장음표시 사용
571쪽
iratos tuae seueritati esse nonnullos hoc manu misso iratis,quod loque rentur,non defuisse.Nunc
respondebo ad eas epistolas , quas mihi reddidie L. Caesius : cui quoniam ita te velle intelligo,nuuy aL Bὲ ude Io loco deero. Qi,aciim a Itera est de I Blandem ' ς ψ' Zeuxide,quem scribi; certi stimum matricida tibi a me intime commendari. Qtia de re & hoc degenere toto,ne sertε me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere, pauca cognosce. Ego cuCrscorum querelas nimium valere sentirem,propter hominum ingenia ad fallendum parataequosi cumque de te queri audiui. quacumque potui in tione placavi. Primum Dionysipolitas , qui erantini micissimi mei,l eni vir quorum principem Her-nalppti non tu sermone meoded etiafamiliaritate devinxi. Ego a Apamensem Ephesium, ego levissimum hominem, Megaristum Antandrium,
go Niciam Smyrnaeum , ego nugas maximas omni mra comitate Ium complexus , Nymphontem etiam Colophonium,quae feci omnia, no quo me, aut i) homines aut tota natio delectaret: ι perieuita leuitatis,assentationis,animorum , non
officiis, sed temporibus seruientiu. se ut ad Zeuxim reuertircum is de M. Cascellii sermone secum habito , qua tu scribis, ea ipsa loqueretur, obstiti eius sermoni, & hominem in familiaritate recepi. Tu autem, quae suerit cupiditas tanta neGyH. cupisse cio, quod scribis , c eupiisse te, quoniam Smyrnae 3ς- d duos Mysos insuisses in euleum, simile in supe M s' riore parte prouinciae edere exemplum laueritatis 'δ' euae t & ideirco Z.uxim elicere omni ratione voluisse: quem adductum in iudicium sertasse dimitti non oportuerit: conquiri vero,& elici bla ditiis se is scribis ad iudicium, necesse non fui e eum praesertim hominem, quem ego & ex suis ciuibus,& ex multis aliis quotidie magis cognosco nobiliorem es prope,quam ciuitatem suam. At.R. raecis solis indiligeo. Midi L. Caecilium nonnα
. t m. '. o spiritu a L. Apameesem Ephe
572쪽
spiritu i quem denique praeter Tuscenium , cu ius causa sanari non poteli , non mitigaui φ Ecce . supra caput homo leuis,ac lordidus, sed tamen equestri censu , Catienus: etiam is lenietur. Cuius tu in patrem quod fuisti asperior , non reprehendo : certo enim scio te fecisse cum causa Sed quid. opus fuit eiusmodi literis . quas ad ipsum missi iς . llum crucem e sibi ipsum constituere. Et qua tu f h Psi
eum antὰ detraxisscs te curaturum : fumo ut combureretur,plaudete tota prouincia. Quid vero ad C. Fabium, scio quem nam ean, quoquelpistola Catienus circumgellat renuntiari tibi , Lεcinium plagiarium cum suo pullo miluino tributa exigere Deinde r&gas Fabium,ut S patre, di filium vivos comburat, si pol susin minus,ad
te mittat, uti iudicio comburantur. Har literae abs te per iocum missae ad C. I abiu,si modo sunt tuae, cum leguntur, inuidiosa atrocitatem verboru habent. Ac. si omni u incarii literarum plaecepta re- . petes, inteli ges nihil esse a me, nisi orationis acerbitatem,& iracundia,& si forte . raro litctar si mi L. fit u indit gencia repreheias apii .Quibus quidem in reb. si apud te plus auctoritas mea quam tua sue natura paulo acrior siue quintam dulcedo iracundiae, siue dicedi sal,facetiaeq; valuissent, nillil sand esset,quod nos poeniteret. Et mediocri me dolore putas affici,cu audia, qua sit ex Istimatione Viria gutu qua tuus vicmusI Cn. Octauius ἐNa si te in f L. Oct. terroribus vicinis tuis,Ciliciensi, N Syriaco anteponis, valde magnu facis. Atq; is dolor est,qubd cura quos nominaui,te Innocentia non vincant, vin
