C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

rore hominum, aut criminibus maiestatis, reuerena tiam nomini meo adquiri. Omissa ergo ea qua sione, quam non admitterem, etiamsi exemplis aditinaretur, ratio totius operis est ecti sub cura tua Cocceiano Dioni excutiatur, cum ta utilitas ciuitatis exigat, nec aut recuset Dion, aut debeat recusare.

LXXXVII. LXXXIV C. PLINIUS TRAIANO

IMP. S. Meensium libellum supplicem mittit.

Rogatus, Domine, a Nicensibus publice per ea, quae mihi ιχ sunt & debent esse sanctissima, id

est, per aeternitatem tuam salutemque, ut preces suas ad te perferrem, fas non putaui negare: acce

ptumque ab his libellum, huic epistolae iii d.

LXXXVIIL TRAIANUS PLINIO S.

Nicensibus, qui intesatorum ciuium fluorum concessam vindicationem bonorum a diuo Auguso ad mant, debebis vacare, contractis omnibus pers nis ad idem negotium pertinentibus, adhibitis Uirdio Gemellino, ta Dinnicho, liberto meo, procuratori bus , , aestinatis etiam iis, quae contra dicuntur, quod ostimum credideritis, saluatis.

LXXXIX.

a Dioni excutiatur

Non hoc vult, puto, a Dioneratio excutiatur, ut, audita tibi putarem h. e. a te : sed excuti

sub Plinii cura rationem Dionis, in ipsius gratiam, ideo certe, Vt deinde adsignari opus reip. pos set. Haec aperta, nisi forte Vela, aliquem, qui debet reipublieae, ipstim suas rationes eri intere, non excutiendas dare aliis. Neque constructio habet clim- cultatem. Quidni enim diceret Dion, Excutite inibi vati nem meam y Quidam libri Oeceiani Dionis, quod dubitationem non haberet, ted obscuriusculum fit propter alterus ge nitiuos totius oreris effecti.

512쪽

Traiano natalem diem gram tin.

Opto, Domine, & hunc natalem, & plurimos

alios, quam felicissimos agas: aeternaqire laude florentem virtutis tuae gloriam, incolumis & sortis, aliis super alia operibus augeas.

XC. TRAIANUS PLINIO S.

Agnosco vota tua, mi Secunde carissime, quibus . precaris, ut plurimos felicissimos natales, forente satu reipub. rae agam.

XCI. C. PLINI US TRAIANO IMP. S.

De aqua in Sinopensem coloniam perducenda considit.

Sinopentes, Domine, aqua deficiuntur; quae videtur & bona ct copiola ab sextodeclino milliario posse perduci. Est tamen statim ab capite paullo amplius mille passibus locus suspectiis & mollis; quem ego interim explorari modico impendio iussi, an recipere & sustinere opus possit. Pecunia, curantibus nobis, contracta, non deerit, si tu, Domine, hoc genus operis & salubritati & amoenitati valde sitientis coloniae indulseris.

XCII. TRAIANUS PLINIO S. Vt coepisi, Secunde carissime, explora diligenter, an locus ille, quem suspectuin habes, Iustinere

opus

or, i recipere- opus Aquae fuerint opera, totis libris eκpli-- catum a Fabretto, ct docet eum ductum, quae quanta' m' suo Frontino Polenus.

513쪽

sem, si modo ty viribus fluis ipsa id adsequi potes,

quum plurimum ea res s salubritati I voluptati eius collatura sit.. XCIII. C. PLINIUS TRAIANO IMΡ. S

Libellari Amisenorum mittit Trada .

Amisenorum ciuitas & libera & foederata beneficio indulgentiae tuae legibus suis utitur: in hac datuin mihi publice libellum, ad eranos pertinentem, his literis subieci, ut tu, Domine, dispiceres, ruid & quatenus aut permittendum aut prohibenum putares.

XCIV. TRAIANUS PLINIO S.

Amisenos, quorum libellam epipolae tuae iunxeras, s legibus istorum, quibus de incis foederis υ-tuntur, concessum est eranos habere, possumus, quominus habeant, non impedire, eo facilius, si tali collatione, non ad turbas s illicitos coetus f sed J ad

