장음표시 사용
81쪽
quia Reryotestatem Patris anteeunt nobilitatem. Ceis cropidae quidem rem perficient. Cecropidae dicuntur, qui a prisco Cecrope, primo Rege Atheniensium, B
NKbba. Antia EempnZ. col. a. genus duxerunt suum Por phyries in Log c. a. T. I. Per. Arist. ρ a. Lit. B. Veri tatis quidem hostis. Earth in Com vi Lud p υς. col. I. Sccontemptor Christianae religionis violentissimus. D. Christius. Matth. in Theat. Hist. p ψού. cota Scilicet hic nobilitas fusa & propagata est per traducem: quem D Eusex eadem materia specifica producit, qualitatibus diversis gratuito inditis, quae non sunt nostrae considerationis. Nec quae deinceps sequuntur, nodum solvunt. Nobilitas enim hic designat imperium , quod circumstantiae manifestant. Besold.hb. r. Polit. c. II. p. s fitem ex stirpe Regum & Heroum Graecae nobilitatis origines derivati cui supra satisfactum est. D. gons in lib. I. Polit. cap. s.cora. Theseum Athenis nobiles appell/sse ipsisq; magistratuum gerendorum curam injunx illa narrat, ejusq; rei sibi auctorem esse refert plutarchum in Theseo : at inutian hus hanc Praeterit, & α. r. in Theseop. a. col. a. Lit. B. & Thesei pa . trem esse statuit Erichthonium, quem Caliis in vere Chonol. p. vae col. a. Quartum Atheniensium Regem esse confirmat, & vixisse asserit circa annum mundi 2419. ante C. N. i 89 Deinde progreditur ad laudandum
Thesei genus maternum, quod initium sumpsisse a Pelope , Rege Peloponnesi, Tantali, Regis Phrygiae filio,
Cluperius tib. . Inrroduct. Ge raph. c. c. f. M. credIι, qui Arrante Plutarcho l. cit. opibus carens, liberorum vero sinc uossit te uber, filias suas primoribus regni Se Et ex his videlicet provenit po-
82쪽
Iitiea nobilitas, pars illa jurium Majestatis, si diis placet. Unde satis constat, Politicae nobilitatis in Graeci certam originem probari no' posse. Distiteri tam eunon possum, fuisse & olim Graeciae suae nobilitatem: eo quod eam eum in Graecia, tum in Macedonia Ma. humedes tyrannide sua delevisse feratur a Turduc Parte L Turcae vinιibilis ρ. In. θ p ID. Nec eam etiam-vum plane exstinctam inibi esse, demonstrat Historia; fides,& experientia, meridies veritatis, M. Dannenh. in M. Boni Interpret. p. r. atq; Philosophiae mater: Id. is Id. Boni Dis*ut. p.I I.
Confirmaturitate quaestio a Magistra vitae, quo nomine Historiam nuneupat Polyd. Verri lib. I de Rer. Inveni c. a. psa. Et luee ipsa Triumviros in re Hi- .storica non postremos testes producit omni exceptio ne majores. Ducis vices obire potest famosus ille Historicus Corn. Nepos: qui in Pausania TL ρ IN. col ι. Lνι. B. refert, ipsum Pausaniam, Byzantio expugnato, complures Persarum nobiles cepisse, atq; in his nonnullost Regis propinquos, eosq; elam Xerxe remisisse. Hunc sequetur illustrissimus Thuanin, quo neminem plus eruditionis & eandoris ad scribendum Historiam attuoli sis D. JOh. Mei μ. in D. de Def. Chrasti ad inferos coa p. V. memorat, lib. p ays. Lit. B exponens, Nobilitatem in imperio Persico potentem esse secus, quam in Tur- cico imperio : quae pol sion ex non precari as, sed hereditarias, habet, & sumptuose habitat: eo iii minus dicto audiens est: nec ad fgna cum tanta obedientia H con-
83쪽
convenit. Rex ipse eidem dicitur eitra se Curdori meooo fere ex nobilitate habere , sub ducibus variis, quibus omnibus unus ex purpuratis praesit. Boterus tandem agmen claudit, idemq; literis proditum :r linquens tib. a. Par ea. Cosmorr.p. as. col a Magnam, im-quit, habet in Persia auctoritatem nobilitas, & Reges suos fratres cupidissimh de liberalissime tractant. Et paulo post, ubi copias Persarum maximas exsecutus
est, addit: ubi jus armorum penes nobilitatem est: ibi peditatus vilescit. Hi ne liquet, persam etiam
nobilitas verae cuItricem esse , eiq; res suas minimas maximas tuendas committere.
