum t. ext. I taet v jaci=Ior sol,ljScDSSihIl ῬSIDII Iar TisDIIII i. Idem autem quod de voce exercitu valere puto desilurali leges pro capita DPis. Vergilius et Ovidius
Pluralem Saeptu quam Singularem Surpaverunt Sed nullo loco de certa aliqua lege, Sed Semper in universum de legibus, condicionibus, foederibu agitur, quo Sen Su Pluralem et Caesar et Cicero adhibent. Tacitu autem diXit 3, 24,9 SItaSqIles 'SEVE PS c res fiebatur scit legem Iuliam de adulteriis coercendiS) 3, 25 2 9St Illia imatioIIES' legem Iuliam de maritandis ordinibu S) 3, 33, I s mulieres iL . . . alti S
scpci EmtIII legem Iuliam de ambitu). in universum de legibu egit eamque ob au Sam Summo iure plurali Su SeS Tacitu 2, 5 I, lactabarur Tib Iuris. I/υ infer istos ciuS EI IPPE S ualus iSceptaret de certa lege Singularem et Paulo ante Scriptum vides Iloae ex iubebat scit te Papia Poppaea et paulo post victa PSI Sinc IIbi Di. Pauca dicam de his pluralibus, qui sunt tua, Vt VI, aESIIIS. Neque enim Cum Bednara facio, qui poetico hos
plurales SSe Uult. in idem et ex Tac. ad 2,8, adnotavit. Spiit 34. Draeg. ad ann. ,52,' mipp. ad ,52,'. ii Liceat mihi vocem ,rogationes ' de qua idem valet ac de voceri leges hoc Oc aiterre. - falso ip p. de duabus legibus Serviliis hoc loco agi putabat; ci Draeg. ad h. l.
44쪽
ligna. Pluralis iam apud Catonem obvius est. Caesar solum pluralem adhibet: . . I 84, agitac, LIIOVIGII, Gl-m γlli Iosia; II 3,3 lina atque aquam Cor ra naTi IIS OIIEVarii SI porrare I 2, 3 II 2, Cicero in orationibus et philosophicis scriptis semel singulari utitur: leg. II 43
pluralem adhibet Uerr. I 43 I 69 Mil. 3. Itaque hunc
pluralem poetice poSitum e SSe nego.
Item res se habet de pluralibus illis in Dra et a SIIIS. Pluralem frigora Caesar ter adhibet: . . I 6, 'Vos cr
Pluralem aestus adhibet b. G. I 22, 3 ad iri ora atque
a tibIs exarescebant singulari usus est . . III 3, cui via ut a In aristari. Vtrum pluralis intellegendus sit an
Singularis diiudicari non potest hoc loco: b. G. VI O, 3
Tum nobis agendum est de plurali effugia, quem Land
gra P. 7 a Tacito poetice Surpatum e SSe ibi PersuaSit. Scriptum vides hunc pluralem apud Tacitum 2 56. ci/Ino libri a/IIbi It, ne a a se Igia forent certe en S. Plur. et Ι5,63,I3 Seneca et Paulina Xor eode/II cII ιν achia Prro Eoomunt. Eneca quoniaDI Evile corpuS . . . lenta cisu iaSan uini praebebat . . . ubi and gra pluralem poeticum statuit. Sed et hoc loco pluralis en S. plurat. OSitUS Si nam quia Seneca utriusque brachii venas abrupit, certe de duobus sanguinis effugii agitur. Postremo licitum mihi sit nonnullos plurales in medium Proferre, qui, quamquam primo obtutu poetice dicti esse videntur, tamen hac vel illa de Cau Sa Suam vim retinent. Ea autem sola Xempla contuli, in quibus qui haereat. foedera Petronius O0 4 iu haec verba foc PrihIlscDIIIpsSiliS de eadem re saepe Scriptum vide Singularem velut paulo ante O9, tabIllaifoc scri Si uat et Paulo poStII 3,ab sc cri Pcrba, O3M limaticum De eri Novi. Agitur autem his locis de foedere, quod Tryphaena cum Gitone et Lichas cum Encolpio ineunt itaque re vera duo intellegenda sunt foedera. sudores Petronius semel hunc pluralem adhibet 87 8 inlcr an DIIIS II HYPSquc ViIIIS, IIs is IscVat, acccsit. Certe antecedenti plurali adductus plurali It orc usu est Petronius, qui Ceteris omnibus loci Solum Singularem X-hibet. irae. Tacitus IV 2,IO Ccrialis . . . si ESSit iras audi
sed agitur de actione iterata).pavores Tacitus: I 6, hi saTHVibu nutantcIII . . . a II ici . . . IVIIIa aut Certe en S. Plur. item I 38,3 civitas)SImcr instantia I ala a s saPol PS II Iterat. Saegula Tacitus scripsit D. I, 2 Si arti vo priorib/ιs SaccΠDS III ID. IIHS II ira/IIur, hi nati Ss ut Sine dubio concinnitatis Causa Tacitus pluralem hi posuit, quoniam in Dialogo scribendo vestigia Ciceronis, qui valde amabat
Concinnitatem verborum, Secutum eum CSS ConStat.
