장음표시 사용
671쪽
tum me ipse rogio diademale regiaque unctione indignum concederem: vera enim boni viri defensio per ustensionem innocentiae sapienda est. nolinquamus elericis et literatis ae verborum concinnatoribus hujusce machinamenta. Regem decet via regia. Plurimis tum eonsiliariis regiis eonsideratione pacis inelyti regni Bithoiniae in priore sententia persistentibus, eo quod lites, quae in foro geruntur. minimo sum tu diriguntur respectu bell0rum, quae equis et urinis et innoxii sanguinis effusione peraguntur, quidam historiarum peritus riebat.
Soeralem, Graecae doctrinae clarissimum culmen, per calumpniam necusatum, Lysiae. prineipis atque inventoris rhetori eae artis defensionem ea usae hujusmodi accomodatissime compositam gravissime eontempsisse, ne solitae gravitatis suae tempore calamitatis oblitus esse videretur, ideoque tumultuariae sententiae mulctam vir omnium innoeentissimus expertus est. Rex vero solidissimus, hae praefatione prae-
habita. nil tam absque labore manifestam iacit veritatem, ut brevis et pura narratio, in talem resedit sententiam: Assserit pontifex, me sibi delatum super eo, quod in quadam solempni conventione Pragae celebrula palam dixerim, populum Christianum etiam latealem ad communicandum fueramento euharistiae sub utraque specie de necessitate salutis asstrictum esse. Quid proseit excipere de fama vel suspieione nil constare et si qua subsit . eam ab aemulis et malivolis ortam. Jam
quid non auderet in ulterum, qui jusjurandum nobis praestitum violare non est veritust qui eonjugis et liberorum ac postremo famae propriae non pepereiti Rursus quid opus est specis ealionem eriminis injecti postulare. mensem, diem vel loeum pali ali sceleris a delatoro petere designari. Talia mandemus illis, quibus diseiplina est veritatem sublerfugere et rsectum perversere judicium regi non sat est nuda in fiet alio ne evasisse, ubi suam innocentiam et delatoris calumpniam contraria probatione ac luce meridiana elariore valet ostendere. Scimus Pragae habitum eonventionem, scimus, instigatu scelerali Zdenhonis de communion o euharistiae inter clericos latino sermon odisee piatum esse, ubi nus, memores ordinationis sacri consilii Basiliensis desuper odilae. Buheintea lingua expressimus, nos sub ritu communionis utriusque speciei natos. edueatos, illumque ritum paterna et avita imitatione jugiter observasse ac vita comite servaturos PSse. Eorum, qui conventioni interfuerunt. nomina in archivis conscripta
manent, a quibus veritas luce elarius perdiseetur. Nam quae domi
672쪽
geruntur, utique a domesti eis resciri oportet, et a senatoribus, quae in senatu, ae super litis, quae in curia Vel collegio traetantur, curialium vel collegiatorum vel corporatorum ratum manet testimonium.
