장음표시 사용
151쪽
Majores nostros leses sius veteres abrogare voluisse, vel abrogasse, vel statum publicae rei Iuri Iustinianeo voluisse Conformare, Vel conformasse; ita nihil adduci potest, cur partem quandam nislorum, quae statui publico Germaniae Ee
illius legibus antiquis non contrariantur, excepisIe majores existimemus.
g. VII. Quia ergo status ReipubI Rom.
sive Veteris, si1ve tempore 'simam pla- om. ne alius fuit , quam is, qui tempore ad- aes ima missionis fuit Romam Iuris in Germania, m non & adhuc hodie est: tacite intelligimus, ρο ' Ius illud publicum Romanum, quatenus cum forma & statu Imperii universi, vel
territoriorum singulorum non convenit,
quod maximam partem fit, usum legalem in Imperio nostro habere non posse. Et sic procul dubio mirifice ineptiunt illi, qui potestatem Imperatoris ex Lege R gia Romana, vel Electorum, & princiapum jura ex conditione Praefectorum Fraetorio, Praesidum Provinciarum M. aestimare volunt, vel nullam quaestionem Iuris publici decidi posse credunt, si non farrago I L. R. simul allegetur. ' f. HX. Sed quia tamen Ius Iustinian aptiumum etiam Iura sacrorum tractat, quae inter- pro parte Iuris publici habet L r. f. a. 4vm X f I. licet interdum hoc in sensu sp 'πli ciali illi opponatur L. D. C. de M. Ecclesm ali
152쪽
aliaque , quae ad exercitium Jurium Majestatis e. c. sci, merasiorum, trIbutorum, item jura Magistratuum inferiorum in municipiis , S societarum μν alternarum sieocosieziorum spectant, eaSque continet d finitiones, quae salvo Imperii statu ad n gotia publica tum ratione universi, tum ratione singulorum territoriorum, & d cisiones controversiarum applicari po sunt: nihil vetat, quin, deiiciente domestico Iure publico, dicamus Ius publicum Romanum & hac parte receptum esset uti etiam faepissime ex ejusmodi legibus cauta controversae decidi solent. I. IX. Sic nuper quum quaestio orieba- Ei., tur, an in capitulo Monasterii principa- plum. iis, quod vacante sede territorium immediatum regebat, duae sorores sessione& suffragio gaudere possent Θ Ca CX c. s.
N o. f. . uod cujuncunque univer Dasrs cau- s. c. 7. C. de Decurion. assirmative fuit d cisa. Equidem non opus huc confugere videbatur, cum, si nulla prohibitio doceri possit, & alias id permishm censeatur. Sed quia tamen multis argumentis ex rectae rationis usu petitis in utramque Partem disputabatur, decisionem ex illo jure positivo, quum aliud deficeret, P tendam esse, non male existimatum est. I. X. Quid Θ quod cum status publicus Altat. in Principum territoriis multis mona
153쪽
chicum imitetur; facile sequitur, ea quae de Principe in Iure Iustinianeo habentur; ad Principes Imperii in relatione ad ter ritoria, & magis cepe, quam ad ipsum
Imperatorem, quod tamen & interdum; quatenus status universi monarchicus est,
geri potest, applicari posse: quod & quo
Etiam . XI. Porro, licet forma & status In i. 'nostri , Vel ejus territoriorum CR ju-qμ μ' re prisuio aestimari non pollit , tamen incautis & controveritis Principiam inter se ipsos, vel etiam cum subditis adhiberi potest & debet, eo scilicet casu, quando domesticum jus deficit. Nam hoc praes rendum esse, nemo dubitabit. Qua parte sepillime ad Ius Civ. est decurrendum, cum , si inter Principes lis sit, leges &st tuta provinciarum illuc non quadrCnt, nec cos stringant: quamvis de Iure Saxonico , & Memannico aliud sit dicen dum, quippe quod utrumque ad Principes , qui in tractibus illis & vicariatibus degunt, ubi haec jura in usu, quoque per
. f. XII. Neque etiam obest, quod& V rum est quidem, Principes singulos inter se pro privatis haberi, atque adeo ejuS
154쪽
modi causas esse privatas, non publicas. Nam saepe illae cauta statum publicum utique tangunt, & pro mere privatis ha- , heri nequeunt. Sic exemplum habetUr i , in materia tutelarum, cum tutores illu- ut strium personarum non tantummodo I ltrimonium adrninistrent, sed etiam pro- Vincias regant, imo etiam in Comitiis Imperii suffragium ferant. Quia vero
in iure publico Germaniae, hac de re, fieXcipita, quae A B. c. 7 g. o. habet de Ele ctor. rateia, nihil constitutum ; eaque quae in Speculo Suevico Tit. v n illegern seqq.& in Recess. Imp. habentur, quae tamen utraque maXimam partem Ctiam eX Jure . iii Civ. petita, rem non eXhauriunt: ad Ius Civ. privatum confugiendum est. EX quo .a M. tutela matrum illustrium in Germania ortum quoque habet. g. XIII. Porro, si Principes Imperii cum gi , EV- subditis litigent, vel Magistratus Civita- Eribi, tum Imperialium cum civibus circa eXercitium Iurium superioritatis, controversiae hae pro mere privatis haberi nequeunt. Nam licet propius non tangant statum universum; pertinent tamen ad statum publicum hujus vel illius territo- Jrii. Et tamen in his causis remedia Iu- ' 'iris Civilis privati adhibentur, & decisio ex illo saepissime petenda est, quod lati
155쪽
nt CAP. XIII. DE IURI' IUSTIN. CANOR ET us executus est Hugo de Mat. Reg. Germ. e. o. g. II esq. D. M H P. U. M. S. M.
