Colloquiorum Desiderii Erasmi Roterodami familiarum opus aureum. Cum scholiis quibusdam antehac non editis, quae difficiliora passim loca diligenter explicant

241쪽

ΑΕ cu MIRTICA.esset opus, aut colurnis. Ibi perierant aurei centum'; nec eo segnius reditum est ad aleam. Data nova pecunia, mutati carbones Jamque maiore studio res coepta est quam antea :quemadmodum in bello milites, si quid seclis accidit quam vellent, virtute sarciunt. Cum nienses jam aliquot krbu .ispi officina,& exspectaretur scelus aureus, ac ne mica quidem auri est i in vasis, Daui enim M illud omne decoXerat Alcum ista) inventa est alia causatio i, nimirum vitra,quibu Susus fuerat. non suisse temperata sicut o riuir. Erenim ut non ex quovis signo Mereκrim fingitur, ita non quibuslibet vitris conficitor aurum. Quo plus erat impensum, hoc minus libebat desistere. Ph. Sic solent aleatores, quasi non multo satius sit hoc perdere quam torum. La. Sic est. De-jerabat Alcum ista, iunquam sibi sic impositum fuisse: nunc errore deprehenso caetera fore rutissima hoc dispendii magno cum more sarturum sese. Mutaris vltris tertio instaurata est officina. Admonebat Alcum ista rem ses cli ssuccessu fain, si virgini Natri, quae, ut scis, Pa aliis colitur

mitteret aliquot aureos dono : arrem anim i ste sacram, nccabsque lavore numinum rem prospere geri. Id eonsilium vehementer placuit flat bino, holpini pio, ut qui nullum praetermitteret diem quin perageret rem divinam. Suscepit religiosam prosectionem Alcumista, nimirum in proNimum oppidulum, atque illic voltivam pecun am dec id in gane is. Reversus domum, nunciat sibi summam esse spem negotium eX animi sententia succeeurum, adeo divam Virginem vot s suis visam annuere. Ubi multo jam tempore suda tum esser, ac nhmica quidem auri nasceretur usquam, eX-

postulanti Balbino respondit, sibi niti l unquam tale acci-d ste 4n vita, toties artem eΣperto,nec satis posse coniectare quid esset in causa. Cum diu divinatum esset, tandem illud venit in mentem B lbino, num quo die pratermisisset audire sacruin, aut dicere preces horarias, quas vocant: nam nihil succedere his omisss. Ibi impostor, Rem, inquit, acu retigisti. Me miserum i semel atque iterum id admi 1- sum est per oblivionem, & nuper, a proli Xo convivio surgens, oblitus sum dicere salutationem Virginis. Tum Balbinus, Non mirum inquit, si res tanta non succedit. Recipit artifex se pro praetermissis sacris duobus duodecim auditurum, pro unica salutatione decein repositur m Caen Aleumistam prodigum subinde deseci 'et pecunia,

nec suppeterent petendi causae, tandem hanc reclinam commentus est: Rediit domum admodum cΣaniae attis, ac voce

242쪽

ar AL C U.M I S T 1 C A. . . ramentabili, Perii, inquit, funditus, Balbine, perii, actum est de capite meo. Obstupuit Balbinus, D tanti mali causam avebat eognoscere. Suhodorati sunt, inquit, aulici quod egimus, nec aliud eX specto quam ut modi deducar in carcerem. Ad hanc vocem expalluit etiam serio Balbinus. Nam scis Plinius O) apud nos capitale esse, s quis Alcum isticam eXerceat h. ὰκ abi lite Principis permissu . Pergit ille S Non inquit, metuotanno, mortem,utina illa contingat I, metuo quiddam crudelius. insanitie. in Roganti quid hoc esset,Rapiar, inquit, aliquo in turrim : illic Magiam ui- per omnem vitam cosar his laborare quibus non libetr. que .d ipsius An ulla mors est quae non potior esse debeat quMn talis vi. suri 'adsu. ra ' sol res ventilata est consultatione. Balbinus, quoniam qui in scua callebat artem rhetoricam, pulsabat umnes status, si quamistica pa periculum vitari posset. Non potes, inquit inficiari cri- rancobrii men ' Nequaquam, ait ille. Inter regios satellites res spar his, la est,ia habent ar umenta quae dilui non pὀssint. Nec d eapi iii. senes quidem factum poterat ob legem manifestam. Chm, apposita est. multis in medium adductis, nihil videretur firmi prasidii, tandem Alcumista, cui jam opus erat praesenti pecunia,Nos, inquit, Balbine, lentis consiliis agimus,atqui res poscit praesens remedium. Jam arbitror adlaturos qui me abripiant in malam rem. Denique, cum nihil Occurrerer Lalbino, tandem Alcum ista, Nec mihi quidquam occurrit, inquit, neque quidquam superesse video, nisi ut sortiter peream : ni fota te hoc placet, quod unum superest, utiIe magis quam honestum, nisi quod durum est. yelum necessitas. Scis, inquit, hoc hominum genus' avidum esse pecuniae, eoqi facilius corrumpi pota ut fleant. Quamvis durum si illis surciferis dare