45쪽
De adiectivis neutrius plurali cum geneti Vosubstanti vi coniuncti S.
Hac altera disputationis parte omne EOS OCOS Conferre mihi Propo Sui, quibu cum rosa orati a POESi nondum insecta aut substantivum cum adiectivo coniunctum eodemque in casu positum exhibuisSet, aut pluribus verbis Sen Sum XplicaviSSet, apud hunc vel illum eorum, qui mihi tractandi Sunt, Scriptorum adiectivum neutrius pluralis poetarum more genetivo Substantivi addito extat. Quae
exempla non colligere satis habui id quod in Tacito faciunt Theodorus Pania hos P. I Sqq. CZyCZkie i CZ P. I OSqq. ,
Draeger Synt 66b - Sed et hic inquirere studui in eum Poetam, quem Scriptore illi imitati sint. Sed quoniam
Tacitus multo saepius quam Ceteri Scriptores et poetae hac Verborum confirmatione Su e St eamque ob rem Saepe
primus aut solus hoc vel illud adiectivum neutrius pluralis Cum genetivo Sub Stanti Ui ConiunXit, non omnibuS, ne longuS sim locis illud Vergilius, Ovidius et c. an con Structionem non adhibent' proferam, Sed eos Solo Poeta et Scriptore Sin singulis adiectivis pertractandis nominabo, qui eo modo
adiectivum cum Sud Stantivo ConiunXerunt, Cetero autem
silentio praeteribo. Ubi igitur Taciti Solius exempla proferam, neque apud Catullum, Vergilium, Tibullum, Propertium,
Horatium, Ovidium neque apud Cae Sarem, Ciceronem, Livium, Velleium Paterculum, Ualerium MaXimum, CeteroS hanc verborum conformationem inveni. i)i Praeterea omnibu eis locis, quibus me Livius quidem hac con- Structione usus est, o indice percensui Silii talici, coniect ab Uriae Sio sed vol. l. LipS. IT92 Statii, conieci. . . E. Lemairoe ecl. Amam et lema ire, Maris.1825, ol. V .
Optimum autem esse mihi videbatur ordine litterarum exemPl a Proferre, quia Si eodem modo a CZycgkiewicet Primum a XemPl a Pertractarem, quibus notio partitiva non ineSt, tum ea, quae hanc notionem partitivam habent, denique eo locoS, quibu adiectivum neutr. Plur. Vim substanti vi abstracti obtinet, verebar, ne Compluribus disputationis locis de eadem voce mihi dicendum S Set. Nonnulla autem Xempla, quae ZyCZkie ic profert, Omitti posse puto, Velut arcaIIa, silc Iia, DISi II ia, quia haec adiectiva iam in Caesaris scriptis Substantivorum loco
Coniunctum apud Oeta non Xtat. In Pro S a ratione
46쪽
alliora. Vergilius solum gradum positivum huius vocis cum genetivo ConiunXit Aen. 9 8 pelao i cur alta. Sed iam Vitruvius scripsit X praef. I Dicules acri allisera I spici γII S. Curtius Rufus , II M altiora metae /; arsitisco Iuli Seneca Philo S. at quae St. VII 7, altiora itura i et positivum cum genetivo coniunxit dial. VII 7, ii alto Titis; IDD DDIlI ID Sum ausdem Gipse l). Plinius maior solum positivum substantivi vice adhibet nat hi St. O, II 4I; almi cruΠI 2O,23 exiit mrpori Titia extrahcnda Sunt. Tacitus II 22, 3 altiora lurorasu gen Part. Sa tui aut
gen coniunctum legitur Silius III 356 ca iusti per porta. Statius Theb. I 6 inter aperta secaci Tacitu 2, 23, II
aspera Vergilius Aen. O, 3 9 horu/ia collium assem ri/ua saScunt. Livius 33, II 6 Π Philippo iam ratiae
avia Ovidiu met. Ι,479 Emsy Iu Tia. LUCRDUSI, 360 ma uacque per Nia sceni aridi a nemorum. Iam antea in prosa oratione scripsit Ue eius Paterculus
II S, ser et 'lis itinerum. Tacitus II S, I per avia
a Vergilio, etsi Cum genetivo substantivi hanc vocem non ConiunXit Aen. I, III Ir brevia et uertis; IO,28 hi TibuSSE VH er Sallu Suetonius seg. P. 243 R. dicit: Ua a . . .
i mo modo secundam partem versus quasi supervacuam abscidere poetis Romani in delicii erat, qua de re cf. Sen. rhel. Onir Uil ,27.
