Commentationes syntacticae

2쪽

Caput. I. me locutione morinenti decreta rescindere in Cicerinus ratione de domo ,24. Fridoricus uelisius Wolfius vi sub ipsus huius maeuli initium iu ciceronis orationem de domo simul uni tribus rei ais, quas post redum habitae

seruntur, argumentis uetus cum ex ipsis rebus tum ex genero dieendi pelliis aciesrons biudicaqς et per tria sere decennia viri tam praestantis opinio ita res navit. ut ViX quiSquam dissentire auderet postea re accuratius in disceptationem ocula ita

per aliquod tempus aequo sere Marte ab utraque parte pugnatum est, ut origines Geronianam defenderent quidem viri egregii in contraria vero parte non minor esse nominum auctoritas ei doctrinae opis Donrius hae n-m aetate,

0 ac Tulli clavit is pino oleo uisum alissimi Gor. . . roeognovit prid. Aug. lsius. Berol. 1. Aique huius quidem sententiae nunc patronum tanquam πωλῶν λα-ο δελ--- mu in sumesa virili latinas linguae inire maeos vimini riderieum assium, qui in Adnotationi bii ad ReisisIii Seluilas de Ling. La lia hilas p. 561 aperte hanc orationem Legam nonem Mai alio lam p. 564 cum Mamilionis significatione in hac sola oratione dicit exem sua reperiri loeusionis --- - ad Qt -- μι- m eum volgo dicatur aueforem esse rei sariendae. Idem vir egregius p. 663 adnotat, simili ratione in orationibus Philippicis ompluribus locis Ciceronis verba in aliam satis ornuum ab inferioris Missis decla-

3쪽

quod Cicoronis ingenio indigiuina sit, in illa oratione reperiri sibi porsuasorii. Ilaquovorondum esu, no qui pacent illi belle compositam turbaro rursus, qui navem vix in portum ex alii maris fluctibus e procellis deductam ad nova perieula evocare

audeat, nimius apud onmes ingratum, perimnosa plenum opus aleae . seepturus sit. At audendum inmeis si, ut, sita potisi mo i ta benescium, quo non ab omni parte uia sit Nus, ui libere dicam, invia lola haec quaestio de origine

orasmiis de domo nequaquam a videtur, uno lare silai diei et generati iudieio absolvi possit, eontinet enit permultas rorum in illarum quaestiones. Ilia cum primo adspectu faciles ad expediendum et haud naagni lare mouieriti videantur si

Moralius inspicias gravissimae mi R e dissent ni saeptae, ut in unaquaque vivineanda pectiliari plane et amplissimo pharuit viis sit, quem non sino magno

militano neque colligere neque disponere possis. Num ut nunc miluini rerum ad ius, leges. rempublicas pertinentiunt ilisse ullati s in genere ii cotidi xuminando uieerta si tui et sine ulli temeriinlis repreliensione de singula ruiti su uelitrarum e borumquo, quae dubia videantur auctoritate et side iussi inus, nonno acci iratissime de Ciceronis usu et mi eluditis ex Merorum eius eripiorum eo uoximi e-MM. Opurimi anim umi quid ver ronianum, quid non in desilire possinius 8

In his ne quis nimium nos si is pilionibus indulgere selisi si silui S R in orationedo domo recto aestimanda iudici iii primis caulo et circumspectit. Quamquani enim

universum, quo conscripta si dicendi genus ciceronianuin ubiquo sero olorem praebes, ita ut ipsum M. Tulliinu magna vi et loquentia dicenim audire nobis rideamur lamen genuinis hic ille talis inemixta sunt, quae ipsa vel horum sumae structura genero ab Ciceronis oration aliena sunt. Haec vitia quod ni nostrulibus humisqiu miniis animati v pr iant ipsius qui lotam liniae quapsilonem movit. F. A. Wolii culpa quadani actu ut si qui uiuii castigulidi quae Ciceronis non essent, studio capis totum hoc quaeretidi genus suspectu M ingratiumque reddidia

Nam eum pleremquo deteriorem reditatu sordes mi landamento laesionis lini M. vanas lare is sionum imagines magna viritim distentione inpurna ei salsarium deprehendere sibi videtur, ubi librariorum neglegentiam agnoscere debebat. Sed etiamsi concedendum erit modum haud dubio Wolfium excessisse et plurimos, qui

4쪽

ilii suspeei viderontis locos ni lamin codicum opo nune sanat is si is omni non liberatos osse, tamen masnopere allatur qui quod in major portam eorumpam acciderit ad omnes ratis serat sua enim licuique est caussa et rati ab reliquis plane diversa. Insun igitur in hac ratione loci nonnulli, in quibus M.

