Vita Francisci Borgiæ tertij Societatis Iesu generalis a P. Ribadeneira Hispanice scripta; Latine vero ab And. Schotto Antuerp. vtroque eiusdem Societatis sacerdote. Accesserunt nunc primum Pia opuscula Francisci Borgiæ

발행: 1598년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

DE VITA

FRANCISCIBORGIAE

Societatis I si s v Praepositi G neralis ab Ignatio Terth LIBER QUARTUS

ANDRE A SCHOTTO Societatis eiusdem interprete.

Exemplorum, elo themat Vm.

IBET, FRANCISCI vita ad exitum adducta, Virtutu exempla, & scitediista seiungere: quod, Vt o sapiens ille Stoicus ait, longu sit iter, praeceptis mores insormaim; breue vero,& essico,per Exempla. Cetera Verodicta, factaque praeclare, quae per historiam sparsa sunt, quod ad haec Capita reuocari queant, minime iteranda duxi. CAPUT

232쪽

Animi demori atque mosi LIBER QUARTV As Humilitate, quae parens ceterarum,custosque virtutum est, initium ducam: quod virtus ea CHRISTI propria sit,&Christianorum. Philolphi enim ve- teres,mundique sapientes, eius ne noment quidem, ne dum rem sint consecuti: qui tamen in veritatis, virtutumque inuestigatione midij multum,operaeque posueria 'p: Vt magnum aliquid, naturae vi, adepti vi- deantur. Quorum fastum DEI filius auersatus,eam virtutem summam,verbo,atque, exemplo docuit: Discit inquit,a me quia miliatis sum, ct humilis corde. Ea sane virtus, Vis Augustinus ait, homines Angelis adiungit; ut contra elationis, ex Angelis Daemonasi emecit. Non fugiebant haec FRANC I- s C V M , quando studiose in animi suta missionem incubuit: & quoniam ad Hu- .s militatem viam munire Humiliationems Bernardus aiebat,curabat sedulo,ut rerum s omnium conditarum puderet,pigeretque, , ubi se ipse perfecte nosse coepit. Hinc pre- Cationum omnium exordia ducebat: haec

fere materia de rebus piis,ossiciisque disi

rentis fuit. In hac assidue occupatus, incre-

,: dibiles breui progressus fecit. O a Itaque

233쪽

Itaque si naulatque se Ducis titulis siponio abdicauit, subscribere sua manu litteri

'coepit: FRANCISCVS peccator: testatus,

credo,quod de se ipse sentiebat,inlitatusq; λIsidorum, aliosque innocentia vitae cloxos,quos sic subscriberς solitos accepimus. Ignatius tamen, ne iermonem aliis daret, leue in re inusitata secius loquendi ansam Praeberet, abstinere iusit, ut FRAN Ci- GVS, praeterea nihil, lubiςriberet.. Pintiae Soςiorum Collςgio, rei gerundae, egressus, Bustam antis comite, iblito tristior incederς visus, sc caussam interr gatus; ab Inserni meditatione se tum surrexisse adirmabat: omnesque videri in se, tamquam ab inseris exsilientem, intueri circum fuitque irridere, iactis usice vocia sus : Hμnc ab inseris reduc in petamus. Ex qua Auidem a poenarum apud inferoS m*dit tione , illud se commodi accipere aiebat,

ut CHRISTI amore flagraret ardentius, Cuius morte mortis chirographum deletum est. In qua,dum vita suppetit,acquies cendum cogitatione iudicabat ne mortui,

jis addicti poenis, uramur; Vatis illud Regii viturpans: Defendant in in simum vivente . Quo die hebdomadis sanctioris,CH R I-sTVM discipulorum pedes lauantem E cletia recolit, ad tirones verba faciens:

234쪽

LIBER QUARTV s. et is Narum, inquit, hodie in mundo locum reperi. Sextum enim iam annum, ad Iudae pede, cum mihi Metam; nunc dum CH R I S V M attente con dero is aduolutum, lauare tergere. O sulari,nsi Iam nubi, iride expaho, relictum video locum.

Pintiam primum ingressus, abdicatis s. iam Ognati in Cantabria titulis, bonisque

omnibus, accurrentibus vicatim, visendit patia, tamquam ad nouae rei spectac iam ciuibus, Bullamantio comiti ai : Feram, credo, e cauea emissam, is uamque spectatum venerunt. Equidem quavis bellua immanior esem, neve Dies i, qui me in religissem familiam; Gam

Precibus intentus,duas minimum horas Aquotidie impendebat sui cognitioni: quaeque legeret,audiret, videret, eo omnia referebat, ut erudirent; dὸmissionem, pudoremque sibi incuterent; DEO trequenter gratias agens,quod saepe delinquenti sibi, ad eam diem pepercisset: neue desereret, . aut in quae vulgus impingere se crimina

pateretur, Orabat.

