Congregatione particulari a SS.mo Domino Nostro deputata. Sabaudien. priuilegiorum. Pro dataria apostolica. Juris D. de Iandis

발행: 1698년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

reuocatur in praesenti Congregatione ad examen materia undique certa,& ab immemorabili praeticata per Datariam,plu-rthsque firmata, & decisa , quod scilicet Abbatiae, de quarum

prouisione agitur,2 aliae omnes existentes in Principatu Pe de montano sint de libera collatione Pontificis absque ulla i tentione, vel consensu Seren lis. Ducis Sabaudiar,tanquam minime comprehensie in indulto Nicolai U. , eiusque confirma

toriis Leonis X., Clementis UlI., lulj lli , Gregorij xlli. , α

Clementis VII l. , cumque roborata, & stabilita tuerit, quoties Ducales Ministri eam detrectare conati sunt, idem prorsua hodie speramus ab Eminentiss. PP. repetendum, eo quia anti qua praxis, S ius Datariae quo magis examinatur, magis certum, a fundatum apparet, ita ut presens discusso nil aliud operari valeat, quam quod haec veritas ad instar facis agitatae plus resulgeat, ut habetur incas grauecsus. S. faxs.9. Etenim Nicolaus V. in Ludovicunt Sabaudiae Ducem glor. mem. Priuilegium contulit, ne ad Metropolitanarum, Cathedralium , di Abbatialium Dignitatum regimina intraditionis Sabaudiae limites promoueri aliquis posset, nisi habitis prius intentione, erce in ipsius Ducis, quod relatum est in Sunt. m. i. Et hisce praemissis verbis supra expressis Iummatur, ct exprimitur d D. Anton. ab EcclesSenatore Perimontano in suis obseruat.forens par. l. obseruat. I 8 . num S. Pers. Etρω-

fertim d wMeolao V. Unde cum huiusmodi Abbatiae non exi. stant in Ducatu, ct ditione Sabaudiae, sed in Principatu Pede- montano omninb diuersb, ac ex titulo distincto , separatoque dominio etiam possessio, ut notorium est, & lath in facto probatur , it1 quod nec Populi istius Dominu legibus, ct moribus

illius sint conformes, ct Dux ipse de iuribus, ct rebus unius non valeat decernere in Territorio alterius, necessariti sequitur sub dicto indulto nullatenus iri comprehensias, ea quidem certa, ct irresse gabili ratione, quod huiusmodi indulta, &priuilegia tanquam auferentia illam potestatem , quam Summus Ponti sex undique liberam , ct ab lutam habet de iure conserendi omnia Benescia Orbis, iuxta Text. Incas. Cuncta peragundum 9. ytiarn. 3. c cap. a. de Praebendi in6., ubictores commaviter , sunt stri u , & rigorose intelligenda in

3쪽

eorum dispositione , ct proindh Principibus concelsa aliquo eorum speciali titulo unius Principatus expresso, pro Benesciis alicuius ditionis, ct dominij non extenduntur, nec Per

Idque ad euidentiam usque deprehenditur ex codem indulto Nicolai, & alijs confirmatorijs : Illud enim ultra praecisam lationem, quam praesert ad Sabaudiae ditionem, eiusdem. quoque fines etiam designauit, ct constituli, d lim expressis Prioratibus Rallueriarum, Ripaliae , ct Nouauid unde

Fraepositira Assonus Aufrς habita eadem intentione ipsius

Ducis conserendis, addidit hos Prioratus, ct Praeposituram in confiniis Dominiorum eiusdem Ducis existere, ade ueclum habemus confines a Papa designatos nil aliud quaerendum est pro limitatione, ct restrictione intra illos indulti concessi, nam vel isti sunt reales confines Sabaudiae, quemadmo-dlim per Geographos etiam in Paeto iustificatur, atque constat ex Praelian Dal acri toma. Prouine.9.pag. I ιδ. distinguentes Ciuitates Sabaudiae ab illis Principatus Pedemontis , ct nulla desuper remanet dissicultas i Vel satis superque est, quod istos terminos Pontifex praescripserit, cum non solum possit Omnem modum, & sormam suis designare concessionibus, ac priuilegiis co Si Papa destriuHeg. in C. , sed etiam constituere terminos ipsiss Ecclesijs, casdem distia embrando, uniendo, & diuidendo, prout sibi videtur, ut tradit Honis .

