Dissertatio medica inauguralis De sede fungi sic dicti durae meningis cerebri, quam, annuente summo numine, ex auctoritate rectoris magnifici Ludovici Gerardi Visscher, ... nec non amplissimi Senatus Academici consensu et nobilissimae Facultatis Medi

발행: 1856년

분량: 55페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

periosteum, sive extoria sic dicta durae moningis lamella A, in qua incisura facta est, per quam lamella interna sivo dura monin genuina Bis perios- te valdo remota es ostendit et qua conspicitur insignis copia sanguinis , inter utramque membranam effusi et coagulati, atque partim perioste superficiei interna adhaerontis , uti in jus parte incisa et dependente E perspicuo apparet, ita ut per totum

fere hemisphaerium sextrum vera dura meninx penitus separata sit et disto a lamolia externa sive periosteo, quo accus insignis sanguine impletus formatus est,

circiter magnitudinis 3 millim a parte antica ad posticam latae 105 millim. lamina externa ab interna sanguine interposito distabat foro ad 70 millim Insigni illa offusione cerebri omisphaserium deXtrum magnopere compressum est, ut adhuc in specimine facile conspici potest cerebrum ipsum tegitur arachnoide atque pia meningo integris Durae meningis

paries internus cerebrum spectans ab omni parte sanus est, neque ullum inflammationis vestigium monstrat. His probatur, offusionem accidisse paulo ante mortem, atque probabiliter mortem produxisse. Historia enim aegri incognita est, qui autem adeo compresso cerebro vi vivere potuisset tunc etiam insanimationis signa non defuissent, nequo sanguis adeo recentem coagulationem monstrare potuisset. Ex his igitur apparet, arteriam meninguam , quae in delineatione etiam conspicitur, non ita pertinore ad durammeningum, Verum potius ad periosteum ranii atque igitur inservire nutritioni ossis. Summo autum est admirandum, quomodo cerebrum tantopere sanguineos uso brevi tempore comprimi potuerit, ut spatium

42쪽

tantae sanguinis massae essusae daretur sufficiens. In specimine altero e collectione l. Promotoris, o fusio minoris erat ambitus, sed diutius ante mortem locum habuis videtur. In hoc ad paginam internam, quae cerebrum spectat, dura mentia incisa est, ejusquo lamolia reclinata dependet, quo conspicitur coagulum, subfibrosum sanguinis, inter duram meningem atque peri0steum effusi, ipsique perioste tenacius aegretum. Tempore, quo aperiebatur, subbrunne erat coloris, jam spiritus actione expalluit. Ad marginsem conspicitur clare dura mentia a perioste separata. Extus nihil morbos conspicitur in portosteo Essi si locum habuit in hemisphauri sinistro, prope

Verticem, in decursu arteriae meninguae mediae,

quae igitur aeque ac in priori specimine sanguinem

offudit inter utramque membranam. Raro talos observationes occurrero videntur, tamen

Andra duas observationes memorato , in quibus sanguis magna copia erat estusus, uti auctor opinatur, inter duram muningum o arachnoideam duram meningem intus obvestientum, qua uti dicit multo crassior erat, atque rubri coloris sanguis etiam in utroque casu erat pro parte fluidus, pro parte coagulatus, ita ut hae membranae a se invigem essent Separatae in primo casu a processu falciformi indoad Suturam temporo-parietatem, et longitudinaliter a fossa coronali usque ad partem posticam ossis breginatis, igitur sero ad eum ambitum, quem in nostro easu attigit, ubi amon adhuc magis extensa est separatio

1 G. Andrai. Clinique is dicate Tom. V. Maladios de rene ἴ- phale Par. 834. Observation. III et IV pag. 1 sqq.

43쪽

tum per os temporuui tum sub ipso osse frontis in altero casu accus hae ration formatus erat paullo minoris ambitus vix osso intolligi fatetur auctor membranam adeo tenuem, qualis araclinoidea est, non fuisse sanguinis vi disruptam ); nullum autem dubium est quin, quod auctor putat incrassatam fuisse araclinoideam, genuinam fuisse duram monin-gem, aeque ac in nostro casu a perioste Separatam, neque enim ipsa dura mater tantis gaudet vasis sanguiferis, quae tantam sanguinis massam effundere potuissent brevi adeo tempore, neque araclinoide in membranam adeo crassam et tenacem et quidem tam subito numquam convertitur, quod si rite perspexisset auctor, nullus admirationi locus superfuisset.

1 I. c. pag. 13.

44쪽

CAPUT III.

DE VERA FUNGI DURAE MENINGIS SEDE.

