Synoptica resolutio quæstionum ducentarum, cum duodecim auctario, de nobilitate, è jure publico, & varia erudita antiquitate petitarum, nec non methodo simplici pertractatarum, pariterque ad lydium veritatis lapidem examinatarum, cum indice quæstionu

발행: 1671년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Tu, VIRI MAGNIFICI GENE ROSI, NOBILISSIMI, STRENUISSIMI, AC PRAECELLEN- Domini, Musagetae,

cenates , Euergetae, ac Promotores

agni, Claris silmi, perpetuo fossiciendi atqte

submisse colendi, luci dare, quem jam venerabundus, clypeo authoritatis Vestrae, aureo illo Caligula mihi multis partibus chariori, tuendum ostero, Tractatum H NOBILITATE Ponticum jam pridem coi1stitueram : ut & tantis Musagetis , Maecenatibus, Eίergetis re Promotorthm, a Milite illo Generoso,

solemnem illam Rerum Dominae, Roma: sormulam: quctori Tno retexentiam similii non esse inculcandam, intra privatos parietes constaret: & ego in publico Literati Orbis theatro , cum Civibus universis, piae posteritati , siqua extremo & in sua ipsius flagitia se praecipitanti, mundo est sutura, aperirem,

qua uti facienda sit in magna sacrestate hona -- luntatis opusentia e quanti sit habenda , quam Iboηsa, grata; mentis signi scatio: ab illo tamen

12쪽

collatu meo sepenumero avocatus sum : non quidem gratitudinis debitae oblitione e qυae ultra omne humanum scelus caput etiza et 2 nec desperatione Vestrae in me humanitatis: geminae illi , quam Historiae in CYRO Rege admirabilem, παρανεάζων instauratores Getam cxosculantur: ego in sinu fovere soleo : qVoties vitam meam, quae inde non unum sibi applicaviti amuletum, contemplor, amo , & aestimo: sed scripti genere, quod, an satis dignum sit T AN

TO NOBILITATIS FASTIGIO, ac TANTO RuM VIRORUM PERSONIS, me an

cipitem habet: nec non inzida morsu : quae

Arionis propria, dum bonum sectari detrectat, alieni sudii bonitatem lacerare sataoit. Tandem omnibus justiore judicii trutina pensitatis , memetipsum vici: datam . sdem , vel ex animo conspicuam , reverenter esse habendam statui : qua etiamnum nihil antiqvrus coso. Vel Gentile ρ ceptum, ad ejusdem nutritionem , singulos bona

mentis Candidatos, provocans : me eo alle1it invitavit , & excitavit. Nec usum ejusdem Pr tereo, aurem insuper mihi vellicantem, &, ad amplificandam & ornandam humanam societatem , cultum sui menti ingerentem. Varie adhaec me assicit campus

ille, Itala terra longe laetior. Et hic firmioris animi oecasionem subjicit, scribenti mihi praestratus : cujus

13쪽

NOBILITATIS est sertilis, ejus verae. Lolium,

& tribulos, & carduos, lapP sque, non magis, quam rubos , inter frugcim morbos referens, ipsas terrae tam facilis, egregiae, & fructuoste pestes evulsas volodi exstirpatas. Campum hunc etsi , quod priscae aetati antiquum fuit, DEUM non credo : inperstitione non occupatus. qTam imbecikis re anilis animi es non nego i a DEO tamen locari, cujus ope eximias magna quaesib rώritate sui commendantur : eiq;έluctus ramis Pluribus ferre, ambigui juris non esse, persuasissimum habeo. Potentissimorum P R I NC LP u M, immortaliumque REGUM, IJ EI in his terris Ucariorum , a quo sunt secundi, post quem primi,

I Arima gratia , ma Ru forci cXcrescit, instar cedro, vetustatem cariemq; non sentlantium. Nimirum illi illa , unde prQdit, Praesidium est certissimum actutissimum: illa communi urbi, communim domicilio, puriae, firmamentum & robur unicum, solum in ejus commoda fidei exemPlar : illa tumultuum . in aviti insenti possessione, civicorum, & intra viscera sua delitescentium, avidissima est & funestissima pestis : ma jorq; illa, quam D. Titus Vespasianus horruit : illa gentium est regina, si libertatem suam, intra honestatis metas coercitam , suspiciat & amplectatur : illa hostium laniena, projectis levamentum, & conculcatis magmentum nunquam non existit. Ipsa vetat religio, quo minus timore abstrahi me patiar inde, unde arma, mihi ad profligandum & delendum metum omnem

nata,

14쪽

inata, eapienda video: ne inde me seram depelli, unde pleno alveo salutem ante mihi profluxisse praedico sne desperem gratiam ibi, ubi majoris ejusdem ubera talis spes nunquam decollabit. Gratia haec non est instar maris , quod ad arbitrium Lunaris syderis ex

undat. Perinde sane , ac illud, Incrementa fluminum nora sentit: ast, dum erumset, introrsum continetur, portioneq; nunqVam crescens, nunquam recedit. Muis

