장음표시 사용
321쪽
'Es Arv IMPEN)Ε LEςinsvico Tos his etiam pax communis pariter civilis, uecunia ou obtineri potest vid. Hugo Gror in Pro gom de umbel 2 pae. g. ρ.σδω. Dico utrimque, ut id, quod ex usu est, ab eo quod neeessitas exiis git, disiungam, quandoquidem, caritatis inone iratis custodia pacem eum civilem tum communeris humani generis insigniter augeri, magisque firmari, nemo est qui dubitat quemadmodum hoo pro certo habetur obligationem iustitia in vernae uae ratione seri externiis humani imper e .eta dicitur, fori interni divini res dictu persectam esse. Nec illud omitto, iustitia externa studium omeio boni civis quidem sussicere ad Christiani autem munus insuper caritatis honestatis , seu iustitiae intereat, custodiam necessariam esse. 4 is terrea hoci addo, caritatis honestatis o eis, cum adege civili, ut interdum fit, imperantur, i stitiae externa naturam induere ivi tantum ad honi
mdiseu quo imperium civile pertunet, in externa coactione, uς poena cierum no tirarum ablatione, potissimum conlistem. quae Q- perioris est Momcia justitia externae res h eum e contrario docendi monendique munus ad Do ctores spectet Mintra justitiae interna termmos
consistat, quae quidem e actionem internam, argu . o uiuorum pondem constantem, admittit, erae nati augem penitus respuit imae enim aceedente virtutis ossicia iuris naturam induet Animadv.
322쪽
nem ecclesiasticam a natura ecclesiae dc Doctoris inuniere abhorrere manifestum est. Primo enim nult. iurisdictio sine externa coactione consisterepotem; at hanc muneris ecclesiastici terminos ex cedere certum est. Deinde jurisdictioin justitiae ada inittratio tranquillitatis externa causia exerc, tur, cujus cura ut1ice ad iis petium ti vile pectat, per Animadu i ad g. r. I. dhaec nulla etirum causarum, quae vulgo ad urisdictione ni eccle. siasti zam referuntur, ita comparata est, ut a judici se in ali cognoscii sententia terminata nequeati
sed uaelibet potius iurisdictioni civili iubest, sutpeis nas ecclesiastico, quae eum bonis suis imporioci vili obno ii vivunt, sive res ecclesialticas, ut
prae ia, normna, decimandi. miniitros ecclesiae s. candi , confirmandiri infit mandi jus, ite in lepellendi litus .connubtiales controversias i sti omnia &singula ad negotia resque sec dares petu nent, spicias. Et quanquam verbum δι lucraηmenta, de quibus aliquando in judiciis celeuasti. cis agitu trireverare sacrae suat,obliugata remi quina
im divanam plane , qua eis inest, ut--upmniare o tamen, iurisdictionem ecclesiasticum a civili distingui, necque Μd est dum verbum stis
cramenta docetntur tantum e cadumrustrantur, m. quaqua Mi autem trivitis, coactione externa adhiα
hiis quae iurisdie Mosii nervus quasi . anima est. obstruducitur add. Zie et ad Laneeli impus excωdendo modo tamen coactia modum
323쪽
DE STAT.IMpERII ECCLEsi AsriCO. 3oimodamin indignum coetus Christianorum membrum pro ethnico&publicano, ut Matth. D diei intur, vi externa omni seposita, haberi potest convictam nempede conlbrtium ejus, quantum salvis societatis civilis uribus fieri potest, evitando. 3. Ater vj externa scit qua quidem bonitives, at non Christiani, sed hypocritae potius emtiuntur interna vi seu coactione, quae momendo de docendo , addito argumentorum poti dere,
adhibetur, Doctoribus relicta. . eultu dismi exercitis rebisque misi stuis 'ut duo conjunctim ostro infra F. 13. b. e. extrinsecorum nomine veniunt, quibus ibici teli pio pila, supra vi. a. Z deleripta opponi tur, ubi acidantur Animadversones. 1 mu reγuscularis 'uod speciatim, quantum ad ecesesiam, vulgo lus Sactoriam audit, ad disputationes insuper Theologicas, a quihi ascunaque institutas, unde pax publica seu extetna detrumentum capere potest, recte protenditur. Quanquam enim religio ipsa cogi nequit, nec cogitta laia
his preciam quis pare debet ; propalatio Oipitiiciis
num hetetodoxarum tamen, velut actus volunt iis secus ac intellectus, libertate gaudentis, ipcenis externis& coercitioni civili omnino subjacet.