4쪽

I9. G In aia nagnina,seu Sublaeen. Co nium super manulentione 23. Februaru I69ῖ. ζ.Siquirim coram bo .me. Emerix. Confirmant hanc limitationem indulta confirmatoria Leonis X.,

Clementis UII., Iulsi III., Gregorij XIII., ct Clementis Ulls.,

in quibus non solum directio, & in titulatio facta cernitur Duci Sabaudiae, repetitis semper confinium praefatorum expressionibus: Uerlim etiam omnia in eis expressa de ditione Sabaudiae loquuntur, & praeserunt priuilegia Ducis Sabaudiae , d minij, ct Nationis Sabaudiae, saepius etiam designatis persisnis Ducatus, ct Domini j Sabaudiae, absque ob quod vel unquam in tot, tantisque litteris Apostolicis latissime, Si dimisissimis extensis mentio, seu expresso aliqua legatur Principis, seu

Principatus Pedemontani, quando per contrarium tam Duces ipsi utrumq; titulum in matersis ad utrumque dominium Concernentibus apponere consueuerunt, ut videre est apud

Solam. ad Gunit.Sabaudiar, dipo rimum lib. obsierv.forens ab Eccles, ct plene Henric. II. in silo diplomate dato in Suis. num. 3. quam Summi Pontifices in Gratiis ad Statum Pede- montanum attinentibus semper sistiti fuerunt, nedum eorum litteras dirigere sub expressa nominatione Principis Pede-

montis, verum etiam Nationem Pedemontanam nominare ,

ct quod sortius urget in materiis, ct ad Ducatum Sabaudiae, &ad Principatum Pedemontanum pertinentibus Duci Saba di , & Principi Pedemontano resicribere, ut aduertitur in F cto constat ex consiturionibus 6. Gregorij XIII., ct Ioa. ementis qui in unione Militiae SS. Mauri iij, ct Lagetari mentionem faciunt de Ducatu Sabaudiae, & Principatu P demontano. Idemque Clemens VIlI. in concessione Iuris prae sentandi ad Ecclesiam Fossanensem, Ducem Sabaudiae, RPrincipem Pede montanum denominat, ut videre est apud Istheu. in ItalSaer. tom fol. ISIS., ct plenius in prouisione

Abbatiarum , de quibus in nomo Sum. cum ., ubi distinguitur persena Ducis Sabaudiae ab illa Principis Pedemontani, & Marchionis Salutiarum; Ex hoc namque distretiuo modo exprimendi a Ducibus ipsis, ct a Pontificibus adhibito, aperte constat, quod ubi omissa fuit mentio Principis, Principatus Pede montani, de eis achim minime fuit, sia de

5쪽

sabaudiae In hii tuta ordi Indultis restringentibus sberam ii testatem Pontificiam conserendi, limitationem operatur, nisextendi valeant ad Principem , ct Principatum Pedemontanum diuersium,ct distinctum,sic enim in terminis similibus expressionis ilius Regis Hyspaniarum, firmauit quia in aecele-

His accedunt declarationes tam in Curia,quam a Ministris Di calibus,& a Sereni sis. Ducibus emanatae pro libera Sumi Pontificis, ct Sanctae Sed is collatione de huiusnodi Abbatiis Pede montis,nam ipsemet Clemens VIII. qui Indulta confirmauit paulo post Abbatiam S.Saluti Cardinali Pepulo, ct altera Caramaniae Cardinali S.Clementis libere contulit absq; vlla Ducis intentione,& consense,imh Ministris Ducalibus indulta Nuncio Pontificio obiectantibus,ut ex litteris N. Quibus idem Clemens Vili. deesarauit, quod Privilegia

per ipsum confirmam resistris an ad Iabaudiam , α non compraehendebant beneficia Pedemontis,ut habetur ex Litisteris Cardinalis Hyppoliti Aldobrandini Nepotis, & Generalis super intendentis ex Secretaria Status responsi uis ei dena Nuncio,de quibus in Samm. n. 8aba - Hauendo io dato parte

