장음표시 사용
121쪽
illius foederis vis evanuit; secuta paulo postea Hallis captivitate Philippi Halliae Laiadgravit. Dinis. g. IX. Obtrusum postlaec fuit Imperio lamosum illud decretum, In Comuis Austus. Is X. quod Interim Vulgo audit, quoniam usque ad finem concilii obseria vari debebat, quod congregatum fuerat
anno I Q. Tridenti, ut rauerim tranquillitas Ecclesiastica esse possit. Extat iblud post Recessum istorum Comitiorum. Varias illas turbas dedit & bellum tum civile, interimissicum quod audit, tum Theologicum, quod ad phoris ιει- dicebatur , concitaVita aetae L. ao. Oldenburgeriistit. Imp. visi. I. 8ag. . Schilter. de Liberti Eccle German. L. VII. cap. R. ubi g. p. quid
in his terris de his rebus actum, docet. vid. Moderus in Annal. Helberg. ad annum η 'L. g. X. Quam male autem Protestantia um res se tunc habebant, tam bene illis consultum fuit, considio Mauritri SaxonIs. Qui delusum se videns ab Imperatore spe liberationis Landgravit, atque consilia Caesaris futurum dominatum prae se ferre, postquam omnia tetntasset anno II a. berulum Caesari indicit, mox etiam infert, tantoque successu gerit, ut Caesar, cum intelligeret ipsum ab oeniponte vix duobus missiuibus abesse, adventum illius cXP
122쪽
expectare nollet, sed noctu excederet. vid. Sisivim L. XXIV. S Hortiader. Tu L. F.
g. XI. Secuta est hos motus transactio DPassariensis eodem anno, quae exhibetur
a Lehmanno in Act. me. Resu. cap. I Actum transa
rasit praeter alia de libertate secra, donec stivo de religione conveniretur; quo ipso decreta Interimisitum, & INMentim cincilii rejecta sunt ; item de Comitiis proxime habendis, ubi ultima manus huic nego tio imponenda Vid. Strauch. Diis. - D nique in Comitiis Augustanis anno IIJI. magnum illud opus Religiosae pacis exitum vivis. vid. R. I de hoc anno 2. Ia. θqq. Quod
deinde recessu Ratisbonensi Πy7. V69. - .
Hugustano IJS9. I. R. F. IMP. & d Augu mque pace mestphalica ars. s. S. I.& C 'UR Pitulationibus Caesareis firmatum est.
h XII; Scilicet quum Cesar & indines zmis
Perspiciebant, tam cito controversias re- φFRligionis liniri non posse, pacemque huc
1umcere ad tranquillitatem publicam Las. I . d. R. decretum, ante omnia firmam universalem,& perpetuo duraturam pacem inter Imperatorem & ordines uir
ciatorus f. 29. 3o. abrogatoriis L 28. Q etione etiam poenali roborandam.
123쪽
De quibus clausulis agit Syringus de pace C pix PMd. Capita P. R. haec sunt. Primo P μ' conceditur libertas quoad Internum, &externum divinum cultum, & plem mina , , securitas Statibus A. C. non tantum illis, uui in Collegio Electorali,&Ρrinc1pum-ssint, sed & Civitatibus Imperii, & N bilibus immediatis S a'. . Quae libertas & securitas Ca--tholicis etiam relinquenda est ab A. C. ad--dictis φ. Neutra vero ParS contum . liis assicienda ab altera, & controversis religionis nullis aliis modis, quam Chri stianis, ac amicabilibus compositionibus, linienda: c f. 11. De libertate Statuum,
vel subditornm mediatorum In Ρ. N. nihil cautum. Schili. de P. R. cap. V. Sed tamen I. P. O. art. F. F. ast so. certa ratione illis prospectum, & res ad statum ann1 I624.
An Re- g. XIV. Cum vero Ρ. R. nominatim for , tantum comprehendat Craholicos, Ei A. C. IV ' M. S. I . omnes alterius U. religionis e
P Eudantur, illis, qui Reformati dicuntur, Lepe quaestio mota, utrum sub ea comoehendantur Θ quae quaestio magniSm mus agitata, cujus momenta ex Actis P. R. Mimanni peti possunt: atqNe Fer anaus II negativam probavit iamoso illo decreto de dato 6. Iau. 1629. Vid. Limn. r.