Miti. g. XIV. Ex hisce vero patet, Iuris CL so pio vilis usum publicum legalem in Germa- u Lγ nia esse, non quidem, quia illud Jus a Romaris, vel 'niniano profectum; sed -- quia a Germanis, Caesaris & ordinum
consensu receptum. Caeterum qui usum hunc negant, dogmaticum tamen haud
dissiculter concedunt, ita scit. ut ex Jure Rom. Ius nostrum publicum illustrari possit; fatenturque, utile esse, si Iuris Civ. Rom. peritia instructus sit, qui German eum Ius publicum tractare cupit. JusCa- XV. Quoad Ius Canonicum similis noni- fere observatio est. Nam si quae in illo μ . habentur ex Iure Div. connato, Vel r velato, illa & alias ad Jus publicum Gemtium pertinent, sive habeantur in illis compilationibus sive non. Et sicea apud nos quoque inVeniunt locum; uti etiam regulae bonae interpretationis, quae ducturationis rectar in Iure Can. habentur. Quae 's. XVI. Rationem autem Juris positivi
nyp-- quatenus habet, distinguenda sunt decre- σφι ra Concitiorum, eorum lcilicet, quae gen iis ista sunt & auctoritate Imperatorum munia inventia ta, a Pentificum decretis, vel constitutis
ah nibus extra Concilium legitimum editis. Illa sine dubio vim legis habent; hae V ro, si ex vero rem aestimes, minime: cum
156쪽
Pontifici jure nulla competat poterias te gislatoria, minus potestas Imperatori &Principibus normam praescribendi. Postia quam tamen Ρontifices eo pei Venerunt, ut Imperatores & Status Imperii, potestatem illam Ρontificem sibi tribuere,pa terentur, submitterentque se illorum de
ficii Iuris Ius publicum Germaniae factum
est, quod in decilione controversarum, intuitu Catholicorum, maximum locum invenit. Patuit hoc exemplo electionis Psepti Cleme/iis in Archi Episcopum di Hectorem Colonienscin, qui , Ut notum cst CX Castu. Mo. X. de Elea. praelatus tuit
mille o Principi Furstenbergio. Aliud
Exemplum ex C II. IF. X. eod. juncto castInas. A. A. peti potest.. XVII. Sed tamen haec ipsa non alia Tem- ter vera sunt, quam ii nullum Ius t jubli4 pq cum adiit Germanicum, quod Juri Cano ' nico & placitis Pontificum contrarietur ;vel si non de illis quaestio, ubi Cassar &Ordines autoritatem Pontificis haud agnoVere. Hinc minime audiendi sunt, qui ex famosb G Venerabilem X. de Eleo . S C. Ad Apostolica. de Sententia S res ι i I . ra in
157쪽
ra in o. Pontificis partes in electione,& depositione Caes. tuentur: vel ex Comciliorum, & Pontificiis decretis pacem
religiosam, &mestphalicam impugnare
conantur. Viae art. II. g. s. F. P. O. art. I. Capit. Leop.
dis, a g. XVIII. Imo cum Protestantes Por ph tificis, pacta bona fide non scrvantis, stantes. Vimque inferentis conscientiis, potestati se subtraxerint, intuitu eorum, & in C rum territoriis Ius ejus Canonicum inu tenus apud ordines Catholicos pro publico habetur, non aliter vim habCt, quam quatenus ex illorum consensu, intuitu universi, & ex libera voluntate Dominorum cujuslibet territorii retem
tum fuit: quod in quibusdam factuis, praesertim quoad Iura Ecclesiarum, &Collegiorum Canonicorum. g. XIX. Reliqua, quae privati Juris rationem in Iure Can. habent, eodem modo ad Ius publicum trahi possunt, ac de Iurq Rom. supra dictum, quatenuS DCmpe id alias agnitum, Vel receptum, & Jure Romano in decisione causarum pr. fertur , vid. Iuris r. Hud. c. I. f. I.