Νonne putatis infra limina Romani pontificis disceptari super causis. quae originem trahunt ex saetis vel dietis, quae in capitulis vel eon
ventibus gesta sunt clericorum . quae tamen testibus et testimoniis dirimuntur et dijudicantur, cur suspie emur Romanum pontificem contra nos ambagibus uti velle. dum veritas exeubat, velut in vestibulo ac paene digitis haereti Erant, qui dicerent, verendam esse actoris causae calumpniam testiuinque facilitatem: nam hoc tempore raro judicia sinceriter proe ederent; fuisse etiam in illa Pragensi conventione personas viles, partim malivolas, nonnullas elium insidiosas aerem omnem eaptiose machinatam esse. Rex piissimus omnia sinceri
ter agi ratus: Νonne videtis, inquit, pro gravitate causarum graviora requiri testimonia Τ Si vilissimus homo capite dampnandus venit. septem virorum testimonio praevio demum sententia sertur. An non putatis, cum de fama vel de capite regis agitur, non parva sic)morum et justitiae gravitas observetur An putatis, Romanum ponti- seem virtute et gravitato Pilato inferiorem esse . qui innoxium dampnare contremuit ae per varias vias quaesivit oportunitatem, si absque tumultuatione dimittere posset in noeentem Aderat quidam juris peritus, qui diceret jure provisum esse contra testium facilitatem, ut
debitum quingentorum excedens summam aureorum, quinque testium numero demum probaretur, multa insuper adi ieiens circa ultimas voluntates defunctorum comprobandas esse constituta de septem et quinque testibus, sed et circa condempnationes epise0porum magnam enarrabat circa numerum et dignitatem testium solempnitatem esse constitutam, ut merito sperandum esset, pontificem in tanta causa minime praeeipitare velle. Tunc rex Sincerissimus: Praescindamus, inquit. lingWas vaniloquas. et labia dolosa elaudamus; non istae opus est arte aut verborum concinnatione; regia via ineedendum, omnique velo sublato verilas pandenda est. Romanus pontifex interpellandus est, quatenus locum audientiae dicat, quo illis gravioribus personis, quae conventioni illi interfuerunt, in qua haec dixisse deserimur, super quibus criminamur, sit comparendi facultas, quarum relatione meritae causae pandantur. Hoc pacto non solum calumpnias delatoris evademus, et insidiantium dolo illudemus, quin etiam rebellium et perduellium omniuinque proditorum, qui vel a lide nostra defecerunt
673쪽
vel in numerum hostium se contulerunt. saerilega conspiratio prodibit in lucem. Et sano non illa pervulgata litigantium via, sei licet procuratoriam vel advocatorum opera vel astutia dolis et fraudibus implicita. sed polentissi inorum regum et Christianorum excellentissimorum principum interventu pontificem interpellavit, qualenus stipor inquisitio noveritatis objecti eriminis, quod tam procul ab urbe et loco audientiae designato patratum esse diceretur, locum diceret gerendis rebus
accomodum. quae graves personae totius rei consciae porsonaliter accedere, et omnem rem gestam adeo patenter aperire valerent, ut non fraudi lucus relinqueretur. Sed verba fiunt mortuo, narratur
surdo sabula: pontifex ad hujus eo preees, quantumlibet sinceriter oblatas, quantalibet ratione vel aequi talo subnixas, non aliter se praebuit quam asinus ad liram. Vocem quidem audivit, animum autem non intendit: porro quod immanius est, id, quod clerieulo super praebenda litiganti ex stylo curiae conceditur, id regi armipotenti super honore, fama et flatu regni in jus tracto denegatur. Nam etsi pontifex, uti supra diximus. contra jus et fas rogi voluerit obediri,
non idcirco regem exarmare quivit. neque prohibere . quominus hil. quorum est fides eonstantior, quibus est bello vivida virius . regem sequerentur in bellis; quorum ope rex ipse parva saepe manu Per maximas rebellium suorum copias sudit, arces sortissimas diruit opesque contrivit.
Nunc quid pontificem in tantam crudo litatem illexerit vel seduxerit, tantumque praecipitationem sibi persuaserit. enarrabo. idque faciam interrogantium gratia vel admirantium, quo motu duce pontifex
adversus piissimum regem impulsus est. ut vulnera saeva pararet. nee praemia sanguinis ulla speraret: pro qua re clarius explicanda rom0tius petere juvat sexordium. Orto inter Eugenium et Felicem super Romano pontificatu diseidio primates ei principes imperii Romani
sese continuerunt neutri pontificum adhaerentes. ne scisma jam pridem ex suseitatum roborare et avaros pontis eum animos tanti tueri. quod exinde sperabatur, ae cremento ardentius inflamaro viderentur.
Expediebui etiam . priusquam obedientia ulli parti praestaretur. super saluberrimorum saeri Basiliensis consilii decretorum observantia provideri. Imperator instar quaestuariae, cui nil praeterpretium dulce. haec omnia praelii venalitate perturbavit, qui suam obedientium ecutum millium aureorum adstipulatione de paetus est.