quod prosundant, tamen, ut ninc res sunt, nihiI ideo melius. Idem visum est Balbino; ac numeravit aurem toginta, quibus redimeret flentium. Ph Niram Balbini liberalita. rem mihi praedicas. ' La. Imo in re honesta citius den remi eNtudisses ab co quam nummum. Sic prospectum est Alcu mistae, cui nihil erat periculi, nisi quod non haberet quod daret amicae. Ph. Demiror Balbino in tantum nihil esse nasi. La. Hie duntaxat naso carer, in caeteris nasutissimus. Rursum nova pecunia instruitur fornaX, sed praemissa ad Virginem Vatrem precatiuncula, ut coeptis faveret. Jam totus eXierat annus, dum, illo nunc hoc nunc illud caulante,ludiarur opera, & perit impensa. Interiin exstitit casus quidam ridiculus. Pa. Quisnam 'Lax Alcumista furtivam consuetudinem habebat cum uxore cujusdam aulici .maritus, concepta suspicione, coepit hominem observare. Tandem chm illi

243쪽

AL CuMIS TI C Α. 8nunicatum esset, sacrificum esse in cubiculo, prater exspectatibnem redit domum, pulsat ostium. Fb. Quid facturus hominit La. Quid Z nihil suave , aut occisurus erat aut exsecturus. Ubi maritus instans minitaretur, se vi est racturum ostium ni aperiret uxor, magnopere trepidatum est, circumspicitur praesentaneum aliquod consilium : nec erat

aliud quam quod ipsa dabat res. Abjecit tunicam, ac per fenestram angustam dejecit sese non absque periculo, nec sane rulnere, ac fugit. Scis tales fabulas illico spargi. Itaque permanavit L ad Balbinum. Neque id sore non divinarat

artifex. Ph. Hic itaque medius tenetur. La. Imo felicitis elapsus est hinc quam a cubiculo. Audi technam hominis. Nihil expostulabat Balbinus, sed nubilo vultu satis indicabat se non ignorare quod vulgo serebatur. Noverat ille Balbi nun esse virum pium, in nonnullis pene di Xerim superstitiosum. Et qui tales sunt in quamvis magno peccato facile condonant supplici. Itaque data bpera injicit menisonem de successu negotii, queritans non perinde succedere ut solet, aut vellet: addebat se vehementer mirari quid esset in causa. Ibi per occasionem commotus Balbinus,

qui alioqui videbatur destinasse flentium. erat qui facile Commoveretur , Non est , inquit, obseurum quid obstet peccata obstant quo minus succedat quod puris pure tractari convenit. Ad hanc vocem artiseX procubuit in genua, subinde tundens pectus, vultu voceque lacrymabili, Verissimum, inquit, dixisti,Balbine,peccata, peccata,iRquit,

obstant , sed mea peccata, non tua .: non enim pudebit me turpitudinem meam apud te,velut apud Sacerdotem sancti Dsmum, confiteri. Vicerat me camis infirmitas, pertraXerat me Satanas in laqueos suos. Et, o me miserum . e sacrifico factus sum adulter. Non tamen omnino periit hoc munus

