Ioh. Mich. Langgut ... In illustr. dn. Henrici De Cocceii Prudentiam jur. publ. animadversiones cum illustrantes, tum emendantes

발행: 1721년

분량: 535페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

gon minus quam immediatis curasse Idem doeet infra g. s. h. c. res. o. seqq. c. I. s. liberrati resi taὼ quae restitutio quomo- loeapieι1da explicat Autorae Appenae sis. a.

6. Duom Germanum sed vid. Animadu ad 9. o. 7δ. Ia. e. I. Neque enim Ducatum Maris chiae pro tuenda hujus dignitate , contra clara e telum monumenta, fingi necesse est , dum Mat thione Imperii libertatis mereditariae potesta. tis ratione inita, Ducibus olim inferiores fuisse pro. bati nequit vid. Animad p. ad F. s. c. F. g. 3. regiae Camera a Regem in provincii etiam mediatis fiscum suum habui me, ne imm

diatas jure aut magistratu proprio destitutas nisi e

notat ante ad .praeced. a. h. c.

r. ut adessent' non tamen magistratu pr vinciae, sed Regiς potius nomine. Atque huc imprimis Comites Palatini pertinent a Rege in pro vinciis tam mediatis quam immediatis, hereditari seu di iure constituti, in s. fiseqq. e. F. Unde proceribus olim urisdictionem in provinciis suis cumulative, non, ut Lodie, privative concessam esse colligitur, quod: exerte dieitur in Specul M. xon. l. R. are δε nisi oleiis eorum privilegio de non evocando a Rege mactatus esset, de quoinfra g. . . . ubi Animadvers. 3. magis tu minores quorum illos, qui pagis vicisque oraefecti, Comites appellatos Autor

222쪽

1o Ad CAP. IX. na rimisHique nudo ossicii tantum jure praefuisse videnturu

Zoichaia Chemnietium αχ ν d. cap. 1 . adde: g.u ubi tamen Animadv. Ceterum exhine satis liquet, olim saltem . distimctionem terrarum mediata trum' immediatarum exigui vel nullius prorsus usus fuisti qua de re pluisra ad s. . . h. c.

i. 6. ωWa aurem minime aiatem vero simi.

id est, Regum Francorum Eane potestatem uiuet. Ut provincias, . . . h. c. de lignatas, demto proprio .urein magistratu immediate fisco suo pro lubitu adscribet valueritu mae 9. Ι σου. c. I. Neque hanc legem seu formulam supra a. . alter tam Autor usquam demoultravit. Et admisia hae ejus sententia statuamus nece sile est, Duces Franciae Sue.iaeque propticifisei despotestatis jure caluisse. sublatoque Mim Ducum aliquo,reliquos provinciae Proceres a potestate cum legislatoria tum fisci&3udiciaria, sustectis Praefectis regiis Imus cecidisse. quod mihi vero perquam absimile imo iniurio sim,videtur. Quin neminem Ducum, Quoad fa milua Ducatis seperstes extitit, is perduellicinis lege suUzitum, certum est. vid innimadu ad .nit. c.' Praeterea haec formula loquendi s co ι-xio adscribi si quando Scriptores aequales ves sup pares ea si simi ab ea se potesatem Franco--m redui, quod omnisus Germaniae provinciis pati ter convenit, minime distare videtur Qua. rod

223쪽

REGNI IMMEnIAms. ad te ego se sentio, olim non magis Franciam, terram

Rhenensem, Sueviam Nestphas am, quam Saxoniam Bavatiam, Vandaliam moraviam terras immediata fuisse, dum salvis Procerum uri-hus hereditariis, Rex ubique potestatem judiciariam, in prima etiam instantia juxta eum heredita. iis seu propriis provinciarum magistratibus, exe euit, constitutis ad id Palatinis Comitibus, qui in. super proventus regios in fidicum ejus cogere iit ut Animadu ad 9. a. 's. b. e. demonstravi. Qitidquod ubditos mediatos etiam Comitiis olini interfuisse Noster ipse docet infra g. s. c. ao. Equibus satisiputo, evincitur, tum temporis vel nullam vel valde exiguam inter fiubditos mediatos cim- mediatos nisi differentiam. Quod vero hodie plures in terris immediatis quam mediatis ὀmites, Batones, Nobiles civitates immediate Regi subis sunt, inde evenisse vero simile est, ouod imminutis

paustatim post interregnum jurisdictione risci iuribus, quae antehae Regibus in Procerum terrisecimpetebant. atq; immutata Comitiorum ratione, Principes viribus autoritateque valentes, inter quos praecipui Bavariae Saxoniaeque iaces, Landgravii