Mum in uiri non seselli'. qui in ipso dicendi emivi e , ciceronum redulamini ut interpolationis gravioris vestigia haud dubio prodam. Atque orium quiduistuniori uJ- η 'egena tanquam pannis elegantis,inia Vesti assulis visendimur,

non e sano est vis ulmo inm orationem a cicerone abiudicare cogamur sed eum documeni sint genuina 'iceronis vortiti aliquo loci importli tira viis turbata et mutata esse, omnino fideii oratiori u infirmant. Hinc sane alnii aliquid nascitur;

nam si ver in uno solo se eerus arguntentis serupui uni haerere, demoni trari possit, haud iam eadem Mina, piam deseris orationi ruis tribulatus, praecipud la reluis ad antiquitatos iuris publici pertinensitas, imius orationis desiimulis usi nectit Vero ne taliuIn ineliuorum signisi si ines, tanquam mali omini vates, inquatus iecisse Mi ivia eaque suspitio in Muluinni minios ex diutinis curis vix Maaing, denuo novis .dubitationa leniere pereum in videamur, unam nunc solum iu ni paullo ae mihi lagoiar in animo est, qui sim iuram iuiem e sines, quae ianuini

libest ut ab ipsum rotis scripta esse possit, ut latina onii lino ui sit jure verearis. Aecudit quod in hac potissim imi te dum oratione genero dicon si urnato splondido, ad unguem polito se usum osse Cicero ipse quodali modo certiores Ito lacita seri lutenim Attiς suo sep Alt. 4,2,2 ucta res es uret te a nobis es, si quam

videntur. planio suspectiora esse debebunt qua uirum lati iiii iiii necne dubii linnent ulnii luint. Sed leni pus est ad ipsum locum accedere. Extant igitur in oration do domo ,24 haec Verba: ι- rem tu prosin cius minutares, uua

consulibus, sed rei blieae pestibus. Hoc loco quod eodd. Parisinus Medi eos Vaticanus stes Nemproitias liabent, solus ἰem hincensis quod ab omnibus editoribus receptui est, eua me sempronia, nullius tonieni est num hanc lectionem

5쪽

veram esse iam clar m ipsa seni litis apparot nemo dubitare possit apertiSγlinum enisu est ion o dici, ipsss leges Seniprolitas, sed Milatus decreta exl e Se roria duo visidiis e sularitas saeta a Clodio in ira esse. Res in minui ML Godius Pisoni ei subinio uni a senatu provinnius accepissetii, e quibus parum tueri speraro liceret, ea condition ut bi in cinermi v idoli ramor Usus potestatem concederent, provinciarum commutandarum copiam serii lego do ea re ad populum ala, qua ita consulos usi glint ut ex provinciis vulanii simas et ditissimas Syriam Macedoniamque sibi eligerent. Eam igitur Clodi arrogantiam qua senatus de provinciis consularibus deerelainorim,vii Modo supra eripi auctor hae somula significat: ---- cini Mauro. . ., ei me enimnia per emiston a reuis resciriare nae dies m. ieia Meret rescitulere, quae . vel ei qui paullo euriosius scriptorum anii orum verba expetitati

mirationem sacere possit saeri non potui quin apud eos qui data opora quae suspecta essent in oratione si do in quaererent 4rnvis res urbiis X et laret. Nec

i in enim Min latine 'r eindere Ut pla, teriri, do mo ete quo sensu res iam itur acta, res iudicat . laquo Wolfius oculionem rorintias restan. hre ali nam non iudieat. Rospondit,olso Nn ego' cha e hiis vir inlini scrinonis inprimis nurus, acerrimus orationis de domo Ciceroni vindicandae defensor , qui in libro egregio

de Sillo lasin I. 30 2 p. 96 Loditionis quintae Norimb. 1870 Wolum magnopere errare dicit illi, nisi loco non simplicue coniungenda esse verba inritimare rindere, sed foederae partiespius, perseel passivi arctissitne illud eum substantivo

coniunciunt, ut si proritiein deereuis resetis re id vero maximo asinunt esse notissimumque si micturae genus orirre in no parii litium persecti passivi vim hubeut substantivi verbalis cum genetivo alterius substanti v c niuncti velut pud Livium 2 l l ungebam rimon Sicilia Sardimaque mimae, ut iactura Siciliae Sardini neque saeia signis iur, vel apud ipsum cieeronem Phil. 9, 7 Moisius ... auctorem aemuli eminetum uet e reque hi Meumerorum, eum in simili seniens M. Bristus Minnire verbuli usus si in te opist ad Brutum 2 3 ι iam non Meum crudellarimm eius siririus interfectio Tribonii. In lii lilius oeulionibus in praedicato ita aliquid pronuntiari, ni proprie id ad solam notionem participio expressam convenio

