장음표시 사용
11쪽
existit nas,complecti litteris, quae sunt r i ttania . Quae tibi ut non negauerim, locis enim peruicinis subsisto, & quae scri- lbuntur, aut uarrantur, non indiligenter attendo: tamen, an debeam haec eadem tibi scribere, & amicis ut ais petentibus impertire, eo maxime consit , ut fiant publica; nondum satis possum constitue- re. Non enim es nescius, quantum habeat periculi de potentium iniurijs qu relam instituere, quorum ingenium, & lconsuetudo est, ne gemitum quidem miseris liberum, aut impunitum relinquo 're, sed ipsis etiam de lamentis si qua fiat vindictam sumere. Ne igitur nocea quibus optime volo, eorumque referendo icalamitates augeam, quibus prodesse vel vitae meae hericulo cuperem:ancipiti pro- secto cogitatione discrucios, & quam in partem dessectam, non facile inuenio. Propendeo tama fateor in illud,quod postulas,cum & iustum videatur,& rationibus a te positis, ab omni malevolorum lcalumnia satis munitum. Quid enim, in- lquis an quae publice sunt gesta, priuatis littilis non liceat committere Θ aut si hoc
12쪽
ipsum in crimen vocatur: tua tamen culopa est, non alijs praestanda, tuum delietuin alios non plectendum. ae tua ratio ab ipsius naturae sensu deducta , sustentat . . me non parum vacillantem , & non mediocriter voluntate tibi satisfaciendi corroborat . Hoc enim profecto, nisi vehementer aberro ab aduersariorum nostro- rum expectandum est prudentia, sunt enim secundum carnem non insipientes, ut aliena peccata ab innocentibus non exignant: quamquam ego, mehercule, sic quaeque conabor scribere , ut nec ipsis
etiam iudicibus,in officium boni viri scribendo peccem. Nihil enim odiose dies, nihil malevole, acerbe nihil:narrabo tantum quae facta sunt, & si rei asperitas aliquando me in querelam impulerit, id citra cuiusquam fiat contumeliam. Non enim arbitror nostrum esse, qui Gubiis . t fidem Christi catholicam amplexamur, iniuriam iniuria compensare, aut malefactorum iniquitatem, orationis velle acerbitate castigare . Habemus enim propitium , & potentem Dominum, cuius ar- ,
bitrio deserendasunt omnia . ipsi cura est
13쪽
de nobis: ipsi arindictam,o ipse retribum se discerae caμsam nostram: de gente non sancta, ab homine iniquo O doufo eruet nos; ipse, cum tem-pis acceperit,iuslinas ipso iudicabit, quanto magis seruorum suorum persecutiones ,
molestias, & diuexationes ξ interim si as.fligimur , si proculcamur, si rapinas bonorum nostrorum patimur , si opprobrijs exponimur, si carceribus premimur , si vinculis stringimur, si fame, frigore, &inedia maceramur, si tormentis & cruciatibus subijcimur, si in cruces subleuamur,s mortis varijs generibus absumimur nam haec omnia catholici in Anglia nostra sustinenti & si, quod adhuc magis ad dolorem facit haec eadem in medio
nostrorum fratrum sustinemus, in auribus & oculis caeterorum Catholicorum , qui in circuitu sunt, inspestantibus & n
igentibus ipsis , &nostri nequicquam
commiserentibus , nec verbo quidem cum possint iuuantibus, tamen despondendus animus non est, nec salutaris ameliora parientiae dimittenda . Non crum ut inquit ille P meliores fumus quam patres nolim qui secti sunt disten sunt, verbera oe carce
14쪽
Anglicana. I i. res experti sunt, & addit Apostolus, quod
i pientes redemptionem ut meliorem inuenirent resurrectionem. Non sunt discipuli supra magistris: . , qui non ta men deputatus est , & multo his atrociora nostri causa pertulit. Neque tameπ ossuum coram dentibus , immo nec tundentibus quidem, peruit.
