Synoptica resolutio quæstionum ducentarum, cum duodecim auctario, de nobilitate, è jure publico, & varia erudita antiquitate petitarum, nec non methodo simplici pertractatarum, pariterque ad lydium veritatis lapidem examinatarum, cum indice quæstionu

발행: 1671년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

tem, oppugnaturus.

An vox Nobilitas unum significatum obtineat ' M

UT nulla vox ab universo fere Latio producitur, quae non varia significatione eluceat: ita & nostra coci et udinis illius est servantissima. Nam signi

s eat r. potestatem & privilegia Nobilitatis, quae Superiorum gratia ipsi contulit. Consul Rommus

facundissimus sententiam stabilit, docens, quemque ignobili loco natum ita vivere, ut nobilitatis dignitatem virtute tueri videatur: Cis pro Aulo Cluentio Tom. a. p. 3 L Lit. Fr quem ducem posteritas Latina non uno vestigio sectatur. a. ordinem equestrem . Autor est Marcessinin lib. 2I cap. a p. aIo. Julianum Imperatorem, Symmachum repertum & Maximum, Senatores conspicuos, 1 nobilitate legatos, ad Constantium mitas, exinde reversos, honorifice vidisse. Justin. tib. IX. c. s. 'pag. IσI. n. I. succenturiatur, Lysimachum omni nobilitate clariorem virtutis experimentis asserens.

Genus nobile. Suavissimis modis decantat hac de re Philomela ista, Honorio Imperatori quae in maximis deliciis fuit, hae seri e de Laudibus Serena, ρ Io. l. r. inod si nobilitas cunctis exordia pandit Laudibus, atq; omnes redeant in semina caussae rQuis venerabilior sanguis Id vae major origo, Quam regalis, erit 4. Au

32쪽

QFRsTIo III. τ . Auctoritatem. Commodat nobis suo testimonio

Just. lib. I. cap. Io. pet, V. num. a. Occisis Magis Principes virtute & nobilitate ita fu i sse pares, ut dissicilem ex his populo electionem aequalitas faceret, confirmans. Nec discedit ab hoc vel latum Unguem Thomas de Kempis Messitat. o. n. I. p. au. ita sermonem suum nectens: Nihil in rege Christo de regia nobilitate foris claruit: sed sicut antea nudis pedibus & intento capite, ine de re consuevit: ita nunc sine ornatu regio in urbem

regiam pergit. l. Nobilitatem generis, quam Clis .

in Cons. OI ct Prob. ita ebuccinate Per fasces numerantur avi, semperq; renata Nobilitate virent, & prolem fata seqvuntur. Hdeatur θ Just. lib. u. e. I. p. arn n. δ. 6. Gloriam quoque hac voce notari probat Plinius lib. . N. R. c. I .p. gr. ita fando : Amnes in Germania Mari in Oceanum deis ifluunt, Guttalus, Vistillus s. Vistula, Albis, Visurgis, Amisius, Rhenus, Mosa. Introrsus vero, nulli inferius nobilitate, Hercynium jugum praetenditur.

QUAESTIO III.

An haee vox αασγαι- admis si ρ A. OF sertis lecturo Veterum scripta cum Concretum, tum qx oq: Verbii. Concr tum se . Nobilis variis

33쪽

narii p. s. col. a. 3. Cupidia m. M. in Epist. ad Hadrianum pag. s. La. 6. Vietiosum. Norat. tib. I. Carm. Ode ast. T. Ap. sta. r. In famem. Propera. tib. I. p.rra. 8. EX cellentem. Justin. Lb. a. c. p. p. γδ. n. . 9 Bona natura psaeditum, Iust. M p. c. a p. v. n. m. Io. Primarium.

Catul. lib. Ia. p. Ia. col. I. II. Nobilitantem. Horat. lib. r. Carm. Od. l. T. Apag. r. l2. Genere nobilem. Id. Lb. Carm. Od. u. p. Iact. ιδ. Notum. Besold. Iib. I. Polit. c. II. p. - . Demst. lib. I. Antiq. Rom. c. N. ρ aeo. col a. Lit. A R.