' QUAESTIO XLII. An Arabia ferat Nobilitatem y AU.
ISmaεli, Abrahami patriarchae stio, ex concubinaedito, & ad illudendos alios nato, protervi ingemi. Uiro,& ex eo cretis, Arabiam cessisse, Auctor est Iosephus lib. a. Antis. Ju .p. u. eol. a. Ex quo sente quid nobilitatis efiundere natura possit, conjectu non est dissicile : quod fontem plerunque sequuntur rivi. Ast ut ns Patrensis in Achaia certo respectu mortem vel vitam aegris indicabat: D. Peucer- δε υιυιnat. p. Ioinita in ipsa gentis hujus aegritudine laudabile quippiam existere, & ex sentibus venenatis salubria effluere posse, in est vero diversum. Inibi natum reseri Achilles Tam
duceties in Proarmis Turca vincibilis parte a. p. rra. eo a. MahΟ-
84쪽
clio Imperatore Tarduccius dubitans, ipsum, aliorum judicio, sub Mauritio & Gregorio Papa Anno s97. D. brist. Meth. in Geat. Hs. p. o. Anno Christi Vodie Aprilis: t Polyd.Heg. lib.δ.de Rerin ent. c. R. p. sisI.Inatum assirmat, in urbe Mecha. D. bri l. Matth. eo. V. e Patre Abdollea Id. ibid. p. ψo . Patre nobili Viro Ethnico : Tardaecim l. e. Polyd. Hrg. lib. F. de Rer. Inveni. eap. r. p. vo. Matre Ismaelita, Tarsiccius I. cit. quam Emenam appellat D. Arist. 'avit,. in Theat. Hist. p. v. Licet Pomponius Laetus in Compend. Hisi.Rom. TI.Hist. g. p. III. eum obscuris genitum parentibus esse asserat: cui suffragatur Iob. Baptista Egnatius sib. a. Principum Rom. T. I. M'. August. p. M. Ovae quidem nodum non omnino il- Uunt: ex circumstantiis vero caeteris non est obscurum, quod Tarduccio defendere placuit. Imo in hac acie iuppetias feri eidem Boterus, qVi bb. I. cosmograpb. Part. a. p. ιII. coc r. stabilit, & esse in Arabia nobiles & eos tanta valere potentia. ut nulli vel Principum vel Μagnatum
pareant: sed illa istis nobilibus omne genus hominum reliquorum subjectum sit. Quo tam insigni cultu -- γbilitatis Arabicae splendor plus satis eflulget,
QVAESTIO XLIII., An intra ditionem Romanam so ου sis Nobitibus' Neg.
