장음표시 사용
491쪽
s4ro C. PLINII LIB. X. 2 uatis mutuantur. Dispice ergo, Domine, numquid minuendam Hiiram, ac per hoc idoneos debitores militandos, putes; &, ii ne sic quidem reperiuntur, distribuendum inter decuriones pecuniam, ita ut recte reipublicae caueant: quod, quamquam inuitis ocrecusantibus, minus acerbum erit, leuiore usura com
LXIII. LVI) TRAIANUS PLINIO S.
Et ipse non aliud remedium dispicio, nii Secunde
carissi/ne, q/ιana vi quantitas Uyurarum minuatur, quo facilius pecuniae publicae collocentur. M Elim eius ex copia eorum, qui mutuabuntur, tu consilites. Inuitos ad accipiendum compellare,
forti Usis ipsis otiosum futurum sit, non es ex iustitia
LXIV. LVII) C. PLINIUS TRAIANO IMP. S.
De relegatis imperatorem conjube.
Summa , Domine, gratias ago, quod inter maximas occupationes, iis, de quibus te consului, me quoque regere dignatus es: quod nunc quoque fa
vos reuocari coeptam: & aeque concisum est loquendi sterius Cic. Fam. s,6 omnino sciniffibus susuris mutuandae Pecuniae) magna copia est. Igitur ἐπεχειν licebit. Si quid omni- No mutandum, illud maxime Probem, duodenis plane omitti, ut glossema alicuius qui metue-I et, ne parum aperta esset oratio.
mngi casum verbi, notum est. i di, ut alia taceamus, plusculis Varronis exemplis in LeN. r stteo nostro demoni ratum.' Nempe tequimur lectionem ex antiquis libris reuocatam a Cl. Longotio.
hil in uniuersum constituit de modo usurarum, semisses ne exigendae sint an quincunces &e- sed illum iubet consti mi e e pia , prout offerretur facultas ccopia hominum idoneorum. qui velint &possint plus minus dare. Sic optime Gronouius.
492쪽
cias rogo. Adiit enim me quidam, indicauitque, a aduersarios suos a Seruilio Caluo, clarissiano viro, in
triennium relegatos , in prouincia morari: illi contra, ab eodem se restitutos ac Pirmauerunt, edictumque recitauerunt: qua catilla necessarium credidi, rem integram ad te referre. Nam sicut mandatis smis Cautum est, ne restituam ab alio aut a me relegatos ; ita de iis, quos alius relegauerit & restititerit. nihil comprehensum Ideo tu, Domine, consulendus fuisti, quid ob ritare me velles, taan, Hercule, de his, quam de illis, qui in perpetuum relegati, nec restituti, in prouincia deprehenduntur. Nam haec quoque species incidit in cognitionem 4 meam. Est enim adductiis ad me in perpetuum relegatus a Iulio Basso proconsule: ego, quia sciebam acta Bassi rescissa, datumque a senatu ius omnibus. de quibus ille aliquid constituisset, ex integro agendi duntaxat per biennium, interrogaIli hunc, quem rinlegauerat, an adiistet, docuissetque proconsulem: negauit. Per quod essectum est, ut te consulerem, S Teddendum eum poenae suae, an grauius aliquid, &quid potissunum ' constituendum putares in hunc, ct in eos, si qui sorte in simili conditione inuenirem
tur esse aiunt in libris: sed se commodius respondeat deinde si pro eo, quod constanter Ie
his de iis miscent librarii, ut non multum'auctoritate opus sit, si alterum pro altero velis reponere. Et sunt tamen hic, qui his, non iis, agnoscunt.
Suecessorem Bass. DOeere hie eam fere vim habet, quam in illa sormula, qua litigator patronum caussam docet.
recte ex optimis libris restitutum, omissa τη an ante reddendum : quae particula etiam expungenda, monente Cortio, fuerat iupra 6, 16, Is ubi dormit uimus.
493쪽
tur. Decretum Calui & edicium, item decretum Bassi his literis subieci.
LXV. LVIII) TRAIANUS PLINIO S.
Quid tu personam eorum si a tuendum sit, qui a
Publio Seruilio Caluo proconsule in triennium relegati, o mox eiusdem edicto restituti in prorum-cia remanserunt, proxime tibi rescribam , a caussas huius fucis a Caluo re 'uis ero. qui a Iulio Basso in perpetuum relegaturis, quum per biennsum agendi facultatem habuerit, A existinabat simuria relegatum, neque id fecerit, atque in prouimma =norari perseuerauerit, vinctus mitti ad praes ctos praetorii mei debet. Neque enim sufficit, ιπιπτpoenae Dae 1 silui, quam contumacia elusit.