124쪽
haec controversia pro Reformatis decisas sit, art. I. F. P. O. non opus est odiosas istas. disceptationes recoquere. Meretur tas men notari , Elect. Sax. Legatum isti ex-j tensivae ad Refirmatos contradixisse. Proi restatio ejus legi potest ap. Londors. T. L
g. XV. In g. l. famosum illud eXtat κουρὶ servatum Ecclesi nicum Τelim. Torbe' vatumi Vost, quo Catholici reservabant, si quis E lesiai forte ex Catholicis Episcopis ad sacrai C. transierit, illum futurum esse incapa-i cem Ecclesiasticae dignitatis, & inde dei pendentium bonorum Ecclesiiasticorum, i salva licet existimatione. Factum id ests contra Voluntatem Protestantium, quii salva dignitate & possessione bonorum, i liberum relinqui volebant Episcopis &i Praelatis sacra Augustana recipere. Quod ipsi die δα*itelliing vocarunt. Haec resi maximos motus, praesertim in causa. Truch Hiana dedit; atque tum, cum Edi-i ctum illud Fe manae II quaestionem coris tra Protestantes definiret. Sed tandems Art. F. 9 L. . P. O. ad aequalitatem res est redacta, ita ut reservatum Ecclesiasticum utrique religioni commune fa j Viae in a P. R. Lehmann. ρasm. I. As m. c. a. Obrecht. de Rese .Eceles Schitur. de P. R. cap. . '
125쪽
tio dehonis Ecclesita asticis. Jurisdictio Ec. clesiasti.
D Novissime memorabile exemplum praebuit Mau-νiιura VH lmus Dua Saxoniae. Cum enim anno i i7. ad Religionem Pontificiorum transiisset Capitulum Numburg nis confestim declaravit, sedem propterea vacare, prout ex Dr. Publ. Tom. X p. asty . sqq. apparet. Quae res tamen Postea gravissimis litibus aniam dedit, de quibus scripta in utramque partem edita extant in Hea. Per. pubi. T. XV. p. aD. U. DS. yyy. T XVI. ρ. ID GI.
g. XVI. Quoad bona Ecclesiastica cave tur , a Ρrotestantibus occupata reli quenda illis esse g. 16. 19.2I. 22., Sed Cum Iostea A. C. addicti vi territorialis pol atis bona Ecclesiastica mediata in alium usum transferrent, Catholici id adversi ri P. R. clamabast & assentientem habebant Ferae II. qui edictum illud ferale de
restituend.bon.Ecclesδ629. promulgabat. Tandem arr. I. P. conVentum est, pos.sessionem bonorum Ecclesiasticorum immediatorum & mediatorum secundum conditionem & statum I. Jan. 1624. judicari debere. g. XVII. Porro g. 2o. Iurisdictio Ecclesi stica Pontificis & Episcoporum &c. intuia tu A. G addictorum, usque ad compositionem controversiarum Religionis suia
dnditur, salvis reditibus Catholicis,
ericis competentibus, quae pars confirmatur art. s. S P. in Qua de re lio loco agendum est. Addita tamen est: in χα exceptio et quae ἔ-rum P.
126쪽
krfisse o. confirmata, & ad statum anni 162q. remis a. g. XVIII. In g. 23. cavetur , DC statuS U- Alia ea-nius Religionis alium vel ejus subditos aluma reliterius Religionis adigat, vel malis artibus Siqi inducat ad mutationem Religionis &c. In P 'Σq. V. JuS emigrandi conceditur ex locis, ubi religio reformatur, quod β. ast. ver Conmentum est F. P. O. firmatum, ita ut domini territorii inviti etiam id pati l
tra hujus pacis violatores eaedem sunt, ac profanae. De ipsis causis vero fractae pacis cognoscit Camera juxta f. 37. R. I. l de anno 13 3. Sed num etiam Iudicium ii Aulicum Θ gravis eontroversia est, Schines aer. P. G. cv. a. S a . quamvis hodie, Post- Uam s. sin. arr. s. F. P. & Evangelici huic Judicio assident, assirmativa facilius ad-: mitti possit. Cons Blumius cap. 2X Pr c. m. g. XIX. De Iustitia autem hujus pacis multum tape disputatum. Et praesertim pam Ἀ- Distingenses, Rur chardus, fusibias cum ius illam acriter oppugnarunt. Sed fatisfecerret illis multi ex nostratibus, non nulli etiam ex Catholicis, ut Caram a
Lobho et vid. Conrang. de Face ου. inter Imperii Ordines, Et Mni fieri de P. R. π μ anius meo. D. de . Rena ad eundem. Sstring
es Suther. cap. s. Scit . uti id falsum protestantes extorsisse Perriis, di m dira αG a tum
127쪽
Ioci CAP. IX. DE PACE RELIGIOSA.