. Austinendam tenuiorum inopiam utuntur. In caeten ad evanos) Ne de eon

uitrantium ex symbolis conuentibus, qui ipsi sunt erant, intelligamus. obstat Traiani r sponsio. Intelligitur ergo illa collatio, qua necemtatibus egentium subueniebatur r cuius rei caussa quaedam etiam collegia fuisse, & statos conuentus, leges item S iudicia. ut habent no- die die Fenev - eassen, ImitUm-casM satis apparet ex his, quae Is Casaubonus eum ad Athenaeum pluribus locis obseruauit, tum disputauit copiose ad Theophrasti characterem αυθαδmes p. m. 28O sqq. Vbi neque hune locum praetermittit. Caeterum hanc tanquam ἐταμοίαν & s

dalitatem Romanis suspeictam &vetitam fuisse, vel hoc ipso loco discimus. Vid. supra e P. 43- ct infra ep. 97, 7

514쪽

EO s T. XCV. XCVI. 493ris rivitatibus, quae nostro iure obstrictae fiunt, res huiusmodi prohibenda es.

XCV. C. PLINIVS TRAIANO IMP.

Suetonio ius trium liberorum a principe perit.

Suetonium Tranquillum, probissim uin, honesti L

iquiuiin, eruditissimum virum, & mores eius sequutus iv studia, lainpridem, Domine, in contubernium adsumsi 3 tantoque magis diligere coepi, quanto hunc propius inspexi. Huic ius trium liberorum a necessariuin faciunt duae caustae. Nam ct iudicia amicorum promeretur, & parum felix matrimonium expertus est : impetrandumque a bonitate tua per nos habet, quod illi fortunae malignitas denega- uit. Scio, Domine, quantum beneficium petam. 3Sed peto a te, cuius in omnibus desideriis meis ple- nisi imam indulgentiam experior. Potes autem colligere, quantopere cupiam, quod non rogarem absens, si mediocriter cuperem.

XCVI. TRAIANUS PLINIO S.

Quam parce haec bcneficia tribuam, utique, mi Secunde carissone, haeret tibi, quum etiam in yenatu ad mare Ioleam, non excessisse me numorum, quem apud amplissimum ordiu vi suffecturum mihi

profes

, a ius reium liberor.

Vid. ad io, a. ubi pro se petit. 4t. ad 7, 6, a.

heredem illum scribunt. Prodest autem in primis ius illud in adeundis hereditatibus V. G. Pauli. Rec. Sent. q,9 Latiua tu genua, ius 2uiritium consecuta, ter pepererat, ad legitimam filii hereditatem admittitur.

tione Io. de Tridino & Iuniae reposuit Longolius. Quod peto, reliqui.

Diuitiasti Goos s

515쪽

C. PLINII L I B. X.

ofessus sum : μο tamen desideris subscripsi; NAt scia J dedisse me ius trium liberorum Suetoneta

Tranquisio ea coisilioue, qua adsueui, referri incommcmarios meos tuor.

XCVII. C. PLINIUS TRAIANO

IMP. S.

De Christianorum νebus accurate poscribit.

Solemne est mihi, Domine, omnia, de quibus du

bito, ad te referre. Quis enim potest melius vel cunetitionem meam regere, vel ignorantiam instruere 3 Cognitionibus de Cliristianis interfui nunquam: ideo

Cum enim per illam fictionem

iuris vis ipsa legum tam neces sariarum , quibus incitarentur homines, Ut prolem vellent tollere, imminueretur : boni imperatores parcissimi erant merito in eo iure tribuendo. Itaque professus erat Traianus, se ultra certum numerum ciuium eo beneficio non esse adfecturum. Haec etiam caussa est, cur referri in commentarios s

os iubet, si quid cui tribuit. υt sicins J Possunt haec ver-ha abesse, & absunt a bonis libris di sed cum in simillima re

occurrant deinde ep. IO6, non ausim delere.

hanc epistolam commentariis iustis illustrarunt viri docti, quos magno numero laudat Fa-hricius P. L. 2, 22, P. q78. Caeterorum obieritatis vlus, multa

de sua penu praeclara addidit iv. Boetimurus in dissertationibus iuris eccles antiqui ad has epistolas Lips I7II.8 editas. NOS instituto nostro hie egrediendi

caussam habemus nullam. Illud inodo monemus , laudari hanc epistolam, ' hoc rescriptum Traiam, iam a Terrulliano apolog. c. a his verbis, minius Seexndas exin prouineiam regeret , damnatis quibasdam Christianis, qaibusdam gradu putris. ipsa tamen matritudine pertina batus , quid de caetero ageret, con-Dluit Traianum tune Imperatorem sie leg. vid. pro tune riai. IN P allegans praeter obstinati Nem non sacri*andi, nihil aliud se iasicramentis eorum comperisse, qnam coetus antelucanos Meanendam Christo Ct Deo, ad confoedera Mam disciplinais ς ε inieidium, fraudem, perfidiam, caetera scelera prohibenter forte leg. prohibentem, nempe dis plinam ne Traianus reseri et, hoc genus conquirendos quidem rion esse, oblatos vera puniri vo

tere.