LXVI. C. PLINIUS TRAIANO IMP. S.
De Archippo phisosopho, tu metiatam Eamnato, confulit. um citarem iudices, Domine, conuentum inchoaturus, Flauius Arcilippus vacationem pe-6s, a quam- elusit simili,
plane ratio moκ 66, 2 reddendum poenae, quam euasisset. 'Errorem operarum puto, quod li
bri quidam habent quem. , r conuentuwJ Iudicio-riim habendorum caussa. Cic. Verr. II. Nam scitote se oppia ἀum in stellia nullum ex iis oppidis, in quibus eonsistere Praeto res, conuentum ageresolent Sc. Haec res occasionem dedit ut Post in eonventur diuiderentur
Prouineiae, dictos ab iis urbibus,
In quas conuenire iuris dieendi vel impetrandi caussa vicini cogebantur. Sie Hispaniam diuidit auunculus Plinii nostri, de V. G. 3,l s. 3 de Baetica Iuria, ei, inquit, conuentus ei quatuor, Gaditanus, Cordubens &c. cstronem) Ureκcusati nem a tutelis, sic ab aliiς muneribus vacationem habebant Philosophi. Vid. l. 6 9. ς 'I. V de excusationibus. Sic l. 189. vIt. 'ς. de muner. & honor.
philosephi quoque in iis reserun
494쪽
tere eoepit, ut philosophus. Fuerunt qui dicerent, a non modo liberandum eum iudicandi necessitate, sed omnino tollendum de iudicum numero, redden-'dumque poenae, quam Pactis vinculis euasisset. Reeitata est sententia Velii Paulli proconsulis, qua 3 probatur Archippus crimine Disi damnatus in metalium : ille nihil proferebat, quo restitutum se doceret. Allegabat tamen pro restitutione & libellum a se Domitiano datum, & epistolas eius ad honorem suum pertinentes, & decretum Prusensium. Addebat his & literas tuas scriptas sibi: addebat & patris tui edi Bim, & epistolam, quibus confirmasset beneficia a Domitiano data. Itaque, quamuis eidem ta- 4lia crimina applicarentur, nihil dec nendum putaui, donec te consulerem de eo, quoci mihi constit tione tua dignum videbatur. Ea quae sunt utrimque recitata, his literis subieci.
EPISTOLA DOMITIANI AD TERENTIUM MAXIMUM.
Flauius Archippus philosophus impetravit a me, ut sagrum et DC circa Prusiadem, patriam suam, emi ruberem, cuius reditu suos alere posset. quod ei praesari volo e summam expensam liberalitati meae feres.
tur, qui e Iium munerum ta. tionem habemt. Sed add. l. 8s. 4 π. de Vacat. & excus muner.
Fum militum l. e. vicies mille imperialium. De Prusiade nihil eonficit Cellarius e non impro babile tamen, eandem esse quae deinde ep. 8s, I Prusa ad Obmpum dicitur.
ribus diceret, in rationibus scribes sub capite munerum. 6 malo.
495쪽
6 A rebinum philosophum, bonum virum, N profesIx soni suae, etiam maioribus respondi utem, cΩmmendatum habeas velim, mi Maxime, plenam os humanitatem tuam praeses in iis, quae verecunda .
a te desiderauerit. EDICTUM DIVI NERVAE.
FELICITAS TEΜPORUM EDICIT, NEC SPECTANDUS EST IN IIS BONUS PRINCEPS. QUI Bus ILLUΜ INTELLIGI SATIS EST, QUUM HOC SIBI Q HS QVB CIVIUΜ Μ EORVM SPONDERE POSSIT, BIE SECURITAT ΕΜ, Μ NEM QUIETI MEAE PRAETULIs SE, UT ET LIBENTER NOVA BENEFICIA CONFERRE Μ, ET 8 ANTE ME CONCESSA SERVAREM. NE TAMEN ALIQUAM GAU DIIS PUBLICIS ADFERAT HAE sITATIONEM VEL EORVM QVI IΜ- PETRAUERUNT DIFFIDENTIAT, VEL EIUSNEΜORIA QVI PRAESTITIT, NECE Ss ARI UMPARITER CREDIDI AC LAETUM , OBVIAM DUBI-6 maiisibus respoiugentem Vel antiquis philosophis ; vel parentibus S maioribus proprie dictis. ' Elegans suspicio
Rirtersitusii moribus: pulchrum philosophus moribus respo deris profusiorii. Sed nihil certi.