6쪽

sed liberiore sensu ad mi iami mi quoque mi eum ain si iis emininimi sit, sis in ira seratur; eum iritur illo ditatur inmmeias Menei --ε , intestigid rei do provinciis a cladio rescissa, ita ut mihi silan qui haeserit instructura rometas resesiidere, ratione careat. At aestetsham quidem auctori-ialem plurimi nunc ita soqui videntur, ut iii illa loculione nihil offensionis inesse

statuant. Sed nisi omnia nos lassunt, potest profecto hae ipsa viri emet' irru ninnisu iueuientissim dominient esse, quanta in hominum animis sit - -- iudieaias opini iis, quiniquo periculinum i quaesitones do retas separatis ei

minutioribus quas propria sua ratione ei latura niluntur confundantur cum quaestionibus retis ratibus latiusque intonlibus Νam qn psynisbsellius nisi orationi domo quovis pacto fidem et integritatem defendere innesque suspitiones statim ab

limine reicere in animum induxisset, procul dubio qua orat sagacitato et prudentia, rem iani difficilem subsilam pie non iam breviter dirimendam, res amplius de ea quaerendum delibem indumque sibi putavisses. Nam unum eris apparet eiusmo si exemplamini, in ictus a verbo sentiendi vel dicendi participium illud eum vii stantivo coniunctum pendet, qualia allulit aegelisaehius, volui Phil. 9 3 7 metorem

senatus eatinetum la te atque i olenter hisit, Liv. 9 18 4 referre iste mutationem restis es demserula fiunti iacentium adulationes, longe diversat rationein esse bioeo in oratione de domo; in illis enim ad id, quod participio exprimitur, pra dicatum iis refertur, ut hominis vel affectus ex hae ro orius vel iudicium de eadem re indiretur suis ulla rei signi Maiae miratione, in Mo vero exemplo Milone quadam marinsecus inlata asscitur illa res ei dissolvitur. Itaque illius struelitrae quippe'

quae omni licentia careat, innumera sero sunt exempla proxime interdit ad stru turam tritissimam eousativi qui vocatur cum infinitivo eoniuncti accedentia velut Liv. 40 3b, em dedissimem Cestiberiae e fretamque momictam nuntias , t 32,12

ubi primi - rusia nisi is, e iis ruis, anisu instillis, es huius locutionis num unum omnino exemplum, quod geminum v re sit, inerri possit admodum etiam nunc in ambiguo est.' Ea tabis si istium tinna iis qua participium pri substantis visisti usurpatum ei si

At tu sativo positum obiecti ineum tenet guhiilissima quaedam discrimina notabilesque cautiones

habet, quarum sines Megelabactius dissimilia miscendo turbavit. Nam praeter ea loeutiones, quarum praediolo vel iudictum ei affectus vel orationis ainu huneatur, inveniuntur sano apua

7쪽

- - -0- cum a sint, quoniair liue usquo a cisses a vis is doctissimis magit hari talioli ibiis et ad prohaluiualis qualida in I ulei tractata sit . quan data sperasistili ratione, mi iam litis: quiis suo, upeuxata eoysi doratiis us 'si digha, Si pq

umo istae siluit' ut uno non nostris . νοεο- opinationibus ueli, suca urata ratione et iusto ordino sicut Iiustilla grammaticas scientia distilita diiudicetnus, locutio illa non per limi uiti specialida. Sed ita ad sua principia su imquemitu sqnlom revomnda eri ut uitum illud idioniam quod ex irammaticorum desi

sublatiniqui, qua scriptores in lim structurn variunda ei excolendi iis sint recto cognoverinius, sine ulla dubitalio in quid in hac constructiqno licuerit quid non, recisi ii periremus. tenim tantuni ab L ut in hac structura neglectis minutioribus et ubtilioribus distinetionibus scriptores quidvis o Meshus sibi putaverint atque