AF firmat quaestionem Magnuε Lipsius lib.I. Elia. e. . p. I. ita satus : Genus apud Romanos duplex alii Patricii; alii plebeji. Rursum ex utrisq; alii Nobiles, alii novi. Nobiles censebantur illi QIi, quo-
85쪽
Tum Maj ores Magistratum ceperant, quique jus habebant
imaginis ponendae. Novi, quorum majores vitam Privatam vixerant,dc quibus imagines nullae. Regum tem--ribuq , & post regifugium aliquot annis, Penes solos Uatricios, Magistratus erant: ideo & nobilitas. Postea Per coni ntiones Tribunicias communicati cum plebe nonores, simulque nobilitas, & imagines. Imo non raro ex eo plebejus quispiam nobilis ante Patricium : ut
Claudii Marcelli, ut Decii, Flaminii, Luctatu, & quae
aliae e plebe familiae plenae honorum. Non enim eligenere , sed ex imaginum multitudine omnis nobilitas:& imagines ex Magistratu. Haec ille. Verum, ut, νωxes est; scribam, non ostendit Nobilissimus Author membra vere dividentia , quae analogice partiuntur . Non enim Roma, seu civitas Romana dividebatur in Patricios iti Plebejos, sed in Patres & Plebrios: h. e. , in
Perantes seu eos, qui erant cum imperio: dc Parentes, iii elatum i Correlatum. Plutaria.in muti l.y.cota. tit. 'D. Et quid scribam de Nobilibus, quibus nec Principium adsignatum, ne Definitio structa convenit. SiIeo in Praesens novos, & eos ad insequentes quaestiones servo. Imo non raro non sac1t ad rhombum: cum vox Nobilis& Patricius interdum idem valeant: quod Antiquitatum Amatoribus mota est obscurum. De Claudio Marcello &c. non unum oritur dubium, summa Prudentia ' imendum. Sed nec ex imaginum multitudinc cst Omnis nobilitas. Imὁ potius nulla. Quippa L Diis M. .. Ducaris . pag. 47. Plane demonstrat, Plerosque ex Albanis & Sabinis oriundos nec ex genere, nec fan-mine, sed per cooptationem in Patres habere aut a
Regibus Iectos, aut, post Reges exactos, jussu populi.
86쪽
87쪽
62 Qv AsTIO XLI v. Novos homines si quis nobilibus accensuerit,
perinde facit, ac is, qui coelum terrae copulat,
rotundis jungit quadrMa. Magnificus. Di . D. Brunnem. in Polit. lua manu scripta mihi dissitentis sententiae autor est. Monens enim Principes decollegiis uniendis: novis etiam hominibus aditum, ad talia tamque splendida Reip corpora parare molitur: ast eos, secretosa Nobilitate, plebejos nuncupat. Excellentissimi hujus Viri sensum mordicus tenet, strenueq; tuetur Plutarchus in Catone Majore T. I. p. y .cota. Lit. E. inquiens: Romani eos, qui ob lcuris orti Maioribus per te ipsos innotescere coepissent, no vos homines vocare solebant. Quae verba tam sunt novorum hominum nobilitati eonfirmandae, ac pumgatorii commentationi ex Scriptura Canonica stabiliendae est nonnullorum Pontifici Romano nimis addictorum auctoritas, ad , nescio quae, portenta, in libris Machabaeorum assurrantia, confugientium. Accedit etiam Ipsi Sen. ρό. . Fenes cso.ρ γδ. Aliqvando, inquiens, daturum me etiam indignis quaedam non negavero. inhonorem aliorum: sicut in petendis honoribus quosdam turpissimos nob/litas industriis , sed novis, praetulit. Vide Lin in Com.8. N. n. V. Nec robur addere eidem renuit Saeust. in Catilin. ρ a I. hac verborum serier Antea pleraq; Nobilitas invidia aestuabat, & quasi pollui Consulatum credebar, si eum , quamvis egregius, n vus homo adeptus esset. Affirmativa placet Nobitasimo θ A lusimo D . Ceilario seb. I. Potit. c. Ip. g. IX ρ. υδ. quae levi tibicine est fulta. in Appiani testimonio acquiestit, quod non infert inserenda: cum per superius lau
88쪽
data, tum per vocem γ υμσ, quam rora in reddit per vocem Nobilis lib. I. de Rep. c. I p Mesr verum vox ista Graeca apud Aristotelem passim de Optimatibus,secunda in speciem Rei p. constituentibus, accipitur: qui 1 Nobilibus Politi eis differunt tanquam Caussa ab Esseactu: nimirum & Optimatibus creandorum Nobilium est potestas. Nostris institutis novus homoeommodbsignatur ille, qui obscuritatem natalium ex decreto Principis, vel alia Majestate, primus ob res praelare 1 segestas nobilitate mutat. Quo sensu ExcelIentissimorum Dominorum publici statum censuram faventio.
Num Germani sint nobiles t AF.