Thuringiae massia . Marchiones Misimae, Manden burgi c. dicta iura regia ad se traherento sibi solis iurisdictionem prima instantiae in reliquos provinciam suarum inferiores ordines sa-mcreni,hos' Iure Comitiorum,quantum poterant, submoverenti contra vero est phali, Comites civitatesque,prostriptis Guelphis, nec minus, Hentie v. Conradmo deficiem usi Sueviae atque

224쪽

2, 1. AD Ap. IX. DE TERMς Franciae, qua moderna terra Palatina ad Rhenum omprehenditur, ita varia quippe eaque modica dominia distractarum, Proceres, libertatem statumque pristinum , subinde mutuo foedere intato, acriter defenderent, adeo quidem, ut nec alarulinus Comes eam intringere valuerit, ex causis, quas ex Animadu ad . o. 'Τ. c.s colligere li-eet adda infra g. o. c. F. ubi nos in Animadν. causem, quare, sublatis pol interregnum reliqaaiarum provinetarum Palatini comitibus, s Ius Franisciae Praefectus adhuc supersit, expendimus. y. .superiorem es inferiorem quarum illa

tetrae juris Francici seu Suevici haec vero eae comprehenduntur, quae adjus provinciae Saxonicae pertinent, ut explicat Noster inse L p. c. ist. Sed praeterea pars Germaniaram mediata in superiousem inferiorem di estitur 9 squ. I. R .

a. D ieristiaden trans iam quae pars fiunt

Germania superioris 44peciatim Thuringiae, qua

haee ad Orientem vergit. Dit Pi irimen vid.

nmnino Schili. ad Duae Lemann. c. 7. . L3. antiquu Autor de beneficiis quem juxta eum selectis historiae jur nud eapitibus anno IIo 8.edidit adjeetisque duabus differtationibus illvitra. vi Illustr. Dom Thymasius S. N. immediatum aulleum Rothmilensi Q hoe argumentum probat solum, non minus in Sue via. Francia arastu Rhenensi,quam in aliis, etsi hodie mediatis, pro vitaciis jurisdictionem Regi cum Pto-ceribus olim in prima instantia communem fuisse, minime vero, lium. lur, ,his exclusis,indictoludi-- cit

225쪽

i uti Rothmilensis distractu, potestatem iudiciat iam exercuisse, ut quidem Autor contendit supra g. a. e s. f. c. Et quanquam postea reliquis Imperii statibus jurisdictio pti ative concessa, Ordiu Canti

πουασδε anno Us.part. a. tit. I. g. l. Othia Nilensi tamen judicium eum omnibusStatimna ejus districtus tum inferioribus tum superioribus judiis et Aetiamnum concurrantem jurisdictionem exeriseet, in prima scit. instantia quando ab illo toniatra horum decreta sententiasque quaslibet nulla prorsuς appellationes recipiuntur vid. Ilustr. Dorninus de Ludolph in comment de jure Camerifect a. F. F. p. m.J Z. pend. f. p. ao Cia

jus rei caui, mihi videtur, quod Francia, Suevia tractus Rhenensis, post Ducum suorum decessium in parva dominia distractati huic regiae jurisdictioni

excutiendae impares fuerunt unde simul apparet, quare jam nominatarum provinciarum Proceia

res abrogationem ejus judicii regii a multo jam

tempore adeo vehementer adhue urgeant, utina bet Noster infra . . e. ya dum nimirum deterioris, quam ceteri Status, conditionis esie nolunt.

a. nussiri sum fuerunt tamen olim in terris non immediatis tantum, sed & mediatis Regam palatini Comites. Neque tamen dissiteor, ire quentiora olim in illis, quam in his, judicia regia tuisse, ob causam Animadu praeced. allatam, quae quantum ad terras inediatas cestat. sis. Hinc quoque)unde vero nis ex eo, quod supra T. . cro. . c. dictum mestphaliam Suevi