674쪽
Insuper et pro se nolus sub inivit. qui sibi ipsi non parvas Auecias depaciscerentur. quas tamen omnes avarissimus imperulor absorbsit. Erat tune aerarium ponii seis diu linis seriis attenuatum. ut in pecunia numerula parum posset, et tantum facinus maius mereri pretium videbatur. Ergo in supplementum spondebantur imporatori quam plurium ecclesiarum provisiones, dum casus vastationis Occurreret, quulenus ab hujusmodi ponti scilius aurum eliceret. sicut paulo post electum Palavi ensem multo auro emunxit . item et quod a quolibet Romano ponti- fide durante imperio suo XVIII millia aureorum serre haberet. Νicolaus in pontis ea tu succedens prodigaliter etiam super Progavit. Calixtus, primum renissus, postea concessione facultatum super dispositione praebendarum, maxime autem per erealionem Aeneae Sylvii in cardinalem contentum reddidit imperatorem. Qui quidem Aeneas, in ponti scutu succedens. Pius secundus tinncupatus, ad nutum imperatoris per Rum unum imperium cuneia disponens, omnia pollieita cum foenore multo rependit, et ut per omnia imperatori morem gereret. regem Bohemiae vexare constituit . ut eum imperatori vellit mancipatum v sstringeret. Sod morte pi ventus innetum reliquit. Cui suceedens hie Paulus secundus. primum interpellatus, quatenus decem Deto millia aureorum ex voleri conventione depacta imperatori persolveret. id sacere rei usu vit, ossi rens se in aliis ad quaecunque imperatori grata et aceepta. Inter pontificem et imperatorem adversus regem no hemiae conspiratur, mox sub colore juridie inlis potestatis et in ipso primae citationis exordio blas semiae eonseruntur in rogem, sed de hoc alias in apologia regia mansuete di elum est ac modeste. Dt fortasse. cum lude scripta nostra in lucem prodierint, nova quaestio animo audioniis vel logontis oborietur. Si rex pius et mitis asseritur, quid moverit imperatorem, in illum tam saeva et grandia machinamenta
constare. eum nullum unquam arduum opus egerit . unde odium promereri posset. quin potius terras suas nonnunquam parva manu populari succendi. conflagrari, vastarique sustinuerit. Ommitto Superbiam. invidiam, crudelitatem. quae singulorum vitia tyrannorum sunt; de avaritia eommuni omnium tyrunnorum claro mihi jam verbum est, quam isto imperatur in acquirendo indiseretum, in dispensando tenacissimam liubet. Hinc evenire consue i t. quod imperator. reeusans solvere debila contracta, et praecipue stipendia militaria. sine quihus respubliea nulla neque ab internis molibus Secura nequa contra vim externam tuta persistere potest, teste Platone, ipso scilieet veritalis
675쪽
archano, qui rem publieam Ponstituens agrorum cultoribus eo lorisque artium professoribus, a destinata bellicis negotiis Iuventute segregatis. concessoque illis, quod cuique eximium a natura datum est, solis illis, qui pro salute omnium bella traetarent, unum hoc munus injunxit pro legendae civitatis vel adversum externos vel adversum intestinosae domesticos hostes, mitibus quidem judieiis erga obedientes, asperis aut m contra armatas acies in congressionibus Martiis. Hii quemadmodum pro salute patriae moriem obire non dubitant. ita et pro stipendiis sibi negatis recuperandis proprio sanguini vitaeqne non parcunt. Si enim a malo, quod pro aliis sustinent, militiae nomen somitii, qui quondam ab agilitate corporis celeres appellabantur, cur non et pro suo jure persequendo armorum suorum impetum in imperatorem contumacem animose eonverterent. qui nummos aurumque recondit, nesciens uti compositis metuensque velut contingere saerum. Sic evenit, ut qui duritia militum ab oppugnationibus hostium quandoque defensi fuerunt, propter negata stipendia vim militum sustinere cogantur, nec tamen ex hoc imperatoris avaritia lentescit: nam sero quidquid se subditis