Retineamus ergo nos hane tam sauctae tolera tiar auitam possessionem, commύ- datam nobis a saluatore nostro,& ab optimis maioribus integerrime conseruata. Permittamus aduersarijs illam omnem minatisoruinnatam vindicandi serociam, qua magistratui,& dominationi resistunt, qua seditiones& turbas excitant , qua tot viros principes , duces fortis imos, sacerdotes lanetissimos, ciuitates munitissimas, praeclarissimas, atque nobilissimas respublicas fraude , ferroque, hac nostra tempestate, peremerunt. Vtantur illi huma no brachio, confidant de astutia &ini-1.Cor. 3 quitate sua, vescantur scelere quantum Volenta spes autem nostra in Deo nostro est, quili, ' 'Iolao facis spera es in Ie r adiutoriumnostrum Jγώ M,
15쪽
I in nomine Domini, qui fecit coelum o terram, qui non obliuiscitur inopia, ct tribulationis nostrae. Placuerit forsita maiestati sua castigados: P . q. 7 nos tradere ob peccata n6stra , qa honor ro Q. εε- is iudiciu diligit r at certe nos proij cere nopotest reuertetes ad se, quia misericors, miserator miserationis eius non en numerus .
Quid poterat hoc ipso expressius ab eo dici λ .
Ar a . Si dereliquerint Me Davide loquitur φῆ ela, legem mea, ct in ivd iciis meis non ambulaverint. Si iustitias meas profanauerint, ct mandata
Visitabo in virga iniquitates eorum, O in verberibus peccata eorum . Misericordiam autem meam non dissergam ab eo, neque nocebo in veri tate mea. Non profanabo testamentum meum , squaprocedunt de labiu meis, non faciam irrita. Semel iuraui in sancto meo , si Dauid mentiar, semen elua in aternum manebit.
Haec est promisso, haec firma Dei testatio, Dauidico semini, hoc est, Eccle sat Christi Catholicae, de aeterna duratione, iuramento facta, sanguine confirma ra, plurimorum saeculorum experientia stabilita. Non est ergo nobis dubitandum , sed sustinendum: etenim τniuersi qia
16쪽
minent Dominum non confundentur. Et si moram ficerit, expectemud illum, quia veniens Neniet, o non tardabit. . Ad hanc autem rerum aduersarum tolerantiam , dum nos inuicem hoc in exilio non raro cohortamur: nihil solemus nobis ipsi libentius, vel possumus certe efficacius, ad consolationem & imitationem proponere, quam fiatrum nostrorum in Anglia perpessiones, tanto nostris maiores & acerbiores, quanto magis aRficiunt quae corpore sentivtur, quam quae rebus externis inferuntur vulnera . Nos
enim qui manibus elapsi persequentium, alienis in terris vitam exulem degimus, etsi permultis sane incommodis, atque adeo fere infinitis exagitemur, quod patria, quod liberis, quod amicis careamus: quod bonorum nostrorum direptiones,& possessionum omnium auersones sustinuerimus:tamen,quae duae res in homine sunt maximae, earum urimur potesta te libera, id est, animi & corporis, quaru neutra catholicis in Anglia coceditur. Nam praeter illa gravamina,quae rebus eorum temporalibus imponuntur, corpora
17쪽
pora etiam sexcentis diuexationibus patent, carcerum , vinculorum, atque etiatormentorum. Animis vero nihil liberii. nihil solutum,nihil integrum relinquitur: non vox, no religio, no internus de Deo, rebusque diuinis sensus, aut cogitatio. Loquendum enim tibi est cum alijs, affirmandii iuramento quod caeteri affrinant, etiamsi animo longe aliter opineris etia- si conscientia contrarium plane senseris. Quae seruitus, & illiberalis animorum pressura in rebus praesertim ad Dcu per tinentinentibus, cum sit omnium malorrum, quae in hominem possunt exerceri , frauistimum,atq; acerbissimum : facit ut nostra conditio, licet caeteris in rebus an flictissima, domesticorum tamen omni bus statu sit multo tolerabilior. Qitis enim incommodis, &ipsa etiam morte non duxerit acerbius torqueri consciei tia, prohiberi libero religionis exercitio, impelli ad opinionum nouaru prosessio nem, quas animus auersatur, respuit, Mabhorret λ More auicna suo, patrumque
