장음표시 사용
71쪽
-m Saxonum a Carol M. in Franciam transductorum suffecti atque hae ratione Saxonibus immixti sunt de veteris Germaniapopuli par s. .s LM nor cui adde . . c. q. Sed magis placet detrivacio, quam habe Noster.
lis aute memoratis Saxoniae cisalbinae gentibus alii assignant, inter otios& Schuritti c. l. alii vero ab eodem excitati, singulis earum quatuor Satrapas attribuunt ut adeo secundum illorum opinio. m. novem; echorum sententia autem duode cim Primores hujus Saxonia in universum fuerint.
a. stato autem bia heujus utrinque susce μῖ&post tres citiginta annos demum finiti eam t. a Francis praetexebatur cum conturbatio linium, tum vero religi , injusta sane , in probae Schumfl. d. dissere ao. σέ in πω iis. s. se add. G t. l. a. - Ρν bH eris c. e. o. g. -
ωAutor infra g. st. c. I. 3. vsh autem' contrariam vero ei homi sententiam amplectitur Verpoorienti demearibus inistrari Gernium regno heredit. Ly.u nec sine ratione. Certum enim est atque ab
Autore nostro aissertum m*H .sti a. Henricum Aucupem hujusque filium Ottonem, mitte- Lindi M. indubios posteros, Ducatum Samniae obtinuisse. Adhaec Schitria it dissert. 6. adii idibere. III. Sax Duci p. o. probat Ludolphurn, jam dicti Hentici Λucupis avum, Saxoniam pote-
72쪽
11 AD Ap. III. SECr. 3.1tite atque dignitate Ducalici ex ille.
mum aut eju posteros Ducatum Saxo acquisivisse nemo veterum Scriptorus
prodidit, quos tamen id, si contigisset, gni momenti minime omissuros fuistidimus. Unde Ducatum Saxoniae, autem ejus, mitte hin do ipsi a Carolo que ad posteros ejus jure si ieeellionis esse, justa ratione colligitur, prael rti minus pace cum Carolo Magno jam ante, durante bello, ille a plerisque vi Saxoniae, ic quandoque speciatim An letur. Et Carolum M. Duc ali digni Lindo eollata, si dem ejus, utpote rorinum bellatoris, sibi obstrinxi te atquFrancis cum Saxonibus stabilem pepacem conciliasse, vero perquam sin Neque in contrarium nos movet,
objiciunt, in capitul Carol. M. de pia ni in se ad F. a. σου. c. p. allegata, tionem non fieri, sed Comitum tantur quam enim quod hoc nomina olim Duliquando venerunt, ut demonstrat Aut Append. a. Autonom jur gent lippion tibus notum, unius rei a stirmaticus negationem haud inferre. Quidqplom Carol. M. Eeclesiae G se ab tu; dato apud Autor Monum Pader bornDux inter judices publicos memoratur Iato jam ante Bavaria Sue viaeque Duc quam it tekindo Saxon. Duce iatelli Di h Go le
73쪽
Clodovatus Magnus. si pr. g. si eris . innot.
a. ex populari libertas suidem hoc repetit Autor noster paulo infra . v. b. e. verum valde ei refragatur, quod Saxones pace cum Carolo Maiam facta, summum, independens imperium, quod ante habuerunt, amisere, eisque a Regibus Francorum judices dati. Saxonia provincia seu pars regni Franci ci effecta est, ut ipse probat Niner d. g. yν. h. e. Quae omnia statui Saxonum pristino supra g. 36. h. c. desicripto, adversantur. Reliquiim ergo est, ut per statum pristinum Saxo nibus a Carolo M. restitutum Autonomiam designari existimemus vid Auto in Autonomia Iur. gent. .aa.β. y s inpend. r. quae Saxonibus ut aliis Germania populis a Francis servata insta s. a. s seqq. cis ubi Animadv. S. 38 neque is Ducatum me hquod tametae contrario nobis vero non dissimile videtur. a.pristinae litinati quod quomodo capiendum, explicatum Animadv. a. ad s. 37. h. c. . mediateque adeo regno paruit quod tamen
Noster infra g. r. h. c. s s. i. c. . it. I. . U. e. q. ad partem Ost phaliae restringit, atque est aliam cum reliqua parte ostphaliae, a Caroli M. immediatam redditam eme contendit. Sed E-ctum hoc Saxoniae mediata in immediatae diseriis me videtur, eique reclamat capitulatio Caroli
de irtibus Saxonia inst. d. . a. σου. . . a
74쪽
eandemque formulam a Carolo M.