suis extorquet, in archa recondit . et cavet nil acrius, ne si sorte minus locuplex uno quadrante periret, ipse sibi nequior videretur. Et quod longe immanius est, si quando de extoria peeunia in solutionem stipendiorum aliquid expendit. lamen ut subditos baronum et militarium virorum, sed et elorieos quoque oppidorum in talliam mittat, pro rostante debito literis suis ita cauci, ut nisi intra tempus praesiuilum satissat , liceat terras suas in omnibus finibus invadere et res ac bona subditorum ejus ecclesiasticorum et Saseularium apprehendere. Tune pauci numero incursiones faciunt per varios comitatus, in illos scillicet, quibus non licuit tali iam imponere, quos celeris conniventibus invadunt, similiter et oppidis minantur abigero pecora ac suburbana et contingentia aedificia exurere. nisi connivendo sustineant eos invadere bona clericorum, prout ipsis ab imperiali splendore concessum esset. Quo fit, ut et illi sese sua sponte lalliae subjieiant, ut rursum exactis nova fraude pecuniis serarium imperatoris in sarciant, quem omnis turpitudinis pudet minime, dum ob rem, apud quem res omnis, virtus, fama, decus, divina humanaque puleris divitiis parent, quas qui construxerit. ille clarus erit, sortis, justus sapiensque, regum rex et quidquid volet, hoc veluti virtute paratum sperat summae laudi fore. Qui vero milites hujusmodi originaria natione plerumque Bohemi sunt, exceptis gregariis,
676쪽
honerariis et operariis seu fabricensibus, qui ex omnibus artium professoribus quotidie confluunt et substituuntur. ad regem quand0que recursum est, neque complae iturus imperaturi, ac misorans plebem in noeentem, piis intercessionibus terras impseraturis hostilibus armis summa pietate liberavit. nonnunquam etiam de suo impendit, ut imperatori gratis caret. Hinc iactum est, quod imperulor, sentiens regis interventum erga hujusce militiam plurimum valere, in ex pagandis stipendiis lenacior et gravandis subditis immitior esseelus est, et in fratrem germanum, quem unicum habebat. ineleineutior. Subditi vero gravi jugo pressi, qui ad confinia rogni habitabant. nonnulli etia in arege seu da tenentes, ad regem confugierunt. quos rex hortatu vasal toruin suorum, quibus imperatoris vasulli cognatione et variis nee essitudinum vinculis asstricti fuere. in suam tutelam recepit, ceteri ad germanum imperatoris commigrarunt. Erat in verbis, honestiorem esse rationem eorum, qui sub fratris tutela commigrassent, quod intra domes ii eos lares agilii in petissent . quia duces Austriae proprietate dominiorum suorum promiscue possederunt, sola administratione per capita disere tu. Rex ne ambitionis reus ageretur, neu, quos Suscepe rat, captasse videretur, eos volentes ad manus germani imperatoris
deposuit. Quid plura Τ Inter imperatorem et germanum subito bellum exarsit. Gus belli causa erat nova vectigalium impositio cum Veterum aggravatione. Albertus imperatoris germanus in milites liberalis parvo pretio et sola libertatis militaris sponsione omla minatum militarem ad se trahens, Viennam eaput Austriae, tunc sedem imperatoris obsidione einxit: imperator soli aerario incumbens, non aliter. quam si quis ad ingentem frumenti semper acervum porrectus vigilet, eum longo suste neque illiue audeat esuriens dominus contingere granum. Albertus Orgo urbe potitus, imperatorem cum coniuge et filio in rocha urbis tenuit constrictum, nemine Succurrente. vel Opem serente nemino deniquo conditionem ipsius verbo nutu vomiserante. Rex noster non tam personam miserans. quae se vilissima pecuniae mancipaverat . quam ipsius imperii Romani. cujus ipse rex ratione dueatus Bohemiae, antequam in regnum Bohemia sublimaretur, princeps elector et primus saecularium interne permotus est, metuensque. ne dignissimum imperii Romani noliten. toti quondam orbitremendum, in ignavissimi mancipii persona turparetur, ae subito eorreptis armis, tumultuario milito Uiennam perexit . et quasi furioso quodam impetu supra moeniis urbis pugna commissa, quamquam