47쪽
certa in Substantivi abstracti loco hac voce usus est
bein haud parum opportuni Hasdrubal et Mago . Tacitus
cuncta Falso' per analogiam illius esuri, alii primi
dubia Tacitus II 33, I dubii procnsruIII E II tuS, ubi neutr. plur. Substanti vi abstracti loco positum est O echselfalle non m dubiis proeliis exemptu S ).
edita. Ovidius et II, 647 qui Morpheu S sera at Thauit anti os edita m iussa). Curtius 6,6,23 qui e fila
extrema. Vergilius Aen. 8, 333 Iuc Itbuit patria
stracti habere puto das Falsche de Verstellung). fortuita. Tacitus V 23 24 fortuita belli SperabaΠIIικ
48쪽
ima. o notione partitiva Cum en Coniuncta.
intima Velleius Paterculus II O, siexum a Πῖeu ad ea uatiora S, quac citra atqIte intinia Ponti incolunt. Tacitus 3, 73, 3 parati per intitu Africae auxiliiS; quo loco adiectivo notio partitiva St. intuta. Petronius in ex scripsit 23 v. 236 alie tuta sinus tranquillaques litora quaerii . Tacitus, III 76, 7 non inliιωΠIscvj IIII VIIIaVE intuta moenia mea Sententia; ZycZkiewic adiectivum hoc loco vim Sub St. abStr. obtinere putat. Idem falso p. II iratura toraliu/u scripsit, ad quam lectionem interpretatio illa quadraret). laeva Ovidius Fast V 23 ia/uque rari Thracen et laeva Proponti os intrat Trist. U IO,97 itaris Euxini posito ad laeva Ton itas. Sallustius: rg. 2, 24 inter laeTamscuilliu et extruDI IIuiuen Turiant. LiviuS 32,29,6ir facet a taliae ata vj runt uare si xit iter Tacitus I 2,6sra/i Achaia et Asia ac laeva Iari praevcrauS, ubi notio partitiva a P Paret. latissima. Tacitus V 2, I extreDIa et latiSSima DIocutura Siti VIIIaTErat Cf. . , CXtrema P. 73.
longinqua Tacitus III 34, 27 principibus a Munda SaepiriSDuxiu'Ita imperi longinquas imperii regiones). lubrica. Silius X 46 per lubrica in ui l . . . Soli. Tacitus III 82, I per ara IlSta et Itbrica iam/u Pro Perangustas et lubrica vias ). Neutrum Sing. Cum en . On
centia noStra).i Valerius Maximus il ,10 nantes lubrici pelagi ; quae verba non post Chr. n. saeculo a Lupo Terrariensi interpolata esse Schnei p. 20 comprobavit.
49쪽
media Vergilius solum adiectivum neutriu singularis Cum en Coniungit Aen. 3, 354 aula II edis Dbabant pocula acchi; 9, 23 ωStrorura Et cara i me is et saepe. Item Ovidius Fast. III I9 ne iun campi etc. Velleius Paterculus I Ior, aes DIE Hum processSit unliniS. Tacitus autem A. 33, IO Dicaeia ca/usi s medium campum inter
Britannorum et Romanorum aciem situm coPinnariu Eques
his locis vim subst abstr. Viellieit habere intellegit.
pauca Tacitus G. 43, omnesque hi populi sauia
plana. Livius 38. 28, Tiberi oriciens campum Martium lanaque urbi inundaPit. Tacitu S A. 2,I3
extrema et plana terrarum uvii umbra non eri urat Enebras II 42 3 occuparatur lava Vmbriae; I, 76, Tiberis
plana urbi Sta naPerat. Omnibus locis substantivi loco positum est adiectivum. praecipua. Apud eos, qui ante Tacitum floruerunt, Solum maSculinum Cum en Coniunctum vidi, velut apud Statium Theb. IX 426 praecipuoSque alui affrum etc. Tacitus η,4O, praecipua cru/u praecipuae res a famam iri Eurea; 4,4I, I 3 praecipua rerum . . . a itari. prava Seneca Phil. p. 98,3 Ectu a que inu Ercoretii r Pa Urtunis . . . pretiosa Seneca Phil. p. 93, ut quemai saeum prelisSa reru/n Sic ita rasStra nora uultum pateat, Sed multum pendeat.
prima. a Lucretius scripsit Ι 8M ductores Danau/n cocti, ritu Tiorum. Cicero vocem Graecam αὐχη Ur-stofi in Latinum vertit prima raturae: n. II 6 I; Uis etc. Tacitus II II, I prinia consiliorum in Stra ceci ferant III 46 6 prima reru/u quieti seculabant/tr 2,I6, campum et prima Silvaru/u barbara acie tenuit. Omnibus locis adiectivum notionem partitivam habet. profunda Ovidius λ Solum neutrum Sing. Um Cn. coniungit Hal. 84 vastique nari umstare profundum. Item Valerius Maximus II IO, C . . . Mariu in I
stantivi abstr loco adiectivum positum est malefe).
50쪽
minenti litoris loco). proxima Livius 26, 23, 3 affatis proxiDii LIII rici: 35,3 I, in si xjIIIa Euboca . . . traiectuS. Tacitus l) 3, 58,3
municipia). Notio partitiva autem adiectivo inest hisce in exemplis II 42,2 ιiSSi per proxiDI DIornu Liburnicis
in V 6, legendum est laeva ac propiora flumini , non fluminiS quod scriptum vides apud Panhoii. 22ὶ cf. Her ad h. l. itaque fori et 2, 32 . propiora Syriae illud 4Syriae 3 non genetivus, sed dativuS Si.