,, 1 Nostro Sig. dei ragionamento tentato da let con i Ministri , , det Sig. Duca Sc. Se bene i Privilegii sono consermati da Su , , Santiti,non comprendono perbi Beneficii dei Pie monte, e ,, perti resta est lusala pretensione di S A. neli'Abbadia di Ca- , , o magna in viriti di questi Privilegii - Quae declaratio Car. dinalis Nepotis Generalis sit perintendentis ex Secretaria status Supremi eius Ministerii emanata tollit dissicultatem super inter praetatione indultorum,& habetur pro declaratione Pontificia, cum .id. litterae censeantur scriptae ex mandata Pontificia, Sc ex vivae vocis oraculo si per singulis specialiter habito vada conf73. n. 9 D. l. Genua defrisiurgriuatib.3. iit.de Litter. Apo,olic. n. 9.Gait de credit. cap.ῖ. I. 3.um3.PA, Anatoli. confult.caποπrc. io v. G.DAI .vbi,quod declaratio, &dispositio attendenda est uti Pontificia, cum censeatur scripta eκ os scio , ' mandato Ponti scis vitiae vocis oraculo specialiter facto super singulis Rota cor. Caesari de Grasi daec. i. bIO. de Prxbend inrec. dec.9O. n.Fs.9 ct dec. I O num. 3. in πρηοπien. Protemonam zo. Aprilis i671.q Clarisis conbo, me. Albergato, ct in Hudo. Diriributionum l. Iuvij

ciusdem anni liis ubitari cor. DIaid. In

6쪽

Ia in raedictis enim duplex Pontificia declaratio resultat, verbalis nempe,& scripta per medium d Cardinalis Nepotis, ct altera per sactum ipsit na replicatum viritisq; collationis a i lemente Vέl Iabsq;intentione,ct consensu emanatae,quae e X se sola claἀrior,& efiicacior esse non potest,dum prouenit a facto,& collatione ipsusin et ClementisUlll.qui indulta constri nauit dyad. eons I 23.n. Io.vers. hoc coaluuatur lib.,ubi ponderat obseruantiam Papae in saeto ipsb, ct declarationem per Epistoli

, , det puto delle collationi,se si habbino a sare dat Sommo Pon-

,, te sice libera mente,h secondo la propria coscien Za seneta Inte- ,, tione,e consensio veru nodet Sig. Duca,miche egia stabilito, ,, e determinato: Itideq;eκ testimonio Cardinalis de Ossati .,

cui occasione vacationy alterius Abbatiae idem Card. Aldrobrandinus significauit,Pontificem de ea in sui personam velle disponere,quodq;collatio eiusdem libere pertinebat ad S. Seiadem,& quia de eadem prouisione obloqui poterat a Ministris, utpote facta Cardinali actu Sabaudiae Protectori,idem subii. xit se paratum esse protectionem dimittere, quemadmodum habetur ex eius Epistola inter impressas I . relata in Sa m. n. 7.cuius haec sunt verba praecisa - Ml disse ancora sidest Car. se dinalis Aldobrandinus ) che essendo vacata vn Abbadia ne N,, lo Stato dei Ducadi Sauoia,ti Papa glidisse, che glirhaue- rebbe conserita,se non Ise questa protellione, che daria da ,, pariare,eche egli haueua risposto,che la collatione di essa ,, appartenetia a S. Santita,e non at Duca, e che la riceverebbe,, unica mente da S. Santiti con lasciar pili tosto questa prole ,, tione,che non gli rendeuacosa alcunae Non mi disse,seit Pa-M pa gli haueua conserita, b nbriuesta Badia, ma io tengo di si,, che se sosse stato altrimente, me Phauereb chiaramente detri to: Jo credo ancora di piti, cloe, che Paccellatione di questa, , Badia sisprauenula dopo la d .proteitione,e stata la Causa, per ,, laquale ha tenuio mecoquesto discorsb ,giudicando in .s ses stesse, che perit mezgo di questa Badia iacosa andaracosi,, auanti,che se ne polrebbe pensar male.