677쪽
propugnatores vim primae pugnae repulissent, tamen tantam vim militum experti. maluerunt amical, item inire tractatum, quam causam ipsam Martiis viribus deportare. Sie ita imperatur ipse cum conjuge liberisque dimissus Delus. nullam gratitudinem rogi rependit, sed jurejurando assii mans, sibi nil esse pecuniarum certam pestianiae summulam in dies daturum regi se constituit . quam usque modo solvere cessat. Cumque omnium montes admiratio teneret. et cuncti studio stupidi starent, unus aetate grandior, non insulsus nec literarum penitus expers: Mittite stuporem, inquit, nam maxima pars hominum morbo jaelatur eodem. Hic homo. si compodibus vitreis haereret. Aeseque exuere ae nudus evudere posset, mallet haerere compedibus aureis, quam auro earens plena frui libertate. Servus pretio emptus vindicite prauoris ali raelia recipit libertatem, ossibus et nervis haec servitus infixa est, quam nulla potest eripere vindicia, scilicet virgula censoria. Τu ne mihi dominus, quem ter qualerque vindicia composita ea pili haud avaritia purget 3 Νescitis, ait, qualis est vocatus ad imperii culmen, argenteam coronam apud Aquisgrani. Karoli quondam magni sedem. gaudenter recepit 3 alteram quae apud Mediolanum in Moedeeia pro singulari mistorio hollicae virtutis ferrea dari debet. quam nunquam meruit, usque modo nondum habet, auream vero pers ullum capiti suo Ilumae laetus ot ovans imponi sustinuit. contestans. se non serro sed auro velle certare. Pyrrhi de captivis reddendis illa prae clara proeliimavit Ennius: Nec milii aurum posco nee mihi pretium doderitis, non cauponantes bellum sed belligerantes, ferro non auro vitam cernamus utrique gloriosius: et illud Fabricii, qui spreto Samnitum auro. maluit auro imperare quam inservire gaZar, cujus se mancipium consessus est imperator noster. Ceteri tulerunt equites peditesque caehinnum. Ae dum circum vectamur imporatoris inepti Stupore, non salis vilia ejus enarramus, nee perfidiae suae in regein nostrum machinatae delegimus astutiam. Cum ergo imp prator insaliabili cupiditato saeviret angariis, perangariis et super indiciis. et udversus si evilium ejus plurimique armis accingerentur, quod absque Bohemis duetoribus in hiis par lilius insuetum est. hactenus imperator inermis regem appellat, ut se adversus eos tutetur, et hos putat verbis eonfici posse. At lante libertatis est militia Bo hemica, ut apud exteros libere militent, modo in hiis, quae ad regnum alii nent. regis idem sorvare non dubitent. Eo si, ut eum rex id precibus efficero nequeat, nee vim inferre liceat, dicatur ista subornasse. Erant ea
678쪽
tempestate in regno Bohemiae varii motus et dispares hominum asseetus, querentium. se a rege negligi, praeteriri, contemni. et alios plus justo e elebrari. officia et emolumenta regni non pro merito personarum, sed pro libito inter indignos distribui. Hinc pontifex et imperator, rati sibi oportunitatem esse oblatam. regem ac regnum. externis armis semper invictum, in sua vielricia arma convertere et intestino malo commovere, suisque viribus mutuis comminuere et conterere. oceasionem fingentes ex varietate ritus circa sumtionem euharistiae,
in qua nulla est fidei diversitas: neque enim imperator et omnes foetales sui de manu papae bibentes calieem, aut Christianissimus rex Francorum, dum coronatur, de caliee bibens, se aliud seu plus sumere dicunt propter alteritatem speeterum, si heresim evadere velint. sie et beatus Gregorius Augustino Cantuariensi seribit: Ubi unus colitur Christus, nil omeit rituum varietas: ita et Innocentius III.
