Urkundliche Beitrage zur Geschichte Bohmens und seiner Nachbarlander im Zeitalter Georgs von Podiebrad 14501471 gesammelt und herausgegeben von Franz Palacky

발행: 1860년

분량: 692페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

681쪽

sanguis est undatur. ut Hister humano sanguine rubens Scythieum mare conturbet. An tandem te vel invito Bohemi audientur . et traelatus pacis instaurabitur 7 Sed melius providebit deus. Iam enim et Bohemi et exteri sapere incipiunt. non pro fide Christi nec pro unitate Ecclesiae suae nec pro honore sedis Romanae . quae per authonomasiam apostolica nuneupatur. quia omnis eathedra episcopalis apostoliea est, si quidem episeopi successores sunt apostolorum, sed pro libitu uniuse usque belligerari, qui restrietis odiis et privatis asseetibus sepositis. eoeeis tumultibus post plurima dampna compressis, de publica pace tractabunt, ne tanquam gladiatores se laciant misera speetacula clerieorum. Dehortatur insuper eos a digladiatione legatorum tuorum avaritia, qui aeeepta pecunia indulgentias pro quantitate pecuniae ac personarum numero dispensant. Rursus quando finitimi populi caritudinem annonariam deflent, legati tui. recepta pecunia indulgent eis annonam de Bohemia, ubi plurimum habundat, extrahere. ut per indireetum veetigal imponant. Quisquis autem se insetis. de erassitudine Bo hemite finitimis qui equam advexerit id banno subjiciunt, hoc velut immundum vel idololatricum contingere vetant. ipsi vero, dempta particula de unoquoque corpore vel acervo, aspergunt aqua benedicta. ut lieeat populo manducare. quod a presbyteris coemptum esL Miserere pater. miserere saltem tuis, quos contra Bohemiam instigasti. compatere, condole super eis, qui propter te tam diris premuntur mediis et adhuc perseverant in innocentia sua. Dissicile est enim, pressum maris innoeentiam non dolere, et hoe

ipso fide periclitari. quo sie) se videt injuste sustinere quod patitur.

Hiis calamitatibus tua elementia finem imponere potest, si audientiam

coneesserit. si causam in tractatum assumere. et veritatem reique

totius habitudinem ex gravibus personis investigare dignabituri quod inspiret tibi deus in saeculum saeculi benedictus.

682쪽

Loeusta sive de diversilala ei multiplieatione Bogardoruni in Bohomia.

Generoso et magnifico domino. domino Zdenhoni Leoni de Rose- valle, regni Bohemia, sub regia majestate supremo in fastigio residenti. domino suo gratioso. frater Johannes Aquensis, ord. minor. observantium, quicquid salutis ae virtutum utroque in homine per operatorem salutis dominum Jesum introductum est in mundum, totis ex intimis optat eie. Quoniam competens se hic offert occasio de Rohitano dieero aliqua, non reticendum est, quod ipse illud agnomen a ei vitate nativa mutuavit. et raro proprio nomine Joannes dicitur. Ille itaque in Rohietana, duobus milliaribus a Pigna, patre pannisi eo genitus, pro adipiscendis literarum apicibus. Pragam missus. mendicatu miseram

sustentabat vitam; suceres gens autem cum suae vitae aerumnosae nullis laboribus posset consulere . sinistra se diaetim comitante fortuna rependat nativam ad urbem, ibique canonicos regulares adit, petit et impetrat in ipsum se recipi ordinem: illi autem religiosi patres, petulantem videntes adolescentem animo elatum . moribus leFem. adhibent antidotum quo sanent aegrotum; dimittitur absque promotione ne in sacris ordinibus magis intumesceret donec mortificaretur hujus modi mortificatione. Isto. qui non instinctu divino. sed causa medendae miseriae ordinem intravit. arrogans et ambitiosus. coepit magnam habere displicentiam in regimine humilitatis, et rejecto habitu religioso. iter versus Pragam arripuit, ibique incognitus seliolas visitat et e Gusdam praedivitis ins litoris genitorum paedagogus esse itur . sentitque sortunae mitioris amatum, et magnum hospitis sui erga se favorem; tandem per eundem institorem promovetur in collegio pauperum, et quia ardentis erat ingenii in brevi ad baeea laureatum et tandem ad

magisterium elevatur.