226쪽

w4. D CAP. IX. DE TERR1s Franciae qua moderna terra Palatina ad Rhenum comprehenditur, in varia quippe eaque modica do is mima distractarum, Proceres, libertatem statui me pristinum , subinde mutuo foedere intato, acriter defenderent, adeo quidem, ut nec Pala, linus Comes eam infringere valuerit, ex causis quas ex Animadu ad β. D. ρδ. cci colligere licet adit infra g. o. c. F. ubi nos in Animadv. causam, quare, sublatis post interregnum reliqua. rum provineia tum Palatinis Comitibus, Ius Franciae Praefectos adhuc supersit, expendimus. g. 7.superiorem O inferiorem quarum illa terrae juris Francici seu Suevici haec vero eae comprehenduntur, quae adjus provincia Saxonicae pertinent, ut explicat Noster in D. g. p. c. t . Sed praeterea pars Germaniae immediata in iii perici iarem inferiorem dispescitur g. se . I. P. c.

r. D steriariteraλ trans iam qua pars fiunt Germania superioris,4 1peciatim Thuringiae, qua haec ad Orientem vergit, si hurinsera vi omnino Schil r. a is fetid Alemann. c. p. s. ami in Autor de beneficii in quem juxta eum selecti historiae jur Rud capitibus anno IIo 8.edidit adjectisque duabus dissertati ortibus illus r

viti lustr. Dom Thymasius. g. m. immediatum aulicum Roma pilensi hoc argumentum probat solum, non minus in Suevia. Francέ, trati Rhenens quam in aliis, etsi hodie mediatis provinciis urisdictionem Regi cum Pto-cetibus olim in prima instantia communem fuisse, minime veroollum solui, ,his exclusis, indicioludi-

227쪽

eli Rothmilensi s districtu, potestatem judiciariam dicercuisse, ut quidem Autor contendit supra g. a. my. h. c. Et quanquam postea reliquis Imperii Statibus jurisdictio privative concestia, Min Cam.

γουασδε anno II13.partia tis r. F. I. Ruth Nilens tamen judicium cum omnibusStatiuim eius

districtus tum inferioribus tum superioribus judiciis etiamniumconcurrentem jurisdictionem exeriscet, in prima scit initantia; quando ab illo conistra horum decreta sententiasque quaslibet nullae prorsus appellationes recipiuntur vid. illustr. Dominus de Ludolph n comment de jure Camerisest a. F. F. p. m.J77 s Ane . s. p. ago. Cujus rei caui mihi videtur, quod Fr Inci .l, Si invia Sctractus Rhenensis pol Ducum siuorum deeessum in parva dorsinia distraetae, huic regiae jurisdictioni excutienda impares fuerunt. Unde simul apparet, quare jam nominatarum provinciarum Proceia

res abrogationem ejus judicii regii a multo jam

tempore adeo vehementer adhue urgeant, utina bet Nos et infra F. . . c. sa dum nimirum deterio ris, quam ceteri Statu , conditionis esse nolunt.

r. nultibi sinto fuerunt tamen olim in tetrix non immediatis tantum, sed Mediatis Regum Palatini Comites. Neque tamen diffiteor, frequentiora olim in illis, quam in his, judicia regia fuisse, ob ea uiam Animadu praeced. allatam, quae quantum ad terrasile diatas, celsiat. Di I. Hinc quoque unde vero nisi ex eo, quod supra L .σδ. . dictum mestphaliam Suevi.