decreto constituit. Conflaverunt tamen et conspiraverunt pontifex et imperator eontra regem et regnum. imperator quidem. ut absque reluctatione armorum . quae ex sola Bohemia metuit, libertate baronum et nobilium omni suppressa in servitutemque redueta, divitias singulorum in suum redigat aerarium, qui argentum, aurum. gemmas et lapillos candidos contemplari, margaritasque varie confusas et permixtas cribris perforatis pro varietate quantitatis figuraeque secernere summae voluptatis loco ducit. excepta ea voluptate . quam turpe est nominare. quam Paulus ad Romanos scribens subere eommemorat. Et ergo tolerabilior se ortatio pontis eis, eui nil obstat. nisi status sublimitas eum aetatis gravitate. Cetera seeundum naturam sunt. ideoque apud eo micum vitio non datur, adolescentem scortari. Sed quod suapte natura venia dignatur. exagerat cireum stantia perpetrantis . neque dos filiae gravis est ecclesia Romana. maxime eum gener.
lieet tolerabiliore eomplexu prognatus: habent tamen aliquam inter se cognationem ambo complexus, ex quibus filia pontificis generque prognati sunt. et jam mos irrepsit. quod qui praebendam habet petere, et valorem ejus annuum precibus inserere, addit pontifex in precibus deeem vel quinque, augendo literarum prelium et veetigal camerae. ut inpinguet dotem filiae. Illis adduntur indulgentiae . quibus pauperumae divitum pecuniae de marsupiis eliciuntur: mox elieita pecunia et
cessante divite vena, cassantur priores indulgentiae et nova confingitur causa novis indulgentiis ae eo modata. iliis artibus Pius nepotem suum principem creavit. et hic nostor Paulus filiam Sigi sint indo
679쪽
Malalesiae collocavit. Interea Ravenna luero eessit Veneliae. Enimvero Τὸ quod eontra Fastiuum Τ) sumsit quondam Mormen. de
calleo. horret animus dicere. Dira detestatio nulla expiatur victima, eeterorum cardinalium usuras. publieas bibliotheearum expilationes. fraudes in libris commodatis adhibitus. quae surta sunt. Mitieet
tenere commodatum invito tommodante. prolixum est enarrare. Sed
lieeat cum Beria hardo elare vallensi hoc modo perstringere: Ubi omnes sordent. unius laetor minime sentitur. At hii sunt, quibus sal valor pacem dedit. pacem reliquit. quosque pacem praedicare jussit. qui tamquam in insidiis stantes observant, sieubi sorte caecos videant instare tumultus machinari, fraudem et operta tumescere bella exasperant mentes tundasque Τ) et exacuunt iras. ut nuper papa Pius orto inter duces Austriae discidio . Oceasionem naetus contra ducem Sigismundum propter ablatam cardinati Brixinensi quandam roeham. quam pridem a dueo tenuit inpignoratam. Pius pontifex dueem censuris et maledietionibus persecutus est. donec imperatori tertiam partem dueatus Austriae remitteret. Quo facto cuneta per Τridentinam et Brixinensem ecclesias, quae imperatori placuerunt. Romani praesulis auctori late licuerunt. Ita cum pridem nonnulli baronum et
nobilium ae plebejorum regni Bohemiae . qui sub proteetione piissimi
