장음표시 사용
61쪽
36 Quas Tio XXVII. atq, Prineipibus: tum ipsi Omnipotenti DEO & sacrae
fidei militant. Ambros in Res Onsioria ad Epist. s. lib. Io.'mmauli p. M A DEO igitur nobilem cum vulgo i ei ante, DEO proximus homo ne opprimat, sibi quos 'dem terra, mens eadem, eadem sipes & salus salvos
An Nobilis, a Principe ereatu. , tantum intra Principis, a quo creatus , ditionis limites si
AFe amisibb. a. do Iure Majest. cf. ρ I. a. nobili istatem ex voluntate Principis non latius patere posse statueni, quam termini Rei p. aut potestas Principis. Si quis pergit Arnisaeus) ait Boethius tib. 3. de Consolat. Philosoph. multiplici consulatu functus, in
barbaras forte venerit nationes, Venerandumne honor barbaris effetet Uanescunt illico, cum ad eos devenerint, qui dignitates non esse existimant. Nee enim potest quis alteri Rei p. leges parere, jubere ve, ut pro nobili habeatur, quem ipse talem esse vult, multo minus, ut honoret, privilegia ve, nobilibus concessa, utenda fruenda concedat. Negativam tuetur Uren-gertu tib. I. Instit.jurispubίαy. p. 4 I. ubi ita: Inveterata, 3nquit, consuetudine est receptum, ut ille, qui nobilis est, in uno regno, etiam pro nobili habeatur in altero : Amon. Faber. in C. lib. q. Tit. v. Def. v. n. st. cujus haec est ratio, quia nobilitas est dignitas, quae homini inseparabiliter inhaeret, eumq; perpetuo comitatur: t. Si
62쪽
quaest. II. n. .ctc. Pro uberiore cognitione notandum puto, Nobilitatem esse accidens inseparabile, collatum a Summa potestate ad seram posteritatem trans ferendum, sine loci ullius exceptione. Absurdum quoq; fore credo, Nobilem Germanum non esse nobilem in Gallia: idem quippe negaretur de se ipso: quod fieri nequit ob lo ei mutationem. Recedit &hoc, quod nobili a principe non suo adimi libertas non possit, sine injuria cum in Nobilem, tum Principem et in quos non trabet imperium: quia videretur spolium committere; nec excusarςtur eo, quod spoliatus, Judice non restituatur: Decius de Reg. Iuris. ρί .' Quia spoliatus habet exceptionem fori. Sed haec omnia intelligenda puto de possessione nobilitatis, non de usu- fructu. Illam nemo Principum ullo modo eripiet peregrino nobili: quia invaderet alienum: de hoc, &quidem quoad indigenatus privilegia, nego. Nam i
lis privilegii collatio pertinet ad Jura Majestatis c jusq; principis.
An virtus ansem det nobilitati J A .
sti. c. γ. p. 34s. M. Vel st. Dec Ia. f. Eth. quast. I. p. aγa. Hos autores aliosq; Politicos quam plurimos religioso pede sequitur Bernhardus, qui ita Serm.f. de Advem tu Dom. p. s. coI r. inquit: Per virtutem pervenitur ad
gloriam. Clarius rem exprimit sae Pelus tib . a. u. . . E s
63쪽
p. LV. ἡ μεν α ληθῆς ἐυ νυμα παπυν Βηςῶν νωαq -- Φυκε , ε - το βεβαιον , ta eisετῆς προσγενετα . vera n Ohulitas a probis moribus conflari nata est, ac firma aenabilis dignitas virtute conflatur. Seneca θ'. . p. gr. col. I. concinit ipsi ita: Non facit nobilem atrium plenum fumosis imaginibus. Nemo in nostram gloriam via it. Neq; quod ante nos fuit, nostrum est. Animus facit nobilem: cui ex quacuns; conditione suprafo unam licet su rgere. Ferme eadem habet Sen. Trag. is ercule Fur. Act .a.stenas p. v. ita canens verbis.Lyci:
Non Vetery patriae jura possideo, domus ignavus haeres. Nobiles non sunt mihi in vi, nec altis inclytum titulis genus: Sed clara virtus. QM genus jact i suum, Aliena laudat. Repugnantem his lego, sae Pelus lib.3. Epist.ys. p. EM.