4. ndendum ut)Nos verorio actsingula veterum Germaniae Scripab.Autore 69. q. producta ostendemirottennii Meibomiique sententiae
versari, o hanc quam Autoris nostri, rennes e. Nam ceptum quid . tuli Disationiobnox tam hae in re de mite in
se censu, quo Saxones a temporibus Ceelli Franeis obnoxii erant, Sch Esteistis iste imae M. s. m. in M. ει. r. Cato tum M liberos pronuntiasse refeBremens . . quo in sequentia ejus omnia it censi , quae cum praecedent genda sunt, satis innuunt. Quae lateri Adamo magis quam Autoris de restitutiphatis bertate pupular, accommodavi Anima . a. - ast. c. g. P. quodnerumnon esse rauidii Saxones quain Franci ua eidemque sitnrio Franciae Regum paruerunt. Nec quam ex prudentia eivili ignotum et Te pilos diversos litare arctius unir, quaridemqiae imperio subjiciamur, sive ea sit mediata sit, sive mediata, interje to Ducicum hic quoque tali summo imperio civa sub iudicibis Per hos Comites Vestphaliae, de quibus infra e quam Duces Uitrerinde intelligi quei
75쪽
administratio etiam Dueis provinciae muneri conuenit. Neque huic interpretationi sequentia Poetae verba quos ex imponere ipsis, obsistiant, cum non minus Duces quam Comites, hereditario licet jure, provinciis devictis a Rege imponantur, qui antehac a populi arbitrio pependerunt. Hancque statu pristini mutationem it Poetae loco iniami quis non videt 4 libertatu honore Quae cum immunitate census, ante pacem cum molo, initam Franeorum Regibus soluti, tum vero usi legum patriaiarum, qui ante Bavaris etiam & Suevis victis onoressus, constitit. Nam pristinus Saxoniae Status 3σ. . . de tiptus per Carolum, sublatus pioris 4mmutatu est, de quo adeo cit. Poeta a-nonymus intelligi nequit vid. not. ad x. II. h. e. s. cum libera potesate ins hui ex adversi, non respondet temporaria honorariaqne, qualem Autor noller Ducibus Saxoniae mittekindeis ante Hermannum Billingium fuisse eentendit; verum subalterna atque summo Regum Francorum misperio sithordinata horum Ducum potestas, quae deinde, iis deni ad regium fistigium evectis, summa atque regio imperio libera prorsus evasit, dum idem Dux Saxoniae erat, qui Rex. Ceterum quid sit, quod aitechindus Corbeiensis l. r. p. D. Eit. Is ran. de praedicto Henrieo ueu e scribit:
itu patrepatri e magno Duce intone defuncto,
illasrier magni' sitho Henrico totis Saxonia reliquit ipse Ducatum. Rex autem Conradus cim spe
76쪽
expertu esset,irtutem novi Ducis, eriliis e omnem otesatem patri s inniexpositi Verpooriennius supra Hiqi tu d. l. g. 3. not. a. cujus verba , quae linus, ut que digna sunt ita vero ille rei chin diuo eo addit Prima verba Hen=riam si cecim 1em satis perte declarant M dicant DUCEM, nondum reeonsim*,sed*o jure hereditario clarari sequentia debem, ut per mum patris, non intelligatis dignitas Saxonea potestas, quam Otto, tanquam tuto te, temporibus Ludovici pueri Regis,us Regi quodammodo adjuto , , paconsors imperii hab γ tur Auam aut
toto Imperio etiamst Murado retinui
emque paullo avre deseripsit Wi echina
Conradus quondam Dux Francorun Regem : penes Ottonem tamen stim t
ubique vigebat imperium in eis.
rate Otto, Dux Saxonia hoc conse tu eii , iis xlxomam incolebant exempli Dis Reginoli, in reiecto, parebant, pice esset, eosque haberet deminctos, qualem in Episcopos Misarie potestaten in phoit ei Henricus ex coMessit, lib. a. c. δ. Hanc ergo potesatem νὼ tradcreveritus es Conradu, etiamsi de Maeonia dubitatio, si fuit eamque inrito Conrado obtinere conatu est, ocilis, quae Hattonis Mogo i erant in o.
77쪽
nx AxONIA. 3 AThuringorum terra,ut,ficu kbitione Duce it.tpubflti Henrico quod Fuspisulupos scribitur Conradus, ammorti vicinias, rerumpublicarum ecus i. e. penes Saxones ιmma esset. Ita ire indus ii ipsius es optimui interpres. Ex his etiam decla- rariposunt quae de eodem Henricolismarus Merse- burgensis habet: Ottone 2 Kal. Dec. carnis univeris viam mi in te, saepius memoratus juvenis in vacuam succedens hereditatem jure in maximam beneficii partem gratuito Regis suscepit ex mune re, quod ei defuit, cum hi omnibus aegre tulit. Istuem locam ullo alite interpungit Madem s.l gitque: in cuumsuccedens, hereditatem sc δε--cule, ut mihi videtur. Utcunque scri erit Dit-marus, saltem beneficii pars dignitatem Ducis suia dulem, non admis stri tantum regii aut Praefecti ambitrarium, indicat. Ut ne ex hoe quidem id sciatur, omnem Ducum Maon a potestatem ilZo tempore
a Regibin aciei dependissse eoque jugo se primum
Henricum exemisse. Id enim quam si enfirmum, ostendetur ad F. VII. c. omnes iisdem uerbis i Non aliam ob auia sim, quarn quia Helmoldus, Albertus Stadensist Cranetius Adamum remensem, hominem pere grinum in Saxonia hospitem, incaute secuti sunt. adH. Uerpooriennius d. l. 6. o. not. I. mei bo miti, in vindie Ail g. I demonser de Ducibus .