228쪽

amque, auronomia exutam, ad conlitionem tenaritum immediatarum, supra f. s. descriptam, detrusam esse quam tamen consecutionem , quantum

ad est phaliam, sibi in mentem venisse Autox

appod. I. Autonom.jungent. e. 'p. m. m. diffitetur, dum sola hac qualitate terrae rarigo servitutis inferri nequit.

r. sed utraque plane AHusa I at sueviam

non magis,quam Bavatiam a Clodovaeo M. tribus illis autonomiae partibus, quas supra I. a. s. h. c. descripsit Autor, mulctatam esse, demonstravimus jam supra ad . ai. c. s. idem de estphalia de. mbnstratur infra ad S. M. σου. h. c. a. tot mancipia quae verba eo aecipi vult Λutor, ut quosdam tantum mei phalos, nequa. exuam vero μmnes, ad conditionem setvilem belli jure a Carolo M. redactos esse, hoc loco asemate videatur, cu AF pend. r. c.F. p.Ioδ. Adiate idem dia..pIo . concedit, ut aliis Germaniae populis, ita mestphalis non minus, servos suos ante id heialum fuisse, iit Tacitus testatur de mors German. c. a .s0. Quod pariter de Suevis quoque dice

dum. Quare Autor Chron. Mindo non tantum

sed Crusius, quin ipse Lelim etiam, ad h. g. citati, insigniter falluntiir, quando servitiitis in Suevia vestphalia originem bellis, cum Regibiis Franc xum gestis acceptam ferunt. . Gregorio Turonensi quis vero est Gregoistius Turoneillis hoc loco allegatus ego earte aliaum, rerum Francicarum ejus nominis scriptorem,

quam qui supra g. r. Proleom. Merouingorum

229쪽

mate, eneulo post natum Christum sexto qui dem, floruisse dicitur, ignoro. Quodsi ergo is hie etiam innuitur, fides servitutis per Carolum a gnum in Saxoniam, speciatim estphaliam, de mum illatae, inde frustra arcessitur. . h. Saxonia detracta,quam gestphaliae a reliqua Saxonia separationem Noster hie supra

g. r. c. . ad tempora Caroli M. rejicit, nos vero ibid. in Animais a. cum aliis quibusdam ad Fride rici Aenobarbi aevum felicius forte produximus, ut ex sequentibus patebit. a. inplerisque in quibus vero explicat Au

pend. I. c. s. Lyra atquel ad unam tantum trium autonomiae partium supra g. a. h. c. descriptarum ,

iudieiatiam nimirum potestatem, restringit, duas reliquas illius partes, quae proprio jure&sse eonia tinentur, estphalia non minus, quam reliquae Saxoniae, a Carolo M. concessa esse, eonfitenti sed nee, judiciariam potestatem illi magis, quam huici aut Bavariae, ab ullo Francorum Rege ademtam esse, ea, quae in contrarium movet Autor, e

vincunt.

. initio quidem neque enim de taphaliae

a reliqua Saxonia separatione in Capitulatione de partibuae Saxon quam Schilt rom. a. In jur pubdite. . p. m. a .seqq. Autor Monument. aderia bom.p. m. Φot sqq. Codring de orii juri in man.p. .aeia. .eXhibent, verbulum extat, sedeontra ibi Saxones populi omnes pari tute ensen

230쪽

αM AD CAp. IX. DETE ais facto, quod .s s. exponit, potestatem judiciatiam a Carolo M ablatam contendit, sed per

peram

g. 3 immediate' quod etsi verum esset, nus quam tamen, estphalis has terras, detracta judiciaria potestate, datas esse, memoratur. Unde cadit primu minutoris argumentum. r. Tu deinde neque hoc argumentum quicquam probat. Non magis enim in terris immediatis quam inediatis a Regibus olim judicii instituta este exanimadu ad g. s. esto. h. c. coria stat.

a quod occultum' quo de infra g. 6.

.i Aterra tota sed nec hoc argumentum stabilienda Autoris sententiae sussicit, dum non mianus terrarum mediatarum Duces Principesque. quam provinciarum immiediatarum comites αBat meribellica quippe vi Francorum pariter subacti,Regem reguumve jurisdictionisin potestatis suae autorem agnoscunt, hereditatio licetin quodam modo proprio jure praediti. . i. . Comitatus etsi enim, ut alii contendunt, singulis sere pagis vicisque estphalia, ut Comites seu Praefecti minores fuerint, his tamen quatuor illos, quorum Autor hic meminit ceu praecipuos o primarios prae suura, Idem late doeetia . . . Appenae . Autonom jur gent. 6. non proprio magistratu quod si verum, quid eaus est, quare Carolusi Comitibus uni.

vetia Saxoniae, qua estphalia, esu pars ejus

SEARCH

MENU NAVIGATION