nisicentia Vestra id sistit, nunquam exhaustum, nutio

quam exhauriendum : instituto vetere jubente: bonrotate imperante: potentia eXsequente: fritistu nunquam interruptis nexsbus exundante & exuberante , in hoomines, urbes, regiones, imo in ipsum coelum 1 studiis eadem animam quasi communicante, qua & mea hacte nus spiraverunt & excreverunt: laude incrementorum ad Muniscentiam Vestram aeternum redundante lcum Per merita, tum ipὶ eventu. Ad hormare cum viam nescirem, qua eo devenirem: hunc amnem quae sivi comitem mihi: ad desecatam a sincera Nobilitato

prosectus & provectus. Gratiox hic fuerit Vobis ,

NOBILITATIS VERAE ET EMINENTIS

COLUMNAE, wertice coelo i propiores, amnis,

contra Timavum amnem insula illa parva in mari, cum sontibus calidis. Calida mente profluit amnis meus, Ibero nobilior. Gratitudinem signat 3 imo obsignat: qua quid morum doctrina recenset quid Sanctis mentcius osteri mundi statistura amabilius et Gratior fuerit: qui non aliunde est derivatus: qui suo con- tentus

15쪽

NOBILITATIS est sertilis, eius 9 verte. Lolium,

S tribulos, di carduos, lappasque, non magis , quam, inter frugam morbos referens, ipsas terra tam tacitis , egregiae , & fructuosae pestes evulsas volo& exstirpa M. Campum hunc etsi, quod Priscae aetati

antiquum suit, DEUM non credo : inperstitione non occupatus - qTam imbeTEI, anisu animi es non nego i a DEO tamen locari, cujuου ope eximia magna raritate sui commendantur et eiq; fructus ramis Pluribus ferre, ambigui juris non esse, versvasiissimum habeo. Potentissimorum PRINCI-P U M, immortaliumq; REGUM, IJ EI in his terris Vicari rum , a quo sunt secundi, post quem primi,

uberrima gratia , manu sorti cXcrescit, instar cedro, vetustatem cariemq; non sentientium. Nimirum illi illa , unde prodit, Praesidium est certissimum actυtissimum: illa communi urbi, communim domicilio, patriae, firmamentum & robur unicum, solum in ejus commoda fidei exemPlar; illa tumultuum . in aviti insenti possessione, civicorum, & intra viscera sua delitescentium, avidissima est & funestissima pestis : ma jorq, illa, quam D. Titu* Vespasianus horruit: illa gentium est: regina, si libertatem siuam, intra honestatis metas coercitam , suspiciat & amplectatur : illatiostium laniena, projectis levamentum, conculcatis magmentum nunquam non existit. Ipsa vetat religio, quo minus timore abstrahi me patiar inde, unde arma, Mihi ad profligandum & delendum metum omnem

nata,

. . .

16쪽

inata, eapienda video: ne inde me seram depelli, unde pleno alveo salutem ante mihi profluxisse praedico ine desiperem gratiam ibi, tibi majoris ejusdem uber talis spes nunquam decollabit. Gratia haec non est

instar maris , quod ad arbitrium Lunaris syderis exia undat. Perinde sane, ac illud, incrementa fluminum non sentit : ast, dum erumpat, introrsum continetur , Portioneq; nUnqVam crescens, nunquam recedit. Duo niacentia Vestra id sistit, nunquam exhaustum, nun aquam exhauriendum : instituto vetere jubente i bonio tale imperante: Potentia exsequente: fructu nunquam interruptis nexibus exundante & exuberante , in ho mines, urbes, regiones, smo in ipsum coqunt: studiis cadem animam quas communicante, qua & mea hacte nus spiraverunt & excreverunt: laude sncrementorum ad Munificentiam Vestram aeternuin redundante icum Per merita, tum ipso eventu. Ad hormare cum viam nescirem, qua eo devenirem: hunc amnem quae

sivi comitem mihi: ad desecatam a sincera Nobilitato prose s & prove ictus. Gratiox hic suerit Vobis ,

NOBILITATIS VERAE ET EMINENTIS

COLUMNAE,' vertice coelo i propiores, amnis, contra Timavum amnem insula illa parva in mari, cum sontibus calidis. Calida menta profluit amnis meus, Ibero nobilior. Gratitudinem signat imis obsignat: qua quid morum doctrina recenset quid Sanctis mentibus offert mundi strue iura amabilius et Gra-xior fuerit: qui non aliunde est derivatus: qui suo comtentus

17쪽

tentus alveo, aliena non alluit littora: qui nihiI, quod sibi possidendum ac utendum non est traditum, abluit. Nec enim hic, quae in deliciis suerunt, sunt,& erunt,

Literati Orbis Heroibus, sese Comitum de SolirisI

Trao vel rum , Nolinorum , Frit ei orum, Her-desianorum , Spangenbergiorum , Reinecciorum, oriorum , rigiorum, Vechnerorum, Hum edo- aliorum aurea Nobilitatis flumina efiundunt. Ripa sua nihil sistit & cohibet, nisi quod plenum justumq; largitur dominium: quod possessionem solidat: q0a ille non est ejiciendus , illud qui legitime sibi acquisiivit. Tranquillum ergo amnem hunc intra littora consueta ad terram suam adpelli Magnificae, Generosae , Strenuissimae, ac Praecellentissimae Nobilitates

