Virgils Georgicon

61쪽

s8 VIRGIL. GEORGICON. LIB. IL

Divisae arboribus patriae. Sola India nigrum, Fert ebenum t solis est turea virga Sabaeis. 3 id tibi odorato referam sudantia ligno Balsamaque, & baceas semper frondentis acanthi lx2o Quid ne in ora Aethiopum, molli canentia lana Velleraque ut foliis depectant tenuia Seres - Aut quos Oceano proprior gerit India lucos. Extremi sinus orbis ubi aera vincere summum . At boris haud ullae jactu potuere sagittae. I 23 Et gens illa quidem sumptis non tarda pharetris. MediaMert tristes succos, tardumque sapore in Fel icis mali ; quo non praeientius ullum,

Pocula siquando saevae infecere novercae, Miscueruntque herbas, S non innoxia verba. 13o Auxilium venit, ac membris agit atra venena.

Ipsa ingens arbos, faciemque simillima lauro . Et, si non alium late jactaret odorem, Laurus erat ; solia haud ullis labentia ventis a Flos ad prima tenax, animas & olentia Μedi I3s Ora fovent illo, fic senibus medicantur anhelis. sed neque Medorum silvae, ditissima terra,

. Nec pulcher Ganges, atque auro turbidus Hermus, Laudibus Italiae certent: non Bactra, neque Indi, Τotaque turiferis Panchaja pinguis arenis. 34o Haec loca non tauri spirantes naribus ignem

Invertere, satis immanis dentibus hydri ;Nec galeis densisque virum seges horruit hastis: Sed gravidae fruges, & Bacchi Ilassicus humor

Implevere: tenent pleae armentaque laeta.

63쪽

ηο VIRGIL GEORGICON LIB. II.

I43 Hine bellator equus eampo sese arduus inserte Isine albi, Clitumne, greges, & maxima taurus

Victima, saepe tuo perfusi flumine saero, Romanos ad templa Deum duxere triumphos. Hie ver adsiduum, atque alienis mensibus aestas exso Bis gravidae pecudes, bis pomis utilis arbos. At rabidae tigres absunt, M saeva leonum Seminas nec miseros fallunt aeonita legentes; Nee rapit immensos orbes per humum, neque tanto Squameus in spiram tractu se colligit anguis. Iss Adde tot egregias Hrbes, operumque, laborem, . Τot congesta manu praeruptis oppida saxis, Fluminaque antiquos subterlabentia muros. An mare, quod supra, memorem, quodque .alluit infra, Anne laeus tantos 3 te, Lari maxime, teque

36o Fluctibus δe fremitu adsurgens, Benace, marino An memorem pΘrtus, Lucrinoque addita claustra rAtque indignatum magnis stridoribus aequor, Iulia qua ponto longe sonat unda refuso, Tyrrhenusque fretis immittitur aestus Avernis 36s Haec eadem argenti rivos aerisque metalla ostendit venis, atque auro plurima fluxit. Haec genus acre virum Μarsos, pubemque Sabellam,

Adsuetumque malo Ligurem, volcosque verratcts Extulit: hae e Decios, Μarios, magnosque Camillos, IIo Seipiades duros bello et & te, maxime Caesar, Qui nunc ex remis Asiae iam victor in oris Imbellem avertis Romanis arcibus Induit.. Salve, magna parens frugum, Saturnia tellus ι

65쪽

Magna virum : tibi pes antiquae laudis de artis: ars Ingredior, sanctos ausus recludere fontes. Alcraeumque cano Romana per Oppida carmen. Nunc locus arvorum ingeniis a quae robora cuiqueo

Quis color, & quae sit rebus natura serendis. Dissiciles primum terrae, collesque maligni, ago Tenuis ubi argilla, & dumosis ealculus arvis, Palladia gaudent silva vivacis olivae. Indicio est, tractu surgens oleaster eodem

Plurimus, de strati baccis silvestii bus agri. At quae pinguis humus, dulcique uligine laeta, .