Occupato de more in hac stiae vilitatis meditatione, dum se rebus a DEO conditis indignum reputat, ea vox est audita: Puctat te mei. Quam ubi Daemonis esse comperit: Recte. inquit, mones: inius superbiae cogitatae vitio ardes, ardebi que aeternis ignibus ,

235쪽

216 DE VITA FRANC. BoRGIAE Ego vero toties DEVΜ oeta non tamen minis addictus crucior.

r. O raturus sensit Daemonis opera turbari cubiculum: quem his dictis abegit. Nil mi rlim , te a me ne latum quidem unguem discedere, aut sugere: pridem enim communi V mosa, c boque sumus. s. In Xenodochio versans, visium ab illo ferunt humana sipecie Cacodaemoneni sit perbe sic appellantem: Quid tibi hic nego h Tantus cum D in hominum saece versari qui potes' Retudit fastum FRANCISCVS : Equidem miror magis, te tam superbo praeditum ingenio, miserum me,atque peccatorem appellare dignat . Sic ille fumi instar euanuit. s. Oblatus et Energumenus, a quo Da monem alij exorcismo pellere frustra ten- rarant i rogatusque, ut pro illo DEUM precari, & Marci Euangelium recitare ne

recusaret: cum ad ea Verba, In nomine meo

Dei nia et,cient, manus tinposuisset, cessit subito,fugitque Daemon, & laetus ille dimissus est. Qui aderant spectatores,orati ni illius acceptum retulerunt ille Vero,quaerat modestia, verecundi a ductus: Quid mi- um, inquit, si Daemon me fugit' Nam ct veteri verbo dicitur,ngulus figulum. Cunis aliis ego olim essendiculosuerim, nil mirum, si me ille oderit. S lent enim iisdem artibus dediti, aemulatiove q dam

236쪽

1 LIBER QUARTUS . . , iri dam inter se osse. Post Methymnae Campi, dum praesente illo sorte resIesta referi retur,pudore erubuit, illud addens: Demus

ν verum esse, quod narratis: ecquid mirlim, cum ego saepenumero Daemoni morem gesserim,semel illum

mihi paruisse. Et quamquam depellere fa- Rum,& inuidiae fascinum arcere posset, si facri Euangelij verbis eam vim merito tribuisset, hic tamen rubore suffundi maluit. Nihil ferebat, audiebatq; molestius,quami se coram laudari, Sanctumque appellari., Rogatus caussam, cur ea re adeo angere .i tur, subiecit: Equidem rationem extremi iudicis.1 morte obita, valde formido: quae nimium qVantum: a praepoIleris hominu)n iudiciis discrepat. Manus abluenti frater illius Thomasio.

Borgia ossiciosius, & ambitu aulico linii teum porrigebat. Ille vultu iram prae se tulit, vetera ilIa aulica ossicia, quibus num, cium pridem remisisset, odisse se testatus. Monteiano in Collegio, locum illi edi-

tiorem imprudenter collocarant: ille quasi 8 Daemonem cerneret, Crucis sese signo muniebat. Desugiebat itaque libenter ii tempestiuas honorum occasiones negligi, i & ignorari malebat: ut vel eo nomine saci pe via decesserit, ad aliud diuersorium, in- , commodo & valetudinis, & itineris, ne

237쪽

ris DE VITA FRANC. BOR GIAE

ii. De se demisse, abiecteque & sentire, de

praedicare semper solitus. Facilitate idci co usus ςst singulari: aliquem e plebe di . ceres. Porro inuitus praeteriti temporis memoriam quod tamen senum est vitium. recolebat. Sin necessitas extorqueret, ita sermonem temperare, Vt quiuis non om- nino rudis facile intelligeret, nihil sibi eo nomine placere. Numquam auditum vel excidisse illi haec passim obuia; Cum Mase chio, Dux, vel Prorex oen . ' Nobiles viros ita coqiiter appellabat, ut se illis inseriorem, superiore nemine, facile declararet. Hanc i enim virtutem didicerat esse piorum hominum propriam, Vt, quo maior quisque sit, eo se submissius gerat. , i. Olyssipone ingresso Francisco, Ioannes , m. Rex miserat e domesticis nobilem,qui cum salutaret. Qui cum, Fessi ne de pia esset, interrogasset, iteraretq; identidem D ininomen: FRANCISCVs lepide illi respon- dit: Fesus quide de via acces.sita magis Domini, qua me oueras 'tius, quam honoras, appellatione.