516쪽

EPI a T. XCVII.

ideo nescio quid & quatenus aut puniri soleat, aut quaeri. Nec mediocriter haesitaui, sitne aliquod diL

crimen aetatum, an quamlibet teneri nihil a robustioribus differant 3 deturne poenitentiae Venia, an

ei, qui omnino Christianus suit, desisse non prosit 3

nomen ipsum, etiamsi flagitiis careat, an flagitia cohaerentia nomini, puniantur 3 Interim in iis, qui ad me tanquam Christiani deserebantur, hunc sum sequutus modum. Interrogaui ipsos, dii essent Chri- 3 riauit confitentes iterum ac tertio nterrogaui, sup- piscium minatus: perseuerantes duci iussi. Nequeeni indubitabam, qualecunque esset, quod fiterentur, pervicaciam certe, & inflexibilem obsinationem debere puniri. Fuerunt alii similis amentiae : quos, 4 quia ciues Romani erant, adnotaui in urbem remittendos. Mox ipso tractatu, ut fieri solet, diffundente se crimine, plures specics inciderunt. Propositui sest libellus sne auctore, multorum nomina continens, qui negarent se esse Christianos, aut fuisse, quum, praeeunte me, deos appellarent, & imagini tuae, quam propter lioe iusseram cum simulacris numinum adserri, thure ac Vino silpplicarent, prae

terea maledicerent Cluisto: quorum nihil cogi posse dicuntur, qui sunt reuera Christiani. Ergo dimit

tendos η quia ciuer Ro. erant

In quos animaduerti non temere in prouincia posset. Vid. ad IO, 82, 3.

s imagini tuae ) Igitur in

prouincia eum honorem Imperatori habuit Plinius, quem non admissum Romae ab eo praedi- eat Paneg. Sa,S Non apud genium famn ιonitati tuae gratiaoui, sd apud numen Iouis optimi maximi pateris. Vid. Minuc.

nuc. Fel. 28, s Si quis infirmior, malo pressus V victus, Christiannui se negasset fauebamus ei Io-quitur de statu suo ante suso Ptam

517쪽

'. ν

C. PLINII L I B. X. 6 tendos putaui. Alii ab indice nominati, esse se Christianos dixerunt, & mox negauerunt: fissis quidem, sed desisse, quidam ante triennium, quidam ante plures annos, non nemo etiam ante viginti quoque. Omnes & imaginem tuam, deorunaqtie simulacra venerati sunt. ii & Christo maledixerunt. 7 Adfirmabant autem, hanc suisse summam vel culpae suae, vel erroris, quod essent loliti stato die ante lucem conuenire: carmenque Clarisio, quasi Deo, dicere secum inuiqem : seque sacramento non in sc Ius aliquod obstringere, sed ne furta, ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem sellerent, ne depositum appellati abnegarent: quibus peractis moTemptam religionem Christianam

quas eierato nomine, iam omnia facta sua illa negatione purgasset. 7 carmenglie in Non omnino metro adstrictuin, sed formu- Iam conceptorum Verborum &c. Res enim hodie nota e Lexicis.

habere debeat hoc argumentum pro fide Ante-Nicaena contra Atianos; ponendum est, Christianos ipsos Deum vocasse Christum, non adiecisse hoc quasi Deo Plinium. Dei enim appellatio multo, quod constat, apud gentiles patet latius, ct longe humilioris fastigii naturas com prehendit. acramento Cum mature

sacramenti voce uterentur de ritibus suis & dogmatis Christiani

quae diligenter occultarent; ea l=0rro Vox in quantum ad nilitare itis iurandum refertur, ad

coniurationem trahi ab ignaris posset; cum porro de sanguine Christi Dei & hominis inter sacramenta ad labito, aliquid ta

men emanaret: mirum non est

profecto, illis in mentem venisse aliquem Catilinam, de quo Sallustius c. 22. Cum ad ius iuvaridum populares sceleris sui adigeret, humani corporis sanguinem, vino permixtum, in pateris circumtulisse; inde cum post exserationem omnes degusianusent, μα-ti in solemnibus saeris feri consueuit &c. mirum non est, in Thyestearum illos epulariam suspicionem vocatos esse. His suspicionibus opponitur deinde .eibus promisinus innocuas, quem merito ad Agapas Christianorum viri docti referunt. Coena nostra, inquit Tertuli. spol. e. 39 de nomine rationem fui

flendit: id vocatur, quod dilectio penes Graecos est 'c. Uid quos hie laudat doctissimus Haver

betae

518쪽

EPIs T. XCVII.