Cunt tamen artificio I benevolentiae colligeti S ς.b ni dae,qui neque Cyrum Xenophontis, neq; Agessi eostis' au nouerim quorsi regu si immo in imperio nemo Zmquam verbum ultu asperius audivit. Sed haea principio tibi praecipiens, quantum profecerim, n ignQrO. Nunc tamen decedens id quod mihi iam facere viderisDelinque,quaeso, quam iucun-alissimam memoriam tui. Successiorem habes
573쪽
perblandum t cetera valde illius aduentu tuo requirentur. In literis mittendis ut saepe ad te scit' h L exorsit pli nimium te h inexorab: le praebuisti.Tolle om iς neis, si potes,iniquas tolle inusitatas , t econ 'trarias. Statius mihi narrauitscriptas ad te soleto afferri,ab se legi:&, si iniquae int, fieri te certio- trem. antequam vero ipse ad te venas et, nullum i v. c. dilect. i delectum litςrarum fuisse : ex eo esse volumina A selectarum epistolarum', quae reprehendi solerent. ea enim Hoc Me genere n)ΠH te nunc quidem moneorhleis oro est enim , ac scire potes multa me varie , diligenterque monuisse. Illud tamen , quod Theopompo mandaui,cum essem admonitus ab ipso vide per homines amantes tui,quod est facile , v . h Ecgeneia tollantur epistolarum , primum ini quarum: deinde contrariarium. tu absurdε,& inis. sta id seriptarum di postremo in aliquem contume li6sarii m. Atque ego haec tam tale, quam audio t L. an ad non occupationibus tuis minus tuersa. adueria,nunc perspice & purga. Legi epistolam, iquam ipse scripsi sylla nomenclator dictus est, in non probandam legi nonRullas iracundas. Sed tempore ipso de essistolis'. Nam cum hanc pagina tenerem,L. Flauius, praetor design. ad me venit, hinno mihi valde familiari, . Is mihi te ad procu rata res suos literas ollisisse : quae mihi visae sunt
iniquissimae ne quid de bonis quae Lι Ooliauit Nam L. demt- 1 is suissent, cui L. Flauius heres est,m diminue Muere t- rent ante quam C. Fundanio pecuniam misissent.
hia; ' mitisse ad n Apollonienses. ne de boni π.ἰ
OL. deminui quae Octauii fuissent, o diminui paterentur, priusquam Fundanio debitum solutum esset. Haec mihi 'L d Eest veristin ilia non Vident . sunt enim a prudentiamiat. tua remotissima Nep diminuat heres Qii id si in Δ- --fietaeut Quid si omnino non debetur Quidλma ---- tor solet iudicate deberi Quid' ego Fundanio no
ctipio non amicus sum non ιν sericordia moneor'
574쪽
et i A g. Atque ita mihi dicebat Flauius scriptum in . ea epistolae quain tuam esse dicebat, te aut quali amicis tuis gratias acturum,aut quali inimicis incommoda 3 laturum. Quid multa' ferebat graui- q sor. luaruter ν id vehementer mecum querebatur, orabat- μ' 'que, ut ad te, quam diligentissime scriberem. quod γ fodi υρ- facio,& te prorsus vehementer etiam atque etia hementerrogo, ut & procuratoribus Flami remittas s di mi- Sc. myendo,& det Apolloniensibus, ne quid perscri- I demi has, quod contra Flauium sit ampli iis, & Flauij causa & scilicet Pompei j, facias omnka. Nolo me ni deni ne dius fidius ex tua iniuria in illum tibi liberalem quid pra sc. me videri. v sed& te oro,vt tu ipse auctora talem, V L. Sed te& monumentum aliquod de cieti, aut literarum Oro tuarum Alinquas, quod sit ad Flavij rem, η s ad k me ea ucaulam accommodatum. Fert eni in grauiter ho- tam acc. mo & mei obseruantissimus , & sui iuris dignitatisque a retinens se apud te neque amici zia, neque y sor. reti- iure valuisse:& ut opinor , Flauii aliquando rem nentissiti Pompeius,& Caesar tibi comiRelidarunt.& ipse ad te scripserat Flauius,& ego certe. Quare si ulla res est, quam tibi me faciedam petente putes, Z al. quam h ec ea sit. Si me amas,cura elabora , perfice. , ut tibi facten mutas de tibi do mihi quam mae mas stratias a d in mς '