Cui η ιαντη - De ιτε - Virtus etiam clatra coronas corona est. Et Claud. in Conj. Ma Theod. p. o.
ipsa Fidem virtua pretium sibi, solaq; late
Fortunae secura nitet, nec fascibus ullis Erigitur, plausu vepetites arescere vulgi: Nil opis externae euphens, nil indiga audis, Divitiis animosa suis, immotaq: cunctis Casibus, ex alta mortalia despicit arce. Has sententias conformes JUm. lib. 2-. c. X. p. ata. exemplo oonfirmat Sosthenis, Macedonum Principis: qui ob Virtutem in regno Macedonico consequendo multia nobilibus, regnum Maeedoniae affectantibus, ignobilis ipse pr/ positu est, virtuteqs sua praemium tan-
64쪽
rum sibi quaesivit. Verum sententias pro negativa tuenda Iaudatas Seneca Philosophiu ex icat Epist. n. p. arae. ita fando: Virtutum omnium pretium in ipsis est. Nomenim exercentur ad praemium. Recte facti merces est De isse. Et iterum de visa beata c. ρ ρ os . interrogas, quid petam ex virtute r ipsam. Nihil enim est melius. Ipsa pretium sui est. i. e. actio secundum virtutem est summum bonum, quo nihil melius: atque ideo nu Ilum insigne honoris, nullum monumentum Iaudis postulat. De exempIo: extraordinarium esse duco. Pe raro enim sibimet ipsi tantum desert praemium. Quia est exemplum transcendens, de quo infra. Virtus
impulsiva dici potest externa. Impulsi va interna es vel imperans, gratia nimirum Principis, ve I dirigens, Prudentia Summae potestatis : vel exseque ΠS,potentia ejus. Deinde Ministerialis caussa est Comes Palatinus. Instrumentalis conferens, mantis vel Principis, vel Comitis Palatini: o
Ognans diploma: Significans imagines, insi gnia,
An fortitudo bessica ansam'abeas nobilitandi ' A Lεge quadam iussa Rex ille IsraeIliarum, DEo qui
in praecipuis deliciis sui t, I. Samae s. v. M. POpNIo toto,Hebrone eoi Iecto, &denuo ungente Re gem Iaudatissimam, hanc quaestionem approbas, quiis
65쪽
-o Qv EsTIO XXIX. fortissimo expugnatori Iebusaei, Ioabo, filio Serviae
nobilitatis honorem, pretium tantae virtutis meritissimum, addixit. a. Paral p. fa. v. Os.σ. Pro hac pugnant Masth. Steph. de Juro Ictioue Parte I. c. L memb. r. n. Z . Sprev. lib. instit. Puru pubi, c. r. p. Ma. mnMlinin lib. a. In- sit. Potit. c. II. p. I . Carolus Magnus idem persecutus
est in militibus suis, quorum virtute sub jugum suum miserat Saxones. His enim ita devictis, omnes milites, qui strenuam operam navaverant in debellandis Saxonibus, nobiles creavit, ac de publico sanxit alendos. Cluverius Epit. Histi. Mundi tib ρ. ρ 6.. coII. Gemina
his, sed legi inclusa. Vide apud Castest. lib. a. de Oss.