r8s Quique frequens herbis & fertilis ubere eampus, Qualem saepe cava montis convalle solemus Delpicere: huc summis liquuntur rupibus amnes, Felicemque trahunt limum e quique editus Austro, Et filicem curvis invisam pascit aratris ram Hic tibi praevalidas olim multoque fluentes Sufficiet Baccho vites et hic fertilis uvae,

Hie laticis, qualem pateris libarnus 8c auro,

Inflavit quum pinguis ebur Tyrrhenus ad aras,

Lancibus & pandis sumantia reddimus exta. 293 Sin armenta magis studium vitulosque tueri,

Aut laetus ovium, aut urentes culta capellas ἔ

saltus, Sc saturi petito longinqua Tarenti, . Et qualem infelix amisit Mantua campum, Pascentem niveos herboso flumine cycnos. ω Non liquidi gregibus sontes, non gramina deerunt, Et quantum longis carpent armenta diebus, Erizua tantum gelidus ros nocte reponet.

e . .

67쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IL

Nigra sere, de preta pinguis sub vomere terra, Et cui putre solum, inamque hoc imitamur arandolgos optima frumentis , non ullo ex aequore cernes Plura domum tardis decedere plaustra iuvencis et Aut unde iratus silvam devexit arator,

Et nemora evertit multos ignava per annos,

Antiquasque domus avium cum stirpibus imis 2IO Eruit et illae altum nidis petiere relictis ; ΦAt rudis enituit impulso vomere campus. Nam jejuna quidem clivosi glarea ruris Vix humiles apibus casas roremque ministratrEt tophus scaber, dc nigris exesa chelydris

2I s Creta, negant alios aeque serpentibus agros Dulcem ferre cibum. dc curvas praebere latebras. Quae tenuem exhalat nebulam, fumos qua volucres ,

Et bibit humorem, Ac, quum vult, ex se ipsa remittiti Quaeque suo viridi semper se gramine vestit, aeto Nae Rabie M salsa laedit robigine ferrum,

Illa tibi laetis intexet vitibus ulmos et IIIa ferax oleo est: illam experiere colendo, Et facilem pecori, M patientem vomeris unci. Talem dives arat Capua, dc vicina Vesevo 2 Ora iugo, & vacuis Clanius non aequus Acerris. Nunc, quo quamque modo possis cognoscere, dicam. Rara sit, an supra morem sit densa, roquiras: . Altura frumentis quoniam favet, altera Baccho rDensa magis Cereri, rarissima quaeque Lyaeo raro Ante locum capies oculis, alteque iubebis In solido puteum deinitti, o niuemque repones

69쪽

VIRGIL. GEORGICON LIR. II.

Rursus humum, & pedibus summas aequabis arenas.. si deerunt, rarum, pecorique dc vitibus almis Aptius liber erit 3 sm in sua pose negabunt etas Ire Ioea, & scrobibus superabit terta repletis, Spissus ager : glebas cunctantes crassaque terga Exspecta, Sc va: idis terram proscinde juvencis. Salsa autem tellus, Sc quae perhibetur amara. Frugibus infelix lea nec mansuescit arando, et o Nec Baccho genus, aut pomis sua nomina servat) . Tale dabit specimen. Tu spisso vimine qualos, Colaque praelorum minosis deripe tectis. Huc ager ille malus, dulcesque a sontibus undas Ad plenum calcentur: aqua eluctabitur omnis

24s Scilicet, de grandes ibunt per vimina guttae 3Αt sapor indicium faciet manifestus, & ora Tristia tentantum sensu torquebit amaror. Pinguis item quae sit tellus, hoc denique pacto Diseimust haud unquam manibus jactata fatiscit. . aso Sed picis in morem ad digitos lentescit habendo. Humida majores herbas alit, ipsaque iust. . . .. . Laetior 3 ah nilnium ne sit mihi fettilis illa, - Neu se praevalidam primis osteρ dat ari stis ιQuae gravis est, iplo tacitam se pondere prodit.

Quaeque levis, promptum est oculis praediscere nigrat Et quis cui color et at sceleratum exquirere frigus Dissicile esti piceae tantum, taxique nocentes Interdum, aut hederae pandunt vestigia nigrae. His animadversis, terram multo ante memento

a6o Excoquore, & magnos scrobibus concia. re montes,