rem sibi discedendi Disse, rursusque coeundi ad capiendum cibum, proinissetium tamen, ct innoxium: quod ipsum lacere desisse post edictum me. tam , quo secundum mandata tua hetaerias esse vetueram. Quo magis necestarium credidi, ex dua-8hus ancillis, quae.ministrae dicebantur, quid esset veri & per tormenta quaerere. Sed nihil aliud in Ueni, quam superstitionem prauam ct immodicam, ideoque, dilata cognitione, ad considendum te decurri. Vita est enim mihi tes digna consulta- 9tione, maxime propter periclitantium numerum. Multi enim omnis aetatis, omnis ordinis, utriusque sexus etiam, vocantur in periculum, d vocabuntur. Neque enim ciuitates tantum, sed vicos

etiam atque agros superstitionis istius contagio peruagata est: quae videtur sisti & corrigi posse. Cer- Iote satis constat, prope iam desolata templa coepisse celebrari, ct sacra solemnia diu internusta repeti: passimque venire victimas, quarum adhuc rarissimus enator inueniebatur. Ex quo facile est opinari, quae turba hominum emendari possit, si fiat poenitentiae locus.

XCVIII.

Metreia,n Vid. supra ad I 43, ct eκ ICtorum libris Byn-kersh. obseruati. I, I6. & de religione peregrina diff. a P. asς sqq. Bacchanalia sua recora

veteris ecclesiae. Cum alioqui non liceret sermos interrogare in caput domini; haec dabantur Romani. His senile lex in hac quidem caussa non quiddam metuebant. valuit.

519쪽

498 C. Ρ L I N II L I B. X. XCVIII. TRAIANVS PLINIO S. Actum quem debuisi, mi Secunde, in excutiendis care is eorum, qui Chrisiani ad te delati

fuerant, sequutus es. Neque enim in uniuersum

aliquid, quod quasi certam formam haseat, cona Ilitui potest. Conquirendi non sunt: si deferantur G arguantur , puniendi sunt: ira tamen , Ut . qui negauerit se Christianum esse, idque re ipsa manifestam fecerit, id est, supplicando diis noseris. quamuis suspectus in praeteritum fuerit, v viam

siti libelli, nullo crimine locum habere debent. pe mi exempli, noc nosri saeculi es.

st aeris de contegenda Amn lavornis pesis ira risura. mastrianortim ciuitas, Domine , & elegans lornata habet inter praecipua opera pulcherrimam, eandemque longissimam, plateam: cuius a latere per spatiuin omne porrigitur nomine quidem flumen, re vero cloaca foedissima: quae sicut turpis N immundissima adspectu, ita pestilens es , 2 odore teterrimo. Quibus ex causiis, non minus salu-

hoc dat innocentiae, ne illa sponte in illos, ut in latrones. fures , sacrilegos , quaeratur ;neque indicare cogamur conicios : hoc statuit in pertinaciam, quam imputat iis, ct legum contemtum , vi acculati, ct confessi, damnentur. Quanto haec moderatiora illo sacrae Inquisitionis iudiciolier mita

520쪽

salubritatis qumn decoris interest , eam contegi :quod itet, ii periniseris; curantibus nobis, ne desit quoque pecunia operi tam magno, quam necessirio.

rionis es, mi Secunde carissime, contegi aquam sam, quae per ciuitatem Amastrianorum suit , s in recta sentbritati obes. Pecunia ne huic operi desis, curaturum te secundum diligentiam tu-

certum habeo.

IM P. S. tu pro salute Traiam dr soluta ta nova nuncupata

eus nuntiat.

Vota, Domine , priorum annorum nuncupata alacres laetique persoluimus, nouaque rursus, curante commilitonum & prouincialium pietate, sulcepimus: precati deos, ut te remque publicam florentem & incolumem ea benignitate seruarent, quam super magnas plurimasque Virtutes, praecipue sanctitate consequi, deorum honore meruisti.

ror Vota mincup. Forte Cellarius rupicabatur, eertante, natali imperii, ut supra ep. 6o Vt-ω certarum pietate. ita am& I . Deorum honore Uidetur excidisse ante Deorum coniuncti ute pietate 'Melius ctio De hac pietate Traia iextra compar tionem est, quisu erga Deos Paneg. c. sa.

ios diem,

SEARCH

MENU NAVIGATION