An ad Nobilitatem Politicam quicquam conferat fortitudo Spiritualis '
REgnator universae Creaturae, DEus, August. lib.I. Confess. c. g. TI p.ra. Lit. D. ex totist humiles e pul- . . Vere, & e caeno ducit pauperes, ut ipsos lateri adjungat Principum , Principum populi sui, si penes Psalten regium est fides, Ma 6 I. v. θ δ. confirmata plus satis. Fortitudinem illam, quam in digitamus, non rudi, ut solet, penicillo adumbratam dat Doctor . lactei oris Lactantius hoe μυελι/μωάω facundus Ab I. H- Din Instit. cρ. p ra. Non est fortior judicandus, qui leo nem, quam qui violentiam, & in seipso inclusam feram, superat iracundiam: aut qui rapatissimos volucres dejicit: quam qui cupiditates avidissimas coercet: aut qui Amazonem bellatriciem, quam qui libidi
66쪽
nem vincit, pudoris ac famae debellatrieem: aut qui simum de stabulo, quam qui vitia de corde suo egerit: quae magis sunt perniciosa, quia domestica & propria iam ala sunt: quam illa, quae & vitari possunt & caveri. Ex quo fit, ut ille solus variis formulis debeat ludicari,
qui temperatus est,& moderatus ,& justus. Brevioribus haec includit verbis, sensus ejusdem tenacissimus Plutarchus in Numa Pompilio T. Lp. u. I. I. Lit. F. Ita fando: Illa est vera fortitudo, qua appetitus ratione coe centur. Peculiarem & minus usitatam virtutem tau- tum abest, ut DEus benignissimus despiceret, ut pa tius eam faventius efferret in Elia, quem ipse, sua vissimo susurro notabilis, leaena illa, animae excidium intentante, devicta, libertate & juribus Maiestatis dona vir, ex cap.Ist. I. g. ct alii equestibis illustribus. Illustriori multo perpessitium Prophetam, & praevisam ejus fortitudinem beabat: eum qi tot hostilium oppugnationum, quibus eum postea ipsi conflictandum erat, victorem strenuissimum constituit Jerem l. v. II. adfomnem nobilitatem longissimis intervallis anteeuntem, sed spiritualem, victrici fortitudini Episcopi phi- Iadelphi ensis Ecclesiae, graphice descriptam socal. Salvator pollicetur. .
AnjustitiastroῬehat ad nobilitatem ρ V.
PRodigium illud omnigenae eruditionis Barrh. in
Com. in Claud. p. ra . col a. quaestionem assirmat, aequum esse ratus, jυstitiae maximum honoris titulum deferri, nec lucem fere ipsam'cariorem aesti-F mari.
67쪽
mari. statuminatur sententia Nobilusi, i stri toties, qvoti eg legimus, justitiam variis hine inde amplificatissi illustrari e neomiis. Quippe sapientiae ille dictator,
quo elogio Aristotelem dignatur D. Dannenh. in M. Bon. Dis' p. 3a.. justitiam seu δικωοσυνην lib.s. Eth. c. r. p. a T. Nuncupat κρατό ν των αἰρετων : κέ ςθ εοπευν, ἰθ' ἐῶον ήπου υμαών. id est: optimam virtutum: neq; hesperum, neq; Luciferum tam admirabilem. Quin ex eo pro. verbii loco repetimus ibidem extantem versiculum:
id est: Iustitia in sese virtutes continet Omnes. D ipse loco cit p. as . ς μιρος άρετης, μοι ολην άρετήν. Id
ν est, non partem virtutis, sed universam virtutem appellat. Cicero lib. a.de o T. . p. s. Lis. A. justitiam maxime magnam facere admirabilitatem enunciat: quippe ex qua virtute una viri boni appellentur. Quin&tanta vi formidabilem & admirandam facit idem orator is eo cit. Lit. D. ut publicitus ausit probare, nec illos qui dem, qui maleficio & scelere pascuntur, posse sine ulla particula justitiae vivere. Ex usu maximo eam per petuam & maxime communem Virtutem dixit Aristi des apud Plutarchum in I o. T. I. p. Ioo. cu a. Lit. B. inter omnes praestantissimam Agesilaus ah Eundem in Ag silao T. I. p. Iro. col. a. Lit. E. & sine justitia non solum Rempublicam, sed ne exiguum hominum coetum, sed ne domum quidem parvam constare posse, Macrobius
nom. in Somn. n. c . p. ti . credit. Hanc virtutem adeo
veneratus est magni nominis Imperator Maximilia ny, ut, quoties loca,ubi capitis damnati E medio tolluntur,
intueretur, dixerit: Salve justitia, V enisi . lib. a. D- sit.
68쪽
stit. Polit. c. r. th. . p.ra . Ad haec non solis his praeconiis fretus, sed & consuetudine multorum retro seculorum nixus, Horn tib M. Polit. c. . 'as. de belli & pacis artibus claros, inferiorum ordini exemptos, & in praemium meritorum , nobiles proclamatos esse putat. Quae sententia ab ulteriore demonstratione me liberat.