quod misimus Virgini matri. Perieram centi exitio ni illa succurrillat. Jam maritus effringebat fores, senestra erazaretior quam ut possem elabit in tam praesentaneo periculo venit in mentem sanctissimae Virginis, procidi in genua, obtestatus sum, si gratum suisset munus, ut opitular tur. Nec mora, repeto senestram sic enim urgebat necem-tas)ia satis amplam reperi ad etagium. Ph. Credidit dia Balbinust La. Credidit Z imo etiam Ignovit admonuit reli me, ne se praeberet ingratum beatissimae Virgini. Numerata est rursus pecunia danti fidem se posthac rem sacram pure tractaturum. Ph. Quis tandem finisi La. Perlonga est sabula, sed ego paucis absobam. Cum ejusinodi

244쪽

Exoni vi, sive spectrum, Impostorum technas detetit, qui mediatiso semplicibus illudunt, fluenter apparitiones daemonum re anima. νωα, υoe sque divinas. Polus fuit author rumoris, spectrum

cuiuspiam infundis suis mis re eiulantis: c uentia aIta an indise media jam taee draeonem in eaero; quod i m aliis etiam pessuasi re Fauno Sacerdoti parocto villae oletnae facile fu i det Me, siue νei certitudinem experiatur. aut annuit, re exoreismum parat. Polus eonstendis equum nitrum, Quem iactat, er variis dolis eredulum Faunum aliosque, viros parum nasutos, fallit egregie.

m. uid est bonae rei quδd tecum rides tam suaviter, quas thesaurum nactus M' An. Non procul abe γέ--rat a scopo tua divinatio. D. At non imparties sodali quicquid istuc est boni An. Imo jamdudum optabam mihi dari quempiam in cuius sinum effunderem hoc meum gaudium. n. Age igitur, imparti. An. Audivi mota sabu Iam lepidissimam, quam iures esse comicum figmentum,nisi

mihi locus, personat, totaque res esset tam nota quam tu notus es mihi. n. Audire gestio. An. Nostine Polum Fauni generum Th. Naxi . Aη. Is est M author M actor hujus fabulae. n. Facile erediderim. Nam ille vel absque persona polsit quamvis agere fabulam. An. Sic est. Nosti, opinor,&Praedium quod habet non ita procul 1 Londino. D. PhylNon semel illic compotavimus. An. Agnoscis igitur viam utrinque arboribus pari digestis intervallo septam. D. Ad Iaevam aedium partem, altero serε balistae iactu. An. Τenes. Alterum viae latus habet alveum siccum, dumis ac vepribus obsitum: e ponticulo iter est in pertam planitiem. n. Nemini. An. Jampridem y3gabatur rumor ac fabula per ejus loci rusticos, juxta ponticulum hune obversari spectrum quoddam, cujus subinde exaudirentur miserandi ejulatus. Suspicabantur animam esse cujuspiam quae diris cruciat,bus torveretur. D. Quis author erat istius rumoris i sη. Quis nisi Polust Hoc prooemium praestruxerat suae fabulae.

n. Quid isti venit in mentem ut ista confingeret i Ast. Nescio, nisi quia se est hominis ingenium ; gaudet hujusmo. di commentis iudere stultitiam populi. Dicam quid nuper designarit hujus generis. Simul equitabamus aliquam.

multi Richmondam. inter quos erant quos tu diceres cor datos homines. Coelum erat mire serenum,noc ulla usquam