34, Memorabilem. Ambros in Drst. ad Valentia. Imperat. in Epist. S machi p. o. ij. Artificiosum. Propert. lib. a. .aa . I 6 Commodum. Id Bb 4. Epist. Io . II. Efficacem. P . lib. ar N. H. cap. V. p. Ist . 18. Potentem. Ambro . in Epist. ad Valent. Imper. in D st. Symmachi ρ. MIAE. 19. id, quod nobili animo paratur. Barth. lib. 2I. AL es. c. II. p. Io .. 2O, Laudabilem. Plin. tib st. ΗN e. c.

p. I X. Verbum capitur vel in bonam, vel in malam partem. Illo modo usus est eo Corn-Nep in

Iphicrate pag. 3M. col. a. Lit. C. quem non tam genere, aut magnitudine rerum gestarum, quam ex disciplina militari nobilitatum praedicat. Eodem modo capitur apud Varronem lib. a. de R. R. cap. I pag. δι. Liv tib I. dec.I. pag. II. Lit. C. Claud. 8b. I. de Laudibus Stiliconu p. R. col. a. Hoc modo usurpat Terent. in Eun, act. s. s. o. v. ast. ubi Parmenoni exprobratur , quod Phaedriam ado-Iςscentem nobilitet flagitiis , eundem qi indicet.

34쪽

An haec vox πιταλ ψω gaudea/ ' Dist. V 'ria se hic, in diversis lingvis ingerit

videtur enim inter Latinas eam aequare vox Liber. Vuliejus sane lib. I. Juri Rom.c X. p. II.F. II.

Liberum putat notare null9m alium, nisi qui inge- nuus est. Et huie suae sententiae fulcrum quaerit a g. Sed postqvam. Inst. de Liberi. Sed haec periodus Domino Vulte jo minime favet, per si ἔ. Inst. de ingenuis. Nec geminae insuper citatae leges sensui isti patrocinantur. Videatur 1 hmann in direpsytr. Eston. hi.a. c. Io ppa LLLit. A B. Posteriorib9 temporibus dicebantur Ministe

riales,& Vassi s. Vasalli Dominici: Id. ibid. cap.

pag. ρI. coca. Lit. B C. Insignes etiam eo reducit Horat. ob, 3. Carm. Od. I. pag. raa. Interprete Lambino iη hune locum p. mo. Υ. S. Graecia longius exspatiatur, Se plura producit: quibus exprimere satagit hanc vocem, non adeo significatui nostro accommodata. ἐυγνης enim nobilem genere significat. Arist lib.a. Rhet. c. M. a. p. cra Lit. A. OBoino lib.3 de RAEp. c. y ρ . . In textu dico Novi Test vox haec eodem in significatu legitur. Loca I .v. Ig. I. Cor. I. v ao. Apud Hesiodum legitur vox κλωας in Theogo. p. I.I. I 3. Excellentissimus Dominus Professor Becman mis in Politicis disputationibus in Dis'. de Ducibus c. . th. a. reddit illustrem : quae significatio transscendit usum scriptioni meae aptum. Quo spect4t Mimrum, quod Lambimu in Comm. in Horat. T. I. p. IZ . interpretatur summo loco natum. Nec abludit vox λδαξ2. illustris, apud D lib. δὲ Potit. c. ao. p. σι I. I. Recedit S ab

35쪽

accommodo huie scriptioni sensu vox , quae

vocat. U. v. I 1. ἰοις σουλοις opponitur. quoq ihinc abit, quo utitur Isid. Peias tib a. EpH. ρI. p. Iast. adnotandum eum, qui loco alicui imperat: quod nobili Per Accidens competit. , generosus, quo utitur Homerus ob. I. Od s. p. 37s. spectat vel genus, vel virtutem, vel, ut rectius str ibam, Jovis filium Concinit huic vox apud Philosophum lib. a. Rhet. cap. V. T. a. p. on. Lit. D. Alia cum Germanica,tum exotica, verba videantur passim apud Politicos, Lym um ob o. de Jure Publico c. I n p. spreverum lib. I. Instit. Iuris stubtici c. g. p. MI. Ma. Aesold. tib I. Doctr. Potit. e.1 p. s. D. uberritialis si Polit. Exercit.Is. th. op. a s. D. Curaum lib. I. Annal. Siles p. II.

Vt humana omnia variis vicibus sunt obnoxiae&, quae hodie in summo sunt pretio, paulo post vilescunt: ita & equitum conditio non semper . eundem indςpta est fulgorem e quin & deliquium aliquando in passa: rursumq; inela ruit. Liquido id constabit vecer Romanae, vel per Germanae gentis invictissimae instituta. Illustre est,& huic quaestioni non absonum,quod Plinius, naturae my sta non contemnendus, Prodit lib. n. N. H. c. a. p.sD. sn. Primo enim Romae

equites ingenuorum,quin & nobilium, splendore

enituerunt, usque ad Claudium Caesarem, ubi coepit hic ordo servis adjungi: quo etiam trossulorum pudendum nomen sibi imponi est passus. Bodimis sane tib s de Rep. λδ. p. 6G. segregat equites . senatoribus & plebe,

36쪽

QUAESTIO VI. . . ti& ita medios pronunciat, quod ex Patriciis & plebejis

constarent: verum temporis mentionem non facit. Proinde mea etiamnum non vacilla I sententia, a Roma- impiandata: cui plus censeo tribuendum , quam extraneo. videatur Lys. lib. I. Elect. c. ast. p. I. σ2. Id. ob. a.

