Virgils Georgicon

71쪽

URGIL. GEORGICON LIB. IL

Ante supinatas Aquiloni ostendere glebas, Quam laetum infodias vitis genus, optima putra va solor id venti curant, gelidaequo pruinae, Et labefacta movens robustus iugera fossor. 26s Αt. si quos haud ulla viros vigilantia furit, Ante Ioeum similem exquirunt, uta prima paretur botibus seges, & quo mox digesta feratur,

Mutatam ignorent subito ne semina matrem. Quin etiam caeli regionem in cortice signanti 27O Ut, quo quaeque modo steterit, qua parte calores Austrinos tulerit, quae terga obverterit axi, Restituant. Adeo in teneris consuescere multum est. SCollibus, an plano melius sit ponere vitem, Quaere prius. Si pinguis agros metabere campi,aios Densa serer in denso non segnior ubere Bacchus. Sin. tumulis acclive solum, collesque supinos, Indulge ordinibus t nee secius omnis in unguem Arboribus positis secto via limite quadret. Ut saepe ingenti bello quum longa cohortes 28o Explicuit legio, & campo stetit agmen aperto, Directaeque acies, ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, nec dum horrida miscent Praelia, sed dubius mediis Μars errat in armis.

omnia sne paribus numeris dimensa viarum, 23s Non animum modo uti pascat prospectu. inanem 3 sed quia non aliter vires dabit omnibus aequas Terra, neque in vacuum poterunt se extendere rami. Forsitan εe serobibus quae sint fastigia quaeras.

Ausim vel tenui vitem committere sulco.

73쪽

ro VIRGIL. GEORGICON LIB. II.

am Altior ae penitus terrae defigitur arbos, Aeseulus in primis et quae quantum vertice ad aΗra Aethereas, tantum radice in Τartara tendit. Ergo non hiemes illam, non flabra, neque imbres Convellunt: immota manet, multosque nepotes, 29s Μulta virum volvens durando saeeula vinei t. Tum sortes late ramos & brachia tendens Hue illuc, media ipsa ingentem sustinet umbra. . . Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem INeve inter vites corylum serer neve flagella δ Summa pete, aut lanam a destringe ex arbore plantas a

lTantus amor terra et neu ferro laede retuso seminar neve oleae silvestres insere truncos.

Nam saepe incautis pastoribus excidit ignis, Qui furtim pingui primum sub eortice tectus, 32s Robora eomprendit, frondesque elapsus in altas

Ingentem caelo sonitum dedit: inde secutus Per ramos victor, perque alta cacumina regnat, Et totum involvit flammis nemus, & ruit atram Ad caelum picea crassus caligine nubem r3Io Praesertim si tempestas a vertice silvis Incubuit, glomeratque serens Incendia ventus.

Hoc ubi ; non a stirpe valent, caesaeque reverti Possunt, atque ima similes revirescere terra: Infelix superat foliis oleaster amaris. 3rs Nee tibi tam prudens quisquam persuadeat auctor. Τellurem Borea rigidam spirante moveri. Rura gelu tum claudit hiems; nec semine iacta cuncretam patitur radicem adfigere terrae.

75쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. II.

optima vinetis satio, quum vere rubenti 3M Candida venit avis, longis invisa colubris e. Prima vel autumni sub frigora, qunm rapidus sei Nondum hiemem contingit equi jam praeterit aestas.' . Ver adeo frondi nemorum, ver utile silvis avere tument terrae, & genitalia semina poscunti as Tum pater omnipotens foecundis imbribus aether

Conjugis in gremium laetae descendit, & omnes

Magnus alit, magno commixtus corpore, laetus. Avia tum resonant avibus virgulta canoris, Et Venerem certis repetunt armenta diebus r33o Parturit almus ager: Zephirique tepentibus auris Laxant arva sinus: superat tener omnibus humor rInque novos soles audent se germina tuto Credere: nee metuit surgentes pampinus Austros,liit actum caelo magnis Aquilonibus imbrem asas gemmas, & frondes expli t omnes. , Non alios prima crescentis origine mundi Illuxisse dies, aliumve habuisse tenorem Crediderim. Ver illud erat, ver magnus agebae

orbis, de hibernis parcebant flatibus Euri r34o Quum primum lucem pecudes hausere, virumque