nubeeula sitfluscatum. Ibi Polla intentis in coelum oculiS fgnavit

245쪽

Siοι Splle T Ru M. signavit totam faciem ac Papulas imagine Crucis, ia vultu ad stuporem composito, ita secum, Deum immortalem l quid ego videol Rogant;bus qui proxime equitabant,quid videret; rursus obsignans se majore cruce, Avertar, inqui elementissimus Deus hoc ostentum. Cum instarent avidi tale cognoscendi, ille defixis in coelum oculis, ac digito commonstrans coeli locum, Nonne, inquit, videtis illic imm nem draconem, igneis armatum cornibus, cauda in circulum retorta 8 Cam negarant se videre, atque ille jussisset oculos intenderent, ac Iocum subindε commonstraret tandem unus quispiam, n - videretur parum oculatus, affr-mavit se quoque xidere. Hunc imitatus est unus item atque alter: pudebat enim non videre quod tam esset perspicuum. Quid multist Intra triduum rumor hic totam Angliam Pervaserat, tale portentum apparuisse. Nirum autem quantum fama popularis addidit sabulae. Nec deerant qui quid sbi vellet ostentum interpretarentur serio. Η rum stultitia ille qui commentus suerat argumentum magna cum voluptate fruebatur. D. Agnosco hominis in Θnium. Sed redi ad spectrum. An. Interea commodum divertit ad Polum Faunus quidam sacerdos . ex eorum gernere quibus non satis est appellari Latine ca) Regulares,nisi Graece cognomen idem accinatur, parochus vici illic alicunde vicini. Is sibi non vulgariter videbatur sapere, pr sertim in rebus sacris. .Intelligo ; repertus est actor fabulae. . Super coenam ortus est sermo de rumore spectri. Cum Polus sentiret Fauno rumorem hunc non sollim auditum esse, verum etiam creditum, coepit hominem obtestari vir doctus ac pius succurreret animulae tam dira patienti: M, Si quid dubitas, inquit, explora rem, obambula ad decimam iuXta Ponticulum illum, ia audies miserum eiulatum: adjunge tibi quem voles comitem ita M tutior audies M certius. N. Quid deinde Aa. Coena peracta Polus ex more

abit venatum, aut aucuparum. Faunos obambulans Cum

jam tenebrae sustulissent certum de rebus judicium, tam audit miserandos gemitus. Hoc Polus artifex mire eiungebat, abditus illic in vepreto, adhibita ad id olla fictili, quo vox e cavo reddita lugubrius quiddam sonaret. D. Hate fabulas ut video: vincit h) Phasma Menandri. An. Magis isthue dices si totam audieris Faunus domum is recepit, 'narrare cupiens quid audisset. Polus alia via compendiaria jam anteverterat. Ibi Faunus narrat Pol quod erat actum, is aliquid etiam affuit, quo res esset a Ma Ludit: alia

ei non dim tur 1 regulas sed a nebe

da quam Umeant. Nam caeton aliis quando est certus cibi . potusve mori

men est sata. Ia,in qua Puella potieba

tur amatore,

ficta appari time deae, eui fiebanu

ac mo

246쪽

ExoR CIs Mus admirabilior. N. Poterat interim Polus tenere risum

M. Illene 'VuItum habet in manu . . dixisses rem serio agi. Tandem Faunus, vehementer obtestante Polo, sustepit negotium eXOrcismi, ac totam eam noctem agit insomnem, dum despicit quibus modis rem aggrederetur tuto: nam sibi quoque misere metuebat. Primum itaque congesti sunt exorcismi emcacissim, k additi novi nonnuIIi per viscera Beatae Μariaς, per ossa beatae Werensridae. Deinde delectus est locus in planitie vici na vepreto, unde vox exaudiebatur: circumductus est circulus satis amplus, qui crebrat haberet

cruces, Variasque notula S. Haec omnia peragebantur verbis conceptis. Adhibitum est vas ingens plenum aquae consecratae. Addita est in collum sacra stola, quam vocant, unde

pendebat initium Evangelii secundtim Joannem. In Iocu- Iis habebat cerulam, a Romano Pontifice quotannis consecrari solitam, quae vulgo dicitur Agnus Dei. His armis olim se muniebant adversus noxios daemones pritis quam illis Francisci cuculla coepit esse formidabilis. Haec omnia proin curata sunt, ne, si spiritus maIus esset, impetum saceret in exorcistam. Nec tamen ausus est se solum huic circulo committere 3 sed decretum est adhibendum esse sacerdotem alterum. Ibi Polus metuens ne, si nasutior adjunctus fuisset, proderetur fabulae mysterium, adjungit parochum quen dam eri vicinia, cui rem totam aperit; sic enim postulabat actio fabulae: ia erat is qui a tali ludo non ablIorreret. PO- stridie rebus omnibus rite praeparatis, sub horam decimam Famus eum parocho circulum ingreditur. Potu qui praecesserat, e vepreto gemi miserabiliter. Faunus auspicatur exorcisum. Interim Polus clam per tenebras subducit se in villam proXimam: illinc adducit aliam personam fabulae; nec enim poterat niti per multos agi. Th. Quid faciunt tAn. Conscendunt equos nigros, ignem occultum secum s runt. Ubi non procul abessent a circulo ignem ostentant,