Qua in Cap. I. do fungi dura moningis edo communicavimus, sussiciunt ad demonstrandam summam confusionem, quae hac de re apud scriptores occurrit ab uno enim sedes aut origo in durae matris lamina externa ab alio in lamina interna, tum etiam in ranii ossibus ipsis vel denique in omnibus his partibus simul posita dicebatur. Vera fungi dura moningis sudos in periosio collocanda videtur, tam in eo, quo cranii superficies QSterna, quam in eo, quo superficies interna obvestitur. Poriosidi nim interni sive endouranii praesentia in praecedente capite, satis perspicue, ni fallor, ostenditur. Hac origine igitur in periosio probata, diVersae a nobis citata sentontia perfacile Xplicantur, si modo rationem ducamus, quod affectiones illae mor-

45쪽

bosa periosio sese ad partes vicinas oxtendoro valent, atque ergo etiam ad duram meningeni 0riuinam, quando scilicet ipsa dura monita sive lamina interna fungo corrosa ejus introitum in cavum cranii non amplius cohibet, ut intus sese evolvere ipsumquo cerebrum comprimere possit. Si eum his comparamus ea, quae a diversis observatoribus sunt prolata, tum perspicue patet, ea quae Polit, aufinan, ovis,

Baillio Titanus, Mechol, lein Grasr, Ebormatur et

Schoonbori nobis communicaverunt, nulla praseboro

difficultates quoad originena fungi quod e contra plurimis illorum lamina durae meningis inturna normalis dicituri praeterea pato Gras reperiisse parvas ossium rosiones in Vicinitate fungorum; porro Mocho dura matris superficiem externam morbose

assuetam invenit in nonnullis locis qua omnia sententiam originis o oriosis citabilire videntur. De primo tertioque Sandis orti casu nullum originis fungi dubium e perioste nempe interno, adesse potest. In secundo autem casu dicit fungum non dura matre ortum duxisse, sed esse sequelam ranii cariei, quam cariem quidem a perioste profectam fuisso dubitari no luit In casu, quo Stobold suum nitobatur sententiam, fungi sedes etiam in periosius inturno quaerenda est; destructio enim jam portostuum externum attigerat, quod ad falsam ejus conclusionum ansam odisse videtur. Qua apud ongotios logimus, valdo nostram sententiam probare existimo, quia accurata instituta disquisitione, dicunt fungos modo in dura moningis lamella externa sese ostendero, interna superficio in plerisque casibus integra.

Imprimis altheri obsorvati mem0rabilis est, ex

46쪽

qua suam sententiam hausit, quod et periosteum eranii internum et externum erae Sint fungorum sedes, quod cum nostra opinione OnVenit praeterea ex ossibus cranii ipsis haec seudoplasmata oriri prose-robat. In hae enim observatione fungus ortus erat sivo o durae matris lamina externa, sive e perieranio, quia dura mater genuina salva fuerat; porro maximi os momenti quod in eodem cadavere fungus alius orat ad claviculam, cujus structura penitus conveniebat eum structura prioris. Haec etiam valent

de iis, quae Burdaeli exponit illo quoquo distinctis vorbis mono erant superficiem multis in locis aegrotare, ubi dura mater normalis sese ostendebat. Duo ab Otto communicati casus ad Xerescentius e perios- te interno pertinent, quod denique in libro de anatomi pathologica docet de theoria fungi durae mo- ningis cum nostra sententia certare non videtur dicit enim fungum in genere sese ostendere in duraemeningis lamina externa quod quum ita sit, cranii ossa perforantur si auto in lamina interna sedet, tum Versus cerebrum ses extundit, et deinde fungum illum cum ranii fungo se conjungere monet his autem in casibus procul omni dubio lamina durae matris interna affection secundaria corripitur, quod

Otto malo distinxit. Tandem adhuc loquitur depexicranio tanquam fungi origine, quae secundum illum sunt divorsa forma ejusdem morbi. Quod Chelius statuit eum his convenit. Quae de Observationibus ab Otto communicatis diximus, etiam de quatuor classibus a Cruvdilhier in initio ejus commentationis commemoratis valui Quum autem Cru-

veilliter ignoraverit duram meningum ex duabus

47쪽

laminis constare, quarum aeterna non ad hane membranam pertinet, sed revera periosteum cranii internum constitit, separatio harum laminarum causa fuit, qua Liminam internam Vel duram matrem genuinam cum arachnoide vel cum tela collulosa, inter arachnoideam et duram matrem posita confuderit. Arachnoide qua talis non gaudet vasis sanguiferis, et jus superficies externa, duram matrem Obvestiens,

non origo hori a fungorum esse potest, quod igitur diei Cruvoilhio do tela cellulosa subarachnoidea,

videtur niti errore, nec nostra eum sententia erint.

Quod deinde attinet ad casus, in quibus Cruvoilhior fungum ad tentorium describit, ipse monet radices hujus mali usque in sinum penetrasse igiturque sine dubio e perioste interno, quod sinus fundum circumdat, ortum duxerunt a radicos o orbis in pag. 20 citatis, perspicue apparet Cruveilhior ipsum dubitare do vera fungi sede, quum adhuc casum memoret, in quo copia sanguinis, ut in priore capite descripsimus, ut ille opinabatur intra arachnoideam

et di iram meningem effusa, inveniebatur, quod autem certe inter duram moningem et perios-toum uti in nostro casu offusum est, o quibus intelligitur illum duram meningem genuinam cum araehnoido confudisse.