siris. Ruod ad me de Hermia scribis milii, me iaercule va de.mplestum fuit. Lixeras ad te parum fraterne scripstram .: quas oratione Diodoti, Luculli liberti,ςommotus, de pactione statim quod audieram, iracundius scripseram,u reuocare cupiebam. huic tu epistolae non fraterne scriptae, fraterne debes ignoscet e. De Censorino , Antonio,
menter gaudeo. cetera suerunt in eadem epistola grauiora,quam velle,ο Θάνταν ναίω,άανα de θα- νειν. Maiora ista erunt. Meae oblurgationes fuerunt amoris plenissimae,quae sunt non ullae, sed tamen mediocres, & paruae potius. Ego te numqua
575쪽
vlla in re dignum minima i eprehensione putasi ει cum te factissime gereres,nili inimicos multos ha-ι 1.1d te est hς ς mu et ἐκ b ad te aliqua admonitione, aut aliqui obiurgatione scripsi scripsi propter diligentia cautionis meae,in qua & maneo,& manebo , & idem ut facias,non desistam rmare. Attalus Iphem nus mecum egli , ut se ne impedires, quo minum quod ad in Publiceni statuam decretum est,
erogaretur. quod e go te & rogo , admoneo , ne talis viri,tamque nostra necessarii,honorem minui
per re,aut impediri velis. Praeterea Ae pi tragoedi, nostet timiliaris,Licinius seiuus,tibi holus u- segit. Is Athenis apud Patronem Epicureum pro Iibero fulti inde in Asiam venit.Postea Plato qui- . dam Sardianus, Epicureus, qui Athenis solet esse multum & qui tum Athenis seerat , cum Licinius eo venisset , cum eum fugitiuum postea esse ex e L cognos' Ae pi literis e cognosceret,hominem comprehe
iri dit,& in custodiam Ephesi tradidi lad sed in publi-νublics inne cam,vel in pristinum non satis ex triri, eius in . an pistrinu telligere potuimuri Tu quoquo modo quonia Ephesi est, hominem ini estiges velim, si maqu ediligentia,vel tecum dediκas. Nolῖspectare,quititi homo sit: parui enim pretij es,, qui imi nihil sit: sed tanto dolore Aesopus est affectus isopter, serui scelus de audaciam, ut nihil ei grassias facere possis, quam si illum per te recuperarit: Nisi e e.
Cognosce,quae maxime exopta . Rea pii. funditus amisimus. adeb,ut Cato adolescens nulli 1seon si is
e lar. effuge lij,sed tamen ciuis Ro. & Cato,vix vivus e effugerit. ret, quod cum Gabiniu de ambitu vellet postia re, neque praetores diebus aliquot adiri possent, vel porestatem sui facerent in contione adscendit,& Pompeium priuatus dictatorem oppellauita propius nihil est factum quave occideretur. Ex hoc,qui sit status totius re i p. videre potes. Nostrae tamen causae non videntur homines definuri, mirandum in modum profitentur, iserunt se , polli-eentur:& quide cu spe sum maxima, tum maiore
576쪽
etiam spero superiores fore nos: confido animo, afve in hac re p. ne casum quidem ullum perti- L. Vt,n Memescam sed tamen res sic se habet.Si diem na- his Clodius dixerit: tota Italia concurret, Vt mulisti plicata gloria discedamus. sin autem vi agere conabitur spero fore, studiis non sollim amicoru, sed etiam alienorum,ut vi resistamiis. Omnes &se & suos liberos,amicos,clienteis,liberto, ,seruos, pecunias denique suas pollicentur. Nostra antiqua
manus bonorum ardet studio nostri, atq; amore, Si qui antea aut alieniores fuerant aut langvidio- . I res, nunc horum regum odia, se cum bonis coniungunt .Pompeius omnia pollicetur,& Caesar quiis
bus ego ita credo, ut nihil de mea compas. xjUης abhil. 1 diminuam. Τribuni pleb. deis sunt nobis a mi' uuam.