JusFeu- XX. Quod ad ns Hudate LongobardΨ- cum denique attinet, illud quidem adr ''s' gnum Longobarduam, S ualia spectat, in quo natum, atque ejus regnii Ius circa lauda publicum & privatum continet.
158쪽
Illius particula in II. Auri Io. saberar D II. ud. so quam constitutionem ad regnum Italiae pertinere, ex Raavico L. a. c. s. disic
XXI. Regnum vero Germaniae Ius An in illud Longobardicum per se non stringiti, ' 'sive scriptum sive non scriptum: qua Vis eae constitutiones, quae in libello illo in e continentur , & vel in Germania promul- sis p gatae, vel in Italia, prasintibus tamen biisi froceribus Germaniae,& consentientibus, ut II. Aud, F . CXcipiendae sint, quae utique ad Germanos oc hodie pertinent, quousque non mutatae siliant. Vid. F. Duae cam Interim tamen & illud Ius Longobardicum tacito Imperatoris & ordinum consensti in Germania receptum Est, ut est notissimum , atque adeo iti-Gem hic quinio est: utrum in argumento publici Juris Iesalem habeat auctoritatem intuitu regni Germanici, de cujus publicis legibus occupati sumus Θ g. XXII. Ubi primo iterum quidem ani- AM madvertas, majores nostros Ius Audala o M. eodem modo ac Ius Civile in Germania admisisse, in quantum stilicet non repugnat statui & juri pristino ejusdem regni ergo ex eadem ratione, quae supra X. Mq. adducta, dicendum, publicum Ius Longobaruorum Feudate e. c. de se is re
159쪽
re in Feudis regalibus Germani quam, quatenus cum Germania statu convenit, -vel domesticum Ius antiquius, vel rCCCntius Feudate publicum, quale in A B. Cimca Electoralia lauda habetur, cum Conon pugnat. Quae vero in illo Jure laud. Longobardico privati Juris habentur, eOdem modo, ac supra de Iure Civili S. II. dictum, vim habebunt legalem. g. XXIII. Cum itaque sic diverso ut mur jure in publicis causis, utique ordine quodam opus est in decisione ejusmodi
controVersiarum. Primo Vero omnium
ad Ius Publicum domesticum respiciendum, & quidem si generale & speciale adiit, ad hoc prius, quam ad illud. Si
Ius publicum nos destituat, Videndum, an privatum in partes vocari politi P domesticum scilicet aeque; quod cum domestico publico semper majorem neXUm habet, quam peregrinum quodcunque. Si domesticum Jus deficit, peregre assumpta consulenda sunt, pro diversitate cau-1arum vel laudate, vel allodiale, canonicum, vel civile. Qua ratione etiam interpretatio suscipienda, apprimeque observandum, domesticum jus publicum ex domesticis principiis explicandum es se, juxta regulas hermeneuticas alias no. tas, & usitatas : authenticam autem interpretationem non nisi ab illis, qui po,
160쪽
CAP. XIV. DE UNITATE IMPERII Ree.
testatem habent jus condendi publicum consensu tacito, Vel expresso, petendam esse 9. Gaudeant. ara. P. yP. 9. Latius haec exequi non licet; lucem tamen accipient ex illis, quae dicta cap. I. Iurispr. Hua. no strae j.
CAP. XIV. UNITATE IMPERII ROMANO- GERMANICI.
g. I. Romanum II aperium, Regnum Ger-An re maniae, & Italiae perpetuo foedere colvisse, non tamen in unam Rempubl. uti
coaluitie, supra monui ex Conringis sen- Reatentia cap. II quam speciosis rati pubi. nibus oppugnat isti . de init. Reip. in L R. I cap. a. Nolo jam operam impende re in utriusque sententiae argumentiS eXaminandis. Sed tamen illud discutie dum est : utrum Regnum hodiernum Germaniae, quod hodie Imperium Romano-Germanicum, vel Tomis 'e Telchweutfoer Nation dicitur,pro una Republiaca habendum sit 9. II. Hac disceptatione opus, post-ος
quam personatus ille Severinus de Mom 'αambano, Imperium nostrum non Rempubl. unam, sed Systema esse civitatum,