Post omnia, quae jam diximus, non profecto opus

erit, ut adhuc ratiocinemur de iis, quae Hubener, Rohitansh et Orster monuerunt. Animadvertendum praesertim est, quod inter omnes casus fungi durae matris, quos permulti scriptorus communieaVerunt, nullus sit, in quo fungus ex ipso processu falciforme aut solo tentorio natus

48쪽

suerit, ubi scilicet durae meningis lamina a periosteo interno secedunt e quibus concludimus fungum duraemoningis revera non exstare, sed omnes tumores hujus

nominis osse fungos periostei, uti in omnibus perios- tui, etiam aliorum ossium, partibus omni tempore tales fungi occurrunt, quod altheri observatione valdo confirmatur, verum evidentius adhue specimine, quod in collectione l. Promotoris adest, cujus ac rata doscriptio haec est In hoc specimine conspiciuntur fungi ros, si dicti, durae meningis, eum quarto

exiguo prope sinum longitudinalem sito, qui in

externa sic dicta durae meningis lamina siti, erosiones in ipsum erantum produxerant, ita ut in ossium compage continerentur Monendum est, detracto cranio, atque descissa et sublata dura meninge, tubulos immissos esse in utramque arteriam meningeam mediam, ut pateret, num ex illa arteria fungi sanguinem acciperent. In specimine apparet, ipsos fungos maturio colorata, in artorias meningeas immissa, rubro color esse tinctos, unde patet, fungos ex arteria durae meningis sanguinem accepisse. Quum ero in priori capite probetur, externam laminam duraemeningis verum esse periosteum internum, non autem

genuinam duram meningem, sequitur: imgo illos male dici fungos dura meningis, nihilque aliud esse, nisi fungos periostoi, ut otiam in aliis ossibus occurrunt; porro arteria moningua media stricto sensu minus justo ita appellatur os enim arteria periostela cranium nutriondum inserviens multoque majoris ambitus, quam nutriti lamina fibrosa ipsius duraemeningis, quae paucissimis vasis gaud0t, postulat. Ad hoc specimen pertinet ranium, in quo conspiciuntur

49쪽

plura foramina, fringis exesa potissimim ad inte nam laminam horum foraminum sunt quatuor, quae non ad externam tabulam usque penetrant, corrosis tantum lamina interna atque diploe, quatuor alia in quibus etiam aeterna tabula exesa est. Arteriaemeninguae profundos sulcos in tabula interna ex rarunt, et hi sulci tendunt ad illa loca corrosa. neodem cadavere, quo fungus sic dictus durae mo- ningis inveniebatur, etiam occurrebant fungi ejusdem natura in nonnullis vortobris. In specimine quod in collectione l. Promotoris extat, corporibus vertobrarum ad longitudinem disse iis conspicitur una

vertebra, in qua totum os consumtum est, fungo X perioste excreto. Etiam ipsa cartilago intervortebralis pro parte consumta est, dura menin autem, modullam spinalem investiens, conspicitur penitus integra, atque hic, ut solet, cum perioste non O- haerens, argumento fungum hunc uti antea notavimus, non excretum fuisse e dura meningo, verum puriosteo Tandem in eodem cadavere degeneratae erant duae vertebrae hi ales, in superiori corpus vertebrae transverso cultro dissectum est, omni osse fungo consumto. Apparent etiam arteriola maioris rubra impletae per fungum decurrentes. In inferiori tantum posterior vertebrae pars consumta est. Duramenin vicina etiam hic apparet integra, argumentum fungum e periosteo, non ero e dura moninge

genuina excrevisse. Ex hisce apparet pathologos pervorse fungum durae meningis tamquam speciem sui genoris describere nulla re differt a fungo modullari ossium, ex perioste excrescente. In ejusdem collectione adhuc est specimen, 'u0 verbo

50쪽

momorare volui. In hoc specimine, e viro desumto conspicitur tumor fabae magnitudinis ad marginem posticum alae processus clinoidei anterioris. Est fungus e perioste excretus, qui tegitur extus dura moninge. Haeret ad locum fossae superioris oculi. Historia est incognita Specimen licet exiguum tamen pluribus punctis notatu dignum est. Aliquando enim fungus ibi loci formatus penetrat in Orbitam, protrudit oculum undo tunc describitur saepe tamquam fungus modullaris oculi aliquando vero, qu0d pejus est, penetrat in nares, ibique procrescens confunditur cum polypo narium, quando ligatura instituta, horrendi effectus sequuntur, quale exemplum Cl. Promotori est cognitum. Talus xcretiones tum in orbita, tum in naribus, etiam facilius xplicari possunt, si admittamus ingos hos e perioste non e Vera

SEARCH

MENU NAVIGATION