,- Tribus potillimum de caussis, Ducis tu tutum utilem sibi fuisse praedicabat. Pr mo, quod mortuorum iam in numero haberetur, ut Religiosi viri solent; & Gai diensi in ditione, defunctis Ducibus,anni- uersaria sacra quotidie peragantur.Deinde

238쪽

LIBER QUARTUS . et ist cum candidatos aegre in Societatem ado stari animaduerteret, sicere Iblitum cce- pimus: Hoc mihi commori Ducis ritatus attulit: statim enim Sociis ad cristussam. Ccteroquin, ec- quae amabo in n.e ingenij, doctrineque dotes, i quae Societare dignum reάderent' DEO itaque, . Ponti aeiqi e frenimo gratiam habeo, qui hunc mihi pontem Iecit, viamque muniuit uspinu fulmitram, e domumque migrandi. Denique cum iter fa- ciens a iquo diuertisset, remque diuinam,

i it solebat, quotidie facere vellet, detre- ehareniq; Parochi, licet Societatis tabulas

proferret, Socio urbane in aurem insusur- 'rat: Nunc per me licet, pristinos titti os nominet. C si hic iure agendum eis

Ex hoc iplo fonte moestitia fluxit, qua i q. incredibiliter angebatur, cum in Cardina- qium Collegum adsciscere inuitum vellent, ut libro secundo narrare memini Certe maiori nemo umquam ambitionis 'ri midio honores expetiuit, quam FRANC I S C V S repudiauit: ratus indignum se honoribus esse, & inopiam Religioni uti-

, Iissimam. Philippum Regem,iam tum Ili- ipanicae iuuentutis Principem,litteris sup- plex rogauit, daret hoc amicitiae,& si qua' exstarent' ossicia, ne sacris iam initiatum Ecclesiastica umquam dignitate oneraret. l: Privatum se vivere malle, atque inglo-

239쪽

rium: & eo se cosilio titulis abdicasse. Nec defigisse titulos satis habebat, tui etiam:

vilitatem , contemptumque studiose , ve ante dixi,quaerebat. Demissionis exempla Ag.a. e. - eodem ip1O libro attulimus. Vicatim, fac- culo humeris imposito, eleemosynam,sti- pemque corrogasse. Pueros, tintinnabulo accitos, Catechismo erudire solitum. Co-

quo domi operam dedisse, mensis mini- λ Rrasse : pedes singulorum & frequenter osculari consileuisse.

s. Conimbricense Gymnasium ingressus, commissa iam illi ab Ignatio uniuersa Hi- spaniae Prouincia Societatis: e Praefecto studiorum, viam, rationemque studiose quaesiuit pueros docendi prima Latinae i linguae rudimenta: quod hoc munus, Ux minus honorificum, & valde laboriosum,

240쪽

cis Cus sententiam, hoc tantum: Oper inquit, verbis prae iant.Affulgens itaque omnium ordine pedes humi exosculatus, So- cios ad lacrymas,& admiratione excitauit.

Calensi in Collegio Lusitaniae, quod i . 'Oppidum vulpo Portum appellanr, Ostiarij tib a. r. ossicio, arreptis clavibus, perfunctus, cum M porcum iugulatum , eleemosynae vice, obtulissent, humeris sublatum tacitus in stiperiorem domus partem,per gradus non sine labore portauit: mirantibus Sociis, s cti commendationem sic elusit: rum, inquit, si pomum porcus commode tuleritς Non dissimile nimirum, quod de Carlo-

manno Casini montis Annales referunt. Dan. --

Hic imperio abdicato, regno Pipino fratri miration relicto, Romam, Zacharia Pontifice M DAt δή- , ximoclauum tenente, Veniens, in Casino monte Benedicti Sodalibus se adiunxerat. Oves, Abbatis iussu, sorte pascens, Catin Stium S dicantem unam, quod 'regem conssequi non posset, humeris sustulit, sumina cum ψῆanimi voluptate. Et vero id genus ossicia, quibus antea despicatui ducerentur, retiagiosis viris perhonorifica sunt: eoque ili striora, quo maiore olim dignitate, ceteri praestiterunt.

. In eo ipsb Collegio,dum claues ostii ge- ig. . stat, quidam Societatis candidatus Hispali

SEARCH

MENU NAVIGATION