Elem c. 0 p. MD. EqVidem vero Germano. Romanorum potior est habenda ratio , quibus per Recessus imperii praerogativa prae Nobilibus reliquis patet, in Germania ipsis fortitudine parta seculis superioribus. Cujus rei indicium facit Politi eorum facile Princeps

Limnaem tib o. de Dre pubi c. a. ρ Ip.n. r. a.I. o c. Besoldus lib. I. Polit. c . p. δορ Vide Spreeterum tib I. Instit. Juris Publ. c. y. p. a. qui contra memoratos autores & leges ex accidente videtur colligere.

QVAESTIO UL

LJbertos apud Germanos olim non fuisse ingenuos:

sed non multum supra servos: ac raro aliquod momentum in domo, nunquam in civitate, habuisse, Tacitus auctor est in Lb. de Moribus Germ. c. V. ρ. M F. I ngenui contra appellantur, qui, statim ut nati sunt, sunt liberi: iive ex duobus Ingenuis matrimonio editi sint, sive ex libertinis duobus, sive ex altero libertino, &altero ingenuo. Inst. de Ingenuis inpr. Insequentibus temporibus ab Imperatoribus liberti dicebantur illi, qui manumittebantur: procreati ab his, libertini vocabantur : ambo vero haec nomina postea promiscubpro manumissis usurpabantur. Borchohen in Com in Instit. p. IAE. I. I. n. l. D. Clauio, referente Suetonio in ipso,

37쪽

QvRs T. VII. & Qv Es T. VIII. p. a .pa 3. 2γώ. Imperatore, libertinorum filiis contigit Senatoria dignitas, ignaro, temporibus Appii, &deinceps, aliquandiu , libertinos dictos, non ipsos, qvi manumitterentur, sed ingenuos, ex his procreatos 1-bertini sunt, qui ex justa servitute manumissi sunt. f. M Lιbertinu in pr.

QVAESTIO VII.

An ingenuus ta nobilis differant f v

Ehmann in dei Epidit. SMon. lib. a. cap. IV. pag.ρI. col. a. Lit. E. Quaestionem negat , conjungens ins Conjunctione Copulativa, & una descriptione, utramqi vocem: nec tamen alios, quam nobiles genere, intelligit: quanquam non diffiteor, principii ratione, R remote, indice quasi digito, monstrari nobilitatem, quam alii Politicam nuncupare solent. Sensu Vero Grammatico Lelim anni sententia ad rhombum non facit. Quin ingenuitatem a Politica, ad quam refer ingenuos per chartam, de quibus videndus inder Epiper. ghron. lib. a. e. ao. p. Ioo. cVI. Lit. D E. 1 qua separo ingenuos per festucam, de quibus Lim. lib. . L. AEc ao p. IPI. nobilitate discernit Eon hosten incom. in Insto. . u. col. I. quod proprie ingenui non sint nobiles Politici. Idem juris habere e redo ingenuos per sentenetiam judicis. Nee Parentes, quibus gratia Principis no-hilitatis privilegia tulit, ingenui vere dici queunt: filii Nero commodE hoc nomine appellantur.

QUAESTIO VIII. An sit Nobilitas '

Positam

38쪽

I3 Qv bEsTIo v III. Positam in natura ipsa rem existere, nemo negaverit, nisi is, qui, cum Scepticis, de omnibus dubitandum esse sibi persuaserit. Nobilitas profecto vel in ipsa voce fundamenta sibi locat perpetua. Ecquid enim est aliud appellatio, quam mentis index,& velut

exemplar Est intil. lib. II. O. I. c. s. p. sa. Quid nomen aliud, nisi iter in rei ipsius perceptionem λ Mai. Exerc. I. Sed . . Ad haec conspicua caussarum series firmusq; earunexus, quae t p sa s cum rebus productis ligant, ostendunt plus sitis, nobilitatem in rerum ordine omnIn Oextare. Si enim, quod Cicero ait Lib. a. de Divinat. T. o.

p. ρί. Lit. F. nil quidquam fit, quod fieri non potest; id est, quod non in caussis su is lateat: ita fieri nequit, quin aliquid non sit, quod liberalissimae procreatrices disseminant, atque feliciter sistunt. Et quid illud negemus, quod magno imperatori fuit in deliciis t Nemo est eruditorum, quin cognito, Hortalum, juvenem nobilem, Hortensii Nepotem, cui res angusta domi erat, adivo Rugusto in lectum, ut uxorem duceret liberosq; susciperet. liberalitate decies sestertium, ne familia clarissima exstingveretur, Tacsto asseverante lib. a. Anna p. u.