Cogitat igitur ut illam saerorum ordinum celsitudinem altingat; non erat tune in Bohemia. post in cinerationem Joannis IIuss, aliquis episeopus, qui clerum ordinaret, sed quidam apostata Hermannus. Ad eum Rohiganus se eontulit et minores ordines ab ipso aeeepit:

683쪽

verum quia ille episcopus eum quibusdam aliis per Veneeslaum

Corandam laetionis orphanorum capitaneum in Perebentcg inelneratus erat, moestus efficitur, nesciens episcopum a quo gradum presbytera ius acciperet. fluetuans aliquamdiu mente. aceedit Bernardum

Staminensem lege is Stragnieensem ) et Martinum Lupag. et consertcum eis quid laeto opus sit; concludunt tandem omnes hi uno morbo gravati, ut Conradi senis qui dudum archiepiscopatum ab Alberi eo. regis Veneestat medico, emerat et totius arehiopiscopatus bona invaserat, et apud dominum Smiriceum in Rudnia lurido haeresum tabe in laetus, apuplexiaque pereussus jacebat praesentiam adeant; veniunt

itaque ad senem eorde et oeulis captum, nee manus levare valentem.

petunt, rogant, instantiusque supplicant. ne eos diutius satigari sinat. Vident igitur senem retrogradum nedum non velle . sed non posse id sacere. rogant igitur eoram ut oleum in ampulla deseratur, iniungunt ipsi pollicem episcopi in oleo, et manus suas ipsi manu episeopi illiniunt, sed verba eonsecrationis ab episcopo ista capiunt: Latrones vos reperio, latrones vos relinquo. Haec priΡdi eius Bernardus, alias Bedi-χich. Orebitorum quondam capitaneus. ore proprio, in plena convocatione potentum et nobilium aliquoties narravit. hinc relicto saeerdotio. uxorem duxit. Faelus itaque modo pridnotato presbyter novi Ianus gaudet sogradatum, et in posterum altiora consepnsurum posse: iterum Ι'etro associatur Vielephi diseipulo, tamquε diligenter prroribus ejus operam dat. quod magister Przibram coram Sigis inundo imperatore so obligabat, sub ignis sententia. velle probare XXI articulos novi et anum tenere, quod propter quemlibet illorum arti eulorum Rohiranus merito esset eomburendus; pereeptis igitur regiis munitoriis fugam maturavit, et in Grog reginae latebras lavit. Post mortem imperatoris Pragam rediit, et in Alberium rθgem, et in silium ejus Lad ista iam plus solito deservens, etiam mortem eis adscis ero curavit: quibus sublatis in Georgium Podiebraeium tune regni gubernatorem, ora populi convertit et in regem eligi procuravit, et magistrum Papusgonem detrudens, loeum rius velut detestabile idolum oeeupavit et se archiepiscopum electum in litteris seripsit; ipso sacerdos conseetatores suos hortatus est ut laicos subpetitent ita quod nihil in consiliis sine ipsis laetant aut ordinent: ipsi soli in senatu quem velint vel instituant vel destituant nihil eurantes de officio subeamerarii regni; ipsi lateos ad bellum instruant et

684쪽

exeitent et interim porum uxoribus abulantur. Hujusmodi seripta ejus Joannes de capistrano deprehendit . et occasionem seribendi sibi exinde aeeepit quamvis nihil in ipso siliceo homino pro Deit, et eum

de his a praesidentibus ecclesiae metropolitanae coram rege redargueretur, nedum eulpam non agnovit, sed insuper gloriabatur: ipso panista fuit et nihil de eucharistia tenuit eis. Statura ejus talis erat: non multum longus. nec multa brevitate correptus, multa plenus grassilie, et magna distentus pinque dine, nudatus fronte eat vitie, lato pectore, largis scapulis, in loquela balbutiens. multum tamen assabilis. multu superbia cervicosus, in multis cogi lationibus curiosus. mendae torum maximus commentator, in promissis sallax. yproerita sceleratissimus. humanum semper sanquinem sitiens, ad quem effundendum sol tellus adhortator erat, ut ex litteris ejus habetur. Erat homicida in cives, latro in socios. depopulator terrarum. hostis in amicos, praedo domesticorum, ineentor plebis, occisor corporum et animarum, inanis gloriae eupidus, et superbia ejus ascendebat semper, et sie totus positus extra deum, extra lucem et extra veritatem. nec bonum. nee malum. nee verum, nec salsum poterat discernere. ut patet ex eo neilio Basileensi. ubi compaetata poposeit et suscepit nomine totius eleri consentanei. et haec ipsa videlicet compaetaturupit et transgressus est. Extrema tandem accubans infirmitate, conscius malorum qine seuerat. et bonorum quae obmiserat, angustiatus undique et mente consternatus. st tolus vagus, nee minimam membris suis impartitur

quietem. vertitur hine inde. timet, gemit . angitur . de proximo exspectans justi judicis vindictam: anxie tandem aecessito juvene pro abbate Kartoviensi mittit hujusmodi enim ordinis apostata erat seram heul poenitentiam acturus: adducitur itaque abbas cupienti sed per bibuli nos obsistitur, nec introitus admittitur. Ille vero saepiuscule ingeminans ol ubinam est 3 0l quantum tardati O diu non veniti constrictus doloribus emavit spiritum, et do illo altissimo,

quem ascenderat, superbiae monte, in Acherusiam non ambiguum)descendit profunditatem. Continuo sui consentanei damnatam ipsius in sublime attolentes memoriam. marmoreo lapide seulptura in ipsius eis giem . si uistra scapula episeopalem insulam serentem. sepulehro

imposuerunt.