suoru , & totius fere orbis xcliqui, si quis Deum colat, etiamsi clanculum, etianisi
18쪽
..Anglica . , Istecte , etiamsi persecreto secerit: traduci tamen tanquam laris maiestatis reum, ta- quam hostem & proditorem totius reipublicae, tanquam impium, &flagitiosum hominem, & usura communis aurae ubiaeque, indignum)Quod autem nunc Gerarde sic se res habeant in patria nostra, κcx subiecta liquido narratione constabit. Ac primum quidem vires facilius intelligatur, & reliquoru quae dicenda sunt, Ca icta anapifestior existat coniectura: non erit ἐμ ε forsan ab optima methodo alienum, si id ges publicas proposuero, quas Anglia , nata & instituta a Catholicis ad Christia, . in pernitiem Catholicorum ob fide Christianam edidit . ex his enim non dissicut ter existimari poterit, quantum patiantura priuatorum hominum libidine,odio,a, que nequitia,cum publicarum legum ais Moritas, tantum in .illos potestatis cuiuis dere calumniatori permittat, Vt ergo de legibus dica, duo sunt ea, P .
rum genera, quaeuiuertas temporibus in in thes
Catholicos sunt latae, aliae quae pecunias, possessiones, caeteraque bona, tam forti nae, quam corporis attingunt, quae pec
19쪽
1s . De persecutioneniariar opinor dici possunt. Aliae qua
sanguinariae potius sunt, quia morte Universis offendentibus infligunt. Atque ad hanc ipsam legum partitionem, sequentis
orationis seriem accommodabo. Zetespecu- Inter leges pecuniarias,illa cum primis numeranda venit, quae in postreimis est edita,in eorum nimirum punitionem,qui conscientiam secuti protestantium Eccle, fas frequentare detrectant. Hoc enim perurgent aduersarij, ut licet Cathidici alterius sint religionis,licet Caluinismuna antinis abhorreant, licet ministroru pr i ces & conuentus detestentur, & eorum secra pro nefandissimis habeant: tameri accedant, assistant, praesentes se exhibeat, etiam reluctante, etiam reclamante, etiaaversante conscientia.Et qnia plurimi recusant ta atrociter in Deu, & coscientias, peccare suas: ideo lex ista seuerissima, in homines istos scrupulosos facta esst, ut λη μη quicunque ad Ecclesias protestantiu
rorestau - tui') praestandi, aut auscultandi causa, si aetatem annorum sedecim excesserint, soluant quoquo mense suae absentiae libras
20쪽
,nglicas viginti, hoc est aureos, 65. qui autem soluendo non sun carceribus omnino detineantur, donec soluendi ficulta. t m habeam. Leges reliquor hoc ordine sequuntur. Qui conii stu uerit audiuisse missam, etiamsi id secreto , factum fuerit, patietur' carceres per integrum annum, & tam diu postea, quousque persoluat ao .aureos. - Sacerdos vero qui sacrum fecerit,non iexibit carcere post expletum annum, nisi solutis aureis a a. atque hoc tondis quo- ties suerit in hoc genere ab eo peccatum. Omnis vir ecclesiasticuS , qui non pu i. blicam seceris religionis Romanae detesta ratione. . tione & auistoritatam Pontificis Romani palammon abiurauerit, amittet omnia beneficia, omnemque dignitatem quam- cunque ccclesiasticam . Nullus scholaris, aut litterarum studio
lus habere poterit locum in collegiis aca- mD.
demicis ut ad ullum gradum litterarium ascendere, nisi in ingressu ad illud colis ugium, &in susceptione cuiusque gradus, ciusdem Pontificisauctoritatem in causis clas sticis adiuret. B . Nemo