g. 8. in detes rionum sacris quo nomine
hoc loco excommunicatio innuitur, quae et minor, qua e 1beietate ecclesiasticas vel major, quae civili insuper societate de consortio excoaununt
324쪽
351 AD CAP. XIIX SE . . catus pellitur, veteri aqua in ignis interdictioni
non dissimilis. Quanquam autem atque colle glo&corpori morali, eoque coetui ecclesiastico etiam membrum aliquod eo se per gravia quindam delicta indignum reddens, inde per excom municationem minorem ejicere liceat, per .
c. excommunicationem majorem tamen , velut cum coactione externa conjunctam, eoque soli summa potestati civili competentem, a munere e
etesiastico bliotrere manifestum est, per g. r. a. o s. h. c. cibi annotat. Nec quicqtiam adversem Pontificiorum sententiam juvat, quod ecclesiacum civitate seu repubi unita, hincque ea depulsus,hac etiam protinus extorris censeri debeat. t. si enim ecclesia, ut alia collegia corpora parti eularia, in re pubi existat , falsussimum tamen item publicam in ecclesia esse, aut hanc cum ilia ita
cohaerere ut proritas secerni nequeant,cum contra, alteram ab altera, causa essiciente, materia, taxmai
fine&effectu diversam esse manifestum sit. Unde quidem sequitur, ut foetetate civili ceu - indiagnus motus, e coetu ecclesia etiam sublatus censeti debeat nequaquam tamen vicissim. Quemadmodum nec ex alio corpore particulari, veluti merocatorum, opificum&c ejectus, continuo societate civili privatur. add. Schili. l. r. Is jur Canon. tu. F. in not. D. M . . Ceterum pius in quaestionem venit, an Princeps, gravibus quibusdam peccatissio contaminans idonee horum eum
serio poeniteat, a sacra absolutione suspendi queat lubi si principem a Christiano, qui diversi characte
325쪽
ncs'AoIMpERA ECCLEsrΑsTICO. 3o3res sunt, distinxeris, non video, quomodo sacereos, a quo' inceps talis annunciationem remis. Iionis peccatorum petit, hae eum, salva ac illaesa conficientia, impertire valeat. .lo.ceu Iussuum regala ex quo apparet,ium temporis, cum Sacerdotes Germaniae, qua tales,impello civili adhuc obnoxii haberentur, potestatem ecclesiasticam, a territorii jure separatam, Regum fuisse, subalterna directione, sub auspiciis ἰmperii gerenda,Epistopis potissimum in unaquaque dioecesi relicta vid infra g. s. h. c. t. c. r. add.
2 teque nunc quidem recordor, ius invelliendi Episcopos aliis praeterquam Arnoldo , qui alias Ar nul phus dicitur, avariae, menrico Leoni, Sa. xonia Duci, Regibus concessum esse, illi quidem
Promovenda reconciliationi ergo, Lo. c. i. su prata huic autem propterea quod deletos a Uenedis, ad pristinam superstit,onem relapsis, tres Staviae Borealis Episcopatu, Altenburgensem nimirum, postLubecam translatum Mechlenburgen
1em dehinc in oppidum Suerin promotum,&Race- burgensem, propriis sumtibus muraverat. Ut proinde Henrie Leonis investiendi us ad ne dicto,
tres Staviae Episcopatus restrictum videatur, ceteris Saxoniae Ecclesiis majoribus sub Imperio ma-rientibus. vid. Schurtast disperi si de rebus Mec len et g. g. g. It criners autoritur illa quidem haec a G. pinione hominum, velut condonatio omnium de ' lictoriam per donatione eeclesiis factas apud De.