in hac quippe Epistola valde ponderabilis est res nsiviardin

7쪽

lis Aldobrandini tunc Protectoris Sabaudiar - Che Ia collati

se ne di essa apparte ne ita a S.Santita,e non at Duca - italit Omnis ratio suadeat, Principem Ecclesiasticum adeo notae probitatis, ct Sabaudiae Protectorem minimis haec protulisse in maeria adeo graui,& delicata,nisi veritatem Indultorum non com- praehendentium hasce Abbatias Pede montis plene nouisset,&mentem Clementis Ulli .in eorum confirmatione sciuisset,cuin nemo ignoret, quam erga Principes, eiusq, iura Cardinales Nepotus sistiti suerint caute,ct iuste procedere,ct quod sortius ponderandum emergit ex eadem Epistola resultat facium ip-atim Clementis Vlli.,qui firmo,S constanti sensu in omnibus vacationibus Abbatiarum Pede montis liberam collationem exercuit, tametti Privilegia benigne confirmasset. Sequitur altera declaratio, seu verius iudicialis res iudicata id tela S. Septembos i 639. tempore Alcxandri Ull. ser. seciem a nata in particulari, M. celeberrima Congregatione deputata, in qua exhibita fuerunt omnia ea documenta, quae nunc

denub exhibentur, e Ducales Ministri in voce , ct in scriptis

deduxerunt omnia iura, motiua , α rationes in substantia ,δ vcritate, quae laodiis repetuntur, 1 qua Congregatione Om-Ubus seduld, ac mature discussis, ct consideratis iudieatum fuit, & plene pronunc latum uniformibus votis ab insigniori-hus illius temporis Praelatis, Abbatias, de quibus agitur, non esse compraehensas sub indulto Nicolas V., eiusque conii aratoriis, ct ipsemet Summus Pontifex audito in Camera s .mem. Advocato Ron cono, & alijs a Cardinali Nepote, &Datario, resolutionem in Congregatione habita approbauit,

ct constat ex Surum I S.Stante autem hoc rma-di Judicato a tot, tantisque Viris edito ser. ser. , ct a Papa .approbato non est amplius materia i sta iudicata, ct decisa ad dubietatem reuocanda, cum alias numquam esset litium sa-mis , si res iudicatae suum cssectum habere non deberent, I. a. C. de transact., ct Ecclesiasticae moderationi omni labest conueniens, ut quae ordinata , a decisa jam fuerint, nulla in posterum debeant refragatione turbari, ut ad Gre cr. NdGn. .n eas. Ecclesiamcae moderationi a. γνα LNec deficiunt aliae declarationes temporibus subsequentiunt Pontificum, ncmph Clementis X. & innocent ij X l. , cui cum kD. . stante pro Abbatia S. Januarii, ct Castelletti in Pe demontestita, deducta suissent indulta praefata, respondit, Mouleraminata pluries materia semper determinatum fuit

8쪽

Bullum desuper competere Ducibus Privilegitim, ut patet

si vqlte per parte de i Duchi di Sauoia si h pretesis es' haver Pri- uilegis Apostolici di nominare , tali Badie , ina che ollamina.