quo metu Faunum abigerent e circulo. D. Quantum opera

sumpsit Polus ille ut sallereti An. Sic est homo. Verum ea res propemodum pessime cesserat illis. D. Qui sic t An. Nam equi subito prolato igne constemati, partim abfuit quin & se praecipitarent ia sessores. Habes primum actum fabulae. Ubi redditum est in colloquium, Polus, 'elut igna.

rus omnium, rogat quid esset actum. . , Ibi Faunus narrat s- bi conspectos . duos teterrimos cacodaemones, in nigris equis, oculi igneis, ac naribus spirantes ignem, qui . tentassent ingredi virculum, vertiae essicacibus verbis abactos

247쪽

n malam rem. His rebus eum accrevisset animus Faunosostero die summo cum apparatu rediit in eirculum e cumque

tu multis obtestationibus provocasset spectium, Polus rurus eum collega sus procul ostendit sese ex equis atris hor endo fremitu, quasi cuperent irrumpere in circulum. N. QihiΙ habeb1nt lenis Aη. Nihil; nam id male cesse- at. Sed audi aliud commentum. Dueebant longum funem: to leviter per humum tracto, dum hine atque hine uterque se proripit, νelut abacti exorcismis Fauni, sacerdotem utrumque, una cum vase quod habebant aquae sacrae dIenum,

provolvunt in terram. . Ii. Hoc praemii tulit pro tua. acti

one parochus Aε. Tulit, R tamen maluit hoe perpeti quam deserere coeptam sabulam. His ita testis, ubi reditum est ad eolloquium, depraedicat apud Polum Faunus quanto isset in periculo. & quam sortiter utrumque cacodaemonGnsuis verbis profligasset: jamque certam eoneeperat fiduciam, nullum esse tam noxium aut impudentem daemonem

qui posset in circulum irrumpere. N. Faunus ille non multum abest a lituo. Aη. Nihil aὀbue audisti. Hueusque pro gressa sabula, commodum supervenit Poli gener, nam ejas filiam duxerat natu maximam juvenis, ut scis, ingenio mi re festivo. 'D. Scio, nec abhorrens ab hujusmodi jocis. An. Abhorrens Nullum ille sa) vadimonium non dese- a Id est, rem retet, si talis vel spectanda, vel agenda esset fabula. Huies

eer rem omnem denarrat, atque illi ὀelegat partes, ut Animamaxat. Sumit ornatum, ac lubens convolvit se linteo, quem admodum apud nos solent laneta: habed prunam vivam intesta, quae per linteum reddebat speciem incendii. Sub noctem itum est ad locum ubi haec agebatur fabula. Audiuntur miri gemitus. Faunus expedit exercismos omnes. Tandem procul inter vepretum ostendit sese Anima, subinde ostentans ignem, ae miserὸ suspirans. Hane cum Faunus o testaretur ut eloqueretur quisnam esset, subitd prosiliit e v preto Polus ornatu cacodaemonis, fictoque fremitu, Nihil, ininquit, tibi juris est in hane animim; mea est: ac subinde rocurrit usque ad oram circuli, velut impetum facturus in exorcistam; m4ique velut submotus verbis exorcismi R vi bovi aquae sacrae, quam illi multam asperit, retrocessit. Tandem hat animam, abicto , paedagogo daemone, nascitur dialogismus. Fauni nec ab ea cum 2nima, Percontanti R obtestanti respondit se esse ani- discedebatiuuae hominis Christiani Rogata quo nomine Voc retur, phitiem l respondit, Faunus. Faunust inquit, . idem mihi nomen est. . at