regis incrassali. ac sese ferre non valentes, factiones inierunt. conspirantes adversus regem ac deserentes eum finitimis prineipibus quasi jura et instituta regni violantem. tum ei rea monetam tum circa jurisdictio nom et magistratus ejus. tenulas sortalitiorum, eustodiam regii diadematis, seudorum dispositionem et bonorum. quae devolvuntur in fiscum, vel quae cadunt in commissum . et cetera jura regalia, quae delatores ipsi sigillis suis obsignata tradiderunt. Cumque rex humanissimus, congestis libris ex archivis et scrine is publieis omniae a. quae bellorum calamitas perturbaverat vel truculenta necessitas inpulerat in statum . quo steterant temporibus veteris quondam regni tranquillitatis, quantum ipsa rerum natura et temporum conditio pat retur. restituere polliceretur, pontifex et imperator veriti, ne sedatis motibus internis ac procellis et turbinibus introrsum paeatis, frustra manus exieras Et arma peregrina gentibus admoverent, quae cunetis sinitimis nationibus armorum auxilia ferre solebant. Haec pontifex praevenire volens, tactiosorum hominum montibus incussit audaciam. Duris amara suum sic intermiscuit undam. Ponderet unusquisque. num hoc si s uesti dotis ostietum. O Paule, Paulet opiseopurum
680쪽
episeopel qui oves Christi non tondendas . non mulgendus. minime vero mactandas, sed pascendas neeepisti. Nonne magis congruisset pasturae. si regi petenti diem ae loeum diei, qua res omnis super qua regem criminari audieras aut sorte subornaveras, annuisses, quin etiam offerenti , si quid in regno dissonum a ritu Romanae Ecclesia reperiatur. id salvis sacri Basiliensis eonsilii saluberrimis institutis ad consonantiam redueatur 7 Regi rognoque morigerasses sicut beatus Gregorius Augustino Cantuariensi super rituum varietate seripsit. et Jeronymus ad Lucam Beticum meminit. Sed veritus es, ne saerorum consiliorum jam pridem per te et imperatorem caleata convale- seeret auctoritas, et spurcilia tua per mundum veheretur. Denique earuisses delieiis, quas ex intersectione praegnantium et laetuum. quas latronos tui sub velamento signi crucis Christi necaverunt. vire 'pisti.
dΗ pueris lactentibus et matrihus ubera priBbentilius identidem dixisse velim, quos sacrilegi presbyteri tui necari praeceperunt. Sed cum regii milites quam plurimis victoriarum gradibus nedum latrones tuos
tamquam messem prosternerenti sed arces quoque expugnarent, et terras hostium possiderent, extincta est latronum crudelitas, et ad bellum militare perventum est, in quo nemo ruit nisi arma contrectans. Hae virtute bellica et armorum usu clementissimo rex omnium mitissimus. crudelitatem clericorum tuorum pervieit. Donatistarum
insuper haeresim presbyteri tui in hoc regnum introducunt: scilicet si quem de ritu calicis cogunt abjurare calicem, illie ei rebaptis anthominem, et injuriam cara cleris Christi, quod erimen capitalu divinis humanisque legibus damnatum est. Nec enim rebaptisati nuneupandi sunt, quos Baptista baptisaverit, quia baptismo Christi non . sed suo Baptista baptis avit. neque elavos regni eoelorum in ineudo crucis adhue erant fabricatae. Τollo ergo blasphemiam Christi de rego et regno, ut libuit, Iusisti homo eum hominibus . dei blasphemium pater
expiato. Memento pater sancte, quamdiu terrena mole gravaris. te hominem peccatis obnoxium esse, et ideirco tibi videri potuisse aliud. quam veritas habet. cavendum autem tibi est. ne aliud abs te sui. quam caritas hortatur. Nonne aerimoniam tuam mitissimus rex noster patientissimo sustinuit, seque tibi discutiendum obtulit, quatenus eum per innodentiam, quantum deus donaret, gratum et in exeessibus, si qui comperirentur, emendatum invenires 2 Tu vero eensuram tibi datam ad correptionem medicinalem in maximam crudelitatem vertere maluisti. Quid tueri speras, si mutuis congressionibus Martiis tantus