,, rasi diligente mente la materia particolarmente at tempo diis Alessando Vli., e di Clemente X., si e sempre conclusis non se competere a Duchi sopra di citi tritio alcuno, e si h mostrata se serma in questa determinatione Et iterti in scriptum fuit ,, Nuncio-Si etante volte protrito in voce, & in seriptis, e ,, con gli esemph, e con te Dotiri ne non hauer il Signor Duca ,, ei Sauoia dritto alc uno soprale Badie dei sito Dominio nel,, Remonte, at quale non si postano applicare per conto alciano

,, ii pretesi indulti, edoue seno siluate te Abbadie delle quali,, hora stratia, che io non sopili diraltro, se nonche V. S.,, Illustrissima pub riuedere sepra diciti l informationi digia ,, erasinesse a let, ct 1 suoi Antecetari in tal materia, ut in

Summ. Num. 28. Huiusmodi namque declarationes replicatae A non sine magna, debitaque maturitate aeditae uniformiter , tot Pontificibus absque ulla dissicultate clare ostendunt materiam plene decisam, atque determinatam super libera collatione ad Sanctam Sedem spectante, ad tradita per nexi. in

Declarationibus praefatis in Curia editis adduntur illae, quas ad fauorem eius lem Sanctae Sedis ii duobus Supremis Ministris Ducalibus, & ab ipso Sereniss. Ducis Genitore Nunc si Apostolici sibi factas retulerunt: Etenim post memoratam re lutionem Congregationis Anni i63 9. cur. mem. Marchio Planitiarum supremus tunc temporis Minister ingenue professus fuit, quod ex parte Serenissimi Ducis desistendum erat ab omni praetentione circi istas Abbatias Pedemsitis, S immo insinuauit, ut ad prouisiones deueniretur, addens quod alii Ministri, utpote in materia pro Duce delarati ex se sibi contrariam Sententiam dicturi non fuissent, ut constat ex Epistolis Summ. I 6. ,-ῖ a. ibi - Hb pariato due volte dopo P, , ordine det Sig. Cardinale Corrado col Signor Marchesediri Planeaga sepra que sto negotio, e dom longo discorse strin-M gendo lo per qualchere lutione , final mente mi disse: Che ,, se bene i Ministri de Prencipi non possisno molle volte pariam re,ne palesare i proprii sensi,cd tutio cib se io gli dauo parolari di no dir mai,che tui habbi; dato alcun parere sepra questo is negotio mi hauerebbe significati i suoi sentimenti,e quello st, D maua douesse sarsi per terminario: Onde haueodoto assi cur;

9쪽

- iodi tutio, mi disse queste: precise parole: E necessario, che,, per la parte di Roma si comi iaci ad operare,poiche trouandosi,, qtia impegnati, non si risblueranno mai di darsi da loro stessi il,, torto. Et clarius idem professus fuit Episi opus Uercellensis eκ Consiliariis Status,qui pariter ingenue idem sere Nuncio respondit, ibi-Con i Ordinario passato rappresentat riuere ,, te mente a U. Eminen Za tutio quello haueuo potuto ritrarre,, dat Signor Marchese di PlaneZZa per la terminatione deli an ,, late di quest' Abbadie hora deuo Qggilingere, che havendo se discorso con Mon signor Uescouo di Uercelli, ii quale e del,, Conseglio di Stato, mi ha confidente mente detio checre- , , de , che sinat mente Sis, Aliezza si a per acquietarsia quanto se Nostro Signore si complacera risoluere in questo negotio, e- rando S. A., che tanto in questrassare deli Abbadie, quantori in altro occasioni S.Santita η per honoraria di qualche gratia - Et rutatis e X litteris responsi uis Secretariae Status, ibi riis Di quanto V.S. ha ritratio col nuouo discori da let tenuiose col Sig.Marchesedi Planeaeta sepra i Abbadie vacanti,hd diis stiniamente raggua gliato Nostr. Signore , di quale E stato dies molio compiaci mento l'intendere, che csso Sig. Marchese sia se di sensis, cheda S. A. si debba desisteredalia pretensione, chesi h 1 circa l'istesse Abbadie solite proue dersi dalia Sede Ap ,, stolica se condo te ragioni, che seno state inviale U. S., e co- is me per l'euiden Za dei negotio potra rimanere ben persuasb ilSig. Ambastiatore - Queae omnia plenissim θ confirmantur a declaratione Serenissimi Ducis Antecesibris,& Patris,qui pro sua innata iustitia , ct aequitate Nuncio Apostolico dignatus