326쪽
Aaimadφ. l. ibin liquet haec vero ex falsa eorun. dem persuasione singularis sacerdotum an stitatis
aliisque causis, quas Noster ex parte expendit se. pra g. . . mo. plene pertractat Pusendorfiroatict. ad histo . e. e. do Morareb eresesiast mi
a Vice-Dominos unde etiamnum quibus, dam samiliis illust cibus nobilibusque nomen Tisi thuust haerere videtur, quanquam ipsum obfietum eorum dudum in Ecclesiis maioribus prat
sertim, obibletum, ex quo Sacerdotes earum nego. hiis profanis sese palam immisice te indeque abro satis vice-Dominis 2dvocatis suis, erum eccle siae administrationem eum iurisdictione , sepostocontra olficio sacro, ad se trahere non amplius eiu buerunt. Praefecti autem primum sunt Ecclesiit Advocati a Regibus piis, deinde vero a Dominie territoriorum etiam, quorum sumtibus illae vel do lata vel insignitet auctae, ut late docet Lehm. f. d. Chron. Peno. . Et quanquam alioqui Advoca. tus,qua hoc nomine Patronus seu Protecto den latur, regulariter nulla pmrsus iurisdictione gaudet, pet f. u. t. 26 hanc anaen Ecclesiarii Advoea.
tis in bona subdito earundem competiit se , ab alii jam observatum, inter quos &Hettius ι.ε. νο ias. Qui proinde, ossicio ae potestate, ab Advocatis urbium regiis, de quibus supra s. e. tr. parum distetre videntur. g. u.-re Neriris ne dum tamen hic cui . tus intra modum stetit Tet, nec in foedam superstitionem, magno ecclesiis rei pubi damno, abiis sit 1
327쪽
I. I. a plinae eccosiasticae cujus tameit
terminos, i ipta .f. h. e. descriptos, Episcopalis audientia multum excessu, ut ex quentibus apparet. unde, Episcopo mollio si audientiae nomine ipsam juri,dictionem declinanda invidia magistratus i. vilis causa palliasse,veto propius videtur a qua eos penitus arceri suius folle, rei pubi non magis,
ruam ecclesia Christiana salubres suisset. Dato quidem uno absurdo plura nequi, experientia satis e euit vid. infr. g. i. cumseqq. h. c. i. dandis tutorii cs ma missioribu a quibus jurisdictionis voluntariae negotiis Episcopis facilis gradus fuit ad capessendam eam jurisdictionis speciem, quae vulgo contentiosa audi
I. Misis otiis qtio pietatis pallio Episcopi, iurisdictio in eausis civilibus miserabilium per na
rum, pupillorum, viduarum, pauperum , oppres.sorum, asserta est, ut docet Schili. t. Insiit. Dri non. Iit. s. s. to Quin etiam eodem obtentu praescriptionis interluptionem, cum operum publicolumin rationum civilium inspectione , ad se traxerunt Episcopi, prout exit. C. de Epige audient manifenum est. Sique omnia pia negotia muneri sacro adscripseris,lioc imperium civile pro,
sus absorberi neeesse est. eum, reipublicae gube nationem Mustitiae administrationem ad pieta. tem vergere,facile concedant omnes. g. 4.βb titulo Ducis I Moniaὶ hunc tamen in fraudem sanctionum Ecclesiasticarum, quaestiti
328쪽
. os AD CAP. XIIx SE T. 3. tui. X. neclerici vel monachi secularibus negotiis se immisceant, habentur, conficjum esse, nemo, puto, inficias ibit. Q tanquam enim alioqui duo pluresve diversi characteres in uno eodemque subjecto consistere a ratione nequaquam alienum est; seeularis tamen&ecclesiastici muneris haae conditio est, ut secundum aerarum sitierarum canonum praescriptum duo divellia abjecta requirat vid.
s. 33. in bonis interris ui si patis Gu re a seculari hac Episcoporum potestate , in terris immediatis praesertim, alii domini ii Uitates libe. rasdistrictu illius compreliensi, eum subditis Wcastris suis immimes habendi sunt. S. 6 coepit tentare inposituri Hine ergo videmus tristes illos eventus, qui meam illam te.