248쪽

ut Faunus Faunum liberaret. Chm Faunus multa phremtaretur, ne diutina consabulatio proderet sucum, subducebat sese Anima, negans sibi fas esse diutius colloqui, quod tempus urgeret quo cogeretur abire quo libεret damoni: pollicita tamen est sese postridie redituram hora qua las. Qui pro- esset. Rursus convenitur m aedibus Poli,qui choragus erat ducit ac re- sabulat. Ibi denarrat exorcista quid esset gestum, non- otiis ζbun nulla etiam admentiens, quae sbi tamen persuadebat esse lquasi pras vera. Adeo favebat negotio quod agebatur. Iam hoc com. lius fabule. pertum erat, scilicet, animam esse Christianam, quae sub

inclementissimo daemone diris cruciatibus vexaretur. Huc omnis conatus intenditur. Veris in exorcismo proNimo

ridiculum quiddam accidit. D. Obsecro, quidnam An. Clim Faunus evocasset Animam, Polus qui daemonem age-hat prorsus M assiliit quasi intra circulum irrupturus ; cumque contra Faunus pugnaret evorcismis, multamque vim aquae aspergeret, tandem exclamat daemon, se ne pili qui-- dem facere ista omnia. Rem, inquit, habuisti cum puella, mei juris es. Id clim Polus joco diceret. tamen sorte sortuna verum dixisse visus est ; nam exorcista libe dicto tactus, illico recepit se in centrum cIrtuli, ge nescio quid immunsavit in au n parocho. 1d Polus sentiens, recepit sese, ne quid audiret quod audire fas non esset. 1 F. Sane Polus religiosum ac verecundum agebat daemonem. An. Sic est. Reprehendi poterat actio, quod parum meminitIet decori exaudivit tamen parochi vocem indicentis satisfactionem. N. Quam Τ An. iat ter diceret gloriosum Psalinum septuaagesimum octavum, Dem venerunt gentes. Ex hoc con cla-hat illum ter habuisse rem eadem nocte. n. Hoc sane regi laris ille praeter regulam. M. Homines sunt, & lapsus erat humanus. Th. Perge ; quid deinde factum λ An Jam Faunus serocior redit ad oram circuli, k ultro provocat daemonem. At ille jam timidior refugiebar, Fefellisti me,inquiens; s sapuissem, non monuissem te. Persuasum est hoc multis, quae semel sacerdoti consessus se, prorsus abolita esse e meis moria daemonis ne misit opprobare. Th. Jocum plane ridi- Culum narras. An. Sed ut aliquando finiam fabulam , diebus aliquot hunc in modum colloquium habitum est cum Anima. summa huc evasit: Roganti exorcistae, num qua via posset

cruciatu liberati; respondit illa, posse, si pecunia, quam . reliquisset fraude partam, restitueretur. Ibi Faunus, Quid, inquit, si per bonos virus dispensaretur in pios usus t Reas adit R hoe profuturam. Hic exhilaratus eX cista, sam

249쪽

xit ingcntem i, quod illi erat bonum atque Commodum.Indicavit u locum, sed procu I dissitum, ubi thesaurus hic dcfossus esset. Prascripsit in quos usus vcllet imi ηndi. Th. In quosl An. Ut tres susciperent peregrinationem, quorum unus adiret limina Petri, alter iret salutatum Jacobum Compostcllanum , tertius oscularetur pectinem Jesu. qui est Treviris. Deinde per aliquot monastcria magna via psalteriorum ac missarum perageretur. Quod superesset, ipse pro suo arbitratu dispensaret Jam totiis erat in thesauro Fauni animus 3 illum toto pectore devotarat. h. vulgaris morbus est, quanquam hoc nomine peculiariter male audiunt sacerdotes. An. ubi nihil estet omissum quod ad

pecuniae negotium pertineret, eXorcista, submonitus a Polo, coepit Animam de curiosis artibus percontari de alcumisica, dbque magia. Et ad haec Anima quadam respondit pro temPore, caeterum pollicita se plura indicaturam simul atque illius apera liberata sui stet a padagogo damone. Sit' hic. si videtur. tertius sabulae actus. In quarto Faunus coepit ubique serio praedicare rem prodigiosam . nihil aliud crepare in colloquiis, in conviviis, polliccri monastellis magnifica quaedam ; ia omnino nihil i m humile loquebatur. Adiit locum, reperit signa. Non ausus tamen est effodere thesaurum, quoa Anima injecisset scrupuluin, ingenti periculo facturum, si prius quam essent peractae inissae thesaurus attingeretur. Jam multis nasutioribus subolebat Tu- cus. Clim tamen ille nusquam non depraedicaret suam stul- λtitiam, clam admonitus est ab amicis, prasertim ab Abbate suo ne qui hactenus habitus esset vir prudens nunc diversum de se specimendaret omnibus. Ille tamin nullius OrMione potuit commoveri, quo miniis crederet rem esse s riam : adeoque penitus hari imaginatio occupavit animum