Io. de Tridino cum edit. Princ. Cum hoc Iibi ciuinin meorum Box-dere possi vel non admonita persuasio. Non fit mihi verisimile. alem mutationem a librarii profectam: sed cum excidissent verba, vel non admouita persuam ; inseruisse aliquem pronomen quis e. Sic statim iidem libri, tu tot noua benes conferre e. a. m. e. seruare, quae bene cohaerent superioribus. modo pro tu ponamus suisse tu cium.
496쪽
FORTUNA IΜPERII VULTU ΜELIORE RESPEXIT . ΜE NOVIS BENEFICIIS VACARE PATIANTVR : ET EA DEMVΜ SCIANT ROGANDA EsSE, QUAE NON HABENT.
EPISTOLA EIUSDEM AD TULLIUMI V S T V M.
Quum rerum omnium ordinario, quae prioribus rotemporibus inchoatae consummatae Aunt, obseruanda' quae relio principe
In antiquis libris est quod, per muneri enallagen, siue Synesin. Et fecero, quod inclustinus, eX-
Nec gratulatio in Ita hie loeus ordinandus interpretan-dcisque videtur r Neque nouisntque ad me allegatis precibus Opus est, ut gratulari plenum beneficium eiusque fructum li-eear ei, quem Dutuna superioris imperii superiorum imperatorum aliquis meliore placidoque olim respexit - 'Nimirum omissis recentiorum interpolationibus, quas uncinis interim cohi-huimus simpliciter retrocandam, S ita, ut iacimus, interpungendam eensemus pyimae editionis& Io. de Tridino Iectionem. Corrumpendi huius loci ea victetur fuisse occasio, quod putaret aliquis, a forinna imperii non posse resipici, nisi ipsum Imperatorem. Quin fortuna imperii est maiestas Imperatoris, seu ipse Imperator, in quantum tribuit beneficia, quae nemo nisi Imperator tribuere potest.
quae nou habeno Videtur Titi exemplum spectasse Diuus
Nerita, de quo Sueto. c. 8 Quum ex iηssitato Tiberii omnes dehinc Caesares beneficia, a superioribus concessa principibus , aliter rata non haberent, quam s eadem iisdem N ipse dedi erit, primus prae terita omnia uno confirmauit edicto, nec a se peti pacis est.
497쪽
Dauda sit, tum episolis etiam Domitiani sandum
Archippi , accusatricis Vibellos mittit principi. Flauius Archippus per salutem tuam aeternitatemque petit a me, ut libellum, quem mihi dedit, mitterem tibi. Quod ego sic roganti praestanduin putaui; ita tamen, ut missurum me, notum accusatrici eius facerem, a qua & ipsa acceptum libellum his epistolis iunxi, quo facilius, vellit audita utraque parte, dispiceres, quid statuendum putares.
LXVIII. LXIJ TRAIANUS PLINIO S.
Ρ'tuit quidem ignorasse Domitianus, in quo salu
esset Archippus, quum tam multa ad hono rem eius pertinentia scriberet: sed meae naturae accommodatius es credere, etiam statui eius Iubuentum interuentu principis: praesertim quum etiam fatuarum ei honor toties decretus fit ab iis, qui ignorabant, quid de isio Paullus proconsul pronuntiasset. st M tamen, mi Secunde cari me, non eo pertincnt, ut, A quid illi noui criminis obiiciatur, minus de eo audiendum putes. Libellos Furiae Primae accusatricis, item ipsius Archippi, quos alteri epistolae tuadiunxeras, legi.
haberetur amplius pro seruo poe- Vid.IO, 66, 3. nae, quales iunt damnati admeis
498쪽
Epis T. LXIX. 4 TLXIX. C. PLINIUS TRAIANO IMP. S.