verentiam ac nimiam autoritatem , Sacerdotibus olim praeter aequum ab hominibus simplicioribus attributam , insecuti sunt. Illud vero in vulgus notum ess investiturae voce hoc loco denotari conis firmationem infirmationem Episcoporum a Capitulis eleetorum, quae cum antea penes Imperatores staret, jure quippe regio comprehensa ab Henricis aevo iis per Ronranorum Antistitem cum tota fere potestate Ecclesiastica abrogata prorsus atque ad hunc translata est add. c. M. infra &5ehilt. l. . Insis. Dr. Canon tit. 7. f. t. Wra. r. leges de Simonia riuae tit. s. l. 3. I rex tal Gregor. LX. habentur, ineptum cane normam,
329쪽
cessitum, qui testantibus Apostolorum Aetis . . dordi Spiritus Sancti extraordinarium pretio reis dimere animum induxerat. Quantumvis enim Poriarmis, Henricum IV investituras Episcoporum nundinatum, ambitus & repetundarum forte iasiis mu Iari potuit, Simoniae vero nequaquam. Ne que enim,Sacerdotium vel ossicium aerum oblata pretio ambiens,vel ordinarium vel extraordinari , D Spiritu Sancti donum poscit, sed lotum an tum isti exercendo aptum, quaerit. Quare nec
hodie ejusmodi ossicio seu gratia seu largitioni bus redemto, crimini Simoniae, qua hoc ab ambiis tu discernitur Ioeum sere existimo. h miserrime ricem addatur inprimis Lehm. F. Chron. Spirens c. s. uhi praeterea in capitibus
tam intecedentibus quam tonsequentibus, praedicta inter Imperium & Sacerdotium de investituris E, piscoporum contentio paulo latius exponituri L In Cardinales uero erant confer Schil Insit. r. Canon. l. t. ris. ω δ.
. q. Imperium Romanum a me otium quorum illius partes Gibellina factio, Legistiei hujus vero Guelphica factio eum Ganonistis tuebantur add. Animadv. a. ad F. Ist. c. n i a. Hi fabula de Frideriso L. 3 quae tamen adeataeredibilis non est, ut vulgo quidem putaturi Quanquam enim negari nequit, Friderieum I. e celsis animo pariterae viribus permultum valuisse,prietereaque Papam, tanquam clientem dc ubdictum, Imperatori cum reverentia tum obsequio jure devinctum esse, secundum Animadv. ad s. s.
330쪽
e. si non minus tamen hoc etiam certum, tum temporis Papam, velut religionis dominum, hii que obsequio ubditorum suffultum , Imperatoribus tam autoritate, quam viribus, quin etiam dignita. tis opinione longe superiorem extitisse, per . Is. u. h. c. Nec facile in dubium voeari potest , et
eo tempore morem invaluisse, ut Caesares, papaequum conicendente, apiam tenere obstringe, rentur, prout Speculum Saxon.& Suevicum F. to pro . testatur quemadmodum Malia, id
offieii genus facile praestatur, ut quis se devinctum imparem sentit. Quis ergo miretur, prideri. eum Aenobarbum recepto pridem mori obiecu. tum & vexationibus dirisque Papa tandem fatigatum, huic supplicem factum in equo desilientistapiam tenuissea quod alb Stadens ad a. itues. refert,& Lehmann insuper probat s. Grantastis. c. ys. Quo certo, nee illud, Caesarem a Papa equo deseendente live de industria , sive ex improviso, pede calcatum, vero dissimile videtur, quod tamen huie magis quam isti vitio vertendum M. extorquelanthQuare exceptio metus, secundae huic transactioni a Papa opposita invalida fuit, sive eum ut parem, sive ut subjectum Caesiari, consideres quandoquidam metus, vel aequali ab aequali in statu naturali, ve inferior a luperiore, ex justa causa per vim illatus, iustus est, eoque in sequentis pactionis vires infringere nequit, pet