CL cos. se optime Ostendunt. Plaeto ies habemus a inicissimos,& acerrimos ciue is , Domitium, Nigidium,Memmium,Lentuluin bonos etia ellos: sed hos singulareis. Quare magnum fac animumh.ibeas, Se spem bonam. De singulis tamen rebus, quae quotidie gerantur faciam te crebro certiore. MARCvs EF RATO, S. I
tus es,ne ego , iracundia aliqua adductus, pueros ad te sine literis miserim ς aut etiam ne te videre usi uerim Ego tibi irasceret tibi ego posse irasciλscilicet: tu enim me amixisti . tui me inimici,tua me inuidia ac no ego te mi zere perdi. Meus ille laudatus consulatus, mihi te liberos , patriam, fortunas tibi velim ne quid eripuerit, praeter v num me. Sed certe a te mihi omnia semper l, ne sta , & iucunda si ceciderunt. Λ me tibi luctus meae calamitatis , metus tuae , dc si derium , maeror, litudo. Ego te videre noluerim Immd vero me a te videri nolui.Non enim vidisses fiatrem tuum: non eum , quem
δeliqueras , non eum, quem noras et non euin
577쪽
quem fletus flentem, prosequentem proficiscens dimiseras: ne vestigium quidem eius,nec simulachrum e sed quandam e figiem spirantis mortui. . Atque utinam me mortuum prius vidisses ut au disses.Utinam te non solum vitae sed etiam digniotatis meae superstitem resiquis m. Sed testor omneis deos , me hac una voce a morte esse reuocatum, quod omneis in mea vita partem aliquam tuae vitae repositam esse dicebant. peccas .e oees uin, steterateque s.ci.nam sit cecidissem,morsi dissem se meaia , pietatem amorem q;. in te facile de senis
deret. Nunc commisi,ut vivo me careres,Viuo me
aliis indigeres: mea vox in domesticis periculis. potissimum occideret,quae saepe alienissimis praeis sidio fuisset. Nam quod a te pueri sines iteris ve-λ L, iracun- nerunt,quoniam vides non suis iracund ae cau aiaraesidiI'-, sexte pigritia quaedam infinita vis la- in causa. csymarum,& dolorum. Haec ipsa me quo fletu putas scripsisse λ eodem quo te ligere certo scio. An ego possum , aut non cogitarς aliquando de te, aut umquam sine lacrymis cogitaret Cu enim J L .Etri ve- te desidero, fratrem solum desidero. t Ego veroro suavitate I suauitate prope Patrem , proph aequalem obs
fratrem aeta quio filium,consilio patentem. Quid mihi sine te dual ε .Lὰ umquam, aut tibi sine me iueu um fuit Quid,' qudd eodem tempore desidero filiami qua pie a-te,qua modestia,quo ingenio p essigiem oris , seris in for. Quid monis, animi mei m Quid filium venustissimum, quod filium nullique dulcissimum'quem ego serus , ac serreus ς' - E complexu dimisi meo,sapientiore puerum qua vellem. sentiebat enim miser iam quid ageretur.
risor.tuam. Quid vero tuum filium quidi et imaginem n mea, quam meus Cicero,& amabat,ut fratrem & iam, . Vt maiorem fratrem verebatur quid quod mulie- . - rem miserrimam, fidelissimam coniugem ne prosequi non sum passus , ut esset qui reliquias communis calamitatis commune is liberos tueretui
Sed tamen quoquo modo potui,sci ipsi,de dedi litera. ad te Philosonoilibatu tuo,quas credo tibi
578쪽
postea redditas esse . t i quibus idem te hortor,&rogo , quod pueri tibi verbis meis nuntiarunt,ut Romam plotinus pergas, & properes. Prithun .n. te O praesidio esse volui, si qui essent inimici,quo- ψTum crudelitas nondum esset nostra calamitate Esatiata. De india congressiis nostri lamentationem pertimui: digressum vero non tulissenae atque etiaidipsum,quod tu scribis,metuebam , ne a me distrahi non posses His de caulis hoc maximu ma- Ium, quod te non vidi, quo nihil amantissimis, S coniunct sumis fratribus acerbius, ac miserius videt tu accidere potuisse : minus acerbum, P mi pal. mlntis. nlis miterum fuit,quam fuisset cr tum congressio, que
tum vero digrcs, io nostra. Nunc,si potes,id quod qδὶ LMR ego , qui fortis tibi semper videbar,non possum, erige te,& confirma , si Qua subeunda dumicatio et rit. Spero siqi id mea spes habet auctoritatis, tibi
di integritatem tuam,& auiorem in te ciuitatis,
& aliquid etiam misericordiam nostri,praesidi j laturam . sin eris ab isto periculo vacuus .ages scilicet, si quid agi posse de nobis putabis. de quo . . scribunt ad me quidem multi multa. ct se sperare