Lixium poti i iiiii ni aliquo exempla, qtra infra copiosius irauia unius, in quibus in pnitaleato actionem vel ex ipsa rerum natura vel ex hominum coinmercio petitae significantur. Talia sunt Liv. l,l1,1 inpressi celerit emamnibalis omiserunt motu orma, et sti iactura passiva ,si,2 de Latmo umi iret iis senatu maioris bini in sum est deinde vi, pesti tia i ,- ιν ι 'usum e volsarum frius A mali sumam anno istaequensemul ipse e eum i excepi . Verum hae tamen si Iccurate inspicias dissimilia suo; l culioni provincias decretas rescis dere; nam Propineius non potest per se solum pro obiecto esse verbo rescindere in illis vero exeinpiis obiectum ita refertur ad verbum, ut etiamsi absit participium, sententia tamen sere plena nullaque o parto manca videat tr. Idem vili in in m28,27, neque enim ea sunt commissa, quae Ohyma in or uua eaercitum si te iamilisissentibus πλυς --ω. Aliis locis verborum undo pende secusativus significatio inis modi

osi ut tiamquam non sint quae proprie voeantur verbi di ut id si illiei divo, a quihus P nili lStructura accusati l cuin uitulinu comunci , lanien proxiνiu accedari ad liorum orboruiu ui

8쪽

o innino tenendum si id lito a nostri suaporis philologis nondum eo quo dignum L, studi curatum milii videtur, in arte critie recte admittaranda ina vini momenti

saepimine enim in locis suspectis ubi longis ambagibus ex ineeriarem p

nionum verisimilitudine verbos tu inierpretum v I dilorum eonirn nrsia exercentur,saeillime res expediri posset si de eius structurae, de qua ululi uir, latibus vicissitudinibus, usu, si do scriptorum in hoc genere consuetudine si arto accuratius

mustare hi in re graimnatici quoque libri pillarum 4e mi, nam in his omni uariis usia ita sero a me artis eius rarismo imitam ei is ei in mesonuist quo sero elatibus omi ni sierit, Uium ulla umero, ni ratio longo seu

tuosior et utilior sit qua structurarem promossus ei incrementa, sala et vicissi tudines iis cognoscuntur ut a quibus nitiis prolaeta unaqua quois quom ambitum quodquo vitae suae astigium perVenerit intueamur. lagus magis magisque strii

grammine, nova quaedam pulcherrima ei utilissim tae una Medere debet, quani structuramim historiam meam laesit, eui tum maximo pro numn sii, niem tam in fidem . . . rerum μα-- - ο se tia et 23,2d, qua probur ae . . . e sors rim rem permitas .... neque in sex minae sum impersem cons. 31,41, . nde 3,17, 3 at ros eremmi eos res ros ab hostiδus aptos Μ.29. 3, ut pariter eam rem suscepi mn sectumque timerent. Simeturae passivae exempla sunt et,la, sicubi Deo eras , iuvarius Mari signa in misin Mei nobis moreis 8, 13, mrimuin om sex rota emisi eonsul exprobriaeωχm ivo uni omnino loci, quos vovioso in suam sententiam Naegelsbae hius asserro poterat, qui fugisse viduntur viri pra laniissimi diligentiam. Alier hie est Liv. 38,3s,la Rhodiis ad mala quae vita priore decretio nant, Lucia es Caria datae inque ad meandrum amnem sed hoc loco non virgula posceruiup quae est eis se ab orni et Heriali opinio, sed gravius interpungiomium evin advigio, qui haec verba Lyeia et q. a. pro novo et separat sent tia memina habet. Alle locus gravissem haud dubie corruptelam contraxit i 5 1l . Verba nune a mnsim ex M. Hau pin

arguere. Coilites Mediceus ei Parisinus exhibent patr vi quidam . . . fame resi inins mitari ex Massent, unde Alschel ius hane verborum lamnaui instauravit: ι φών peti emt

9쪽

singularii structurariun tanquam Vitae otates et decursus a prima iuventute ad ultimam senectutem adumbret. Atque tum demum plenam et vere dignum totius

linguas imaginem proponere mini, si iuni est eciam viuid coc iiii a seiaium Decimini ius e symbolis sarraginem componannis, sed disiuncio quae eulporibus diversa sun et suam ovique aetati indolam tribuondo Dius natura admirabilem

progressum e ordineta inaltari uideamus. Ex hoc igitur illat ininque uber campo nunc minimi sane ambitus particulana sed hane ipsam fructuosissimam nobis secernere in animo est: nam primam quasi

aetatem illius structurare, ut participii pers passivi pro Miluimitivo verbes posite nomen grammati ei imposuero, paullo Muralius iraelabimus, eo maximo onsilio, M iosius huius latomatis natura ei indole subtiliter perspecta eriam inde normam ad loe illius ex orations s domo fidem diiudicandam nobis paremus. Aiquo est