685쪽

Ex eodem M. S.

Post debitam ob odientiam orationum. ut negotia legationis vestrae felicem sortiantur effectum, deo aeceptarum frequentiam. Reverendissime in Christo pater, et domine graciosissime. Quamquam reverendissimam paternitatem minime sugere non dubitem illius heresiarchae . damnatae memoriar, Johannis de Bochenetano mortem in vigilia beati apost. Matthiae contigisse, de qua Christi fidelium non modi eum tripudium. haereticis vero uussitis magnum suboriebatur tormentum in terra nostra. De quo in seliei obitu vuria

percurrit loca fama: sed non rei gestae per omnia consona. Eapropter reverendae paternitati vestrae his de rebus certiorem reddere

volo. cum liseresiarcha ille jam aliquandiu decubuisset in ieeto doloris, et suturum supplicium praesentium poenarum nuncio praegustasset: justo dei iudicio compulsus est de se veritatem profiteri. et

divinae sententiae consonans dicere saepius vae mihil vae mihil et in aeternum vael quae verba alumni ipsius et ea pellani aliquoties audientes, cum omni diligentia caverunt ne in eorum confusionem in publi- eum prodirent, nec cuiquam accessum ad ipsum praebuere. Sed quod prius nefandissimi occultare quaerebant, prodiit tandem in palam. Nam certo die Girsi honus misit quendam curiae suae militem ad liaereticum Boehensanum in nomine suo visitandum et consolandum. intimans sibi per eundem si quam vellet medicinam . qua refocillari posset . eam sibi promptissimo animo procuraret, etiam si de Vonotiis adduci oporteret. Ad quod prae salus nec verbum respondit: vae mihil vete mihil et in aeternum vael si e renuntia domino tuo quod heul tam multos homines seduxi et ad damnationem misi, quos oportebit ad poenam me sequi. Haec autem miles mirabatur. Θt si compos rationis ista proserret. ab eo sciseitabatur 3 Respondit miser ille: ex bona ratione loquor . et iterum dico ut renunties domino tuo quod nunquam extili legitimus sacerdos: sed simulatis sacramentis populum delusi. et heu ljam non superest tempus poenitentiae. Videns autem miles quod nec animum nec verba retractaret. valedicens ei rediit ad Girsthono m. dolorem eordis vultus immutatione protendens. Cui Girsi honus quomodo habet magister Τ Miles ad haec: Insirmus est valde. Girsthon: Quod respondit ad vota mea 3 optat ne aliquid Τ Miles: nihil. Girsi honus, dicas. Miles: ad partem dicam serenitati tuae. alias non . Gir si honus, optat quod publice renunties quia te publice misimus. Tunc miles rapta benevolentia. quae sibi diuta fuerunt. publieo protulit

686쪽

eoram tota curia. Attonitus Girsie onus tundem respondit: jum nimis tarde est: eur ista non revelavit in tempore. Haec audiens quidam familiaris domini Joannis de Hassent burg mox et intimavit in Budis nam, et ille per dominum Nicolaum de auden ita ea nonicum ecclesiae Boles luviensis ulterius intimavit. Ceterum ut ex eodem aecepi, postera dio haeretici magno numero venerunt ad Rohi Zanum causa rotas i landi, qui euneta laudabilia ejus opera sibi ad memoriam revocarunt. uibus illo eum multa indignatione respondit: sinite me: nun perveniam ad eoelos sursum nee erit mihi aliqua sors inter electos: sed sextenso indice. deorsum. inquit. erit mihi locus tot animarum seductori, et vos me sequemini nisi errores correxeritis quos sonii navi Cum autem illi adhuc loquerentur, iussit eos exire a se . inanens in suo desperato stulti . Gii si onus haec audiens misit ad ecclesius ut fierent ob sperationes pro magistro Rolginga, ut dominus dignaretur allevia o infirmitatem ipsius. ex cujus vehementia rationis usum amisisset. Sie igitur laetum est ut haeretici. scilicet ipsi Bohemi, renuntiationem illam errorum non sx rationis arbitrio. sed ex dementia quadam laetam divulgaverint. Haec, reverendissim se pater. pro VPris

Νigismundita. deoanus Bolestu visensis si ilangensis edolesiae ea non leti .

SEARCH

MENU NAVIGATION