Ferrea progenies duris caput extuIit arvis, Immissaeque ferae silvis, & sidera caelo. Nec res hunc tenerae possent perferre laborem, Si non tanta quies iret frigusque, caloremque 34s Inter, α exciperet caeli indulgentia terras. Quod superest, quaecunque premes virgulta per agros, Sparge fimo pingui, dc multa memor oecule terra οῦ

77쪽

N VIRGIL. GEORGICON LIB. II.

Aut lapidem bibulum, aut squalentes in sede eo nehas Inter enim labentur aquae, tenuisque subibit

3so Halitus, atque animos tollent sata I iamque reperti, Qui saxo super atque ingentis pondere testae Urgerent r hoc effusos munimen ad imbres, Noe, ubi hiulea siti findit eanis aestifer arva Seminibus positis, superest de dueero terrams saepius ad capita, & duros iactare bidentes r

Aut presso exercere solum sub vomere, Bd ipsa Flectere luctantes inter vineta iuvencos. Tum leves ealamos Ee rasae hastilia virgae. Fraxineasque aptare sudes, fureasque bicornes r362 Uiribus eniti quarum, & contemnere ventos Adiueseant, summasque sequi tabulata per Irimos. Ae, dum pruna novis adolescit frondibus aetas.

Parcendum teneris ; & dum se laetus ad auras Palines agit, laxis per puruin immissus habenis. 36s Ipsa acie nondum salcis tentandar sed uncis Carpendae Inanibus frondes, interque legendae. Inde ubi iam validis amplexae stirpibus ulmos Exierint, tum stringe comas, tum brachia tonda. Ante resormidant serrum: tum denique dura 3 o Exerce imperia, Ac ramos compeiae fluentes. Texendae saepes etiam, S Peeus Omne tenendum. Praecipue dum frons tenera imprudensque laborum rCoi, super indignas hiemes, solem quo potentem, Silvestres uri adsidue ea preaeque sequaces

ars Illudunt, paliuntur oves, aVidaeque tu Veneae. Frigora nec tantum ea na concreta pruina,

79쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. II. '

Aut gravis incumbens seopulis arentibus aestas, Quantum illi nocuere greges, durique venenum Dentis, de admorso signata in stirpo cieatrix. 38O Non aliam ob culpam Baecho ea per omnibus aris Caeditur, Ac veteres ineunt proscenta ludit Praemiaque ingeniis pagos & compita cireum Thesidae posuerer atque inter poeula laeti Mollibus in pratis unctos saliere per utres. 8s Nee non Ausonii, Troia gens missa, eoloni Versibus incomptis ludunt, risuque soluto,

eaque corticibus sumunt horrenda cavatis: Et te, Bacche, vocant per earmina laeta, tibiqua

sellia ex alta suspendunt mollia pinu. IN Hine omnis largo pube&it vinea foetur Complentur valles quo cavae saltusque prosundi, Et quocunque Deus circum caput egit honestum. rgo rite suum Baccho dicamus honorem Carminibus patriis, lancesque & liba feremus:

etys Et ductus cornu stabit laeea. hircus ad aram, Pinguiaque in verubus torrebimus exta colurnis. Est etiam ille labor eurandis vitibus alter, Cui nunquam exhausti satis est: nam quo omne quotannis Terque quaterque solum seindendum, glebaque versis Mo Aeternum frangenda bidentibus ι omne levandum Fronde nemus. Redit agrieolis labor actus in orbem,

Atque in se su3 per vestigia volvitur annus. Et iam olim seras posuit quum vinea frondes. Frigidus 3e silvis Aquilo decussit honoram ;4es Iam tum acer curas venientem extendit in annum