sano haec structura si qua alia digna quae accuratius cognoscatur primum propior notabilem usus varietatem duum enim primaria sua vi certam quandam et simplicem Ogiuindi ormam, qua attributum cum substantivo coniungitur, exprimat, ut

sese in eadem re mentis impistus modo ad modo inue moveri pauilaum ipso usu in varia genera ei modo diseessu, quorim uni ive sui ne suaque inaeses est, reliquis longe disereia Deinde permagna est scriptorum in hoo idiomalo ponendo

pro uinscitis si invenio vel seribendi proposito diversitas nam sim qui eo mirum Planium deleet niur, sunt qui sero prorsus ab omibstineant. Et coiisseri illud satis plurisnui ad certum aliquem olorem rationi tu ponendum nam cul In umVerSum

poeticum semper ornatum adserat, sed ita ponitur, ut vivam ipsarum rerum imaginem exprimi, esui evin auribilium, ex abundani positum, ipsum nihil novi adfert, sed rem in ira et depingii Liv. 6', 'aus er lium Mevivi 2 62 1

prohibuit foeda tempestas ct 4rmiana caelo deiecta modo relitas antini earentibus personam induit Liv. 7 3. 2 in circus tiberi a yermis irristatua ludos impedisset ἰ6 34, eaque uo Unitas haud spreta gratiam ubi πω polgus quaemerm modo

miram vim ei brevitatem orationi adseri, eum nomen abstractum quod omni ad res e vita ipsa petiis refertur, velut Liv. 45,M, obsidis Mocertam, - - - - Δ ε - - 24 12- - .rarium movis lictorisiis dium immo

nomoeri uo θM. Itaque hae struetur modo vim modo suavitalem orationi affersns conspicuum ait dubie locum in oratoria supellectili lilinet ut si quis in ea administranda artem adhibeat, modo boo modo illud pigmentum verbis a

10쪽

ponere possit. A Cic diro qui deni, si amplitudinem gerit, loruin respicias parcissimo ea usus esti nec ludiosior in ea sui Vel Sallustius vel Caesar. Os vero sequitur

agmen eripiorum, qui quanimi deeoris es utilitatis in iis latomais esses punio per i exerunt, ita ut cerinum sere in eo ponendo laudo sibi quaeranti comitiis vero seripioianis latinis nullus M tantus eius siruetios maior quam T. Livius,

qui eam a superiuribus non diam alis excultam ita amplis eavit porpolivit variavit, ut unicus eius patroniis vocari pos8il. Neque unquam ex lia repetitione fasti ilium oritur: nam cum semper miro ingenii cumine ad OV rerum genera eam accommode novamque ei vociem indual, non in admirations ox una radico in stores proereari videmus. Qua in re non possum quin utina siti, viri doctissimi ei de Livio ni iussim, iudicium misere qui tu progr- ais bonae lauis plenissinio, qu in do Livio a diseipulis in gymnasiis legones e seripsit, parte tertia Marte

metae 186S p. I. ubi de liuius strueturas usu Liviano agit apn Livium dieii nihil sere in hoc genero praeter frequentia in exelnplorum nolatille ESse. At Livius non numero tantum exeniplorum excellit, sed summa cum gratia tum varietato in

hae Dura laodi utitur, ita ut vix ulliun apud posteriores scriptores eius siructuras genus inveniatur euius non Livius iam initia insulueriti in igitur onus de hoei dismai quaestio a Livio potissimili prosesses debeat, ita mille eo iampiam igni

sero ulemnr ut totam illam ubertatem copiam subtilitalom ad quam hanc ni ructuram quas educavit exemplis allatis et secandum gelier dispositis illius remus. Hoc si factum erit, eadem fere opera ex suis ullo negotio alterum illum ructum cons

quemur, Miseria nobis ei speria o loco illo in orationedo domo iudieandi norma parata sitiliam, in ania sinultum laeuu uua copia aliquid invenium fuerit, quod dietioni proriarias decretiis rescindere praesidio raso nihil repugnabimus ne

patroni P ds snsors orationis hune quoquo locum Ciceroni vindicent. Sin autem que in exiluni liuius quaeSuonis laturum esse iam nunc auguramur, nihil quod vel significalino vel Iorma simile sit afferri poterit, tum profecto quod structurae

genus clavius quidem sibi e Gasum putavit, id imis minus ciceroni concessiimsulas Maiusmus eiquo inium ilium limum intem o mo legitur a ciem uno serat

potuisse in ulla haesilatione negabiuras. Exempla e Cieeronis scriptis petii enuomst Tei pelius in Ephemeridibus Bereunt