An Prudentia nobilitatem mereatur ' A
άνseωπα αγαθά κακα: id est, habitum verum, agentem cum ratione in iis, quae & bona & mala homini sunt. Unde manifesti juris esse videtur, prudentiam rem esse imperatoriam, pervadentem omnem exercitum virtutum, & in eo hominum consilia & negotia universa ita moderari, secundum praescripta legum cum divinarum, tum naturalium, tum civilium, ut ea instructus pervidere possit, quid, quod ait Satyricus, distent aeras lupinis: ex qua norma actiones huis manae pensitandae sitnt, ut ad felicitatem collineent. unde facile est conjectu, quid habeam statuere deno-hilitate ejus: quod omnibus virtutibus non tantum praeesse, sed & sola perfectionis rerum civilium aut oeesse eredatur. idem innuit objectum, de quo brevibus, at perspicue,agit Arist. loco cit. p. lo I δοκῶ δη φρονίμου εἰναι ἀδυνα ' καλῶς βουλευεδε --αυτω αγαμώ συμφερον τα,
ῆν ἔλον. Id est, putatur vero prudentis esse, posse de iis, F a quae
69쪽
quae sibi sunt bona & eommoda, non quoad partem equippe qualia ad sanitatem& robur: sed qualia ad totam vitam beatam,bene consultare. Quid autem gerit virtus sine consilio Sen. I. de ira. c. s. p. XIX. ita vero grata melius accurantur, quam quae sine consilio administrantur: censura cicer lib. I. de Invent.TΙe. Py. Lit.C. Est namq; profecto divina quaedam res consilium. Ba- . H. M Orat. N. ρ. Myr. Ideoqi prudentiam Cardam de Arcanis prud civit. e. G. p. My. in humanis robori atq; potentiae praefert. Quid autem nobilitati assinius quae sub potentia viget atq, superat. Approbat sententiam hanc Borinus lib.I. de Rep. c. r.μσσa. exemplo veneto rum, qui ab illustri vetustate illarum gentium, quae publicis eonsiliis & negotiis intentae semper fuerunt, a nobilitatem Patriciorum metiuntur. In quibus noutam oculos mentis ad exemplum ejusq; virtutem, quod tamen non omni robore est destitutum: quam ad consuetudinem a provida & florentissima Antiqvitate in variis gentibus receptam dirigo.
An patria praestita inlicia nobilitatem concinent f A
Hom. bb. a. Polit. cap. γ.pag. s. a L inquo principiarem deducit & ab antiquitate illustri fundamenta assertioni suae postulat, majcstatem summam id egisse ut nobilitate illos extolleret, qui vel bellicis artihus vel peculiari consilio, ullo adjuvisse modo Remp. statuebantur. Idm ea de causa, ut omnes, qui veri civis nomen tuexi satagunt, omni studio contendant, qU ,
70쪽
QPraes Tio XXXIV. quicqvid patri ae atque Re . suae salutare est, consciant,
ex mente Platonis Cic. lib. I. Ep. ad Fam. Epist. o. TI. p. V. Lat. H. ct p. ro. Lit. A. Unde Pur. Huor. lib. P. V. L. cap. ar.
pap. Ips. & in eo operentur, ut salutem Reip. supremam legem Elisse pateat. Accessit praeterea eo Perfectionis Gentilium pietas, ut Persuasum liaberet, omnibus, qui patriam conservaverint, adjuverint, auXerint, certum esse in coelo & definitum locum, ubi sempitemo aevo fruantur, quod Macrobius lib. I. in Somn.Scip. cap. V. pag.II. testatur. QVod si haec infixa istorum mentibus fuerit sententia, coelis repositum esse praemium, nulli aeq andum, iis, qui pro patria augenda & amplificanda perpetuo desudarent: fieri nequit, quin mens, Pietate aestuans, ratiocinetur, nobilitate illustre esse illu strandum certe,
ingenium , quod pro natali lo fovendo & ornando subierit, quicquid eidem salubre & commodum duxerit.
An Princeps commode possit dici nobilis ' Dist.
p. Mar. civem digniorem, qui vel Ob generos a facinora, vel sulgidum scientiae splendorem, vel alia virtutum ornamenta, ad eminentiorem dignitatem, vel principis; vel legis, beneficio evehuntur. In qua descriptione, si omnia ad vivum resecanda serent quaedam essent monenda, nisi animus mihi Qret, cedendi magis Magnificorum Dominorum JCtorum, quorum in numero agmen ducere videtur auctor ille Excellentissimus, Orchestrae modeste, quam accurate, ctia in mani -