filii exprimere, quod circa Abbatias Pedemontis acquiescebat, dummodo tamen obseruarentur Indulta pro illis Sabauis diae, ibi - Delle cose dei Plemonte , oue si riguardano i sense timenti di cotesta Corte, lasciarebbe correre Sc. ma che o,, non Vuole in modo alcuno, che se gli tocchi la Sauoia.

Et rursus ex Summar. I lum. 22. - Riconoscendo I euiden ga

se delle ragioni, che assiste vano 1 Sua Beatitudine, & alia Sanes ta Sede, final mente si acquieto rono con significare rima-M nere l'AlteZZe loro appagate, &-ΑΙ. - Dal Sig. Maris chese di S.Tomata si e saputo, che gi 1 era stato scritto at Sinse Abbate Cagniolo di oleuar' om ombra, che fosse potula na se scere di serpetio, chesi hauesse hauuta intentione di acqui- ,, star veruna ragione di nominare , e che di nuouo se gli comis mandauadi portar hens in nome di Madama te sue humi-

,, 'lissime suppliche a Nostro Signore, ma in se a tale, che Sua

10쪽

Santita restasse persuasia, che i'Alterga sua era per ricono se sicerto iti toto di gratia, &-- L'A.S. dopo hau es is dati segni di vn particolarissimo gradimento, si diffuse in ,, attodivi uissimo ringratiamento , S. B. protestandosieli per ,, gratia cosi speciale infinitamente obligata - Quibus adiungiatur regium Diploma Henrici II. Galliarum Regis, & Saba diae, ae Pedemontis tunc Domini, qui peram ple declarauit, Summos Pontifices, & Sanctam Sedem uti, & gaudere debere omnibus sitis Iuribus, & auctoritatibus in libera collatione Cathedralium, & Abbatiarum, easque ad eius liberam coli tionem remanere, prodi ab antiquo consiletum fuit, ut latius habetur in Summari ub Iovi.ψ3.Eκ quibus declarationibus Ministrorum, & Ducis plenissima conuincitur, & distinctio Dominiorum, & Indultorum dispositio Abbatias Sabaudiae dumtaxit compraehendens, sia per quibus melior probatio dari non potest, quam illa resultans ex declarationibus, & consessionibus praemissis Ministrorum , & ipsius Ducis e p. Per tuas de Probation.

Demum omnem controuersiae ani Dagem tollit obseruantia antiis

quissima, ct in praesenti Saeculo,& in antecedenti Per centum,& vltra Annos iustificata , quibus in aperto est Sanctam Sedem libere semper contulisse absquis vlla intentione, & conia seni Serenissimorum Ducum Abbatias Pedemontanas, quae obseruantia est demonstratio certa, ct insallibilis qualitatis indultorum, & quid eadem compraehendant, eo quia.natura litZr effemis suam causam demonstrat, ct talis,ac tantae est potentiae, ut Indulta interpraetetur, & regulet ab obseruatis. etiamsi verba alias contrarium importare videantur, de inteia lectus contrarius etiam de iure verior appareret In HAReeisbri Karthinonen. Canonicatus cordm fg nar deriga 9. 2

In Summario namque Num. 3 reseruntur 1 temporibus Clementis VII l. usque ad praesens continuate prouisiones Abba tiarum Pedemontis ex libera collatione Sanctae Sedis,& referuntur nonnullae etiam praecish, pro quibus Indulta suerunt

obiecta, ut lath probatur in Falio, atquis inter hasce prouisiones adsunt tres Sanctissimi Domini Nostri , italit dubitari nequeat non sellim de ultimo statu , sed de omni, & quocumque meliori iure ex hac aded diuturna, ct centenaria obser-

SEARCH

MENU NAVIGATION