Rursus de lacu Nicomedensium cum muri committenda Icrabit, seu respondet ad epip. LI. iTu quidem, Domine, prouidentissime vereris, ne coimnulus flumini, atque ita mari, lacus esiluat: sed ego in re praesenti inueniste videor, quemadmodum huic periculo occurrerem. Potest enim a lacus fossa usque ad flumen adduci, nec tamen in flumen emitti, ted relicto quasi margine contineri pariter re dirimi: sic cons equemur, ut nec vicino videatur flumini mistus, & sit perinde ac si misceatur. Erit enim facile per illam breuissimam terram. quae interiacebit, aduecta fossa onera transponere in flumen. Quod ita fiet, si necessitas coget; re, spero, 3 non coget. Eli enim & lacus ipse satis altus, &nunc in contrariam partem flumen emittit ; quod interclusum inde, & quo volumus auersum, sine ullo detrimento, lacui tantum aquae, quantum nunc portat, adfundet. Praeterea per id spatium, petquod fossa facienda est, incidunt riui: qui si diligenter colligantur, augebunt illud, quod lacus dederit Eniinuero si placeat fossam longius ducere, & arctius 4 pressam mari aequare, nec in ilumen, sed in ipsummare emittere, repercussus maris seruabit & reprimet
Arctior facienda est solla, Vt non ita multa aqua satis tamen alta fieri possit ad accipiendas naues. Premere ossam pro findere e Frontini strateg. I, , 8 notum. Deprimere pateum, Vel certe depressos pnteos dixit nostri auunculus 37, a s. 9 it. 37.9 s. 43. Depressuros fossvn Tac. A. II,
conditione fiet, si eodem fere ilibramento ct fastigio si urraque aqua. Alioquin enim colligetur quidem circa ostium. non retro agetur supra libram . maris. Nequa vero tua ignorauit
499쪽
C. PLINII LIB. X. met quidquid e lacu veniet. Quorum si nihil nobis
loci natura praestaret, eXpeditum tamen erat, Catas ractis aquae cursum temperare. Verum &haec &alia multo sagacius conquiret explorabitque librator, quem plane, Domine, debes mittere, ut polliceris Est enim res digna & magnitudine tua & cura. Ego interiin Calpurnio Macro, clarissimo viro, auctore te, scripsi, ut libratorem quam maxime idoneum
Manissum es, mi Secunde cari me, nec prudentitum nec diligentiam tibi defuisse cirea sum
lacum, quum tam multa prouisa habeas, per quae. nec periclitetur exhauriri, G magis in usus nobis futurus sit. Sige igitur id, quod praecipue res ipsa Haserit. Calpurnium Macrum credo facturum, et ιte libratore instruat: neque enim prouinciae istac his artificibus carerat.
De Libere natis expostis, tu seruitute Mucatis,
Magna, Domine, ct ad totam prouinciam perti
neas quaestio est de conditione & alimentisa eorum, quos Vocant Θρ πτου . In qua ego, auditis consti
500쪽
constitutionibus principum, quia nihil inueniebam aut proprium, aut Vniuersite, quod ad Bittiynos serretur, consilendum te existimavi, quid obseruari velles. Neque enim putaui, posse me in eo, quod auctoritatem tuam posceret, exemplis este contentum. Recitabatur autem apud me edictum, quod diceba- 3tur diui Augusti, ad Anniam pertinens: recitatae &epistolae divi Vespasiani ad Lacedaemonios & diui Titi ad eosdem, dein ad Achaeos: & Domitiani ad Avidium Nigrinum & Armenium Brocchum, pro-cim les, iteua ad Lacedaemonios : quae ideo tibi non misi, quia & parum emendata, & quaedam non certae sidei videbantur, re quia vera & emendata in scriniis tuis esse credebam.
PLINIO S. a Gu sis ista, quae pertinet ad eos, qui liberi nati xpositi, de uide I9blati a quibusdam, trinser- . vitute educati fiunt, saepe tractata es : nec quidquam invenitur in commentariis eorum principum,
qui ante me fuerunt, quod ad omnes prouincias sit constitutum. Epipolae sane sint Domitiani ad Aui- adium Nigrinum, V Armcnium Brocchum, quae fortasse debeant obseruari: sed inter cas prouincias, de quibus rescripsit, vin es Bithynia : 27 ideo nee adsertionem denegandam iis, qui ex crusmodi caussa in lias
Qui ἔκειτο Iegunt l. e. exposi- tr aauit, ct ipsum Traianum tia, idem genus dicunr, alio sub λur docuit, Vir luminus Cor- respectu. Caeterum totuinhoe nelius Bynhershoech de iure argumentum elegantia qua soloe ..cidendi liberus c. 9 p. zi3 sqq.