tum pacem religiosam , quae utri quC religionis consensu inita dicitur F. P. O. art. I. g. I. ita, si maxime Vis aliqua accessisset, vel accellit etiam & postea, antequam pace mestphal. denuo firmata, ac C tholici metu majoris mali, in hanc se
cem consenserunt; non tamen vis illa atque metus pro injuste illatis haberi debent : quandoquidem protestantibus Osedinibus , participantibus a juribus Maj
statis, ratione totius Imperii, & territoriali gaudentibus superioritate, per vim& metum denegata sunt ea, quae jure iapsis & praesertim ex conventionibus si perioribus debebantnr. Debebatur Vero ipsis, tum ex eo, quod Status essent, tum quod imperium in territoria subauternum competeret, tum ex Recessibus de anno IJ24. IJ26. ut curam quoque susciperent religionis, cjusque veritatis, tum ratione universi Imperii, praecipue v. ratione subditorum, ut ne invitis o truderetur necessitas ea damnandi ,& d serendi, quorum agnoverunt Veritatem, nec causa satis cognita damnarentur , a que dejicerentur a rerum suarum posses. uone, multo minus proscriberentur, sed
potius libertas conscientiarum, juraque integra iis relinquerentur. Quibus p sitis, non poterat illis objici, quod alias de non admittenda, Vel toleranda hete-
128쪽
rodoxa religione adduci solet. Exinde vero patet, Catholicis pacem religiosam, ejusque confirmationem per pacem' estphas. non tantum inevitabilem necessitatem licitam fecisse, sed etiam ipsiam
g. XX. Quod vero consensus Pontifi-Non es cis desit, non reddit pacem illam inju- est stam vel infirmam. Namque pace reli sensu mota, quoad substantiam religionis, nihil est definitum, sed omne ulteriori disequisitioni relictiim, ut adeo Papa, quatenus pro Pastore Ecclesiae, & custode divinae veritatis vult haberi, non habeat, de quo queratur. Omnia enim pacem civilem, & externa religionis tantum concernunt. Circa quae licet quidem multa sint praeter necessitatem, jus& fas superioribus temporibus, etiam per fraudes & vim Pontificum his concessa,&quaesita, ac per concordata tributa et optimo tamen jure sine ejus consensu in ter dissidentes religione pax illa externa potuit iniri, etiam cum dispendio Papae,& Episcoporum, cum pleraque, Ut diactum , per dolum qua ita, nec ipsi concordata servaverint, nec abusibus, aut itulis rebus, quibus conscientiis graves fuerunt, Voluerint mederi. Vid Conring. cap. 7. addit. rn Busi. Innocent. X. Schiis. cap. s. de Pace Reu .
129쪽
I. I. Ob eandem causam, quicquid etiam juris habuit Papa cum Episcopis suis circa bona Ecclesiastica, insuper illud haberi potuit, atque de iisdem statui, quod necessitas &salus publica, Ecclesi etiam ipsius, eo tempore exigebat: si que Imperator & Imperium eo jure uti, quod natura summae Majestatis secumfert, quodve etiam jam antea circa ipsas
quoque res, quae sacrae dicuntur, in usum est deductum. Ordinat. Regim. Voo. TD. die Oeisti seqq. R F. de anno os. Coninring. d. l. cap. S. Nec opuS fuit consensum
Papae praestolari, quem injuste denega
pacem istam Tridentino concilio fuisse sublatam, vel ab Evangelicis non servatam, commentum est, nulla refutatione dignum. CAP. X.
. I. Desin, D Aciscatio mesti halica est conventio
io. I tum inter Imperatorem es satus inserbe, tum inter eos, Regesque Galliae M S incia intra, in mes halia anno Io . qua fax Germania restituta, negotia religionis, est ad statum publicum pertinentia, aliaque Ee inmor. g. II.
130쪽
' HALICA g. H. Letem etiam hanc C Ventionem Est Lex. dici & esse, & quatenus multa ad statum publicum pertinentia definit, funda me talem, ex stiperioribus dictis patet, viae
ara. II. F. P. I. P. O. g. IIa. F. P. M. R. I de anno Io-- g. o. Ubi dicitur' gegebmes
fundamentes γ des , eis sin hs, imbinanit is,cinde Mipis mix,und elabige Nomnia judicandi. f. m. Scilicet Pace Religiose licet O 2ccasio cita, animi tamen, diversa saera secta mistium, non plane erant sopiti, sed mutuis odiis, suspicionibus, litibusque distrahebantur. Nascebantur inde motus uerus fana I r. turbae circa Electionem EpN scopi ingentineaesis I 92. psoscriptio urbis Donaπerdae I6o7 Accessit postea caula Hiacensis successionis anno I6o9. circa quod tempus, dum Protestantes mei
entcs sibi a Catholicorum insidiis & vi, foedus percus ere, quod Urio Vocabam cui Catholici Ligam illam siuam famosissumam opponebant. Sequebatur bellum
& denique fatale Edictum Ferdinandinum de anno I 629. eiu que CXecutio. . Post- quam se immiscentibus exteris, Galfo &Συeco, quae protestantium partibus aec debant, omnia bello repleta sunt, dc missere vexata est Germania. Quae brevi ter exequitur Vann. Hist. P. M