S Saavedra repetente In Symbol. Polit. p. 4δα scrupulum hac de re omnem animo eximet suo. Idem praestat procul dubio amor Mahum edis hujus nominis III. Turcarum imperatoris, qui nobilem Venetam ex Bassorum familia sibi connubio junxit, aut ore Lazaro Sorannio Parte I Ottomanni cI p. a. os. Quid λ hostem fuisse nobilitatis Machia vellum, ignorare doctos non sinit D. Adam. Conineri lib. s. Potit. cap. as. pag. I. l. r. instruens simul omnes, rem existere vere, quam hostis oppugna' verit.

39쪽

QUAESTIO IX.

An Nobilitas sit Dignitas ' M

CL marius ob. I. de Arcanis Rerum. c. Io. p. V. ratio in nem dubitandi suggerit, eo quod quivis honores urbani, teste Cassi odoro, appellemur dignitates. Cujus sententiae & Besel lib. I. POLt.c. Iag. 3 . cI Novinus lib. I. de Rep. c. I. p. Moa. assurgunt: a quibus nec ego deficio , persuasissimum habens , dignitates ultra individuum non extendi, nobilitatem vero in diplomate pluribus simul communicari , & in languida posteritate '. tandem exstingui. Contra haec insurgit ex Philosophis Aristoteles Ad. a. Rhet. c. IX. T a 8 OZ . Lit. A. ἐυμνει, c ιμο 2, προγόνων i. e. nobilitatem e sse dignitatem Majoru, firmans. Deinde Horniud lib. a Potit. c. . 8ss. Ex JCtis D. Ziegorin de Jure . Exercit. de jure erigendi Academias rh.a. ex Bacchovio in neuti. Vol. I. DU. I. tb. . Lit. A. Quos expediendos Magnificis Dominis JCtis submilia committo. Ex Historicorum choro prodit uestim tib Ia. c. a. p. a . n. p. qui Regiae quoque Majestati dignitatem tribui t, ω σω. Nepos in Mitisadest Iso. col. a. Lit. E. qui praecedenti assentitur : veritatem autores vindicent, & ego alibi adstruam. Tandem medio agmine incedere sustinens Eo ustis s. de Rep c. s. p. δώρ. plus utilitatis,' vam dignitatis , Nobilitati foenerat: verum nec hic sensus nodum solvet.

QVAESTIO X. An Nobilitis sit so alitas ' Af.

P Robat Quaestionem Arnisus lib. e. de Iuro M. est.

cap. s. p. I. in medio. Nec cst, quod ego dissentiam,

40쪽

Metaph. Exercit si stet se I. definit Qualitatem, quod sit accidens ablolutum , adsunctum substantiae , creatae ad complementum per feetionis elus tam in existendo, quam in agendo. Is ipse ρ ρ . ρὐ . de recte intelligenda voce complementum ita pergit: Si vero cum latiore analogia accipiatur illud complementum , ad omnes qualitercunq; qualitates

poterit trahi. Quae Qualitatis Definitio accommoda plane est nobilitati, eiq; largitur Genus remotum. De Genere vero propinquo magis laborandum erit. Nam variae Qualitatis Species varios etiam pariunt contem planti conceptus. Omnibus vero exquisite libratis, ad potentiam me converto , non naturalem, sed obedientialem, ita a paulo ante laustato Dno D. Jacobo Martini tib. I. Exere.s. Theor.p.p. II describitur: Potentia obedientialis est, ' vae non a principio naturali naturaliter deducitur in suum actum, sed 'ab aliquo externo praeterlitam naturam: veli potentia obedientialis est , qua res superioris caussae ductum praeter vel etiam contra naturam suam seqvitur. Huie subjicit rursum duplicem: vel eam, quae subjicitur virtuti DEl, vel eam, quae subditur potentiae activae artificis, hoc est, arti. Addo ego, pace Celeberrimi hii jus Viri, quem ob insignem eruditionem, excellen tem virtutem, & ob praeclara in rem literariam merita

magnifacio, superioribus, satius esse, distingui potenstiam

SEARCH

MENU NAVIGATION