demonstrant : sed ego quid sperem non d'. spicio, . ocu in inimici plurimum valeant, amici partim deseruerint ine,partim etia prodiderint: qui in ovo reditu sortasse reprehensionem sui sceleris r per- τ perii timescant. Sed ista qualia sint,tu vel ma perspicias, m*ὲς φης' mihique declares. Ego tamen quamdiu tibi opus. erit, siquid periculi subeundum videbis, vivam: diutius in hac vita esse non possum. Neque enim
tantum vitium habet ulla aut prudentia, aut doctrina . ut tantum dolorem possit sustinere. Scio
fuisse & honestius moriendi tempus,& utilius: sed non hoc solum, multa alia praetermisi: quae si que ri velim prpeterita, nihiI agam,nisi vi augeam do. Iorem tuum , indicem stultitiam meam. Illud quiisdem nec taci edum est. nec fieri potest,meditatius, quam Aut tuum tempus,aut firma sipes postulabit,
579쪽
in tam misera,tamque turpi vita commorari: ut, qui modo si atre fuerim libet is , coniuge, copiis, genere ipse pecumae beatissimus: dignitate,auctoritate , exist matione, gratia non inferior, quam qui umquam fuerunt amplissimi: is nunc in hac tam amicta, perditaque fortu3a,aeque me neque
meos lugere diutius possitim. Quare quid ad me scripsisti de permutatione i quasi verb nunc me non tuae facultates sustinean..Qua in re ipse video miser,de sentio, quid sceleris admisi rim, cum de visceribus tuis,&filii tui,satisfacturus sis , quibus
debes. ego acc tam ex aerario pecuniam tuo nommine frustra di inparim. Sed tame & M. Antonio, quantum tu scripseras,ti Caepioni tantundem utum est mihi ad id,quod cogito, hoc, quod habeo satis est. siue enim restituimur, sive despera- . mur , nihil amplius opus est. Τu si Arte quid erit sv c udia, molestiae te ad Crassu in & ad ι Callidium conseras , censeo. Quantum Hortensio credendum sit, nescio me suiEma simulatione amoris, summaq; eal.adlan assiduitate quotidiana sceleratissim ε, insidiosissi Q ymo meque tractauit, e adiuncto quoque Arrio ς quorum ego consili. s, promissis ν praeceptis destitu-iuii . 'μ tus in hanc calamitatem incidi. Sed haec occultat bis, ne quid obsint. Illud caueto :& eo puto per Pomponium seuendum tibi esse ipsum Hortenis sum . ne ille versus, qui in te erat collatus cum aedilitatem petebas, de lege Aurelia, falso testimonio confirmetur. Nihil enim tam timeo,quam ne, cum intelligant homines,quantum misericor dis nobis tuae preces,& tua salus allatura sit, o Pu3nent te vehementius Messalam tui studiosum esse arbitror : Pom ei vin etiam simulat rem puto. Sed haec utinam non experiare .' quod Precarer deos, nisi meas preces audire desii ., sent. Veruntamen precor, ut his infinitis no
π tor. in qua ri . . . ra . abis, tamen liris malis contenti uni r x in quibus non mo-
nun --. do tamen nullius inest peccati infamia. sed omnis dolor
580쪽
dolor est , quod optimὸ lactis poena est maxima
constituta Filiam meam, & tuam, Ciceronemque nostrum, quid ego , mi frater, tibi commendet, quin illud maereo , quod tibi non minorem dot rem illorum Orbitas affert,quam mihi. Sia,te incolumi, orbi non erunt. I Reliqua, ita mihi salus y irr.De aliqua detur, potestasque in patria moriendi, ut reiiqua,
me lacrymae non inunt scribere. Etiam Τet etiam velim tueare , mrhique de omnibus rebus rescribas. Sis sortis,quoad rei natura patiatur. Idibus Iuniis,Thessalonicae. ΜΑRes a FRA I, s. l AMARO te,mi Frater,ne,si uno meo facto & tu,& omnes mei corruistis,improbitati,& steteri eo potius, i quam imprudentiae, misericordiae--m Iseque assignes. nullum eri meum peccatu, nisi quod ninq, iis credidi, a quibus nefas putaram esse me decipi, aut etiam quibus ne id expedire quidem arbitrabar. Intimus,proximus , familiarissi inus quinq; aut sibi pertimuit ut mihi inuidit. 2 Ita mihi nihil misero a praeter fidem amicorum. cautum meu a Qri praeis consilium fuit. Quod si te satis innocentia tua , & ter fidem miserici Mia hominum vindicat hoc tempore a R rum molestia:peripi cu prosectb ecquae nam nobis spex salutis relinquatur. Nam me P. mponius , di Sex ' λῖe.al.pr. tius, & Piso noster adhuc Τhessalonicae retinue ter fine amirunt , cum longi iis discedere propter ne io quos corum,non motus vetarent. erum ego magis exitum illorum c u Sin me iii teris, quam spe certa exsi embam. Nam quid ς'RUR sperem, potentissimo inim eo, dominatione o trestitorum,infidelibus am cis , pluribus inuidis , De notius autem tribunus pl. est ille quidem in b L.De n me ossiciosissimus, Sextius, e de spero, Cur-
eius, Milo, Fadius, d Gratidius: sed valde ad se versante Clodio ἐν qui etiam priuatus eadem δ1. Eabriis