hominis, vi praeter spectra L malos genios nihil somniarer, nihil Ioqucretur. Abierat mentis habitus in spiam faciem , quae sic pallebat, sic erat eXtcnuata, sc dejecta, ut larvam ' esse diceres. non hominem. Quid multis minimum ab rat a vera' dementia, ni celeri remedio succursum suisset. Th. Nimirum hic erit extremus actus fabulae. Mn. Eum tibi reddam. Polus Κ hujus gener hujusmodi techna I. commenti sunt Effinxerunt epistolam rarieliteris descriptam ; idque non in chartis vulgaribus, sed in his in quibus aurificcs re, ponunt bracteas auri. subrubentibus, ut laes, luto Epistolae

250쪽

2I6 ALCMMISTICA.no liberatori μο optimos a lxtem aeterram. Non est mi Faune,curre diutilis in hoc negorio maceres ', respexit Deus animi tui piam υoluntatem, o iuius merito me t iberavit a DII liciis: αρ nune feliciter a. inter angelos. Te manet locus apud divum AHAstinum qui proximin est Apsolorum choro. Ubi veneris ad os,

agam tibi gratias coram. Interim cura ut viυm suaviter. Da rvm e caelo e vreo, Idibus Serrembribuου, Anno millesimo quadringentesimo nonagesmo octavo,sub sigilla annuli mei. Hac epistola clam posita est in aliari ubi sacturus erat rem divinam Faunus. Ea peracta subornatus est qui eum submoneret de re, quasi casu deprehensa. Nunc eam circumfert epistolam,ia ostentat ceu rem sacram, nihilque credit certius quam . eam e coelo perlatam ab antem. ID. Istud non est liberasse hominem in simia, sed mutasse insaniae genus. An. Sic est profecto, nisi quod nunc insanit suavius. Th. Antehac non soleo multum tribuere sabulis quae vulgo seruntur de spectris, sed posthac multo minus tribuam e suspicor enim ab hominibus

credulis uni s libus multa pro veris prodita, lireris, quae simili artificio sunt adsimulata. Aii. Ego pleraque hujus

generis esse credo.

Alaumistica sendit GI rium senis alioqui prudentis qui in hane araeminsanivit, deceptus is Sacerdote per duplicem biam h0us arti , Lo,it xionem . Curiationem. Longarione antem egregie Iouit fenere Falbin, inum. causat in cx ia carbones, Mura. Virginι Beatae mit . iantiari dono aurei, ut suis illa faveret caeptis. Aulici quidam,subodorat. Baia

haoum hanc illicitam Artem exercerae, corrumiuntur munerιιns. Di mittitur tandrari Ictimista, numerato viatico.

au tenui. Pu Uid est novae rei quod sic LaIus apud sese ridet, ac b Loqu/κ. I pene in cachinnos solvitur, subinde signans se crucet Interpellabo felicitatem hominis. Salve multum, amicissime Lale. Videre mihi admodum selix. Ja. Atqui

felicior ero si te impartiam hoc gaudio. Ph. Fac igitur quam. primum me hees. I a. N5sti Balbinum t. Eh. Serium illum eruditure, ac vitae etiam laudata Z La. Sic est ut dicis , sed nullus est mortalium qui sapiat omnibus horis, aut qui sit undiquaque perfectus. Habet hoc vir ille inter multas egregias dotes naevi, jam olim insanit in 1rtem quamivocant

Alcum isticnn. Ph. Haud tu quidem naevum narras, sed insignem morbum. O. Utcunque est,illa tot es dolusus ah hoc

hominum generti ramen dudum mirifice pallus est sibi dari verba. Ph. Quo pactot Ia. Adiit illum qu Hair,

saluta.