Vestra . VIRI MAGNIFICI, GENEROSI NOBILISSIMI. ST REN Ll IS SI MI, ATQUE PRAECELLENTISSIMI, Domini, Musagetae,

Maecenates, Euergetae, ac Promotores Magni, Cla

rissimi, perpetuo fossiciendi, alg Abmisse cosendi ,

aequo animo Patiantur, etiam atq; etiam obnixe rogo id esseram, quam ante significavi, Pectoris mei gratissimi, quod alia via ostendi non siinit praecisa voluntatis meae inabruptae facultas , porrigit , fiducia justae proprietatis se intra pietatis limites modeste esseren

tem. Hac Pietati Vestrae, Vestraeg Munificentiae,

ubertatem suum, studia mea, ac memet ipsiuin servantem, ita eXplicanti, ut, quod Principi olim observan

dum esse MAGNUS IMPERATOR pronunciavit, neminem a Principis vultu tristem discedere

18쪽

υον ere, sibi etiam praeceptum esse statuat, plaeere

sustinet, qui pietatem SUMMI NUMINIS pie.

late placari, s cosi posse unice, tam habet certum, quam quod est certissimunt. Non quidem tantae sese Gratia retributorem, umbra hac dςbitae gratitudinis suae , servus Vestor nuncupat: a Munificentia Vestra se jam pridem enectum esse, & posthac ellectum ita,

ingratum , intra cancellos Probitatis perpetuo feret aegro animo , id ad eXtremum usqῆ Vitae tempus que-xetur. Quo tanto placulo ut se solvati d honorum Summam, perennem συη μυ omnium honorum fontem, omnium Patrem , omnium DOMINI M

DE. UMQVE exuentem , s universa respicien

tem , confugit: prpcibus ut ab Ipso impetret, Ipsius Omnipotentiae braechiis ut remunerari possit, quod

ridem per tenues sertunae suae vires non est integrum.

Quo propitio, optat, MAGNIFICAE, GENE ROSAE STRENUISSIMAE AC PRAECEL

LENTISSIMAE NOBILITATES UE TRAE

Iuce Sui nubes spmper ppriorent i instar Phosphori: instar Lunae, xum impletpr. Fulgoxem spargant aequalem Solis radiis i Eum templqm DOMINI in aurat. Amoenitate placeant Orbil instar Iridis, colorum venustissimoxum concoxdiam distribuentis. Instar xosarum tempore Ueris sese ostententi Instar lioliorum juxta ripas , instar Libanotidis in Vere, instarniuris in thuribulo accensi, instar arculae, variis gemmhspretiosis pictae , suavitates ac fragrantiam undiq; exponant i Instar altissimae oraque cupressit, & inst x

19쪽

stu 'iserae olivae aeternum exsurganti Quin gemino ad Eundem DEUM O. M. gemitus ac suspiria mea ardentisssima , ut Eaedem Ecclesiae DEI orthodoxae, Reiq; publicae & Amicis, ex ipsis unice pendentibus consulant i pariterque Ipsas iisdem serveti & valere nunc atq; semper Patiatur si non populum religiosum, sanctum, eruditum perosus sit. Ita MAGNI

17 ICAE GENE ROSAE, STRENUISSIMAE AC PRAECELLENTISSIMAE NOBILI

TATES VESTRAE vivant i ut hoc , & futuro meo cultu nam sine cultu re alias benignitatem

Superiorum omitti credimus eadem benignitas teianeatur. Ita res agant suasi ut videatur injurium,

flagitare ossicia : qua sponte religiosin animus μοι

dicetur ρυorum expetitorum querela decedit, si potiamur optato. Dabam subina, die Bonaventurae sacro IV. Non. IulI Anni M. DC. LXXI.

20쪽

Nobilitate vigent Respublica, Sceptra Pori

tentum,

Paucorum Imperium Nobilitate viget. Seu Mars ad Bellum violentos incitet hostes; Almat seu Pacis tempora laeta fluant. Hinc merito fertur generoso e stemmate natus Sceptri geri Herois grande fovere decus. Contra qui sitiuot Equites ab origine prima Aut premere: aut plane tollere de medio iNae charae hi Patriae quatiunt fulcimina fixa: Extremi aut cumulant tristia fata rogi.

Quo de dum forte is adhibendo jugiter artus Nobilis ingenii disseris egregie: Gi a tus NOBILIBUS, concivi gratus, H ANO VI, DOCTIS atqi VlR IS consociandus eris:

Et TE certus honos livori subtrahet atro, Ac penna scribtum hoc non renuente vehet.

Paucis hi cessiro clarissimo as Sciratιν Erudito,de Nobilitate scribenti, Fautori ac doni suo bonorando a properanter accinebat

I. CHRISTOPHORUS NEANDER

Archi-Dicasterii Electoralis Brandenbur gici Advocatus, & ordinis Equestris Db, si ictus Lubusiani Syndicus.

SEARCH

MENU NAVIGATION