IN Victis Germanis jam olim nobilitatem in summi
fuisse deliciis, subtilissimus Germaniae veteris vinis dex ratisis in lib.de Moribus Germanorum c. a. os. p. striarguta hac brevitate, ex more suo, manifestat: Germani saeris adesse, inter Germanos, aut concilium inire ignominioso est nefas: muti iij; bellorum infamiam laqueo finierunt. Reges ex nobilitate, duces ex virtute sumunt. Unde liquido constat, non aberrisse a linea Excellentissimum illum naturae mystam& omnigenae eruditionis cornu eo piae. Dominum Lisch- majerum. Prosessorem mitte bergensem clarissimum, in Com. suo in Tacitum p. III. I u. statuentem, non ante Taciti aevum, sed & ante Francorum Imperatores eam invaluisse. Videantur adhaee melius percipienda Au- ctores ibidem ii Domino Lirchma iero laudati. Confirmat
89쪽
mat idem ipsa Chronologia. Nam Tacitus vixit Anno
ante redditam humanae genti salutem Iao. Boiunm tuMethodo Histor. c. Io. ρ.yra. Francorum imperium, in Carolo M. solo Anno post Christum natum PTI. prid. Non. Decemb. coepit. D. Christ. Muth. in Theat. Histre. p. 3IZ. col. I si. a. Quare explorati jam iuris est nobilitatis palmam, in Germania, licet Roma labante, vixisse. Nec Calvisium sententiam meam oppugnare confido, qui in chro I.sua y II. coLa. g. Mense M aio confirmat , Carolum imperatorem, victis Saxonibus, iussisse quosdam militum suorum, ob strenue belli patrata, nobiles. Argumentum videlicet a particulari
Bro cardicis debilitatam vim lolet adferre. Quin
& Iuniores Politiei idem asserunt, fulcris ex vario Accidente sibi partis. Be d. lib. I. Potit. c. II. p. o . Apud Germanos olim fuisse eos nobiles, qui servitutem nunquam servierant. Fidem assertionis suae ipse Auctor vindicet. Ego tales nobiles verorum nobilium turmis associare non immerito Vereor, quos caussim proximam non videam. Magno autem autori assurgo, fidemq; ei arbitror, Germanorum nobilitatem adstruenti ex ipso oppositio remoto. Is idem tib I. Polit. c. n. '. pS. Eandem omnium aliorum Regum & Principum nobilibus praefert,ex privilegiis a Summo Christiani Orbis Principe collatis, caeterorum Regum immunitates a tergo relinquentibus : quod, num pace fiat Regum, Principum, & Nobilium Christiani imperii, in praesens expedire supersedeo. Privilegia non a de videntur extendere & amplificare nobilitatem. Ex Majestate superiore & digniore major quoq; pro pullulare creditur auctoritas, nobilitas major. Nec hoc dif
90쪽
stetur Davedra in Symb. Porit. p. σήρ. qui exeonservati in ne Nobilitatis in Germania primariam ei praeter eae te ros gloriam ad lignat: cui cum memoratus autor in . Germania decus suum & sedem aptam lacernat, ego 'de fonte ejusdem dc praerogativa eum nemine contenodam. Tandem etiam D.-sib. r. fuit. c.EO p. α s r. quaestionem propugnat, nobilitatem Germaniae asserens unicum imperatoris fulcrum, & quidem ejusmodi . ut, si concordiae studerent, ex ea aliquoties mil. ia equitum selectissimorum celeriter haberi possent. Et hactenus Viri tanti me judicio submitto: superio. ribus vero quae addit, asseverans, eo rem devenisse, ut sine nobilitate nihil principes possint, eum, quae ad cententiam meam probandam iussici unc, monstraverit, in improbanda sententia sequiore non operabor. scilicet novimus omnes, Principem nona Nobilibus ulla ratione pendere, nee potestatem Maiestatemqὴ uam Nobilibus vel mereari. vel mendicare. Sive enim domi, seu militiae res fuerint gerendae t penes Principem perpetuo est omne regimen, potentia universa, nulli communicanda, nisi ei , quem Princeps ad tanta ornamenta evexerit. Consulatur & D ler u ranseu'. Isagog. Hist. 8. μι. a a.
An Patricii Germanislat nobiles' A
BFRU. lib. r. Polit. cap. ε . p. 4II. ff. s. Patricius censet eos esse, qui non imperatoria autoritate, sed Peculiari civitatis consuetudine tales oensentur. Unde