78쪽
nux olim quam etiamnum praediti. . vocem pronimiam cit Helmoldi c&Romanis olim usitata fignificatione statui saxonum pristino, quem eis restitutum Noster dixit 4.37. oh.cgnat adae notius ad . o. v. t.
8. dici non potes In signifieati qua Romani usi sunt potest vero, si
secundum morem Germanis ista tuimur. Non minus enim regio, tua
Principem hereditarium habet, quam atque adeo immediata est stilo pragmatico provinciae nomine insignity merque immediate id vero eique.Autor neque alii eidem assentietitebatum Jederunt. Unde nihil est, quc bomii Verpoorienniique verisimiliori Brahat, aut argumenta supra μου. εἰ designata infringare. t. neque unquam Ex hoe mini Saxoniam ante Hermannum Billingi capitisse ei hoe tantum, eos, quam Ba Regi suo constantius fidem servasse. II mirum esse de eo iantrum Iruram, plus tribui aulatibus Ienti Au, tibus, a inibomio aliisque excitatis; testis iens plus probet quam mille test
iteros Nittetandi M. bellis non solum necessitas faιusque pubhica poposcit, sed
79쪽
vE AxoNIA. 3 eiae Saxoniae praesuisse, dum magis ab hac quam ahelici illis nomen impositum ipse fatetur Autor. t. nares sessi Muorum permulti apud veteres memorantur, pauciores qui provincias exerint Lehma n Chrom Seir. lib.a. c. re in in se. c. 12. Non eo minus tamen hi quoque exercitus adversias
hoites.belli aut inferendi aut defendendi causa,eduxerunt, nuncupati magis a stuli rei militaris, quam Pac S, Propterea,quod Germani veteres lianc
illi posthabebant 3 mero vitio 'equitur Autor hie Gufia
passim vulgarem opinionem cui pridem dicam scripsit Furstenetius de Iures premat sieqq. quamque post eum argumentis multum validi
confutavit Uermoriennius in Oratione ante solus Ludata. Quibus nos plura adtexemus infra cap. b. um . in Samni Non soli Saxones, ut quos Ta-
eitus silentio omittit, sed ceteri Germani quoque . quin etiam omnes alii populi ab omni aevo Duces helli habuerunt. s. runam ha quo CDndita, nuncupata est civitas Brum vicum,clatissimo argumento, mi
te indi osteris non minus in Ostphalia quam C estphali Angriaque insignes terras fuisse
ε. et hi eram belli Dirce, Inde vero non is ouitur, eos provinciam saxonicam non rexisse a iunt enim hi otbphi, unius rei assirmationem, non hieo esse alterius negationem. Et propulia. re hostem, Ducis provinciae munus vel maxime
80쪽
ε A CAP. III. SECT. I. . t. reteri libertati popularisbet Autor suprasor. II. n. nusqu: bat, quin id ipsum ad partem Ostphastringit, sed quam nee ἡicit nee dieera. exceptant f e Neque lio tor infra cap. st Ia σου quin Cominatos Diaeibu Saxoniae siubfuissa ipse 1 a. h. cidum ibi, Diicatum Saxoniae cupis Angriam ei pha iamque eos docet. Id vero ejusmodi est, quod sociatum immediatarum, prout has Aut scribit omnino adversatur.
g. At de ordine ta)nen pariavi ctiatum conflietum exilibet atque sinu
dei generis ordinem ad liquidum peigit Sehuri 1steisth dissere. de li
2. reliquu permis Sequitur higarem opinionem, Duces Germaniaeriti Auchipis demum propriam atque potestatem in suis provinciis nactos uberius explanat infr. cap. . . it. H. it. cap. I. ubi nos in notis, po oriennii atque Furstenerit hae do propugnaturi simus. g. 43. ζωαὶ Non integer tamen hac totam Saxoniam inferiorem, cisnam, complexus ex verum valde in quidem Angriae est phaliaeque Due:
lonienu, quae e etiamnum superhast, reliqua autem Saxonia dominos i